فیلمهای پر سر و صدایی که پاسخگوی انتظارات مردم نبودند
طی چند ساله گذشته شاهد فیلمهای پر سر و صدایی در سینمایی هالیوود بودیم که به هیچ عنوان پاسخگوی انتظارات مردم نبودند.
سینمای هالیوود طی چند سال گذشته با افت نسبی کیفیت فیلمهای خود مواجه شده و کمپانیهای فیلمسازی برای این که بتوانند ضعفها و کاستیهای آثار خود را پنهان نمایند، رو به تبلیغات پر سر و صدا آورده و عملاً چیزی را به مخاطب نشان میدهند که بیننده در هنگام تماشا به هیچ عنوان اثری با آن اندازه هایپ و مورد انتظار را دریافت نخواهد کرد.
این مسئله در ژانر ابرقهرمانی نمود بیشتری داشته و با توجه به این که مارول و دیسی در نظر دارند تا با کمترین ریسک، بیشترین بازدهی و سود را داشته باشند، در تبلیغات فیلمهای خود دست بر روی مسائلی میگذارند که از یک سو انتظارات را در نزد مخاطب به شدت افزایش داده و در سمت دیگر نسبت به پاسخگویی به چنین سطحی از انتظار، ناامید کننده ظاهر میشوند.
به همین مناسبت نیز در این مقاله قصد داریم تا به معرفی ۱۰ فیلم پر سر و صدا و پرمدعایی بپردازیم که شاید اگر درگیر تبلیغات و انتظارات بیش از حدی نمیشدند، به خودی خود اثری ارزشمند و قابل تماشا محسوب شده و مورد نقدهای به شدت منفی قرار نمیگرفتند. پس در ادامه این مقاله با ما همراه باشید.
Doctor Strange in the Multiverse of Madness (دکتر استرنج در چندجهانی دیوانگی)
پس از فیلمی همچون Spider-Man: No Way Home (مرد عنکبوتی: راهی به خانه نیست) که به مانند ضیافتی خاطرهنگیز از ۳ نسل مرد عنکبوتی به دور یکدیگر بود، بدترین حرکت ممکن از سوی مارول رخ داد و فیلم Doctor Strange In The Multiverse Of Madness به اثری مورد تنفر و ناامید کننده بدل گشت.
به خودی خود اگر که مارول تبلیغات و وعده وعیدها حول محور دنباله دکتر استرنج را کنترل شده ارایه میکرد، میتوانستیم بدون هیچ ذهنیت بدی از Doctor Strange In The Multiverse Of Madness لذت ببریم. با این حال تبلیغات بیش از حد بر روی ایده جهانهای موازی و حضور شخصیتهای جدید و بازیگران مشهور هالیوود تا جایی که حتی شایعه حضور تام کروز در قامت تونی استارک نیز مطرح شد و مارول نه تنها با این شایعات مقابله نکرد، بلکه با تیزرهای عجیب و غریب به آنها دامن زد و در نهایت سبب اثری ناامید کنندهای شد که علیرغم فروش ۹۰۰ میلیون دلاری اما به فیلمی زودگذر و فراموش شدنی بدل گشته است.
Spiderhead (اسپایدرهد)
عجیب است که در سال ۲۰۲۲ جوزف کوشینسکی از یک سو شاهکاری همچون Top Gun: Maverick (تاپگان: ماوریک) را کارگردانی کرده و از سوی دیگر اثری ناامید کننده و پوچی همچون Spiderhead که تکلفیش با خودش نامشخص است.
باید گفت که برخلاف سیر روایی Top Gun: Maverick که از همان ابتدا مخاطب را جذب نموده و صحنه به صحنه بر میزان هیجان و تاثیرگذاری مخاطب میافزاید اما در فیلم Spiderhead شاهد روندی کاملاً بالعکس هستیم که از همان دقایق نخست میتواند مخاطب را خسته نماید. نکته عجیب ماجرا حول محور هنرنمایی کریس همسورث نیز میباشد که گویی شخصیت ثور را دارد در ساخته جدید جوزف کوشینسکی تکرار مینماید.
The Godfather: Part III (پدرخوانده: قسمت سوم)
فرانسیس فورد کاپولا در سال ۱۹۷۲ با ساخت The Godfather تحولی را در ژانر جنایی و مافیایی به وجود آورد که با گذشت چندین دهه هنوز هم شاهد تاثیرات آن در سینما و تلویزیون هستیم.
در حالی که اوضاع با دنباله نخست آن به خوبی و خوشی پیش میرفت اما زمانی که نوبت به The Godfather: Part III رسید همهچیز دگرگون شد. در حالی که Top Gun: Maverick نشان داد پروسه طولانی مدت ساخت یک اثر همیشه قرار نیست به فاجعه ختم شود اما The Godfather: Part III به حدی دیر ساخته شد که بسیاری گمان میکردند پرونده فرنچایز پدرخوانده با ۲ فیلم بسته شده است. از یک سو فرانسیس فورد کاپولا پس از Apocalypse Now (اینک آخرالزمان) وارد دوره افول خود شده بود و از سوی دیگر نیز پتانسیل پدرخوانده با همان ۲ فیلم به نهایت خود رسیده بود. مسائلی که دست در دست یکدیگر دادند تا در نهایت سومین فیلم این مجموعه سقوطی آزاد را تجربه کرده و به عنوان دنبالهای ناامید کننده و فراموش شدنی ظاهر گردد.
Us (ما)
جوردن پیل کارگردان صاحب سبکی است که با Get Out (برو بیرون) حسابی غوغا به راه انداخت و این مسئله انتظارات را از فیلم بعدی او به شدت افزایش داد. مسئلهای که باعث شد تا فیلم Us که در حالت عادی اثری نسبتا خوب به شمار میرفت، زیر سایه Get Out قرار گرفته و با انتقادات ریز و درشتی مواجه شود.
با وجود آن که جوردن پیل هنوز هم در تکرار موفقیتهای فیلم Get Out ناکام مانده اما Us قطعاً جزو پر سر و صدا و در عین حال ناامیدکنندهترین فیلمهای ساخته شده توسط وی لقب میگیرد که تنها از تبلیغاتی پر زرق و برق بهره گرفت تا مردم را به سینما بکشاند و در نهایت نیز توسط همین مردم با انتقادات روبرو شده و به سرعت از یادها فراموش گشت.
