ماشین زمان؛ سفر به دهه هشتاد بازی های ویدیویی در ایران
اگر از مباحث پیرامون بازی های ویدیویی امروزی خسته شده‌اید و می‌خواهید برنده یک بلیط سفر رایگان به سال ۱۳۸۰ شوید، ماشین زمان گیمفا آماده است تا میزبان خوبی برای شما باشد. اینجا ایران است و به دهه ۸۰ خیلی خوش آمدید!
جناب میرفندرسکیان:
بازی «فیل‌ها فرشته‌اند» روی پردازنده «کرگدن سیاه آفریقایی» و کارت گرافیک «اژدهای آتشین بی‌سر» می‌تواند با نرخ فریم ۶۰ اجرا شود؟
اگر از نظر سنی حوالی ۲۵ تا ۳۰ سالگی باشید، به یقین سوال بالا سر شما را درد می‌آورد و می‌گویید یادش بخیر، آن زمان نه گرافیک برای ما مهم بود و نه فریم! فقط کنترلر را برمی‌داشتیم و بازی را شروع میکردیم. به عقیده بنده لذتی که یک گیم‌پلی ساده به ما می‌دهد قابل مقایسه با هیچ جزئیات گرافیکی نیست.
خلاف مقالاتی که تاکنون در خصوص بازیهای قدیمی و نوستالژی منتشر شده که اکثراً به معرفی برترین‌ها پرداخته‌اند، باید در همین ابتدا بگویم که در این چند پاراگراف به معرفی هیچ بازی خاصی نخواهیم پرداخت و تنها قصد داریم لحظات ناب آن زمان در کلوپ‌های بازی و کنش و واکنش‌هایی که صورت میگرفت را یادآور بشویم. این مقاله طبیعتاً با خاطرات شما در دهه ۸۰ شمسی بسیار جذاب‌تر خواهد شد؛ پس لطفاً خاطرات خود را از طریق قسمت نظرات سایت با ما در میان بگذارید.
شناسنامه باید گرو بگذاری
تصور کنید که قرار باشد God of War را ساعتی ۱۰۰۰ تومان بازی کنید و پول توجیبی شما هم روزانه ۲۰۰ تومان باشد. چقدر باید هزینه می‌کردید تا بتوانید این بازی را فتح کنید؛ طبیعتاً صبر ایوب می‌خواهد و جیبی پر از پول. اما بازی‌بازهای قدیمی را دست کم نگیرید! چرا که همیشه یک راه برای رسیدن به خدا وجود دارد. این افراد باهوش تصمیم می‌گرفتند به صورت گروهی پول توجیبی‌های خود را جمع کرده و اقدام به کرایه کنسول (دستگاه بهش میگفتیم؛ این قرتی بازیها اون موقع نبود) کنند.
در آن زمان، شناسنامه‌ها در حکم سند باغ ویلای ۱۰۰۰ متری بودند و آنچنان اعتباری به فرد اعطا می‌کردند که هیچ بانک و موسسه مالی قادر به پرداخت آن نبود.
شما شناسنامه خودتان را گرو می‌گذاشتید و به مدت ۲۴ ساعت اقدام به کرایه کنسول کرده و آن موقع بود که پدر صاحب دستگاه را چندین بار جلوی چشمانش احضار می‌کردید؛ چرا که این زبان‌بسته یک ثانیه هم دیگر فرصت استراحت نداشت و مورد داشتیم که هنگام تحویل کنسول، فن‌ها اشک شوق ریخته و ناله می‌کردند.
البته، ناگفته نماند که در این برهه زمانی، خیلی‌ها بی‌شناسنامه شدند. نه به خاطر اینکه کنسول را پس نیاوردند، بلکه طفلکی‌ها حافظشان ضعیف بود و آدرس کلوپ را فراموش می‌کردند (جدی می‌فرمایید؟). خلاصه اگر برادر یا اقوامی دارید که ادعا می‌کند طی دهه ۸۰ شناسنامه خودش را گم کرده است، بدانید که ماجرا از چه قرار بوده!
فرار از مدرسه
اگر سریال فرار از زندان را به یاد داشته باشید، بچه‌های دوره ۸۰ نمونه داخلی این سریال را تحت عنوان «فرار از مدرسه» تولید کرده بودند. در واقع، موضوع فرار از مدرسه ریشه‌ای تاریخی داشته و اساتید آن زمان به طبع می‌توانند روش‌های خلاقانه خود را برای شما بازگو کنند. فرار از مدرسه معمولاً به قبل از شروع آن خلاصه میشد و تنها خدا می‌داند که چه دانش‌آموزهایی به اسم «من رفتم مدرسه؛ خداحافظ» فلنگ را می‌بستند و در کلوپ‌های بازی، کلاس‌های درسی خودشان را برگزار می‌کردند. البته همیشه افرادی هم بودند که شما را لو بدهند و آن وقت، حساب کارتان با کرام‌الکاتبین بود.
