رتروگیم؛ بازیهای قدیمی‌ای که همچنان تجربه آن‌ها لذت‌بخش است
در این قسمت از رتروگیم مروری خواهیم داشت بر عناوین قدیمی‌ای که با وجود گذشت سال‌ها همچنان تجربه‌ی بسیار خوبی را ارائه می‌دهند. با گیمفا همراه باشید.
در طول تاریخ گیمینگ عناوین بی‌شماری پا به این دنیا گذاشته، در آن زندگی کرده و پیر شدند اما تعداد محدودی از آن‌ها هستند که به راستی در مقابل گذر سال‌ها مقاومت کرده و همچنان امروزه تجربه‌ی مطلوبی را ارائه می‌دهند. Timeless بودن بازیها یکی از خصوصیاتی است که شخصا آن را بسیار مهم می‌دانم چرا که اگر سازنده‌ای بتواند اثری خلق کند که حتی پس از دهه‌ها تجربه‌ای جذاب را ارائه دهد می‌توان گفت که به راستی آن اثر توسط یک هنرمند خلق شده است.
بسیاری از آثاری که امروز قرار است در این قسمت رتروگیم درباره‌شان صحبت کنیم با وجود آن که چهره‌ای کهن به خود گرفته‌اند اما همچنان وقتی مسئله‌ی سرگرمی به میان می‌آید پوسته‌ی پیر آن‌ها کنار رفته و فرمول و ساختاری را به نمایش می‌گذارند که لذت بردن از آن محدود به زمان خاصی نیست.
Tom Clancy’s Splinter Cell
اولین عنوانی که قصد صحبت درباره‌اش را داریم، نسخه‌ی ابتدایی فرنچایز Tom Clancy’s Splinter Cell محصول سال ۲۰۰۲ است. امروزه تجربه‌ی یک نسخه‌ی تازه از این مجموعه برای ما طرفداران تقریبا به آرزویی تبدیل شده که معلوم نیست چه وقتی به واقعیت بپیوندد اما خبر خوب آن است که نسخه‌ی ابتدایی این فرنچایز همچنان به بهترین شکل قابل بازی است و بازدهی بسیار خوبی دارد که می‌تواند نیازهای طرفداران هاردکور ژانر مخفی‌کاری را به خوبی برطرف کند.
چند نسخه‌ی پایانی Tom Clancy’s Splinter Cell با وجود آن که به باور من به هیچ عنوان بازیهای بدی نبودند اما تجربه‌های بسیار سطحی‌تری از لحاظ مخفی‌کاری به شمار می‌آمدند و برای آن که مخاطبان بیشتری جذب کنند تا حدودی تبدیل به بازیهای شوتر با المان‌های مخفی‌کاری شدند اما این مسئله به هیچ عنوان برای چندین نسخه‌ی ابتدایی این سری صدق نمی‌کند. این عناوین مخفی‌کاری را راه کار واحد برای پیشروی معرفی کرده و پلیر را به رعایت بسیاری از مسائل مجبور می‌کنند چرا که تقریبا می‌توان گفت دیده شدن شما برابر با مرگتان بود.
نسخه‌ی ابتدایی این فرنچایز یکی از واقع‌گرایانه‌ترین تجربه‌های مخفی‌کاری تا به امروز محسوب می‌شود. در این عنوان جنس زمینی که روی آن راه می‌رفتید تا میزان نور و زاویه‌ی دید دشمنانتان همگی چالش‌های و موانعی در مسیر رسیدن از یک نقطه به نقطه‌ی دیگر بودند و بی توجهی به یکی از این موارد باعث میشد به راحتی شناسایی شوید. از همین رو در حالی که در نسخه‌های مدرن‌تر، مخفی‌کاری یک انتخاب محسوب می‌شود در نسخه‌های کلاسیک از جمله نسخه‌ی ابتدایی یک نیاز برای پیشروی در بازی به شمار می‌آمد و به همین دلیل بود که نام این فرنچایز به سرعت به گوش همگان رسید.
خوش‌بختانه اگر امروزه هوس تجربه‌ی یک بازی مخفی‌کاری هاردکور کرده‌اید باید بگویم Tom Clancy’s Splinter Cell با وجود آن که شاید از لحاظ ظاهری کمی چروکیده شده باشد اما از لحاظ گیمپلی و المان‌های آن همچنان فوق‌العاده است و قادر به ارائه‌ی تجربه‌ای است که شاید حتی عناوین امروزی این ژانر هم نتوانند برایتان به ارمغان بیاورند.
Doom
بنده با نسخه‌ی ابتدایی Doom وارد گیمینگ شدم و جای خاصی در قلبم دارد از همین رو هر چند وقت یک بار دوباره به پای تجربه‌اش می‌نشینم و باید بگویم که این اثر رسما قوانین زمان را شکسته و خود را جاودانه کرده است. Doom اثری بود که کارهای زیادی برای صنعت گیمینگ انجام داد که هنوز هم رد پای آن‌ها بر پیکر بسیاری از بازیهای امروزی دیده می‌شود. با وجود آن که ژانر شوتر اول شخص قدمتش به دهه‌ی ۷۰ میلادی و پروژه‌ی Maze War و پس از آن Battlezone در دهه‌ی ۸۰ میلادی باز می‌گردد اما Wolfenstein 3D بود که این ژانر را احیا و سپس برادر کوچک‌تر او، Doom آن را به بلوغ رساند.
با گذشت بیش از ۳۰ سال از زمان عرضه‌ی این عنوان، به لطف ساختار جاودانه‌ی آن، طراحی مراحل و دشمنان فراموش نشدنی و همچنین گیمپلی فوق‌العاده‌ای که هنوز پس از سه دهه بازدهی بالایی دارد، Doom به تجربه‌ای تبدیل می‌شود که از بند محدودیت‌های زمان رهایی یافته و از آن جایی که عصاره‌ی ژانر شوتر اول شخص را در خودش دارد تقریبا در هر زمانی که طرفداران این ژانر به سراغ این بازی جذاب بروند، تجربه‌ای خواهند یافت که با وجود پستی و بلندی‌های این صنعت همچنان استوار مانده و می‌تواند آدرنالین را در بدنتان به جریان در بیاورد.
Super Mario World
وقتی بحث از نینتندو و بازیهای او می‌شود می‌توان بی‌درنگ گفت که بسیاری از آثار قدیمی این کمپانی همچنان امروز به اصطلاح به خوبی Hold Up می‌کنند و تجربه‌ی خوبی را ارائه می‌دهند و دلیل آن نیز خصلت بازیهای نینتندو یعنی تمرکز کامل بر ساخت دنیای چشم‌نواز و گیم‌پلی‌ای سرگرم کننده است که زمان و تاریخ نمی‌شناسد.
