رتروگیم؛ بازیهای قدیمیای که همچنان تجربه آنها لذتبخش است (قسمت دوم)
در این قسمت از رتروگیم تصمیم گرفتیم باز هم سری به بازیهای قدیمیای بزنیم که با وجود گذشت سالیان طولانی از عرضه، همچنان تجربهای مطلوب را ارائه میدهند.
چندی پیش در طی یکی از قسمتهای رتروگیم از بازیهای سالخوردهای یاد کردیم که بعضا با گذشت بیش از یک دهه از عرضهشان همچنان تجربههای لذت بخش و جذابی را ارائه میدادند. اما از آن جایی که مقالات ما حجم محدودی دارند، متاسفانه فرصت صحبت دربارهی بسیاری دیگر از این دست بازیها نشد. از همین رو تصمیم گرفتیم در قسمت دوم، از چندین عنوان جاوادانۀ دیگر یاد کنیم.
Castlevania: Symphony of The Night
در گذشته یکی از قسمتهای رتروگیم را به طور اختصاصی به فرنچایز Castlevania اختصاص داده بودیم که پیشنهاد میکنم اگر مطالعه نکردید حتما یک سری به آن بزنید. شخصا احترام بسیاری برای این سری قائل هستم و بیصبرانه انتظار معرفی یک نسخهی تازه از آن پس از دو نسل غیبت را میکشم اما اگر راستش را بخواهید طبق وضعیت فعلی کونامی و همچنین تمرکز کامل آن بر Silent Hill بعید میدانم دیدن روز احیای این مجموعه نزدیک باشد. حال که نسخهی جدیدی وجود ندارد تنها راه ما تجربهی آثار پیشین مجموعه است.
Castlevania: Symphony of The Night نه تنها یکی از نسخههای فوقالعادهی این فرنچایز محسوب میشود بلکه جزو آن دسته از بازیهایی است که در طی پستی و بلندیهای زمان همچنان استوار ایستاده است و تجربهی آن مانند روز اول لذت بخش است. همانطور که میدانید ژانر مترویدونیا زادهی ترکیب ساختار Castlevania و Metroid بوده است و این ساختار به دلیل ثباتی که در طول تاریخ داشته است همچنان امروزه پذیرای آثار تازهای است و آن چنان محدود به یک دورهی خاص نبوده و نیست به همین دلیل است که میتوان به جرات گفت اکثر آثار کلاسیک این فرنچایز همچنان امروزه تجربهی خوبی را ارائه میدهند. اما چرا Symphony of The Night را انتخاب کردیم؟
این نسخه جزو پایبندترین و خوشساختترین آثار این ژانر محسوب میشود که نه تنها داستانی جذاب را روایت میکند بلکه گیمپلی و طراحی مراحل آن نیز فوقالعاده است بنابراین اگر اخیرا در فکر تجربهی یک نسخهی کلاسیک از Castlevania هستید پیشنهاد میکنم حتما به سراغ این نسخه بروید.
لازم به ذکر است که کونامی دو کالکشن نیز از این فرنچایز عرضه کرده است که شامل نسخههای کلاسیک آن هستند. شخصا چندین ماه پیش نسخهی ابتدایی این سری را دوباره به پایان رساندم و اگر راستش را بخواهید همچنان به شدت از آن لذت بردم بنابراین خصوصیات Symphony of The Night را میتوان به برخی دیگر از نسخههای کلاسیک پیش از آن نیز تعمیم داد.
Sonic the Hedgehog 2
همهی ما میدانیم که سگا در دههی ۹۰ میلادی برگ برندهای در دست داشت که رقابت را با استفاده از آن به شدت برای Mario و نینتندو چالش برانگیز میکرد و آن برگ برنده چیزی نبود جز Sonic the Hedgehog. این جوجه تیغی آبی رنگ به تنهایی دلیلی برای خریداری کنسولهای سگا توسط مخاطبان و طرفدارانش بود. در حالی که امروزه این فرنچایز در وضعیت عجیب و غریبی به سر میبرد، در دههی ۹۰ هویتی مشخص برای خود داشت و Sonic the Hedgehog 2 نیز این هویت و اصالت را به بهترین شکل به تصویر میکشد و از قضا همچنان تجربهای عالی را ارائه میدهد.
نسخهی دوم فرنچایز Sonic the Hedgehog همچنان تا همین امروز به عنوان یکی از برترین آثار پلتفرمر تاریخ شناخته میشود و دلیل آن نیز طراحی مراحل فوقالعادهی آن است که حتی پس از بیش از سه دهه همچنان نمایندهی دوران طلایی این مجموعه شناخته میشود. ساختار مراحل بازی در عین سرگرم کننده بودن، بسیار چالش برانگیز بودند و حضور Tails نیز تنوع خوبی به آنها میبخشید. در کنار ساختار پایدار و جذاب آن، موسیقی این نسخه نیز همچنان مثال زدنی است و به خوبی آن حس نوستالژی را منتقل میکند.
همانطور که گفتم امروزه Sonic the Hedgehog در وضعیت عجیبی به سر میبرد و سگا دائما در حال آزمون و خطا در نسخههای مختلف این سری است. البته لازم به ذکر است که Sonic Frontiers ایدههای بسیار جالبی را به تصویر میکشید و شاید در آینده سازندگان بتوانند با بهبود مشکلات ساختاری آن اثر، عنوانی لایق برای نام Sonic بسازند اما در حال حاضر اگر به دنبال یک تجربهی ناب و لذت بخش از این جوجه تیغی دوست داشتنی هستید هیچ چیز بهتر از تجربهی نسخهی دوم آن نیست.
Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty
تقریبا میتوان گفت که تمامی بازیهای Metal Gear از اولین نسخهی Metal Gear Solid تا شماره سوم، در دپارتمان گیمپلی به بهترین شکل جلوه میکنند اما از آن جایی که عنوان اول از لحاظ گرافیکی تا حدودی منسوخ شده محسوب میشود و نسخهی سوم نیز ساختار خود را تا حدودی تغییر داده بود و بیشتر به سمت و سوی مدرنیزه شدن رفت، شخصا تصمیم گرفتم از بازی دوم سری در این مقاله یاد کنم. این اثر با وجود آن که همچنان از ساختار کلاسیک فرنچایز پیروی میکند اما پس از گذشت سالیان طولانی خصوصیات برجستهی خود را حفظ کرده و همچنان یک اثر مخفیکاری فوقالعاده است.
داستان بازی و روایت آن هنوز در دنیای مدرن امروزی بسیار جذاب و درگیر کننده جلوه میکند، گرافیک بازی درست همچون RE4 آزار دهنده نشده است و گیمپلی و مکانیزمهای مخفیکاری آن نیز همچنان فوقالعاده باقی ماندهاند به طوری که شاید حتی از برخی آثار مخفی کاری امروزی نیز حس بهتری را به پلیر منتقل میکنند. Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty نسخهای بود که بسیاری همچنان تا همین امروز از آن به عنوان برترین نسخهی فرنچایز یاد میکنند و دلیل آن نیز پایداری کیفی آن و جلوتر بودنش از زمان خودش است که باعث میشود حتی در سال ۲۰۲۳ نیز یک انتخاب عالی برای تجربهی یک اثر مخفیکاری باشد.