علامه دهر
بدون شک، هر کلوپ بازی دارای بازی‌بازهایی بود که اسطوره آن‌جا محسوب می‌شدند؛ در واقع به تفسیر امروزی‌ها، پروگیمر آن کلوپ بودند و هر بازی‌باز غریبه‌ای که وارد میشد و ادعای قدرت میکرد، باید به سراغ این جهان پهلوانان میرفت. حال این مسئله به دو حالت قابل حل بود:
حالت اول:
اگر کری‌خوانی‌های زیادی داشتید، بدون تردید باید سراغ این پروگیمرها می‌رفتید. اگر مسئله را دوستانه حل می‌کردید و به گونه‌ای با یکدیگر رفیق می‌شدید، خیلی زود مورد تحویل قرار می‌گرفتید و به عنوان سفیر کلوپ‌های همسایه استقبال گرمی از شما صورت میگرفت. البته زیاد به دلتان صابون نزنید؛ چرا که همیشه پشت سر شما می‌گفتند که طرف «چیز» رویارویی با فلانی را نداشت و از جانب ضعف وارد شد؛ پس توصیه میکنم که همیشه «چیز» خودتان را کوچیک نکنید و «چیز» داشته باشید و به دل شیر بزنید.
حالت دوم:
اگر به صورت دوستانه نتیجه‌ای حاصل نمیشد، کار کمی بیخ پیدا میکرد و اینجاست که باید وارد فاز «روکم‌کنی» می‌شدید. تصور کنید در استادیوم آزادی قرار دارید و دو تیم پرسپولیس و استقلال روبه‌روی همدیگر قرار گرفته‌اند؛ اما به خاطر محرومیت تماشاگران پرسپولیس، ورزشگاه مملو از تماشاگران آبی‌پوش شده که یک‌صدا مشغول تشویق تیم خود هستند. چه فضای وحشتناکی می‌تواند باشد! روی مبل‌های زوار دررفته نشسته‌اید و بدون شک فنرهای مبل نیز ماتحتتان را نوازش می‌کنند. دسته خراب را هم از آن گوشه کلوپ برداشته و به شما می‌دهند تا باختتان حتمی شود. البته افراد آن زمان بسیار باتجربه بودند و همیشه دسته شخصی خودشان را با حکاکی‌های اژدها و بروس‌لی به همراه داشتند و رکبی بزرگ به تیم حریف می‌زدند. اگر می‌توانستید پیروز شوید، آن فرد به عنوان لکه ننگ همیشگی بر روی نام و نشان آن کلوپ محسوب میشد که نتوانست پرچم سنگر را حفظ کند.
فقط لجندها می‌توانند بازی کنند
بله آقا، چی فکر کردید؟ در دهه ۸۰ کلوپ‌های بازی مجوز انجام برخی از بازیها را به هر شخصی نمی‌دادند. در واقع شما باید در سطح خاصی قرار می‌گرفتید که بتوانید این عناوین را بازی کنید. برای رسیدن به این سطح نیز باید لایسنس‌هایی را دریافت می‌کردید و آزمون‌های شفاهی و عملی سختی را پشت سر می‌گذاشتید. اگر نسل جدید هستید و می‌گویید «زاهدی چقدر لاف آبادانی می‌زند!» باید به شما بگویم که سخت در اشتباهید؛ به عنوان مثال بازی Resident Evil 3: Nemesis (که اخیراً نسخه ریمیک آن نیز منتشر شد) در کنسول پلی استیشن ۱ آنقدر سخت و طاقت فرسا بود که تنها لجندها و اسطوره‌های دوران می‌توانستند خط داستانی را تحلیل و گیم‌پلی را پیش ببرند.
زمانی که اسطوره‌های کلوپ اقدام به انجام بازیهای خاص آن دوران می‌کردند، مهمان‌های ویژه‌ای نیز حضور پیدا می‌نمودند. بدین شکل که متصدی کلوپ از یک روز قبل اعلام میکرد آقای پدرام جکسون (این رو از کجا آوردم!) فردا رأس ساعت ۲ بعد از ظهر قرار است بازی Silent Hill را انجام دهد و حضور برای عموم آزاد است. آن وقت بود که شما تمام تلاشتان را می‌کردید که به موقع از مدرسه به خانه برگردید؛ ناهارتان را سریع بخورید تا بتوانید کنار دست پدرام جکسون بنشینید و از این استریم واقعی و اجرای زنده لذت ببرید.
سانت، کَله و گُل
فوتبال‌دوستانِ آن زمان ترجیح می‌دادند که اگر قرار باشد سطحی در فوتبال مشخص گردد، به جای پلی استیشن ۲ به سراغ پلی استیشن ۱ و بازی معروف اِلِون ۹۸ (شما بخوانید World Soccer Winning Eleven 3) بروند. از حق نگذریم واقعاً با سیستم حرفه‌ای و عجیبی روبه‌رو بودیم و تیم‌های حاضر به خصوص ایران از قدرت بالایی برخوردار بودند. لجندها میدانستند که گل زدن با سر بهترین روش برای پیروزی است. از این رو همیشه به کناره‌های زمین رفته، اقدام به سانت و سپس زدن کله می‌کردند که در اکثر مواقع هم موجبِ به ثمر رسیدن گل میشد.
این پایان کار نیست؛ چرا که هنوز هم شیوه‌هایی فشارآور برای پیروزی وجود داشت. شما فکرشان را بکنید که یکی از افراد تیم حریف را به صورت قطعی اخراج کرده و حال شانسِ زدن یک پنالتی را هم داشته باشید. همانطور که عرض شد، سیستم گیم‌پلی الون ۹۸ بسیار پیشرفته بود و دروازه‌بان علاقه زیادی به درو کردن مهاجم تیم حریف داشت. از این رو اگر قلق خطا گرفتن را آموخته بودید، به راحتی می‌توانستید دروازه‌بان زبان‌بسته حریف را با کارت مستقیم قرمز اخراج کرده و با یک پنالتی به گل برسید.