Suicide Squad (جوخه انتحار)
پیش از آن که جیمز گان با ساخت مجدد اثری حول محور ابرشروران کمیکهای دیسی، اثری جذاب و ارزشمند را به ارمغان بیاورد، شاهد اکران فیلمی به نام Suicide Squad بودیم که عملاً قربانی دخالتها و سیاستهای احمقانه کمپانی برادران وارنر شد.
پس از آن که فیلم بتمن در برابر سوپرمن تمام و کمال توسط کمپانی برادران وارنر نابود شد، نوبت به ساخته دیوید آیر رسید. اثری که چندین و چندبار فیلمبرداریهای مجدد را تجربه نمود، سکانسهای بسیاری حول محور جوکر جرد لتو یا نادیده گرفته شد و یا به شکلی عجیب و غریب کات خورد و در نهایت تبلیغاتی دروغین حول محور آن صورت گرفت. مسائلی که Suicide Squad را به فاجعهای سینمایی بدل کرد و مورد خشم و غضب طرفداران دیسی قرار گرفت. شاید که بزرگترین دشمن و مانع سر راه موفقیتهای DCEU خود کمپانی برادران وارنری بود که با تصمیمات خودخواهانه، تک تک پروژههای این فرنچایز را به مرز نابودی کشاند.
Once Upon a Time in Hollywood (روزی روزگاری در هالیوود)
فیلم Once Upon a Time in Hollywood که به عنوان آخرین ساخته کوئنتین تارانتینو محسوب میشود، به خودی خود اصلاً فیلم بدی نخواهد بود. مشکل اینجاست که بهرهگیری از تعداد زیادی از ستارگان مشهور هالیوود هیچگاه به نتیجه بینقصی بدل نگشته است.
مشکل فیلم Once Upon a Time in Hollywood نیز حول محور تعداد زیادی ستاره تراز اول سینما همچون لئوناردو دیکاپریو، برد پیت، مارگو رابی و آل پاچینویی است که هر یک از آنها به خودی خود میتوانند مسبب افزایش انتظارات از هر فیلمی باشند. حضور همه آنها در کنار هم به کارگردانی کوئنتین تارانتینو چندان نتیجه رضایت بخشی نداشته و در این بین تنها برد پیت موفق شد تا قدرت بازیگری خود را نسبت به بقیه بازیگران، به رخ کشیده و فیلم را از تکرار و کسلکنندگی نجات دهد.
Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore (جانوران شگفتانگیز: اسرار دامبلدور)
فرنچایز سینمایی هری پاتر به خودی خود جذاب و همهچی تمام بود و ساخت مجموعهای جدید در دنیای جادوگری آن از همان نخست عملی پر از ریسک و خطر بود که کمپانی برادران وارنر آن را تقبل کرد.
در حالی که فیلم نخست مجموعه Fantastic Beasts تا حدی قابل قبول عمل کرد اما دنباله آن یک فاجعه تمام عیار بود که جز قدرت بازیگری جانی دپ هیچ نکته مثبتی نداشت. با این حال حواشی زندگی جانی دپ و تصمیم احمقانه کمپانی برادران وارنر در کنار گذاشن چنین بازیگری سبب شد تا شاهد ساخت فیلمی به نام Fantastic Beasts: The Secrets of Dumbledore باشیم که مورد خشم و غضب طرفداران جانی دپ و سینماگران واقع شد. اثری که نسبت به فیلم دوم این مجموعه از جهات بسیار زیادی قابل تحملتر بود، قربانی سیاستهای احمقانه کمپانیای شد که هیچ درک درستی از دنیای جادویی جی. کی. رولینگ نداشته و تنها به خاطر کسب پول، مجموعهای را آغاز کرد که با سقوطی آزاد، برای همیشه به دست فراموشی سپرده شده است.
Black Adam (بلک آدام)
زمانی که دنیای سینمایی دیسی در منجلابی از مشکلات دست و پا میزند، چه تصمیم وحشتناکتری میتوان گرفت؟ سپردن پروژهای مهم و پرمدعا به دست یک بازیگری که هیچ درکی از آثار کمیکبوکی ندارد!
پروسه تولید فیلم Black Adam برای سالهای متوالی جریان داشت و در حالی که در سال ۲۰۲۲ سرانجام شاهد اکران آن در سینما بودیم اما دوئین جانسون یک تنه نه تنها نابودی این پروژه را رقم زد، بلکه تیر آخری را بر پیکر نیمهجان دنیای سینمایی دیسی نیز وارد نمود. بازیگری که از ابتدا بر روی تغییر توازن قدرت در DCEU تاکید داشت و ادعا میکرد که Black Adam آمده تا DCEU را نجات دهد، انتظارات را از این پروژه سینمایی به شکلی عجیب و غریب افزایش داد. با این حال مخاطبین با نتیجهای روبرو شدند که از یک سو از شخصیتی تک بعدی با هنرنمایی مبتدیانه دوئین جانسون بهره برده بود و از سوی دیگر نیز فیلمنامهای شلوغ و کسلکننده را شاهد بودند که هیچ نکته مثبتی را به DCEU اضافه نمیکرد. این را هم باید اضافه کنیم که به لطف تصمیمات خودسرانه دوئین جانسون در صحنه پس از تیتراژ Black Adam شاهد حضور هنری کویل در قامت سوپرمن بودیم که به مانند تیری در قلب طرفداران دیسی، احساسات آنها را به بازی گرفت.
The Matrix Resurrections (رستاخیزهای ماتریکس)
سه جز فیلم نخست از مجموعه ماترکیس، باقی دنبالههای آن چندان در جلب نظر صددرصدی مردم موفق نبوده و تنها موفقیتهایی نسبی را کسب نموده بودند. در چنین شرایطی و پس از گذشت سالهای متوالی، ساخت یک دنباله دیگر ریسک بسیار خطرناکی بود که منجر به فاجعهای به نام The Matrix Resurrections شد.