بنده شخصا حدودا دو ماه پیش دوباره به پای تجربهی آن روی PlayStation 2 نشستم و میتوانم گواهی بدهم که این اثر همچنان یک تجربهی عالی است که در هیاهوی تاریخ همچنان پایدار و استوار مانده و حتی لحظهای گرد و غبار به خود ندیده است. البته شاید اگر در گذشته نسخهی اول و دوم را تجربه نکرده باشید کمی کنترلهای بازی برایتان عجیب به نظر برسند اما مطمئن باشید سریعا به آنها عادت خواهید کرد.
F.E.A.R.
نسخهی ابتدایی F.E.A.R. اثری است که همیشه از آن به عنوان یک الماس گم شده در ژانر وحشت یاد میکنم و یک مقالهی اختصاصی نیز حول محور آن نوشتهام که در آن بیشتر به خصوصیات مختلف این نسخه و به طور کلی فرنچایز پرداختهام. اما این بازی نه تنها یک الماس پنهان در ژانر وحشت امروزی محسوب میشود بلکه یک عنوان فوقالعاده جذاب نیز به شمار میآید که حتی در روزگار مدرن امروزی گیمینگ نیز گیمپلی و تخریبپذیری محیط آن مثال زدنی است. گانپلی این اثر در دوران خودش سالها جلوتر از بسیاری از آثار شوتر اول شخص بود و همین مسئله باعث شد که توجههای زیادی را به خود جلب کند.
از طرف دیگر سکانسها و لحظات ترسناک بازی نیز به شدت بهینه و خوش ساخت بودند و تعادل بسیار خوبی را بین اکشن و ترس برقرار میکردند به طوری که حتی با وجود اسلحههای مختلف و مهمات کافی نیز احساس امنیت نمیکردید. F.E.A.R. از آن دسته بازیهای به اصطلاح Timeless است که در هر زمان که به پای تجربهاش بنشینید شگفت زده میشوید که چطور پس از گذشت سالیان سال، این اثر همچنان یک تجربهی فوقالعاده سرگرم کننده را ارائه میدهد و حتی در برخی بخشها از جمله گانپلی و مکانیزمهای حول محور آن همچنان بسیاری از استانداردهای امروزی این ژانر را رعایت میکند.
سیستم Bullet Time نیز همچنان عملکردی عالی دارد و یکی از لذت بخشترین مکانیزمهای گیمپلی این عنوان به شمار میآید که به خوبی میتواند تجربهای متفاوت را در این ژانر خلق کند که حتی برخی آثار امروزی نیز از آن الگوبرداری کردهاند. اگر تا به امروز این اثر را به دلایل مختلف تجربه نکردید و یا فکر میکردید که قرار است که با تجربهای منسوخ شده روبهرو شوید، باید بگویم سخت در اشتباه هستید چرا که این اثر به بهترین شکل خود امروزه همچنان قابل تجربه و لذت بردن است.
GTA: San Andreas
قطعا وقتی صحبت از بازیهای قدیمی قابل بازی در دنیای مدرن گیمینگ در محفلهای مختلف به میان میآید نام GTA: San Andreas نیز در آن شنیده میشود و بعید میدانم کسی در بین شما کاربران پیدا بشود که در چندین سال اخیر به نوعی دوباره به سراغ تجربهی این عنوان نرفته باشد. البته بسیاری از خصوصیات و قابلیت تجربهی آن در هر زمان را میتوان به GTA: Vice City نیز تعمیم داد اما San Andreas در برخی دپارتمانها بهتر عمل میکند که باعث میشود پس از گذشت زمانی طولانی همچنان بسیاری با شوق و ذوق به پای تجربهی آن بنشینند.
دنیای این نسخه یکی از جذابترین بخشهای آن است چرا که بیش از پیش به پلیر احساس آزادی و زندگی کردن در یک دنیای دیجیتالی زنده را منتقل میکرد. گیمپلی بازی با وجود آن که از هستهی دو نسخهی پیشین خود پیروی میکرد اما طبق رسم همیشگی این فرنچایز مکانیزمها و یا قابلیتهای کاملا تازهای را به آن اضافه میکرد. مراحل بازی نیز تنوع بسیار مناسبی داشتند، کاراکترها به شدت به یادماندنی بودند و صداگذاری آنها نیز عالی بود.
تنوع وسایل نقلیه و اسلحههای GTA: San Andreas در زمان خود مثال زدنی بودند و تمام این خصوصیات در یک پکیج، دنیایی را به مخاطبان ارائه میدادند که میتوانستند صدها ساعت در آن غرق شده و زندگی کنند به همین دلیل است که امروزه حتی افرادی که در یک نسل اخیر به گیمینگ روی آوردند به نوعی این بازی را تجربه کردهاند چرا که سن زیاد این اثر برخلاف بسیاری دیگر از آثار این صنعت موجب جذابیت بیشتر آن شده است.
Need For Speed: Most Wanted
Need For Speed: Most Wanted، یک اثر کلاسیک دیگر که درست همچون مورد قبلی نامش به گوش همگان آشناست و از آن جایی که این مجموعه امروزه آن چنان در وضعیت خوبی قرار ندارد شاید بسیاری بخواهند برای تجربهی یک اثر مسابقهای ناب که هنوز به خوبی حس و حال این فرنچایز را در خود نگه داشته است به عقب برگردند و چه نسخهای بهتر از این نسخه!
بر هیچکس پوشیده نیست که Need For Speed: Most Wanted امروزه به عنوان یک پارامتر نه تنها برای سنجیدن نسخههای دیگر این مجموعه بلکه برای سنجیدن بسیاری دیگر از آثار ریسینگ هیبرید و یا آرکیدی استفاده میشود. این عنوان از بسیاری از جهات یک اثر فوقالعادهی مسابقهای بود که توانست دو گوشهی دنیای NFS را در یک بازی ارائه دهد.
شخصیسازی و ماشینهای فوقالعادهی عنوان Need For Speed: Underground و تعقیب و گریزهای گسترده و هیجان انگیز عناوین Hot Pursuit در این عنوان به یک دیگر پیوستند و ترکیبی را بوجود آوردند که در تاریخ فرنچایز جاودانه شد به طوری که پس از آن، EA بارها سعی کرد این دو دنیا را دوباره با هم ترکیب کند اما هیچ وقت همانند Need For Speed: Most Wanted موفق نشد.
گیمپلی رانندگی روان، انعطاف پذیر و به شدت لذت بخش به همراه ماشینهای فوقالعاده جذاب همچون BMW E46 M3 GTR که به نماد این مجموعه تبدیل شده است همه و همه طرفداران جدید و قدیم این فرنچایز را فرا میخوانند که هرگاه که خواستند به پای تجربهی این اثر بنشینند و همچون روز اول از آن لذت ببرند.