از جمله موارد دیگری که باز هم افتخار محسوب میشد «رمزِ آوردن تیم‌های منتخب» به رنگ‌های آبی و زرد بود. از بازگو کردن این رمز طفره میروم و از شما می‌خواهم که اگر جزو لجندها هستید، همین الان در قسمت نظرات سایت گیمفا، رمز آوردن منتخب‌های جهان را برای ما بنویسید.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی می‌داند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف می‌کند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
-
تاریخ انتشار:
2004-10-26
۱۳۸۳/۰۸/۰۵ - ژانر: Action , Open-World , Third-Person-Shooter
- سازنده: Rockstar North
- ناشر: Rockstar Games
- امتیاز گیمفا: 10
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند 
نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد 
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره می‌کند
- معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد 
بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی می‌داند و از همکاری با او هیجانزده است 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵ 
گیم‌پلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازیهای مدرن Resident Evil است 
محتوای همکاری Fortnite و Skibidi Toilet فردا منتشر میشود 
پیشبینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things
- نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
- زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد 
۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece
نظرات
تنها حسرت اون دوره برای همه اینه که تموم شد؛یادش بخیر هیچ دغدغه ای نداشتیم
برامن خاطره انگیز ترین بازی اون موقع ها مورتال کمبت بود
Get over here❤
یادش بخیر اون زمان تابستون ها من از صبح که بیدار میشدم تو کلوپ بودم تا شب فقط برا غذا و سرویس میرفتم خونه
فوتبال بازی نمیکردم خوراکم شورش در شهر ، کراش و ماشین جنگی بود(توزیت متال) بود
چه پولا که یواشکی برمیداشتم از جیب بابام که برم کلوپ بازی کنم
اولش یادمه کلوپ محل ما فقط سگا داشت ساعتی ۱۰۰ تا یک تومنی با پسر داییم پولامون رو میزاشتیم رو هم که بریم بازی کنیم
بعد ps1 اورد و بعدشم ps2
با برادرم عیدی هامون رو جمع کردیم شد ۱۲۵۰۰ که رفتیم یه سگا دسته دوم خریدیم دیگه این سگا بود که از دست ما ناله میکرد 😂😂😂
راز گمشدن پولای پدر محترمتون هم کشف شد 😂
بعد از گذشت چند ماه فهمید دیگه خودتون بقیش رو تصور کنید که چه بلایی به سرم اومد😭😅
مقاله بسیار خوبی واقعا لذت بردم آقای زاهدی
من خودم متولد دهه هشتادم و در نتیجه سنم به این خاطرات شما نمی رسه ولی وقتی می خوندم مطلبو
میگم کاش می تونستم اون دوران رو تجربه کنم (به ویژه که آدم بشدت خجالتی و درونگرایی بودم کارو سخت تر می کرد) چون دوره الان خیلی دوره جالبی نیست درگیری های کارت گرافیک و فنای دو کنسولا و شما بازی ندارید و اینجور چیزا قبلا اصلا بحث اینا پیش نمیومد حتی خیلی از گیمرای قدیمی اون موقع هم جو امروزی روشون اثرکرده
من خودم پی اس وان داشتم که مال دخترعمم بود و داده بودنش یه مدت به من با آلبوم سی دی هاش که مورتال کمبتارو داشت با هرکول و سرباز سبز پلاستیکیه(sarge’s heroes) و مگامن و الون ۲۰۰۲(مال من تیم منتخب یدونه مال اروپارو داشت که ابی بود یدونه قرمز بقیه دنیا و یه قسمت جدا داشت نیازه به کد نداشتن مینوشت all star teams) و چندتا چیز دیگه هربارم یه داستانی داشت این دستگاه درش شکسته بود یه بار سنسور دیسکش خراب میشد یه بار تصویرش سیاه سفید میشد چند بارم فرمت دیسکا رو نمیخوند کرش بشم رو سوزوند نامرد هی ما دست به ریکا میشدیم بلکه مرحمت کنه بازیو بیاره کارت حافظشم که خراب بود اصلا نمیتونستم بازیا رو ذخیره کنم انقدر اذیت میشدم اوایلش حتی نمیدونستم پی اس وانه یا دو میپرسیدن چه رنگیه میگفتم سفید میگفتن پس وانه مال من وان اسلیم بود لبه هاش گرد بود نمیدونم مال شما چه شکلی بود چون مدل لبه تیز هم داشت.
خلاصه که خیلی دلم میخواد اون دوران رو تجربه کنم حتی دوران کودکی خودم رو ولی حیف که نمیشه
امیدوارم حداقل گیمرای الان من جمله خودم دوباره بفهمیم که هدف اصلی گیم چیه
خوشحال میشم سازنده ها هم درک کنن
خسته نباشید
تمام سعیم بر این هست که با ادامه دار کردن ماشین زمان، خاطرات گذشته رو مرور کنیم.
هم تجدید خاطره ای میشه برای افرادی که اون موقع حضور داشتن و هم کسب تجربه ای میشه برای گیمرهای فعلی
آقای زاهدی خسته نباشید واقعا عالی بود
تمام خاطراتم زنده شد
وای قشنگ یادمه ما زنگ آخر مون ورزش بود و در مدرسمون وا بود واسه همین خیلی سالید اسنیک طور فرار میکردم میرفتم کلوپ
بعدش یکی بود بهش میگفتیم عمو حمید (عمو حمید اگه میبینی مخلصتم مرد) بعد قشنگ تیکن بازی می کرد جین کازاما بر میداشت دیگه نمیتونستی بزنیش
عجب دورانی
وجودتون توی گیمفا باعث افتخاره عزیزم.
