نقد و بررسی نسخه نسل نهمی بازی The Witcher 3: Wild Hunt؛ یک فرجام باشکوه
در این مقاله به نقد و بررسی نسخه نسل نهمی The Witcher 3: Wild Hunt خواهیم پرداخت. آیا این آپدیت ما را به تجربه‌ی دوباره بازی راغب خواهد ساخت؟
با توجه به این که این مقاله به منظور بررسی نسخه‌ی نسل بعدی نوشته شده، از بررسی کامل و دقیق دوباره‌ی خود بازی، پرهیز شده است و صرفا به صورت کلی، نقاط ضعف و قوت بازی مورد ارزیابی قرار گرفته‌اند.
نگاهی کلی بر نقاط قوت و ضعف The Witcher 3: Wild Hunt
با وجود این که داستان بازی The Witcher 3: Wild Hunt، به نوعی تم آخرالزمانی دارد و Wild Hunt به دلیل خون قدرتمند سیری دنبال او هستند، اما نکته شگفت‌انگیز داستان و روایت بازی، شخصی بودن آن است. ما قرار نیست در نقش قهرمانی قرار بگیریم که قرار است از آمدن آخرالزمان یا همان White Frost جلوگیری کند، بلکه در وهله‌ی اول، ما پدری دلسوز هستیم که به دنبال پیدا کردن دختر گمشده‌اش می‌رود و در این مسیر، از هیچ اقدامی خودداری نمی‌کند.
شاید جذاب‌ترین ویژگی شخصیت گرالت در نسخه‌ی سوم همین مسئله باشد. ما در نقش گرالت، یک هیولاکش، یک پدر، یک ویچر، یک دزد، یک قاتل و یک منجی هستیم. بسته به شرایط و لحظات، گرالت بخش مختلفی از شخصیت خود را آشکار می‌کند. شاید موردی که باعث شده گرالت بی‌اندازه محبوب شود، همین انعطاف شخصیت پردازی اوست. او پروتاگونیستی سطحی نیست که صرفا به قلع و قمع هیولاها و انسان‌ها بپردازد و قهرمانانه از آخرالزمان جلوگیری کرده و یک تنه جلوی Wild Hunt بایستد. او ضعف‌ها و کمبود‌های خود را دارد و در طول داستان نیز شاهد این مسئله هستیم که گرالت، به کمک دوستان خود برای رسیدن به اهدافش نیاز دارد.
یکی از ویژگی‌هایی که باعث می‌شود شخصیت اصلی یک داستان، فارغ از مدیومی که قصه در آن روایت می‌شود؛ باورپذیر‌تر شود، نشان دادن ویژگی‌های انسانی است. ترس، ضعف، امید، درماندگی، ناامیدی، شجاعت؛ این‌ها مواردی هستند که ما در گرالت مشاهده می‌کنیم و میبینیم. در کل ویژگی جذاب اکثر شخصیت پردازی‌های بزرگ این است که شخصیتی کامل و خداگونه را خلق نمی‌کنند. شخصیتی که نه نیازی به کمک دیگران داشته باشد و نه درمانده شود.
اما گرالت کاملا خلاف این قضیه است. در تمام لحظات داستان بازی، چه در خط اصلی داستانی و چه در بسته‌های الحاقی، گرالت به شکلی فوق‌العاده باورپذیر پرداخته شده است. Unseen Elder را به خاطر دارید؟ گرالت بعد از برخورد اولیه، به خوبی از خطر آگاه بود و می‌دانست کوچک‌ترین حماقت به معنی پایان زندگی او خواهد بود. حتی ترس در دیالوگ‌های گرالت مشهود بود. یا زمانی که او سیری را بی‌جان پیدا کرد، رفتار او بسیار باورپذیر کار شده بود. ما گرالت را دوست داریم و با او ارتباط برقرار می‌کنیم نه به خاطر این که او بزن بهادری قدرتمند و یا قهرمانی بی‌بدیل است، بلکه به خاطر اینکه او انسان است …
پرداخت فوق‌العاده شخصیت‌های بازی The Witcher 3: Wild Hunt، به گرالت و دیگر شخصیت‌های فرعی مهم مثل Yennefer و Triss خلاصه نمی‌شود. یکی از شگفت انگیز‌ترین ویژگی‌های بازی این است که حتی شخصیت‌های فرعی مراحل فرعی، از پرداخت عمیقی برخوردار هستند! از کشاورزی ساده که دنبال نجات دخترش است گرفته، تا ویچری که روستایی را به کل، قتل عام کرده. ما صرفا با یکسری Quest Giver مواجه نیستیم که به ما فعالیت‌هایی واگذار کنند و در قبال آن به ما پول بپردازند!
ما با انسان‌هایی طرف هستیم که دچار مشکلات ریز و درشت مختلفی هستند و عواطف و احساسات مختلفی از خود بروز می‌دهند. شاید دلیلی که مراحل فرعی بازی تا حد زیادی اعتیادآور هستند همین مسئله باشد. ما قرار نیست مانند اکثر آثار جهان آزاد دیگر، از A به B رفته، چند دشمن را بکشیم یا آیتم خاصی را به دست بیاوریم و در قبال آن سکه دریافت کنیم. ما با داستان‌ها و اتفاقاتی سر و کار داریم که بعضا پیچش، عمق و جذابیت آن‌ها از خط اصلی داستانی بسیاری از آثار دیگر بیشتر است!
در کنار پرداخت فوق‌العاده شخصیت‌های بازی، نکته جذاب دیگری که شاهد آن هستیم، طبیعی و عمقی بودن روابط و تعاملات بین شخصیت‌ها است. از روابط عاطفی گرالت گرفته، تا رابطه استاد-شاگردی بین او و وزمیر، تا دوستی عجیب و متفاوت او با Dandelion، تعاملات و روابطی که بازی در اختیار مخاطب قرار می‌دهد، فوق‌العاده باورپذیر و عمیق هستند. حتی اگر نسخه‌های قبلی را تجربه نکرده باشید و برای بار با اول است که با جهان The Witcher آشنا می‌شوید، به سرعت با این دنیا و شخصیت‌هایش خو می‌گیرید و روابط و تعاملات آن‌ها را درک می‌کنید.
