نقد و بررسی بازی Call of Duty: Modern Warfare III

یک سال دیگر و یک Call of Duty دیگر، این بار با Call of Duty: Modern Warfare III مواجه هستیم؛ چه عنوانی در انتظار مخاطبان است؟ با ما همراه باشید.

پس از عرضه‌ی ریبوت سری نسخه‌ی اول Warfare در سال ۲۰۱۹، به شکلی غیرمنتظره، سری Call of Duty احیا شد و شاهدی بازگشت قدرتمندانه‌ی Modern Warfare به دنیای گیم بودیم. نه تنها بخش داستانی یا همان کمپین بازی دلچسب و جذاب بود و در عین حال شاهد خلاقیت‌های جدید نیز بودیم، بلکه بخش چند نفره‌ی بازی نیز یک تجربه‌ی تمام عیار بود که یادآور دوران اوج سری در نسل هفتم به شمار می‌رفت.

در این بین عرضه‌ی موفقیت‌آمیز Warzone نیز بیش از پیش Call of Duty Modern Warfare 2019 را به عرش آسمان رساند و پس از سال‌ها، ندای وظیفه در اوج به سر می‌برد. پس از عرضه‌ی دو نسخه‌ی دیگر از سری Call of Duty و وقتی که نوبت به عرضه‌ی دنباله‌ی Modern Warfare رسید، انتظار مخاطبان این بود که همان روند نسخه‌ی قبل حفظ شده و در عین حال شاهد موارد جذاب بیشتر باشیم. اما حقیقتا MW2 آن چیزی نبود که انتظارش را داشتیم و با وجود جذابیت‌های کلی، نسبت به Modern Warfare 2019 قدمی رو به عقب به شمار می‌رفت. حال با عرضه‌ی Modern Warfare 3 که به شکلی عجیب با فاصله‌ای یک ساله و ساختار و استخوان بندی مشابه MW2 عرضه شده است، در این مقاله به بررسی بخش داستانی بازی Call of Duty Modern Warfare 3 می‌پردازیم.

داستان بازی Call of Duty Modern Warfare 3، ادامه‌ی آن چیزی است که در پایان بخش داستانی نسخه‌ی قبلی، شاهد بذرپاشی برای آن بودیم. گروه نظامی Konni و در رأس آن رییس آن‌ها Vladimir Makarov، شروران اصلی داستان Modern Warfare 3 هستند و دوباره شاهد تقابل Task Force 141 با Makarov هستیم، اما این بار در کشور خیالی Urzikstan که میزبان وقایای نسخه‌ی ریبوت سری نیز به شمار می‌رفت.

بعضی از اتفاقات و سرنوشت برخی شخصیت‌ها، مشابه و یا نزدیک آن چیزی هستند که در نسخه‌ی اصلی شاهد آن بودیم، اما این موارد اندک به کنار، بخش داستانی Modern Warfare 3 کاملا جریان و اتفاقاتی جدید را روایت می‌کند.
در دل داستان تمام نسخه‌های سری Call of Duty، یک تقابل کلیشه مانند بین آمریکایی‌ها و دیگر گروه‌ها وجود دارد که در Modern Warfare 3 نیز،این روند حفظ شده است. اما مشکل این جاست که حتی با وجود بهره برداری از کلیشه‌ها، بخش داستانی بازی نمی‌تواند لحظات جذاب و سینمایی در خور نام Call of Duty را خلق کرده و ارائه دهد. افت داستانی و روایی بخش کمپین، از نسخه‌ی MW2 آغاز شد و در ادامه دهنده‌ی همان مسیر، داستان MW3 نیز بیش از حد کلیشه‌ای است و کوچک‌ترین تلاشی نمی‌کند که کمی روندی متفاوت پیش گیرد.

پرداخت شخصیت Makarov به عنوان شرور اصلی، با وجود زمان کم حضور و کوتاه بودن بخش داستانی، قابل قبول است و نقش خود را به عنوان یک شرور کلاسیک Call of Duty به خوبی ایفا می‌کند. از طرف دیگر، شخصیت‌های Task Force مثل پرایس، گوست و سوپ، در طول این سه نسخه به اندازه‌ای در جریان اتفاقات بوده‌اند که تا حد زیادی به بلوغ رسیده‌اند، خصوصا شخصیت کاپیتان پرایس که در این سه گانه ریبوت شده از مدرن وارفر، نقشی بسیار پررنگ‌تر و مهم‌تر از سه گانه‌ی کلاسیک ایفا کرده است.