ممنون که خاطره فرار از مدرسه رو با ما در میون گذاشتی
خانواده lie?no عزیز، اگر این نظر رو میخونی، میتونی متوجه بشی چرا نمرات پسرت اینقدر پایین بوده 😁
یادش بخیر. از مدرسه میومدم خونه هر روز هنوز حتی لباسامو درنیاورده بودم مینشستم پای سیستم نفتی خواهرم و تا غروب igi2 و جی تی ای سن آندریاس پلی میدادم. سال ۸۶. چقدر سریع هم گذشت لامصب، یه اینقد دیگه بگذره شده حدودای چهل سالم! یادش بخیر
عمر مثل باد میگذره و این خاطرات هستن که بجا میمونن.
از خدا واستون عمر با عزت آرزو دارم.
بزرگوارید. من هم برای شما عمر با عزت و سرشار از سلامتی رو آرزومندم.
ممنون از آقای زاهدی عزیز بابت این مقاله خوب. واقعا به همچین مقاله ای نیاز بود🌹❤
از نگاه زیباتون ممنونم ❤
خیلی دوس دارم یکی از خاطراتتون رو واسمون تعریف کنین
والا من تو نسل شیش کنسول نداشتم و با پی سی گیم میزدم، پی سی هم برا خواهرم بود و اون زمان رشته دانشگاهیش نرم افزار بود. یادمه یبار حدودای سال ۸۶ یا شایدم ۸۵ بود که خواستم خواهرمو اذیت کنم😁 و تو کامپیوترش چند تا از برنامه های مهمی که مربوط به درسش بودن و کلی هم براش مهم بودنو حذف کردم! من کلا این موضوعو فراموش کردم تا اینکه بعد چند روز خواهرم برا اینکه حال منو بگیره زد تمام بازیای رو سیستمو پاک کرد که gta san andreas هم جزوشون بود! جی تی ای سن آندریاسی که به هزار سختی تونسته بودم تو کل تابستون تا مراحل آخرش ببرمش یه دفه زد حذفش کرد😐😂 یادمه تا نزدیک یه هفته بخاطر این قضیه باهاش حرف نمیزدم. این یکی از خاطرات اون دوران من بود و هیچوقت هم فراموشش نمیکنم.
مجبورم کردین کامن بدم .
رمز منتخب جهان و اروپا:
بالا بالا پایین پایین چپ راست چپ راست ضربدر دایره
اگر درست وارد کنین صدای تشویق پخش میشد و ۲ تا تیم اضافه میشدن.
البته جزء لجند ها نبودم…
اینکه کامنت دادین، باعث افتخار من و تیم گیمفا هست ❤
کاملا درست گفتین. شما واسه ما لجند محسوب میشین
یادش بخیر
بازیا رو به شماره مشناختن مثلا به جی تی ای سن اندریاس میگفتن جی تی ای ۵
دلم نیومد کامنت ندم … واقعا عاااااالی بود …
دست مریزاد …قلمتون مانا باشه …
فقط میتونم بگم یادش به خیر … جالبش تجربه های مشترکه که همه با هم دارن …
یادش به خیر میرفتیم شرطی بازی میکردیم با دوستان …یادش به خیر از مدرسه جیم میزدیم …❤💖💓💞💕
و منم دلم نیومد که از لطف شما تشکر نکنم 💖
خوش حالم که توی گیمفا شما رو داریم
خاطراتم زنده شد
ممنون از آقای زاهدی، ۱۳ بدر همگی هم مبارک
ممنونم از نگاه زیباتون
نگاه ما که زیبا نبود.
متن شما بسیار زیبا و نوستالژیک برامون بود
امیدوارم قسمت های بعدی هم داشته باشه و مثل این چند قسمت برام بهترین مقاله های سایت باشه
آقای زاهدی عالی بود.خاطراتمون زنده شد.ممنون بابت مقاله.🙏
امیدوارم روز خوبی رو پشت سر گذاشته باشی عزیزم.
مرسی که وقت برای مطالعه گذاشتی
من برای اون زمان نیستم ولی واقعا با این مقاله حال کردم خسته نباشید
چند سال دیگه، یک نفر دیگه مثل حامد زاهدی پیدا میشه و یه مقاله درمورد دهه ۹۰ یا حتی ۱۴۰۰ می نویسه، اون وقت اگر بودین یادی از ما هم بکنین 💖
آقا اون “چیز” خیلی باحال بود!😄
چیز = پنیر
(آره، تو گفتی ما هم باور کردیم😄)
بالا بالا
پایین پایین
چپ راست
چپ راست
ضربدر دایره
ضربدر دایره
صدای تشویق تماشاچیان و نمایان شدن دو تیم منتخب آبی و زرد 💖
خاطراتم زنده شد
مقاله خیلی عالی بود
ممنون بابت نویسنده
خوش حالم که مورد توجهتون قرار گرفته 💖
خاطرات خودتون رو حتما باهامون در میون بذارین
واقعا کیف کردیم آقای زاهدی ممنون از شما
منم از استقبال شما به ذوق اومدم 💖
من تو کانتر سوسکی لجندم حریف میخوام (نمونه قپی های دوران کودکیم)
واقعا دست شما درد نکنه بابت این مقاله ی سنگین! همه ی کامنتا رو خوندم به امید پیدا کردن هم سن خودم ولی فقط فهمیدم چقدر خاطراتم قدیمی تر از دوستانه. کلوپ رفتن من از بازیه سوپرماریو یا قارچ خور شروع شد. چندباری میرفتم و نگاه میکردم تا اینکه بالاخره تونستم بشینم و کنترلر دوست داشتنیه میکرو رو بگیرم دستم. واقعا حس عجیبی داشت اون موقع. بعدشم که صاحب کلوپ یه دونه سگا اورد مغازه که انگار سفینه فضایی بود. کلوپ رفتن های دزدکی ما همینطور ادامه پیدا کرد تا ps1 که رفتم خدمت. واسه سامورایی همه جا ژاپنه چون نزدیک پادگان هم کلوپ بود و من بودم و مموریه همراهم. اویل ۳ و داینو کرایسیس میزدم و بقیه فقط نگاه میکردن. فوتبال ۹۸ هم چیزی نگم ازش چون حریف پیدا نمیشد! خلاصه که شخم زدی خاطرات مارو اقای زاهدی عزیز. الانم در کنار کنسول و بازی های الان یه کنسول دستی دارم که هنوز اویل یک و دو و سه و سایلنت هیل رو بازی میکنم. خاطرات مشترک ما هیچوقت کهنه نمیشه.