فرنچایز Super Mario از همان نسخه‌ی ابتدایی‌اش فرمولی را پیاده‌سازی کرد که تا همین امروز همچنان تجربه‌شان جذاب و سرگرم کننده است اما نسخه‌ای که بنده برای این مقاله انتخاب کردم عنوان Super Mario World است. دلیل این انتخاب آن است که این اثر، فرمول سابق نسخه‌های دو بعدی این فرنچایز را تا حد زیادی متحول و آن را به تجربه‌ای انعطاف‌پذیرتر از پیش تبدیل کرد، تجربه‌ای که حتی گیمرهای امروزی نیز می‌توانند از آن لذت ببرند.
امکان کنترل کاراکتر Yoshi نه تنها تنوع بسیار خوبی به گیمپلی این عنوان می‌بخشد که علاوه بر آن دنیا و پس زمینه‌های رنگین و جذاب آن نیز به بهترین شکل چشمان پلیر را به صفحه‌ی نمایشگر خیره کرده و او را درگیر نگه می‌دارند. Super Mario World در دوره‌ای که سگا و کنسول Genesis او، عرصه را بر نینتندو و SNES تنگ کرده بودند عرضه و رسما به برگ برنده‌ی این کنسول در مقابل سگا تبدیل شد. Super Mario World با فروش بیش از ۲۰ میلیون نسخه‌ای خود نه تنها به پرفروش‌ترین بازی SNES تبدیل و آن را به کنسولی محبوب تبدیل کرد بلکه به پرفروش‌ترین بازی نسل خود نیز بدل شد!
به طور کلی اگر این اثر را تا به امروز تجربه نکرده‌اید هیچ دلیلی ندارد که وقت بیشتری را تلف کنید چرا که Super Mario World هنوز در این روزگار یک تجربه‌ی بسیار سرگرم کننده و خاص را ارائه می‌دهد که در طی طوفان تاریخ همچون درختی تنومند ایستاده است.
Resident Evil 4
احتمالا انتظار داشتید که دیر یا زود به این عنوان بر بخورید و خوشحالم که ناامید نشدید. اگر مقالات مختلف Resident Evil بنده را مطالعه کرده باشید احتمالا می‌دانید که با وجود آن که برای نسخه‌ی ریمیک آن بسیار هیجان زده هستم اما همیشه اعتقاد داشتم که این بازی از لحاظ دسترسی و همچنین ساختارش نیاز شدیدی به یک ریمیک ندارد چرا که هنوز به طور کامل منسوخ نشده است و به همین دلیل است که الان در این مقاله در حال صحبت درباره‌اش هستیم.
البته در این بین مشکلات جدی‌ای در رابطه با این اثر وجود داشته که نسخه‌ی ریمیک فرصت برطرف کردن آن‌ها را دارد مخصوصا مسائلی که باعث شدند این نسخه به شدت از اصل و هویت فرنچایزی که نامش را به دوش می‌کشید دور شود اما اگر صرفا از لحاظ گیمپلی که نقطه‌ی قوت اصلی این نسخه محسوب می‌شود در نظر بگیریم، نسخه‌ی چهارم به بهترین شکل در سال ۲۰۲۳ جلوه می‌کند. به لطف کپ‌کام از پس از عرضه‌ی اصلی این اثر برای Gamecube و بازخورد فوق‌العاده‌ی آن، Resident Evil 4 را برای هر چیزی که از یک مانیتور بهره‌مند بوده است(البته بجز یخچال‌های هوشمند) پورت کرده است از همین رو امروزه دسترسی به این بازی بسیار آسان است.
Resident Evil 4 در زمان عرضه‌ی اصلی خود نیز از گرافیکی بسیار عالی برخوردار بود و در طی پورت‌های مختلف نیز در این دپارتمان بهبودهایی دریافت کرده است اما مسئله‌ای که باعث می‌شود نسخه‌ی چهارم فرنچایزی که «ترس بقا» را به بلوغ رساند پس از نزدیک به دو دهه همچنان تجربه‌ای بسیار جذاب را به پلیرها ارائه می‌دهد، گیمپلی «اکشن» آن است.
این عنوان از آن جایی که الگوی آثار بسیاری بوده است که حتی تا همین امروز نیز شاهدشان هستیم، همیشه حس و حال آشنایی را در تجربه‌ی خود جای داده است که باعث می‌شود همچنان جزو آثاری باشد که پس از رد شدن از فصول متعدد و چشیدن گرمی و سردی‌های زیاد همچنان به خوبی از خصوصیات مثبتش در مقابل کهنگی مراقبت کرده است. در نهایت این بازی تحولی شگرف در ژانر شوتر محسوب می‌شود و تاثیری که بر صنعت گیمینگ داشته است بر هیچ‌کس پوشیده نیست، همین مسئله باعث شده است که یک تجربه‌ی تعاملی متحرک در رود زمان باشد.
Half-Life
Half-Life ابتدا توسط کمپانی Valve در سال ۱۹۹۸ عرضه شد و توانست طرفداران ژانر شوتر اول شخص را عاشق خود کند. این عنوان در ابتدا با موتور گرافیکی Goldsrc که یک نسخه‌ی تغییر یافته از موتور گرافیکی Quake بود توسعه یافت و تبدیل به الگویی واحد برای بسیاری از عناوین پس از خودش شد. برخی از مادهای این عنوان تبدیل به آثار مستقل از جمله Counter-Strike شدند و همچنین کمپانی Valve در سال ۲۰۰۴ این اثر را به موتور گرافیکی اختصاصی خودش یعنی Source پورت کرد.
یکی از دلایلی که می‌توان گفت Half-Life برخلاف سنش همچنان یک تجربه‌ی لذت بخش و قابل بازی است آن است که رسما می‌توان گفت Half-Life اسکلت بسیاری از آثار امروزی این ژانر مخصوصا بازیهای معروف Valve است. عنوان Counter-Strike: Global Offensive اثری است که امروزه همچنان صدها هزار نفر در حال تجربه‌ی آن هستند و از آن جایی که این فرنچایز خود یکی از فرزندان Half-Life محسوب می‌شود به راحتی می‌توان خصوصیات مشابه گیمپلی آن‌ها را مشاهده کرد. در طول سال‌ها آن قدر عناوین الگو گرفته از این اثر را تجربه کرده‌ایم که اگر همین الان به پای تجربه‌ی آن بنشینید احساس آشنای آن شما را در خودش می‌کشد.