God of War 2
امروزه نام God of War به نوعی در هر گوشه از این صنعت وسیع شنیده میشود و همه آواز موفقیتهای آن را سر میدهند اما اگر شما هم مثل من بیشتر به استایل قدیمی Hack And Slash محور سنتی این مجموعه علاقهمند باشید احتمالا گاهی هوس میکنید که به سراغ تجربهی نسخههای قدیمیتر فرنچایز بروید و اگر از من میپرسید، نسخهی دوم همچنان تجربهای فوقالعاده را به عنوان یک اثر Hack and Slash ارائه میدهد. به نظر من این نسخه جزو خاصترین نسخههای تاریخ God of War محسوب میشود که به بهترین شکل هویت آن را در طرز ارائه و ساختارش به تصویر میکشد.
گیمپلی Hack And Slash بازی هنوز در سال ۲۰۲۳ لذت بخش و سرگرم کننده است و قطعا میتواند حتی برای مخاطبان تازهی این سری نیز جذاب باشد. داستان بازی نیز نسبت به سنش همچنان به خوبی میتواند پلیر را درگیر کرده و همراه خود بکشاند، همچنین باس فایتهای این نسخه نیز مثال زدنی هستند و طراحی هر یک از آنها جذابتر از دیگری است، از همین رو شاهد تنوع بسیار مناسبی در نحوه و استراتژیهای مبارزه با باسهای این عنوان هستیم.
به طور کلی God of War 2 یک نسخهی فوقالعاده در این مجموعه محسوب میشود که به نظرم تجربهی آن یک «باید» برای طرفداران تازهی آن است که شاید با استایل سابق فرنچایز آشنایی ندارند و خوشبختانه انعطاف پذیری بخشهای مختلف این نسخه به آن اجازه داده است بی دغدغه در زمان سفر کند.
Devil May Cry 3
در بین چهار نسخهی ابتدایی Devil May Cry، به جرات میتوانم بگویم تمامی نسخهها به غیر از نسخهی دوم همچنان تجربههای فوقالعادهای هستند. نسخهی دوم به نظر من یک اثر بسیار ضعیف بود که با مشکلات هویتی بسیاری دست و پنجه نرم میکرد و در کنار آن طراحی مراحل، گیمپلی و باسفایتهای آن حتی در زمان عرضه نیز آن چنان چنگی به دل نمیزدند.
اما از آن جایی که تنها امکان صحبت دربارهی یک نسخه از Devil May Cry در این مقاله وجود دارد، تصمیم گرفتیم از نسخهی سوم یاد کنیم چرا که این نسخه به راستی نقطهی پرشی برای این مجموعه به شمار میآید و به قدری ساختار Hack And Slash را به زیبایی در خود پیادهسازی میکند که رسما روح این ژانر را با خودش یدک میکشد و هیچگاه نمیتوان گفت این اثر «قدیمی شده است» به طوری که حتی نسخهی پنجم نیز الگوبرداریهای بسیاری در زمینهی گیمپلی از نسخهی سوم داشته است که نشان از عدم محدودیت این بازی به یک دورهی خاص است.
با وجود آن که تا نسخهی سوم، داستانگویی عمیق از اهداف این فرنچایز محسوب نمیشد اما داستان این نسخه برای اولین بار در یک بازی Devil May Cry، داستانی بسیار درگیر کنند و منسجم بود که به راستی پلیر را عاشق تک تک کاراکترهای آن میکرد و همچنین تا حدودی تغییرات هویتی بسیاری در شخصیت Dante نسبت به دو نسخهی پیشین بوجود میآورد که در نهایت به هویت دائمی آن در ادامهی تاریخ فرنچایز تبدیل شد.
گیمپلی نیز فوقالعاده متنوع، انعطاف پذیر و عمیق بود و لحظهای در طول تجربهی بازی احساس تکراری شدن را به پلیر منتقل نمیکرد بلکه کاملا برعکس، دائما با معرفی اسلحههای جدید یک در کاملا جدید در زمینهی کمبو سازی و ساخت روشهای تازه برای مبارزه به روی پلیر باز میکرد. تمام این خصوصیات، خصوصیاتی هستند که نه تنها نسخههای تازهی Devil May Cry بلکه آثار Hack And Slash دیگری همچون Bayonetta از آن الگوبرداری میکنند چرا که ساختار این عنوان در تاریخ شناور بوده و هرگز در یک نقطه توقف نکرده است.
Age of Empires II: The Age of Kings
Age of Empires مجموعهای است که از همان ابتدای ورودم به دنیای گیمینگ با آن بزرگ شدم و همیشه تجربهی نسخههای مختلفش برایم جذاب و لذت بخش بوده است اما بین این آثار، نسخهی دوم آن یعنی Age of Empires II: The Age of Kings نه تنها یکی از برترین آثار RTS(Real Time Tactics) تاریخ است بلکه به شکلی مثال زدنی در طول تاریخ رشد کرده است به طوری که حتی دو نسخهی سوم و چهارم نیز نتوانستند به محبوبیت فوقالعاده زیاد این اثر دست پیدا کنند و حتی روی پلتفرم استیم در حال حاضر پلیرهای این بازی دهها هزار نفر بیشتر از دو عنوان دیگر است.
این عنوان یک ارتقای قابل توجه در بسیاری از بخشها نسبت به نسخهی ابتدایی بود که یکی از برجستهترین آنها که از قضا این بازی را بین آثار هم ژانر خودش در آن دوره متمایز میکرد، امکان ارتقا به دورههای مختلف تاریخی و دسترسی به تکنولوژی جدید بود که در عین حال سازههای شما را نیز ارتقا داده و از لحاظ ظاهری نیز تنوع بسیار خوبی به این بازی میبخشید. همین مکانیزم به تنهایی باعث میشد رقابت شدیدی بین تمدنهای مختلف شکل بگیرد و درست همانند دنیای واقعی، تمدنی که زودتر در علم، دانش و تکنولوژی پیشرفت میکرد قدرت بیشتر و برتری را در میدان جنگ و مقابله با دیگر تمدنها به دست میآورد.
همین مکانیزم به تنهایی گیمپلی این عنوان را آن قدر اعتیادآور میکرد که گاهی اوقات به کلی فراموشی میکردید که چندین ساعت است که در حال تجربهی آن هستید. Age of Empires II: The Age of Kings یک اثر فوقالعاده است که هرچقدر از آن در این ژانر تعریف کنم کم است بنابراین اگر طرفدار آثار RTS هستید خبر خوشحال کننده آن است که این عنوان همچنان یک تجربهی عالی است. لازم به ذکر است که کمپانی مایکروسافت در سال ۲۰۱۹ یک نسخهی Definitive Edition از این اثر عرضه کرد که با برخی بهبودهای گرافیکی همراه بوده است و دسترسی به آن را برای کاربران آسانتر میکند.
