رتبه‌بندی نسخه‌های مختلف فرنچایز Mortal Kombat

فرنچایز Mortal Kombat از جمله محبوب‌تربن مجموعه بازی‌های سبک مبارزه‌ای محسوب می‌شود. در این مقاله به رتبه‌بندی بدترین‌ها و بهترین‌های این فرنچایز خواهیم پرداخت.

فرنچایز Mortal Kombat در آستانه‌ی ۴۰ سالگی قرار دارد. در طول این مدت، علاوه بر توسعه بازی‌های متعدد، شاهد عرضه ۳ فیلم سینمایی، یک سریال لایو اکشن، ۴ انیمیشن و یک کارتون صبح‌گاهی برای این بازی مبارزه‌ای محبوب بوده‌ایم. اگر همه‌ی پورت‌ها و به‌روزرسانی‌های مجموعه Mortal Kombat را حساب کنیم، دیده می‌شود که تا کنون بازیکنان موفق به تجربه ۱۴ نسخه از این فرنچایز پرطرفدار شده‌اند. از این بین، ۱۱ تای آن‌ها عناوین مبارزه‌ای تمام‌عیار محسوب می‌شوند و ۳ نسخه دیگر را اسپین‌آف‌هایی با کیفیت‌های‌ مختلف تشکیل داده‌اند. در این مقاله، به رتبه‌بندی برترین عناوین مجموعه Mortal Kombat خواهیم پرداخت. این نکته را در نظر داشته باشید که هرکدام از بازی‌های ذکر شده در این لیست، به همراه به‌روزرسانی‌های خوددر نظر گرفته شده‌اند؛ چرا که برای مثال نمی‌توان Mortal Kombat 3 را از Ultimate Mortal Kombat 3 جدا کرده و هرکدام از آن‌ها را یک بازی مجزا در نظر گرفت.

از سوی دیگر، در این مقاله صرفا به عناوین استاندارد Mortal Kombat اشاره شده و به بازی‌هایی که در آن‌ها این فرنچایز به صورت افتخاری و مهمان حضور دارد، نخواهیم پرداخت. این جمله بدین معناست که در این مقاله خبری از بازی‌های Injustice و NBA Jam نیست.

۱۴. Mortal Kombat: Special Forces

احتمالا تنها جمله مثبتی که می‌توان راجع به بازی Mortal Kombat: Special Forces ذکر کرد، این است که این بازی بدترین Mortal Kombat تاریخ محسوب نمی‌شود و این افتخار به Mortal Kombat Advance که پورت Mortal Kombat 3 بوده، می‌رسد. با این وجود، نمی‌توان این موضوع را کتمان کرد که Special Forces، یک بازی بسیار بی‌کیفیت است. این عنوان، یکی از آن جمله آثاری محسوب می‌شود که به دلیل برخی تصمیمات عجولانه از سوی توسعه‌دهنده، به صورت پیش از موعد به بازار عرضه شدند. در ابتدا قرار بود تا Special Forces، یک عنوان اکشن بوده و بازیکنان کنترل جکس (Jax) و سونیا (Sonya) را برعهده بگیرند. این در حالیست که حتی تصویر بازی با این طرح داستانی در یکی از مجلات فعال در حوزه گیمینگ به چاپ رسید. با این‌حال، روند شتاب‌زده ساخت بازی منجر به این شد تا در نسخه نهایی، خبری از سونیا نباشد. نکته عجیب این‌که پس از عرضه بازی، خبری از کابال (Kabal) که یکی از اعضای اصلی تیم شرورهای Special Forces محسوب می‌شد نیز نبود. این اثر، از مجموعه‌ای از هزارتوهای آزاردهنده تشکیل شده بود که در کنار اکشن بی‌کیفیت و ملالت‌بار آن، یک تجربه ناخوشایند را برای بازیکنان رقم زد. Special Forces از انسجام کافی برخوردار نبود و احتمالا Tremor، تنها نکته مثبت این بازی محسوب می‌شود.