یکی دیگر از نقاط قوت بزرگ بازی، تنوع بی‌نظیر و عمق فوق‌العاده مراحل فرعی مختلف آن است. ذر بخش قبلی در مورد روایت و پرداخت فوق‌العاده شخصیت‌ها و اتفاقات در مراحل فرعی صحبت کردم، اما بد نیست به تنوع این مراحل از لحاظ گیم‌پلی نیز اشاره کنم. تنوع دشمنان و موجودات و هیولاهای بازی تحسین برانگیز است. اما نکته تحسین برانگیز‌تر، استفاده هوشمندانه از این تنوع و گستردگی دشمنان و هیولاها در مراحل فرعی و Witcher Contract ها است. تقریبا هیچ دو مرحله‌ی مشابهی در The Witcher 3 نخواهید یافت و تک تک آن‌ها، از داستان گرفته تا هدف و Objective کلی و دشمنانی که با آن روبه‌رو خواهید شد، بسیار با یکدیگر متفاوت هستند.
البته از سوی دیگر شاهد یکسری ضعف‌های کوچک نیز هستیم که در مقام منتقد، باید به آن‌ها اشاره کنم. مورد اول، ضعف در پرداخت آنتاگونیست اصلی بازی است. Eredin یا همان King of Wild Hunt به عنوان بزرگترین آنتاگونیست بازی (در داستان اصلی)، نمی‌تواند پا به پای دیگر شخصیت‌های اصلی و فرعی داستان خودی نشان دهد. در واقع او، به نوعی یک Villain کلاسیک به شمار می‌رود. کسی که صد در صد منفی و شرور است و هیچ‌گونه دلیل و پیش زمینه‌ای برای شرارت او وجود ندارد. بر خلاف آنتاگونیست‌های مدرن که دارای طرز تفکر و ایدیولوژی مخصوص خود هستند و به نوعی اعمال آن‌ها بر اساس اهداف آن‌ها توجیه می‌شود، شخصیت Eredin صرفا یک شرور است که اهداف شیطانی دارد. چند تعامل و سکانس رویارویی او با ویچر و متحدانش نیز خالی از هر گونه ظرافت داستانی و عمق بخشیدن به شخصیتش است.
البته لازم به ذکر است که ضعف شخصیت پردازی آنتاگونیست اصلی، به شکل فوق‌العاده‌ای در بسته‌های الحاقی بازی برطرف شد و هر دو آنتاگونیست اصلی بسته‌های الحاقی، به همراه شخصیت‌های جدیدی که در این دو ماجراجویی جدید معرفی شدند، از لحاظ باورپذیر‌ی، عمق و پرداخت فوق‌العاده بودند. خصوصا Gaunter O’Dimm که بلاشک یکی از متفاوت‌ترین و جذاب‌ترین آنتاگونیست‌های تاریخ بازی‌های ویدیویی به شمار می‌آید و یک جلوه‌ی متفاوت از یک شیطان و اهریمن را به نمایش می‌گذارد.
دیگر ضعف بزرگ بازی از دید من، که اتفاقا تا حد زیادی زیر سایه نقاط قوت متعدد بازی گم شد، ضعف در المان‌های نقش‌آفرینی و مفهوم گشت و گذار و کاوش است.
بگذارید این گونه توضیح دهم. دنیای بازی، پر است مناطق قابل کشف یا همان Points of Interest که به شکل علامت سوال روی نقشه قابل مشاهده هستند. این مناطق تنوع بالایی دارند. غار ، لانه هیولاها، کمپ راهزنان، گنج‌های محافظت شده و موارد مختلف دیگر. اما مشکل این جاست که بازی در زمینه پاداش‌دهی موفق عمل نمی‌کند. یعنی بعد از سخت‌ترین نبرد‌ها با دشمنان و هیولاهای قدرتمند، پس از لوت کردن صندوق‌ها و جنازه‌ها، پاداش شما و گرالت، چند شمشیر به درد نخور و تعدادی آیتم تصادفی است که در بهترین حالت نیمی از آن‌ها مفید هستند.
درست است که Weapon Schematics لوت ارزشمندی به شمار می‌آیند، اما به طور کلی، نه خبری از شمشیر‌های فوق‌العاده قدرتمند و متنوع هست، نه خبری از زره‌های متنوع برای ساخت Buildهای متفاوت. حتی به خاطر دارم در پایان بسته الحاقی Heart of Stone، شمشیری که در پایان بازی دریافت کردم، فوق‌العاده از شمشیر خودم ضعیف‌تر بود (دقت کنید در این مثال جایزه و پاداش نهایی بسته الحاقی چقدر ناامیدکننده ظاهر شد). متاسفانه خبری از سیستم Scaling برای سلاح‌ها و آیتم‌ها نیست و سلاح‌های ارزشمند نیز معمولا به سرعت Underleveled می‌شوند.
اگر تنوع، ارزشمندی و فراوانی سلاح‌ها، زره‌ها و آیتم‌های قابل لوت کردن در دنیای بازی را با دیگر عناوین بزرگ نقش‌آفرینی مانند Skyrim مقایسه کنیم، ضعف‌های بازی بیشتر در این زمینه آشکار می‌شود. البته همانطور که گفتم، The Witcher 3 آن قدر در زمینه شخصیت پردازی، داستان سرایی، مراحل فرعی و ماندگاری فوق‌العاده عمل کرده است که این ایراد بزرگ و عمیق کمتر حس می‌شود و به چشم می‌آید. اما از دید منطقی و مقایسه‌ای نگاه کنیم، بازی در زمینه سیستم پاداش دهی در قبال فعالیت‌ها و ماموریت‌ها، تنوع سلاح‌ها و زره‌ها امکان ساخت Build عملکرد آن چنان سطح بالایی ندارد. البته تا حدی امکان ساخت Build به لطف Witcher Gear در بسته الحاقی امکان پذیر شد، اما مشکل اصلی بازی همچنان به قوت خود باقی است. به شخصه امیدوارم در نسخه‌ی بعدی، سازندگان بیشتر به کاوش و پاداش اهمیت دهند.
نگاهی به تغییرات و بهبود‌های آپدیت نسل نهم
شاید بزرگترین نقطه عطف آپدیت نسل نهمی بازی The Witcher 3: Wild Hunt، میزان گزینه‌های دسترسی و شخصی سازی جدیدی است که در اختیار مخاطبان قرار گرفته است. برای مثال به شخصه در نسخه‌ی اصلی آن چنان از دوربین بازی راضی نبودم چرا که دوربینی نزدیک به شخصیت و به نوعی سینمایی‌تر را بیشتر می‌پسندم.