Resident Evil (2002)
اگر قسمت دوم آیتم صندلی داغ گیمفا را مطالعه کرده باشید احتمالا میدانید که بنده چقدر به نسخهی ریمیک Resident Evil ارج مینهم و آن را ستایش میکنم. نسخهی ابتدایی اوریجینال فرنچایز که در سال ۱۹۹۶ عرضه شد برای من اثری بسیار خاص و با ارزش بشمار میآید و این مسئله به ریمیک آن نیز تعمیم داده میشود. حقیقتا در قسمت قبلی مقاله بین این نسخه و نسخهی چهارم بر سر دو راهی قرار گرفته بودم اما با انتخاب این عنوان میتوانستم نظرات متعددی همچون «پس RE4 کو؟»، «لیستی که توش RE4 نباشه بیاعتباره» و از این قبیل کامنتها را ببینم که زیر آن مقاله نوشته میشد بنابراین تصمیم گرفتم از نسخهی چهارم در قسمت اول یاد کنم.
چیزی که برایم بسیار جالب بود این مسئله بود که حتی یک نفر هم در بخش نظرات به این عنوان اشاره نکرد که به راستی قلبم را به درد آورد! نسخهی ریمیک Resident Evil یک اثر وحشت بقای فوقالعاده است که به بهترین شکل ساختار این ژانر را در خود جای داده و در عین حال سورس متریال خودش را گسترش داده و رنگ و لعابی مدرنتر به آن میبخشد. هر چقدر از ثبات و عمق المانهای وحشت بقا در این اثر تعریف کنم کم گفتهام!
در کنار آن، موسیقی متن فوقالعاده، بازسازی و طراحی محیط بینقص، معرفی دشمنان تازه و همچنین پایبند بودن مثال زدنی این بازسازی به نسخهی اصلی باعث میشود همیشه از آن به عنوان یکی از برترین آثار این ژانر یاد کنم که هرگز رنگ کهنگی به خود نمیگیرد. البته لازم به ذکر است که این نسخه نیز همچون نسخههای کلاسیک فرنچایز همچنان دوربین ثابت و Tank کنترلها را در خودش حفظ کرده است که در حالی که برای اکثر مخاطبان و طرفداران قدیمی این ژانر مانند یک موهبت الهی است، شاید برای مخاطبان تازه کمی آزار دهنده باشد اما از لحاظ بصری Resident Evil هنوز در سال ۲۰۲۳ فوقالعاده جلوه میکند.
لازم به ذکر است که این اثر در قالب Origins Collection همراه با عنوان Resident Evil 0 برای کنسولهای نسل هشتمی در دسترس است که دسترسی به آن را برای کاربران تازه بسیار آسان میکند.
سخن پایانی
و در نهایت به پایان یک قسمت دیگر از رتروگیم رسیدیم و امیدوارم در طول این قسمت خاطرات عناوین جذابی در ذهنتان زنده شده باشد. لازم به ذکر است که این مقاله حجم کافی برای پرداختن به عناوین دیگر را نداشته و از همین رو قطعا آثار دیگری هستند که از آنها نام نبردیم بنابراین شما میتوانید همانند قسمت قبلی در بخش نظرات این آثار را با من و دیگر کاربران به اشتراک بگذارید.
در آخر شما با کدامیک از این عناوین بیشتر خاطره دارید؟ آیا پس از مطالعهی مقاله، به تجربهی هیچ یک از بازیهای نام برده شده ترغیب شدید؟
پر بحثترینها
- رسمی: Death Stranding Director’s Cut برای ایکس باکس عرضه شد
- گپفا ۲۴؛ امتیاز شما به نیمۀ اول نسل نهم پلی استیشن
- ادعای مدیر سابق Sweet Baby: استودیوها سراغ ما میآیند تا داستان بازیهایشان را بهبود دهیم
- مشخصات کامل سختافزار پلی استیشن ۵ پرو فاش شد
- مدیرعامل پلی استیشن: طرفداران باید انتظارات خود را کاهش دهند، PS5 Pro یک کنسول نسل بعدی نیست
- پلی استیشن ۵ پرو با قیمت نجومی وارد ایران شد
- دیجیتال فاندری: پلی استیشن ۵ پرو نمیتواند برخی بازیها را با نرخ فریم ۶۰ اجرا کند
- آیپی Death Stranding دیگر متعلق به سونی نیست
- سازنده سابق راکستار: مردم سالها از واقعگرایی GTA 6 صحبت خواهند کرد
- تماشا کنید: گیمپلی چندین بازی روی پلی استیشن ۵ پرو
نظرات
نید فور اسپید موست وانتد گاد دو جی تی ای سن آندرس 😒😒یادشون بخیر قیمت هر سی دی که برای پلی دو میخریدم دو هزار تومن (لعنت به این اقتصاد مریض) و واقعا چه حس خوبیم داشت یادش بخیر
بلو درسته ارزون میخریدیم ولی به این معنا نبود قانونی میخریدیم .
سید دست رو دلم نزار که دلم خونه …..
خیلی میگرفتی هزار تومن بود بازیاش
دستش ۷ هزار تومن
کارت حافظشم دوروبر ۴ تومن بود
خود کنسولم ۱۲۰ زمان ما که من داداشم دست دومشو برام گرفت ۸۰ تومن که بعدش فهمیدم مشکل داره و با هزار تا بدبختی درست شد.
اولین بازی هایی هم که باهاش اجرا کردم god of war 1 و matrix path of neo بود.
هیییی ….
اخ ماتریکس path of neo
یادمه تریلرش رو داخل یه سی دی نصب بازی دیدم
برگام ریخت فکر کردم فیلم سینماییه
و چقدر خود بازی رو دوست داشتم
تنها قسمتش که باهاش حال نکردم اون قسمت ساختمون های بی سر و ته تو فضا بود که اون مورچه بزرگا داخلش بودن
زودم خراب میشدن . من واسه گاد بیش از دویست الی سیصدتا سی دی عوض کردم ،خنده دارتر ماجرا واسه من اونجایی رخ داد ک درطول چهارپنج سالی ک پلی دو داشتم و جی تی سن اندرس یکی از بازیهایی ک در طول همین سال ها بازی کردم هیچوقت بخش داستانی بازی رو نرفتم خخخ اصلا نمیدونستم ک بخش داستانی داره فقط همون اویلش ک با دوچرخه رو باید بری رو میرفتم و خلاص حتی نمیدونستم اونجا شروع داستانه . فقط ماشین میگرفتم دور میزدم ، رمز میزدم ، پلیس میکشتم ، دختر سوار میکردم خخ یادش بخیر
کنسول ps2 کپی خور شده بود و ربطی به اقتصاد درجه یک ما نداره .
یادمه وقتی ps3 اومد قیمت هر دیسک بیش از ۶۰ هزارتومان بود (GoW III نزدیک ۱۰۰ هزارتومان بود !!!!!) بعد x360 هر بازی ۱۵۰۰ تومان .
