مرد شماره یک ناتی داگ؛ نیل دراکمن، از تولد تا پادشاهی
در این مقاله ضمن نگاهی به بیوگرافی نیل دراکمن (Neil Druckmann)، مرد شمارۀ یک ناتی داگ، مروری به کارنامه و تاثیرگذاری او در صنعت گیم می‌اندازیم.
وقتی صحبت از کارگردان‌ها و بازیسازان جاودانۀ صنعت گیم به میان می‌آید، بیشتر اذهان به سمت کشور ژاپن می‌رود. سرزمین آفتاب نقطۀ طلوع چندین بازیساز بزرگ در تاریخ بوده است. از میاموتو (Myamoto) بگیرید، تا هیدئو کوجیما (Hideo Kojima)، هیدتاکا میازاکی (Hidetaka Miyazaki) و شینجی میکامی (Shinji Mikami). با این حال، غرب و آمریکا نیز در سالیان اخیر استعدادهای زیادی را به جامعۀ گیمینگ جهان تحویل داده‌اند. یکی از این استعدادها، نیل دراکمن است که از اوایل نسل هفتم، توانایی‌های خود را به رخ کشید.
نیل دراکمن در تاریخ ۵ دسامبر ۱۹۷۸ به دنیا آمد. او در بیت آریه، یک شهرک در کرانه باختری بزرگ شد، جایی که شاهد خشونت‌های مکرر بود. برادر بزرگتر دراکمن، امانوئل (Emanuel)، کتاب‌های کمیک، بازیهای ویدیویی و فیلم‌ها را در سن جوانی به او نشان داد. این سرگرمی‌ها، به‌ویژه بازیهای ویدیویی، به دراکمن در یادگیری زبان انگلیسی کمک کردند. دراکمن به طور ویژه‌ای به داستان‌سرایی علاقه‌مند شد و کتاب‌های کمیک خود را نوشت.
او در سال ۱۹۸۹ به همراه خانواده اش به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد. در سن ۱۶ سالگی، دوستش به طور تصادفی یک چوب گلف را به سرش زد که به ۳۰ بخیه منجر شد و یک فرورفتگی دائمی در جمجمه او ایجاد کرد. دراکمن دبیرستان و دانشگاه خود را در میامی گذراند. جالب است بدانید که دراکمن از همان ابتدا به داستان‌های جنایی علاقه داشت. او تصمیم گرفت درس جرم‌شناسی بخواند، با هدف کسب تجربه به عنوان یک مامور FBI برای استفاده در نوشتن رمان!
برادرش او را مخفیانه در اواخر دهه ۱۹۹۰ به نمایشگاه سرگرمی‌های الکترونیکی فرستاد؛ او در کنفرانس‌های سال‌های ۱۹۹۸، ۲۰۰۰، ۲۰۰۲ و SIGGRAPH در سال های ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ شرکت کرد. به عنوان دانشجو در دانشگاه ایالتی فلوریدا در مارس ۲۰۰۱، دراکمن در مسابقه چند نفره Conker’s Bad Fur Day که توسط نینتندو سازماندهی شده بود، برنده شد. نیل از همان ابتدا شوق و علاقه خود به بازی‌سازی را نشان می‌داد. دراکمن در اوایل زندگی خود به عنوان یک منشی در My Favorite Muffin و به عنوان یک فروشنده در PacSun کار می‌کرد.
یکی از استادان دراکمن برای شرکت در کنفرانس GDC در سال ۲۰۰۳، هزینه‌های او را برعهده گرفت. دراکمن در آن‌جا با بنیان‌گذار ناتی داگ، جیسون روبین (Jason Rubin) ملاقات کرد. او که شور و اشتیاق دراکمن جوان را دید، کارت تجاری خود را به او داد. مدتی بعد، روبین با دراکمن تماس گرفت و به او یک موقعیت کارآموزی پیشنهاد داد. جالب است بدانید که ناتی داگ برای اولین بار در تاریخ خود چنین کاری انجام می‌داد. تا زمانی که دراکمن پاسخ بدهد، این موقعیت توسط شخص دیگری تصاحب شد. هنگامی که دراکمن تشویق شد تا برای کارآموزی توسط CMU درخواست دهد، دراکمن برای مشاوره با روبین تماس گرفت.
او با کارگردان بازی، ایوان ولز (Even Welles)، در تماس بود که پس از مصاحبه در GDC، به او پیشنهاد کارآموزی داد. در طول این مدت، به او پیشنهاد شده بود که به عنوان کارآموز در الکترونیک آرتز (Electronic Arts) و پروسه ساخت The Sims 2 حضور داشته باشد. در تاریخ می ۲۰۰۴، دراکمن به عنوان یک کارآموز برنامه‌نویسی به ناتی داگ پیوست. او کار روی انجین‌ها و برنامه‌نویسی گیمپلی را در Jak 3 (2004) آغاز کرد. در طول این مدت، او همچنین در کارهای اضافی و متفرقه‌ای به استودیو کمک می‌کرد.
در پایان دوره کارآموزی در ماه آگوست، ولز و استفان وایت (Stephen White) که در آن زمان رئسای مشترک ناتی داگ بودند، به او یک موقعیت تمام وقت پیشنهاد کردند. او مدرک سال دوم کارشناسی ارشد خود را از طریق کارش در ناتی داگ دریافت کرد. او صفحه‌های منو را در Jak X: Combat Racing (2005) طراحی کرد که آن را یکی از سخت‌ترین کارهای حرفه‌ای خود می‌دانست. در طول توسعه Jak 3 و Jak X، دراکمن همچنان از ولز درباره پیوستن به تیم طراحی درخواست می‌کرد.
ولز از انتقال او خودداری کرد، زیرا او در ابتدا به عنوان برنامه‌نویس مشغول به کار بود و تجربه کافی در طراحی نداشت، اما موافقت کرد که کارهای طراحی دراکمن را در اوقات فراغت خود بازبینی کند. دراکمن طرح‌های سطحی را با بازخورد ولز، در ابتدا روی کاغذ نمودار و بعدا با استفاده از Adobe Illustrator طراحی کرد.
پس از توسعه Jak X، ولز به این نتیجه رسید که دراکمن در طراحی ماهر است و به او یک موقعیت طراحی برای Jak and Daxter: The Lost Frontier اهدا کرد. چند ماه پس از شروع توسعه، ولز دراکمن را به کار به عنوان طراح بازی در Uncharted: Drake’s Fortune (2007) منتقل کرد که در آن زمان با مشکلات توسعه مواجه بود. این بازی نهایتا در سال ۲۰۰۹ منتشر شد.