فیلم چهارم فرنچایز ماتریکس ترکیبی تحسینبرانگیز از تمام موضوعاتی است که به راحتی میتواند یک اثر را به نابودی بکشاند. کنار گذاشتن لارنس فیشبرن از نقش مورفیوس و جایگزینی او با یحیی عبدالمتین دوم که نه تنها به هیچ عنوان نمیتواند در حد و اندازه بازیگر اصلی ظاهر شود، بلکه عملاً این شخصیت را به ابتذال کشیده است عملاً خشم مخاطبین را از همان زمان معرفی فیلم برانگیخت. با این حال مشکلات متعدد فیلمنامه و شخصیتهای جدید تک بعدی و کپی مو به موی برخی از سکانسها نسبت به فیلم اول باعث شد تا حتی کیانو ریوز و کری-ان ماس نیز حضورشان در مقابل دوربین هیچ جذابیتی نداشته و The Matrix Resurrections به شکستی تمام عیار بدل گردد که حتی خود کمپانی برادران وارنر دیگر جرات بازگشت به سمت آن را نداشته باشد.
Ant-Man and the Wasp: Quantumania (مرد مورچهای و زنبورک: شیدایی کوانتومی)
همانگونه که مقاله را با اثری از دنیای سینمایی مارول آغاز کردیم، با اثری دیگر دیگر از آن نیز به اتمام خواهیم رساند. با این تفاوت که اینبار دیگر مارول و دیزنی در احمق فرض نمودن مخاطبین سنگتمام گذاشته و اثری توهینآمیز و زشت را به ارمغان آوردهاند که پتانسیل شرور بزرگ فازهای فعلی را نیز به هدر داده است.
تبلیغات حول محور فیلم Ant-Man and the Wasp: Quantumania بسیار پر سر و صدا بود. فیلمی که پس از ناکامی فاز چهارم، آغازگر فاز پنجم دنیای سینمایی مارول بود و وعده دوران جدیدی را برای MCU میداد. فیلمی که برای نخستینبار شرور کانگ فاتح را به مخاطب معرفی کرده و وی را در مقابل یکی از اعضای انتقامجویان قرار میدهد و در نهایت اثری که طبق شایعات و گمانهزنیها انتظار میرفت که یکی از جدیترین و بالغانهترین آثار دنیای سینمایی مارول باشد تا جایی که حتی برخی گمان میکردند در آن شاهد مرگ اسکات لانگ نیز خواهیم بود. با این حال نه کانگ فاتح آن وحشت و شرارت مورد انتظار را ارائه کرد و نه برای یکبار هم که شده از شر شوخیها و طنزهای کودکانه مارول در امان بودیم. نتیجه باعث شد تا شاهد یکی از ضعیفترین پروژههای تاریخ MCU باشیم که حتی دنباله دکتر استرنج نیز در برابر آن یک شاهکار سینمایی محسوب میشود.
به نظر شما دلیل ناکامیهای آثار معرفی شده در این مقاله چیست؟ چرا کمپانیهای فیلمسازی از اشتباهات خود درس نگرفته و گاهاً مخاطبین را ساده فرض میکنند؟ با توجه به سیر نزولی دنیای سینمایی مارول، آیا فیلم و سریالهایی که به زودی در دسترس قرار میگیرند، میتواند خاطرات تلخ آثاری همچون Ant-Man and the Wasp: Quantumania و Doctor Strange In The Multiverse Of Madness را جبران نمایند؟ آیا به دنیای سینمایی جدید دیسی زیر نظر مدیریت جیمز گان امید دارید؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید.
منبع: CBR
پر بحثترینها
- ادعای مدیر سابق Sweet Baby: استودیوها سراغ ما میآیند تا داستان بازیهایشان را بهبود دهیم
- مشخصات کامل سختافزار پلی استیشن ۵ پرو فاش شد
- مدیرعامل پلی استیشن: طرفداران باید انتظارات خود را کاهش دهند، PS5 Pro یک کنسول نسل بعدی نیست
- سازنده سابق راکستار: مردم سالها از واقعگرایی GTA 6 صحبت خواهند کرد
- ۷ بازی مخفیکاری با پیشرفتهترین هوش مصنوعی دشمنان
- تماشا کنید: گیمپلی چندین بازی روی پلی استیشن ۵ پرو
- ادعای سازنده Concord: اثری ساختیم که تجربه فوقالعادهای را به گیمرها ارائه میدهد
- تهیهکننده Final Fantasy: اسکوئر انیکس میخواهد بازیهای آینده را همزمان روی Xbox منتشر کند
- نقد و بررسی فیلم Joker: Folie à Deux | هیچ جوکری وجود ندارد
- شمار بازیکنان همزمان Dragon Age: The Veilguard در روز عرضه به بیش از ۷۰,۰۰۰ نفر رسید
نظرات
هیلو😂
هیلو نسبت به سرویسی که داره پخش میشه بیننده خوبی داره پارامونت هیچوقت مشترکینش در حد hbo نمیشه ولی بیننده هیلو بالا بود.سریال خیلی خوش ساخت و پتانسیل بالایی داره دو اشتباه. یکم تو دل هوادارا زد.اول نشون دادن صورت مسترچیف و عشق بازی 🤨.اصلا نباید تا آخر سریال صورتشو نشون میدادن.
بعضی از این فیلمها ضعیف بودن مثل ماتریکس۴، دکتر استرنج۲ و آس. ولی بعضی دیگه خوب بودن مثل بلک آدام، جوخه انتحاری، پدرخوانده ۳ و روزی روزگاری در هالیوود.
روزی روزگاری و گاد فادرو موافقم ولی جوخه انتحار طنز خالص بود
پدرخوانده سه در مقابل پدرخوانده یک و دو رسما کشک حساب میشه .
عزیزم. دقت کن. نگفتم پدرخوانده ۳ عالی بود یا از قسمت ۱ و ۲ بهتر بود. گفتم فیلم خوبی بود و قطعاً از مزخرفاتی مثل: ماتریکس۴، دکتر استرنج۲ و آس خیلی قشنگتره.
یه چیزی که مردم خودکار اون رو انجام میدن مقایسه نسخه های قبلی اون فرانچایز با نسخه جدیدش هست . مثل مقایسه رزیدنت اویل های کلاسیک و رزیدنت اویل ۴ و ۵ و ۶ . این فیلم نام یک فرانچایز فوق العاده رو به دوش میکشید ولی جوابگوی انتظاراتی که بقیه ازش داشتن نشد و تبدیل شد به یه فیلم متوسط .
روزی روزگاری کجاش خوب بود ..
