نقد و بررسی بازی Rise of The Ronin
طی این نقد و بررسی، قرار است به عنوان Rise of The Ronin، اثر جدید استودیوی Team Ninja، بپردازیم و ابعاد مختلف آن را زیر ذرهبین قرار دهیم.
استودیوی Team Ninja سابقه و کارنامهای درخشان از آثار مختلف در ژانرهای مختلف دارد، از ژانر مبارزهای و هک اند اسلش گرفته تا عناوین سولزلایک و اکشن ماجراجویی که همگی به نوبهی خود آثاری بسیار جذاب بوده و بعضا حتی ژانر خود را چند قدم به سمت جلو حرکت میدادند. حالا امروز شاهد عرضهی ساختهی جدیدی این استودیو هستیم که متاسفانه نمیتوان توصیفاتی که از بسیاری از آثار این استودیو داشتیم را به آن تعمیم دهیم.
عنوان Rise of The Ronin یک تجربهی نقش آفرینی در دل ژاپن قرن نوزدهم است که سعی دارید داستانی سرگرم کننده را با بسیاری از نامها تاریخی موثر در آن دوران روایت کند و در کنار آن یک تجربهی عمیق نقش آفرینی باشد اما با این وجود این بازی با وجود عملکرد بسیار خوب در برخی بخشها در دیگر ابعاد خود دچار بحران هویتی شدید است که در نهایت باعث میشود پکیج نهایی به اثری سرگرم کننده اما نه چندان به یادماندنی تبدیل شود.
بازی Rise of the Ronin توسط فروشگاه سیدی کی برای نقد و بررسی در اختیار تیم گیمفا قرار گرفته است
تماشای پایان ژاپن منزوی در ردیف اول
روایت Rise of The Ronin در دوران باکوماتسو یا شوگونسالاری ژاپن در اواسط قرن نوزدهم در جریان است، دورانی که به رویکردهای ضد غربی این کشور معروف بوده و حکومت نظامی محور Tokugawa Shogunate معروف است. Rise of The Ronin و داستان آن در دل سالهایی قرار میگیرد که کشتیهای سیاه غربیها به مرزهای ژاپن رسیده و حالا این کشور و مقامات آن در راستای باز کردن مرزهای خود به سوی دنیا تحت فشار زیادی از سوی غرب قرار گرفتهاند. در این بین شما در نقش یکی از دوقلوها ملقب به Blade Twins بازی میکنید، مبارزانی متعلق به گروه مقاومت Veiled Edge که خانوادهشان توسط حکومت Shogunate به قتل رسیدهاند.
پس از مرگ خانوادهشان این دوقلوها توسط رهبر Veiled Edge ملقب به Bladesmith تعلیم میبینند و رشد میکنند تا در نهایت به نقطهای میرسند که شما از آن جا تجربهی این اثر را آغاز میکنید. در سال ۱۸۵۳ دوقلوها توسط Bladesmith به ماموریتی اعزام میشوند که در طی آن باید Matthew C. Perry یکی از مقامات نیروی دریایی شناخته شده و موثر آن دوران ایالات متحده را به قتل رسانده و نامهای که در دست دارد را بازیابی کنند.
در طی انجام این ماموریت و درست زمانی که دوقلوها دست بالا را در مبارزه علیه Perry به دست آوردهاند یک سامورایی ملقب به Blue Demon جلوی آن دو را گرفته و در همین حین شما و کاراکتری که به عنوان شخصیت اصلی خود انتخاب کردهاید مجبور هستید در راستای رساندن نامه به دست Bladesmith فرار کنید در حالی که برادر یا خواهرتان خودش را فدا میکند و جلوی Blue Demon ایستادگی میکند.
در نهایت پس از آن که روستای Veiled Edge توسط Shogunate مورد حمله قرار میگیرد شما متوجه میشوید که برادر/خواهرتان همچنان زندست و در همین راستا وارد مسیری طولانی برای یافتن او میشوید غافل از آن که قرار است در این مسیر با برخی از موثرترین افراد آن دوران ژاپن روبهرو شده و درگیر مسائل سیاسی مختلف و در نهایت تعیین سرنوشت ژاپن شوید.
روایت Rise of The Ronin وزن تاریخی بسیاری را با خود حمل میکنید و در همین راستا شما دائما در طول مسیر خود با چهرههای سیاسی و اجتماعی مهم آن دوران ژاپن از جمله Sakamoto Ryoma، Shoin Yoshida، Genzui Kusaka و بسیاری دیگر از شخصیتهای مهم دیگر روبهرو خواهید شد البته لزوما تمامی این افراد از لحاظ تاریخی به صورت دقیق به تصویر کشیده نشدهاند و بیشتر یک برداشت سینمایی از آنها هستند. از آن جایی که با یک تجربهی نقش آفرینی روبهرو هستیم در طول داستان شما با انتخابهای مختلفی روبهرو خواهید شد که میتوانند مسیر کلی داستان را تغییر داده و حتی برخی از اتفاقات تاریخی را متحول کند.
شما در طول مسیر خود برای یافتن برادر/خواهرتان دائما با شخصیتهای مختلفی روبهرو شده و با آنها ارتباط میگیرید و این ارتباط تحت تاثیر چگونگی برخورد و نزدیکی شما با آن کاراکتر میتواند قویتر شود.
این مکانیزم که در قالب سیستم Bond در بازی معرفی میشود به شما اجازه میدهد با توجه به رویکرد و انتخابهایتان در برابر شخصیتهای فرعی مختلف داستان میزان صمیمیت خود را با آنها مشخص کنید که در راستای این مسئله شاهد دیالوگها و انتخابها و حتی موقعیتهای تازه مرتبط با آن کاراکتر خواهید بود. علاوه بر این مسئله شما در طی روایت بارها و بارها با موقعیتهایی روبهرو میشوید که به شما اجازه میدهد در کنار گروه ضد حکومت Shogunate یا Anti-Shogunate بایستید و یا بر علیهشان عمل کنید و به گروه Pro-Shogunate یاری برسانید که در نهایت ارتباط نهایی شما با این گروهها را شکل میدهد.
شخصیت اصلی بازی تقریبا با یک مقوا تفاوت چندانی نداشته و از عمق خاصی برخوردار نیست به طوری که در نود درصد مواقع حتی به صورت لفظی با دیگر کاراکترهای بازی ارتباط برقرار نمیکند بنابراین اگر انتظار دارید یک ارتباط قوی با پروتاگونیست این بازی شکل بدهید متاسفانه باید بگویم قرار نیست Rise of The Ronin این انتظار شما را برآورده کند.
با این وجود در طرف دیگر برخی از کاراکترهای فرعی بازی همچون Ryoma از شخصیتپردازی جذابی برخوردار هستند و میتوانند ارتعاش خوبی در روند روایی ایجاد کنند. این تجربه تاکید بسیاری بر سیستم Bond خود داشته و مملو از کاراکترهای مختلفی است که هر یک دارای اهداف، عقاید و حتی مشکلات اختصاصی خودشان هستند و افزایش میزان Bond با آنها درهای بیشتری را به روی عمیقتر شدن داستانشان باز میکند. عمیقتر شدن ارتباط شما با این کاراکترها همچنین به صورت مستقیم به گیمپلی نیز متصل میشود که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت.
به طور کلی داستانسرایی Rise of The Ronin ساعات ابتدایی نسبتا کندی را سپری میکند تا زمانی که به نقطهای برسد که شما بتوانید تا حدی برای داستان و عوامل درگیر در آن ارزش قائل شوید و خودتان را درگیر در کشمکشهای سیاسی، اجتماعی و خصوصی آن بیابید اما در نهایت میتوان گفت با روایتی روبهرو هستیم که لحظات خوبی را در خود جای داده و گاها میتواند در لحظه درگیر کننده جلوه کند اما با این وجود هیچ خصوصیت کیفی خاصی در این روایت وجود ندارد که لزوما آن را به یک داستان به یادماندنی تبدیل کند.