خوشبختانه در این آپدیت، امکان تغییر فاصله دوربین بازی وجود دارد تا کسانی که علاقمند به تجربه‌ای سینمایی‌تر و مدرن‌تر هستند، بتوانند از آن لذت ببرند. تجربه‌ی بازی با دوربینی نزدیک به گرالت، خصوصا هنگام مبارزات برای من بسیار جذاب بود و کاملا حس و حال نبرد‌های بازی را دگرگون کرده است. البته باید اذعان کنم دوربین نزدیک به شخصیت و پشت شانه، در سکانس‌های شلوغ و هنگام مبارزات با دشمنان متعدد کمی دردسر ساز می‌شود که نمی‌توان ایراد خاصی به آن وارد کرد چرا که ذات FOV پایین و دوربین نزدیک، همین مسئله است.
از طرف دیگر، هنگام اسب سواری نیز این امکان وجود دارد تا دوربین به گرالت و Roach نزدیک‌تر باشد و تجربه‌ای سینمایی‌تر رقم بزند. نکته‌ی فوق‌العاده در مورد تغییرات و ویژگی‌های جدید، این است که همه‌ی آن‌ها انتخابی (Optional) هستند و هیچ گونه اجباری در استفاده یا عدم استفاده از آن‌ها وجود ندارد. این مسئله باعث می‌شود مخاطبان مختلف، با سلایق مختلف بتوانند از بازی لذت ببرند و دچار اجبار در تجربه‌ی گزینه‌ای خاص نباشند.
گزینه‌های مدرن‌تری در بخش گیم‌پلی نیز به بازی اضافه شده‌اند. برای مثال می‌توانید به شکلی سریع‌تر از Signهای پنج گانه‌ی گرالت بدون استفاده مداوم از منو تغییر Sign استفاده کنید که کمک می‌کند مبارزات بازی از ریتم نیافتند. البته کمی عادت کردن به این سیستم جدید ممکن است سخت باشد و احتمالا بسیاری همان روش کلاسیک انتخاب و استفاده از Sign را ترجیح دهند. اما در کل، این امکان جدید، می‌تواند به حفظ ریتم و سرعت مبارزات کمک کند و دیگر نیازی به ایجاد وقفه کوتاه هنگام عوض کردن Sign نباشد.
برویم سراغ تغییرات بصری و گرافیکی بازی. در نگاه اول، بیشترین بخشی که تغییرات ظاهری آن حس می‌شود، پوشش گیاهی و کیفیت کلی بافت‌ها و تکسچر‌ها است. به معنی واقعی کلمه، سازندگان دستی بر سر و روی محیط بازی کشیده‌اند و با محیط‌ها، اجسام و دنیایی پویا‌تر، خوش رنگ‌تر و چشم‌نواز‌تر مواجه هستیم. این مسئله حتی هنگام تجربه روی حالت Performance نیز به خوبی دیده می‌شود. از طرف دیگر، طراحی چهره‌ها، آن چنان شاهد تغییر خاصی نبوده و صرفا کمی جزییات چهره‌ها و بافت‌های آن دچار پیشرفت شده است.
بزرگترین تغییرات ظاهری و Visuals بازی زمانی حس می‌شود که بازی را روی حالت Quality تجربه کنید. البته به شخصه همیشه و در تمام عناوین، حالت Performance و ۶۰ فریم را به گرافیک بهتر، رهگیری پرتو و جزییات بافت‌ها ترجیح می‌دهم؛ اما در مدت کوتاهی که بازی را در حالت Quality تجربه کردم نسبتا شگفت زده شدم. بازی تا حد زیادی خود را از لحاظ ظاهری و بصری به روز کرده است تا حدی که سخت می‌شود در نظر گرفت این بازی بیش از هفت سال پیش منتشر شده است! البته صادقانه بگویم فریم بازی در حالت Quality کمی فاجعه‌بار عمل می‌کند و بعید می‌دانم کسی بتواند این مود گرافیکی را تحمل کند!
همچنین دقت کنید که نباید کیفیت بافت‌ها، بازتاب نور و جزییات محیط‌های این بازی را با عناوین بزرگ چند سال اخیر مقایسه کرد چرا که در هر صورت، سال هاست از عمر بازی می‌گذرد.
عملکرد فنی بازی نسبتا قابل قبول است. اگر نسخه‌ی اصلی را تجربه کرده باشید، با باگ‌ها و موارد فنی آشنایی دارید. به شخصه شاهد باگ یا مشکل فنی خاص و مشکل سازی نبودم، اما متاسفانه فریم ریت بازی روی حالت Performance در صحنه‌های شلوغ حالتی سینوسی به خود می‌گیرد. البته به صورت کلی، نود درصد اوقات تجربه بازی روان است، اما آماده مواجه شدن با فریم ریتی بعضا سینوسی و متغیر، بسته به محیط یا سکانس مورد نظر باشید.
The Witcher 3: Wild Hunt
آپدیت نسل نهم بازی The Witcher 3: Wild Hunt، حسن ختام باشکوهی بر ماجراجویی‌های گرالت است. بازی The Witcher 3 هیچگاه اثری بی نقص نبوده، اما اهمیتی ندارد؛ ما از این عنوان لذت بردیم و با آن زندگی کردیم. اگر قصد دارید یک بار دیگر، احتمالا برای بار آخر این عنوان را تجربه کنید، الان بهترین فرصت برای این کار است. یک ماجراجویی بی‌نظیر که اوج هنر بازی‌های ویدیویی را به رخ همگان می‌کشد.