جوخه انتحار هم به نظرم چندان بد نبود …حداقل کمی میشد باهاش خندید
بر خلاف روزگاری که مضخرف محض بود
داداش باستیان خداییش حقیقتو گفتی جوخه انتحار هیچی هم نبود لااقل چند صحنه خنده دار داشت واقعا نسبت به اون فیلم بی سر و ته ( روزی روزگاری در … ) شرف داشت .
داداش esmaail نظر و عقیده ات محترمه ضمنا پدرخوانده ۳ هم بد نبود درواقع به نظر من میشه گفت در حد ۲ نسخه قبل بود ( خوب یا بد ) ولی جوخه انتحار فاجعه بود روزی روزگاری در هالیوود هم ازون بدتر . برد پیت هم اصلا شایسته اسکار نبود حتی نباید کاندید اسکار میشد . من سال هاست به خاطر سیاسی شدن و دلایل دیگر ارزشی برای اسکار قائل نیستم . جدایی نادر از سیمین حتی در سینمای ایران جزو بهترینها حساب نمیشه چه برسه اسکار بگیره ، حداقل اگر از سینمای ایران قرار بود فیلمی مستحق معرفی بشه میتونست کافه ستاره، نفس عمیق ، بوتیک یا مخصوصا صندلی خالی که ظلم بزرگی در حقش شد و حتی اجازه اکران نگرفت باشه یا نمونه دیگه اش فیلم آرژانتینی راز چشم هایش چون از سیاسی بود و از سیستم قضائی آرژانتین انتقاد میکرد بهش اسکار بهترین فیلم خارجی دادند
از همه بدتر بنظرم Black Adam بود!
یعنی از مرد مورچه ای بدتر بود؟؟؟؟؟؟
اتفاقاً بلک آدام فیلم خوب و سرگرم کننده ایی بود. اکشن و VFX خوبی هم داشت.
پدرخوانده ۳ بهم ثابت کرد که در گزشته یه انرژی ای چیزی بود که الان دیگه وجود نداره . در زمینه ی موزیک هم همینطور .
جوخه انتحار بدک نبود
عونس اپان عه تایم این هالیوود فقط قسمت بروسلیش باحال بود .
یوس رو هنوز ندیدم
جوخه انتحار افتضاح بود و ساخته استاد تارانتینو هم به نسبت اثر متفاوت تری بود ولی باز از خیلی از فیلم های چرت اون سال و یا سال های اخیر بهتر بود
با کمال احترام به نظر و سلیقه شما دوست گرامی من شخصا تارانتینو رو اصلا استاد نمیدونم فقط ۲ فیلم اول خاص و متفاوت بودند مخصوصا سگ های انباری ، حتی قصه های عامیانه هم در حد سگهای انباری نبود . خداییش بیش از حد گنده اش کردن و واقعا بعد از پالپ فیکشن حتی یه اثر شاهکار ( در نه فرم و نه در محتوا ) نساخته هیچکدوم هنری نیستند و مسلما بهترین های ژانرشون هم به حساب نمیان حالا چه در قالب یه وسترن باشه یا جنگ جهانی دوم یا درباره نژادپرستی و دفاع از حقوق سیاه پوست ها یا نشان دادن زجری که در دوره برده داری بهشون روا داشته شده . هیچ سوژه جدید یا مبتکرانه ای در هیچکدومشون وجود نداره هیچکدوم اثری شاخص در ژانر خودشون نیستند . یک فیلم هنری ( صرفنظر از سگهای انباری ) یا فلسفی نساخته . Kill Bill باید اسکار کلیشه ای ترین داستان تاریخ سینما یعنی انتقام بهش داده میشد ! هیچ ایده بکری برخلاف کریستوفر نولان یا جیم جارموش یا دیوید فینچر در آثارش وجود نداره . فقط و فقط خشونت و وحشی گری افسار گسیخته ، جنون آمیز و مشمئزکننده در تمام آثارش تکرار شده . حتی اکشن آثارش هم نه تنها عالی نیستند بلکه به عنوان مثال حتی به گرد پای تغییر چهره گارگردانی همچون جان نمیرسند یا حتی اثری مثل Heat کسانی چون مایکل مان و نه حتی اسکورسیزی . فقط نولان رو درنظر بگیرین ۳ تا فیلم سرآغاز ، میان ستاره ای و تنت همگی ایده ای بکر و نوآورانه دارند و حداقل دوتایشان از جنبه اکشن و هیجان هم عملکردی عالی دارند چطور بعضی ها کارنامه کاری اش را با تارانتینو حتی مقایسه میکنند !؟
یوس
رو هنوز ندیدم
فیلم یوس ندیدم ولی پلنگ تا دلت بخواد دیدم مستند البته ، یوسپلنگ هم تو مستندها زیاد دیدم البته الان اعصابم نمیکشه حیات وحش نگاه کنم بیشتر مستند ستاره شناسی نگاه میکنم .تازه دیو… هم دیدم داداش شوخی کردما از ما به دل نگیری قربونت .
قسمت بروسلیش توهین به شعور مخاطب و شخصیت بروسلی بود
اصلاً اون بروسلی تو فیلم بروسلی دنیای ما نبود. کلاً این فیلم تو یه دنیای موازی دیگه بود. آخرشم که دیدی، شارون تیت مثل دنیای ما به قتل نرسید. عین فیلم Inglourious Basterds که توش هیتلر رو ترور کردن کُشتن، برخلاف حوادث دنیای ما.
بیا منطقی باش درسته بروسلی رزمی کار خوبی بود و بازیگر خوب اما انتظار نداشته باش که در واقعیت هم بتونه یکی قد بلندتر و سنگین وزن تر از خودشو بزنه کافیه یه امریکایی غول پیکر بغلش کنه بکوبدش زمین در بهترین حالت هم وزن و هم قد خودشو میتونست بزنه
قوی ترین و قدرتمند ترین مبارز تاریخ تا به الان هم ماسوتاتسو اویاما از کره جنوبی هست
مشخصه که با سبک مبارزه و شرایط بدنی بروسلی آشنا نیستی،لی بنیاد گذار سبک جیت کاندو بوده از طرفی برای گرفتن و کوبیدنش به زمین! باید بتونی بهش برسی و کشتی گیر حرفه ای باشی که با توجه به چالاکی و سرعت و قدرت ضربه زدن لی ریسک بزرگیه
بهترین مبارز تاریخ؟
این عنوان باید به کسی داده بشه که تو رینگ هم بتونه به خوبی مبارزه کنه و فقط در اندازه تئوری نباشه،اگه از بوکسورها فاکتور بگیریم جان جونز آرمانی ترین مبارزی هست که وجود داشته.