یک سامورایی تمام عیار
اگر Team Ninja در یک زمینه توانایی و استعداد بسیار بالایی داشته باشد آن خلق و پیادهسازی یک سیستم مبارزات عمیق سرگرمکننده و چالش برانگیز است و باید بگویم Rise of The Ronin در این زمینه به راستی میدرخشد. ما با یک سیستم مبارزهی استراتژیک و چالشبرانگیز اما جذاب و لذتبخش روبهرو هستیم که به خوبی به پلیر در برابر تلاشهایش در راستای یادگیری و افزایش مهارتهایش پاداش میدهد.
اولین خصوصیت برجستهی سیستم مبارزات این اثر، تنوع بالای آن است به طوری که تقریبا هر سلیقهای در آن پوشش داده شده است، آیا علاقهمند به سبک مبارزات سنتی ساموراییها با کاتانا هستید؟ این بازی این اسلحه را به همراه ۸ استایل مبارزهی متفاوت با Moveset کاملا اختصاصی به شما ارائه میدهد، آیا علاقهمند به شمشیرهای بزرگ غربی هستید؟ این اسلحهها نیز در تنوع مطلوب در این بازی قرار داده شدهاند. شاید طرفدار مبارزات سرعتی و استفاده از دو اسلحه به صورت همزمان باشید، اشکالی ندارد! Rise of The Ronin این اسلحهها را نیز با چندین سبک مبارزهای متفاوت به شما ارائه میدهد. راستی از وجود اسلحههای گرم مثل Pistol، Rifle یا Bayonetها برایتان گفتم؟ تیروکمان سنتی چطور؟
میزان تنوع اسلحهها و عمق سیستم مبارزات این عنوان مرا شگفتزده کرد به طوری که حقیقتا نمیتوانم طی چندین سال اخیر اثری را نام ببرم که به چنین تنوعی در این زمینه دست یافته باشد. شما امکان حمل دو کلاس مختلف از اسلحههای سرد را به طور همزمان در اختیار دارید و همچنین در ابتدای بازی میتوانید کلاس کاراکتر خود را انتخاب کنید که در نتیجهی آن عملکرد او با برخی از اسلحهها بهتر از دیگری است اما این مسئله به هیچ عنوان بدان معنا نیست که مبارزه با اسلحههایی که زیر مجموعهی کلاستان نیستند لذت بخش نخواهد بود.
شخصا کلاسی را انتخاب کردم که Paired Swords یکی از اسلحههای اصلی آن بود اما با این وجود در ادامهی بازی به دلیل علاقهی زیادی که به Katana داشتم آن را با این کلاس تعویض کردم و لحظهای احساس نکردم که مبارزه با آن لذتبخش نیست بنابراین میتوان گفت بازی با وجود سیستم کلاسبندی کاراکتر انعطافپذیری بسیار زیادی را در زمینهی مبارزات در اختیار پلیر قرار میدهد تا با کلاسهای مختلف و متعدد اسلحهها آشنا شده و در نهایت مواردی را انتخاب کند که از مبارزه با آنها بیشتر لذت میبرد.
همانطور که اشاره کردم امکان حمل و تغییر بین دو اسلحهی سرد در لحظه برای پلیر فراهم شده است و در کنار آن شما میتوانید یک اسلحهی گرم نیز انتخاب کنید که هر کدام از آنها نیز از عملکرد اختصاصی خود بهرهمند هستند و همچنین در کنار تمامی این موارد شما از یک Grappling Hook نیز برخوردار هستید که میتواند در طی مبارزات بسیار کارآمد ظاهر شود.
بطن مبارزات این بازی در زمینهی دفاعی شباهتهایی به عناوین سولزلایک دارد در حالی که در بعد تهاجمی خود برخی خصوصیات را از عناوین هک اند اسلش سابق Team Ninja به ارث برده است. روند کلی مبارزات متشکل از Parry، Block و دنبال کردن آنها با ضربات متناسب با وضعیت و شرایط دشمنان است با این وجود در زیر این لایه عوامل و مکانیزمهای متعددی همچون چرخ دندههای کوچکی در حال چرخیدن هستند تا در نهایت روند روان مبارزات را به حرکت در بیاورند.
یکی از مهمترین خصوصیات مبارزات در این اثر آن است که رویکرد، سبک و استایل مبارزه با اسلحهی مورد استفاده و همچنین محیط اطرافتان به شکلی متفاوت در مقابل هر دشمنی به کار میروند. همانطور که شما از اسلحههای اختصاصی با سبک مبارزات مختلف برخوردار هستید دشمنانتان نیز از همین سبکهای مبارزه بهرهمند هستند از همین رو شما در مقابل هر یک از آنها باید با توجه به سلاح و استایل مبارزهشان، سلاح و استایل مبارزهی خود را بهینهسازی کنید.
سبکهای مبارزهی هر یک از کلاسهای اسلحهها به لطف افزایش میزان Bond شما با برخی از کاراکترهای بازی آموخته و در دسترس قرار میگیرند. هر یک از این سبک مبارزات دارای حرکات، سرعت، Execution و به طور کلی نوع و حتی Stance مبارزهای اختصاصی خود هستند که تنوع بسیار زیادی به این بخش میبخشند. شما برای هر یک از اسلحههای خود میتوانید به صورت همزمان سه سبک مبارزات مختلف را انتخاب کرده و در هنگام مبارزات به راحتی و با توجه به شرایط بین آنها جابهجا شوید.
چگونگی بازدهی اسلحهی حال حاضر و سبک مبارزهای که برای آن انتخاب کردهاید به شکل یک علامت در رنگهای قرمز(غیر بهینه)، سفید(خنثی) و آبی(بهینه) در کنار خط سلامتی دشمنان به نمایش در میآید و شما باید با توجه به این مسئله در مقابل هر تهدیدی که در مقابلتان قرار میگیرد رویکرد و سبک مبارزات و یا حتی اسلحهی خود را تغییر دهید که در همین راستا با توجه به آن اسلحه، سبک مبارزه و خصوصیات اختصاصیاش استراتژی شما در قبال آن رویارویی نیز تغییر پیدا میکند.
در طی مبارزات همچون بسیاری از آثار سولزلایک Parry یک مکانیزم بسیار حیاتی محسوب میشود که تقریبا فراگیری آن در این اثر یک «باید» به شمار میآید. پس از هر Parry موفق میزان مقاومت حریف شما درست همچون عنوان Sekiro کاهش پیدا میکند و در صورتی که بتوانید آن را به طور کلی از بین ببرید حریفتان برای مدتی کوتاه Stun شده و امکان انجام یک Execution را برای شما فراهم میآورد.
اما در کنار بحث مکانیکال مبارزات مبحث چگونگی ارائه و Presentation این بخش نیز مطرح است که اگر بخواهم آن را به چیزی تشبیه کنم آن یک «رود روان» است به طوری که زمانی که بتوانید سازوکار مبارزات را درک کرده، مهارتهای خود را افزایش داده و مهمتر از آن به مکانیزم Parry این بازی عادت کنید خودتان را در سناریوهای مبارزات مختلفی مییابید که به شدت روان و لذتبخش هستند و به طور همزمان وزن زیادی را نیز به نمایش میگذارند.
ضربات دارای وزن بوده و تقابل شمشیرها در این تجربه به خوبی احساس میشود، Executionها سهمگین و لذتبخش جلوه میکنند و روند مبارزات به طور کلی به لطف تنوع بالا و ماهیت تطبیقپذیر این سیستم بسیار پویا و جذاب هستند.