برا Ps3 هم بود
رو هاردش هم میشد ریخت
کنسول ps3 تقریبا ۴ سال بعد از عرضه هک شد و تا اون موقع راهی جز خرید قانونی نبود .
بازی اونیموشا از قلم افتاده واقعا از حذابترین و گرافیکی ترین گیمهای زمان خودش بود
خریدن ps3 واقعا دل شیر می خواست هر کسی توانایی خریدشو نداشت Ps3 خریدم ۲۴۰ تومن و موتور استورم ک گیلزون خریدم ۲۰۰ هزهرتومن
یادش بخیر من gta sa و bully رو روی هم خریدم ۴ هزار تومن (:
من هزار تومان رو یادمه 🗿
واقعا دلم میگیره وقتی میبینم یه گیمره فوق حرفه ای ، اینطور دلش شکسته .
امیدوارم بتونم با این شعر کمی روحیه ات رو شاد کنم :
منم دلم میخواست منم دلم می خواست
دونه کسی رو نگیره کبوترم بیاد
منم دلم می خواست شکستن شکسته بود
“زنجبیا” نبود سبزه بود “ایستک اناناس” نبود قهوه بود
نبود نگرد نیست نه نموند ازم هیچ نه
تووی اوج لذتم ایکس باکس وانم می شکست
حالا چشمات رو ببند .
چشماموو رو هم میزارم و . تورو بیادم میارمو
یادت باشه که
دنیا دیگه مثل تو نداره . نه داره نه میتونه بیاره
بد ترم کردی
نه بابا این حرف ها چیه . رفیق واسه همین روزاست دیگه . بازم اگه از دستم کاری برمیاد ، خوشحال میشم کمک کنم
من دیسک هارو ۱۰۰۰میخریدم
بهترین دوره گیمینگ بود الان دیگه لذتش اون قدر نیس
یادش بخیر انگار نه انگار همین ۳۰ سال پیش بود تازه سونیک ۲ اومدن بود رفتم خریدمش چه دورانی بودش😪
اون موقع ۲۰ سالم بود الان ۵۰ سالمه پیر شدیم رفت🥹
نید فور اسپید و مکس پین و جی تی ای ماندگارترین بازی های تاریخ
چه خاطراتی از جلو چشمم رد شد
🥰 ولی با god of war 2 و GTA San Andreas خیلی خاطره دارم ممنون از مقاله ♥️
God of war و devil may cry 3 که همین الانشم با ps5 بازی میکنم
دقیقا گاد فول اچ دی ۱۲۰ فریم ریمستر داده
Mortal Kombat: Shaolin Monks
Crash Twinsanity
دوتا از بازی هایی که هزار سال هم ازشون بگذره بازم برام قابل بازی و لذت بخشن
یادش بخیر
بازی کردن اون زمان یه حال دیگه ای داشت خدایی
یادش بخیر dmc 3 و god2 یعنی هر موقع بعد درس و مشق حوصلم سر میرفت حداقل یکبار واسه بار هزارم دوباره یکی از این دو بازی رو تموم میکردم اصلا یه لذت خاصی داشت اون موقع بازی کردن هععی روزگار…
Dmc 3 و God 2 با اینکه زیاد هم بازی میکردمشون هیچ وقت دلمو نزدن…دوتا از شاهکارای نسل شش
Nfs و gta sa و age of empire رو هستم زیاد کسلوینیا هم عالی بود
حیف زود گذشت از دبیرستان بر می گشتم می رفتم مغازه گیم دیسک جدید برای PS2 بگیرم. مغازه دار با تعجب نگاه می کرد که دختر میاد انقد پیگیر دنبال بازی های جدید. هر روز یه بازی جدید می خریدم با هیجان میومدم خونه بازی می کردم. یادش بخیر. 🙂
یاد بازی God of War 2 بخیر یادمه عید سال ۸۵ بود بازی کردم تازه اومده بود هی چه قدر سریع می گذره
من سال ۸۹ بازی کردم
دم اونایی گرم که با دوبله کردن و زیرنویس کردن بازی ها لذتش رو برامون دو چندان میکردن
یک دقیقه سکوت برای کسانی که گاد اف وار ۲ رو به دلیل قدسمی بودن بازی نمی کنن
جنگ های صلیبی
یک پیام از صلاح الدین :
کسی من را احضار کرد؟ 🤣🤣🤣
بنده
سلام
از این لیست از قضا من اخیرا چندتاشون برای تجربه مجدد اون روزگار دوباره بازی کردم
که در کمال تعجب need for speed most wanted افسانه ایی ، کاملا ناامید کننده بود !!
چطور؟
نسخه کامپیوتر اخیر توسط طرفداران بازسازی شده که تحت عنواین ریماستد یا اچ دی ادیشن در سایت ها موجوده
خوب با این ذوق که گرافیک بصورت بسیار خوب متحول شده شروع به بازی کردم. اما دیدم هوش مصنوعی بشدت ضعیف هست بصورتی که من همیشه در همه مسابقات دو راند از آخرین حریف جلو بودم ! حتی مواقع زیاد فرصت بشد به ماشین های رقیب هم از آخرین نفرات میرسیدم
طوری که حتی نیاز به خرید ماشین های جدید هم نبود با همون ماشین اولی بازی
پیش خودم گفتم خدا مگه میشه ؟ این همون ند فور اسپید خاطره هاست؟
خوب گفتم شاید از نسخه مشکل داره رفتم نسخه اورجینال نصب کردم همون طور بود ، رفتم با شبیه ساز نسخه ps2 اجرا کردم همونطور بود خلاصه از ارزش های بازی چیزی پیشم کم نشد چون واقعا دوران کودکی ازش لذت بردم
اما ناراحت شدم و متعجب
یعنی اگر کسی در اون زمان در سطح حرفه ای بود هم از بازی و هم سن این مشکلات ندید؟ شک نکنید اگر الان همچین بازی منتشر میشد بشدت از هوش مصنوعی بازی همه ایراد می گرفتند.
اتفاقا هوش مصنوعی بازی با اینکه قدیمی شده ولی خیلی بهتر از nfs های جدیده، حداقل وقتی تو مسابقه عقب میوفتادی امیدی به جبرانش داشتی و رقیب هم اشتباه میکرد و فک کنم عمدا اینطوری ساخته شده، بالاخره ریسینگه آرکیده نه شبیه ساز!!
Nfs های جدید که اوردن لول گذاشتن رو ماشین، تو مسابقه هم ده متر عقب بیوفتی باید ریستارتش کنی از بس مثل شوماخر رانندگی میکنن و یه صدم ثانیه هم هدر نمیدن
هوش مصنوعی پلیس ها هم که اصلا مثلشو تو هیچ ریسینگی ندیدم، تاکتیکال و رو مخ بودن
برای اون زمان تجربه هیچی نداشتیم سخت بود nfs چون اکثر ماها بازی کردن اونموقع تازه شروع کرده بودیم و زیاد اشنا نبودیم به بازیهای ریسینگ یا سایر بازیها پس طبیعی بود سخت باشه ولی اگه بعد ده سال که کلی nfs بازی کرده باشی انچنان سخت نیست مثل ماریو و سایر بازیها که در زمان خودشون بازی کردن سخت بودن
این مطلب اضافه کنم این دوبازی :
Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty و God of War 2 لامصب هنوز همون کیفیت دارن چه از گرافیک چه گیم پلی چه از روایت و جذابیت داستان.واقعا به این مهم بازم ایمان آوردم
که هنر تاریخ انقضا ندارد.