۱۳. Mortal Kombat 4

در اواخر دهه ۹۰، بسیاری از استودیوهای بازی‌سازی تصمیم گرفتند تا تعدادی از بازی‌های محبوب آن‌ سال‌ها را به عناوین سه‌بعدی تبدیل کنند. با این‌حال، بازی‌سازان معدودی موفق شدند تا یک عنوان سه‌بعدی باکیفیت را عرضه نمایند. در واقع، به ازای هر بازی Super Mario، چندین Earthworm Jim و Castevania ساخته شد و این خود باعث عدم استقبال و بدبینی بازیکنان نسبت به عناوین سه‌بعدی گردید. در چنین شرایطی، استودیوی مدوی (Midway) تصمیم گرفت تا بازی بسیار باکیفیت Mortal Kombat 3 را به صورت سه‌بعدی تولید کرده و آن را با نام Mortal Kombat 4 به بازار عرضه نماید. در این اثر، شاهد حضور تعدادی شخصیت جدید بودیم که علاوه بر عدم جذابیت ذاتی‌شان، به شکلی مضحک از دیگر مبارزین استفاده شده در فرنچایز Mortal Kombat مشتق شده بودند.

قسمت بد ماجرا این‌ بود که عملا مزایایی که به لطف سه‌بعدی نمودن Mortal Kombat 3 به این بازی اضافه شد، در برابر سیل بی‌شمار ایرادات این اثر عملا به چشم نمی‌آمد. از سوی دیگر، از آن‌جایی که سازندگان بازی موفق نشده بودند تا جلوی اجرای کامبوهای مختلف و مکرر را بگیرند، مجبور شدند تا از مکانیکی در بازی استفاده نمایند که مانع از این می‌شد که بازیکن حرکات مد نظر خود را به صورت بی‌وقفه پیاده کنند. قابلیت استفاده از سلاح‌های مختلف، از جمله نکات مثبت گیم‌پلی Mortal Kombat 4 محسوب می‌شد اما مشکلات متعدد این بازی، اجازه نمی‌داد تا چنین قابلیت‌هایی پررنگ جلوه نمایند. کات‌سین‌های نامناسب این بازی، حتی روی فونت کلاسیک Mortal Kombat نیز تاثیر گذاشت و توسعه‌دهندگان مجبور به حذف آن شدند. کلیه این موارد، Mortal Kombat 4 را به یکی از نسخه‌های ضعیف این فرنچایز تبدیل نمود.

12. Mortal Kombat vs. DC Universe

به واقع هیچ‌گاه به دلیل Fatalityهای عاری از خون‌ریزی و Heroic Brutalityهای ناخوشایند موجود در Mortal Kombat vs. DC Universe، این اثر را یک بازی بد نمی‌دانم. آن‌چه که این عنوان را برای من به یک بازی ناامید‌کننده تبدیل کرد، ریاکاری موجود در آن است؛ چرا که بارها در کمیک‌های DC، شاهد انجام اقداماتی سرشار از خون‌ریزی از سوی قهرمانان مختلف آن بوده‌ایم. این‌‌که DC تصمیم گرفت تا از خون‌ریزی و نمایش صحنه‌های فجیع کشتار در یک نسخه از فرنچایز Mortal Kombat x استفاده نکند، یک موضوع غیر قابل درک محسوب می‌شود. شاید کمپین داستانی بازی و کراس‌آور آن با نسخه‌های دیگر، تنها نکته مثبت راجع به Mortal Kombat vs. DC باشد. این عنوان که بین دو نسخه Mortal Kombat: Armageddon و Mortal Kombat 9 منتشر شد، به وضوع از سوی تیم توسعه‌دهنده توجه کمتری را دریافت نمود. گزینه مربوط به نمایش و اندازه‌گیری میزان خشم (Rage) و حرکات مبتنی بر زمان که تحت عنوان EX یاد می‌شدند، از جمله نکاتی بودند که با ساختار مجموعه Mortal Kombat در یک راستا قرار نداشته و به کیفیت نهایی بازی لطمه وارد نمودند. از سوی دیگر، فهرست قهرمانان DC در این بازی به گونه‌ای بود که بازیکنان را به تجربه این اثر ترغیب نمی‌کرد.

