تازه یه خصیصه‌ای هم هست که اگه زودتر آتوریاس رو بکشی و ست آرتوریاس رو بخری و حین مبارزه با سیف بپوشیش، کاتسین ابتدایی عوض میشه. فک میکنم تو یوتوب بزنی new sif cutscene اونو برات بیاره.

با وضعیت فعلی صنعت سینما که حاکی از سوق پیدا کردن مردم به سمت محتوای سطحی‌ست و سطح بالای بازیگری ایشون اصلا عجیب نخواهد بود چنین تصمیمی.

بالاخره بودند عزیزانی که از نسخه‌ی اول بازی لذت بردن. اینکه من و شما دوستش نداشتیم دلیلی نیست که بقیه هم نتونن لذت ببرن. سازنده‌ی بازی هم آدم خلاقیه و اینو با سری متال گیر نشون داده. من هیچ‌وقت کسی رو پیدا نکردم که هیتر اون سری باشه. بنابراین ورای توانایی‌اش نیست که یه بازی درجه یک تحویل بده که همه دوستش داشته باشن.

چه ایرادی داره دوست عزیز؟ دیدن واکترو‌ی نسخه‌ی اول خیلی سخت نیست کسی اگر نسخه‌ی یک رو بازی نکرده باشه یا مثل من نیمه کاره رها کرده باشه می‌تونه بره و قبل از انجام نسخه‌ی دوم یه واکترو ببینه. کافیه که بازی با یکسری از وجوهش آدم رو جذب کنه.

به امید موفقیت آقای کوجیما. من از بازی اول اصلا خوشم نیومد. هیچ وجه جالبی برام نداشت؛ به جز کیفیت فنی بصری بالا (با احترام به سلیقه‌ی کسانی که بازی رو دوست داشتند). امیدوارم اینبار بازی جالبی برای من هم باشه.

شما احتمالا با تاریخ آشنایی خوبی نداری. اساسا متریال تاریخی خام حوصله‌سربر و خسته‌کننده هست و نمی‌تونه مخاطبش عام باشه. هرجایی که دیدی یک روایت تاریخی برات جذاب و گیرا هست مطمئن باش اون روایت داره با تحریف بهت ارائه میشه (کاستن از جزییات، اضافه کردن رویداد‌های غیرواقع، بزرگنمایی، و غیره). چون تنها در این حالته که یک روایت جذابیت سرگرم‌کننده خواهد…[ادامه مطلب]

«دکارت می‌گوید این زندگی و جهان رویایی بیش نیست چرا که هیچ استدلال و دلیل قطعی‌ای بر این موضوع وجود ندارد که ما به راستی بیداریم و زندگی می‌کنیم».
اصلا چنین چیزی نیست. شک دکارتی بخشی از روش دکارت هست برای حصول یقیین. دقیقا برعکس این‌چیزی که شما گفتید و نمی‌دونم از کجا درآوردید، تا پایان تاملات هم اثبات میکنه دنیا وجود داره هم اثبات میکنه بی…[ادامه مطلب]

نه لزوما. هیچ‌جایی نوشته نشده که آیپی جدید اگر خلاقانه نباشه شکست نمی‌خوره. من نمی‌تونم مثلا به اسپایدرمن به هیچ‌عنوان برچسب خلاقانه بودن بزنم همونطور که نمی‌تونم به هورایزن چنین برچسبی بزنم. هردو بازیهای خیلی خوبین و من خیلی قبولشون دارم اما خلاقانه نیستند. اینکه بخشی از گیمپلی یه خلاقیت ریزی داشته باشه اثر شما رو به یک خلق خلاق تبدیل نمی‌ک…[ادامه مطلب]

البته آزادی صددرصدی خیلی هم خوبه و به رشد خلاق اون استودیو کمک می‌کنه؛‌ فی‌نفسه بد نیست. کلی دولوپر کوچیک دارن بازی ایندی میسازن و الحق به حیث هنری اصلا آثاری که سونی و دیگر ناشران و سازندگان بزرگ میسازن با کار خیلی از این عزیزان قابل مقایسه نیست. اصلا وجه هنرمندانه‌ی مدیوم گیمینگ الان فقط تو کار همین بزرگواران پیدا میشه نه کارهای پرسروصدای سازن…[ادامه مطلب]

لزوما آیپی جدید به معنی خلاقیت نیست. همین امسال چنتا آیپی جدید لانچ شد و چنتاش خلاقانه بود؟ مثلا آیپی مغضوبی که سونی روش اصرار داشت آیپی خلاقانه‌ای بود؟ آیپی جدیدی که آرکین فقط به اجبار مایکرو ساختش و بعد هم سر اون تعطیل شد خیلی خلاقانه بود؟ مطمئنا اگر نسخه‌ی دیگه‌ای از prey یا dishonored رو میساخت خیلی کار خلاقانه‌تر درمی‌اومد. عکسش هم درست نیست…[ادامه مطلب]