Memory😢
واقعا لیست خوبی برا نوستالژی باز هاست.. ندفور اسپید جی تی ای ایج آف امپایر و..
خدایی ترکیب نگاه کن این بازی ها اکثرا تو یک نسل عرضه شدن..
امروزه همچین ترکیب های بومبی کم میبینیم خدایی..
Resident Evil 3 Nemesis PS1
Dino Crisis 2 PS1
Syphon Filter 1.2.3 PS1
Medal Of Honor 1.2 PS1
Sword Master NES
Golden Axe SEGA
Ninja Gaiden NES
Contra NES
Street Of Rage 1.2.3 SEGA
Winning Eleven 3 PS1
gta sa خداست
بعد ۲۰ سال هنوز هم داستان خوبی داره، هم جهان پویا و سرگرم کننده ای داره
پ.ن: جای جنگ های صلیبی تو لیست خالیه
ممنون بابت مقاله
اتفاقاً چند وقته زدم تو کار بازیای قدیمی😁، حتماً عناوین موجود در هر دو قسمت مقالهتون رو در لیست دانلودم قرار میدم.
سوسمار : علی جان این کار رو نکن . بزار خاطرات قشنگ ، خاطره بمونن چرا که خاطرات زیباترین بخش حافظه ی خدادادی هر انسانیست . شب زیبات بخیر 😇
وجدان : چرت و پرت نگو بزار بازیش رو بکنه 😠 مگه فوزولی . از کی تا حالا خط و مش واس کسی تعیین میکنی 😡
سوسمار : چته ؟ خیلی خوب . اصلا هر چی دوست داره بازی کنه . به من چه . علی اقا راحت باش . هر کار دوست داری بکن . والا
در واقع زدم تو کار بازیای قدیمی که تا حالا تجربهشون نکردم😁. (من نسل ۷ گیمر شدم و تو همون نسلم خیلی از بازیا رو از دست دادم)
اما نسل ۸ رو بطور کامل شخم زدم😎
.
یکی از بازیایی که تازه رفتم سمتش پورتال ۲ هست که دیروز تمومش کردم و تبدیل به پنجمین بازی برتر عمرم شد.
پورتال ۲ . اخرش به کره ی ماه شلیک کردی ؟
اگه نسخه ی یکش رو هم بازی نکردی ، بدون که از ۲ چیزی هم نداره . 👍🤟
آره
کالکشن رو گرفتم، هر دو نسخه شاهکارن.
Need For Speed: Most Wanted
اولین ریسینگ عمرم بود
استارت رو قوی زدی 👈💪
نوکرم
بعد این بازی به شدت به ریسینگ رو آوردم و یکی از سبک های مورد علاقم رو این بازی برام ساخت
به افتخارش همیشه تو فورتزا BMW M3 رو همیشه میخرم تا یادم بمونه چه بازی این سبک رو بهم معرفی کرد و نماد و تندیس و یادگاری بمونه
👍
بنظرم خوب میشد از کربن اسم میبردید تا موست وانتد
کربن خیلی چیزای جدیدی رو به سری اضافه کرد که الان حتی به یکی از المان های سری تبدیل شده(سیستم کلاس بندی ماشین) و….
همیشه هم زیر سایه موست وانتد قایم میشه ):
به تمامی دوستانی که هنوز پلی ندادن این شاهکارو میگم از دستش ندید (:
کربن شاهکار بود ولی در حد موست وانتد نبود(نظر من) درضمن نوشته پارت دوم. همه بازیا در یک پارت جا نمیشن
من میون تمام سری فقط کربن رو پلی دادم لعنتی خیلی حق بود چقد که من توی این بازی با خودرو های muscle دریفت ها که نکشیدم بیست و چهار ساعته سر پیچ در حال دریفت کشیدن شاید اولین بازی ای بود که دریفت کشیدن توش نرم و روون بود 🗿♥️تازه بازی مرحله هایی داشت که کلا در مورد دریفت بود🗿👌مسابقه با باس های بازی هم جالب بود به خصوص وقتی از باس ها عقب میوفتدی شروع میکردن به خندیدن ادم فیشاری میشد😂😂😂😂
بین همشون کستلوانیا. دویل می کرای۳ . و رزیدنت اویل ریمک رو بازی کردم
با هر سه تاشون خیلی حال کردم خصوصن رزیدنت اویل ریمک
سن آندریاس از یادم رفت
یادش بخیر هرروز خدا سن آندریاس بازی میکردم رو ps2 بعد وقتی رو pc اولین بار نسخه فارسیشو بازی کردم دیگه دو برابر قبل بازی میکردمش😂الان که نمیدونم داستان چیه نمیشه هم دیگه خرید به صورت قانونی بازی رو مگر اینکه کرکی ریخت
خوب کرکی بریز🗿
وقتی کرکی بریزی استیم بن میشه بازی هایی که خریدی میپره🗿
پس همیشه کرکی بریز 🗿
یا حق
Resident evil hd remaster رو خیلی ها قبولش ندارن ولی همین بازی ، نسخه اورجینالش باعث رشد سبک وحشت شد و درسته که از لحاظ گیم پلی قدیمی شده ولی این دلیل بر بد بودن بازی نمیشه و به این بازی کم لطفی شده
اومدم بازم بهتون حال بدم
Jade empire
Sacred 1 2 3
Rise of argonauts
Nox
Arcanum
Horizon chase tourbo
Katana zero(شاهکار به تمام معنا )
Hard to be a god
Roboquest( این بازی خیلی خوبه fps rogelike)
Risen 1
Gothic 1
دو تا بازی ایندی هم بگم که خیلی خلاقانه بودن
Pixie cup ultimate edition
The friend of ringo
فقط سن آندرس هرچی میرم سیر نمیشم الانم روی گوشی نصبه
gta v رو آخرین بار شاید ۷ سال پیش بازی کردم دیگه سراغش نرفتم
سن آندرس لامصب یه حال باحالی داره قابل توصیف نیس همیشه تازگی داره
پا بزن اشغال
خیلی از بازی های خوب الان دیگه بازی کردنشون حال نمیده مگه بخاطر حس نوستالوژی
ولی این چنتا بازی ب جرعت همون قدر ک اونموقع حال میداد حال میده
God of war 1 2
Metal gear 3 4
Gta sa
Dark souls 1
Sonic
Stronghold
سپاس،
مقاله بسیار خوبی بود
اینجا بهتره یکمی هم از بازی های قدیمی تر که هنوز تجربشون لذت بخشه معرفی کنیم
لونار ۱ و ۲(Lunar)
اولین بازی معروف استودیو گیم آرتس که به شدت تجربشو به دوستان توصیه میکنم… اگر نگیم بهترین ولی یکی از بهترین بازی ها از نظر رمنس، دوستی و تعهد هست. اگه دوست دارین این بازی رو تجربه کنید پیشنهاد من نسخه اول بر روی PSP و نسخه دوم روی PS1 هست
گرندیا ۱ و ۲(Grandia)
یکی دیگه از بازی های فوق العاده از استودیو گیم آرتس که اکثرا حداقل یکبار توی سبک JRPG اسمش رو شنیدن، این بازی نه تنها معنای “ماجراجویی” رو خلاصه میکنه بلکه میتونم بگم خیلی انگیزه بخش هم هست که خوشبختانه نسخه ریمستر از هردو بازی روی PC در دسترسه
Star Ocean: The Second Story
یکی از پر فروش ترین بازی های کنسول PS1 که بیشتر از ۸۰ پایان مختلف داره شما میتونین بازی رو با گروهی از چندین قهرمان یا فقط دو تا شخصیت اصلی به پایان برسونین چیزی که این بازی رو خاص میکنه تنها داستانش و البته وجود دو دنیای عظیم برای گشتن هست. بهترین راه برای تجربه بازی از نظر من نسخه PSP هست که یکسری از قابلیت ها به بازی اضافه شده و چندتا پایان هم اضافه شده(در مجموع بیشتر از ۱۰۰ پایان!)