این بازی یک درخت مهارت گسترده نیز به شما ارائه میدهد که به چهار دستهی مختلف تقسیم شده که هر کدام متصل به یکی از ابعاد کاراکتر شما هستند که عبارتند از Strength، Charisma، Dexterity و Intelligence.
شما با ارتقای کاراکتر خود در هر یک از این گروهها به تواناییهای تازهای دست خواهید یافت که بعضا در مبارزات، مذاکرات و بسیاری از مسائل مکانیکال دیگر به کار شما خواهند آمد که در نهایت باعث میشود عملکرد این درخت هدفمند و تاثیرگذار جلوه کند.
همانطور که در بخش ابتدایی اشاره کردم Rise of The Ronin تاکید بسیاری بر سیستم Bond خود دارد و همانطور که از تاثیر آن در سیستم مبارزات صحبت کردیم بد نیست به تاثیر آن در روند کلی گیمپلی نیز صحبت کنیم.
در طول تجربهی این اثر با مراحلی مواجه خواهید شد که امکان تجربهی Coop با دوستانتان را به شما ارائه میدهند به طوری که میتوانید دوستان خود را دعوت کرده و به صورت آنلاین به تجربهی آن مراحل بپردازید. اما در کنار این قابلیت امکان تجربهی این مراحل در کنار یاران و کاراکترهایی که در طول داستان با آنها آشنا شده و Bond خود را قوی میکنید نیز وجود دارد!
شما پیش از شروع این مراحل امکان انتخاب دو کاراکتر که میخواهید همراه خود ببرید را خواهید داشت، همچنین جالب است بدانید در طول این مراحل شما میتوانید در لحظه بین پروتاگونیست و یاران خود جابهجا شده و در نقش آنها بازی کنید!
هر یک از این کاراکترها نیز دارای سبک مبارزه و حتی اسلحههای اختصاصی خود هستند، به عنوان مثال Ryoma دارای یک تپانچهی اختصاصی است که میتواند به صورت پشت سر هم شلیک کند. همچنین امکان جابهجایی بین کاراکترها یک لایهی استراتژیک نیز به مبارزات اضافه میکند که به شما اجازه میدهد با توجه به شرایط بین کاراکترهای قابل بازی جابهجا شده و راندمان مبارزاتتان را بالا ببرید.
در اکثریت این ماموریتها شما با یک باس قدرتمند نیز روبهرو خواهید شد که ما را به یکی دیگر از نقاط قوت این اثر میرساند؛ طراحی باسها در این عنوان بسیار عالی انجام شده است و هر کدام از آنها به خوبی متمایز از دیگری جلوه میکنند و چالشهای پویا و بسیار جذابی را جلوی پای پلیر میگذارند. طراحی هوشمندانه و بعضا خلاقانهی باسها باعث شده است مقابله با هر یک از آنها یک چالش تازه و یک روند فکری متفاوت باشد که نیازمند تمرکز، صبر و واکنشهای منطقی و استراتژیک است.
گاهی اوقات شخصا خودم را در حالی مییافتم که شاید حدود یک ساعت در حال مبارزه، باخت و سعی مجدد در مقابل یک باس بودم اما این روند نه تنها خسته کننده نمیشد بلکه به راستی با هر شکست و درک بهتر چگونگی مبارزهی باس در دور بعدی اشتباهاتم را برطرف کرده و یک قدم به شکست آنها نزدیکتر میشدم.
همین مسئله باعث میشد در نهایت شکست هر یک از باسها در طول تجربهی این بازی به خوبی حس پیروزی و عبور از یک مانع بزرگ را منتقل کند. زمانی که در این مبارزات قرار میگیرید و آرام آرام درک بهتری از حریفتان پیدا میکنید به صورت ممتد احساس میکنید روند مبارزهی شما با آن باس از حالت عادی خارج شده و به یک رقص تبدیل میشود که مملو از حرکت، جنبوجوش و ریتم است!
Rise of The Ronin یک سیستم ساخت کاراکتر بسیار گسترده را نیز ارائه میدهد که به شما اجازه میدهد خصوصیات ظاهری، ساختار و چهرهی پروتاگونیست بازی را به صورت عمیق شخصیسازی کنید. در کنار این سیستم ما از بخش شخصیسازی پوشش نیز برخوردار هستیم که به شما اجازه میدهد کاراکتر خود را با لباسها و اسلحههای تازه تجهیز کنید که باز هم در این بخش شاهد تنوع بسیار بالایی هستیم چرا که طیف گستردهای از زرهها، پوششهای سنتی ژاپنی و حتی پوششهای غربی در کنار اسلحههای مختلف در این بازی وجود دارند.
برخی از این آیتمها اتصال مستقیم با رویکرد شما نسبت به گروههای Anti-Shogunate و Pro-Shogunate دارد چرا که هر یک از گروهها دارای فروشگاه اختصاصی خود هستند به طوری که در صورت همکاری با Anti-Shogunate به آیتمهای شخصیسازی، زرهها و اسلحههای سنتی ژاپنی دسترسی پیدا خواهید کرد و در صورتی که با Pro-Shogunate همکاری کنید میتوانید از طریق فروشگاه اختصاصی آنها به آیتمهای مذکور اما با تم غربی دست یابید.
شما از یک خانه در قالب Longhouse نیز برخوردار هستید که میتوانید در آن در کنار یارانتان استراحت کنید، خانهتان را تزئین کنید و یا حتی به تغییر خصوصیات ظاهری و یا پوشش کاراکترتان بپردازید. همچنین از آن جایی که تنوع ظاهری بسیار زیادی در بین زرهها و به طور کلی آیتمهای پوششی و اسلحههای این بازی وجود دارد سازندگان در Longhouse بخشی را تعبیه کردهاند که به شما اجازه میدهد لباسها، زره و ظاهر اسلحههای خود را شخصیسازی کنید بدون آن که نیاز باشد آیتمهای Equip شدهی حال حاضر خود را تغییر داده و از خصوصیات اختصاصی آنها محروم شوید.
اما با وجود تمام این تنوع ظاهری متاسفانه سیستم Loot این عنوان بسیار غیر بهینه بوده و به طور کلی بازی در این زمینه به شدت شلوغ است بدون اینکه رویکردی منطقی برای متعادلسازی و جذاب کردن روند یافتن آیتمهای جدید اتخاذ کند. شما در طول تجربهی بازی دائما با لوتهایی روبهرو خواهید شد که بعضا ضعیف یا بیهوده جلوه میکنند اما بازی دائما آنها را روی سر شما میریزد و همین مسئله باعث میشود پس از مدتی Inventory خود را باز کنید و ببینید که در حال حمل صد عدد آیتم یکسان هستید که هیچ استفادهای برایتان ندارند.
از طرف دیگر سازندگان نتواستهاند تعادل مناسبی در زمینهی خصوصیات قدرتی و Perkهای اختصاصی اسلحهها ایجاد کنند و به همین دلیل با پیشروی در بازی و عبور از ساعات ابتدایی و ورود آیتمهای قدرتمندتر این موارد اهمیت خود را از دست داده و به کلی بیهوده ظاهر میشوند اما با این وجود همچنان از شما به عنوانی انباری برای ریختن مشتی از لوتهای بیهوده و بلااستفاده بهره میبرد.
Rise of The Ronin از مراحل فرعی متعددی نیز برخوردار است که حقیقتا چگونگی طراحی و پیادهسازی آنها بسیار منسوخ شده است و به سرعت تنوع، تازگی و جذابیت خود را از دست میدهند. البته در بین آنها استثناهایی نیز وجود دارد اما عموم فعالیتهای فرعی در این بازی بسیار سطحی جلوه میکند.
