بررسی بتای خصوصی بازی Payday 3؛ بازگشت دلقک‌های سارق

طی این مقاله قصد داریم بتای محدود عنوان مورد انتظار Payday 3 را زیر ذره‌بین قرار دهیم و ببینیم پس از یک دهه چه تجربه‌ای انتظار طرفداران این مجموعه را می‌کشد.

عنوان Payday 2 یکی از برترین تجربیات آنلاین/کواپ محور من در طول یک دهه‌ی اخیر محسوب می‌شود و حتی پیش از تجربه‌ی آن به صورت آنلاین، ساعات بسیاری را صرف تجربه‌ی آن به صورت آفلاین کردم چرا که هسته و چرخه‌ی اصلی گیم‌پلی این اثر و به طور کلی این مجموعه بسیار سرگرم کننده است و مشابه‌اش وجود ندارد.

از آن جایی که خاطرات بسیار خوبی از نسخه‌ی دوم این مجموعه دارم، طی یک دهه‌ی اخیر با هیجان منتظر معرفی قسمت سوم آن بودم که سرانجام امسال این اتفاق رخ داد و طی چند روز اخیر نیز یک بتای خصوصی برای این بازی برگزار شد. در ادامه‌ی این مقاله قصد داریم به بررسی این بتای خصوصی بپردازیم و ببینیم که آیا Payday 3 ارزش ده سال انتظار را داشته است و اینکه اصلا چه انتظاری می‌توان از نسخه‌ی نهایی بازی داشت.

لازم به ذکر است که این یک نسخه‌ی ناکامل است که هنوز مسیر زیادی برای طی کردن تا رو عرضه دارد بنابراین بسیاری از مسائل از جمله خصوصیات گیم‌پلی بازی که در طی این مقاله از آن‌ها صحبت می‌کنیم ممکن است در روز عرضه بسیار متفاوت باشند.

خبر خوب! Payday هنوز به شدت سرگرم کننده است

یکی از خصوصیات اصلی عناوین Payday از جمله قسمت دوم راندمان و بازدهی بالای معیار سرگرمی و امکان تجربه‌ی دوباره‌ی بی‌همتای آن بود به طوری که نه تنها هرگز از تکرار یک سرقت خسته نمی‌شدید بلکه با بالا بردن درجه‌ی سختی تجربه‌ی هر ماموریت را متفاوت، سخت و تند و تیزتر می‌کردید. این خصوصیات همگی هنوز در Payday 3 وجود دارند و حتی وسیع‌تر نیز شده‌اند چرا که حالا سیستم درجه‌ی سختی بازی بیشتر تجربه‌ی کلی یک ماموریت را تحت تاثیر قرار می‌دهد و همچنین طراحی مراحل و ماموریت‌ها نیز حالا راه‌های بسیار بیشتری را برای انجامشان جلوی پای پلیر قرار می‌دهند.

یکی از مشکلاتی که شخصا با نسخه‌ی دوم داشتم، مبحث مخفی کاری بود؛ درست است مکانیزم‌های مورد نیاز برای این کار وجود داشت اما حقیقتا هرگز نتوانستم از مخفی‌کاری در آن لذت ببرم گویی که بازی نمی‌خواست که پلیر از این روش برای انجام مراحل استفاده کند و به صورت کامل برای این مسئله بهینه‌سازی نشده بود اما حالا در نسخه‌ی سوم امکانات بسیار بیشتری در اختیار پلیر در راستای انجام ماموریت‌ها به شکل مخفی‌کاری قرار گرفته است.

حالا هوش مصنوعی جای نفس کشیدن بیشتری به پلیر در راستای مخفی کاری می‌دهد و مانند نسخه‌ی پیشین صرفا با راه رفتن بدون ماسک و به عنوان یک انسان عادی داخل محیط عمومی که قرار است در آن سرقت را انجام دهید مردم به شما مشکوک نمی‌شوند و زمین و زمان را خبر نمی‌کنند، حداقل این تجربه‌ی من از تنها مرحله‌ای بود که این بتا در دسترس پلیرها قرار می‌داد. از امکانات جدید صحبت کردم، یکی از نمونه‌های آن امکان استفاده از گجت‌های مختلف از جمله دوربین‌های کوچک است که به شما اجازه می‌دهد راحت‌تر محیط خود را شناسایی کرده و استراتژی خود را در راستای انجام سرقت خلق کنید.