Xenogears
این بازی هم یکی از غول های سبک JRPG حساب میشه که جدیدا هم توی سری کرونیکال خیلی معروف شده(دنباله غیر مستقیم)، یک کلام این بازی میتونه دید شمارو نسبت به آرت دیزاین یک بازی ویدیویی تغییر بده؛ اگه هنوز هم بخوام بگردم یک نکته بولد شده و به قولا “مثبت تر” از تمام اجزای بازی پیدا کنم نمیشه، این بازی همه چیزش باهم یک شاهکار(بله شاهکار) رو ساخته
برای اینکه سرتون رو درد نیارم(که احتمالا آوردم😅🥶) تمام این بازی ها و یک عالمه بازی دیگه بودن که این صنعت رو تا اینجا آوردن، امیدوارم هرگز کمرنگ نشن.
از بچگی تا حالا گیم زدم هیچکدوم اون لذتی که سن اندریاس بهم میدادو نداشته
پا بزن اشغال
مثل این که تو سواحل خیلی بهت خوش گذشته…
گواهینامه تو خریدی؟!
بخدا ماشین مامانمه!!!
فقط دوبله ها و آهنگ های سمی تو ماشینا
هعی یادش بخیر
😋😋😋
آره داش یادش بخیر من هر روز یا یک روز در میون یه کارتن انیمیشن و فیلم بازی ps2 میخریدم آدم پولداری نیستما ولی همه چی ارزون بود الان همه چی راحت دان میکنم ولی هیچی لذت بوی کارتن دیسک هارو نداره یادش بخیر 🥲
🙂💙🙃
هیلو ریچ و Ninja Gaiden
هیلو ریچ واسه ۲۰۱۰ هستش. ولی Ninja Gaiden رو موافقم. خیلی دوست دارم دوباره احیا بشه
به غیر از جی تی ای سان و خدای جنگ۲ بقیه موافقم(سان اندرس از بس به بهانه های ماد و.. تجربه شده خیلی بیش از حد تکراری شده به نظرم).
.
بازی اولی اصلا غریب حتی عکسشم تاحالا ندیدم!!!
بازی
Stronghold یک و دو و Stronghold crusader 1 و مکس پین یک و دو و سری fear(همه قسمته رو چند بار تموم کردم و خیلی خوشم اومده و این ماه دارم fear 3 رو دوباره بازی میکنم) و Warcraft 3 رو خدایی خیلی حال میکنم برام نوستالژی هستن
تا همین چندوقت پیش داشتم هنوز پلی میدادمشون
صد بار هم بشینم گاد اف وار یک و دو و جی تی ای سن آندریاس بازی کنم تکراری نمیشن برام مخصوصا سن آندریاس🥲❤️
بعضی بازی ها مث سن اندریاس و خدای جنگ ۲ و دی ام اسی از زمان خودشون جلوتر بودن
nfs mw یه شاهکار بی تکرار تو سبک ریسینگ آرکیده، داستان به شکل ماهرانه ای تو گیمپلی بازی حل شده بود، کاری که خود ea دیگه نتونست با اون کیفیت انجام بده
لیست بلند بالایی از این بازیهای رترو میشه درآورد و حسرت خورد چون مال زمانی بودن که عشق سازنده ها به گیم رو میشد تو اثرشون به وضوح دید
یک پیام از صلاح الدین :
بعد از دیدن سمفونی آف د نایت،
برای بازی دوباره Aria of sorrow تحریک شدم🗿🗿🗿🤣🤣🤣
و gta v
دوست داشتم کنار ماست وانتد از SRS هم یاد کنید
اونموقع هایی که کونامی سر پا بود
این مقاله بعضی گیم ها رو نگفته مثل command & conquer سری بازیاهاش red alert . جنرال بازی قلعه . هف لایف کانتر استرایک وارکرافت ۳ و نسخه یخی دیابلو متاسفانه نویسنده مقاله از بازی های پی سی خوشش نمیاد
خدایی فقط گیم های استراتژیک پی سی میارزه به کل گیم های کنسول یعنی هنوز که هنوزه من عاشق red alert 2 هستم
مقالهی عالی بود آقای زرمهر این قسمت هم مثل قسمت قبل بازی های جذابی تو لیست بودن👌👍
تقریبا سال ۸۹ بود میرفتم خونه عمه ام با پسر عمه ام و با ps2 gta sa بازی میکردیم . یه باز اسکی روی برفی بود و یه موتور کراسی بود اسمش تو ذهنم نیست ولی اونموقع خیلی طرفدار داشت خودم ps1 داشتم ولی میرفتم اونجا ps2
SSX 3 رو میگی احتمالا
خیلی خوب بود.