اگر گرافیک و ظاهر بازی برایتان بسیار مهم است نسخه‌ی Source می‌تواند ظاهری مدرن‌تر و پر جزئیات‌تر را در اختیارتان قرار دهد. البته Black Mesa نیز یک ریمیک از سوی طرفداران برای این عنوان محسوب می‌شود که از لحاظ ظاهری آن را به اثری خیره‌کننده تبدیل کرده در حالی که به خوبی اصل گیمپلی آن را حفظ می‌کند اما به نظر من برای داشتن تجربه‌ی خالص این بازی، همچنان نسخه‌ی سال ۱۹۹۸ اثری است که به خوبی ساختار خود را در هیاهوی ژانر شوتر اول شخص امروزی حفظ می‌کند و قطعا تجربه‌ای جذاب را ارائه می‌دهد.
The Legend of Zelda: Ocarina of Time
اکثر آثار سه بعدی که تا به اینجای کار از آن‌ها سخن به میان آوردیم، عناوینی بودند که گرافیک بصری آن‌ها همچنان تا همین امروز نیز نسبتا مطلوب جلوه می‌کنند اما The Legend of Zelda: Ocarina of Time در این زمینه شاید خیلی برای گیمرهای امروزی گیرایی بالایی نداشته باشد اما به شما قول می‌دهم که ارزش تجربه را دارد. این نسخه از فرنچایز The Legend of Zelda نه تنها یکی از برترین بازیهای سه بعدی تاریخ است بلکه یکی از تاثیرگذارترین آن‌ها نیز به شمار می‌آید چرا که نینتندو هیچ‌گونه ترسی از ساخت یک اثر مثال زدنی و ریسک در راستای دستیابی به آن نداشت.
The Legend of Zelda: Ocarina of Time اثری است که شاید در ظاهر بسیار ساده به نظر برسد اما اثری بسیار عمیق و پیچیده است که برخلاف آثار مدرن که دست پلیر را می‌گیرند که یک موقع در طول تجربه‌ی بازی گم نشود، این عنوان شما را در دنیایی رها می‌کند که خودتان باید راهتان را پیدا کرده، چالش‌ها را پشت سر گذاشته و مراحل را به پایان برسانید. علاوه بر این، دنیای این بازی نیز مملو از زندگی و حس و حالی خاص است که آن را بسیار متمایز می‌کند.
در دپارتمان گیمپلی شاهد برخی مکانیزم‌ها و المان‌های منسوخ شده هستیم اما قالب و تجربه‌ی کلی آن قطعا همچنان لذت بخش و درگیر کننده است. موسیقی و شخصیت‌های بازی نیز درست مثل دنیای آن هر کدام رنگ و لعاب تازه‌ای به این تجربه می‌بخشند تا در نهایت اثری را پدید بیاورند که در نوای موسیقی زمان حرکت کرده و پس از سال‌ها همچنان جلوه‌گر یکی از برترین ثمره‌های گیمینگ است.
Halo: Combat Evolved
اگر از من بپرسید، نام نبردن از Halo: Combat Evolved در چنین مقاله‌ای یک جنایت بی چون و چرا است. در دوره‌ای که سونی و کنسول PlayStation 2 او در حال گرد و خاک کردن در میدان پر هرج و مرج نسل ششم گیمینگ بودند، Xbox که یک برند تازه و ناشناس محسوب میشد نیاز به اثری داشت که بتواند نام او را در صنعت گیمینگ بر سر زبان‌ها بیاندازد. Halo: Combat Evolved نه تنها با موفقیت این عمل را به انجام رساند بلکه توانست ژانر شوتر روی کنسول‌های خانگی را برای همیشه متحول کند.
تا قبل از این عنوان، آثاری از جمله Goldeneye قدم‌های بسیاری در راستای ارائه‌ی یک تجربه‌ی شوتر اول شخص مطلوب روی کنسول‌های خانگی برداشت اما باز هم نتوانست خود را به حدی برساند که بتواند با پلتفرم PC مقایسه شود. زمانی که Halo: Combat Evolved عرضه شد موفق شد با گیمپلی بسیار جذاب و روان، دنیایی پویا، هوش مصنوعی بسیار عالی و همچنین کنترل‌های منطقی و بهینه، تجربه‌ای را به ارمغان بیاورد که دهه‌ها بعد و حال که ما در حال نوشتن این مقاله هستیم بتوانیم از آن یاد کنیم.
این بازی از بزرگانی در این ژانر الگوبرداری می‌کند که کمی پیش درباره‌شان صحبت کردیم، Doom و Half-Life که دو مورد از موفق‌ترین آثار شوتر اول شخص روی پلتفرم PC به شمار می‌آمدند. همچنین Halo: Combat Evolved هویتی واحد نیز برای خودش ساخت تا بتواند المان‌های ساختاری مهم دو اثر نام برده را هم راستا با دنیا، داستان و مهم‌تر از همه گیمپلی خودش پیاده‌سازی کند. در آخر نسخه‌ی ابتدایی فرنچایز Halo امروزه به راستی جزو آثار Timeless این ژانر و به طور کلی صنعت گیمینگ محسوب می‌شود که تجربه‌ی آن برای مخاطبان جدید به دلیل ساختاری جلوتر از زمان خودش بسیار راحت است.
Metroid Fusion
Metroid Fusion نیز از آن دسته آثاری است که هر از چندگاهی دوباره به پای تجربه‌ی آن می‌نشنیم و به راستی از انعطاف پذیری بالای این بازی در طول تاریخ شگفت زده می‌شوم. البته تقریبا می‌توان تمام نسخه‌های دو بعدی و سه بعدی این فرنچایز از Super Metroid به بعد را در این مقاله قرار داد. با وجود آن که Metroid فرنچایز خاصی است که در طول سال‌ها بر خلاف دیگر مجموعه‌های شناخته شده‌ی نینتندو ده‌ها بازی مختلف دریافت نکرده است اما تقریبا هر نسخه‌ای که از آن منتشر می‌شود یک اثر بسیار پایبند به ریشه‌های ژانر مترویدوینیا است از همین رو در گذر زمان همچنان سیرت و صورت خود را حفظ می‌کند.