قبل از کار روی Uncharted 2: Among Thieves (2009) به عنوان طراح اصلی، از نزدیک با امی هنیگ (Amy Hennig) روی ساخت داستان کار کرد و بیشتر درگیر علاقه‌ی اصلی خود، یعنی نوشتن شد. در سال ۲۰۰۹، دراکمن به عنوان نویسنده و کارگردان روی کمیک موشن Uncharted: Eye of Indra کار کرد. پیش درآمدی برای Drake’s Fortune که داستان نیتن دریک (Nathan Drake) را قبل از رویدادهای بازی اول بیان می کند. اولین رمان گرافیکی دراکمن در فوریه ۲۰۱۰ منتشر شد. این رمان با طراحی هنرمندانه جویسوکه وانگ (Joysuke Wong)، علاقه دراکمن به سفر در زمان برای ملاقات با همسرش در سنین پایین‌تر را نشان می‌دهد. دراکمن توضیح داد:
یک چیز زیبا و شاعرانه در مورد آن ایده وجود داشت.
این کمیک در ۲۴ فوریه ۲۰۱۰ منتشر شد. پس از ساخت بازی Uncharted 2، ناتی داگ به دو تیم تقسیم شد تا به طور همزمان روی پروژه‌های مختلف کار کنند. در حالی که یک تیم روی Uncharted 3: Drake’s Deception کار می‌کرد، ایوان ولز و کریستف بالسترا (Christophe Balestra)، دراکمن و بروس استرالی (Bruce Straley) را برای توسعه یک بازی جدید انتخاب کردند. دراکمن به دلیل اراده و استعدادش، به عنوان طراح انتخاب شد. اگرچه آن‌ها در ابتدا می‌خواستند یک بازی جدید در سری Jak and Daxter توسعه دهند، تیم ساخت احساس کرد که خدمتی به طرفداران نمی‌کنند و تصمیم گرفتند یک بازی جدید با عنوان The Last of Us بسازند.
دراکمن هنگام طرح ایده برای The Last of Us، از منابع الهامی استفاده کرد که در دوران دانشجویی طراحی کرده بود. ایده او این بود که گیمپلی بازی ICO را در یک داستان آخرالزمانی و زامبی‌‌محور مانند شب مردگان زنده (۱۹۶۸)، با یک شخصیت اصلی شبیه به جان هارتیگان (John Hartigan) از شهر گناه (۱۹۹۱-۲۰۰۰)، ادغام کند. شخصیت اصلی یک افسر پلیس بود وظیفه محافظت از یک دختر جوان را بر عهده داشت. با این حال، به دلیل بیماری قلبی او، بازیکنان اغلب کنترل دختر جوان را به عهده می‌گرفتند.
دراکمن در داستان The Last of Us تغییرات زیادی ایجاد کرد. او جوئل (Joel) را جایگزین افسر پلیس کرد و نام دختر جوان را الی (Ellie) گذاشت. دراکمن The Last of Us را با این هدف نوشت که داستان ریشه محکمی درون واقعیت داشته باشد که کاملا با محصولات گذشته ناتی داگ فاصله داشت. او توضیح داد:
برای کشف موضوعی غم‌انگیزتر، بازی باید کمی تاریک‌تر از Uncharted می‌بود.
قبل از کارگردانی بازی، دراکمن در کلاس‌های بازیگری شرکت کرد تا بتواند با بازیگران به یک زبان صحبت کند. این بازی نهایتا در ۱۴ ژوئن ۲۰۱۳ با ستایش‌های فراوان منتشر شد. او جوایز متعددی از جمله بفتا و D.I.C.E را به دست آورد. جایزه انجمن نویسندگان آمریکا از دیگر دستاورد‌های دراکمن از این بازی بود. او بعدها روی یک بسته الحاقی به‌نام The Last of Us: Left Behind کار کرد، یک پیش درآمد با تمرکز بر رابطه الی با دوستش رایلی که مورد تحسین منتقدان قرار گرفت. او برای کارش در Left Behind جوایز بیشتری کسب کرد، از جمله دومین بفتا و جایزه انجمن نویسندگان آمریکا.
او همچنین با همکاری فیث ارین هیکس (Faith Erin Hicks)، نویسنده و هنرمند معروف، سری کمیک چهار شماره‌ای The Last of Us: American Dreams را نوشت. اولین شماره آن در آوریل ۲۰۱۳ منتشر شد. پس از جدایی هنیگ از ناتی داگ در مارس ۲۰۱۴، اعلام شد که دراکمن و بروس در حال کار روی Uncharted 4: A Thief’s End (2016) به عنوان کارگردان هستند. گزارش‌های اولیه ادعا می‌کردند که هنیگ توسط دراکمن و استرالی از ناتی داگ بیرون رانده شده بود؛ اگرچه روسای شرکت، ایوان ولز و کریستوف بالسترا، بعدها این ادعا را تکذیب کردند.
دراکمن در کنار جاش شر (Josh Scherr) این داستان را نوشت. دراکمن، جان را بامزه خطاب می‌کرد و به او اجازه می‌داد تا طنز Uncharted 4 را بنویسد؛ دراکمن ناتوانی خود در نوشتن طنز را اعلام کرده بود. او از همکاری جان در نوشتن داستان Uncharted 4 قدردانی کرد، زیرا The Last of Us را به طور کاملا مستقل نوشته بود. این بازی در ۱۰ می ۲۰۱۶ منتشر شد و برای داستان آن مورد تحسین قرار گرفت. این بازی جایزه بهترین روایت در The Game Awards 2016 و دستاورد برجسته‌ای در شصت و نهمین مراسم اهدای جوایز انجمن نویسندگان آمریکا دریافت کرد.
دراکمن به عنوان رئیس توسعه روایت Uncharted: The Lost Legacy که در آگوست ۲۰۱۷ منتشر شد، ایفای نقش کرد. در مارس ۲۰۱۴، سونی اعلام کرد که دراکمن در حال نوشتن یک اقتباس سینمایی از The Last of Us است که توسط سم ریمی (Sam Raimi) تهیه شده و توسط اسکرین جمز (Screen Gems) اکران خواهد شد. در ژانویه ۲۰۱۵، او پیش‌نویس دوم فیلم‌نامه را تکمیل کرد و با برخی از بازیگران به اشتراک گذاشت. پس از این اتفاق، اقدامات مثبت بسیار کمی انجام شد، زیرا دراکمن در آوریل ۲۰۱۶ اظهار داشت که محصول وارد جهنم توسعه شده است. او در فوریه ۲۰۱۸ گفت:
من نمی‌خواهم آن فیلم ساخته شود.
دراکمن در مارس ۲۰۱۸ به سمت معاون رئیس ناتی داگ ارتقا رتبه پیدا کرد. او به عنوان کارگردان برای ساخت The Last of Us Part II بازگشت و در کنار هالی گراس (Halley Gross) در نویسندگی بازی مشارکت داشت. استرالی برای کارگردانی مجدد، به پروژه اضافه نشد و تمام بار روی دوش دراکمن افتاد. مضامین انتقام و تلافی بازی از تجربیات خود دراکمن از اسرائیل الهام گرفته شده بود، جایی که خشونت موضوعی عادی بود. او به طور خاص به تماشای فیلم Ramallah Lynching در سال ۲۰۰۰ اشاره کرد و اینکه چگونه پس از شنیدن جمعیت تشویق کننده، بلافاصله ذهنش به افکار خشونت‌آمیز در مورد اجرای عدالت مشغول شد. او بعدا به دلیل داشتن این خاطره، احساس گناه کرد.
