۱۰ چیزی که گیمرها درباره Mortal Kombat 1 آن‌ها را دوست ندارند

Mortal Kombat 1 ریبوتی برای این فرنچایز مشهور به شمار می‌رود که توانسته مکانیک‌های جدید و شروع تازه‌ای را برای آن رقم بزند، اما این بازی در زمینه‌های مهمی ضعیف ظاهر می‌شود.

بازی Mortal Kombat 1 به صورت جهانی در دسترس تمام کسانی که نسخه استاندارد را خریداری کرده‌اند قرار گرفته و دوران جدیدی از این سری را به ایکس باکس سری ایکس/اس، پلی استیشن ۵، نینتندو سوییچ و پلتفرم PC می‌آورد. این بازی به خاطر سیستم Kameo Fighter، کیفیت بصری، حالت Story Mode عالی و در مجموع مکانیک‌های مبارزه‌ای جذاب تحسین شده است. با این وجود، مشکلات زیادی هم در این بازی وجود دارند که به تجربه کلی ضربه می‌زنند. Mortal Kombat 1 هنوز هم بازی خوبی است، اما شکی نیست که در بسیاری از زمینه‌ها کاستی‌هایی دارد.

عدم تعامل با محیط

هر چقدر هم که مدل شخصیت‌ها، کات‌سین‌ها و انیمیشن‌ها در یک بازی Mortal Kombat مهم باشند، محیط‌های بازی هم ارزش توجه کردن را دارند. در Mortal Kombat 1، این محیط‌ها پر از جزئیات هستند و چرخه شب و روز آن‌ها باعث زنده‌تر شدنشان شده است. متاسفانه، برخلاف نسخه‌های قبلی این سری، شما قادر به تعامل با محیط نیستید. این یعنی توان استفاده از یک شی حاضر در محیط برای ضربه زدن به حریف نیست و مهم‌تر از آن، Stage Brutality و Stage Fatality کاملا از بازی حذف شده‌اند. شاید محیط‌ها در ادامه راه تعامل‌پذیری بیشتری داشته باشند، اما در حال حاضر صرفا با پس‌زمینه‌های زیبایی برای مبارزه طرف هستیم.

عدم وجود بخش آموزشی برای شخصیت‌ها

چقدر خوب می‌شود که اگر به دنبال تمرین یک حرت یا کمبو هستیم، بتوانیم آن را روی صفحه سنجاق (پین) کنیم؟ یا برای هر شخصیت بخش آموزشی مجزایی وجود داشته باشد تا بتوانیم کامل با آن مبارز آشنا شویم و سبک او را یاد بگیریم. صحبت در مورد ویژگی‌های حاضر در Mortal Kombat 11 بس است. چرا که هیچ کدام از این ویژگی‌ها در Mortal Kombat 1 وجود ندارند. مورد دوم حتی آزاردهنده‌تر است، چرا که در بازی بخشی به نام Kombo Challenges وجود دارد، اما خبری از یک بخش آموزشی مجزا برای هر شخصیت نیست. در مجموع باید گفت که Training Mode این بازی حتی نسبت به Mortal Kombat 11 هم بسیار ساده‌تر است، چه برسد به رقیبی مثل Street Fighter 6.

عدم وجود دیالوگ‌های مقدمه در Towers

دیالوگ‌های مقدمه احتمالا یکی از نادیده گرفته شده‌ترین المان‌ها در Mortal Kombat مدرن هستند، پس چرا خبری از آن‌ها در بخش Towers نیست؟ شما می‌توانید آن‌ها را در Versus یا بخش آنلاین ببینید، اما بازیکنان آفلاین چطور؟ پایان‌بندی‌های Klassic Towers شامل جزئیات داستانی زیادی می‌شوند که رسمی هستند و برای یادگیری در مورد New Era بهتر است آن‌ها را ببینید. پس چرا دیالوگ‌های مقدمه کنار گذاشته شده‌اند؟ خصوصا با توجه به اینکه زحمت زیادی برای صداگذاری شخصیت‌ها کشیده شده و اکثر دیالوگ‌ها با کیفیت هستند. این مورد با عقل جور در نمی‌آید.

Invasion و Seasonal Tower

Invasion Mode روی کاغذ ایده بسیار جذابی است. شما با مهاجمین مختلفی از جهان‌های دیگر مقابله می‌کنید که هر کدام ظاهر منحصر به فرد خود را دارند. در این میان شما پاداش‌های مختلفی دریافت و در مینی-گیم‌هایی مثل Test Your Might و Survival شرکت می‌کنید. متاسفانه اجرای این ایده تا حدی ناامیدکننده است.

چندین مادیفایر در یک مبارزه اغلب آزاردهنده هستند. مثل زره بیش از حد دشمنان یا خطراتی مثل گاز که کمبوهای شما را دائما مختل می‌کنند. بسیاری از Talismanهایی که دریافت می‌کنید ارزشمند نیستند و مبارزه با مهاجمین پس از اتمام Story Mode چندان جذاب نیست. نبرد نهایی با Hellfire Scorpion، باس Season of the Spectre، هم علی‌رغم وجود چندین راند و یک مینی-گیم، به شدت ساده است.

اگر تمام این‌ها کافی نبود، باید گفت که Seasonal Tower در Gateway Mesa هم شکنجه‌ای کامل است. در این بخش ۱۸ طبقه بسیار دشوار وجود دارند و یک Test Your Might سخت هم در انتها انتظار شما را می‌کشد. در صورت شکست خوردن در هر کدام از این مراحل، مستقیما به اول باز می‌گردید.