همین مسئله به نقشهای بسیار شلوع ختم میشود که مملو از فعالیتهای غیر جذاب و سطحی است. شخصا در طول تجربهی بازی به محض آن که میخواستم کمی خودم را درگیر فعالیتهای فرعی کنم ضعف کیفی بازی در این بخش همچون سیلی محکمی به صورتم برخورد میکرد و به من یادآوری میکرد که بهتر از همان داستان اصلی را دنبال کنم.
اما این مسئله زمانی مشکلساز میشود که به یاد میآوریم در حال صحبت دربارهی یک اثر نقش آفرینی هستیم که تکیهی بسیاری بر میزان قدرت کاراکتر شما داشته و نیازمند آن است که گاها برای پشت سر گذاشتن مراحل اصلی کمی برای ارتقای کاراکترتان به انجام فعالیتهای فرعی بپردازید که در نهایت در این زمینه جذابیت بازی افت شدیدی میکند چرا که میزان عمق فعالیتهای فرعی اصلا با استانداردهای نسلی که در آن حضور دارد همخوانی ندارد.
بنابراین دنیای Rise of The Ronin دنیایی شلوغ اما در واقع بسیار سطحی است که محتوای فرعی آن چنان جذاب و درگیر کنندهای برای ارائه ندارد، البته جستوجوی محیط و حرکت در آن میتواند لذتبخش باشد و آن هم به لطف قابلیتهای جذابی از جمله Grappling Hook و Glider که در اختیارتان قرار میگیرد است.
زیبا در ظاهر اما منسوخ در باطن
همانطور که تا به اینجای کار متوجه شدهاید Rise of The Ronin اثری است که برخی از کارها را بسیار عالی انجام میدهد در حالی که در برخی دیگر از موارد رویکردهای سطحی و بعضا ضعیفی پیشه کرده است و حالا بنا است عملکرد این عنوان را در دپارتمان گرافیک و طراحی محیط و دنیا را بسنجیم.
دنیای Rise of The Ronin از دور زیبا به نظر میرسد اما وقتی از نزدیک به آن نگاه میکنید با یک ساختار افسرده و خشک روبهرو میشوید که حقیقتا حس پویایی و زنده بودن خاصی را منتقل نمیکند. این اثر و دنیای آن را میتوان به کاراکتر Ryan Gosling در فیلم Blade Runner 2049 تشبیه کرد به طوری که اگر شما آن کاراکتر را از دور مشاهده بکنید یک مرد خوش چهره و مرموز میبینید اما اگر کمی بیشتر با عمق شخصیت او آشنا میشدید متوجه افسردگی و منزوی بودن شدید او میشدید.
این تجربه و دنیای آن در ابتدا همین حس را منتقل میکنند، زمانی که لوگوی بازی به نمایش در میآید و شما از بالای یک تپه به دنیای عظیم و زیبای بازی خیره شدهاید و مشتاقانه علاقهمند به جستوجوی آن خواهید شد، اما پس از گذشت چند ساعت، احساس میکنید در دنیایی در حال حرکت هستید که به شدت مصنوعی بوده و بعضا رویکردهای طراحی منسوخ شدهای نسبت به آن اتخاذ شده است و متاسفانه بر خلاف Blade Runner، در این بازی Ana De Armas وجود ندارد که شما را حتی برای مدتی از جهان افسردهای که در آن گیر افتادهاید بیرون بکشد.
اما حتی در مبحث گرافیک بصری نیز ما با یک عملکرد مطلوب روبهرو نیستیم؛ در حالی که طراحی کلی ظاهری ژاپن و مناطق مختلف آن میتوانند زیبا جلوه کننده اما در نهایت زمانی که کمی با دقت و از نزدیک به جزئیات محیط، شخصیتهای بازی و چهرهها نگاه میکنید متوجه میشوید عمق آن چنان زیادی در این زیبایی وجود ندارد و این مسئله تماما به موتور گرافیکی منسوخ شدهی Team Ninja بازمیگردد که به دلایل نامشخصی قصد دل کندن از آن را ندارد.
Rise of The Ronin پا به صحنهای گذاشته است که در حال حاضر اثری همچون Ghost of Tsushima در آن حضور داشته و تقریبا به عنوان یک الگو و استاندارد برای آثاری با این تم به شمار میآید بنابراین مقایسهی این اثر با Ghost of Tsushima امری عادی است. مقایسهی این بازی صرفا در زمینهی طراحی محیط و گرافیک بصری با Ghost of Tsushima به خوبی نشان میدهد که با وجود اینکه با اثری روبهرو هستیم که به صورت اختصاصی برای یک کنسول نسل نهمی عرضه شده است اما در واقع از لحاظ کیفی عملکردی ضعیفتر از عنوان نسل هشتمی را به نمایش میگذارد که چهار سال قبل عرضه شده است!
اما در طرف دیگر موسیقی و ساندترک بازی به خوبی استایل کلی بازی و دوگانگی بین فرهنگ غربی و شرقی را در آغوش میگیرد و در کنار آن عملکرد سازندگان در زمینهی صداگذاری نیز تحسین برانگیز بوده است. شخصا این بازی را با زبان ژاپنی تجربه کردم و صداپیشگان ژاپنی به خوبی از پس روح بخشیدن به شخصیتهای مختلف بازی در موقعیتهای متفاوت برآمدهاند، در کنار این مسئله صداگذاری اسلحهها نیز قابل قبول است و برخورد شمشیرها در هنگام مبارزه به خوبی حس ضربه و سنگینی اسلحهها را منتقل میکنند.
Rise of the Ronin
Rise of The Ronin در آن دسته از بازیهایی قرار میگیرد که در برخی ابعاد عالی عمل میکنند در حالی که در بسیاری ابعاد دیگر معمولی و یا حتی ضعیف و منسوخ شده ظاهر میشوند. ابعاد مختلف Rise of The Ronin دائما سعی دارند اثر یکدیگر را خنثی کنند؛ در یک سمت سیستم مبارزات روان، تطبیقپذیر و متنوع را داریم که میتواند به شدت لذتبخش ظاهر شود، در حالی که از سوی دیگر سیستم لوت نامتعادل و شلخته، فعالیتهای فرعی سطحی و دنیای کم عمق بازی را داریم که در نهایت منجر به ثابت ماندن بازی در جایش شده و همین مسئله باعث میشود این تجربه هرگز نتواند اوج بگیرد و به پتانسیل خودش برسد. اگر علاقهمند به تم کلی این اثر هستید، همچنان تجربهای سرگرمکننده در دل آن وجود دارد که میتواند ارزش یک بار تجربه را داشته باشد.