همانطور که گفتم این نسخه نیز همچنان آن انعطاف پذیری سابق را در طراحی مراحلش حفظ کرده است؛ ماموریتی که این بتا در اختیارمان قرار داده بود همچون گذشته راه‌های متنوع و مختلفی را در راستای ورود و انجام عملیات در اختیار پلیر قرار می‌داد.

به عنوان مثال طی یکی از دفعات تجربه‌ی این سناریوی سرقت از بانک با یکی از هم تیمی‌هایم به صورت مخفیانه وارد بانک شده، کارت‌های کلیدی را پیدا کرده و سیستم امنیتی را از کار انداختیم و سپس با ورود به اتاق یکی از افراد بالا رده‌ی بانک سعی کردیم او را مجبور کنیم در گاو صندوق بانک را باز کند اما طی یک ثانیه غفلت او آژیر را به صدا در آورد و کل ماموریتمان وارد فازی متفاوت و تازه شد که نیازمند یک استراتژی کاملا تازه بود.

طی یکی دیگر از تجربه‌هایم همراه با تیم کاملا مستقیم وارد بانک شده، ماسک‌ها را روی صورتمان گذاشتیم و سعی کردیم با استراتژی گروگان گیری ماموریت را پیش ببریم از همین رو در حالی که من در حال باز کردن سقف گاو صندوق بودم یکی دیگر از هم تیمی‌هایم بسیاری از افراد داخل بانک را اسیر کرده و بعضا برخی از آن‌ها را با پلیس در ازای مهمات معاوضه و حتی گاها از آن‌ها به عنوان سپر محافظ در مقابل سربازها استفاده می‌کرد.

Payday همیشه بازی بوده است که در آن بخش عمده‌ای از لذت تجربه را پلیر برای خودش خلق می‌کند و خوش‌بختانه Payday 3 همچنان در بخش گیم‌پلی از این انعطاف پذیری و خصوصیت برخوردار است و به پلیر اجازه می‌دهد هر طور که دوست دارد به بازی بپردازد.

به غیر از این خصوصیات، گان‌پلی و مخصوصا انیمیشن‌های بازی نیز بسیار بهبود پیدا کرده و حس بسیار خوبی را منتقل می‌کنند. حالا دشمنان شما واکنش‌های واقع‌گرایانه‌تری نسبت به تیرهای شما نشان می‌دهند که به غوطه‌وری بیشتر بازی و همچنین لذت گان‌پلی آن می‌افزاید.

شخصا به طور کلی علاقه‌ی زیادی به شات‌گان دارم و از همین رو بخش عمده‌ای از تجربه‌ی این بتا را با این اسلحه سپری کردم و حسابی از آن لذت بردم. شلیک کردن با شات‌گان از فاصله‌ی نزدیک دشمنانتان را با نیرویی بسیار زیاد به سمت عقب پرتاب کرده و باعث می‌شود خون از بدنشان فواره کنان خارج شود.

سیستم شخصی‌سازی بازی نیز تا حدی بهبود پیدا کرده است و حالا شما بیش از پیش می‌توانید ظاهر کاراکتر خود را شخصی‌سازی کنید؛ از لباس‌های مختلف تا دستکش و ماسک‌های تازه همگی برای خرید موجود هستند و در حالی که تنوع زیادی را در این بخش طی این بتا شاهد نبودیم اما قطعا در نسخه‌ی نهایی شاهد محتوای بسیار بیشتری در این بخش‌ها خواهیم بود. اسلحه‌ها نیز قابلیت شخصی‌سازی بسیاری دارند که هر شخصی با توجه به چگونگی استایل بازی‌اش می‌تواند آن‌ها را شخصی‌سازی کند.