به هر ترتیب، حقیقت این است که کراس‌آوربودن Mortal Kombat vs. DC Universe، موضوعی بود که در نهایت باعث نجات این بازی شد. این بازی ثابت کرد که دنیای Mortal Kombat و DC، به طور تعجب‌آوری با یکدیگر به خوبی در تناسب قرار می‌گیرند. از سوی دیگر، نمی‌توان این موضوع را کتمان کرد که پایان‌های مختلف گنجانیده شده در بازی، در مجموع رضایت‌بخش بودند. شما در هیچ بازی دیگری شاهد این نخواهید بود که Dark Knight Sub-Zero و Shao Khan، ارتشی از جنایت‌کاران کریپتونی متعلق به Phantom Zone را فرماندهی کنند. از سوی دیگر، حالت سینمایی و داستانی به نام Midway/NetherRealm، یکی از مواردی بود که برای بار نخست در این بازی مورد استفاده قرار گرفت. این‌که این حالت را از نقطه‌نظر قهرمانان هر دو گروه قادر به تجربه هستید، بر جذابیت بازی افزوده بود. بعد از گذشت سال‌ها، کماکان باور دارم که باید در این بازی شاهد مبارزه جانی کیج (Johnny Cage) و بوستر گلد (Booster Gold) می‌بودیم. در واقع داستان Mortal Kombat vs. DC Universe، می‌توانست براساس تقابل این دو شخصیت روایت شود.

۱۱. Mortal Kombat Mythologies: Sub-Zero

اسپین‌آف‌های مرتبط به شخصیت ساب‌زیرو (Sub-Zero) ،هیچ‌گاه با اقبال مناسبی از سوی بازیکنان مواجه نشدند و همواره حضوری ثابت در فهرست بدترین بازی‌های تاریخ داشته‌اند. به باور من، بسیاری از انتقاداتی که از این عنوان صورت می‌گیرد، غیر منصفانه هستند. با این‌ وجود، آیا Mortal Kombat Mythologies: Sub-Zero یک بازی خوب محسوب می‌شود؟ هرگز! نکته مهم راجع به این بازی این است که زمانی که بازیکنان با سیستم کنترل پر از ایراد آن به نحوی خود را سازگار می‌کنند، می‌توانند با آن خود را سرگرم کنند؛ آن هم در شرایطی که این بازی نمی‌تواند انتظارات طرفداران را آن‌طور که باید و شاید برآورده نماید. Mortal Kombat Mythologies: Sub-Zero، داستان بای‌هان (Bi-Han) را که نخستین ساب‌زیروی تاریخ محسوب می‌شود، روایت می‌کند. این بازی که مقدمه‌ای بر نخستین نسخه از فرنچایز Mortal Kombat محسوب شده و وقایع آن زمینه‌ساز اتفاقاتی می‌شود که در Mortal Kombat 4 شاهد آن بودیم، به ریشه‌های داستانی اسکورپیون (Scorpion) و نوب سایبوت (Noob Saibot) نیز می‌پردازد. شرورهایی که در این بازی برای نخستین بار معرفی می‌شوند، کوان‌ چی (Quan Chi) و شیناک (Shinnok) هستند که بعدها در نسخه‌های دیگر مجموعه MK شاهد حضور مجددشان بودیم. سکانس‌های CGI ناخوشایند و کات‌سین‌های فاقد خلاقیت، از جمله موارد دیگری هستند که به کیفیت Mortal Kombat Mythologies: Sub-Zero لطمه وارد کردند؛ با این حال، از نقطه نظر گرافیکی این بازی روی پلی استیشن از خود کیفیت مناسب‌تری را نشان می‌دهد. بخش‌های پلتفرمینگ ضعیف در کنار هزارتوهای غیر جذاب، از جمله موارد دیگری هستند که باعث شدند تا انتقادات بسیاری از Mortal Kombat Mythologies: Sub-Zero صورت بگیرد. احتمالا بزرگ‌ترین نکته مثبتی که راجع به این عنوان می‌توان ذکر کرد، این است که با وجود کلیه ایرادات ذکر شده، در صورتی که از صبر و شکیبایی کافی برخوردار هستید، این بازی کماکان ارزش تجربه کردن را دارد.