این افکار باعث شکل‌گیری یک ایده در ذهن دراکمن شد. او می‌خواست بازیکن قبل از اینکه متوجه واقعیت شود، تشنگی انتقام را احساس کند. دراکمن اشاره کرد که برخی از اعضای تیم نسبت به داستان بازی احساس بی‌میلی می‌کردند، اما در نهایت او یک داستان تفرقه‌انگیز را به یک داستان ساده و تکراری ترجیح داد. بازی The Last of Us Part II در ۱۹ ژوئن ۲۰۲۰ منتشر شد و مورد تحسین منتقدان قرار گرفت؛ البته نمی‌توان از حواشی زیاد قبل و بعد از انتشار آن چشم‌پوشی کرد.
داستان بازی، منتقدان را به دو گروه تقسیم کرد. برخی این سناریو را به دلیل ظرافت و اثربخشی آن ستودند، در حالی که برخی دیگر از سرعت و تکرار مضامین آن انتقاد کردند. واکنش شدید مخاطبان به داستان منجر شد که دراکمن پیام‌های تهدیدآمیز زیادی دریافت کند. ناتی داگ به این اتفاقات واکنش نشان داد. دراکمن حضور کوتاهی در بازی به عنوان صداگذار بریگز (Briggs)، یک سرباز آزادی‌بخش واشنگتن ایفا کرد. بازی The Last of Us Part II رکورد بیشترین جوایز بازی سال را در اختیار دارد و از رکورددار قبلی، The Witcher 3: Wild Hunt، پیشی گرفته است.
دراکمن و گراس برای کارشان روی این بازی در مراسم D.I.C.E جایزه گرفتند. جایزه بهترین بازی سال ۲۰۲۰، تنها گوشه‌ای از افتخارات بازی The Last of Us Part 2 است. دراکمن در ۴ دسامبر ۲۰۲۰ به عنوان رئیس ناتی داگ انتخاب شد و در کنار ولز به مدیریت خود ادامه داد. او در دسامبر ۲۰۲۰ در فهرست Variety500 که تاثیرگذارترین رهبران تجاری در صنعت رسانه را معرفی می‌کرد، حضور داشت.
دراکمن تهیه کننده اجرایی فیلم Uncharted 2022 بود. دراکمن به همراه کریگ مازین (Craig Mazin)، نویسنده و تهیه کننده اجرایی سریال تلویزیونی The Last of Us از HBO است که انتظار می‌رود رویدادهای بازی اول و احتمالا برخی از قسمت‌های دیده نشده را پوشش دهد. دراکمن همچنین کارگردانی یک قسمت این سریال را بر عهده داشت. او احساس می‌کرد که با کارگردانی یک سریال، تجربه‌اش را در کارگردانی بازی‌ها تقویت می‌کند. دراکمن خاطرنشان کرد که برخی از فیلم‌نامه‌های سریال، دیالوگ‌ها را مستقیما از بازی قرض می‌گیرند، در حالی که برخی دیگر حالت مستقل خود را دارند.
به درخواست HBO، برخی از سکانس‌های اکشن و سنگین بازی برای تمرکز بیشتر روی درام شخصیت‌های سریال، تغییر خواهند کرد. دراکمن خاطرنشان کرد که این مجموعه رویکردی متضاد نسبت به فیلم Uncharted خواهد داشت. در حالی که Uncharted داستان جدیدی را با اشاراتی کوچک به داستان بازی‌ها تعریف می‌کرد، The Last of Us یک اقتباس مستقیم با انحرافات جزئی است که اجازه می‌دهد تغییراتی مانند تغییر دیدگاه شخصیتها، به شیوه‌ای که در یک بازی قابل انجام نیست، به نمایش در بیاید.
دراکمن در جشنواره بازیهای تابستانی ژوئن ۲۰۲۲، اعلام کرد که در حال کار روی یک بازی جدید است. دراکمن از سم لیک (Sam Lake)، کارگردان بازی‌هایی چون Max Payne و Alan Wake، به عنوان الهام‌بخش خود یاد می‌کند و خود را یک طرفدار قدیمی می‌نامد. بازیهای ویدیویی مورد علاقه دراکمن عبارتند از Monkey Island 2 ،ICO ،Metal Gear Solid 2 و Resident Evil 4. با الهام از کمیک‌هایی مانند Y: The Last Man، دراکمن همچنین تحت تاثیر داستان‌سرایی بازی ماجراجویی King’s Quest، اثر روبرتا ویلیامز (Roberta Williams) قرار گرفت.
دراکمن در حین نوشتن داستان The Last of Us از چندین فیلم الهام گرفت، از جمله: Unforgiven (1992)، No Country for Old Men (2007)، Gravity (2013). دراکمن عقاید منحصر به فرد خود را دارد. او یکی از مدافعان برابری جنسیتی در بازیهای ویدیویی است و از آنیتا سارکیسیان (Anita Sarkeeseian) به عنوان یکی تاثیرگذاران این دیدگاه یاد می‌کند؛ او جایزه سفیر خود در سال ۲۰۱۴ را به سارکیسیان اهدا کرد و مرتبا از پروژه‌های او حمایت می‌کرد.
هنگامی که دراکمن متوجه شد که مرتبا در مورد شخصیت‌های سفیدپوست و مسیحی می‌نویسد، تصمیم گرفت تا شخصیت‌های متنوع‌تری خلق کند. در طول توسعه Uncharted 4، دراکمن تحت تاثیر هنرمند مشهور، اشلی سویدوفسکی (Ashley Swidowski) قرار گرفت تا شخصیت‌های زن بیشتری را وارد بازیهای خود کند. پس از انتقاد تست‌کنندگان از تمرکز زیاد دراکمن روی به تصویر کشیدن شخصیت‌های زن در Uncharted 4، او بیان کرد:
وای، چرا این موضوع برایتان مهم است؟
به طور مشابه، ماهیت شخصیت الی از The Last of Us در ابتدا با انتقاد اشخاص درون استودیو روبه‌رو شد. دراکمن مفتخر است که الی یک شخصیت اصلی زن و قوی است و امیدوار است که توسعه‌دهندگان دیگر رویکردهای مشابهی را بدون ترس از عدم محبوبیت در مورد شخصیتها اتخاذ کنند. دراکمن و استرالی از برخی واکنش‌های منفی در رابطه با The Last of Us شگفت‌زده شدند، اگرچه دراکمن خاطرنشان کرد:
هرچه پیشرفت بیشتری داشته باشیم، منتقدان بیشتر نمایان می‌شوند.
او اعلام کرد این تصور اشتباه است که قهرمان‌های زن مانع فروش بازی می‌شوند، زیرا The Last of Us موفقیت بزرگی در فروش تجربه کرد.