Metroid Fusion یک اثر بسیار بالانس در این فرنچایز محسوب می‌شود، بالانس به این معنا که از بسیاری از جهات همچنان جذابیت خودش را در بخش‌های مختلف خود حفظ کرده است. داستان و نحوه‌ی روایت آن همچنان مطلوب جلوه می‌کند و مهم‌تر از آن، گیمپلی این نسخه نیز تقریبا تفاوت چندانی از لحاظ ساختاری با Metroid Dread ندارد و این همان پایبند بودن به ساختار ژانر است که از آن صحبت میکنم. از آن جایی که بسیاری از خصوصیات ساختاری این بازی همچنان در آثار مدرن این ژانر به کار می‌رود می‌توان اطمینان داشت که طرفداران می‌توانند از این اثر در دوره‌ی مدرن گیمینگ نیز لذت ببرند.
اگر عنوان Metroid Dread را تجربه و از آن لذت برده‌اید می‌توانم به شما اطمینان بدهم که تجربه‌ی Metroid Fusion نیز می‌تواند برای شما لذت بخش باشد. نه تنها این عنوان بلکه بسیاری دیگر از نسخه‌های فرنچایز از جمله Zero Mission نیز به دلایل مشابه‌ای قابل دسترسی و تجربه در دنیای امروزی هستند.
سخن پایانی
بسیاری از آثاری که در این مقاله از آن‌ها سخن به میان آوردیم، عناوینی هستند که به دلیل ساختار نوآورانه و یا پایه‌گذاری استانداردهای تازه در ژانر خود و یا حتی صنعت گیمینگ، توانسته‌اند روح خود را در آیندگان بدمند از همین رو تبدیل به تجربه‌های تعاملی انعطاف پذیری شده‌اند که از آزمون‌های تاریخ سر بلند بیرون آمدند.
در ابتدای مقاله اظهار داشتیم که سازندگانی که بتوانند چنین آثاری خلق کنند به راستی هنرمند هستند، دلیل این مسئله مغزهای خلاق آن‌هاست که فرمول‌هایی را پیاده‌سازی کردند که بر پیکر این مدیوم حک شده است و در حالی که برخی از آن‌ها از لحاظ ظاهری دیگر در حد استانداردهای مخاطبان امروزی صنعت گیمینگ نیستند اما همچنان ساختاری را در خود جای داده‌اند که آثار امروزی همچنان در حال تغذیه و بهره بردن از آن‌ها هستند.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- رسمی: سونی دو استودیوی Neon Koi و Firewalk، سازنده Concord، را تعطیل کرد
- ادعای مدیر سابق Sweet Baby: استودیوها سراغ ما میآیند تا داستان بازیهایشان را بهبود دهیم
- مشخصات کامل سختافزار پلی استیشن ۵ پرو فاش شد
- مدیرعامل پلی استیشن: طرفداران باید انتظارات خود را کاهش دهند، PS5 Pro یک کنسول نسل بعدی نیست
- سازنده سابق راکستار: مردم سال‌ها از واقعگرایی GTA 6 صحبت خواهند کرد
- ۷ بازی مخفی‌کاری با پیشرفتهترین هوش مصنوعی دشمنان
- نقدها و نمرات بازی Call of Duty: Black Ops 6 منتشر شدند
- ادعای سازنده Concord: اثری ساختیم که تجربه فوق‌العاده‌ای را به گیمرها ارائه می‌دهد
- بیش از ۸۰ بازی برای PS5 Pro بهینه شده‌اند
- Horizon Zero Dawn Remastered در زمان عرضه روی استیم تنها ۲.۵ هزار بازیکن فعال داشته است
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
ویدیوی فصل دوم سریال Wednesday بازگشت جنا اورتگا را نشان می‌دهد 
انیمیشن Moana 2 در پیش فروش بلیت رکورد زد 
سازنده سابق راکستار: مردم سال‌ها از واقعگرایی GTA 6 صحبت خواهند کرد 
تریلر جدید فصل دوم سریال Squid Game بازگشت بازیکن ۴۵۶ به مسابقات را نشان می‌دهد 
بهترین دیالوگهای فیلم The Good, The Bad And The Ugly 
نقد و بررسی فیلم Joker: Folie à Deux | هیچ جوکری وجود ندارد 
Mad Max؛ جهانی که از رگ گردن به ما نزدیکتر است 
تصویر جدید فیلم Mortal Kombat 2 به شخصیت شرور آن اشاره دارد 
آغاز شورشی خونین در کلیپ جدید فصل دوم سریال Silo 
پیمان معادی و بابک تفتی به کریس همسورث در فیلم اکشن Crime 101 پیوستند
- سازنده سابق راکستار: مردم سال‌ها از واقعگرایی GTA 6 صحبت خواهند کرد
- Mad Max؛ جهانی که از رگ گردن به ما نزدیکتر است
تیزر گیمپلی شخصیت Ghost Face در Mortal Kombat 1: Khaos Reigns را مشاهده کنید 
پلی استیشن ۵ پرو از ارتقای وضوح تصویر بازیهای پلی استیشن ۴ و رزولوشن ۸K پشتیبانی می‌کند 
مدیرعامل پلی استیشن: طرفداران باید انتظارات خود را کاهش دهند، PS5 Pro یک کنسول نسل بعدی نیست 
سری Call of Duty دومین فرنچایز پرفروش تاریخ گیمینگ شد 
تیزری از شخصیت Ghost Face در بازی Mortal Kombat 1: Khaos Reigns منتشر شد + تاریخ عرضه 
به‌روزرسانی جدید Call of Duty: Black Ops 6 منتشر شد 
Remedy: ریمیک Max Payne به نقطه عطف رسیده است 
گزارش: Ubisoft قصد دارد هر ۶ ماه یک Assassin’s Creed منتشر کند
- ویدیوی فصل دوم سریال Wednesday بازگشت جنا اورتگا را نشان می‌دهد
- انیمیشن Moana 2 در پیش فروش بلیت رکورد زد
- تریلر جدید فصل دوم سریال Squid Game بازگشت بازیکن ۴۵۶ به مسابقات را نشان می‌دهد
- بهترین دیالوگهای فیلم The Good, The Bad And The Ugly
- نقد و بررسی فیلم Joker: Folie à Deux | هیچ جوکری وجود ندارد
- تصویر جدید فیلم Mortal Kombat 2 به شخصیت شرور آن اشاره دارد
- آغاز شورشی خونین در کلیپ جدید فصل دوم سریال Silo
- پیمان معادی و بابک تفتی به کریس همسورث در فیلم اکشن Crime 101 پیوستند
برادران وارنر فیلم Game of Thrones را میسازد 
اولین تصویر از بری کیوگن در فیلم Peaky Blinders منتشر شد
نظرات
واقعا نینتندو پادشاه خلاقیت در دنیا گیم هست
و چه بازی های تاثیر گذاری رو خلق کرده
این لیست مثال قوی و محکمی برای اینکه گرافیک و کیفیت بافت و چهره و…. همه چیز نیست
یه زمانی با همین اویل ۴ زندگی می کردیم
لیست خیلی خوبی هست ولی جای گاد اف وار ۱ و ۲ خالیه
همیشه نینتندو خلاق و نوآورترین سازنده گیم بوده !