نکات مثبت:
- روایت جذاب
- شخصیت پردازی کم نظیر شخصیت‌های اصلی و فرعی
- طراحی استادانه مراحل فرعی
- ساندترک فوق‌العاده
- بسته‌های الحاقی ارزشمند
- محتوای زیاد
- ارزش تکرار بالا
- طراحی هنرمندانه دنیای بازی
نکات منفی:
- مشکلات مختلف در بخش پاداش و المان‌های نقش‌آفرینی
- پرداخت ضعیف آنتاگونیست اصلی
- برخی مشکلات فنی
۱۰
این بازی روی PS5 تجربه و بررسی شده است
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- رسمی: Forza Horizon 5 بهار امسال برای PS5 عرضه خواهد شد
- مدیر سابق پلیاستیشن رویکرد چند پلتفرمی Xbox را تحسین می‌کند
- گزارش: بازی بعدی God of War با محوریت اساطیر مصر در دست ساخت قرار دارد [به‌روزرسانی شد]
- شایعه: Halo: Infinite به پلی استیشن خواهد آمد
- سیستم مورد نیاز Marvel’s Spider-Man 2 مشخص شد + تریلر نسخه PC
- منبع داخلی: Halo: The Master Chief Collection به PS5 می‌آید
-
تاریخ انتشار:
2015-05-18
۱۳۹۴/۰۲/۲۸ - ژانر: Action , Role-playing
- سازنده: CD Project Red
- ناشر: CD Project Red
- امتیاز گیمفا: 10
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
اولین تیزر تریلر فصل دوم Wednesday منتشر شد 
تصاویر جدیدی از فصل سوم سریال Squid Game منتشر شد + تاریخ دقیق پخش 
تریلر دومین همکاری eFootball و سوباسا منتشر شد 
فصل سوم Squid Game احتمالا درباره سرباز ۰۱۱ است 
نقد انیمیشن Moana 2 | فاقد قصه اما خوش رنگ و لعاب 
لیست سریالهای پربازدید Netflix اعلام شد 
آخر هفته چه فیلم و سریالی ببینیم؟ از تا Moana 2 تا Nickel Boys 
جیسون استاتهام در جدیدترین تصاویر فیلم A Working Man 
بازسازی سریال خانه کوچک توسط نتفلیکس ساخته خواهد شد 
عملکرد ضعیف Spider-Man 2 روی PC همچنان ادامه دارد
- تریلر دومین همکاری eFootball و سوباسا منتشر شد
- عملکرد ضعیف Spider-Man 2 روی PC همچنان ادامه دارد
رسمی: Forza Horizon 5 بهار امسال برای PS5 عرضه خواهد شد 
عضو سابق راکستار: ساخت یک بازی جهان باز بدون باگ مانند GTA 6 بسیار متفاوت از اثری مانند The Witcher 3 است 
سیستم مورد نیاز Marvel’s Spider-Man 2 مشخص شد + تریلر نسخه PC 
مدت زمان مورد نیاز برای اتمام مراحل داستانی Assassin’s Creed Shadows اعلام شد 
توسعه دهنده سابق: بعید است که GTA 6 روی کنسولها با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه اجرا شود 
Marvel’s Spider-Man 2 نقدهای متوسطی در استیم دریافت کرده است 
معرفی ۱۰ بازی انگلیسی برای یادگیری زبان به کودکان 
بازیگر GTA 5 میخواهد در GTA 6 حضور پیدا کند و در مقدمه آن کشته شود
- اولین تیزر تریلر فصل دوم Wednesday منتشر شد
- تصاویر جدیدی از فصل سوم سریال Squid Game منتشر شد + تاریخ دقیق پخش
- فصل سوم Squid Game احتمالا درباره سرباز ۰۱۱ است
- نقد انیمیشن Moana 2 | فاقد قصه اما خوش رنگ و لعاب
- لیست سریالهای پربازدید Netflix اعلام شد
- آخر هفته چه فیلم و سریالی ببینیم؟ از تا Moana 2 تا Nickel Boys
- جیسون استاتهام در جدیدترین تصاویر فیلم A Working Man
- بازسازی سریال خانه کوچک توسط نتفلیکس ساخته خواهد شد
فصل سوم Your Friendly Neighborhood Spider-Man به طور رسمی تایید شد 
تاریخ اکران فیلم اکشن Havoc با بازی تام هاردی مشخص شد
نظرات
شاهکار به تمام معنا،دنیای شاهکار و نویسندگی شاهکار،بهترین بازی عمرم و بهترین RPG تاریخ حالا در بهترین نوع خودش در ورژن نسل نهمی. از ارسال فکت خوشم نمیاد ولی اینجا لازم هست
به زودی میرم و سه باره این شاهکار رو حالا با بهترین شکلش تموم میکنم
“بهترین RPG تاریخ” انقدر فکت نگید!!! چون انقدر بازی rpg خوب هست نمیشه گفت
بازی رو با پایان بد تموم کردی؟ اگر نکردی بهتره اصلا طرفش هم نری چون پایان بدش اینقدر سمی که به احتمال زیاد تا چند هفته افسردگی می گیری 😂 کسایی که پایان بد رو تجربه کردن می فهمن من چی می گم 🤣
من با پایان خوب تموم کردم هر دوبار
بله پایان بدش واقعا بده
من این بازی اون اول ک اومد گرفتمش بعد خیلیم ب دیلوگای بازی دقت نمیکردم و از شانس بد همون پایان بدو انتخاب کردم
و خ ایی حالم بد شد فکر نمیکردم اینجپری تموم شه بعد اون همه بدبختی برا پیدا کردنش
بعد ک فهمیدم دوتا پایان دیگم داره خیلی خوشحال شدم
من همین طور . دفعه اول اصلا برای دیالوگ مهم نبود شانسی یکی رو انتخاب می کردم آخرش هم بازی با من کاری کرد که بفهمم دیالوگ ها مهم هستند 😂
ای بابا
من یه بار رفتم اونم رو پایان بد
فک کو ۴۰ و خورده ای ساعت نشستی پای یه بازی بعدش آخرش اون پایان بدشو بری (واقعا انتخاب های بدی هم نکردم) اصلا بد جور خورد تو ذوقم ارزش بازی برام خیلی اومد پایین
من پایان بد رو رفتم🗿
اسپویل : فقط اخرش متوجه نشدم گرالت کشته میشه یا زنده میمونه فقط نشون دادن با چشمان پر از اشک توی کلبه نشسته و داره به گردن بند استادش وزمیر نگاه میکنه
منی ک کاتسین هارو رد میکنم:
من فقط با گفتن red dead 2 میتونم یه مثال نقض بزنم *
منم با گفتن این که رد دد ار پی جی نیست کل کامنتت رو نقض میکنم
ببخشید اگه اینطوری بود که دیگه جایزه دادن به بهترین بازی سال و بهترین بازی تاریخ پرت میشه میره ، تو rpg اوکی
ولی تو حالت کلی ، میتونن باهم رقابت کنن /:
چرا مردم قبل از اینکه کامنت بزارن یکم فکر نمی کنن روش ؟
هر سمی توی ذهنشون میاد می نویسن 😑
red dead 2 یک بازی rpg نیست اینو دیگه از یه بچه گیمر ۱۰ ساله هم می دونه 😐
تو به red dead میگی RPG
هه
یکم تحقیق کن
برای خودت میگم
منم بهت میگم ، تو حالت کلی مقایسشون اوکیه
مقایسه از چه نظر ؟ گرافیک ؟ خب معلومه گرافیک رد دد بالا تره چون توی رد دد سازنده ها سعی کردن بازی واقع گرایانه باشه (reality) اما در ویچر سازنده ها روی داستان در گیر کننده و مکانیک های rpg بیشتر تمرکز کردن . همین کوئیست های بیشمار ویچر می دونی چقدر ساختنش زمان بره ؟ من خودم هم رد دد رو دوست دارم و یکی از بازی های مورد علاقم هست ولی ویچر و رد دد فقط از نظر گرافیک قابل مقایسه هستند.