۱۰. Mortal Kombat: Armageddon

این عنوان، از جمله بازی‌هایی است که به شما نشان می‌دهد که چگونه ترجیح دادن کمیت بر کیفیت، می‌تواند روی عملکرد محصول نهایی تاثیرگذار باشد. در پایان نسل کنسول پلی استیشن ۲، شاهد حضور شخصیت‌های بسیاری در فرنچایز MK بودیم؛ شخصیت‌هایی که سلیقه‌های مختلف را راضی نگه داشته بودند. با این حال، با عرضه Armageddon، متاسفانه این رویه دست‌خوش تغییر شد. Fatalityهای منفرد در این بازی جای خود را به Fatalityهای عمومی در قالب یک سیستم کامبوی جدید دادند؛ سیستمی که به زودی استفاده از آن برای بازیکنان به یک امر یکنواخت و ناخوشایند تبدیل شد. با این‌که هر کدام از ۶۲ شخصیت بازی دارای کات‌سین پایانی مخصوص به خود بوده و این موضوع یک نکته مثبت محسوب می‌شد، با این وجود کیفیت این کات‌سین‌ها به شدت مورد سوال قرار داشته و موفق به جلب رضایت گیمرها نشد. از سوی دیگر، با وجود این‌که استایل مبارزه چندنفره در فرنچایز MK هیچ‌گاه برگ برنده آن محسوب نبوده، اما این‌که هر شخصیت یک استایل مبارزه و یک اسلحه خاص داشت، در قیاس به نسخه‌های قبلی یک قدم رو به عقب محسوب می‌شد. با وجود جذابیت بخش Tavern’s Konquest، بسیاری از حالت‌های دیگر گنجانیده شده در این بازی دچار اشکال بودند. بخش‌هایی از قبیل Kreate a Fighter و Motor Kombat، از جمله مواردی بودند که بازخورد مناسبی از سوی بازیکنان دریافت نکردند.

۹. Mortal Kombat: Deadly Alliance

چندین سال پس از این‌که مدوی با عناوین Mytholigies و Special Forces در کنار Mortal Kombat 4، باعث شد تا از محبوبیت MK کاسته شود، این استودیو سراغ ساخت Mortal Kombat: Deadly Alliance رفت. این عنوان در واقع زمینه‌ساز نسل جدیدی از بازی‌های مبارزه‌ای شد. استودیوی مدوی با حذف شخصیت‌هایی کلیدی از قبیل لیو کانگ (Liu Kang)، شائو کان (Shao Kahn) و گورو (Goro) در همان ابتدا، از عزمش برای تغییر رویکرد فرنچایز Mortal Kombat خبر داد. در ابتدای عرضه کنسول پلی استیشن ۲، به سبب کیفیت گرافیکی قابل ملاحظه این کنسول شاهد نمایش ابعاد جدیدی از شخصیت‌های Mortal Kombat بودیم. سیستم مبارزه جدید استفاده شده در Deadly Alliance عاری از اشکال نبود اما تفاوت‌هایی که در قیاس با گذشته در آن ایجاد گردید، سبب شد تا هر بازیکن به شیوه خود قدم به مبارزات گذاشته و کمتر از حرکات تکراری استفاده شود. حالت Konquest، از کیفیت مناسبی برخوردار نبود اما باز کردن قفل آثار هنری، لباس‌های اضافی و دیگر مواردی که در Krypt می‌توانستید پیدا کنید، باعث شد تا این بخش از بازی ارزش تجربه کردن را داشته باشد. با وجود این‌که Deadly Alliance یک بازی عالی محسوب نمی‌شود و این‌ حقیقت که هر شخصیت صرفا دارای یک حرکت Fatality بود به آن صدمه وارد کرد اما این عنوان باعث شد تا مقوله‌ی فورم یک بار دیگر به فرنچایز Mortal Kombat بازگردد. به نظر می‌رسد که مدوی قصد داشت تا با عرضه‌ی Deadly Alliance، به طرفداران نشان دهد که Mortal Kombat می‌تواند یک بازگشت قدرتمندانه داشته باشد. این استودیو در سال‌های بعد ثابت کرد که راه ساختن یک بازی مبارزه‌ای عالی را به خوبی می‌داند.