نکات مثبت:
- بهرهگیری مناسب از اتفاقات و شخصیتهای تاریخی و ایجاد پیچش در آنها
- سیستم مبارزات بسیار روان، عمیق، متنوع و لذتبخش
- طیف گسترده آیتمهای مختلف اعم از اسلحههای سرد، گرم و زرهها
- درخت مهارتهای موثر
- سیستم ساخت و شخصیسازی کاراکتر عمیق
- طراحی ظاهری زیبای دنیای بازی
- طراحی بسیار خوب باسها و ارائهی چالشهای پویا در این زمینه
- وجود سبکهای مبارزاتی متعدد و متنوع برای هر یک از کلاسهای اسلحه
- صداگذاری و ساندترک مطلوب
نکات منفی:
- ساعات ابتدایی در مبحث روایی بسیار کند پیش میرود
- مراحل فرعی بعضا تکراری و خستهکننده
- سیستم لوت نامتعادل و آشفته
- طراحی منسوخ ساختار دنیای بازی و عمق بسیار کم آن
- مشکلات گرافیکی متعدد و ضعف شدید گرافیک بصری به عنوان یک اثر نسل نهمی
- عدم وجود شخصیتپردازی منسجم و تاثیرگذار برای کاراکتر اصلی
- نقشه شلوغ مملوء از فعالیتهای فرعی سطحی
۷
این بازی روی پلتفرم PS5 تجربه و بررسی شده است
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
صرفا یه بازی خوب یا به قول سازندش یه آزمایش 😂
🟢 گویا انگار داستان خاص و چشمگیری هم نداره😑
درسته
حقیقتا اصل و ذات بازی چیز بدی نیست
یعنی قطعااااااا اگر روو کیفیت بازی و یسری چیزای دیگه خوب کار میشد میتونست گیم خیلی خوبی باشه ولی خب متاسفانه به یه شکست بزرگ تبدیل شد
کاملا درسته
نقد منتقد های ایرانی مخصوصا گیمفا خیلی دقیق و منصفانه هستن کاملا هم باهاشون موافقم ، خیلی ممنون از شما بابت نقد 🙏🏻
گیمفا توجه به جزئیات زیادی داره
سایت های دیگه اکثرا سطحی نقد میکنن
چون گفتن بازی بد نیست؟
اگه میگفتن فلان بازی ایکس باکس خوبه چی میگفتین؟😂
ربطی نداره واقعا
ترول /فنبوی عزیز ایشون تا به حال ایکس باکس توهینی نکرده
من فن بوی و ترول شما خوبی
این نکرده خیلی ها کردن خودتم میدونی کیا
البته تو ایکس باکس هم هست ها
خداییش سعی میکنم تا حد امکان مسخره و توهین نکنم و نشم یکی تز ترول ها
ایکس باکس رو دوست دارم به خاطر سیاست هاش و اینده نگریش
پس وقتی ایشون چیزی نگفته کار شما خیلی اشتباهه که بهش هیت میدین
فن بوی وترول زیاده و اگه میخوای جزو اونا نشی منطقی باش یکم!
به نظرم قوی ترین بخش گیمفا همین نقد بازی ها است
اره داش به اساسین والهالا اشغال میدن ۱۰
به رد دد ۲ میدن ۹.۷
اون سردبیر قبلی سایت مفت نمی ارزید که اگه اشباه کنم اسمش آقای سعیدی بود
میگفت اساسین والهالا و ویچر در یه سطح قرار دارن
ولی تا آقای کریمی سردبیر شده بخش نقد و بررسی گیمفا چندین پله بهتر شده
چرا والهالا بده؟. حالا ده نیست ولی اگر رد دد ۸ باشه والهالا ۷.۹۹۹۹۹۹ هست ، این نمره ای ک میگی اینقدرا هم عجیب نیست
والهالا واقعا یه بازی تکرای با حس و حال و مشنای تکراری بود
کجاش خوبه؟
اگه منطقی باشی والهالا ۸.۲ اینا و رد دد ۹.۷
اگه منطقی باشی والهالا ۸.۲ اینا و رد دد ۹.۷البته به سلیقه هم ربط داره من خودم با غرب وحشی اینا بیشتر از وایکینگا حال می کنم ولی خیلی هستن که وایکینگ ها رو خیلی دوست دارن
از جزییات عالی رد دد بگذریم و ب بحش اصلی بازی یعنی گیمپلی توجه کنیم ، منطق همون حرف منو میزنه ولی بازم نظر شما قابل احترامه
حالا ۸.۲ هم نه ۸.۷ اینا
اگه منطقی باشی والهالا ۸.۲ اینا و رد دد ۹.۷البته به سلیقه هم ربط داره من خودم با غرب وحشی اینا بیشتر از وایکینگا حال می کنم ولی خیلیا هستن که وایکینگ ها رو خیلی دوست دارن
اون دیگه برمیگرده به سلیقه منتقد
بهترین بخش گیمفا کاربراش هستن قطعا :)
پ.ن: در اصل این کامنتو باید پس فردا میدادم xD
اون که بعله 🙏
چون بازی مورد علاقه شما رو مطابق میلیون نمره نمیده بده یا استدلال منطقی و نقد روشن و روشمندی دارین ؟ در اون صورت میتونین از طُرق مختلف نقدتون رو منتشر کنید
چون از نظر سلیقه مثل ما هستن پس نقدشون هم بیشتر به تجربمون کمک میکنه تا نقد خارجیا
بازی اونقدر که میگن بد نیست ولی شاهکاری نیست نمره ی کمش دلیل اصلیش بیشتر از همه چیز کرافیکشه😮💨
انصافا سوشیما خیلی سرتره
گرافیک بازی اصلا مناسب ۲۰۲۴ نیست
گیم پلی بازی طبق چیزی که دیدم خیلی خوب بود
ولی گرافیک واقعا افتضاح و حتی نسل هشتمی هم نیست ، نسل ۹ که جای خود دارد
مگه اینکه یه تخفیف ۹۰ درصدی بخوره سمتش برم
گیمفا کلا زیادی دست و دلبازی میکنه تو نمره هایی که میده به بازی ها، شاید رعایت طرفداران پلتفرم ها رو میکنه یکم😉
این بازی دو نسل دیرتر ارائه شده بنظرم و نمرش ۶ تا ۶و نیم هست خونه پرش. این استودیو همون رو ساخت نینجا گایدن تمرکز کنه بهتره تا ماجراجویی در ساخت بازی های جدید. یک نینجا گایدن بسازن در حد نسخه ۲ با گرافیک خفن و گیم پلی خوب و سیستم قطع عضو و خون و خونریزی طبیعی تر از نسخه ۲ قطعا موفق عمل میکنه و همه راضی میشن و تضمینی بالای ۹۰ میگیره.
یک چیز الان یادم اومد اونم اینه که فرام سافتور نمیخاد دنباله ی بازیه ninja blade رو بسازه؟!؟ اون بازی یک شاهکار بود رو ۳۶۰ که فراموش شده. 😑
این شرکت ها خیلی جالب عمل میکنن جدیدا یک آی پی هایی که همه دوست دارن رو گذاشتن تو انبار اصلا توجه بهشون نمیکنن و در عوض بازی های جدیدشونو هی تند تند ریمیک ریمستر میکنن تا بکنن تو پاچه مردم و بعد میگن رشد صنعت متوقف شده! خب آخه تو محتوای درجه یک تحویل بده تا فروش عالی داشته باشی🫤
هیچوقت توی زندگیم فکر نمیکردم زبالهای به نام Ninja Blade شاهکار تلقی بشه :دی با چه معیاری؟ گیمپلی کلانکی، سناریوهای مفتضح و عدم وجود هیچگونه منطق روایی. اصولاً داخل کامیونیتی فرام سافتور از Ninja Blade به عنوان بازیای یاد میشه که از شدت افتضاح بودن، به عنوان یک جوک و شوخی پیشنهادش میدن بخاطر صحنه های اغراق آمیز و سیستم هایی که کلا کار نمیکنن میتونن لحظات خنده داری رو ایجاد کنن.