تو جوایز میشه مقایسه کرد
اینکه تو سبکشون چطور ظاهر شدن میشه مقایسه کرد
داستان میشه
موسیقی میشه و فلان و بهمان
فکت یعنی همه‌شمول. بنابراین نگید بهترین آرپی‌جی تاریخ بودن این بازی یه فکته. برا خیلیا بهترینه ولی برا بعضیا هم بهترین نیست این دیگه برمیگرده به سلیقه‌ی طرف. ضمن اینکه با وجود آیپی‌هایی مثه divinity original sin, POE, Diablo, Dark souls, Dragon Age, Baldur’s gate, neverwinter و بسیاری آیپی دیگه واقعا دشواره که به یکی از همینا هم بگیم بهترین. یکی از بهترین‌ها خیلی پسندیده‌تره…
البته دوست گرامی مس افکت یک و دو دراگون ایج هم سالار مخصوصا مس افکت فرمانده شپرد با اون گیم پلی زیبا داستان و دنیا کهکشان ها سیارات مختلف واسه گشت گذار سایدکوست ها متنوع نویسنده دو نسخه مس افکت شاهکار افرید همینطور ویچر دراگون ایج کلا رمان ویچر رو کسی بخونه غرق میشه مثل کمدی الهی که دانته هزاران سال پیش نوشته بود دوره رنسانس و دویل می کرای رو از اسامی این کتاب باستانی نوشتن دانته ویرجیل خود جهنم دانته هم سال دوهزار ده یازی خوش ساختی بود هر چند کلا گاد آف وار بود از هر لحاظ
CDPR یه استودیو تقریبا ناشناخته برای جامعه گیم بود که با The Witcher 3 Wild Hunt کاری رو کرد که شاید هیچکس انتظارش رو نداشت
اول ابر شاهکاری تاریخی خلق کرد و دوم به مدت ۵ سال پر افتخار ترین بازی تاریخ بود
در نقد و بررسی این بازی و صحبت کردن ازش دیگه حرفی برای گفتن نمیمونه چون همه ماها از بزرگی این بازی خبر داریم
پس در اینجا میخوام تشکر کنم از منتقد عزیز هم بخاطر نقد که الان میخوام شروع کنم به خوندنش و هم بخاطر نمره دهی که بهش ۱۰ داده و نزاشته ایراد های وارده بهش نمره کلی اون رو پایین بیاره
برخلافه بعضی منتقد و سایت ها که برای کوچیک ترین ایراد ۰.۵ نمره کم میکنن !
Elde Ring پر افتخار ترین بازی تاریخ شد و برای همین تبریک میگم به سولز فن ها مثل خودم
هنوز فرصت تجربه کردنش برام فراهم نشده ولی با توجه به تجربه سه گانه Dark Souls و Sekiro Shadows Die Twice میگم این بازی لایق تمام جوایزی که میبره هستش
از دید منطق باید بگم که همیچین القاب و جوایزی زیاد معتبر نیستن
هر ساله تعداد تمام جوایز زیاد تر میشه و بعضی سال ها با اختلا چند صد جایزه کم و بیش میشه
اما این حرف دلیل بر این نیستش که بازی هایی که این جوایز رو کسب میکنن فاقد اعتبار و … باشن
Elden Ring تونست اون فن بوی های متعصب و بی منطق (تکرار میکنم فن بوی متعصب و بی منطق) سونی و Tlou Part 2 رو ضایع کنه خودش کلی حرفه
آخه همینا سر پست پر افتخار ترین چه توی گیمفا و چه جاهای دیگه یه الم شنگه ی به پا کردن که بیا و ببین
چقدر هم عناوین CDPR رو مسخره میکردن !
به هر حال رکورد ها ساخته میشن که شکسته بشن
ولی همچنان یه رکورد دست نخورده باقی مونده که فک نکنم به این زودی ها شکسته بشه
The Witcher 3 Wild Hunt تونست ۵ سال رکورد دار پر افتخار ترین بازی تاریخ باشه که هنوز شکسته نشده و شک دارم روزی هم شکسته بشه
حس میکنم پر افتخار ترین بازی بعدی تاریخ قراره The Elder Scrolls VI یا The Witcher بعدی باشه اما اینکه بتونن ۶ سال پر افتخار ترین بمونن که این رکورد شکسته بشه واقعا کار سختیه
البته بماند که The Witcher 3 Wild Hunt این بیش از ۱۰۰۰ جایزه ی که برده و توی اکثر تریلر ها بهش اشاره میشه هم خودش کلی حرفه حالا اینکه معتبر باشن یا نه نمیدونم
اینکه سال هایی مثل ۲۰۱۱/۲۰۱۵/۲۰۲۲ و … بعضی عناوین تونستن از پس چندتا از رقبای شاهکار خودشون بربیان و اکثر جوایز رو ببرن و تا سال ها پر افتخار ترین تاریخ بمونن کاری هستش که هر استودیویی از پسش بر نمیاد
سال ۲۰۱۵ یه استودیو تقریبا ناشناخته برای جامعه گیمینگ به اسم CDPR اومد با یه بازی تاریخ سازی کرد
سال ۲۰۲۲ یه استودیو شناخته شده به اسم From Sofrware اومد با یه بازی که کلی مخالف بی منطق داره پر افتخار ترین شد
جالبیش اینجاست که یکی از بازیهایی که باهاش تست کارت گرافیک میگیرن همین بازی در کنار رد دد.بعد از تقریبا ۷ سال و اندی از انتشارش.واقعا گرافیک خوبی داشت.مخصوصا در حالت اخر گرافیکی و رزولوشن 4k مانیتور.همون نسخه ۲۰۱۵ قشنگ میتونستید بافت زره گرالت رو بشمارید.خیلی خفن بود.با این اپدیت خفن تر شد.