تا قبل از ورود پلی استیشن
اولا که سلام داداش
خوبی؟ خوشی؟ سلامتی؟
بعدش، می فرماید که
من عاشق هر دو کمپانی هستم. هر دو هم نوآورن. ولی در عرصه های مختلف. تو نمی تونی توی بازی های نینتندو بازی ای به دارکی و خفنی لست پیدا کنی. ولی نینتندو هم خیلی ساله که عاشقانه داره خلاقیت وارد این صنعت می کنه. وقتی سوپر اسمش بازی می کنی واقعا روحت جلا پیدا میکنه🤣🤣🤣 یا بازی های مثل زلدا و ماریو که نماد خلاقیت صنعت گیم هستن. پس خیلی شاید کار درستی نباشه این شکلی یه طرفه نظر دادن… البته هرجور دوست داریا داداش
البته منم نظر شما را نخواستم اما هر جوری دوست داری داداش
چند ماه پیش شبیه ساز PS2 ریختم رو Xbox Series X چند تا بازی که نسخشون بود رو انجام دادم روحم ارضا شد قشنگ 🙂 MK Shaolin monks, Armagedon,…
از طریق Developer options نصب کردی؟
مشکلی پیش نیومد ؟ کنسولت پیغامی مثل بن یا اینا نداشت؟
تا هفته پیش رو حالت ریتیل یعنی غیر dev انجام دادم مشکلی پیش نیومد ولی تازگی حالت dev رو فعال کردم دیگه خیالم راحته. اگه ویزا کارت داشته باشی با ۵۰ سنت رو کشور ارژانتین میتونی فعال کنی جای ۲۰ دلار. پیام شخصی بده اگه سوالی یا راهنمایی میخوای
آقا یه چیز میگم نخندین منم ایکس باکس فنم ولی نمیدونستم رو کنسول میشه از این کارا کرد
دا خیلیا اینو نمی‌دونن طبیعیه
بازی های ps2 و ps1 و psp و game cube و N64 و حتی یسری بازی های wii رو میتونی اکثرا فورکی شصت فریم بازی کنی روو سری اکس یا اس
کنسولت بن میشه ، شانسیه این موضوع ولی احتمال بن شدن هست پس مواظب باش
به نظرم حذف شون کنی بهتره
امیدوارم اگه میخواید برید سراغ این بازی های زیبا فقط به خاطر نوستالژی بودنشون برید
نه به خاطر سیستم ضعیف و مشکلات اینشکلی ❤️☺️
بسیار عالی، بیشتر از همه متروید فیوژن برای من لذتبخشه، به باور من بطور کلی بازی های قدیمی ایی که تلاش برای ارائه گرافیک واقع گرایانه نننداشتن موندگار ترن، چون الان با گرافیک و جزئیات و فیزیک ضعیف مواجه میشیم که توو ذوق خیلیا میزنه، اما بازی هایی که یا طراحی ایی مثل ماریو ورد یا متروید فیوژن یا زلدا لینک توو د پَست بودن یا طراحی ایی هنری مثل زلدا آکرینا آو تایم یا مثلا اوکامی داشتن هرگز قدیمی نمیشن که هیچ، همین امروزم مثلشون بسیار ساخته میشه و خیلی هم محبوب اند، حتی بازی هایی با گرافیک و سبک و سیاق دووم کلاسیک هم امروزه ساخته میشه مثل بازیِ خوبِ prodeus یا بازی کامیکیه فوق العاده forgive me father. اما دیگه امروزه هیچ استودیویی بازی ایی با گرافیک و فیزیکِ مثلا IGI نمیسازه چون جذابیتی برای مخاطب نداره اگر هم نسخه های قدیمیه این جور بازی ها انجام بشه احتمالا برای حس نوستالژیه گیمرهای قدیمیه.
سی ساله شورش در شهر بازی میکنم سیر هم نمیشم.
منم موزیکاشو گوش میکنم .
از مقاله های کاربردی بود 🙏
امیدوارم ادامه هم داشته باشه 😀
پ.ن : دوستان در بین نسخه های قدیمی هیتمن، بنظرتون کدومشون هنوز قابل بازیه ؟
درود
همشون قابل بازین مشکل خاصی درشون وجود نداره.(همین پارسال داشتم کانترکت میرفتم)
شما جای هیتمن ۱،۲ و… یکدفعه هیتمن contract رو برو و بعدش هم که بلاد مانی.
آخه دقیقا همون هیتمن ۱ و ۲ رو واقعا توش موندم که برم سراغش یا نه 😅
ولی به پیشنهاد شما فعلا همون بلاد مانی و کانترکت رو در نظر می گیرم، شاید اونقدر فن این سری شدم که به دلیل اینکه نسخه های بعد از ۳ رو «که حالا حالا ها نمی یان» نمی تونم پلی بدم، برم سراغ هیتمن های قدیمی و اون نسخه ها هم برام لذت بخش باشن😀
خلاصه ممنون 🙏
هیتمن دو اصلا یه حس دیگه ای داره ، حالا مم کانترکت و یک رو نرفتم ولی بعد از هیتمن دو چند وقت پیش دوباره یه بازی مثلش دلم میخواست
ابسلوشن
رفیق Hitman blood many هم فوق العادس پیشنهادم اینه
البته که این لیست بازی های قدیمی مورد علاقه نویسنده است چون قطعا لیست واسه همه صدق کنه مثلاً من از رزیدنت ایول میترسم پس قطعا جزو لیست من نیست 😁
از کنسول سگا هیچ بازی نمیبینم برای همین چند تا بازی خوب معرفی کنم برای کسی که هنوزم سگا بازی میکنه
۱. Sunset riders: این بازی هنوزم بازی کردنش لذت بخشه موسیقی بسیار فوق العاده همراه با باس فایت های خفن که هنوزم تو هیچ بازی دیگه ای به این شکل ندیدم.
۲. Mr.nutz: یه بازی پر از خلاقیت با طراحی مراحل بسیار باکیفیت اگه از سبک دو بعدی پلتفرمر خوشتون میاد حتما بازیش کنید بینظیره.
۳. Umk3: بهترین بازی رترو برای من. اوج هیجان رو من تو این بازی تجربه کردم هنوزم برام سواله چجوری تو اون دوران سگا همچین بازی خفنی ساختن.