۸. Mortal Kombat

با این‌که این بازی پس از موفقیت Street Fighter ll و به تقلید از آن‌ ساخته شد، دارای استایل منحصربه‌فرد خود بود و در سال‌های بعد، به فرنچایزی تبدیل شد که بسیاری از استودیوهای بازی‌سازی سعی کردند تا از آن الگوبرداری نمایند‌. تاکنون، بازی‌سازان زیادی سعی کرده‌ند تا فرمول MK را تکرار نمایند اما هیچ‌کدام از آن‌ها به سطح این بازی نزدیک نشد‌ه‌اند. Lore عمیق و پیچیده، در کنار کیفیت بصری قابل قبول و موسیقی به‌یادماندنی، باعث شدند تا Mortal Kombat از همان ابتدا به یک بازی موفق تبدیل شده و توجهات بسیاری را به سوی خود جلب کند. این‌که از طریق گزینه‌هایی که بازی در اختیار شما قرار می‌داد، توانایی‌ها و قابلیت‌های شخصیتی هم‌ چون گورو را افزایش داده و در پایان با یک هیولای قدرتمند مواجه شوید، باعث شد تا Mortal Kombat به یک بازی سرگرم‌کننده و اعتیادآور تبدیل شود. با وجود این‌که این اثر در طی آن سال‌ها، بهترین بازی مبارزه‌ای موجود در بازار محسوب نمی‌شد اما به سبب داشتن فرمولی منحصربه‌فرد، حتی نقاط ضعف این عنوان نیز چندان پررنگ جلوه نمی‌کردند. این بازی صرفا دارای هفت شخصیت قابل بازی بود. ۲ باس و یک رقیب مخفی، از دیگر کسانی بودند که در طی مبارزات خود با آن‌ها مواجه می‌شدید؛ با این وجود، نکته‌ی مهم این بود که تک‌تک شخصیت‌های حاضر در Mortal Kombat، از همان ابتدا در ذهن شما جا خوش‌ می‌کردند. نکته جالب توجه این‌که این شخصیت‌ها، کماکان نیز افرادی نمادین در صنعت گیمینگ محسوب می‌شوند. حتی با وجود این‌که ۳ نفر از این شخصیت‌ها دارای ظاهری کاملا مشابه با یکدیگر بوده و صرفا رنگ آن‌ها با هم تفاوت داشت، اما بازیکنان هرگز به این موضوع ایراد نگرفتند؛ چرا که هرکدام از آن‌ها، دارای ویژگی‌ها و قابلیت‌های مختلفی بودند. Mortal Kombat اورجینال، فرمول جذاب این فرنچایز را برای نخستین بار به بازیکنان معرفی کرد و نسخه‌های بعدی، آن را در طی سال‌های بعد به اوج رساندند.

۷. Mortal Kombat 3

عنوان Mortal Kombat 3، به وضوح در قیاس با دیگر نسخه‌های این فرنچایز، یک بازی بزرگ محسوب می‌شود؛ با این‌حال، مدوی مجبور شد تا بهای این بزرگ نمودن ابعاد بازی را بپردازد. مهم‌ترین تغییری که در Mortal Kombat 3 شاهد آن بودیم، دگرگونی شکل و شمایل بازی و اقتباس از کامیک بوک‌های دهه‌ی ۹۰ میلادی بود. کاهش خشونت و کارتونی شدن Fatalityهای بازی، یکی دیگر از مواردی بود که در Mortal Kombat 3 استفاده شدند. کاستن از شدت خون‌ریزی و نمایش قتل‌های خشن در این بازی، باعث شد تا برخی بازیکنان، به دلیل فاصله گرفتن از ریشه‌ها از این عنوان انتفاد کنند. با این وجود، از نقطه نظر گیم‌پلی Mortal Kombat 3 یکی از ساخته‌های ارزشمند مدوی محسوب می‌شود. داشتن یک کلید مشخص برای دویدن، باعث شد تا بازیکنان بتوانند کامبوهای دیوانه‌واری خلق نموده و در حین مبارزات، دست خود را برای ابداع حرکات جدید بازتر از سابق ببینند.

۶. Mortal Kombat: Deception

موتوری که از آن برای ساخت Deadly Alliance استفاده شد، با وجود بهبودهای گرافیکی واضحی که در فرنچایز Mortal Kombat ایجاد نمود، از نظر تکنیکی دارای برخی نقاط ضعف بود. با این وجود، Deception احتمالا بهترین بازی‌‌ای بود که مدوی می‌توانست با پیروی از فرمول Deadly Alliance آن را خلق کند. ابعاد این بازی به مراتب از نسخه‌های قبلی بزرگ‌تر بود. داشتن فهرستی بلندبالا از شخصیت‌های مختلف، یکی دیگر از نقاط قوت این عنوان محسوب می‌شد‌. از سوی دیگر، قابلیت قطع نمودن کامبوی رقبا و وجود موانع مرگ‌بار، باعث عمیق‌تر شدن گیم‌پلی بازی شدند. وجود یک Konquest Mode جذاب، در کنار Chess Kombat سرگرم‌کننده و Puzzle Kombat اعتیادآور، همه و همه باعث شدند تا Mortal Kombat: Deception به یک بازی موفق تبدیل شود.

