نینتندو سوییچ ۲ چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد؟

سوییچ به یکی از موفق‌ترین کنسول‌های تاریخ تبدیل شده است، اما با گذشت بیش از پنج سال از عرضه آن، این سوال پیش آمده که جانشینش چه ویژگی‌هایی باید داشته باشد.

کنسول نینتندو سوییچ به زودی ۶ ساله خواهد شد. شاید یادآوری این قضیه کمی عجیب باشد، اما خیلی از شکست قبلی نینتندو یعنی کنسول Wii U و عملکرد فاجعه‌بار آن نمی‌گذرد. این کنسول آن قدر عملکرد بدی داشت که نینتندو تا مرز حذف شدن از رقابت گیمینگ هم پیش رفت. پلتفرم و سخت‌افزار این شرکت توسط بسیاری از ناشران دیگر نادیده گرفته شده بود و بازی‌های انحصاری نینتندو هم به تنهایی قادر به جلب توجه نبودند. زمان زیادی از گمانه‌زنی در مورد Nintendo NX مرموز هم نمی‌گذرد. Nintendo NX در نهایت با نام نینتندو سوییچ معرفی شد و برای بسیاری این سوال پیش آمد که آیا این کنسول قادر خواهد بود تا در بازاری بسیار رقابتی، بار دیگر نام نینتندو را بر سر زبان‌ها بیندازد یا خیر.

در آن زمان، من جزو کسانی بودم که به موفقیت نینتندو سوییچ باور داشتم، اما حتی به فکر من هم نمی‌رسید که این پلتفرم به چنین موفقیت بزرگی تبدیل شود. نینتندو سوییچ در حال حاضر پرفروش‌ترین کنسول تاریخ نینتندو بوده و این شانس را دارد تا با کنار زدن پلی استیشن ۲، تبدیل به پرفروش‌ترین کنسول تاریخ شود. نینتندو در دوران سوییچ سودآورترین سال‌های خود را هم تجربه کرد و از این نظر حتی دوران Wii/DS را هم پشت‌سر گذاشت. در این دوران، استودیوهای انحصاری نینتندو هم وارد عصر طلایی دیگری شدند و شاهد انتشار برخی از بهترین بازی‌های تاریخ به صورت انحصاری برای سوییچ بودیم؛ عناوینی مانند The Legend of Zelda: Breath of the Wild و Super Mario Odyssey به شاهکارهای ژانر خود تبدیل شدند و حتی فرنچایز Metroid هم با Metroid Dread به اوج بازگشت.

اما احتمالا مهم‌تر از موفقیت سخت‌افزاری و نرم‌افزاری، موفقیت‌های ناملموسی هستند که نینتندو با کمک سوییچ به دست آورد. برای مثال، نینتندو سوییچ بیشترین پشتیبانی را از سوی ناشران ترد پارتی در میان کنسول‌های نینتندو داشته است. این در حالی است که رابطه‌ی نینتندو با این ناشران پیش از سوییچ در وضعیت فاجعه‌باری بود و بسیاری از آن‌ها تا مرز قطع ارتباط کامل هم پیش رفته بودند. بازی‌های ترد پارتی سوییچ مسئول نیمی از فروش کل بازی‌ها روی این پلتفرم هستند. دیگر فقط بازی‌های انحصاری نینتندو روی کنسول‌های نینتندو فروش نمی‌روند؛ همه چیز روی نینتندو سوییچ خریدار دارد. بالای ۱۲۰ میلیون نفر کنسول سوییچ را خریداری کرده‌اند که آماری فراتر از Wii است، اما در مقایسه با Wii سوییچ فروش نرم‌افزار بسیار بهتری را تجربه کرده است. این مسئله باعث شده تا موفقیت سوییچ در بلند مدت تضمین شود.

سوییچ ۲ چه خواهد بود؟

سوییچ نماینده‌ لحظه‌ای منحصر به فرد برای نینتندو است. این پلتفرم برای نینتندو فروش سخت‌افزاری زیاد، فروش بازی زیاد، پشتیبانی ترد پارتی قابل توجه، بزرگ‌ترین مجموعه‌ی بازی‌ها روی هر پلتفرمی به جز PC (تعداد بازی‌ها روی سوییچ تقریبا به ۱۰ هزار عدد رسیده است) و ده‌ها میلیون مشترک سرویس آنلاین نینتندو را به همراه داشته است. طبعاً، واضح‌ترین حرکت تجاری در چنین موقعیتی، عدم تغییر زیاد شرایط و ادامه دادن مسیر کنونی است. سوییچ ۲ باید علاوه بر پشتیبانی از فرمتی مشابه، سخت‌افزاری قدرتمندتر داشته باشد و بتواند تا حد ممکن با سایر کنسول‌ها و پلتفرم‌ها از این منظر رقابت کند. این تصمیم باعث می‌شود تا شاهد یک اکوسیستم سالم با پشتیبانی ترد پارتی باشیم. چنین کاری را سونی با پلی استیشن نسل به نسل انجام داده است.

