اخیرا قصد داشتم ببینمش، اما همه میگن یه پوچی عجیبی در فیلمه که ارزش تماشا رو پایین میاره.

شاید گندی که سریال اخیرش زد، مجبورشون کرده بازنگری کنن و استاهلسکی رو اضافه کنن.

اووه بل، سلطان اقتباس‌های زباله از ویدیوگیمز بود و همچنان هست.

Payday 2 رو آفلاین تجربه کردم، هوش مصنوعی هم‌تیمی‌ها و البته پلیس کلا داغون بود و خیلی زود خستم کرد.

واقعا جزو بهترین و روان‌ترین شوترهایی بود که تجربه کردم؛ چه طنز فوق‌العاده‌ای داشت و البته چه موسیقی متنی! حیف که خیلی زود فراموشش کردن.

محتمل‌ترین معرفی احتمالا همینه؛ یکی از صداپیشه‌های بازی اصلی هم چند ماه پیش حواس طرفداران رو بابت این معرفی احتمالی جمع کرده بود.

واقعا؛ منم از دراگون دوگما یه همچین توقعی نداشتم.

عجیبه که منتقدهامون اغلب فیلمش رو توخالی و ضعیف می‌دونن ولی مجری مراسم داشت نگاه افخمی رو شجاعانه و جذاب توصیف می‌کرد😵‍💫.

یکی از آثار ظاهری بیزینس‌من بودن، همین حرکات استاده!

نمیشه تا یه مدتی، کلا دکمه‌ی تام هالند و دواین جانسون زده بشه؟ تنفر از اینا روز به روز داره بیشتر میشه.

سیستم شوتینگ Binary Domain به طرز عجیبی لذت‌ بخش‌تر از مکس پین ۳ بود؛ ناگفته نمونه که داستانش واقعا جلوتر از ترندهای زمان خودش بود.

اما در کل، شوتینگ مکس پین ۳ متاسفانه برام جذاب نبود و خیلی زود من رو زده کرد.

زمان خوبیه که بعضی از پلیرها بفهمن با چه ایرادات سختگیرانه‌ای به آرکهام نایت در زمان خودش جفا کردن؛ هرچند که استقبال دوباره از این بازی، سود فروشش رو هم باز به حساب وارنر ملعون می‌بره.

ظاهرا بیزینس رایج الان در ویدیوگیم، پول دراوردن از آی‌پی‌های قدیمی با مخاطبای نسل جدیده.

کاش می‌شد فهمید جیمز کامرون با این مجموعه دنبال چیه؟‌ به جز پول و جلوه‌های بصری دقیقا چی می‌خواد؟

من یه همچین چیزی رو درباره‌ی Rise of the Ronin حس می‌کنم.

مینیمال و آرامش بخش 😍.

واقعیتش من خیلی حس اورهایپ درباره‌ی تکن ۸ (صرفا در ایران) رو ندارم، به خصوص اگر با مورتال کامبت ۱ مقایسه بشه که تریلرهاش، کامیونیتی ایران رو داشت دیوونه می‌کرد اما تریلرهای تکن ۸ عملا هیجان خاصی -حتی برای خود من- نداشت و حس معمولی بودن بازی رو داشتم.

اما با یه بخش داستانی چفت و بست دار و مهیج، نسخه‌ی پی‌سی بسیار تمیز و زیبا (که البته همچ…[ادامه مطلب]