نظر شما محترمه ولی من هنوزم فکر میکنم بازی خیلی باحالیه از چند بار تموم کردنش در زمان خودش لذت زیادی بردم ولی خب شاید یک چیز سلیقه ای باشه و کسی دیگه خوشش نیاد که قابل درکه. همون صحنه های اغراق آمیز بسیار خوب بودن اتفاقا که مشابهش توی گاد اف وار هم بود مخصوصا در مبارزه ی کرونوس و کریتوس (به عبارتی فیل و مورچه) که من اونم دوست داشتم و همینطور تعداد زیادی از بازی های دیگه ولی شما ظاهرا اونا رو کاملا منطقی و درست میبینید و فقط تو این بازی اشتباه و بد به نظرتون میاد.😉
اره من به شدت طرفدار god of war ragnarok هستم و هیچوقت هیچ انتقادی به بازی نداشتم lmao
آقای کریمی همه میدونیم شما تو این یکسال و نیمی که رگناروک اومده خیلی ازش انتقاد کردین ولی مطمئنم ته قلبتون علاقه خاصی بهش دارید
هیچ ادمی رو پیدا نمیکنی که سه گانه یونان رو تموم کرده باشه بعد طرفدار گاد نشده باشه ولی این شامل این دو نسخه اخر نمیشه دو پهلو شده خیلیا دوست دارن یه سریا مثل من خوششون نیومده
گاد رگناروک صرفا بازی خوبی بود
فقط پایان بندیش مشکل داشت
بازیه به خودی خود خیلی خوبه حتی بعضی جاها عالیه ولی اصلا گاد اف وار خوبی نیست
گاد رگناروک کز پایانش ازهر نظر صد بود
حتی جعبه فنا هم تو خماریشن!!
انتقاد از گیمفا = باس فایت 👍😁
* اصلاحیه : نمرات گیمفا کاملا عادلانست ما هیچ اعتراضی نداریم😁
اصلا کسی بابت انتقاد صحبت کرد؟ در مورد نینجا بلید نوشتم.
من اصلا الان که فکر میکنم نینجا بلید آشغال بود پشیمونم از لذتی که بردم. گذشت کن رئیس🙏😁🌹
هر مکان و سوشال مدیا و … عمومی نظر خودت رو منتشر میکنی باید منتظر نظر بقیه هم باشی. نمیشه بنویسی بازی x زباله اس یا بازی y شاهکاره بعد انتظار داشته باشی بقیه هیچ نظری در موردش نداشته باشن. شما به جای این تقلا کردنها اگر به دلایل «شاهکار» بودن یک بازی اشاره میکردی کمی موجه و منطقی به نظر میرسیدی و بحث قشنگ تری هم شکل میگرفت.
نکشیمون نمک….
آلیجناب دیگر به نمک هان نیازی نداریم یک معدن نمک کشف کردم
دوست عزیز شما یکبار حتی اگه مبارزه کریتوس و کرونوس رو حتی روی ps3 و نه ps4 هم فقط دیده باشی کاملا متوجه میشی نحوه مبارزه با غول های بازی کاملا پرداخت شده هستن همین مبارزه مورد نظر شما برای رسوندن کریتوس به محل اتصال کوهی که پشت کرونوس قرار داره و شکستنش چندین بخش رو ما باید رد کنیم. نینجا بلید هم کل افتخارش QTE های بی پایانه
خوشبحال امثال استودیوهایی مثل تیم نینجا ، نه لازمه رو گرافیک کار کنن و نه لازمه داستان آنچنانی داشته باشه بازیاشون، طرفداراش فقط به ی گیم پلی راضین
بعضی ها میگن نیم نینجا درسته بازیاش داستان قوی و گرافیک خوب ندارن ولی گیم پلی خوبی دارن ، نه توروخدا اذیت نشن یوقت که حداقل روی گیم پلی کار میکنن ، منت رو سر ما گذاشتین
به استدیو نیست، به شرکته. اگه همینو مستقل منتشر کرده بودن، نمراتش حدود ۸۳-۸۸ میشد، ولی چون با همکاری سونی و انحصاری PS5 بود حداقل گرافیک قابل قبول ازش بالاتر از حد عادی بود، همین با شدت بیشتری شامل وو لانگ هم میشه
اکثر شرکتا چون نمیتونن رو گیم پلی کار کنن کارشون به گرافیکو داستان میکشه
فقط اونجاش که باید عمودی از ساختمون بیایی پایین اونجا اوج هنر و گیم پلی بودش بعد لعنتی چندین بارم تکرار میشه XD
@محمد حسین کریمی سردبیر
Ninja blade به معنای واقعی شاهکار بود و امیدوارم نسخه جدیدش بسازن
نینجا بلید از اون بازی هاست که نمیشه از روی متا قضاوتش کرد و اگه کسایی که متای بازی هایی مثل ninja gaiden 3 و Dante’s inferno دیدن که پایینه و زرد رنگه ولی باز هم بازی براشون لذت بخش بود نینجا بلید هم براشون لذت بخشه
نینجا بلید فقط قربانی چند چیز شد ۱.تو دوره ای عرضه شد که کسی سختی بازی های فرام سافتور درک نمی کرد چون اومده بودن یک هک اند اسلش هارد ساخته بودن۲.بازی با بودجه پایینی ساخته شد شاید اگه الان و تو دوره حال ایده نینجا بلید اجرا می کردن با توجه به وضعیت فرام سافتور بازی خیلی خیلی دیده می شد۳.استدیو هنوز تازه کار بود و خبری از میازاکی مطرح نبود(یعنی یه جورایی با تجربه نشده بودن هنوز)۴.باس های بازی که دوستمون بهش اشاره کرد طراحی فوق العاده ای داشتن ۵.مبارزات لذت بخش بود و مکانیک های جذابی داشت۶.تخریب پذیری محیط خیلی عالی بود در زمان خودش و اکشن نابی هم داشت
و در آخر باید بگم ایده ساخت بازی در نسل ۹ فوق العاده همونطور که ارمورد کور خوب درآوردن تو نسخه آخری این هم می تونن ازش شاهکار دربیارن
و در آخر
به صورت آبجکتیو، ninja blade یه افتضاح تمام عیاره، میگم آبجکتیو چون ایرادات بازی اصلا هنری نیستن بلکه فنی و ساختاری ان وقتی یه بازی کلانکیه نمیتونه برای بقیه کلانکی نباشه. تمام این توضیحات برعکسشو میتونم بپذیرم. طراحی مفتضح باس ها، گیمپلی کلانکی و مبارزات زباله، سناریوهای از پیش تعیین شده dull، دکمه زنی های بی مورد، طراحی تهوع آور دشمنان که هیچ هنر و خلاقیتی پشت الگو مبارزاتی یا ظاهرشون نیست محیط بسیار کلیشه ای، در حقیقت نینجا بلید حتی ۱ عدد نقطه قوت هم نداره ولی باشه شاهکاره.
نینجا گایدن ۳ هم اتفاقا بازی خوبی نیست و اصلا ذره ای فرنچایز رو جلو نمیبره. تعریف جدیدی از شاهکار داره ارائه میشه امروزه.