اگه از من بپرسن بهترین دوره از نظر گرافیک چه دورهای بوده؟ میگم: زمان PS2. این میکس واقعگرایانه و همزمان ساده بودنی که بازیهایی مثل MGS 2 و RE4 و Silent Hill 2 داشتن رو من خیلی دوست دارم، قبل از اون زمان، PS1 گرافیک 3D خیلی ابتدایی و خشک بود و بعد از اون (زمان PS3) هم خیلی رفت سمت واقعگرایی و از حس اینکه داری یه Video Game بازی میکنی در اومد، ولی گرافیکهای روان و تمیز PS2 خیلی حس خاصی برام داره که حالاحالاها هم جذابیتش رو از دست نمیده. فکر میکنم خیلیها با من همنظر باشن که واقعگرایانه بودن داره بیشتر از اینکه بازیها رو جذاب کنه، اونا رو یکبار مصرف میکنه، چون وقتی هر سال داره گرافیکهای بهتر و بهتری جلوی مخاطب گذاشته میشه شما دیگه سخت به عقب برمیگردی تا بازیهای واقعگرایانهی قدیمی که الان یه حس Uncanny Valley هم دارن رو تجربه کنی ولی اون سبک از گرافیکی که زمان PS2 بود، به خاطر ساده و کمجزئیات بودنش (نسبت به بازیهای کنونی) و در عین حال بهتر و روانتر بودنش به خاطر پیشرفتهتر شدن نسبت به PS1، خیلی درگیر گذشت زمان نمیشه و جذابیت خودش رو برای همیشه حفظ میکنه.
پینوشت: در ضمن اینکه یهسری چارچوبها و محدودیتها اون زمان پایهگذاری نشده بودن و دست بازیسازها برای روایت داستانهای خاص و یا بزرگسالانه و پیادهسازی گیمپلیهای عجیب و غریب و متنوع باز بود هم خودش یکی از دلایل محبوبیت بالای این دوره است. الان بازیهای جریان اصلی همه از یک نوع دوربین، یک نوع Control Mapping، یک نوع Level Design (تازه اگه Open World نباشن 😒) و یک نوع روایت داستان اون هم در چارچوبهایی که از نسل هفتم پایهگذاری شد پیروی میکنن، ولی زمان PS1 و PS2 به دلیل باز شدن دست Developerها چه از نظر داستانگویی و چه پیاده سازی گیمپلی در بعد سوم، بازیسازها به سمت خلاقیتهایی تکرارنشدنی رفتن و آثاری رو ساختن که برای گیمرهای امروزی حتی تصورش هم سخته چون در چارچوبی بزرگ شدن که اجازه فکر کردن به خارج از خودشو به کسی نمیده، آثاری با موضوعاتی متفاوت، بعضاً بیش از حد خشن، برخی با موضوعات بزرگسالانه، بعضی بیش از حد توهینآمیز به برخی اقلیتها (که امروز به صفر رسیده و تعداد زیادی از بازیها دارن حتی از اون طرف بوم میافتن)، برخی که حتی کنار آمدن با کنترل کاراکتر هم عذابآور ولی جذاب بود و … همه و همه باعث شدن که تعداد زیادی از خاصترین، متنوعترین و جذابترین بازیها در تاریخ ساخته بشن که در کنار جدید بودن گرافیک سهبعدی، دورهای فراموشنشدنی ساخته بشه که بهترین خاطرات رو برای گیمرها تو طول زندگیشون رقم بزنه. برای همین هم هست که امروزه یه عده تلاش میکنن تا با ساخت و توسعه شبیهسازها دوباره امکان تجربۀ اون آثار رو نهتنها فراهم کنن بلکه دسترسی و محدودیتهای سختافزاری اونها رو هم بهبود بدن.
منی که الان هم دارم اینارو بازی میکنم🗿
وای یادش بخیر از مدرسه میومدم پا ps2 میشستم pes2013 بازی میکردم تا هم یه گل قشنگ میزدم فیلمشو با گوشی مامانم میگرفتم نشون پسر خالم میدادم
سونیک سگا تو یه سطح دیگه ای بود
وای یادش بخیر🥲
خدایا نمیشه برگردیم به دهه هشتاد ؟
واقعا نمیدونم چرا کسی نیدفور اسپید هیت رو قبول نداره بازی از نظر نید فور اسپید بودن کاملع کامل هستش
این نظر شخصی شماست
از نظر حقیر این بازی هر چی بود غیر از nfs
کمم از فورزا اسکی نرفته بودن، فیزیک و هندلینگ و هوش مصنوعی در حد بوق بود، تنها چیزیش که به nfs رفته بود شخصی سازی ماشینا بود و تامام
نمیدونم والا ولی فورزا خیلی هندلینگش با هیت فرق میکنه بازم شاید شما درست میگی
اخ اخ اخ مورتال شائولین مانکس ،اویل ۴، سایفون فیلتر میرور ، اینا رو دو روز بعد خرید پی اس ۲ گرفتم پول نداشتم مموری بگیرم چند روز بعد گرفتم شخم میزدم همشونو
الان تو دوران گیمریم دو تا ارزو دارم
۱- مورتال شائولین ۲ ساخته بشه با حال هوای نسخه ی اولی
۲-دارک سولز ۴ رو بسازه اقای میازاکی اصل داستان هم اقای ارتوریاس عزیز باشه
منی که ۳۰ میلیون خرج سیستم کردم هنوزم شبیه ساز سگا جنسیس نصب کردم لامصب بازی هاش از این جدیدا بیشتر میچسبه
❤Grand Theft Auto San Andreas❤
وای عنوان fear3رو تازه تجربه کردم تموم کردم فقط باید بگم لذت بردم از گیم پلی گان پلی قطعه قطعه شدن دشمنان و قدرت اسلحه ها طوری که با شلیک گلوله نسبت به دوری نزدیکی دشمن جدا شدن بافت بدن تاثیر داشت اونم مال سال ۲۰۱۱بود نسخه سه مثلا فاصله نزدیک شلیک میکردی سر دشمن میپرید و بدن بدون سر داشت تلو تلو میخورد از بغلش رد میشدی در هنگام زمین افتادن بدن واقعا مهیج بود تعادل بین قسمتها اکشن و ترسناک اون صدای روح بردارش خیلی ترسناک بود که همش همراهش بود اون دختر بچه روحش جن زده بود فوق العاده ترسناک طراحی کرده بودنش حتما تجربه کنید این عنوان چهار گیگ هم نسخه فشرده کرکی بازی هست حتی سیستم ضعیف هم ساپورت میکنه خودتون گرافیک گیم پلی هیجان بازی با الان مقایسه کنید جواهری هست حیف برای خیلی ها ناشناس یه قسمتهایی داره پشت رباط هم میتونی بشینی و از تخریب کردن اطراف دشمنان انسان و دشمنان رباط و هیولا ها لذت ببرید
کلیزون هم جاش خالی بود شوتر اول شخص قدرتمند پلی استیشن که انحصاری هست و گوریلا گیمز قدرت موتور گرافیکی دسیما رو نزدیک هفده هجده سال پیش عجیب به رخ کشید
جنگ های صلیبی 🗿
Nostalgic…
چقدر لذت بخش بود GTA SA و گاد رو تو کلوپ بازی میکردیم..ساعتی ۴۰۰ تومن
Max payne ,Gun ,godfather همیشه وایب خوبی رو منتقل میکردن به من
یادش بخیر واقعا…
Gta san رو ریختم رو گوشی دارم دوباره بازی میکنم😂😂😂😂😐
اقا این dmc 4گیمپلی تو حالت صحنه آهسته اس کسی میدونه چطوری فیکسش کنم هرچی گشتم به بنبست خوردم