درود بر نمسیس بزرگ، شکارچی تیم استارز 💖
از خوندن خاطراتی که داشتین به ذوق اومدم. ممنونم که کنارمون هستین
بالا پایین چپ راست ضبدر مربع
خیلی سال گذشته همینش یادمه ولی همین بود اروپا برمیداشتم با یارنی از راست سانت میکردم اولیور بیرهف کله و تمام
هر کی منتخب جهان برمیداشت یسره شود میزد با باتیستوتا رونالدو اون سیاهه اسمش الان یادم رفته هر کی ام اروپا برمیداشت فقط سانت میکرد یادش بخیر چه دورانی بود بچگیمون تو این کلوپا زمین فوتبالا گذشت البته زمین فوتبال همون کوچمون منظورمه یادش بخیر هر کی مقالرو نوشتی دمت گرم خاطرات زنده شد الان منتظر رزیدنت. اویل نهم بیاد عشق کنیم
سلام.راستش با مقالتون رفتم اون دوران.راستش خودم جزو لجندای اون موقع بودم.برای اینکه باور کنی اینو میگم،اولا اکثرا نیمکت چوبی بود،دوما یه اصطلاح داشتیم تو فوتبال ۹۸،(بزنیم سر وقت) دهه شصتیا میدونن چیه،تیم ابی و زرد هم ما بهش میگفتیم(منتخب اروپا و منتخب جهان)
منو بازی که میومد،باید این رمزو میزدیم(عقب،پایین،عقب، جلو، پایین ،جلو،۲بار عقب،۲بار جلو) فکر میکنم همین بود
بعد این فوتبال منتخب جهان اروپا داشت ما میرفتیم کلوپ ۹۹ بازی میکردیم میگفتیم ۹۹ الان دیدم نوشته متن ۹۸ ولی چه ذوقی کردم چه دورانی بود آلون این د دارک با چراغ قوش اویل دد با اون اره برقیش یسره دنبال سوختش میگشتم تو یه کلبه دو لول پیدا میکردم چه حالی میداد الان گیما آنقدر حال نمی‌ده میده ها انقد نمی‌ده نمیدونم بخاطر سنمونه رفته بالا دیگه انجوری لذت نمی‌بریم یا بهتره بگم نمیبرم
من اواخر دهه هشتاد و تقریبا اوایل دهه نود دیگه سنم به این چیزا رسیده بود
و یکی از بهترین خاطراتم با جنگ های صلیبی ۱ بود یعنی اون دوره خدا بود انقدر به این لامصب علاقه من بودم که یک سال تمام دشمنم رو زنده نگه داشتم تا بتونم ۲۰۰ میلیون سکه بدست آوردم یا میشستیم ۵ تا دشمن و به هرکس ۴۰۰۰۰ هزار سکه می‌دادیم به خودمون ۲۰۰۰ شکستشون می‌دادیم 🤣🤣چه باگ ها و چیتایی که ازش استخراج نکردم یادش بخیر
هنوز که هنوزه چیزی به افسانه گیش نشدیم نه حتی ردد نه جی تی ای ۵ هیچکدوم واقعا یادش بخیر چقدر خوب بود
یادمه پول خرید ps1 نداشتم اما سی دی resident evil 2 رو که دو تا دیسک بود خریده بودم و هر شب یکی دو ساعت تو دستم بودن نگاشون میکردم ، بو میکشیدم. یادش بخیر ۲۵ سال گذشت
سلام من تازه واردم البته ماهه ها گفتگو دوستانو میشنوم ولی بخاطر این پست به طور رسمی وارد شدم چون خاطرات زیادی دارم رمز منتخب جهان و منتخب اروپا بالا بالا پایین پایین چپ راست چپ راست ضربدر دایره یه تشفیق دو تیم بهتون میدن
حاضرم دار و ندارم رو بدم و به اون زمان برگردم
قبلا بیشتر از ۱۰۰ بار بهش فکر کردم
نه فقط گیمینگ بلکه زندگی هم تو دهه هشتاد از هر لحاظ جذاب تر بود
بالا پایین بالا پایین چپ راست چپ راست صربدر دایره
بالا، پایین، بالا پایین، چپ راست، چپ راست، ضربدر دایره