دراکمن یک یهودی است. او یک شهروند آمریکایی به حساب می‌آید که در انتخابات ریاست جمهوری ایالات متحده در سال ۲۰۱۶، انتخابات میان دوره‌ای ۲۰۱۸ و انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۲۰ رای داده داده است. او در حال حاضر به همراه همسرش مایا (Maya) و فرزندانشان در لس آنجلس اقامت دارد. او در حین تحصیل در مقطع کارشناسی با مایا ملاقات کرد. او در طول توسعه The Last of Us پدر شد و گفته است که دخترش هنگام نوشتن داستان بازی، الهام‌بخش بزرگی برای او بوده است.
تولد دخترش، عقاید او را در مورد خانواده تقویت کرد، زیرا متوجه شد که برای او هر کاری انجام خواهد داد. او به همراه فرزندانش بازیهای ویدیویی مانند Animal Crossing: New Horizons و Pokémon را تجربه می‌کند.
دراکمن در اولین روز کارگردانی خود در The Last of Us، از سردرد زیادی رنج می‌برد. او روز بعد متوجه شد که نیاز به جراحی فوری چشم دارد، زیرا عفونت چشم چپ، او را تهدید می‌کند. در طول ساخت قسمت دوم، دراکمن روزه می‌گرفت که در یکی از کارت‌های کلکسیونی بازی به آن اشاره شده است. فلسفه داستان‌نویسی دراکمن که هنگام صحبت با کوری بارلوگ (Cory Balrog) به آن پی برد، روایت ساده با شخصیت‌های پیچیده است. دراکمن از بازیهای ویدیویی با روایتی پیچیده متنفر است، اما از نوشتن روابط پیچیده شخصیتها لذت می برد.
دراکمن در نوشته‌هایش با تمرکز روی هر شخصیت، سعی می‌کند وارد ذهن بازیکن شود. او در تلاش برای نوشتن داستانی صادقانه، تلاش می‌کند تا از پردازش نامفهوم شخصیتها چشم‌پوشی کند. دراکمن همچنین با ذهنیت مینیمالیستی می‌نویسد و اغلب از خود می پرسد:
این صحنه واقعا درباره چیست؟ کمترین چیزی که برای انتقال آن به مخاطب باید بگوییم یا انجام دهیم چیست؟
قبل از نوشتن داستان یک بازی و قبل از اینکه روایت را پیچیده‌تر بررسی کنند، دراکمن و استرالی یک طرح کلی از داستان را ایجاد میکنند. اغلب انتقاد‌هایی از قلم دراکمن شنیده می‌شود. بازیکنان معتقدند دراکمن آزادی عمل لازم برای تصمیم‌گیری را به مخاطب اهدا نمی‌کند. اینکه بازیکن می‌داند یک تصمیم اشتباه است اما شخصیت قابل کنترل بازی از آن مطلع نیست، یک سوراخ در داستان‌سرایی است. با این حال دراکمن عموما به تندی با این انتقادات برخورد کرده است.
نظر شما در خصوص این بازیساز چیست؟ آیا داستان‌سرایی و کارگردانی او را می‌پسندید؟ چه خاطراتی با بازیهای ساخته شده توسط او دارید؟ نظرات خود را حتما در بخش کامنت‌ها با ما به اشتراک بگذارید.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- ۱۵ مشکل بزرگ سری GTA که طرفداران سرسخت نمیخواهند به آن‌ها اعتراف کنند
- ویدیو: مقایسه Call of Duty Black Ops 6 روی PS5 و Xbox Series X/S [زیرنویس فارسی]
- نقدها و نمرات بازی Dragon Age: The Veilguard منتشر شدند
- رسمی: سونی دو استودیوی Neon Koi و Firewalk، سازنده Concord، را تعطیل کرد
- نقدها و نمرات بازی Call of Duty: Black Ops 6 منتشر شدند
- بیش از ۸۰ بازی برای PS5 Pro بهینه شدهاند
- ادعای سازنده Concord: اثری ساختیم که تجربه فوقالعادهای را به گیمرها ارائه می‌دهد
- گزارش: کارگردانان بازی Marvel’s Wolverine نقش خود را رها کردند
- شمار بازیکنان همزمان Dragon Age: The Veilguard در روز عرضه به بیش از ۷۰,۰۰۰ نفر رسید
- تحلیلگر: Ghost of Tsushima ارزش سرگرمی و عدم تحمیل ایدئولوژی را در اولویت قرار داد
-
تاریخ انتشار:
2013-06-14
۱۳۹۲/۰۳/۲۴ - ژانر: Action , Adventure , Horror , Survival
- سازنده: Naughty Dog
- ناشر: Sony Computer Entertainment
- امتیاز گیمفا: 9.5
-
تاریخ انتشار:
2016-05-10
۱۳۹۵/۰۲/۲۱ - ژانر: Action , Adventure , Platformer , Third-Person-Shooter
- سازنده: Naughty Dog
- ناشر: Sony
- امتیاز گیمفا: 10
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
ویدیوی فصل دوم سریال Wednesday بازگشت جنا اورتگا را نشان می‌دهد 
Mad Max؛ جهانی که از رگ گردن به ما نزدیکتر است 
۱۵ ربات قدرتمند در فیلمهای Transformers 
انیمیشن Moana 2 در پیش فروش بلیت رکورد زد 
تیزری از شخصیت Ghost Face در بازی Mortal Kombat 1: Khaos Reigns منتشر شد + تاریخ عرضه 
تریلری از انیمیشن ماجراجویانه Spellbound منتشر شد 
بهترین دیالوگهای فیلم The Good, The Bad And The Ugly 
GTA 5 همچنان محبوبترین بازی جهان روی پلتفرمهای استریم است 
بازه زمانی پخش فیلم Fear Street: Prom Queen با انتشار پوستری اعلام شد 
سازنده سابق راکستار: GTA San Andreas به دلیل حافظه فشرده PS2 در ابتدا سه نقشه مجزا داشت
- Mad Max؛ جهانی که از رگ گردن به ما نزدیکتر است
- تیزری از شخصیت Ghost Face در بازی Mortal Kombat 1: Khaos Reigns منتشر شد + تاریخ عرضه
- GTA 5 همچنان محبوبترین بازی جهان روی پلتفرمهای استریم است
- سازنده سابق راکستار: GTA San Andreas به دلیل حافظه فشرده PS2 در ابتدا سه نقشه مجزا داشت
سری Call of Duty دومین فرنچایز پرفروش تاریخ گیمینگ شد 
بیش از ۸۰ بازی برای PS5 Pro بهینه شدهاند 
نقدها و نمرات بازی Call of Duty: Black Ops 6 منتشر شدند 
ماد گرافیکی محبوب Red Dead Redemption برای رایانههای شخصی بزودی عرضه خواهد شد 
مقایسه Red Dead Redemption روی PC، نینتندو سوییچ و Xbox 360 
گزارش: مدیرعامل راکستار قصد داشت برای انتقام از منبع داخلی، رونمایی GTA 6 را یک هفته تاخیر بزند
- ویدیوی فصل دوم سریال Wednesday بازگشت جنا اورتگا را نشان می‌دهد
- ۱۵ ربات قدرتمند در فیلمهای Transformers
- انیمیشن Moana 2 در پیش فروش بلیت رکورد زد
- تریلری از انیمیشن ماجراجویانه Spellbound منتشر شد
- بهترین دیالوگهای فیلم The Good, The Bad And The Ugly
- بازه زمانی پخش فیلم Fear Street: Prom Queen با انتشار پوستری اعلام شد
واکین فینیکس: قرار بود نقش جوکر را در فیلم The Dark Knight بازی کنم 
تریلر جدید فصل دوم سریال Squid Game بازگشت بازیکن ۴۵۶ به مسابقات را نشان می‌دهد 
آخر هفته چه فیلم و سریالی ببینیم؟ از Joker: Folie à Deux تا Piece by Piece 
تریلر قسمت پایانی فصل دوم سریال The Walking Dead: Daryl Dixon منتشر شد
نظرات
مرسی از مقاله خوبتون. بیشتر ازین مقاله ها درباره بازیساز بزرگ برید.
