معرفی سریال Citadel | حضور پر سر و صدای برادران روسو در مدیوم تلویزیون

برادران روسو که طی چند سال گذشته به شهرتی بی‌سابقه دست یافته‌اند، سکانس‌های اکشن و پر زرق و برق خود را با سریال Citadel در مدیوم تلویزیون تکرار کرده‌اند.

مدیوم‌ تلویزیون که از گذشته تاکنون مخاطبین خاص خود را پرورش داده‌ و مسیر متفاوتی را نسبت به سینما در پیش گرفته بود، امروزه به سبب پیشرفت تکنولوژی و سرمایه‌گذاری‌های عظیم کمپانی‌های مشهور هالیوودی، از آن حالت سنتی خود خارج شده و عملا شاهد ساخته شدن فرنچایزهای بزرگ و پر سر و صدایی هستیم که تا یک دهه پیش تنها در مدیوم سینما سابقه حضور داشته‌اند.

برادران روسو که با ساخت فیلم‌های کاپتیان آمریکا و انتقام‌جویان، ژانر ابرقهرمانی را زیر و رو کرده و پایانی شگفت‌انگیز و به یاد ماندنی را بر حماسه سنگ‌های بی‌نهایت MCU به ارمغان آوردند، در سال ۲۰۲۳ و با همکاری کمپانی آمازون وارد مدیوم تلویزیون شده تا اثری پرهزینه و سراسر اکشن و هیجان را برای مخاطبین این مدیوم به ارمغان آورده و شانس خود را در مسیر جدیدی امتحان نمایند.

مسیری که منجر به ساخت سریالی علمی تخیلی و اکشن به نام Citadel شده که فصل نخست آن با هزینه سنگینی بالغ بر ۳۰۰ میلیون دلار تهیه شده است. سریالی که پیش از پخش فصل نخست خود برای فصل دوم تمدید شده و تبلیغات پر سر و صدای آن موجب افزایش انتظارات مخاطبین از ساخته جدید برادران روسو گشته است. به همین منظور نیز در معرفی سریال این هفته به سراغ Citadel رفته‌ایم تا ببینیم که مجموعه جدید آمازون در مقایسه با ساخته پرهزینه دیگر آن‌ها به نام حلقه‌های قدرت چه شروعی را رقم زده است.

• نام سریال: Citadel
• نام فیلم به فارسی: سیتادل
• ژانر: اکشن، جاسوسی و علمی تخیلی
• سال پخش: ۲۰۲۳
• وضعیت: تمدید شده برای فصل دوم
• تعداد قسمت: ۶ قسمت
• خالقین: برادران روسو و دیوید ویل
• بازیگران: ریچارد مدن، پریانکا چوپرا، استنلی توچی و لسلی منویل
• مدت زمان هر قسمت: ۴۰ الی ۶۰ دقیقه

سریال Citadel در آینده‌ای نه چندان دور جریان دارد؛ جایی که نظم نوین جهانی توسط سیستم‌های پشت پرده به فساد کشیده و سازمانی قدرتمند و ناشناس تمام امور مردم را تحت کنترل خود درآورده است. در این بین نیز تشکیلاتی به نام سیتادل که با ادعای حفظ امنیت مردم کار خود را آغاز کرده است، توسط همین سازمان به فساد کشیده و مامورین آن یکی پس از دیگری نابود می‌شوند.

حال ما شاهد شخصیت‌هایی از سیتادل به نام‌های نادیا و میسن هستیم که به عنوان مامورین بالا رده و حرفه‌ای شناخته می‌شدند که پس از دخالت‌های سندیکایی ناشناس و فروپاشی سیتادل، حافظه‌شان پاک شده و از یکدیگر جدا می‌شوند. مسئله‌ای که با پیدا شدن سر و کله یکی دیگر از مامورین سیتادل به نام برنارد، دستخوش تغییر شده و میسون و نادیا که مشغول به یاد آوردن حافظه پاک شده خود می‌باشند، باید با همکاری برنادر به رویارویی با این سندیکا پرداخته و تهدید آن‌ها را یک‌بار برای همیشه متوقف نمایند.