سال هفتاد هفت دقیقا جلو چشمم هست یه پسر پنجم دبستانی که امتحان ثلث سوم رو داشت میداد اخرین امتحان که تازه دوست مدرسه ایش با رزیدنت اویل دو اشناش کرد جالب اسم کنسول هم بلد نبود میگفت سونی و خیلی جالب خیلی وقتی دمو بازی و کات سین های سینمایی رو برای اولین بار دید کف کرده بود با کلی هیجان اومد خونه پول گرفت بره کلوپ ساعتی سیصد تا تک تومان خدا شاهده تیکن دو بود یا سه حکم جی تی ای شیش رو داشت برامون فکر میکردیم تهش اینه قشنگ اگه بچه های اون دوران باشن اینجا یادشون اون البوم ها که عکس بازی ها توش بود اسم هیچکدوم نمیدونستیم هر کدوم جنگی تر شلوغ پلوغ تر بود خدا شاهده نه اینترنتی نه یوتوبی بود تو مقاله اقای اسدی درست فرمودن اویل سه که الان ریمیکش رو بچه های جدید راحت تموم میکنن کابوس دوره ما بود مگه میتونستیم معماها رو حل کنیم برج ساعت رو تو بازی اصلی حذف کردن اویل سه پارت میکرد معماهاش مگه یه پرو گیمر اونم انقدر امتحان کرده بود سانتر به سانتر بازی رو یاد گرفته بود به کسی نمیگفت میرفتیم ببینیم میگفت برو بچه بدو بینم مگه میتونستیم بپرسیم چجوری رفتی ما بودیم مموری کارت که به زور چندتا سیو توش جامیگرفت انقدر حجم کمی داشت ای داد اما لذت داشت همون فیفا نود هشت دایره گوشه زمین سانتر تند تند مربع هشتاد درصد گل بود
آقا ترکوندی ایول یادش بخیر عجب دورانی بود
یادش بخیر یاد اون روزا افتادم،بنده متولد ۶۷ هستم و اون زمان ما،الون ۹۸ رو بهش میگفتیم ۹۹ بازی میکنی؟ من همین الانشم اگر کسی باشه بامن ۹۹ ps1 بازی کنه هستم،و مورتال کومبت تریلوژی ps1 هم خوب بازی میکردم،میرفتیم جاهای مختلف شهر کلوپ پیدا میکردیم و در کلوپ رو باز میکردیم و میگفتیم ۹۹ یا کومبت حریف کی هست… واقعا یادش بخیر
الان هنوزم که هنوزه بازی خرگوش سگا رو رمزهاش رو یادمه،تو بازی خرگوش یه ترفندی داشتیم بهش میگفتیم تک دیواری،یعنی با یه دیوار پرش میزدیم میرفتیم خیلی بالاها..
خلاصه حرف زیاده واسه گفتن،اگ بگم همشو اینجا جا نمیشه😊😊
از سخت ترین بازیها alone in the dark, resident evil 3 va 2 va کلی از رمزهای کراش سواری یا پیاده ۱ و ۲ و ۳ بود که خیلی بازی شیرین و جذابی بود تو زمان خودش. من الانم گاها تو گوشی با دسته ps4 وصل میشم بازی میکنم تو گوشی. حرف واسه گفتن زیاده ولی اینجا نمیشه بنویسم.بنده اصالتا و ساکن تبریزم،لطفا شما هم نظراتتون رو بگید🙏🌺🌺🌺
منم ۶۷ هستم مو به مو یادمه همه اینا اون البوم بازیا یادته انتخاب میکردیم ؟شورش در شهر پپسی من اون ارم اول پلی استیشن وان ذوقی کهدمیکردیم موقع اومدنش لامصب انگار دنیارو بهت دادن😂
تو بازی ۹۹ فوتبال تورنمنت یا لیگ یا همون مسابقه میزاشتن از همه جای شهر میومدن ثبت نام میکردن برای بازی،هر کی اول میشد اون زمان ۲ هزار تومن جایزه میدادن..
دوستام میگفتن علی فلان محله کلوپ داره،بعضی از بچه ها به کلوپ میگفتن باشگاه، میرفتیم میدیدیم طرف استاد wrestling mania سگا هستش و همه جمع شدن سرش ولی یدونه دسته روی میزه،میگفتن هیچکی حریف این یارو نیستش،من زیاد خوب نبودم تو بازی کشتی کج،یبار رفتم باهاش بازی کردم،راند دوم دسته سگا رو آروم گذاشتم رو میز گفتم دستتون درد نکنه برا من کافیه😁.
خلاصه اون زمان از بهترین ها بازی کراش باندیکوت، فوتبال ۹۹ و مورتال کومبت سگا بود، البته سگا واسه خودش خیلی بازیهای جذاب داشت،مثلا یکیش یادمه S.W.A.T بود، CONTRA و سوپر ماریو همون میکفتیم قارچ خور بود،ای کاش اون زمانا بود یادش بخیر…
درود جناب زاهدی. خسته نباشید بابت این مقاله جالب. لذت بردیم
لطفاً مقالات طنز بیشتر بنویسید❤️🙏
همش حق بود😁 فقط ما به وینیگ الون میگفتیم ۹۹!!!