من با سبک جیت کان دو اشنام و دوسال هم کار کردم
در مورد جان جونز سرچ کردم متوجه شدم دوپینگ هم تو کارنامه ش داره
یه جمله ی معروف در باره اویاما هست که یکی از شاگرداش گفته: اگه بهتون مشت میزد دو حالت داشت یا دفاعش میکردید و دستتون میشکست یا بهتون میخورد دنده تون میشکست
یک بار هم یک دزد رو که میخواست ازش دزدی کنه فقط با یک ضربه دست میکشه و بعد متوجه میشه که زن بچه داشته و سخت متاثر میشه و برای چندین سال کاملا کاراته رو رها میکنه میره و کارهاشونو انجام میده و هزینه هاشونو میده و ازشون مراقبت میکنه و در اخر وقتی میبخشنش دوباره ب خودش اجازه میده تمرین رزمی انجام بده
زندگی نامه ش خیلی خفنه
اوه بله بله،با این تفاسیر چرا راه دور بریم؟
رستم خودمون با اژدها و دیو جنگیده و اونارو کشته تازه کلی جوانمردی هم تو کارنامه اش هست و اینکه زندگی نامش خیلی خفن تره!چون پسرش رو کشته(:
پ.ن:همه مبارزان حرفه ای از استروئید استفاده می کنن و طبق قوانین باید دست کم شش ماه از آخرین مصرف گذشته باشه تا به مبارز اجازه مبارزه بدن
الان منظورت این بود که داستان زندگیش دروغ و تخیلی هست ؟ فک نکنم
درسته واقعا در ارائه یک فیلم مزخرف بی سر و ته تارانتینو سنگ تمام گذاشت ! جدای از بازی همیشه ضعیف مارگو روبی ، این کرکتر عملا در فیلم اضافه بود و با حذفش هیچ تغییری در روایت داستان ( اگه بشه گفت داستان ) فیلم ایجاد نمیشد . صحنه احمقانه و اضافه برد با ( مثلا ) بروس لی نمیدونم بیشتر توهین به مخاطب بود یا خود بروس لی . سکانس احمقانه دیگرش درگیریش با مثلا هیپی ها بود . نیشخندهای یکسره برد پیت در تمام سکانس ها ( در شرایط کاملا متفاوت ) هم دیگه رسما رو اعصاب بود من نمیدونم به چیش اسکار دادن ؟! بازی برد در سون یا فایت کلاب کجا اینجا کجا ! اصلا مثل اینکه اسکار برعکس عمل میکنه !
Once = وانس
Us = آس
مطمئنم خودش میدونه 🙂 به عمد اشتباه نوشت تا خنده دار بشه، و شد.
کلا کامنتای سوسمار دوپامین آدمو افزایش میده.
مخلص هرچی دوپامینداریم و دوپامینساز یعنی هرکی یکم تو این قحطی شادی و خوشی یکم دوپاین بهمون بده . ۳۰ سالی میشه دوپامین بهم نرسیده !
وانس چند بخشه ۱ بخشه وانس آس چند بخشه ۱ بخشه آس
یوس!!!!! … انگلیسیت زیر صفر هست :)))
…
اون آس (Us) هست به معنی “ما”
تاحالا کسی بهت گفته خیلی ریتاردی؟
قصد توهین ندارم برام سوال شده
چطور تونستی اینو بگی آرنالد؟ از عواقبش نمیترسی؟
الان میاد با یه ژست غرورآمیز بهت میگه «اون retardئه حتی انگلیسیش رو بلد نیستی بنویسی بعد با این سطح زیر صفر انگلیسیت به اصطلاح خودت میخوای جواب منو بدی؟ » خب اینجوری که نابودی میشی چطور نترسیدی؟ 😨
اتفاقا قسمت بروسلی بدترین و توهین آمیز ترین قسمت فیلم بود
به حدی که دیگه فیلم های تارانتینو رو نگاه نمیکنم
برای افراد سادیست و مازوخیست دیدن فیلمهای تارانتینو از دم قویا توصیه میکنم 🤪
راستی از ۲ فیلم ذکر شده با نقش اصلی راک و همسوورث که هنوز بیشتر از یک نقش ازشون برنمیاد نمیشه بیشتر از این انتظار داشت
بیشتر توهین به بروسلی بود اون قسمتش !
Once Upon a Time in Hollywood کوچکترین ذره ای از DNA فیلمهای تارانتینو رو نداشت
اتفاقاً سکانس آخرش کاملاً تارانتینویی بود.
چرا داشت
همه رو آخر فیلم جمع کرد و یه سناریویی خونین دیگه رقم زد و تم طنز تارانتینو رو هم داشت
چرا خشونت و وحشیگری به صورت عیان وجود داشت و همین کافیه ، مگه انتظار داری چی در آثار تارانتینو مشاهده یا استنباط کنی !؟
خب دیگه این بشر فقط بدنبال یافتن مکان مناسب برای کشتار شخصیت های داستانه😄
کامنت قبلی هم که مبنی بر شاخص نبودن همه اثار این کارگردان در ژانر خودشون و همچنین داشتن روایت و پیچش های نسبتا تکراری در اکثر این فیلم ها تا حدی قبول دارم
اما واقعا این میزان از قدرت در به کارگیری از داستان های جدید و خلاقانه اون هم در سبک های متفاوت قابل چشم پوشی نیست و ضمن اینکه اسم تارانتینو خودش مثل گارانتی برای داشتن کیفیتی مطلوب و توانایی بر جلب رضایت خاص و عام هستش
اینکه خیلی بیشتر از حقش توجه و بهش بها داده شده رو واقعا نظری ندارم اما تونست خودش رو داخل جامعه کارگردان های بزرگ جا بده
خود نولان هم افت به شدت فاحشی داشته و دیگه دستش و سیستم روایت داستانش منسوخ و زننده شده
ممنتو کجا و تنت کجا
دمت گرم داداش لب مطلبو گفتی زدی تو خال
ممنتو به لحاظ فرم یک نوآوری بزرگ و روایت بینظیرش ازش یه شاهکار خلق کرد که تا حدی یه فیلم کالت به حساب میاد اما محتوا چی ؟ محتوای اینسپشن واقعا کم نظیره به طوریکه نظر سنجی ها میگن میلیونها نفر بعد از دیدنش دیدشون نسبت به جهان تغییر کرده . همین Tenet ( فارق از محتوا و ایده بکرش که درباره معکوس کردن آنتروپی هست ) فرم و نحوه روایت داستانش هم خیلی کم از به یاد آور نداره .