۵. Mortal Kombat: Shaolin Monks

پس از ۳ بار تلاش برای خلق یک اسپین‌آف اکشن‌محور در فرنچایز MK از سوی مدوی، سرانجام با عرضه Shaolin Monks این استودیو موفق شد تا آن اثری را که برای سال‌ها مد نظر داست خلق نماید. این بازی دارای یک ایده اولیه جذاب است؛ لایو کانگ و کونگ لائو (Kung Lao) در این بازی نقش محوری داشته و به جای این‌‌‌که به مانند گذشته در یک تورنمنت شرکت کرده و با همه شخصیت‌های دیگر به مبارزه بپردازند، به قسمت‌های مختلفی از نقشه رفته و شرورهای همیشگی فرنچایز Mortal Kombat را به مبارزه دعوت می‌نمایند.

۴. Mortal Kombat 9

با وجود این‌که فرنچایز Mortal Kombat همواره عناوین جذابی را به خود دیده است، در منظر عموم، دیدگاهی که همواره نسبت به آن وجود داشته، با سایر عناوین سبک مبارزه‌ای متفاوت بوده است. توسط Mortal Kombat 9، استودیوی نذررلم (NetheRealm) تلاش کرد تا یک بازی مبارزه‌ای پیچیده و سطح بالا را منتشر نماید؛ با این‌حال، داستان سینمایی این نسخه، احتمالا شاخص‌ترین ویژگی آن محسوب می‌شود. Mortal Kombat 9، یک ریبوت محسوب می‌شود که قصد داشت تا یاد و خاطره‌ی ۳ نسخه کلاسیک این فرنچایز را برای طرفداران زنده کند. با وجود شروع داستان این بازی به صورت ابتدایی، بازیکنان به زودی متوجه می‌شوند که با یک روایت چند‌بعدی و پیچیده مواجه هستند. وجود نسخه سایبورگ از شخصیت‌های لین کوای (Lin Kuei) و ساب‌زیرو، یکی دیگر از موارد نوستالژیک موجود در این بازی محسوب می‌شد. بازگشت رین (Rain)، کنجی (Kenji) و اسکارلت (Skarlet) از دیگر مواردی بود که در این نسخه از مجموعه Mortal Kombat اعمال شد. در پایان باید گفت که به لطف کات‌سین‌های پایانی جذاب و بخش Challenge Tower نفس‌گیر، Mortal Kombat 9 یکی از نسخه‌های ارزشمند فرنچایز Mortal Kombat محسوب می‌شود.

۳. Mortal Kombat ll

نسخه دوم از فرنچایز Mortal Kombat، همه‌ی نکات مثبت دو نسخه ابتدایی را در خود داشته و همزمان در آن‌ها بهبودهایی نیز ایجاد نمود. تعداد مبارزان مخفی در این بازی به ۳ عدد افزایش پیدا کرد. هر کدام از شخصیت‌ها دارای حداقل دو Fatalities بودند؛ این در حالی بود که Babalities و Friendships نیز در بازی گنجانیده شده بود. علاوه بر این موارد، شخصیت گورو با کینتارو (Kintaro) جایگزین و از نظر طراحی، ابعاد جدیدی به آن افزوده شد. همچنین باید یادآور شد که قدرت شائو کان (Shao Kahn) به اندازه‌ای بود که مبارزه با او، به واقع حس‌و‌حال یک باس‌فایت پایانی درگیر کننده را به وجود شما تزریق می‌کرد. شاید گیم‌پلی Mortal Kombat ll در قیاس با استانداردهای فعلی حرفی برای گفتن نداشته باشد اما در زمان عرضه، به عنوان یک بازی آرکید و مبارزه‌ای، بسیار ارزشمند محسوب می‌شد. وجود هیولاهای شمشیر به دست، مارمولک‌های انسان‌سان ودرختان چهره‌دار یک اتمسفر عجیب و در عین حال جذاب را به این بازی تزریق نمود. Mortal Kombat ll، نقطه آغاز حرکت این فرنچایز به سمت عجیب شدن و استفاده از موارد پیش‌بینی نشده در بازی بود؛ با این وجود، نکته اساسی این است که این نکات عجیب در راستای بهتر شدن بازی استفاده شد.