بعد چند سال یکی از همون پرو پلیرا فهمید که اصن سال ۹۹ که جام جهانی نداشتیم و خود وینیگ الون برای جام جهانی ۹۸ بود بعد هرکی میگفت ۹۹ پرو پلیر یه ساعت توضیح میداد که اشتباه میگیو اسم این بازی ۹۸ نه ۹۹ اینجور حرفا خلاصه چند سال بعدش دوباره یکی کشف کرد که بابا درسته جام جهانی سال ۹۸ بوده ولی این بازی سال ۹۹ اومده پس اسمش درسته😁 این چند سال هایی ک میگم تقریبا پنج شش سالی زمان بودا
آقای زاهدی ممنون بابت مقاله و عیدتون هم مبارک حقیتا اون دوران دیگه تکرار نمیشه حداقل برای ما ایرانی ها که اینطور بود چون زمان ps2 کمتر کسی اینترنت داشت و حتی اصلا میدونست که میشه به اینترنت وصل کرد کنسول رو یا اصلا اخبار بازی رو با وبسایت های بازی دنبال میکرد برای خود شخص بنده مجله ۲ هفته نامه دی بازی بود که متاسفانه با فراگیر شدن اینترنت به خاطره ها پیوست نسل ۵ و ۶ که البته تا قبل از سال ۹۰ حتی من نمیدونستم نسل کنسول چی به چی هستش ۲ نسل طلایی بودن که شاهکار های صنعت گیم رو در این ۲ نسل تجربه کردم و دقیقا در مورد کلوپ هم دقیق یادمه زمان ps1 تو محل میرفتیم بازی میکردیم ساعتی ۲۰۰ تومن تا دوره ps2 و به غیر از تیم ایران تیم منتخب جهان تیم قوی و خفنی بود ولی برای من کرش ماشینی و پلنگ صورتی و تکن ۳ بهترین ها بودن واقعا یادش بخیر دستتون درد نکنه بازم بابت مقاله تجدید خاطرات شد
واقعاً مقاله‌ی قشنگی بود 🙂❤️✨
رمز منتخب جهان کردن فوتبال ۹۹ یا همون الون ۹۸
بالا پایین بالا پایین چپ راست چپ راست ضربدر دایره . تمام
Kami.mashhadi
سلام من یک یا دو سالی هست که مقاله های گیمفا رو میخونم ولی تازه عضو شدم(حوصله ندشتم عضو شم یا هرچیز دیگه ای) ولی این یکی به قدری عالی بود که من فقط برای گفتن نظرم عضو سایت شدم من دهه نودی ام و زیاد گیم نت نرفتم(چون ps داشتم) فقط چند بار با پسرخالم رفتم و کانتر ۱.۶ بازی کردیم هر بارم فقط با نایف منو کشت جدا از این بحث گیم نت که خاطره زیادی ازش ندارم من یه ps2 داشتم از قدیم برای (داییم بود که دیگه ایران نبود) با ابجیم دو دسته ای میرفتیم لاک پشت های نینجا ۲۰۰۳ بازی میکردیم تا وسط بازی هم میرفتیم ولی بعد اون غوله که صورت نداشت و بجاش چندتا ماسک گذاشته بود (اسمشو یادم نیست) ما رو میکشت هر چی جون داشتیم تموم میشد و روی صفحه تلوزیون ۲۱ اینچ مینوشت game over و دوباره دو ساعت جون کندن تا با همونجایی مردی برسی و بعد از مدتی دیگه ps رو گذاشتیم تو انباری و من پیداش نکردم بعد تو سال ۹۸ دوباره بعد از چند سال وقتی دنبال خرت و پرتا میگشتم ps رو پیدا کردم خوشحال شدم رفتم دیسک اویل ۴ رو گرفتم چون داییم قبل از اینکه ps خودشو بده به ما بازیش میکرد و میگفت بازی خوبیه و بعدش جی تی ای سن رو گرفتم و دیسک هر دو دیسک رایتی بودن(چون دیگه دیسک قدیمی ها پیدا نمیشد) به سختی میاورد و برای اوردن بازی از تجربه های ابجیم استفاده کردم و هر چیزی که شما ده سال قبلش تجربه کردین من اون سال تجربه کردم و واقعا حس شما رو درک میکنم مخصوصا برای جی تی ای سن میدونم که تبدیل شد به یه طومار اما همین طومار جزوی از خاطرات خوش زندگیه
به جمع گیمفایی ها خیلی خوش اومدی عزیز دلم
بی نظیر بود آقای زاهدی . واقعا لذت بردیم .
عکس پست شبیه یه کلوب توی آریاشهره تهرانه سال ۷۴ ۷۵
یه بار هم با پسر خالمینا جمع شدیم رزیدنت اویل ۱ رو روی پی سی بازی کنیم همه چراغارو خاموش کردیم اوایل بازی یودیم و زل زده یودیم به مانیتور که رسیدیم به اون قسمتش که سگه شیشه رو میشکنه و میپره جلوت ، هممون از جلو مانیتور فرار کردیم!
فوق العاده بود🤣🤣🤣
هعی😂
عجب مقاله زیبا و حقی بود
فیض بردیم و کمی تجدید خاطره کردیم
بخش[[قرتی بازی]]عالی بود😂
دهه شصتیا،نینجا سگی رو کی یادش میاد،تو سگا بود،یه دکمه رو میگرفتیم سگه شارژ میشد،میرفت پروپاچه دشمنانو میگرفت،بعد با پرتاب ستاره میکشتیمشون،یه بازی هم بود به اسم شینوبی،اونم باحال بود،دو تا پرش میزدیم ،هشت تا تیر پرت میکرد،از دیواراهم که بالا میرفتیم یه صدای باحالی در میوورد
قشنگ یادم اومد بچگیم تو کلوپ..روزای گرم تابستون با پنکه جلوی تلویزیونای بزرگ لامپ تصویر
حاجی بزرگ شدیم الکی الکی
مقاله شاهکار به این میگن اتقدر عالی بود که فقط به خاطر نظر دادن درباره همین مقاله عالی وارد سایت شدم خسته نباشید واقعا
به خانواده بزرگ گیمفا، خیلی خوش اومدی عزیزم 💖
هر چقدرم ک قوی باشی ، در مقابل هجوم خاطرات بی دفاعی… چ دوره ای بود… مرفه ترین دروه ی گیم من بود…
مقاله عالی و بی نقص
بالا بالا پایین پایین چپ راست چپ راست ضربدر دایره مثلث مربع
من که کهنه سرباز حساب می شم. بازی رو با تی وی گیم شروع کردم و با آتاری تو کلوپ داداشم ادامه دادم. بقدری خاطره دارم که نوشتنشون تو کامنت که هیچی تو مقاله هم جا نمیشه. پلی استیشن(۱) رو زمان دانشگاه بازی می کردم و هنوزم بازی می کنم، احتمالا تا وقت رفتنم( به یمن یه همسر گیمر❤️)… راستی فکر کنم صد تایید مجله بازی رایانه و بازی نما هم دارم.