رویارویی مجدد میسون و نادیا در عین که موجب برقراری رابطه‌ای عاشقانه بین آن‌ها می‌شود اما مملو از بی‌اعتمادی و شکی است که موجب می‌شود تا آن‌ها در عین این که باید با سندیکایی قدرتمند و مرموز به نبردی همه‌جانبه بپردازند، برای شناخت دوباره یکدیگر نیز وقت گذاشته و ما شاهد شیمی جذابی بین ریچارد مدن و پریانکا چوپرا هستیم که تا حدودی می‌تواند یادآور برد پیت و آنجلینا جولی در فیلم آقا و خانم اسمیت باشد.

البته بازگشت دوباره میسون و نادیا در بهترین شرایط ممکن نخواهد بود؛ زیرا ما در سریال Citadel شاهد یک پرش زمانی ۸ ساله خواهیم بود که پس از پاک شدن خاطرات میسون، او صاحب همسر و فرزندی شده که بر ارتباطش با نادیا تاثیر بزرگی خواهد داشت و ناجیان دنیای مدرن در عین این که برای پیروزی، به یکدیگر نیاز خواهند داشت اما باید با مسائل بسیاری در زندگی شخصی خود دست و پنجه نرم کنند.

ایده پاک شدن خاطرات قهرمان داستان را بارها به شیوه‌های متفاوت در آثاری همچون The Bourne Identity و Total Recall تجربه کرده‌ایم. با این حال نکته جالب توجه درباره Citadel در این است که این بار شاهد زوجی عاشق و معشوق هستیم که برای به یاد آوردن احساسات فراموش شده خود، در شرایطی غیرمنتظره باید در کنار یکدیگر حضور یافته و ماموریتی غیرممکن را به انتها برسانند.

ریچارد مدن و پریانکا چوپرا بیش از تمامی آثار نام برده شده و به مانند فیلم آقا و خانم اسمیت، شوخی و طنز را وارد رابطه خود کرده و علی‌رغم این که به کلیشه‌های مارول‌گونه دچار شده‌اند اما می‌توانند لحظاتی سرگرم‌کننده را برای مخاطب به ارمغان بیاورند و همانطور که پیشتر اشاره شد، شیمی بین آن‌ها به نتیجه مثبتی منتهی گشته است.

پس از ارائه داستانی تکراری که بارها و بارها به شیوه‌های مختلف مشاهده کرده‌ایم، میرسیم به مبحثی که به نقطه اصلی تبغلیغات کمپانی آمازون و برادران روسو بدل گشته بود و آن هم کارگردانی، جلوه‌های بصری و سکانس‌های اکشن می‌باشد. مسئله‌ای که سبب شده تا Citadel به مانند جام زرین و پر زرقی و برقی باشد که تنها از دور زیبایی داشته و زمانی که به عمق آن مراجعه می‌کنید، با اثری توخالی و کلیشه‌ای مواجه می‌شوید.

سکانس‌های اکشن در محیط‌های بسته و کوچک در بهترین حالت خود قرار داشته و مملو از هیجان خالصی است که می‌تواند مخاطب را به وجد بیاورد. با این حال در کمال شگفتی در محیط‌های باز و درگیری‌های گسترده شاهد صحنه‌های CGI بی‌کیفیت و عجیبی هستیم که مشخص نیست بودجه چند صد میلیون دلاری کمپانی آمازون به چه شیوه‌ای خرج شده است.

در پایان باید گفت که فصل نخست سریال Citadel می‌تواند حکم یک آزمون و خطا را برای سازندگانش داشته باشد تا به رفع جنبه‌های مختلفی از دنیای خود بپردازند. دنیایی که به نظر می‌رسد برادران روسو و کمپانی آمازون برنامه‌های بسیاری برای آن داشته و قطعاً نیازمند برنامه‌ریزی درستی می‌باشد تا بتواند در سیل گسترده آثار اکشن و جاسوسی سینما و تلویزیون در رقابت باقی بماند.

در هر حال حضور ریچارد مدن و پریانکا چوپرا می‌تواند برای طرفداران ژانر اکشن، به نتیجه‌ای سرگرم‌کننده بدل گردد که صحنه‌های اکشن و ضد و خورد آن تا حد بسیار زیادی هیجان‌انگیز بوده و در مدیوم تلویزیون بدین شیوه سابقه نداشته است. سریال Citadel که برادران روسو بیشتر از بحثی کیفیتی، بر جنبه‌های مالی و کمی آن مانور داده‌اند، بهتر است که در فصل‌های آینده خود تغییر مسیر داده و از اشتباهات خود درس بگیرد.

منبع: هالیوود ریپورتر