نینتندو تا کنون پلتفرمی به این موفقی و عظمت نداشته و طبیعی است که این شرکت کمی برای ورود به نسل بعدی و عرضه‌ی کنسول جدید نگران باشد. آن‌ها این نگرانی را در یک جلسه‌ی جدید با سرمایه‌گذاران هم به اشتراک گذاشته‌اند. پیش از این شاهد تغییر نسل به نسل فاجعه‌باری برای نینتندو در زمینه‌ی کنسول‌های خانگی بوده‌ایم. معروف‌ترین مثال حول این موضوع، تغییر نسل نینتندو از کنسول فوق‌العاده موفق Wii به Wii U است. نینتندو از موفق‌ترین و پرفروش‌ترین کنسول خود در آن زمان مستقیما به کم‌فروش‌ترین کنسول خود رفت و این اتفاق در نسل‌های دیگر هم افتاده است. در انتقال از SNES به N64 و N64 به Gamecube هم شاهد افت فروش کنسول‌های نینتندو بوده‌ایم.

یکی از دلایل شکست‌های مذکور، این است که ظاهرا نینتندو به هر کنسول به عنوان پلتفرمی منحصر به فرد نگاه می‌کند و شاهد دیدگاه نسل به نسل پلی استیشن و ایکس باکس از سوی این شرکت نیستیم. هر کنسول جدید یک نگاره‌ی جدید است که باید از اول بازیکنان را جذب کرده و آن‌ها را متقاعد به خرید کند. این موضوع هم ابدا تضمین‌ شده نیست. بازیکنان شاید از کنترل‌های حرکتی Wii استقبال کنند، اما علاقه‌ای به کنترلر تبلت Wii U نداشته باشند.

این استراتژی باعث می‌شود تا ناشران ترد پارتی هم نتوانند آینده‌ی رابطه‌ی خود با نینتندو را به صورت دقیق برنامه‌ریزی کنند. نه تنها آن‌ها باید بازی‌های خود را برای یک سخت‌افزار و معماری کاملا جدید توسعه دهند، بلکه عدم موفقیت خود کنسول ممکن است به معنای عدم معقول بودن سرمایه‌گذاری روی آن پلتفرم باشد. در اکثر مواقع، حرکت هوشمندانه برای ناشران ترد پارتی این است که منتظر مانده و از موفقیت کنسول نینتندو مطمئن شوند. شکست یک کنسول همانند Wii U هم می‌تواند به معنای رها شدن کامل آن پس از مدتی کوتاه باشد.

با این اوصاف، سابقه‌ی نینتندو در انتقال نسل به نسل چندان به نفع وضعیت کنونی سوییچ نیست. با این حال، برای موفقیت کافی است که نینتندو کتاب راهنمایی که برایش نوشته شده است را نگاه کند. منظور ما حدود ۳۰ سال تاریخچه‌ی سونی با پلی استیشن است؛ ارتقای چیزی که مردم آن را دوست دارند یک استراتژی جوابگو خواهد بود. خصوصا وقتی بتوانید از پلتفرم خود با عناوین انحصاری با کیفیت پشتیبانی کنید. Backwards Compatibility باعث کاهش اختلاف و تحریک بیشتر بازیکنان به ارتقا می‌شود. همچنین در صورت استفاده از معماری یکسان، ناشران ترد پارتی بیشتر به ادامه‌ی پشتیبانی از پلتفرم شما علاقه نشان خواهند داد.

حتی می‌توان گفت که نینتندو برای الهام گرفتن نیازی به نگاه کردن به پلی استیشن هم ندارد؛ تاریخچه‌ی ۴۰ ساله‌ی خود آن‌ها برای انجام این کار کافی است. نینتندو شاید در انتقال نسل به نسل در کنسول‌های خانگی شکست‌های زیادی را متحمل شده باشد، اما سابقه‌ی آن‌ها در کنسول‌های دستی بسیار درخشان‌تر محسوب می‌شود. برای حدود ۴۰ سال، تعداد بازیکنان کنسول‌های دستی نینتندو حدود ۱۰۰ میلیون نفر بوده و با چشم‌پوشی از برخی از استثناها، این عدد بین نسل‌ها کاهش پیدا نکرده است.