نیل دراکمن که با اختلاف تو نسل ۸ بهترین بود.
بنظر من میازاکی بود.هم سکیرو هم دارک سولز سه هم بلادبورن هیچکدوم کمتر از ابرشاهکار نبودن
واقعا سلیقه ای هست
دراکمن هم لست ۲ و انچارتد ۴ رو داشت که واقعا شاهکار بودن
نسل ۷ و ۸ احتمال زیاد نسل ۹ هم میترکونه 😁
نیل دراکمن مرد بزرگیه بمولا
بهترین تجربه های زندگیمو ناتی داگ و مخصوصاً نیل دراکمن ساخته❤ Uncharted 4 سری Uncharted رو به بالاترین سطح خودش رسوند و تجربه ای بود پر از لحظات هیجان انگیز و به یاد موندنی. و شاهکار هنری The Last of Us Part II سبک اکشن-ماجراجویی رو یه پله ارتقا داد و یه نقطه عطف برای صنعت گیمه. هر ۳ بازی ای که ساخته جزو بی نقص ترین بازی های تاریخن👌 جالبه بدونید نیل دراکمن ۳ بازی ساخته و هر ۳ تاش بیگ وینر (پرافتخارترین بازی سال) شدن!🔥 ۳/۳ آمار فوق العاده ایه که از پس هر کسی بر نمیاد…
«جالبه بدونید نیل دراکمن ۳ بازی ساخته و هر ۳ تاش بیگ وینر (پرافتخارترین بازی سال) شدن!🔥»
نیل دراکمن مثل اینکه تنهایی نشسته تو اتاق بازی ساخته اصن هم یه استودیو در قد و قواره راکستار زیر دستش نبوده و کرانچ هم نداشتن
مدیریت منابع و مدیریت پروژه ۱۰/۱۰
اصلی ترین جایزه هایی که گیمای ناتی داگ گرفتن تو مراسمای معتبر مثل بفتا و دایس و گیم اواردز بهترین کارگردانی و داستان سال بوده که تا حدود خیلی زیادی نتیجه کار دراکمنه(لست ۱ و ۲ و انچارتد ۴ و ۲)
از انجمن نویسندگان آمریکا هم چند تا جایزه گرفته برای نویسندگی ویدیو گیم که تو همین مقاله هم بهش اشاره شده اینم دیگه نتیجه تلاشای خودش بوده
سری آنچارتد رو امی هنینگ خالق اون به اوج رسوند. الکی به نام دراکمن تمومش نکن😐
نقطه اوج و عطف سری آنچارتد نسخه چهارم بود که نیل دراکمن نقش اصلی رو در ساختش داشته. امی هنیگ هم فوق العاده بود و زحماتش رو به هیچ وجه زیر سوال نمی برم.
نقطه عطف و اوج سری انچارتد نسخه دوم بود که متا ۹۶ داره و گوتی و بیگ وینر سال ۲۰۰۹ هست و همچنین این سری رو تو زمینه جلو های سینماتیک و اکشن چند پله بالاتر برد ، انچارتد ۴ فقط داستانش بهتره وگرنه از دوز اکشن بازی به شدت کاسته شده بود ، ما تا اخر انچارتد ۲ نزدیک ۱۰۳۰ ادم رو میکشتیم ولی این رقم برای انچارتد ۴ میشه ۴۸۰ که از نصف هم کمتره و مشخص میکنه چقدر اکشن بازی کم شده بود ، تنوع محیط و دشمنان انچارتد ۲ هم خیلی بهتر بود همچنین لازارویک انتاگونیست اصلی بازی خیلی قوی تر و با ابهت و بهتر بود نسبت به راف و نیدین تو انچارتد ۴
تاثیرگذارترین و انقلابی ترین نسخه، نسخه دوم بود و اینو قبول دارم. ولی تاثیرگذارترین، بهترین نیست.
آنچارتد ۴ هر چیزی که یه آنچارتد باید داشته باشه رو داشت + روایت بی نظیر.
ایشون در زمینه روایت و نویسندگی ماهر هستند ولی در زمینه گیم پلی خیر. لست ۲ از نظر گیم پلی پیشرفت آنچنانی نداشته و خیلی میتونست بهتر باشه و اکثرا از لست یک فقط به دو اومده که به لطف بروس استرلی در لست یک بود و تو مخفی کاری هم اونجا هایی که تو علفزار و بیشه زار قایم میشه از انچارتد۴ الهام گرفته بود که اونم به لطف بروس و امی هنینگ بوده این مکانیزم ها و کلا چیز خاصی به بازی از نظر گیم پلی نیاورده. ولی بازم میگم در داستان سرایی عالی عمل میکنه و باعث میشه گیمر متوجه زمان نشه و بازی حوصله سر بر نشه. اگه تو بخش فقط نویسندگی بود و کارگردانی رو امی یا بروس بر عهده داشتن خیلی تیم بهتری میشد
لست۲ از نظر گیمپلی نسبت به نسخه اول یه پیشرفت همه جانبه بود و تمام مشکلات نسخه اول رو برطرف کرد. و همچنین واقع گرایانه ترین گیمپلی تاریخ رو داشت. چطور میگی پیشرفتی نداشته؟!
تعصبی صحبت نکن من خودم فن سونی و ناتی داگ هستم. اصلا پیشرفت خاصی نداشته و هرچی هم که جزئی و ایرادات رو برطرف کرده همه از دست آورد های بازی های قبلی بوده.من که نمیخوام هیت کنم. دارم واقعیتو میگم. اون زمان اونقدر ناتی داگ از استاندارد های بازی ها جلوتر بود که اره لست۲ فوق العادس و هر چی بوده از بازی های قبلی بوده و نسبت به خودش پیشرفت رو دارم میسنجم
“در سن ۱۶ سالگی، دوستش به طور تصادفی یک چوب گلف را به سرش زد که به ۳۰ بخیه منجر شد و یک فرورفتگی دائمی در جمجمه او ایجاد کرد ”
این حکم همون سیبی رو داره که خورد پس کله ی نیوتون .