Sunset ridder بهترین بازی که تو زندگیم بازی کردم سگا حیف شد به نظرم روبوکاپ هم داشت که خیلی سخت بود بازیش فوتبال داشت اونموقع اونم چه فوتبالی سلطنت میکرد سگا اونموقع بهترین کنسولی بود که داشتم
فقط Sunset ridder ماباقی جایگزین های خفنی داشتن
اینا واسه زمان خودشون به آدم حال میداد مثلا چند وقت پیش بازی درایور نصب کردم اصلا نتونستم ارتباط بگیرم باهاش یه ربع بازی کردم پاک کردم ولی اون موقعا غرق میشدم توش روزی پنج شیش ساعت بکوب فقط درایور بازی میکردم . دلیلشم اینه مغزمون دیگه به گرافیکای اون موقع جواب نمیده چون خیلی وقته رفتن کنار و بازیای الان پیشرفت کردن شدن مثل فیلم اصن بعد بخوای برگردی بازیای پیکسلی سی سال پیشو پلی بدی مغزت Error میده
هیلو تو دوران بد خودش قرار داره .
به شدت هم کنتظر اسپلیتنرسل جدید
هیلو به دلایل موجهی در این دوران قرار داره
۱. این بازی استودیو سازندش رو از دست داده اگه حتی از بهترین بازی ها هم استودیو سازندش رو بگیریم قرار نیست کیفیت قبلی بدست بیاد مگه اینکه استودیو جدید بهتر باشه یا اعضای استودیو قبلی بیان جدید
۲. این بازی یه شوتر علمی تخیلیه و به دلیل تفاوت گان پلی با بازی های واقع گرایانه (و عامه پسند تر) مثل کالاف
طبیعیه طرفداران کمتری داشته باشه البته الانم کم تو ایکس باکس پلیر نداره مدرکم دارم
داداش آروم تر
خودم الان رو سری ایکس بازی میکنم و فنشم 🤣
من قصدم حمله نیست خواستم با دلیل ، دلیل این حرفم رو ثابت کنم
هیلو اینفینیت و دووم ایترنال بر اساس نمرات متا بهترین بازی های شوتر اکشن در ده پانزده سال گذشته هستند، فعلا از لحاظ نمره متا هیلو و دووم پادشاهان این سبک اند
اون که صد در صد
همین اینفینیت هم استوریش عالی بود و متاش فک کنم ۸۷ شد ولی مولتیش خراب کرد 🥲
درود اقای زر مهر خسته نباشید ، من خودم همیشه دوست دارم از نسخه اول هر فرانچایز شروع کنم به بازی کردن ، برای همین چند ماه پیش برای شروع اسپلینتر سل سراغ نسخه اول رفتم و واقعا شگفت زده شدم ، هم از لحاظ گرافیک و نورپردازی کم نظیر زمان خودش و هم از مکانیک های های گیمپلی که تا حالا ندیده بودمش ، مثلا در راهروی تنگ دوبار پریدن باعث میشد مثل یه پل با دو تا پاهاتون تکیه گاه ایجاد کنید تا وقتی کسی بخواد رد بشه عین بختک بیفتید روش ، ابزار الاتم عالی کار شده بودن و کارامد بودن( برخلاف خیلی بازی ها) تقلید خیلی خوبی از هیتمن و متال گیر سالید بود ، البته به کسایی که اعصاب سیو دستی رو ندارن پیشنهاد نمیشه چون خیلی سخته و لحظه به لحظش باید سیو کنید😂
درباره کامبت ایوالد هم دیگه هیچی ندارم بگم از بس که عالیه این بازی
مرسی بابت مقاله ❤ جای GOD OF WAR 2005 و GOD OF WAR II خالیه.
آقای زرمهر عالی مینوازید
منم چندتا نام ببرم
Ninja Gaiden 3 (NES)
Castlevania 3,Rondo,Symphony
Contra 3,Hard Corps
TLOZ: A Link to the Past
Star Wars Dark Forces
Silent Hill 2
TMNT: The Hyperstone Heist
Mega Man IV
Donkey Kong Country
Super Mario RPG
چقد پر محتوا برادر ، اسکرین گرفتم بازی کنم🙂🦏
رترو گیم دنیایی است که فقط عده ی کمی قادر به درک زیبایی آن هستند
رزیدنت ایول ۴ علنا جاودانس! هنوز هیچ بازی خطی ای ندیدم که انقدر replayable باشه، طی این سال ها فکر کنم بالای ۳۰-۴۰ بار تمومش کردم! برای ریمیکش خیلی امید دارم.
بنظرم همه ماریو های کلاسیک دو بعدی ارزش امتحان کردن رو دارن
با همه بازی ها موافقم فقط هیلو ۱ به نظرم دیگه اونجوری نمیشه تحملش کرد و دیزاین و بقیه چیزاش با وجود ریمستر شدن به شدت قدیمی و تومخی شده ادم هر ۵ دقیقه میخواد بزنه بیرون از هیلو ۲ مثل خود من بهتره شروع کنید چون به شدت بهتر و میشه گفت عظیم ترین هیلو هست با کلی محیط متنوع که اینفینیت به گرد پاش نمیرسه تو مقاله به نظرم میشد اسپایدرمن های قدیمی که اکتیویژن میساخت رو گذاشت خیلی خوبن هنوز
این تیتر اونم با همچین نویسنده کاربلدی واقعا نباید انقدر محدود می موند.
می شد به سری فاینال فانتزی به ویژه ۶ (که به جرات میگم بهترینه توی سری ) و تاکتیکز ، سری کسلوانیا (به ویژه سمفونی) ، متال گیر (همش خوبن قابل رتبه بندی نیست) ، متروید ۲(چقدر این بازی نادیده گرفته شد) ، زلدا ۴، کلی crpg و jrpg ( مثل baldur’s gate , torment , persona ,chorono
vagrant story, series) و…. اشاره کرد. (و قطعا نمیشه به همش اشاره کرد.)
حیفه این لیست توی یک قسمت خلاصه بشه.
بعضی وقتا فکر میکنم برا رتروگیم گیمفا چون مخاطبش کمتره خود کاربرا باید دست به کارشن یه چیزایی برای انجمن نویسندگی گیمفا بنویسن. کاش بیشتر به این بازی ها بها داده بشه.
پ.ن: مدتی هست سیستم درست حسابی زیر دستم نیست و خودما برا رتو گیما و ایندی ها شر گرم میکنم. خیلی هاشون از صدتا aaa بهترن. کاش خیلی ها گول گرافیکا نمی خوردن.