کنسول‌های دستی نینتندو معمولا دستگاه قدیمی‌تر را از جوانب معنادار و تاثیرگذاری ارتقا می‌دهند و همه چیز را از نو طراحی نمی‌کنند. هر کدام از این کنسول‌های دستی هم تا حدی قابلیت Backwards Compatibility را دارند. حتی اگر این کنسول‌های دستی یک ویژگی نه چندان به درد بخور و تبلیغاتی داشته باشند، این ویژگی مانع از پشتیبانی ناشران ترد پارتی نمی‌شود. فرمول موفقیت همین حالا هم در دستان نینتندو قرار دارد؛ خود سوییچ یک کنسول هیبریدی بوده و از DNA مشابه‌ای برخوردار است.

تا اینجا در مورد این که جانشین سوییچ چه باید باشد صحبت کردیم، اما آیا می‌توانیم حدس بزنیم که این کنسول چه خواهد بود؟ پاسخ کوتاه به این سوال خیر است. در حال حاضر هیچ خبر محکم و معتبری در مورد کنسول بعدی نینتندو در دسترس نیست. وقتی سوییچ عرضه شد، نینتندو اعلام کرد که به این کنسول به عنوان یک پلتفرم بلند مدت نگاه می‌کند. شرکت Nvidia که SoC کنسول‌های سوییچ را می‌سازد هم گفته که نینتندو برای آن‌ها یک همکار ۲۰ ساله خواهد بود. این دو در ترکیب با شایعاتی که به همکاری نینتندو، Nvidia و ناشران ترد پارتی برای ساخت جانشین سوییچ اشاره می‌کنند؛ به عبارت دیگر، بعید به نظر می‌رسد که نینتندو ساخت یک کنسول کاملاً جدید را در نظر داشته باشد و این دقیقا همان چیزی است که ما می‌خواهیم.

با این حال، هر چند وقت یک بار خبری منتشر می‌شود که کمی ما را در مورد آینده‌ی نینتندو و جانشین سوییچ نگران می‌کند. مدتی پیش، شیگیرو میاموتو (Shigeru Miyamoto) در مورد جانشین سوییچ صحبت کرد و متذکر شد که Backwards Compatibility ممکن است اولویت اصلی نینتندو نباشد. البته منظور میاموتو این است که برخلاف کنسولی مثل Wii U، ویژگی Backwards Compatibility قرار نیست جزو پایه‌های اصلی طراحی جانشین سوییچ باشد. چرا که کنسول Wii U به خاطر همین ویژگی با مشکلات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری زیادی دست و پنجه نرم می‌کرد.

با توجه به سابقه‌ی پر فراز و نشیب نینتندو در کنسول‌های خانگی، حتی چنین گفته‌ای از سوی میاموتو هم طبیعتا می‌تواند باعث نگرانی بسیاری شود؛ خصوصا با توجه به این که نینتندو قبلاً به صورت عمومی هم در برخی مواقع گفته بود که جانشین سوییچ قرار است پلتفرم منحصر به فرد خود باشد. در هر صورت، چند وقتی از این صحبت‌ها می‌گذرد و هنوز اطلاعات کافی برای نتیجه‌گیری نهایی در دست نیست؛ بنابراین محتمل‌ترین چیز در حال حاضر همان سوییچ ۲ است.

صنعت بازی‌های ویدیویی در بهترین حالت، همچنان غیرقابل پیش‌بینی است و در حال حاضر به هیچ عنوان در بهترین حالت این صنعت نیستیم و نینتندو به تنهایی یک متغیر غیرقابل پیش‌بینی دیگر را به این معادله اضافه می‌کند. اصلا کسی چه می‌داند؟ شاید نینتندو Virtual Boy 2 را به عنوان جانشین سوییچ عرضه کرد تا از محبوبیت کنونی بازار واقعیت مجازی بهره ببرد! هر اتفاقی ممکن است. در حال حاضر و با توجه به اطلاعاتی که در دست داریم، یک مسیر کاملا مشخص برای نیتندو و جانشین سوییچ وجود دارد و آن چیزی نیست جز سوییچ ۲.