بد نیست در این بین از موسیقی و ساندترک بازی نیز یاد کنم؛ اگر نسخه‌ی دوم این مجموعه را تجربه کرده باشید به خوبی می‌دانید که ساندترک Payday همیشه متشکل از موسیقی‌های به شدت هیجان انگیز و جذاب است که باعث می‌شود در هنگام درگیری با نیروهای پلیس دوز بیشتری از آدرنالین در بدنتان ترشح شود و خوش‌بختانه باید بگویم قسمت سوم نیز در این زمینه کم نگذاشته است و همچنان هر از چندگاهی به خود می‌آیید و متوجه می‌شوید در حال تکان دادن اعضای بدنتان با بیت موسیقی پس زمینه هستید!

به طوری کلی در حالی که در بخش گیم‌پلی لزوما تغییرات «انقلابی» خاصی به چشم نمی‌خورد اما همین مکانیزم‌ها و تغییرات جزئی تاثیر به سزایی در تجربه‌ی کلی این اثر گذاشته‌اند و همچنان یک چرخه‌ی گیم‌پلی اعتیادآور را ارائه می‌دهند که شخصا بسیار از آن لذت بردم اما با این وجود این تجربه تماما هم مثبت و بی‌نقص نبود… .

هوش مصنوعی ناامید کننده

یکی از بزرگ‌ترین نگرانی‌هایی که نسبت به Payday 3 داشتم آن بود که هوش مصنوعی پس از یک دهه چطور قرار است عمل کند چرا که Payday 2 نیز لزوما یک هوش مصنوعی «باهوش» را به تصویر نمی‌کشید و متاسفانه باید بگویم در حالی که هوش مصنوعی NPCها پیشرفت‌هایی را به خود دیده است اما همچنان دشمنان AI شما لزوما با استانداردهای امروزی هم‌خوانی ندارند و بعضا عملکردی عجیب و غریب از خود به نمایش می‌گذارند.

البته شخصا اعتقاد دارم هوش مصنوعی در عناوین Payday همیشه بیشتر مبتنی بر کمیت بوده است تا کیفیت چرا که هرج و مرج و تعداد عظیم نیروهای نظامی که این عناوین به سمت پلیر می‌فرستند آن قدر زیاد است که به تنهایی می‌تواند مشکلات هوش مصنوعی را در نگاه پلیر بپوشاند اما حقیقتا پس از ده سال، انتظاراتم از این نسخه در این زمینه بسیار بیشتر بود. همانطور که گفتم NPCها هوش مصنوعی مطلوبی دارند و حالا کارهای مختلفی و متفاوتی انجام می‌دهند که باعث می‌شود دنیای بازی زنده به نظر برسد و حس پویایی مناسبی را به پلیر منتقل کند.

اما در سوی دیگر این ماجرا هوش مصنوعی دشمنان و همراهان شما وجود دارد که تا حد زیادی برای من ناامید کننده واقع شد و این در حالی است که به طور کلی AI در این نسخه از ظرفیت و عمق بیشتری برخوردار است اما این عمق و ظرفیت لزوما با ثبات و منطق کار نمی‌کند. در یکی از دفعاتی که در حال تجربه‌ی سناریوی بازی بودم کنترل کاراکتر Dallas در دست هوش مصنوعی بود. زمانی که به بخش پایانی ماموریت رسیدیم و منتظر ماشینی بودیم که برای فرار به دنبالمان می‌آمد نیروهای پلیس با شدت بیشتری در حال حمله به ما بودند.

در بین هیاهوی تیراندازی‌های شدید و در حالی که همگی در وضعیت نامناسبی قرار داشتیم چشمم به Dallas در آن سوی نقشه و داخل بانک افتاد که بسیار ریلکس سر جای خودش ایستاده است و به دیوار خیره شده است و این در حالی بود که هوش مصنوعی هم تیمی‌های شما همیشه شما را همراهی می‌کنند! حتی زمانی که ما در حالت Downed قرار گرفتیم نیز هوش مصنوعی به کمک ما نیامد. در نهایت همه‌ی افراد تیم دستگیر شدند و Dallas همچنان سر جایش ایستاده بود تا سرانجام توسط پلیس دستگیر شد و ماموریت به باخت ختم شد.