ضعف‌های داستانی و روایی را کنار بگذاریم، مشکل بعدی کمپین بازی این است که آن قدر مراحل بازی کم و کوتاه هستند، که عملا فضا و بستر لازم یرای شکل‌گیری اتفاقات فراهم نمی‌شود و در کل، این حس به مخاطب منتقل می‌شود که سازندگان با عجله فقط قصد داشته‌اند تا بخشی به عنوان کمپین عرضه کنند و جزئیات کیفی آن، هیچگاه مطرح نبوده است.

مشکل و ضعف بزرگ بعدی بخش داستانی، مراحل آن هستند که فرسنگ‌ها با مراحل دیوانه‌وار و هیجان‌انگیزی که Call of Duty را با آن می‌شناسیم، فاصله دارند. در دو نسخه قبلی، مراحل اکشن و سینمایی بیشتر جای خود را به مراحل مخفی‌کاری داده بوده‌اند و این بار در MW3، مراحل Open Combat نقش پررنگی ایفا می‌کنند. این مراحل از ساختار خطی معمول پیروی نمی‌کنند و در مکان‌ها و مراحل باز و نیمه جهان باز روایت می‌شوند. در این مراحل، معمولا یک یا چند Objective کلی وجود دارد و در جای جای مناطق بازی نیز شاهد دشمنان و گشت‌های مختلف هستیم.

در این مراحل، مخاطبان در نحوه و چگونگی پیشروی آزاد هستند و به هر روشی که می‌خواهند، می‌توانند مراحل را تکمیل کنند. جذاب به نظر می‌رسد؟ سخت در اشتباه هستید! این مراحل صرفا روی کاغذ طراحی جالبی دارند و در عمل، پیاده‌سازی بسیار ضعیفی دارند. اول که باید اشاره کرد این مراحل غالبا از نقشه‌های چند نفره و Verdansk برداشت شده‌اند و از لحاظ طراحی کلی و ساختاذی حرفی برای گفتن ندارند. از طرف دیگر، حتی امکان شخصی سازی Loadout‌ها برای تجربه‌ای جذاب‌تر وجود ندارد و عملا، بازی تنها توهم آزادی عمل را به مخاطب، هدیه می‌دهد.

بزرگ‌ترین مشکل بخش داستانی این است که کاملا واضح است سازندگان اهمیتی به کیفیت و کمیت Campaign نداده و صرفا میخواستند بخش داستانی را ساخته و عرضه کنند، بدون آن که برای مخاطبان خود ارزشی قائل باشند. Call of duty که روزی یادآور داستان‌های حماسی و نبردهای هیجان انگیز بود، اکنون به عنوانی با داستانی کلیشه‌ای و مأموریت‌هایی تکراری و ضعیف تبدیل شده است که هیچگونه جای توجیه از طرف سرسخت‌ترین طرفداران را نیز باقی نمی‌گذارد. به شخصه باید بگویم اگر قرار است اکتیویژن و استودیوهای زیر مجموعه‌اش چنین داستانی‌های بسازند، بهتر است بخش داستانی دیگر وجود نداشته باشد و صرفا شاهد بخش‌های آنلاین و چند نفره باشیم.

بخش چند نفره

بخش Multiplayer بازی Call of Duty MWIII، همچنان سرگرم‌کنندگی خود را حفظ کرده است. شاهد ۱۶ نقشه‌ی اصلی در بازی هستیم که اکثر آن‌ها، مراحل بازسازی شده از عنوان اصلی سری هستند و چند نقشه‌ی جدید نیز در بازی به چشم می‌خورند. نقشه‌های کلاسیک پرطرفدار مثل Rust، اکنون با ظاهر و قالبی مدرن‌ بازگشته‌اند و برای طرفداران قدیمی، قطعا جذاب و لذت‌بخش‌ هستند.