ظاهر لباسو مثل اودیسی و سایبرپانک میشه شخصی سازی کرد؟
سلام و تشکر از بررسیتون،
فقط یه مورد راجع به ایرادی که به wild hunt گرفتین بگم،
این شرور بسیار شبیه به ساارون از The Lord of the Rings یا وولدمورت از Harry Potterه ولی تا به حال ندیدم کسی به اونا ایرادی بگیره،
Wild Hunt همونطور که گفتین “کسی که صد در صد منفی و شرور است و هیچ‌گونه دلیل و پیش زمینه‌ای برای شرارت او وجود ندارد” و این به خودی خود چیز بدی نیست، این مدل از شرورها کاری که میکنن اینه که به رفتار شخصیت‌های داستان جهت میدن و ما تو کل ۴۰-۶۰ ساعت خط اصلی داستانِ بازی اصلا دفعاتی که Wild Hunt رو میبینیم خیلی محدود هست و دیالوگ خاصی هم نداره و نیازی هم نیست که بهش پرداخته بشه…
به جای آنتاگونیست اصلی، هدف سازنده‌ها این بوده که به شخصیت‌های منفی دیگه پر و بال بدن مثل: King of Beggars
Crones(همون سه تا خواهر تو جنگلِ جنوبی Velen)
Bloody Barron
Gaunter O’dimm
نمیگم که سی دی پراجکت رد هیچ شخصیت بدی نساخته ولی این نوع روایت (که آنتاگونیست اصلی خیلی دیده نمیشه) صرفا یه سبکی از روایت هست که به خودی خود بد نیست و به جای اینکه بار شرارت رو بندازه رو یه نفر، این بار رو روی شخصیت های مختلف تقسیم میکنه (که البته با توجه به طولانی بودن بازی، تنوع رو بالا نگه میداره و به نظرم انتخاب درستیه)
مجدد ممنونم بابت نقد.
سلام
واقعا یکی از منطقی ترین و بهترین کامنت هایی بود که تا بحال دیدم
کامنت شما خیلی مفید بود و باعث میشه اگه کسی یوقت اطلاعاتش محدود باشه با خودندنش از این به بعد با دید بازتری به سراغ آثار دیگه بره
دمت گرم
درسته همین نوع روایت رو توی سایبرپانک هم میشه دید. Adam smasher رو فقط حدود دو بار اون هم خیلی کوتاه داخل بازی میبینیمش (یکی از اون دفعات از نگاه johnny هستش) و آخر هم بدون مقدمه یه راست باهاش مواجه میشیم که حکم باس آخر بازی رو داره درست مثل Eredin/wild hunt البته که CDPR توانایی نوشتن villain های خیلی بهتر از اینا رو داره. Letho از ویچر ۲ و Gaunter O’dimm از Hearts of stone این موضوع رو ثابت میکنن.
هارتز اف استون تا اون تویستش اولگیرد رو هم ویلن گذاشته بود البته که فوق العاده کار شده بود. (شخصا اولگیرد رو بعد گرالت بهترین کارکتر ویچر ۳ میدونم)
در مورد سایبر هم درست میگید. اسمشر حکم یه boogeyman داشت تا انتاگونیست. بنظرم سایبر توی بحث انتاگونیستهاش بیشتر روی یه ایدئولوژی تکیه کرده تا شخص خاص. درسته اولش با شخص شروع میشه که یورینوبو اراساکاس ولی جلوتر که میریم خصوصا بعد مکالمه با تاکیمورا توی پشت بوم درباره بچگیش و سخنرانیهای تموم نشدنی جانی درمورد کورپوریشنها، انتاگونیستها دیگه افراد نبودن (حداقل برای من). بخاطر همینه که اندینگ Devil رو پلیرها و جانی خیانت وی به خودش میدونن. با اینکه توی همه اندینگها اسمشر کشته میشه.
سایبر خیلی داستانش رو با همین نمادها پیش میبره که واقعا کشف نکاتش خیلی رضایت بخشه. قبلا متن مفصلی در همین مورد درباره سایبر نوشتم ولی متاسفانه نشد که عمومی بشه.
بله. انگار ویلن اصلی سایبر خود نایت سیتی هستش. این شهر لعنتی هر جوانی رو که آرزو بزرگترین Merc شدن رو داره به درون خودش می‌کشه، جونش رو می مکه و پیکر بدون جانش رو میندازه تو سطل زباله. همون اتفاقی که با *اسپویل *اسپویل:
جکی افتاد. و اگر بایو چیپ نبود برای V هم می‌افتاد.
هردوشون دلیل دارن تو فیلما حذف شدن تقریبا
به اصافه اینکه ابهت خاصی دارن و زیاد هم تک بعدی نیستن برای همین مردم دوستشون دارن
ولی wild hunt زود حذف شد و بیشتر انگار تو بخش فرعی بودن…
به نظرم نقشی که wild hunt تو بازی داره اینه که فقط اسمش باعث ترس بشه.
مثل ساارون که تو سه گانه فقط یه نیروی متحرکه هست و بعضی مواقع اصلا شخصیت‌ها با ساارون کاری ندارن اما همه کارهایی که انجام میدن برای مبارزه با اون هست.
توی ویچر هم همینطوریه، اول بازی ما کلا با bloody baron سر و کله میزنیم اما انگیزمون نجات سیری از wild huntه،
بعدش میریم novigrad که به تریس کمک کنیم اما انگیزمون نجات سیری از wild huntه، بعد از اون میریم skellige… و الی آخر.
اگه منصف هم باشیم به طور غیر مستقیم اطلاعات زیادی راجع به wild hunt تو بازی هست، از نُت‌ها و به اصطلاح کتاب‌هایی که تو بازی هست خیلی میشه راجع به wild hunt و conjunction of the spheres اطلاعات کسب کرد، همچنین wild hunt (مثل ساارون) اصلا احساس نیاز نمیکنه که بیاد تو میدون و خودی نشون بده به خاطر همین بقیه کاراش رو انجام میدن.