با وجود اشغال بودن فیلمش ولی از دیگر اثارش بهتر بود
حداقل خون ریزی احمقانه توش کمتره
تنها فیلم خوبش به نظرم پالپ فیکشن بود ..اون هم نه به خاطر فیلمش بلکه به خاطر اون قضیه گلوله
با کمال احترام به نظر و سلیقه ات که عقیده همه محترمه شخصا سگهای انباری کم ادعاتر و استفاده از بازیگران بزرگ کمتر را بهتر از قصه های عامیانه میدونم گرچه نسبت به آثار دیگرش جایگاه بالاتری داره و روایت دوار داستانش و بهم ریختن اصول کلاسیک روایت داستان برای اولین بار بسیار نوآورانه تر و کاملتر و پخته تر از سگهای انباری صورت گرفت که جسارت فیلم سازی تارانتینو و ریسک پذیری و شجاعتش رو در فیلمی پر ستاره و پرخرج نشان میداد ، اما بی تکلفی و محتوای غنی تر ریزورور داگز برام با ارزش تره ( کاملا نظر شخصی است و محسنات پالپ فیکشن و جسارت تارانتینو را هرگز نادیده نمیگیرم و قویا معتقدم بعد از آن فیلمی در حد ۲ فیلم اولش نساخته است ) .
من از همه بیشتر سر دکتر استرنج و تور ۴ ناامید شدم تصویری که تو ذهنم ساخته بودم خیلی بهتر بود
از یه طرف گفتم گور قصاب خدایان عجب چیزی بشه و تبدیل بشه به کریتوس سینما که شد دزد بچه ها از طرف دیگه اخبار و پسوند جنون مولتیورس که گذاشته بودن کنار اسم فیلم دکتر استرنج تقریبا انتظار یچیزی مثل این انیمیشن جدید اسپایدرمن دنیای عنکبوتی که میخاد بیاد داشتم که ضد حال خوردم البته دکتر استرنج خوب بود و دوست داشتم ولی اونچیزی نبود که میخاستم اما تور چهار واقعا ضعیف بود فقط اون بز فضاییا و بازی کردن کریستین بیل خوب بود
از وقتی مارول سلطه سینمای امریکا رو با ابرقهرمانی های آبکی و تمام نشدنی اش ! در اختیار گرفته ، سطح سلیقه سینماروهای آمریکا و کلا سطح کیفی فیلمهای آمریکایی به شدت افت کرده . حتی ساخته شدن فیلمی در حد حیوانات شبخیز هر چند سال یکبار مثل معجزه میمونه !
وارنر جلو عوامل فیلم:عه چه خوب شده…حالا نظرت چیه ی کم تغییر ریز بدیم توش؟
مارول بعد اند گیم به یه چیزی رفت!!
با لوکی نظرم داشت برمیگشت ولی در ادامه….
راستی دقت کردین کریس همسوورث اصلا بازیگر نیست بیشتر یه مانکن قد بلند با هیکل فیت و یه لبخند ملیحه که فقط زورکی واسه ابرقهرمانی جواب میده !
خب بخاطر همون انتخابش کردن دیگه😁
من به شخصه دکتر استرنج ۲ رو دوست داشتم ولی قبول دارم که تبلیغاتش زیاد و انتظار بیشتری بود
دکتر استرنج که کلا خلاص بود جلوه ویژه چشم سومش رو هنوز یادم میاد میخندم بش ۱۰ سال پیش جلوه های ویژه بهتر بود
گویا تیم جلوه های ویژه وقت کم آوردن و چشم سوم دکتر رو با ابزار Clone فتوشاپ زده بودن :)))
خیلی دیگه بد بود واقعا بد بود
همش مثل ترسو ها داشت از واندا فرار میکرد
آخه جایی قضیه جایی بدتر میشه که تو ۵ دقیقه آخر فیلم همین واندا شکست خورد به راحتی 😐
اون جوری که واندا همرو میپکوند بایدم فرار می کرد 😂😂
داداش آرمان در مورد جلوه های ویژه فیلم دکتراسترنج ( مثل اسمش عجیب ! ) و در واقع باور ناپذبر بود . الان تو اکثر فیلم ها جلوه های ویژه یعنی فقط یه پرده پشت بازیگرها بکشی بعدش با کامپیوتر ۹۵ درصد فیلمو بسازی چون زحمت خیلی کمتری برای عوامل فنی داره . ولی زمانی وقتی ارباب حلقه ها ساخته میشد اکثر لوکیشن ها با ماکت و ظرافت های ریز در پروسه ای سخت و طاقت ها ساخته میشدند من به اون میگم جلوه های ویژه یا اگه هر اسمی بخواین روش بزارین و بیننده عام و خاص ناخوداگاه شکوه و عظمت پلان به پلان و زحمات پشتش رو احساس میکرد یا حتی قبلتر پلیس آهنی معنای واقعی جلوه های ویژه رو بهمون نشون میداد این لذت یه فیلم تخیلی یا نیمه فانتزی بود . تاحدود زیادی تو خود مجموعه نابودگر ، ترمیناتور ۲ روز داوری آخرین نسخه با این شیوه ساخته شد حتی بهتر تایتانیک بود که مهمترین رکنش نه بازی ها نه فیلمنامه و … بلکه فضاسازیش بود برای فیلم یه کشتی عظیم ساخت و مثل یه مجمسه ساز ماهر تمام ریزه کاری ها رو هم از قلم نینداخت شد یه اثر عالی که واقعی بودن تمام سکانس ها با گوشت و پوست حس میشد . شاید بهتر باشه برای جلوه های ویژه کامپیوتری یه لغت مجزا وجود داشته باشه تا فرق رمپیج ، دی آر استرنج ، ترمیناتور ۳ ، ۴ و ابر قهرمانی های مارول با تایتانیک یا پلیس آهنی یا سلطان جلوه های ویژه ۳ گانه ارباب حلقه ها نتونن با هم به لحاظ فنی مقایسه بشن .