دقیقا میخواستم همینو بگم😂😂
ولی من ۴-۵ ساله که بودم با یه چیزی زدم تو سر بابام اما اتفاق مثبت خاصی رخ نداد.شاید باید محکم‌تر میزدم🤔
والا همینقدرش هم خوش شانس بودی که عاق والدین نشدی :))
مهم ترین اتفاق در زندگی استاد
لعنتی 😂
دمت گرم پاره ورفتم🙄
اگه این کامنت منتخب کامنتای هفته نشه آروم نمیگیگیریم
از تولد تا پول دراوردن از طریق رادیکال بودن زیادی و به تصویر کشیدن مسائلی با استفاده از کودکان که تو dark_web هم قفله ولی حالا چون بازیه خیلی قشنگه انگار و داره از حقوق جنسیه برابر حرف میزنه ردیفه d:
بازی بازیه خفنیه من نظرم راجع به کلیت بازی نیست، جزئیاتش که اینجوری موشکافی و تعریف و تمجید میشه رو مخه یه مقدار
میتونی دربارش بیشتر گریه کنی
میتونی مثل همیشه بیای همین چیزا رو بگی چون عقلت کار نمیکنه و حرف دیگه ای نداری بزنی
به ضجه زدن هات ادامه بده عزیزم بلکه یکم از کمبودات کم شه
سطح ⬆️
بازم که اسکی رفتی از حرفای بقیه عمویی 😥
از برابری جنسیتی ناراحتی؟
امثال شما باعث شد یه گروهی که با اهداف درست ساخته شده بودن تبدیل به یه گروه افراطی به اسم فمنیست امروزی بشه
قطعا یکی از بزرگ ترین کارگردان های تاریخ ویدئو گیمه در کنار کن لوین به نظرم تو ساخت بازی های سینماتیک و هنری استعداد زیادی داه
داستان The Last of Us Part II برای من یکی از بهترین روایت های ویدئو گیم بود امیدوارم با قسمت سوم پرنده این سری رو به زیبایی تموم کنه و بالاخره یه چیزی هم از بازی جدیدش ببینیم که حرف و حدیث دربارش زیاده
واقعا هم مرد درجه یکی هست، تمامی بازیاش کیفیت خوبی هم دارن مرسی این مقاله نیاز بود ❤
اورریتد ترین انسان کره زمین
درک میکنم که یه کودک همچین چیزی بگه👍، آخه بازیاش اصلا برای کودکانی مثل تو مناسب نیست.
برای کودکان مناسب نیست؟ مگه برای سونی فنای ۲ ساله مثل تو درست نشده؟
فشار بخور
با پروفایل استاروارز در مورد اورریتد بودن صحبت نکن . طرف پرافتخار ترین بازی دنیا رو ساخته میگن اورریتد
قوی 🤣🤣🤣🤣🤣
داداش امروز با همه سر لج افتادی🤣
در کنار تاد هاوارد
تا وقتی بی تی اس هست هیشکی به پاش نمی رسه . ولی این آدم هم چندان بد به نطر نمیاد تا الان که هرچی ساخته خوب بوده
اورریتد بودن هیچ وقت به معنای بد بودن نیست
نویسنده و کارگردان درجه یک و کم یاب ♥️
کم یاب نه،نایاب
مردی که ناتی داگو به بهترین دولوپر بازیای اکشن ادونچر سوم شخص خطی تبدیل کرد
مهم اینه که من از بازیای طرف خوشم میاد و دوستشون دارم،بقیه حواشی برام اهمیتی نداره
ممنون بابت این مقاله ، قطعا آشنایی با بازیسازان و تاثیر گذاران ویدیو گیم برای گیمر ها جذابیت زیادی داره و امیدوارم مقالات اینچنینی ادامه دار باشه …
.
.
چیزی که در مورد دراکمن میتونم بگم و دوس دارم شجاعتی هست که داره حالا این شجاعت بعضی اوقات میتونه برای عموم خوشایند و یا اینکه موفق نباشه ولی به عقیده من در خلق یک بازی شجاعت خالق هست که یک اثر جاویدان و یا درجه ۱ به وجود میاره حقیقتا من بازیسازان شجاع و جاه طلب رو خیلی بیشتر دوس دارم کسانی که ریسک میکنند نه کسانی که از ترس هر چیزی یک فرمول موفق رو ادامه میدن تا اون فرمول موفق تبدیل بشه به یک کلیشه ، نیل دراکمن یکی از دوس داشتنی ترین کرکتر های من در ویدیو گیم رو افرید “الی” و به خاطر این همیشه براش احترام زیادی قائل هستم و خواهم بود ( افکار الی و توجیحاتش از وقایع هر بار شنیدنش برای من جالب بود و بازی اشلی جانسون و صدای تاثیر گذار الی برای من تبدیل شد به قلب تپنده لست ۱ و ۲ ) امیدوارم در بازی های بعدیش همین روند شجاعانه خودش در داستان سرایی و خلق شخصیت پیچیده رو ادامه بده …
از ۲۰۲۰ تا الان هنوز دارم سعی میکنم داستان عمیق بازیشو درک کنم هرموقع تموم شد پستو میخونم.
تو مگه از گیم درکی هم داری فقط بلدی هیت کنی تا بگی من خیلی خفنم الان طبق معمول پای بحث هیدیس رو وسط میکشی میگی بازی نکردی نظر دادی پس هیچی از گیم نمیدونی 🤡
چه ربطی داره الان یعنی هر کی از داستان تلو ۲ انتقاد کنه میخواد خودش رو خفن جلوه بده؟
داستان ۲ نسبت به ۱ افت کرده بود بعد میخوای بیاد ازش تعریف هم بکنه؟
اگه اینجوری فکر میکنی پس باعث افتخاره جزو اون دسته ای هستم که از گیم درکی نداره
من بازی میکنم نظرمو میگم اینکه تو عادت داری به موج سواری مشکل من نیست.
همین دیگه کلا همین یه جمله رو بلدی هر وقت با من بحثت شد بنویسی 😁
آره هر کی از یه بازی که خوبه تعریف بکنه موج سواره 😂
حداقل برای خفن نشون دادن خودم یه گیم رو هیت نمیکنم الکی
وقتی بازی نکردی تعریف الکی کنی میشه موج سواری :)))
من گیمی هم بی دلیل هیت نکردم همیشه دلیل آوردم برا حرفام تحمل نظر مخالف نداری اینترنت نیا.
یک تشکری باید بکنم بابت این مقاله بسیار پر مغز و استاد نیل دراکمن که بهترین شخصیت های بازی های ویدئویی (جوئل و الی) برای من رو خلق کرد.
هم مارو تو بازیهایش شاد کرد و بعضی وقت‌ها غمگین با داستان دارکی که نوشت.