نسخه اصلی متروید ۲ رو واقعا درست گفتی. البته به جای نسخه اصلی بهتره نسخه ریمیکش رو بازی کرد. دو تا ریمیک داره که یکی نسخه رسمی نینتندو هستش واسه سال ۲۰۱۷. ولی نسخه مورد علاقه من AM2R هستش که یکی از طرفدارها ساخته و خیلی خوبه. اگه تست نکردی حتما یه سری بهش بزن.
حقیقتا ریمیک متروید ۲ خیلی ناامید کننده بود. علت اصلیشم عدم وفاداری به نسخه اصلی بود. البته AM2R خیلی بهتر از اون بود. یه ویدئوی مفصل GMTK راجب عدم وفاداری این ریمیک داره.
به نکته ی خوبی اشاره کردید دوست عزیز. اتفاقاً Metroid 2 Return of Samus حدود دو ماه پیش تموم کردم. باید یک نکته در مورد نسخه بازسازی این عنوان اضافه کنم، دلیلی که تغیرراتی نسبت به نسخه اصلی داره به خاطر سخت افزار و نرم افزار قدرتمند کنسول ۳DS به حساب می ره به خاطر همینه که بازی خیلی شلوغ شده. چون که می‌بایستی از حافظه کنسول نهایت استفاده را ببرند. چیزی که در نسخه اصلی Metroid 2 نمیتونستند به راحتی پیاده کنند، و خوب کنسول دستی Gameboy محدودیت های داشت. اما خب همین محدودیت کنسول بود که به بازی یک حالت خاصی داد که این نسخه از بازی Metroid را نسبت به نسخه های دیگر از این مجموعه متمایز میکرد. هر چند که بنده هنوز بازسازی Metroid 2 را بازی نکردم، منتظر عرضه شبیه ساز کامل این کنسول برای سیستم عامل های اندروید هستم. هر چند که هنوز خیلی مونده که به دوران بازی های ۳DS برسم، هنوز بازی های زیادی مونده که باید تموم کنم.
دروغ چرا ولی خود من شخصا هنوزم میرم نسخه های مختلف و قدیمی سوپر ماریو حتییییی دکتر ماریو رو بازی میکنم ولی هیییچ وقت نتونستم با دو عنوان معروف قدیمی خو بگیرم 🤦یکی کَسلوانیا یکی دیگه هم زلدا ☹️ نمی‌دونم چرا ولی اصلن برای من جذاب نبودن مخصوصاااا نسخه های قدیمیشون ! شاید باید زبان بلد می‌بودی و این داستان بوده که آدمو جذب میکرده ،،یا مثلا فاینال فانتزی هارو میدیدم دوستام شبانه روز با پلی یک بازی میکردن ولی من هم هیچ وقت تو کتم نمی رفت اینکه نوبتی به شخصیت ها بگی برو‌اتک کن ،اونم بره تق یه شمشیر بزنه ،فِق برگرده سر جاش😅نمیگم بَده ولی اصلللن با سلیقه ی من سازگار نیست اینجور گیمپلی 🙏🙏 ولی خوب بازم مطمعنم شاید اگه اون موقع ها زبان بلد بودم جذبشون میشدم!شاییید.
لیست به دلیل ذکر نکردن نام کانتر ۱.۶ ناقصه
از بین اینا هیلو رو خیلی قبول دارم ..هنوز هم بازیش کنی لذت بخشه ..البته سوپر ماریو کلاسیک می تونست باشه تو لیست اون هم خیلی جذابه
پس ماست وانتد کو؟؟
آی جی آی؟؟
کالاف دیوتی ۱؟؟
گاد ۱ & 2؟؟
سن آندریاس؟؟
بنظرم این لیست باید خیلی طولانی تر میشد
نسخه black mesa هف لایف رو هم روحم ازش خبر نداشت ممنون که معرفی کردین
Doom 👍
Resident Evil 4 یکی از بازی هایی هست که به طرز جنون آمیزی تعداد بار زیادی تمومش کردم و آخرین بارش برمیگرده به مهر ماه امسال
و از همین الان دارم خودمو گرم میکنم برا یکی از بهترین عید های عمرم ۱۴۰۲ که ببینیم ریمیکش چی از آب در میاد و چه خوب چه بد میدونم که باهاش عشق میکنم
اینم لیست چند تا بازی رترو پیشنهادی به رفقای گل گیمفایی :
Portal 2 / Age Of Empires 3 / Stronghold 1 / Devil May Cry 3
re 4 هیچوقت تکراری نمیشه
لیست واقعا خوبی هستش ولی جای چندتا شاهکار خالیه. مثلا
Earthbound
Castlevania: Symphony of the Night
نسخه‌های کلاسیک سری Final Fantasy
Grim Fandango
نسخه اول و سوم زلدا
Contra
اولین کارهای کوجیما مثل Snatcher و Policenauts
Chrono Trigger
The Neverhood
Grim Fandango 😂😂😂
سطح کمدی بازی خدا بود…
و فرانچایز محبوبم Doom
خوشحالم که داییم باعث شد با این بازی آشنا بشم
رزیدنت اویل ۴ تنها چیزاییش که قدیمی شدن تکسچر ها و UI اشه!
انیمیشن هاش بنظرم برای نسل ۶ عالی بود
دومی هم هف لایف ۲ هست پیشنهاد میکنم حتما بازی کنید این بازیا اصلا پیر نشدن
هف لایف رو من همین چند وقت پیش دوباره بازی کردم لعنتی استانداردهاش از شوترای امروزی دو سه لول بالاتره…
رزیدنت اویل ۴ هنوزم خدایی میکنه بعد میگی انیمیشن هاش ماله نسل ۶ هس؟
شما بازی رو با ماد HD که طرفدارها ۸ سال برای توسعش زحمت کشیدن اجرا کن تا سطح نهایی رو از هر نظر مشاهده کنی چه تکسچرد و چه بهبود جلوه های کلاسیک، هنوز هیچ بازی ای
به غیر از این عنوان منو درگیر خودش نمیکنه البته بجز آثاره فرام سافتور چون ازونا بهتر نیست ولی برابر چرا
نوشتم عالی بود
آره میدونم
ولی منظورت فقط برای نسل ۶ عالی بود چون درواقع همین الان از بهترین هاس
یادی کنیم از بهترین بازی سگا alien soldier که همرده metroid هست بازی که بسیار دست کم گرفته شده اما باید بازی کنید تا بفهمید
بازی سختیه اما از تمام گیمهای جدید الان جذابتره لعنتی
Silent Hill 2
Max Payne
Devil May Cry 3
Portal
BioShock
Prey 2006
S.T.A.L.K.E.R Shadow of Chernobyl
Dino Crisis
Marvel Vs Capcom 3
و……
ممنون بابت مقاله
چند پیشنهاد :
condemned 1 , 2
fear 1
willrock
عشقی که من با سونیک روی سگا کردم یه چیز دیگست شوخوش
۶ سالم بود که shinobi : return of the ninja master رو روی سگا بازی کردم. هنوزم با ۳۰ سال سن از بازی کردنش لذت میبرم. سگا کنسول legendary بود واقعا.