نینجا گیدن ۳ حتی نسخه Razor edge هم که سلاح هایی بازی بیشتر شدن و کلی اضافات دیگه داشت بازم داغون بود شما یه نگاه به نینجا گیدن بلک یا نینجا گیدن دو بندازین خودتون متوجه عمق فاجعه میشین مبارزه نهایی با گنشین توی قسمت دوم کجا و مبارزه حال بهم زن با هلیکوپتر تو قسمت سوم سازنده ها به خودشون حتی زحمت ندادن مشکل اصلی سری یعنی زاویه دوربین رو اصلاح کنن در کل از هر جا بگیم نینجا گیدن ۳ عقبگرد کامل بود
اگه به نقد و بررسی بازی هایی مثله God ragnarok ،Dragon dogma 2 و یا spiderman2 تو گیمفا نگاه بندازی میبینی که دست و دلبازی نمیکنه برعکس خیلیم منطقی نقد میکنه دوست عزیز
هر سه تا بازی ای ک گفتی بنظرم ضعیف تر از چیزی بودن ک نقد شدن ، ولی شاید ضعف هاشون قابل گفتن در چارچوب نقد نبوده باشه
گیمپلی این بازی در بخش مبارزات یک هک اسلش فوق العاده عالی هستش و نمیشه ازش گذشت برای طرفداران این ژانر و سبک یه باید هستش این بازی در مورد گرافیک باید بگم مدیا تبلیغات منفی علیهش صورت گرفت و ما گرافیک این بازیو با دگما دو مقایسه کنیم میبینیم ازون کمتر نیست ولی به رونین گیر دادن به دوگما دو نه این یعنی ذهن مردم اینقدر ساده بازی داده میشه. تنها مشکلم با این بازی محیط خلوت درون شهرش هست. برای لذت بردن از صنعت گیم این بازی رو باید تجربه کرد
نمره کاملا منصفانه 👍🏻 اولین بازی متوسط سونی در سال ۲۰۲۴ ، امیدوارم این اتفاق برای عناوین دیگری مثل stellar blade اتفاق نیوفته
ارزش براش گیم نت رفتن رو داره ولی خریدن نه
به نظرم تیم نینجا خیلی سر این بازی خودشو به درو دیوار زد و سعی کرد به گیمرا تحمیل کنه که داره ی اثر جهان باز متفاوت از آثار قبلی تولید میکنه و اثر بسیار بزرگیه ولی در عمل بازی میراث بازی های گذشته این استودیو رو به نحوی متفاوت ارائه میده و ی سری المان های جدید به همراه ی سری آلمان های منسوخ شده داره و هیچ ریسک خاصی نداره و دی ان ای بازی های قبلی تیم نینجا کاملا احساس میشه تو این بازی و حس تجربه متفاوتی و نمیده. استودیویی مثله گوریلا گیمز ریسک کرد که از بازی شوتر اول شخص کیلزون به هورایزن رسید که واقعا جهش و تغییر بزرگی بود نه از nioh برسی به rise of the ronin. در کل من خودم به این نوع سبک علاقه دارم و اگه برا pc اومد پلی میدم ولی تیم نینجا خیلی وقته بازی هاشون تکراری و یکنواخت شدن امیدوار بودم با این بازی بالاخره ی جهش قابل قبول داشته باشن ولی متاسفانه نشد به امید بازی های آینده
این ایده جهان باز ساختن واقعا از کی بود منموندم کی به نینجا تئوری گفت شما بلدین جهان باز بسازین پس حله
احتمالا منظورتون تیم نینجا هست
متاسفانه اصلا نمیشه با گوست مقایسش کرد
با منی؟!
😂
دهنت سرویس
آخه بگو مزخرف (Team Ninja) هنوز چی تو مغزتونه؟
مثل همون عکس توی نقد ، ۱۰۰ تا شمشیر کاتانا سامورایی گذاشتی چه معنی میده ؟ خوب یک آپگرید قوی شمشیر بزار
اسلحه فروشی آمریکا ؟ m4 . Shotgun . . AK 47
خوب همشون شمشیر هستن از sekiro یا بقیه یادبگیر
همش جزئیات کاذب . شلوغ بازی
اونوقت ی مقاله تو گیمفا میزارن چگونه پیچیدگی nioh 2 بازی را شگفت انگیز کرده .. بدون هیچ منطقی واقعا تاسف ./
حق ترین کامنت فقط خودت
ماشین زمان داشتم، بر میگشتم قرن ۱۶، به مردم ژاپن میگفتم غلط میکنید از اوداچی، کاتانا و کوساریگاما و کانابو و بیش از ۵۰ سلاح دیگه استفاده میکنید. kingp گفته همه فقط باید کاتانا استفاده کنید. در ضمن شما از بیسیک اطلاعاتی حول ژانر بازی ها نداری سکیرو قصد نداره نقش آفرینی باشه و ماهیت اکشن ادونچر بازی حکم میکنه تک سلاح داشته باشه. NIOH و RISE OF THE RONIN در زمینۀ مبارزات نقشآفرینی هستند.
کامنت هایی که اینطوری پست میشه فقط فواران احساساته ، حتی یک دقیقه هم براش وقت نمیزارن
عزیز جناب snowgirl فوران احساسات دلیل داره که بیان کردم
اشتباه نشه فقط ، خودمم دچارش میشم
آقای کریمی
من به نخبه ترین و بهترین حالت طراحی گیم پلی اشاره کردم
چون تعداد زیادی بازی تو این سبک دیدم و بازی کردم متوجه هستم این راه و سبک ضعیفیه (بحثم طراحی اسلحه های یک بازیه)
وجدادنن شما به من بگو خیلی ساده هم نظرم بیان میکنم (کلمات پیچیده نمی گم)
مثال اینجور بازی ها:
تبر دسته چوبی لول۲ پس زمینه زرد – ضعیف
تبر دسته چوبی لول۲ پس زمینه صورتی – قوی
تبر دسته چوبی لول۲ پس زمینه آبی – خیلی قوی
که بعد از مدتی پیش روی دو باره
تبر دسته چوبی لول۵ پس زمینه زرد – ضعیف
تبر دسته چوبی لول۵ پس زمینه صورتی – قوی
تبر دسته چوبی لول۵ پس زمینه آبی – خیلی قوی
تکرار شود جالبه ؟
خوب چه معنی داره
من این سبک سلاح توی assassins creed های جدید یا این nioh یا این بازی رایس رونین دیدم
حالا اساسین باتوجه به دنیای پهناور قابل توجیه تر بود
ولی nioh سه تا اتاق میگشتی ۶۰ تا اسلحه تکراری بلند می کردی
همه مثلا شمشیر کاتانا با رنگ های مختلف
حالا اشتباهی که شما و هم فکران شما دارن خلاقیت و تخیل و قوه انتقاد خود را محدود و سرکوب می کنند زیرا کلمه نقش آفرینی را بخود تحمیل می کنند.
و مهم تر از همه فراموش کرده اند نقش آفرینی در ایفای نقش و شخصیت است.
شما چطور نقش آفرینی رو به دستهای خاص محدود میکنی؟ من با استایل مبارزاتی میخوام نقش آفرینی کنم. اصلا بازی های نقش آفرینی مثل ویچر یا بالدرز گیت رو دوست ندارم. مشکلش کجاست؟ امثال شما مشکلتون اینه که هر چیزی که دوست دارید رو صحیح میدونید هر چیزی دوست ندارید ناصحیح. دلیل نمیشه نقش آفرینی در چیزی که شما دوست داری تعریف بشه، گاهی اوقات در مبارزات تعریف میشه. در مورد Nioh 2 اصلا کسی در مورد لول تعداد زیاد سلاح ها و شلوغی inventory صحبت نکرد بلکه موضوع «نوع سلاح» بود (کاتانا، اوداچی و …) شما هم به هیچ عنوان منظورت این نبود وقتی مثال سکیرو رو مثال زدی. Nioh بی نقص ترین نیست مثل هر بازی دیگری، مشکلاتش رو خودم بارها ذکر کردم، ولی پر از نقاط قوت در سیستم مبارزات و گیمپلی هست که در مقاله ای که بهش اشاره کردی کامل توضیح دادم چرا. در ضمن طوری صحبت میکنی که بازی شما رو فورس میکنه به این که از همه چیز استفاده کنید؟؟ طی بازی اینا به متریال تجزیه میشن کمک به لول آپ سلاح main میکنن و بازی برای رفع مشکل شلوغی inventory سیستم تجزیه خودکار همه بر اساس لول rarity رو داره. مطرح کردن این ایراد و شدید تاختن به بازی مثل اینه که بگی سکیرو یکم مخفی کارش میلنگه پس زباله اس.