شما یه زندگی بسیار زیبا رو دارین.
بهتون تبریک میگم
هم دلمون شاد کردی هم غمگین
یادی کنیم از فروش دفترچه های فیتلتی های مورتال کمبات ۳ تا رمز های جی تی ای سن اندرس و فوت کردن توی نوار کارتیج بازی های سگا همیشه هم یکی توی کلوپ ها بود معروف بودن به بده رد کنم اگر کسی تو هر بازی یکجا گیر میکرد این عزیزان در اون دوران بدون دسترسی گسترده به نت کارشو راه مینداختن به خصوص مرحله معروف به رقص ماشین و پرش هواپیما توی سن اندرس و بخش بیابون توی گاد اف وار ۱
منم خیلی آدم جمع دوستی نبودم و خیلی کلوپ نمی رفتم ولی یادمه یه کامپیوتر تو خونمون داشتیم که روش gta vice city یا همون جی تی آی ۴ بازی می کردم و سن آندریاس رو اجرا نمی کرد و همیشه آرزوم بود نصبش کنم یه روز به داداشم گفتم بیا جی تی آی ۵ رو نصب کن ( دیسکشو تازه خریده بودم) وقتی نصب شد اجراش کردم اف پی اسش کمتر از ۱۰ بود اون موقع یه زد حال حسابی خوردم و همش به پسر عمم حسودی می کردم چون سن آندریاس رو کامپیوترش ن اجرا میشد بعد داداش بزرگ اونم نمیذاشت سن آندریاس بازی کنه میگفت وایس سیتی بازی کن
ما به کنسول دستگاهم نمی گفتیم، میگفتیم آتاری
شما دیگه خیلی اهل «قرتی بازی» نبودی. کلاسیکه کلاسیک کار میکردی
ممنون که وقت گذاشتی امید جان
سلام دهه ۶۰ هستم و هنوز هم پای کار هستم
یادم هست که اولین ورودم به دنیای گیم بازی مورتال کمبات سگا بود که خیلی اتفاقی وارد کلوپ شدم و به عنوان دسته دوم شروع به بازی کردم و انواع و اقسام فینیشرها را نوش جان کردم و خیلی هم از این باخت های وحشت ناک خوش حال بودم بعد در دوران دبیرستان ۳ ماه تابستان را از ساعت ۷.۵ صبح تا ۸ شب با بچه خواهرم که ۶ سالش بود کشتی کج pain پلی ۲ بازی میکردیم و بعد هم دوران دانشگاهم هم با همون بنده خدا شیفتی از صبح تا شب گران توریسمو ۴ بازی میکردیم که بتونیم توی بازی ماشین بخریم ولی هنوز هم فعال هستم و ps4 و بغیه کنسول‌های قدیمی را دارم و بازی میکنم و بی صبرانه منتظر vi هستم
تشکر از آقای زاهدی عزیز
سلام گرم من به شما
ممنونم که خاطرات زیبات رو با ما در میون گذاشتی
دهه هفتادی ها پنجشنبه ها هم سر کلاس میرفتیم ولی به جای ساعت ۲ ساعت ۱۱ نیم تعطیل میشدیم و همین کافی بود تا در دنیای جنگ های صلیبی همراه با شوالیه ها شجاع به یکدیگر شورش ببریم و قلعه ها را خراب کنیم…
هعی یادش بخیر. اون زمان تو گیم نت کراش ماشینی شرطی میزدیم.
کد بازکردن تیم های منتخب فوتبال۹۸:بالا بالا پایین پایین چپ راست چپ راست ضربدر دایره
تازه اگه یدور روی هارد قهرمان بشید تیم منتخب غایبینم باز میشه.
از وقتی گرافیک و فریم ریت ملاک شد گیما دیگه گیم نشدن صحنه رقابت کیفیت تصویر و انیمیشن شدن 🫡🫡
یادش بخیر اولین بار ک تموم کردم اویل ۳ رو … روی ۳ ساعت و ۳ دیقه بود
بعدش دیگه روی تایم ۱:۴۷ تموم کردم (۱ ساعت و ۴۷ دقیقه)
همیشه روم شرط میبستن:
تیکن ۳ که نگم…
pes 6 هم بماند…
====================
خدایا انگار از خاطرات یکی میگی ک انگار ۲۰ سال پیش عاشقی کرده
یادمه صبح ها بامیه میفروختم تا بتونم ظهر بفروشم و بقیه شو پولمو خرج گیم کنم..
چ گذشته ای اسماعیل. چ خاطراتی اسماعیل