البته مواقعی نیز وجود دارد که هم‌تیمی‌های AI به درستی از دستورات پیروی کرده و شما را دنبال می‌کنند اما متاسفانه هوش مصنوعی آن‌ها بسیار بی‌ثبات است. دشمنانتان نیز با وجود برخی بهبودی‌ها شرایطی مشابه دارند؛ حالا نیروهای ضربت با دقت بیشتری به شما نزدیک شده و یا حتی شما را دور می‌زنند. نیروهای ویژه‌ای همچون Cloakers که در نسخه‌ی پیشین نیز حضور داشتند حالا عملکردی متفاوت داشته و حتی توانایی دویدن روی دیوار را دارند؛ همچنین سربازان حالا در صورت حضور یک نیروی سپر به دست در محیط پشت او حرکت می‌کنند تا از تیرهای شما در امان بمانند!

با این وجود همانطور که کمی قبل اشاره کردم هوش مصنوعی بسیار بی‌ثبات عمل می‌کند و بعضا این عملکرد عجیب و بی‌منطق است. بارها و بارها طی ماموریت مشاهده می‌کردم که نیروهای ضربت به دیوار چسبیده و در حال نگاه کردن به آن هستند و یا برخی دیگر از کنارم می‌گذرند و هیچ واکنشی از خود نشان نمی‌دهند و این مسائل تا حد زیادی از چالش بازی می‌کاهد. با وجود اینکه در نهایت از این تجربه تا حد زیادی لذت بردم اما نمی‌توانم انکار کنم که این عملکرد AI حسابی توی ذوقم می‌زد و امیدوارد سازندگان تا پیش از زمان عرضه این بخش را بهبود ببخشند.

از موتور Diesel به Unreal Engine 4 و فراتر از آن

دو بازی پیشین فرنچایز Payday با موتور گرافیکی Diesel تولید شده بودند که حتی در سال ۲۰۱۳ نیز یک موتور قدیمی محسوب می‌شد و از همین رو Payday 2 با وجود اینکه از لحاظ ظاهری در دوران خودش اثری مطلوب محسوب می‌شد اما به دلیل محدودیت‌های این موتور توانایی پردازش سناریوهای بسیار سنگین را نداشت.

اما خوش‌بختانه Payday 3 این موتور قدیمی را کنار گذاشته است و حالا از Unreal Engine 4 بهره می‌برد و به همین دلیل است که انعطاف پذیری و عمق بیشتری را در بسیاری از بخش‌های بازی شاهد هستیم و همچنین برخی از خصوصیات تازه‌ی هوش مصنوعی نیز به لطف بهره‌وری از این موتور در بازی تعبیه شده است.

با این وجود UE4 نیز آن چنان موتور تازه نفس و به روزی به شمار نمی‌آید، مخصوصا حالا که بسیاری از بازی‌سازان در حال کوچ کردن به UE5 هستند اما جای نگرانی وجود ندارد چرا که سازندگان اعلام کرده‌اند که پس از عرضه قرار است موتور بازی را به UE5 ارتقا دهند بنابراین می‌توان انتظار داشت که Payday 3 در آینده از لحاظ ظاهری پیشرفت‌های قابل توجه‌ای خواهد داشت. اما وضعیت فعلی بازی با موتور Unreal Engine 4 چطور است؟

از لحاظ ظاهری بازی بهبودهای قابل توجه‌ای را نسبت به نسخه‌ی پیشین خود تجربه کرده است! شخصا زمانی که اولین تریلر بازی را تماشا کردم آن چنان نمی‌توانستم این بهبودها را تشخیص دهم اما پس تجربه‌ی بازی می‌توانم بگویم محیط و مراحل بازی جزئیات مطلوبی را در خود جای داده‌اند و این مسئله شامل مدل‌ها و کاراکترها نیز می‌شود. در حال حاضر میزان مطلوبی از تخریب‌پذیری محیط در بازی تعبیه شده است که تا حد زیادی به کلیت نحوه‌ی ارائه و غوطه‌وری آن کمک می‌کند.