اینکه بجای ساخت بازی حال خوب کن و تجاری بری سراغ همچین بازی ساختار شکنی واقعا با ارزش هست تو بقیه بازی ها طرف قطع عضو لایت سیبر رو برمیداره که بچه ۷ساله هم بازیشون رو بخره اما امان از دست ناتی داگ که همیشه یک لول بالاتر می‌ره و بخش تجاری در اولویتش نیست وگرنه برای نسخه دوم یک پیاده رو میزاشت که جوئل با الی دوتایی کلیکر رو میکشن و فداکاری های مارولی بهش اضافه میکردن.
نیل دراکمن نه فردی هنری بلکه فردی سود جو هست که قوانین بازار تجارت و جهت گیری های سیاسی اون رو خوب میشناسه اختلاف هنری لست یک و لست دوم مهره تاییدی بر پوچی این فرد هست نیل دراکمن فقط خوشانس بوده که تو دوره ای حضور داره که نه به خاطر لیاقت بلکه به خاطر اهداف های سیاسی و حزبی و اجتماعی میشه جایگاه های ویژه رو به افرادی مثل اون بدن اگر دهه هفتاد تا اخر نود میلادی بود حتی خیال داشتن این جایگاه رو نداشت
چرا از کسی گذاشتین که بدترین بازی تاریخ با متای خریداری شده رو گرفته در مورد تاد هاوارد که بهترین بازی تاریخ استارفیلد رو ساخته بزارید
نیازی به این همه مقاله نبود مینوشتید سازنده ی بهترین و پر افتخار ترین بازی جهااااااااان لست آف اس پارت دو که با بالا رفتن از جایزه های ویچر سه پر افتخار ترین بازی جهان هست از انچارتد که دیگه نگم
چند تا از بهترین تجربه های گیمینگمو رقم زده بخصوص از لحاظ داستان سرایی و شخصیت پردازی
این بازی ساز آنچنان مورد تایید من نیست. فقط داخل نوسیندگی و روایت داستان به نظر من استعداد داره و کل چیزای دیگه رو اعضای ناتی داگ و اون نخبه ها به دوش میکشن. و عملا دیگه هیچ کار دیگه ای نمیکنه.و اصلا تجربه
و علمی به عنوان بازی ساز نداشته و همینجوری وارد عرصه شد من به شخصه امی هنینگ و بروس استرلی رو کار کشته و نخبه تو گیم میدونم. این ها رو تو گیم پلی و خلاقیت بازی میبینم و درک میکنم چون واقعا احساس میشه. امید وارم کارگردانی آنچارتد بعدی دست ایشون نیفته که احتمالا نمیتونه هم انجام بده بدون بروس و امثالش. ولی اعتراف میکنم از نظر روایت و نویسندگی داستان خیلی خوب عمل میکنه و باعث میشه گیمر اصلا حوصلش سر نره و میخکوب از داستان لذت ببره. ولی باید حداقل این داستان سراییش رو طوری کار کنه که به شخصیت اصلی داستان ضربه نزنه. و با اینکارش دیگه زیاده روی میکنه. چون بازی با فیلم فرق میکنه چون داخل بازی تو جای شخصیت انگار زندگی میکنی و تصمیم میگیری و۱۰ تا ۲۰ ساعت جای شخصیت بازی انگار قرار میگیری. کاری که با جوئل کرد و ضربه ای که به روح گیمرا زد. جنگ جهانی دوم به دنیا نزد. و دقیقا هم خروج امی هنینگ باعث بانیش ایشون و امثالهم بود.
خیلی نیل دراکمن رو دوست دارم و براش احترام قائلم
بهترین لحظات و بهترین بازی های دوران گیمینگم متعلق به ناتی داگ و نیل دراکمنه
بقیه حرف فنبوی ها برام اهمیتی نداره
یدونه باشه😘ولی من خودم بروس استرلی رو (زمانی که تو استدیو بود) بیشتر از دراکمن دوست داشتم. خیلی زحمت کشید. ولی هیچ وقت نفهمیدم چرا یهویی دراکمن شد نفر اول استدیو. تو تلو پارت اول هم بروس استرلی نفر اول بود و به عنوان game director اسمش میومد بعد ازون اسم نیل به عنوان کارگردان هنری ظاهر میشد. این رویه تا آنچارتد ۴ هم ادامه داشت تا اینکه یهو تو خروجی نهایی اسم جفتشون کنار هم به عنوان directed by ظاهر شد. الانم که نیل شده همه کاره استدیو، نمیدونم والا چجوری با این سرعت پله های ترقی رو طی کرد، بروس هم خیلی عجیب استدیو رو ترک کرد هیچی هم نگفتن اصلا، خیلی تو دار و با سیاست رفتار کرد ناتی داگ.
در کل اینا همش حرف من نیست خیلی ها همینا رو تو توییتر مینوشتن منم به هیچ عنوان قصد تخریب نیل رو ندارم و واقعا کارش درسته ولی خب ابهامات رو هم گفتم.
خب همه کاره شد چون واقعا فرد با استعدادیه، توی لست۲ نشون داد همه شایعات پوچن و یکی از بهترین گیم های تاریخ رو کارگردانی کرد، بدون بروس استرلی.
تو لست یکم دراکمن کارگردان اصلی بود و ایده بازیو داد استرلی هم مهره کلیدی بود اما اصلی ترین فرد نبود
استرلی هم حدود ۵ سال پیش خودشو بازنشست کرد تا همین اواخر که دوباره استودیو زد معلومه نتونسته دوری از صنعت گیمو تحمل کنه ولی بازم گفته گیمای ایندی الان میسازن که طبیعتا وقت انرژی کمتری از ادم میگیره معلومه خیلی باز نمیخواد درگیر این صنعت بشه
من کار ندارم ایده بازی رو چه کسی داد، بازی رو وقتی تموم کردم اول اسم بروس استرلی میاد بعدش نیل دراکمن، اونا خودشون بر اساس اینکه در آخر همه چیز باید از فیلتر چه کسی رد بشه اسم ها رو مینویسن.
من توییترش رو دارم هیچ وقت نگفت بازنشست شدم و توییت خودش هست(سنی هم نداره، مسن تر هاش هنوز بازنشست نشدن) فقط یه وقفه افتاد برای تصمیم گیری جدیدش.
من فن بروس استرلی نیستم ولی خدایی از نظر سابقه اصلا قابل قیاس با نیل نیست، سال ها تو ناتی دیزاین و طراحی انجام داد پاره شد تا کارگردان بازی بشه ولی اونور نیل دراکمن کارش بیشتر اسکریپت، استوری و… هست تا طراحی بازی و گیمپلی. کلا خیلی عالی بود ناتی داگ دو تیمه شده بود راحت هر سه سال یه بازی بیرون میتونست بده ولی خب مهره های کلیدی یهویی ترک کردن به دلایل نا معلوم الان دوباره شده تک تیمی.