سگا فقط شورش در شهر چقدر حال میداد چه عشقی میکردیم البته sunset riders هم خوب بود
پپسی من (Pepsi man):
ندیدم🗿
جای خالی دیابلو ۲ به شدت حس میشه
چطور تونستید جنگ های صلیبی رو نذارید؟ 😑
یه سوال داشتم
جنگ های صلیبی برای گوشی هم آیا وجود داره نسخه های کلاسیکش؟
به صورت رسمی که نه ولی قبلا دیدم تونستن اجرا کنن
البته من بلد نیستم
دم شما گرم
جی تی ای وایس سیتی و سن آندرس و جنگ های صلیبی ۲
Max payne 2 کو پ ؟?؟?؟
نوستالژی فقط بن تن دونفره
یادش بخیر دارینوس هالف لایف رو دوبله کرده بود
لامصب چقدر می چسبید موقعی هم که نبرد شروع میشد ی
آهنگ های فوق العاده شروع میشد آخرت هیجان رو بهت تزریق میکرد
جای سری syphon filter تو این لیست خالیه به نظرم . پلی ۱ بازی خاطره انگیز زیاد داشت ولی هیچکدوم برای من سایفون فیلتر نمیشه زمان خودش فوق العاده بود .
بازیهای نینتنندو بازیهای هستن گرافیکی بسیار پایینی دارن همین امر باعث میشه زمان بیشتری داشته باشن سازندگان برای خلاقیت و نوآوری در بازیهای که میسازن
اگه کسی گرافیک براش اهمیتی نداشته باشه میتونه با اکثرشون سرگرم باشه
قطعا شورش در شهر و مورتال کمبت سگا هرگز دیگه تکرار نمیشن
GTA IV
خدایی حق mgs:snake eater هم بود تو مقاله باشه، یا نسخه اول shadow mosses
حیف که شبیه ساز ایکس باکس برای اندروید نبود وگرنه به فرزا و هیلو هم می زدم در کنار سوپر ماریو و هلف لایف و اویل۴.
بازی های دیگه هم می تونست تو لیست باشه.
بیگ اسموک:من برای شما فراموش شدم!(سن آندرس).
نیدفور اسپید آندر گراند.
Pes2013.
Fifa2008.
Prince of persia trigloy.
Csgo1.6
God of war.
Mortal kombat Armageddon. لامصب این یکی اصلا مکانیک چرخشش روی دور زمین خیلی واقعی به نظر می رسید ولی بعضی اوقات اذیت می کرد.
Assassin creed نسخه اولش.
Hitman blood trigloy.
.Silent hill
.Man hunt
ماینکرفت هم نسخه های قدیمیش خیلی خوب بود.
Tekkan.
Devil may cry1,2,3.
NFS v-rally1,2,3
Gran turismo(ps1,ps2)
Tomb rider.
Metal gear solid.
فقط عکس مقاله.
سم خالص.
God of war 2
Devil may cry 3
Black
Crash team racing
Gta San Andreas
Max payne
Sonic
Igi
NFS Most wanted
Prince of Persia two thrones
من منتظرم دیدن ایناها بودم😕
هیچ بازیی تا حالا جز The Legend of Zelda: Ocarina of Time، برای من همه چیز تموم نبوده. بازیی بود که به خاطرش کلی عذاب کشیدم که تونستم که نینتندو ۶۴ پیدا کنم و بازیش کنم(تو ایران پیدا نکردم). تنها ۲ بازی هستن که میتونن بهش نزدیک بشن و اونا هم عناوینی نیستن جز گاد ۲ و سن آندریاس(برای من، جز سن آندریاس جی تی ای دیگه ای وجود نداره).
یکی از حسرت هام که همیشه هم گفتم اینه که چرا تو ایران، فروشگاه های رترو وجود ندارن که هم بازیا زیاد باشن و هم اصل باشن و هم قیمتشون مناسب باشه. همشون یا همه ی بازیای رو دارن ولی به صورت کپی یا تعداد کمی از بازیا رو دارن اما اصل هستن ولی باز قیمتشون خیلی بالایه.
دوستان، فروشگاهی میشناسین که بازی های کلاسیک(نسل ۷ به پایین) رو داشته باشن و بازیاشون اصل باشن و همینطور زیاد. اگه میشناسین لطفا معرفی کنین
دوست عزیز شما می‌توانید اکثر بازی های که از نسل اول تا نسل ششم صنعت بازی سازی تولید شده را دانلود و تجربه بکنید، فقط به یک تلفن همراه به روز نیازه که از سیستم عامل اندروید پشتیبانی بکنه. برای تجربه بازی های N64 هم میتونید از شبیه ساز Super PSX استفاده بکنید، این یک شبیه ساز چند کاربری که قابلیت اجرای بازی های مختلف از کنسول های متفاوت را داره که N64 یکی از چندین کنسولی که این برنامه میتونه اجرا بکنه.
ممنون داداش ولی من کلا آدمیم که دوست دارم فیزیکی داشته باشم. نسل ۷ هم تقریبا اکثر بازی ها رو دارم ولی کپی هستن و دوست دارم اصلشون رو داشته باشم. برای مثال خودم دوست دارم رزیدنت اویل ۲ روی ps1 رو به صورت فیزیکی داشته باشم و البته اصل باشه
با Emulator ها دیگه لازم نیست بازی اوریجینال داشته باشی، rom همه بازیها رو رایگان میتونی دانلود کنی.
من دوست دارم فیزیکی بازی ها رو داشته باشم اونم اصل.
استارانگهولد ۱ ؟؟؟
جاش خالیه
contra کو؟!
سوپر اسمش ملی: نوشیدنی من را نگه‌دارید.
لذت بازی های قدیمی رو دیگه امروزه با بازی های جدید نمیشه برد(البته نینتندو استثناست). یه درصدیش البته تو گیمای ایندی هست.
به نظرم هیتمن بلاد مانی هم میتونه تو لیست باشه