کاملا موافقم 👍 البته باید گفت ضعف جلوه های ویژه اینه که دیگه مثل قبل روی انجام کار دقت صورت نمیگیره یا همون تنبلی طور یا عجله ای انجام میشه
فیلم us واقعا خیلی بهتر از get out بود
نمیدونم چطوری بهش میگین شکست؟
فیلم Us ایده خوبی داشت، ولی سوتی هایی داشت که باعث شد فیلم احمقانه بنظر برسه.
مثلاً چطور اون دختربچه سیاهپوسته که جاش با کلون یا همزادش عوض میشه سالها تو اون مکان زیرزمینی میمونه و وقتی بزرگ شد میاد بیرون!؟ اونم درحالیکه هیچ چیز یا هیچکسی مانعی برای فرارش از اونجا نمیشد! کافی بود از پله ها بالا بره و از درب خارج بشه (خیلی احمقانه است)
یا مثلاً تو فیلم میگه اون پروژه همزادسازی از طرف دولتها برای کنترل مرد انجام شده ولی پروژه شکست میخوره. حالا سوال اینکه چرا نمونه ها رو همینطوری به امان خدا ولشون کردن؟! خب قطعاً باید قبل از ترک اونجا نابودشون میکردن!
…
فیلم Get Out فیلم کم خرج عالی ایی بود که تنها با بودجه ۴.۵ میلیون دلار، ۲۵۵.۵ میلیون دلار فروش داشت (یعنی ۵۰ برابر بودجه ساختش)، ولی فیلم Us با بودجه ۲۰ میلیون دلاری، ۲۵۶ میلیون دلار فروش داشت که همین فروش بالا هم بخاطره موفقیت فیلم قبلی کارگردانش بوده که مخاطبان گول خوردن و به سینما رفتن. خوب نبودن فیلم Us باعث شد تا دیگه مخاطبان برای تماشای فیلم بعدی این کارگردان گول نخورن و همین شد که فیلم Nope (که اینم مزخرف بود) با بودجه ۶۸ میلیون دلاری، ۱۷۱ میلیون دلار فروش کنه.
جالب اینجاست که فیلمهای این کارگردان Jordan Peele هرچقدر جلوتر میره بودجه اش بیشتر میشه، فیلم ضعیفتر از قبلی میشه و فروش کمتری نسبت به بودجه ساختش میکنه!
مثل اصغر فرهادی که دقیقا فیلم به فیلم ضعیفتر میشن :
چهارشنبه سوری عالی درباره الی خوب نادر از سیمین متوسط ! فروشنده وسط متمایل به ضعیف . الان یا نظرم حذف میشه یا منفی ها به سمتم مثل سونامی سرازیر میشه خخخخخخخخخخخخخخ ولی چه کنم که نمیتونم عقیده شخصیم رو ( یا وجود احترام به سلیقه و نظر دیگران ) بیان نکنم
تکلیف مارول که با خودش و طرفدارانش مشخصه؛
ولی من بهشخصه نمیتونم “کاز” گفتنهای سوفیا کاپولا در قسمت سوم پدرخوانده را هرگز فراموش کنم.😑
با خودم دعا میکردم عکس مقاله مال ماتریکس باشه نه جان ویک
مجموعه جان ویک هیچیم نداشته باشه ( که متاسفانه تا حدی همینطورم هست ) یعنی مثلا یه داستان بکر یا درونمایه قوی اما لااقل از اول نسخه ۱ تا اخر نسخه ۴ اکشن تند و تیز و لذت بخش داره با ریتمی سریع که کمتر لحظاتی برای اکشن دوستان حوصله سر بر میشه . ضمنا خشونتشم در حد فیلمهای اسلشری حال بهم زن و غیرقابل تحمل نیست .
تلاش برادران وارنر برای گند زدن به جهان هاش واقعاً قابل تقدیره .
دیزنی هم توی فیلم های تازه اش به شدت سعی داره عقب نمونه از قافله فیلم بد ساخت .
به شدت لایق تقدیر و تشکر آن
من دیگه بعد گاردن اف گلکسی فکر نکنم دیگه اصن مارول دنبال کنم ، این گاردن هم فقط بخاطر اعتبار جمیزگان میبینم
بازم مجموعه نگهبانان کهکشان با طنز مخصوص به خود ( و جدی نگرفتن خود ) و ضمنا کنار هم گذاشتن تعدادی کرکتر خاکستری مثل راکون و باتیستا برای شخص من خیلی دلچسبتر و قابل تحملتر از مجموعه انتقام جویان با افاضات و فداکاریهای کاپیتان امریکا ! نگاه های عاقل اندر سفیه و افه های مرد اهنی ! لبخندهای ملیحانه ثور ! و احساس همه چیز تموم بودن هر سه هستند .
کوانتوم رو پرده ای دیدم
فک کردم بد ترین فیلم ناروله
تا اینکه ۲ روز بعدش ثور ۴ دیدم 🫠
رقابت اونا برای قرارگیری در رده دوم پایینتر از شیهالکه
الان برو شی هالک رو ببین تا بفهمی مارول از این بدتر هم بلده
جالبه مارول کریس همسوورث و کریس اوانس رو خودش با ابرقهرمانی هاش گنده کرده بعد ! چون گنده شدن دستمزدهای نجومی هم بهشون میده و عملا با کف دستمزد ۳۰ میلیون دلار شدن گرانترین بازیگران مرد سینمای آمریکا و مثل همتای ابرقهرمانشون دوئین جانسون ( ابر قهرمان فیلمهای غیر ابر قهرمانی ! اصلا ابر قهرمان در تمام ژانر ها ! ) یک نقش هم بیشتر ازشون برنمیاد حالا تو هر فیلمی که قرار باشه بازی کنن بازم به طور معجزه واری همون کرکتر دیده میشه ! جل الخالق ! این یکی از عجایب دنیای سینماست البته در سینمای آمریکا بیشتر به چشم میاد والا در سینمای ایران هم این شکل از عجایب وجود داره از جواد رضویان و گلزار تا بهاره رهنما و بهنوش بختیاری .
