لحظات انتخابی واقعا ناب بودند ولی واقعا نمیتونم به این لحظه ای که توی ذهنمه بگیم الهام بخش ولی رعشه بر اندام هر فرد میندازه اونم صحنه ای نیست جز دو تا کلمه که گالم بر زبون میاره زیر شکنجه : شااااااااااایر، بگییییییییینز

جدی این بچه خواهر ما چقدر منو کشوند پای این کینکت و هر چی بازی دونفره بود میگفت دایی بیا بازی یادش بخیر، واقعیتش بمن خوش میگذشت

آخ آخ چقدر اسپلیت اسکرین کیف میداد این لعنتی

گیم پلی به شدت معتاد کننده ای داره و یاد چکی چان پلی وان افتادم وقتی رو پی سی بازیش کردم ولی خب خوبه میخواستم بگیرمش الان دیگه میاد 🙂

عجب شاهکاری بود و به شدت تا چند وقت مغزتون رو درگیر داستان و قاتل میکنه

آخ آخ days gone.
هرچی ازش بد گفتن من ازش لذت بردم

درود