مود‌های مختلف و همیشگی سری، از Kill Confirmed گرفته تا مود‌های دیگر مثل Search and Destroy ، طبیعتا در این نسخه نیز حضور دارند و علاوه بر آن‌ها، شاهد یک مود جدید 3vs3vs3 به نام Cutthroat نیز هستیم که همان طور که از اسمش پیداست، سه تیم سه نفره را رو به روی هم قرار می‌دهد و تیمی که به حد نصاب امتیاز برسد، برنده راند است. در کل بخش چند نفره Call of Duty MWIII همچنان تجربه‌ای سرگرم کننده و لذت بخش را ارائه می‌دهد.

البته هنوز مشکلات و مواردی مثل Respawn Kill‌ها (ظاهر شدن و بلافاصله کشته شدن) در برخی مپ‌ها به چشم می‌خورد، خصوصا مپ‌ها و نقشه‌هایی که ساختاری قدیمی داشته‌اند و با این وجود میزبان مود‌های جدیدی بوده‌اند، طبیعی است که با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند. اما نمی‌توان این مشکل را بسیار بزرگ و آزار دهنده دانست.
حرکات سریع‌تر و روان‌تر شده‌اند، زمان مورد نیاز برای کشتن دشمنان یا همان TTK افزایش پیدا کرده که باعث مبارزاتی نفس‌گیرتر شده و در کل تجربه‌ی بازی را لذت‌بخش ساخته‌اند. نسبت به سال گذشته، شاهد تغییرات و بهبود‌های قابل قبولی در این زمینه هستیم که بسیار رضایت بخش است.

بخش Gunsmith، هنوز سرگرم کننده و جذاب است و امسال، شاهد برخی تغییرات کوچک اما جذاب هستیم. به عنوان مثال، Attachment Tuning به طور کامل حذف شده تا شخصی سازی، هدفمند‌تر و راحت‌تر صورت گیر که به شخصه از آن استقبال می‌کنم. از طرف دیگر همانطور که می‌دانید، سلاح‌های MWII نیز در MWIII قابل استفاده هستند که به خودی خود، تنوع سلاح‌های بازی را به شکل فوق‌العاده‌ای بالا برده است.

بخش زامبی بازی، به جای ساختاری خطی و Round محور، حالتی جهان آزاد دارد و مخاطب را در دنیایی بزرگ در Urzikstan رها می‌کند. المان‌های مختلفی از وارزون و DMZ در این بخش به چشم می‌خورند. از قابلیت لوت کردن جعبه‌های مختلف گرفته تا رانندگی وسایل نقلیه، گردش در نقشه بازی و نبرد با زامبی‌ها و دشمنان مختلف. به صورت کلی اگر از DMZ لذت برده باشید، از این مود نیز احتمالا لذت خواهید برد و در غیر این صورت، ممکن است آن چنان با این بخش ارتباط برقرار نکنید.

مثلا مواردی مثل زامبی‌های اسفنجی، خصوصا در مناطق مرکزی نقشه، ممکن است آزار دهنده باشند و تنوع نه چندان جالب دشمنان بازی نیز در این زمینه ممکن است مشکل ساز شود. در واقع اگر به ساختار راند محور عادت کرده باشید، شاید لذت بردن از این مود کمی سخت باشد. در کل در طی این چند وقته، نظرات مخاطبان بسیار دوگانه بوده و برخی فوق‌العاده از آن لذت برده‌اند و برخی دیگه اصلا از آن راضی نیستند. در کل به شخصه اعتقاد دارم آن چنان بخش زامبی بازی طراحی عالی و فوق‌العاده‌ای ندارد، اما در قالب تیمی و Co-op، سرگرم‌کنندگی حداقلی را به همراه می‌آورد. شایذ اگر موارد ساختاری و طراحی مراحل، تنوع دشمنان، خلاقیت در Encounter‌ها و موارد بیشتری در این بخش وجود داشت، می‌توانستیم شاهد مود بسیار جذاب‌تری باشیم.

این بازی بر اساس کد ارسالی ناشر (Publisher) و روی PS5 تجربه و بررسی شده است