راجع به تک بعدی بودنش با شما موافقم ولی ساارون هم تک بعدیه، چرا به اون ایراد نگیریم؟
نیازی نیست همه شرورها عاطفه داشته باشن و شخصیت‌های خاکستری باشن که بعد بگیم “به به چه شخصیت پیچیده‌ای”، بعضی شخصیت‌ها وقتی سیاهِ سیاه هستن جذابن و به نظرم cdpr شخصیت wild hunt رو به اندازه کافی جذاب و ترسناک طراحی کرده.
البته سااورن تو سه گانه فرم فیزیکی نداره، منظورم به کلیت داستان ساارون هست.
مشکلی وجود نداره توی تک بعدی بودن ولی اینم حتی خوب در نیومده بنظرم
باس فایت آخر بنظرم یکمی آسون بود و اصلا حس اون کاریزما و قدرت رو نمیداد برای همین هیچ خاصی وقتی میکشیش نداری…
برای همین بهتر بود یا باسش بهتر باشه(مثل دی ال سی) یا اینکه شخصیت خوبی میساختن
البته که من مشکلی ندارم من عاشق داستان اصلیم🔥
باسفایتهای بازی اصلی (جدا از دی ال سی ها) کلا به خوبیِ بقیه فاکتورهای بازی نبودن، یه بخشیش به خاطر سیستم مبارزه‌ی نه چندان عمیق بازیه.
من کلا سه تا باس فایت خوب از بازی یادمه (اونم نه به خاطر خود مبارزه بلکه به خاطر شخصیت و مکانی که توش مبارزه میکردیمه)، دو تاش برای blood and wine بود یکیش هم برا hearts of stone
موافقم که Wild Hunt خیلی خوب نبود ولی فکر میکنم انقدری بد نبود که نکته منفی باشه، خود باسش هم شاید جالب نبود ولی مراحلی که به باسش منجر میشد برام خاطره‌انگیزه.
درود بر شما
بهترین بازی تاریخ برای من ❤️
خیلی برای این آپدیت جدیدش ذوق داشتم ولی مشکلات فنیش خیلی اذیت میکنه دوتا آپدیت داده بهتر شده ولی بازم مشکل داره
در این که شاهکاره بحثی نیست
ولی مثل نسل هشت منو جذب نکرد این اپدیت
به به فقط همین
👏👏❤❤
واقعا نمیشه از این اثر هنری ایراد گرفت
زبان در توصیفِ جلال و شکوه این بازی عاجز است.
31 ساعت تا به الان مشغول تجربه ورژن نسل نهمی‌ش بودم و حقیقتا باید بگم پس از ۸ سال نه تنها ذره ای کهنه نشده بلکه غنای بیشتری هم پیدا کرده! ویچر ۳، عین شراب میمونه، با گذر زمان فقط غنی‌تر میشه.
برای بار هشتم استارت زدم حقیقت ، وضع اف پی اس رو pc با RT جالب نیست ولی خب زیاد اهمیت ندادم با اینکه رو مشکل فنی حساسم بس که بازی عشقه لاناتی
سلام بر دوست عزیزم.
با هاتفیکساشون با DirectX 11 و Vsync خاموش و یسری چیزهای ریز مثل خاموش کردن Nvidia Hairworks و Grass Density پایین و بک گراند کارکتر نرمال فریم ریت خوبی رو میتونی بگیری. (اگه بدشانس باشی شاید نویگراد یکم استاتر بخوره بهت که بعید میدونم) موقع ریلیز ۴.۰۰ رو پیسی خیلی وضع فنی جالب نبود اوضاعش الان با این ستینگ اوکیه. حالا باز هاتفیکس میدن انگار. اگه هم نسخه استیم دارید حوصله این ستینگ بازیارو ندارین توی properties، برید Beta ورژن بازیو بزارید ۱.۲۳. نسخه نسل هشتمی ران میشه.
HF Witcher!
اره در جریان بودم ولی خب وعده اصلی اپدیت ray tracing بود که خب با اون بازی افتضاح اجرا میشه مثلا من خودم رو همون نسخه ۱.۳۲ یادمه کلی ماد گرافیکی داشتم مثل همین HD REWORK بعد با ین سری کاستوم ستینگ تنظیمات گرافیکی رو از حالت ultra بالاتر برده بودم و با یه ماد به اسم BlitzFx , rt Reflection هم بازی داشت میتونم بگم به مراتب بهتر بود بازی راحت ۷۰-۸۰ اف پی اس میداد الان با RT حتی با dlss هم بازی افتضاح اجرا میشه ولی خب درسته dx11خوب اجرا میشد درسته
من خودم rtx و روشن کردم بازی fps دراپ های وحشتناک میزنه فرقشون زیاده و حتی بعضی موقع استاتر میشد هنوزم نصبه رو سیستم ولی تا خوب نشه اجرا نمیکنم تا فریم ریت ثابت نگیرم آروم نمیگیرم امیدوارم زودتر فیکس شه
اره اصلا مشکل صرف fps drop نیست بازی micro stutter های زیاد میزنه که حتی تو fps , stable هم بازی اصلا روون نیست ، چی بگم امیدوارم زودتر فیکس شه
بهترین عناوین rpg تاریخ بنظرم ویچر ۳ و اسکایرم هستن.
علاوه بر دیالوگ های عالی و تاثیر گذار، در بقیه ی زمینه ها چه مبارزات و چه موسیقی و محتوا و گرافیک و … حرف اول رو در زمان خودشون میزنند البته بنظرم تنوع و شخصی سازی اسکایرم به شدت زیاد تره و به نوعی rpg تره و سرتره.
ویچر ۳ مشکلاتی در تنوع سلاح ها داره با توجه به اینکه حتی ۲۰۱۵ منتشر شده.
.
تمامی عناوین رو از سال ۲۰۰۰ تا به الان روی پیسی کرکی زده ام خخ
بین تمامی عناوین، همین ویچر ۳ جزو ۵ بازی برتره که هم به حق گوتی شد و هم به حق متای بالای ۹۰ گرفت.
.
ایول ۴ و اسکایرم و ویچر ۳ همیشه جزو سه گوتی حق عمر من بوده اند و هستند.
مشکل تنوع سلاح ها؟
تا جایی که بنده اطلاع دارم ویچر ها با شمشیر فایت میکنن،حتی اول بازی که وزمیر به گرالت کراس بوو میده گرالت بهش میده رسم و رسوم رو فراموش کردی؟
مثل اسکایریم نمیشه تبر و Mace و بقیه سلاح هارو بیارن چون ویچر ها با شمشیر کار میکنن
کاملا واضحه که تنوع شمشیر ها پایینه. شمشیر های مختلف، توانایی های مختلفی ندارند. قدرت های جادو خیلی ابتدایی هستن و فقط ۵ قدرت ساده و ابتدایی در نظر گرفته شده. کراس بوو ها هم کاملا ساده هستن و قدرت های بخصوصی ندارن که گیمر رو به خودش جذب کنه.