Fatal Blow و Fatalityها ۳۰ فریم بر ثانیه هستند

عملکرد فنی Mortal Kombat 1 بسته به پلتفرم شما متفاوت است. ایکس باکس سری ایکس/اس و پلی استیشن ۵ بهترین پلتفرم‌ها هستند و ۶۰ فریم بر ثانیه را به شما ارائه می‌دهند. نسخه PC از یک سری مشکلات افت فریم رنج می‌برد، اما با استفاده از DLSS و DLAA، در مجموع می‌توان تجربه قابل قبولی داشت. به نسخه سوییچ هم در ادامه مطلب می‌رسیم. با این وجود، Fatalityها و Fatal Blowها روی تمام پلتفرم‌ها روی ۳۰ فریم بر ثانیه قفل شده‌اند. رفت و برگشت بین ۳۰ و ۶۰ فریم بر ثانیه در طول یک مبارزه چندان دلچسب نیست. یک تجربه ۶۰ فریم بر ثانیه متداوم قطعا ضروری است.

خبری از شخصی‌سازی در Character Select نیست

یکی دیگر از ویژگی‌های مهمی که در بازی غایب است، توانایی شخصی‌سازی مبارز شما در صفحه انتخاب شخصیت است. اگر می‌خواهید لباس شخصیت خود را عوض کنید، باید به صفحه Customization بازگردید، هر آنچه که می‌خواهید را تغییر دهید و سپس آماده مبارزه شوید. در عنوانی که آیتم‌های ظاهری پاداش اصلی شما هستند، عدم وجود این ویژگی کوته‌فکری محض است؛ حتی خبری از Loadout هم در بازی نیست.

Krypt حذف شده است

ناامیدکننده بودن Invasion باعث شده تا غیاب Krypt بیش از پیش به چشم بیاید. Mortal Kombat 11 بدون شک ایرادات زیادی داشت، اما آن بازی در ارائه یک بخش Krypt رضایت‌بخش، عالی عمل کرده بود. محیط کلاسیک Mortal Kombat تبدیل به یک محیط سه‌بعدی شده بود که می‌توانستید در آن آزادانه به گشت و گذار بپردازید. کشف کردن تمام صندوقچه‌های پنهان شده هم یک فعالیت جانبی سرگرم‌کننده‌ای بود. اینکه Shrine اساسا یک ماشین گاچا است که به ازای هر ۱۰۰۰ سکه به شما یک آیتم می‌دهد هم به قضیه کمک نمی‌کند.

مقدمه‌چینی پایان داستان

در مورد Story Mode باید گفت که همه چیز خوب آغاز می‌شود. Liu Kang با آوردن چندین مبارز از جمله Raiden ،Kenshi و Kung Lao برای شرکت در Mortal Kombat، دوران جدیدی را آغاز می‌کند. در عین حال Shang Tsung مشغول نقشه کشیدن در پشت صحنه است، Outworld مشکلات داخلی خود را با General Shao دارد و Lin Kuei هم که Lin Kuei هستند. در ابتدای داستان Mortal Kombat 1 یک سری خطوط داستانی واقعا درگیرکننده شکل می‌گیرند.

این‌ها تا برملا شدن پیچش نهایی داستان بازی ادامه دارند. در نهایت شاهد خیل عظیمی از خیانت‌ها، همکاری‌های غیر منتظره و فراز و نشیب‌های روایی هستیم. نبرد نهایی و پایان داستان خیلی بد نیستند و سکانس پس از تیتراژ هم هیجان‌انگیز است. اما رسیدن به آن نقطه می‌تواند خسته‌کننده باشد، خصوصا با توجه به دفعات زیادی که داستان بازی به سیم آخر می‌زند.

باس نهایی داستان

هم‌چنین نبرد نهایی با Shang Tsung بیش از حد آسان است، اگرچه ایده مبارزه با شخصیت‌های مختلف با توجه به مبارزانی که انتخاب کرده‌اید جذاب است. شاید فکر کنید که داشتن Quan Chi به معنای مبارزه‌ای علیه یکی از آن‌ها خواهد بود، اما Quan Chi صرفا یک Kameo Fighter است که چیز زیادی را به داستان اضافه نمی‌کند. اگر تمام این‌ها کافی نبود، باید گفت که نبرد نهایی تنها یک راند است.

نسخه نینتندو سوییچ

تمام موارد بالا در بدترین حالت آزاردهنده یا ناامیدکننده هستند. خود بازی در مجموع خوب است، مگر اینکه آن را روی نینتندو سوییچ تجربه کنید. کیفیت بصری Mortal Kombat 1 روی سوییچ یادآور برخی از بدترین بازی‌های پلی استیشن ۲ است و شاهد مدل‌ها و بافت‌های بسیار زشتی در این نسخه هستیم. علی‌رغم توسعه یافتن توسط تیم یکسان، این نسخه از بازی پسرفتی جدی نسبت به Mortal Kombat 11 است و از وجود باگ‌ها و گلیچ‌های زیاد رنج می‌برد. حالت Invasion هم از نسخه‌های دیگر خالی‌تر است و اکثر محتوای آن در چند هفته آتی در دسترس قرار می‌گیرند. اد بون (Ed Boon)، کارگردان بازی، گفته که آپدیت‌هایی برای نسخه سوییچ در راه هستند، اما شرایط کنونی آن با توجه به برچسب قیمت ۷۰ دلاری تعجب‌آور است.

منبع: GamingBolt