۲. Mortal Kombat 11

به دلیل پیچیدگی‌های سیستم Krypt و مشکلات موجود در گیم‌پلی که در نهایت استودیوی نذررلم را مجبور به عذرخواهی از طرفداران نمود، Mortal Kombat 11 نتوانست به سطحی که لیاقت آن را داشت دست پیدا کند. از سوی دیگر، سیستم مبتنی بر لوت باکس بازی نیز باعث رنجیده شدن برخی بازیکنان شد. با این وجود، نمی‌توان منکر این موضوع شد که Mortal Kombat 11، دارای بهترین گیم‌پلی در قیاس با کلیه نسخه‌های این فرنچایز محبوب است. وجود شاخص‌های مختلف برای دفاع و حمله و همچنین وزن پیدا کردن شخصیت‌ها در حین کنترل آن‌ها، باعث شد تا Mortal Kombat 11 به یک بازی فراموش‌نشدنی تبدیل شود. افزوده شدن شخصیت‌های مهمان جذاب در کنار مبارزان همیشگی این فرنچایز، فهرستی طولانی از انتخاب‌های مختلف را در دسترس بازیکنان قرار داد. این‌که شخصیت‌هایی از قبیل جان رمبو (John Rambo)، روبوکاپ (RoboCop) و اسپان (Spawn) در بازی حضور داشته و توسط بازیگران اورجینال فیلم‌های‌شان صداگذاری شده بودند، یکی دیگر از موارد مثبتی بود که Mortal Kombat 11 را به یک بازی بسیار خوب تبدیل نمود. این بازی تمامی نقات قوت نسخه‌های پیشین را در خود جمع‌آوری کرد و یک پکیج عالی را در اختیار بازیکنان قرار داد.

۱. Mortal Kombat X

جهش از یک نسل به نسل دیگر، همواره برای بازی‌های مبارزه‌ای یک تغییر دشوار بوده است. شاید Tekken 3 موفق شد تا این کار را به نحو صحیح و شایسته انجام دهد؛ اما Soul Calibur 5 با رفتن به نسل جدید، تا آستانه‌ی نابودی این فرنچایز پیش رفت. Street Fighter lll، دیگر عنوان مبارزه‌ای است که با رفتن به نسل جدید، مشکلات متعددی را برای کپکام (Capcom) به بار آورد.
به هر ترتیب، پس از این‌که Mortal Kombat 9 با زنده کردن حس نوستالژی برای طرفداران به یک بازی موفق تبدیل شد، Mortal Kombat X خود را در موقعیتی می‌دید که برای کامیابی نیاز داشت تا عملکردی متفاوت را در قیاس با نسخه پیشین ارائه دهد؛ این بازی به خوبی از عهده این کار خطیر برآمد و بهترین تجربه ممکن را در بین نسخه‌های مختلف مجموعه Mortal Kombat برای بازیکنان رقم زد. این بازی به راحتی پس از Mortal Kombat X، دارای بهترین فهرست از شخصیت‌های جدید و مختلف است. شما علاوه بر این‌که مجموعه‌ای از شخصیت‌های جدید را که تحت زعامت پروتاگونیستی به نام جانی کیج قرار دارند، می‌توانید انتخالب نمایید، از سوی دیگر قادرید تا توسط کوتال کان (Kotal Kahn) و افراد زیردست او نیز به تجربه بازی بپردازید.

باید خاطر نشان کرد که Fatalities در این نسخه، به دلیل واقع‌گرایانه بودن و همچنین استفاده از یک موتور جدید و افزایش کیفیت بصری بازی، ممکن است برای برخی طرفداران قابل تحمل نباشد. از سوی دیگر، بازسازی Brutalities، یکی دیگر از موارد جذاب و مثبتی است که در این نسخه اعمال شد. بسته الحاقی به نام Predator که لباس‌های جدیدی را برای برخی شخصیت‌ها معرفی می‌کند، از دیگر نکات قوت Mortal Kombat X محسوب می‌شود. وجود کوماندو جانی کیج (Commando Johnny Cage) و نسخه‌ای از جکس (Jax) که به کارل وذرز (Carl Weathers) شباهت دارد، از دیگر جذابیت‌های Mortal Kombat X محسوب می‌شود. توهین این دو شخصیت به یکدیگر پیش از شروع مبارزه و دست ندادن‌شان، اتفاقیست که در ذهن بسیازی از گیمرها ثبت شده است. توجه به این قبیل نکات ریز و کوچک، باعث شده‌اند تا Mortal Kombat X به بهترین نسخه این فرنچایز و یکی از برترین بازی‌های مبارزه‌ای تاریخ تبدیل شود.