توی اسکایرم فقط گرفتن و استفاده ی Auriel bow می ارزه به کل کراس بوو های ویچر ۳
.
تنوع در همین شمشیر و کراس بوو و جادو میتونست شدیدا بیشتر باشه.
در ضمن سلاح های تبر و … در ویچر ۳ کامل استفاده هست. همچنبن با اینکه با یک عنوان در سال ۲۰۱۵ مواجهیم ولی حرکات مبارزه چنان متنوع نیست و از یک زمان به بعد به دور تکرار میفته.
اون قدرت های ابتدایی باز برمیگرده به خود دنیای ویچر،هرکس ویچر بشه چندتا جادوی ضعیف میتونه انجام بده جادوگر های بزرگ میتونن جادوهای مهم رو انجام بدن
مثل اسکایریم که با توجه به دنیاش شخصیت از دستش آتیش میزنه،هیل میکنه تازه shout هاشم هست
بعضی از شمشیرهاش هم قدرت داشتن مثل Caretaker Spade که فکر کنم با هر ضربه هیل میکرد،یا ایروندایت که شارژ میشد بعدش کریتیکال میزد
حرکات مبارزه در خود اسکایریم خیلی هم بدتره نسبت به ویچر و اونم متنوع نیست فقط بلاک و ضربه زدن هست
وای اینو😂
تو همین ویچر با تبر و Mace هم میشه مبارزه کرد
این همه تعریف کردی همین یکچیز ساده هم نمیدونستی؟
شماهم درست میگی ولی من کلا منظورم یه چیز دیگه بود
اسکایریم بر خلاف تصور اکثر افراد اصلا جز بهترین آر پی جی ها نیست اسکایریم بیشتر ادونچره تا آر پی جی صرفا چون یکسری المان آر پی جی داره نمیشه گفت بهترین آر پی جیه، توی خود سری الدر اسکرولز مارریوند و آبلیوین (یک کوئست از کوئستلاین دارک برادرهود توی آبلیوین که توی شهر اسکینگرد جریان داشت فکر کنم اندازه کل اسکایریم آزادی عمل داشت) و کلا توی گیمای بتسدا فالوت سه و دو تا نسخه از الدر اسکرولز که گفتم ترکوندن توی این زمینه
اینکه اسکایرم rpg نیست که اشتباهه
ویچر ۳ و اسکایرم به سبک rpg هستند ولی در کنار همین دیالوگ ها و … برای کژوال پلیر ها هم مناسبند و همین باعث بیشتر دیده شدنشون میشه.
در ضمن گوتی شدن الدر بطور کلی حق بوده چه ۴ چه ۵ گرچه اینو در lیامم نگفتم
.
اینکه شما میگید، مربوط میشه به عناوینی که به زبون ساده یک rpg خالص با دیالوگ پیچیده و مراحل کاملا آزادانه با قدرت انتخاب بالا و خیلی موارد دیگه هستن. اگر به این سمت بریم بهتره از عناوین ابسیدین که دارای سیستم دیالوگ پیچیده و در عین حال جذاب هستن، صحبت کنیم.
چنین عناوینی شاید برای یک rpg فن حرفه ای فقط جذاب باشه که طرفداران محدودی داره اما عناوین rpg مانند اسکایرم و ویچر ۳ که در کنار همین المان های اصلی یک rpg البته( غیر پیچیده ) دارای موسیقی بی نظیر و گیم پلی پر محتوا و پر جزئیات و … داره و در عین حال ساده تره، باعث جذب کثیری از افراد میشه که همین باعث شهرت اون عنوان خواهد شد.
.
من خودم شخصا عناوین rpg ساده تر رو به پیچیده ها ترجیح میدم، کاملا سلیقه ایه
اینکه من عناوینی مثل اسکایرم و فیبل و ویچر ۳ رو به عناوین ابسیدین و یا الدر ۴ ترجیح میدم.
نظر شما محترمه ولی خب آر پی جی اسمش روشه رول پلیه، نقش آفرینی نمیشه که یک الدر اسکرولز ساخت از لور بی نظیرش استفاده کرد بعد بازی جای اون نقش آفرینی که تمرکزش رو ان پی سی ها بود و ماجراجویی تمرکزش بره روی اکشن تا آر پی جی خب نمیشه، هر چند که بازم اسکایریم آر پی جی سطح بالایی هستش نه در حد ابسیدین یا بتسدای کلاسیک ولی بازم خیلی بهتر از اوضاع خراب آر پی جی های غربی توی نسل هشته جز بهتریناست توی آر پی جی های غربی نه اینکه سطح یک باشه، چون تعداد سطح یک های آر پی جی خیلی کمه
همین تازه برای سومین بار تمومش کردم ، هنوز بعد از ۸ سال از عرضه ویچر ۳ بازی که بتونه بیشتر ازش چشم رو بگیره نیومده بعد از ۱۶ سال گیم زدن با افتخار میتونم بگم ویچر ۳ بهترین بازی بود که کردم واقعا چه شاهکاری ساختی سیدی دمت گرم واقعا
یکی از بهترین بازی های عمرم و قدم زدن تو دنیاشو واقعا دوست دارم
ولی دیگه بنظرم لقب یهترین rpg یکمی براش زیاده بنظر من هنوز المان های rpg اش خیلی کمه…
البته بازم چیزی ازش کسر نمیکنه و بنظرم یکی از بهترین شخصیت پردازی ها و روایت ها رو تو بازیا داره
بنظرم اگه RPG ها رو تقسیم بندی کنیم ویچر ۳ و سری مس افکت از لحاظ Story driven بودن Top Tier حساب میشن ولی در مقایسه با Player Driven RPGs از لحاظ RPG بودن کم میارن (که قابل درکه. هدف شون متفاوته)
ممنون بابت نقد نسخه نسل نهم 🙏 یه شاهکار همیشه شاهکاره و مستحق نمره کامل به هر حال تمام بازیها ایراداتی دارن ولی مهم تجربه کلی بازی هست که ویچر ۳ یکی از درخشان ترین آثار ویدیو گیم در این زمینه هست.