به عنوان مثال گچ دیوارها در صورت تیراندازی‌های شدید و متعدد می‌ریزد و آثار گلوله‌ها نیز به خوبی روی آن‌ها جلوه می‌کند. و یا رد خون و تیراندازی به خوبی روی وسایل نقلیه به چشم خورده و در حالت ظاهری آن‌ها نیز تاثیر می‌گذارد که به طور کلی در حالی که مسائل تازه یا بسیار بزرگی نیستند اما بهبودهای مثبتی در زمینه‌ی گرافیکی و ظاهری به شمار می‌آیند.

البته لازم به ذکر است که گرافیک این بازی لزوما یک گرافیک نسل نهمی تمام عیار نیست که شما را «شگفت‌زده‌» بکند مخصوصا از آن جایی که سازندگان بخش عمده‌ای از رویکرد خود نسبت به آرت استایل نسخه‌ی دوم را در این نسخه نیز حفظ کرده‌اند اما در هنگام تجربه‌ی بازی می‌توانید به خوبی بهبودهای آن را نسبت به قسمت پیشین مشاهده کنید.

نورپردازی این اثر بهبودهای زیادی را تجربه کرده و همچنین دقت بیشتری در طراحی اسلحه‌ها نیز به کار گرفته شده است و در همین راستا انیمیشن‌های ریلود آن‌ها نیز بهبودهای مطلوبی را به خود دیده است. طراحی منوهای بازی آن چنان چنگی به دل نمی‌زنند اما از آن جایی که این صرفا یک بتا به شمار می‌آید قطعا این مشکلات در زمان عرضه حل خواهد شد.

در نهایت از لحاظ فنی و گرافیک، UE4 کمک‌های زیادی به این اثر کرده و به طور کلی نتیجه‌ی مطلوبی را ارائه می‌دهد که در حالی که آن چنان «فوق‌العاده» به نظر نمی‌رسد اما همچنان از لحاظ کیفی بسیار سودمند بوده است. با این وجود UE4 تنها یک ایستگاه موقت برای Payday 3 محسوب می‌شود.

شاید این دلیل اصلی آن باشد که این بازی تنها برای کنسول‌های نسل نهمی عرضه می‌شود چرا که پس از عرضه با ارتقا به UE5 قطعا بسیاری از خصوصیات تکنیکال و ظاهری بازی دست‌خوش تغییرات می‌شوند. شخصا مشکل خاصی با وضعیت ظاهری فعلی بازی ندارم و از آن جایی که این ورژن یک بتا محسوب می‌شود به احتمال بسیار زیاد بازی تا زمان عرضه بهبودها و پولیش‌های دیگری را نیز دریافت می‌کند.

جمع‌بندی

بتای Payday 3 به نوبه‌ی خودش هم مشکلات این اثر را به نمایش می‌گذارد و هم بهبودها و تغییرات آن را و پس از تجربه‌ی آن می‌توانم بگویم به طور کلی Payday 3 همچنان یک تجربه‌ی بسیار جذاب و سرگرم کننده در دنیای این سری محسوب می‌شود که شخصا برای من همچنان رنگ و بوی سابق را داشت و ندای یک اثر مطلوب را می‌دهد که به احتمال زیاد طرفداران سابق مجموعه را بسیار راضی خواهد کرد اما با این وجود پس از گذشت یک دهه از نسخه‌ی پیشین برخی از مشکلات بازی از جمله هوش مصنوعی آن ناامیدکننده است.

هنوز تا زمان عرضه‌ی این بازی زمان زیادی باقی مانده است و این بتا نیز برای سنجیدن کیفیت نهایی این اثر کافی نخواهد بود اما اگر یک چیز را با قاطعیت بتوان از این تجربه دریافت کرد آن است که هویت و اصل Payday هنوز استوار است و قطعا این نسخه پتانسیل تبدیل شدن به اثری همچون پدر خود را دارا است و می‌تواند تا سالیان سال پاتوق وقت گذرانی بسیاری از پلیرها باشد.