همین اخیرا که استرلی دوباره استودیو زد توییت زد بعد از چند سالی که از صنعت گیم خارج شده بودم تا جایی که یادم میاد
در مورد بحث سابقه هم استرلی از سال ۱۹۹۸ تو ناتی داگ بوده حدود ۲۰ سال کار کرده برا همین اون موقع خودشو بازنشست کرد دراکمنم از ۲۰۰۴ تو ناتی داگ بوده
و اره دراکمن بیشتر رو داستان ها کار میکنه
بله دقیقا. همین کامنت بالایی من رو بخون ولی باز دیسلایک میدن. همیشه سعی کردم منطقی نظر بدم
ممنون بابت مقاله خوبتون.هر دفعه بیوگرافی یکی رو بزارین،مثلا دفعه بعد بیوگرافی تاد هاوارد یا مثلا بارلوگ
نمیشه لست۲ رو برای ایکس باکس بدین؟ترو خدا😭
لست۲ شاهکاره!شاهکار.مخصوصا در روایت داستان.هنوز در حسرت این شاهکار باقی موندم!چه میشه کرد😕
به قول خودت:از بدی های انحصاری…💔
البته کلا نمیشه جلوی خانواده پلی داد لست ۲ رو
اوریتتدترین کارگردان ویدئو گیم در کنار تاد هاوارد
اول یاد بگیر بنویسی اورریتد بعد دربارش حرف می زنیم.
در اورریتد بودنش هیچ شکی نیست … (البته می دونم که پذیرش این حقیقت برای امثال شما که نیل دراکمن رو می پرستند بسیار بسیار بسیار سخته)
.
پ.ن: لازم نمی بینم که دلایل اورریتد بودنش رو ذکر کنم، چون توضیح واضحات میشه اون وقت …
آره
تازه تو دیوارم هست
فقط با کمی محاسبه متوجه میشیم تعداد جوایز اون استودیویی که زدی پروفایلت رو باید ۷-۸ برابر کنی تا به تعداد جوایز شخص نیل دراکمن برسه ((:
باز چسبیدی به چیزهایی که قد یک ارزن هم ارزش ندارند!؟
ملاک شما بسیار سطحی است و نادرست … (البته خودت می دونی)
ملاک من خود بازی و بخش های مختلف خود بازیست مثل لول دیزاین و گیم پلی و …
فکر نکنم لازم به ذکر باشه که استانداردهای بازی سازی بیست سال پیش Valve از ناتی داگ کنونی بالاتره …
شما تاریخچه ناتی داگ رو زیر و رو کنید، بازی در سطح کلاس Portal 2 و Half-Life 2 نمی توانی پیدا کنی که در اکثر موارد در بالاترین سطح ممکن باشه …
از بعد خلاقیت، جریان سازی، نوآوری، تاثیرگذاری، انقلاب، لول دیزاین، گیم پلی، داستان گویی، داستان و به طور کلی سطح کلاس بازی سازی اصلا ناتی داگ در حد و اندازه های Valve نیستش …
نمرات و جوایز چیزای جالبی هستن ولی دلیل بر این نمیشه که فکت بدیم راجب برتری
بهرام توضیح داد راجب ولو و کاملا هم درست گفت شما هم اگه مخالف هستی حرف هاش رو رد کن
اگه بخوایم دقیق به بازی های ولو نگاه کنیم متوجه میشیم که ولو خدمت خیلی زیادی به صنعت گیم کرده و نمیتونیم این خدمت رو با تعداد جوایز زیر سوال ببریم
خدای صنعت گیمه این بشر…
بسیار مطلب خوب و کاملی بود
لذت بردم از خوندنش، خسته نباشید دمتون گرم
چرا…؟
لطفا اصرار به پادشاه کردن هرکسی نداشته باشید. رئیس شدن ایشون دلایل غیر زیاد داره.
خیلی سازنده ها هستن که هرچی ساختن تقریباً همه مخاطبین و منتقدین تحسین کردن. مثل همین آقای Sam Lake که اسمش هم اومد.
همیشه تو هر صنعتی سازنده هایی هستن که کارهای خیلی خوب و عالی دارن تو کارنامه شون. مخصوصا اوایل رزومه شون. ولی اون کارها مشارکتی بودن. یعنی تو ساخت اونها چند شخص دیگه هم تصمیم گیرنده بودن. ولی هرچی جلو تر میرن و به کارهایی میرسن که کنترل خودشون بیشتر میشه، کارها بیشتر و بیشتر افت میکنن و روند نزولی دارن. دراکمن به نظر میرسه از این دست سازنده ها باشه. ولی چنتا کار بعدیش رو هم باشد دید.
عکس این مورد هم هست. سازنده هایی که روند صعودی دارن. یعنی هرچی کنترلشون بیشتر میشه و مستقل تر میشن کارهاشون بهتر میشه و شاهکار تحویل مخاطب میدن… از این دست سازنده ها تو صنعت سینما مخصوصاً زیاد داریم.
بازیای نیل دراکمن هیچوقت افت نکردن و همیشه رو به پیشرفت بودن. لست۲ > انچارتد۴ > لست۱. رو چه حسابی فکر می کنی روند نزولی داره؟!
خب پس اختلاف نظر ما همینجاست. جایی که شما صعود میبینی، من نزول میبینم. البته نمیگم از ۱۰۰ به ۰ رسیده. نه. بازیهای ناتی داگ کیفیت ساختشون پایین نیومده. گرافیک و گیم پلی و موتور و اینجور موارد از سطح اول دنیا هم یه چیز فراتر هستن. ولی داستان و شخصیتها… داستان سرایی و شخصیت پردازی نه. کارهایی که با خوده داستان و شخصیتها میکنن.
تقریباً تمام سازنده های سطح اول رسانه های دنیا (حداقل از لحاظ بودجه) که بیشتر تو آمریکا هستن، یه سری مسائل رو دنبال میکنن و تو آثارشون به کار میبرن، که حتی همه چیز رو فدای اون مسائل میکنن. به مخاطب توجه ندارن… از کتاب اقتباس میکنن و کلیات و جزئیات رو تغییر میدن… و غیره… تو این زمینه وارنر برادرز رو همه شناختن. کمپانی های دیگه هم هستن. تقریباً الان شاید بشه گفت همه. ظاهراً تو صنعت بازی هم ناتی داگ اومده تو این جمع.
هدف این کار اصلاً و ابداً به فکر مخاطب بودن یا در اختیار هنر بودن یا اینجور چیزا نیست. هدف مربوط به مورد و موارد دیگه ای میشه که داستانش خیلی مفصله… خودش چنتا مقاله بلند بالاست.
در کل من اینا رو میبینم و نظرم مخالف این داستاناست. واقعاً تو ذوق میزنه. حواست از فیلم و بازی و داستان و لذتش پرت میشه.
من هیچوقت نمیزارم اینجور مسائل مانع لذت بردنم از بازی یا فیلم بشه، اهمیتی برام نداره. شما هم اگر بخاطر این مسائل میگی افت کرده اصلا منطقی نیست.
امروز تولد میکامی بود.باید برای اون مقاله مینوشتید
بازیساز خوبی هست بی شک ولی یکم زوده براش تا کنار نام هایی مثل کوجیما و میکامی قرارش بدیم.