از پاسخ شما به دو نکته از دیدگاهتون اشاره کردید پاسخ میدم
اول
بازی من فورس یا (مجبور) نکرد که همین نکته منفیش بود .
{چرا که بنظر شما نباید محتویات یک بازی کاربردی باشه؟ حداقل بخش قابل توجه ایش}
دوم
اینکه فکر میکنید امثال ! شما هر چیزی که دوست دارید رو صحیح میدونید هر چیزی دوست ندارید ناصحیح. اشتباهست
تازه من همیشه خیلی دوست دارم یک چیزی یاد بگیرم بخاطر همین حساسیت بخرج دادم
و وقت میگذارم . چون که اینجا از قصد خودنمایی یا تخریب چه گیریم میاد یا کی اصلا من رو میشناسه ؟
مثلا مقالاتی داشته اید در خصوص last of us 2 یا سایبرپانک من خوشم اومد شما تحسین کردم ولی جاهایی که مخالف بودم انتقاد هم میکنم و شما بقول معروف لایک و مثبت ها نمی بینید بلکه منفی ها که این اشتباه شماست.
داش داری اشتباه میزنی این بازی ها اینجوری درست میشن که تو به یک بیلد نهایی برسی هک ان اسلش نیست که بتونی از همه سلاح ها یوز کنی واین نکته مثبتشه چون تجربه تکرار بهتری بهت میده میشه سریه بعد یه بیلد متفاوت بسازی با اون بازی کنی
تا حالا ندیده بودم هیچ ادمینی انقد فعال باشه و تو بحثا شرکت کنه دمت گرم
عاقبت تعریف و تمجید زیادی همین میشه ها
بازی خوبیه پلی بدید و لذت ببرید
بازی خوبیه و نه بیشتر
۷الی ۷.۹ – خوب
بازیهایی که تجربه مناسب و لذتبخشی را در اختیار کاربر قرار میدهند اما مشکلات ریز و درشت آنها همتراز با نکات مثبت در ذهن بازیکن نقش میبندند. سازندگان تلاش خوبی را برای انجام اهدافشان به کار بستهاند که برخی از اصلیترین آنها در عمل با موفقیت روبهرو نمیشوند و خروجی رضایتبخشی ندارند. بخشهایی از چنین بازیهایی با به کار بستن بهبودهای متعدد میتوانند بسیار بهتر ظاهر شوند. شاید نتوان این بازیها را در آینده به یاد آورد یا حداقل آنها را آغازگر تغییرات مثبت یا متمایز برشمرد ولی قسمت بسیار بزرگی از بازیکنان هرگز از تجربه آنها پشیمان نخواهند شد
استارفیلد پشیمون میشن
ولی این زباله پشیمون نمیشن
منطقیه
۲ هم کمشه🤣وقتی استار ۷.۹ شد
“زیبا در ظاهر اما منسوخ در باطن”
بهترین توصیف برای این بازی! ولی اگه از اثار تیم نینجا خوشتون میاد و با اوپن ورلد های یوبیسافتی مشکل ندارید ارزش یکبار امتحان کردن رو داره. خصوصا ترکیب هنر رزمی شرقی و غربی خیلی خوب در اومده، استفاده از شمشیر ها و سبک مبارزه اجنبی ها و شلیک با تفنگ و قطع شدن سر انمی ها در پی اون خیلی رضایت بخشه دی:
راستی یادم رفت بگم گلایدر بازی خیلی رو مخه و اصلا به اندازه امثال زلدا جا به جایی هوایی مطرح نیست که حیفه واقعا! داستان هم بدک نیست و انتقال از یوکوهاما به ادو و سپس کیوتو روایت داستان و Bond ها رو متنوع میکنه گرچه خیلی میتونست از حیث داستان و شخصیت پردازی و سیستم Bond بهتر عمل کنه. در کل از بازی ناراضی نبودم و تجربه متوسطی بود. یک عالمه پتانسیل از دست رفته داره و امیدوارم تیم نینجا از ایرادات این بازی درس بگیره و در آینده بهتر عمل کنه، برخلاف خیلی ها که دید منفی به این استدیو دارند به نظرم تیم خوبی هستند و با بودجه و حمایت بیشتر در آینده میتونند خروجی بهتری داشته باشند.
ممنون بابت نقد
از همون اول هم که معرفی شد منو جذب نکرد
از تریلر ها هم مشخص بود که گرافیک بازی نسل نهمی نیست
قیمت ۷۰ دلاریش باعث میشه که حتی بهش فکر نکنم
برای عید خودمو به gt7 مهمون کردم درواقع برا خودم عیدی گرفتم و انصافا خیلی ازش لذت بردم ولی در اویل یک مقدار حوصله میخواد
دیگه اگه میخوای بری سراغ این بازی اول باید نیت کنی که گرافیک برات مهم نیست بعد بری پشت دسته تا بتونی از بازی لذت ببری. 😁
ممنون از منتقد عزیز. من در مورد ایرادی که از لوت گرفتید را شما موافق نیستم چون ما میتونیم از تمام این حجم زیاد لوت و تنوعش استفاده کنیم و تبدیل به مواد اولیه یا همون دیس اسمبل کنیم که باهاش برای ارتقا سلاح و زره میشه استفاده کرد و احتمالا سازنده بخاطر همین این سیستم رو در بازی گذاشته
ی بازی سبک سولز فوق العاده دیگه از تیم نینجا…
مبارزات بازی به نظر فوق العاده میان…
خدا کنه بازی های آیندشون دیگه جهان باز نباشن…
سولز لایک نیست
مثل اینکه تعداد Stance های فقط کاتانا زده رو دست گوست!
هشت تا؟؟ برای هر اسلحه چند تا Stance ؟؟ واقعا دست مریزاد👏👏👏
پ.ن : اگه برای PS4 پورتش کنن خیلی خوب میشه چون با توجه به نقد جهان خفنی نداره و گرافیکم مال دو نسل قبله
ممنونیم بابت نقد خوبی ک نوشتین
*در این بازی Ana De Armas وجود ندارد که شما را حتی برای مدتی از جهان افسردهای که در آن گیر افتادهاید بیرون بکشد :دی
انحصار پلی استیشن ۵😱
صحبتی ندارم
انحصار نسل نه سال۲۰۲۴
گرافیکش از گوست پاینتر
سوال من این بود.چرا سونی انقد روی این بازی مانور میداد
بازی خوبیه ولی به پای گوست نمیرسه
خدائی گیم پلیش خیلی خوبه،همین یعنی سرگرمی
حالا گرافیکش م عالی بود که چه میشد
حالا گرافیکش خوب باشه ولی دنیای خالی با گیم پلی خواب اور و دد شده چه فایده میدونی که
من چون نظر هیچ کس برام مهم نیست نخوندم، اومدم کامنتها رو خوندم ببینم چند نفر شبیه منن. دیدم تک و تنهام لب دریام
ممنون از نقد خوب و منصفانه آقای زرمهر.
من خودم بازی رو تا قسمتهایی انجام دادم ولی همونطور که اشاره شد بازی خیلی کیفیت بالایی در ساخت نداره و عملا یک بازی بیروح محسوب میشه. هر چند که انتظارات من از این بازی بالا بود ولی خب عملی نشد.👎👎👎
منم انتظار یه بازی شاهکار نداشتم، ولی کامبتش قطعا اعتیاد آور و خیلی سرگرم کنندست، چیزی که برای من خیلی مهمه
واقعا بی انصافیه که این اشغال و استار فیلد فقط نه صدم تفاوت داشته باشن🤌
گیمفا بعضی از نقد هاش درست و بعضی دیگه اشتباهه مثلا این نقد درست ولی نقد اوت لست اشتباه الکی نمره کم داده ولی با این موافقم
زیاد برام جالب نبود