ما بچه‌هایی بودیم که روزهای طلایی گیمینگ، اواخر قرن بیستم تا ۲۰۱۷ رو دیدیم. بازیهایی رو دیدیم که واقعا هیچوقت هیچ‌چیزی نتونست جاشون رو پر کنه. برای خیلی از ماها یکی از اونها همین سری بود. ایرادی نداره سونی یا مایکرو تصمیم بگیرن که دیگه برای ادامه‌ی یک آیپی هزینه‌ای نکنن اما خب کاش حداقل استودیوهاشون رو مجبور نمی‌کردن روی عناوین خاصی کار…[ادامه مطلب]

اضافه باید کرد که فقط هم محبوبیت نسخه‌های کلاسیک نیست که باعث موفقیت تجاری/کیفی ریبوت گاد شده. نباید فراموش کنیم که همین جناب کریتوسه که بار اصلی شخصیت‌پردازی داستان به روی دوشش هست (شخصیت‌ها در ارتباط با این شخصیت رنگ می‌گیرند) و تمام پیرنگ داستان‌ها، گره‌های داستان‌ها، و نحوه‌های روایت داستانها به طور جدی در خدمت سیر روند تکاملی این شخصیت هست. ب…[ادامه مطلب]

کریمی جان ساده‌ایا. اگه بنا به صداقت باشه خب اونجوری مثلا چطور دراکمن چهره‌ی قدیس‌وارش رو نزد طرفداران متعصب‌اش حفظ کنه؟ چطور همین آدم تبدیل به یکی از چهره‌های کمپانی بشه که بواسطه‌ی چهره‌اش سونی سلیقه‌ی طرفدارا رو جهت بده به سمتی که براش مطلوبه؟ چطور آقای اسپنسر مثل یک ناجی صنعت گیم به نظر بیاد که اومده تا دنیای گیم رو نجات بده؟ چطور…[ادامه مطلب]

نظر نامحبوب من اینه که الان سالهاست مایکرو اصلا پشت برنامه‌ریزی‌هاش استراتژی دقیق نیست. صرفا میبینه سرمایه داره به یه سمتی حرکت میکنه و امکان سرمایه‌گذاری تو اون بخش فراهم شده شیرجه میزنه تو اون قسمت. گاهی جواب میده گاهی هم نه. همون پلی‌استیشن هم آنچنان خط مشی‌اش چیز خارق‌العاده‌ای نبود اما حداقلش این بود که مثل مایکرو شتاب‌زده عمل نکردن و تا حدود…[ادامه مطلب]

از نصف هم کمتره. یعنی حتی نسبت به نسل قبل هم شکست بدتری خورده. فک نمی‌کنم با این اوضاع موندنش در بازار کنسول به نفع‌اش باشه. باید دید آلترناتیوی داره یا هنوز میخواد با همین دست‌ فرمون پیش بره.

😐😐😐😐
من تریلوژی سولز و بلادبورن رو به راحتی پلات کردم. کلی چلنج ران توی دارک سولز یک رفتم. از رانِ بدون لول‌آپ (هیچ لول آپی نداشتم و فقط اسلحه‌ام رو آپگرید کردم) بگیر تا رانی که توش نمردم بدون اینکه در طول بازی حتی یکبار از استوس فلاسک استفاده کنم. یکی از ران‌هام Caestus only بود که از اول تا آخرش از Caestus استفاده کردم و حتی یه ثانیه ه…[ادامه مطلب]

موریگن و آربیتر واقعا انتخابای خوبی بودن. موریگن که کلی خاطرخواه در کامیونیتی طرفداران DA داره و حداقل تو کرکتر‌های مونث کسی رقیبش نیست. با آربیتر هم خیلی موافقم، چه شخصیت ماهی. تنها کرکتر توی کل سری (به جز ریچ) بود که من به در حد جان ۱۱۷ دوستش داشتم. با موردی که شدیدا مخالفم Squallئه. قطعا اگه به جای Squall و Rinona و رمنس دری‌وریِ بین‌شون، دو…[ادامه مطلب]

ایول. میانگین ۲/۳ درصد کاهش، اگه واریانس بالایی نداشته باشه، واقعا اونقدر روی زندگی کارمندا تاثیر نمی‌ذاره.

من نسبت به آنریل ۵ برا هر بازی‌ای بدبینم.

کسی هم نگفت فقط برن سراغ شخصیت‌ها. دوستمون گفتن اگر بخواد اثری حول محور یک شخصیت ساخته بشه چرا باید بریم سراغ گالوم من هم تلاش کردم از این دفاع کنم. وگرنه بله میشه هزاران ماجرای دیگه در سرزمین میانه رو مورد اقتباس قرار داد و سراغ هیچ شخصیتی نرفت. شخصیت گالوم پرداخته شده‌ترین شخصیت هست که به واسطه‌ی گره‌ (conflict)هایی که شخصیت مستعد اونها هست…[ادامه مطلب]