دکتر استرنج چرت و پرت بود
ماتریکس تعطیل بود
مرد مورچه شر و ور بود
نظر و عقیده ات محترمه داداش ولی خوداییش ماتریکس از استرنج و مورچه ای یه سر و گردن بالاتر بود مخصوصا نسخه اولش که از درونمایه قوی برخوردار بود و کلی نوآوری در فرم و نحوه روایت داشت. به لحاظ جلوه های ویژه هم سال ساختشو با مورچه ای و استرنج باید درنظر گرفت .
رفیق من خودم عاشق سهگانه ماتریکسم
منظورم قسمت چهار بود
آهان گرفتم درسته موافقم صد در صد باهات ایول . فکر کردم نسخه اول ماتریکس منظورته ، اشتباه شد .
داش چجوری روت میشه OUATIHـو تو این لیست بزاری
این صنعت داره به کجا میره
همونجا که گرمای جهانی میره ، اقتصاد رو به رشد چین میره ، جنگل های حاره ای آمازون و اندونزی میرن ، جزیره های مرجانی میرن ، حیات دریائی در جوار میلیاردها تن پلاستیک میرن ، خرس های قطبی گرسنه میرن ، سلیقه رو به پایین سینماروهای ایران و امریکا و … میرن ، گسترش تب دنگی در نیمکره شمالی حتی مناطق سردی مثل کانادا میره ، افزایش حجم فروش اسلحه به عنوان پرسودترین صنعت در جهان میره ، سرگرم کردن مردم با مذاکرات ۳۰ ساله ! میره ، صید یک بیستمی ماهیگیران ژاپنی میره ، تخریب های DNA موجودات زنده مختلف به شکلی بی سابقه و در مقیاسی وحشتناک میره
به شخصه فیلم once upon a time in hollywood خیلی نا امیدم کرد.
اصلا درک نکردم فیلمو
حس میکنم بیش از حد طولانی بود و روایت منسجمی نداست
آل پاچینو که اصلا در حد کمئو تو فیلم بود
مارگو رابی هم کلا الکی انگار تو فیلم بود
توی سه چهارتا سکانس اومد و اخرشم کل فیلم رو همین مارگو رابی تموم شد
تمرکز داستان رو یه شخصیت نبود و همین انسجامو ازش گرفت
برا مخاطب عام مثل من باید مشخص باشه شخصیت اصلی کیه
دی کاپریو یه بازیگر رو به افول یا بدلکارش برد پیت
شخصا خوشم نیومد از فیلم
من تا نصفه دیدم ولی بعدش دیگه نمیشد دیداز بس معلوم نبود هیچی ..اخرش هم توی همین سایت یکی به من اخرش رو گفت و کلا خوشحال شدم که ندیدم
داداش فقط میخوام بگم با کامنتت گل کاشتی همشو قبول دارم در حد تیم ملی . هرچی درباره روزی روزگاری در هالیوود گفتی حرف دلم بود تازه بازم تو لیوان خالی یک دهم پر لیوان رو دیدی دقیقا فیلم کلا تعطیل شخصیت پردازی صفر مارگو روبی کلا جزو اضافات ! داستان بی سر و ته آخه بازیها خود برد پیت هم تعطیل ، اصلا آدم چیزی تو این ملغمه پیدا نمیکنه دلشو بهش خوش کنه . فقط یه چیزی از خود فیلم بدتر و زشت تر بود اونم اسکاری به برد پیت اهدا شد والا کاری با این قبیل فیلما ندارم میزارم کنار زباله های فله ای مارول . بابا اگه فیلم غیر هنری غیر فلسفی بدون درون مایه بی محتوا میسازین لااقل شوالیه تاریک بسازین که اقلا مخاطب عام و بیننده کم توقعی که به اکشن و هیجان راضی هستش ازش لذت ببره .
میدونم اینجا تارانتینو کلی طرفدار داره و ضمنا بزرگانی مثل فینچر و جیم جارموش ایده ها ، خلاقیت و نبوغشون ته کشیده فیلم زامبی محور جارموش که دیگه رسما آشغال ! بود هرچی ابرو با گوست داگ و مرد مرده و … کسب کرده بود به فنا داد. از مایکل مان و مخمصه و برادران کوئن هم خبری نیست سه گانه های حماسی مثل ارباب حلقه ها هم به تاریخ پیوستند حتی جان ووی بی ادعا و امثال فیس آفشم گیر نمیاد اما ….. تارانتینو دیگه کلا تعطیله هنوزم با این چرندیات میخواد نون دو سه تا فیلم اولشو بخوره ( تازه کمدی خونش که خداییش همون موقع هم مالی نبود ، نهایت سگ های انباری عالی و پالپ فیکشن خلاص البته نظر شخصی ، وگرنه که کمدی خونش که کلی طرفدار داره از کیل بیل تازه شروع شد ! )
جای شکرش باقیه که نولان داریم اینسپشن و میان ستاره ای و تنت بسازه ( به ترتیب از خوب به متوسط ) وگرنه تنها دلمون رو چند سال یه بار به فیلمی در حد حیوانات شبخیز یا نایفس اوت میبستیم . این ابرقهرمانی های تمام نشدنی ! مارول هم که دیگه رسما خفمون کرده اند
البته نهایتا به سلیقه و علاقه طرفداران تارانتینو و طرفداران مارول احترام قائلم و محترمه برام
ماتریکس بد جور گند زد یعنی یه گند فاجعه امیز
پیاز شیشه ای هم می تونست تو لیست باشه …اون کلا نابود کرد تموم ارزش های قسمت ۱ رو
ماتریکس جدیده بدترین فیلمی بود که تو عمرم دیدم
انگار یکی تو بچگی که فن فیلم ماتریکس بوده و براش نوستالژی بوده فیلمنامه رو نوشته و کارگردانی کرده و همش فلش بک و زنده کردن خاطرات گذشته اه یادش بخیر بود اصن داستان نداشت کی ب کی بود چی ب چی بود ؟
ماتریکس از قسمت دوم به بعد فاجعه بود اما جوخه ی انتحار دو فیلمش قشنگ بود بلک آدام معمولی بود .الان تو دوره زمونه ای هستیم که هر سال یه شاهکار فقط میتونی پیدا کنی
مارگو روبی ستاره طراز اول سینما ! چه عرض کنم والا من که تا به حال حتی یک بازی خوب ازش ندیدم ، در جوخه انتحار که دیگه با اون بازی شدیدا اغراق آمیزش فاجعه طراز اول حساب میشه !