نقد و بررسی بازی King of Figthers XV؛ تورنومنت پادشاهی

بازی جدیدی از سری King of Figthers عرضه شده تا طرفداران ژانر مبارزه‌ای را به وجد بیاورد، اما تا چه حد موفق بوده است؟ با نقد و بررسی این عنوان همراه باشید.

مبارزه ژاپنی

چند سالی می‌شود که بازار عناوین مبارزه‌ای (Figthing) کساد شده و تقریباً آخرین بازی بزرگ منتشر شده از این سبک Mortal Kombat 11 است. King Of Fighters شاید عنوانی محسوب شود که خیلی اسم آن به گوش بازی‌بازان نرسیده باشد، اما یکی از قدیمی‌ترین بازی ها در این سبک است. اگر بخواهیم توضیح کلی راجع به این بازی بدهیم، می‌توانیم آن را به عنوان یک اثر مبارزه‌ای ژاپنی مطرح کنیم، درست همانند بازی‌های Street Fighter و Tekken که گرافیک انیمه‌ای و سبک گیم‌پلی خاص خود را دارند.

دقیقاً در لحظه ورود به بازی می‌توان حس ژاپنی بودن این عنوان را احساس کرد، اما مهم‌ترین موضوع برای King Of Fighters این است که بتواند مخاطبان سرسخت بازی‌های فایتینگ را به سمت خود بکشاند که البته در این امر موفق ظاهر می‌شود. در سالی که بازی‌های زیادی در این سبک وجود ندارند، آیا King Of Fighters می‌تواند مخاطبان این سبک را به خود جذب کند؟ در ادامه‌ی این بررسی به این سوال مهم پاسخ می‌دهیم.

خوب و سردرگم

در زمان‌های گذشته، بازی‌های فایتینگ بیشتر در دورهمی‌ها به صورت دونفره انجام می‌شدند و امروزه بیشتر به صورت آنلاین، اما تقریباً تمام بازی‌های سرشناس در این سبک تلاش کرده‌اند تا با ارائه‌ی بخش داستانی جذاب آن را به یک اثر تک‌نفره نیز تبدیل کنند. شاید در این سبک از بازی‌ها نگاه کمتری به بخش داستانی شود، اما به عنوان فردی که هم به بازی‌های فایتینگ هم به عناوین داستانی علاقه‌ دارم، تشنه‌ی تجربه یک داستان خوب برای این سبک هستم، که این بازی کاملاً من را نا‌امید کرد.

داستان بازی اصلاً آن چیزی که انتظار آن را دارید نیست و به گونه ای شبیه به بخش تورنومنت است، تورنومنتی که بازی سعی می‌کند با عوض کردن شخصیت‌ها و محیط هر مرحله، شما را به تجربه‌ی دوباره‌ی آن ترغیب کند. در دو مرحله پایانی تلاش‌های محدودی برای جذاب‌تر شدن داستان صورت می‌گیرد، هرچند این تلاش بی‌فایده است، البته از حق نگذریم دو مرحله پایانی نسبت به تمام مراحل بازی جذاب‌تر ساخته شده‌اند. درکل بخش داستانی این عنوان بیشتر شبیه یک مود تورنومنت است و می‌توان با تیم‌های مختلف چندین بار این بخش را تکرار کرد، اما هیچ داستان جذابی در انتظار پلیر نیست.

هرچقدر که این عنوان در بخش داستانی کم‌‎کاری کرده است، به همان میزان در بخش مراحل خوب عمل می‌کند، این بخش می‌تواند ساعت‌ها شما را سرگرم کند و به چالش بکشاند. در این قسمت پنج مرحله برای پلیر وجود دارد تا بتواند برخی از کمبو‌های جذاب هر شخصیت بازی را به آن‌ها با تمرین یاد بدهد، بخشی که می‌توانید با شخصیت‌های مورد علاقه خود در بازی به یادگیری و تفریح بپردازید.

در بخش آموزش، شاهد عملکرد خوبی هستیم و کسانی که با این سبک آشنایی ندارند چه در حالت Missions و چه در بخش Tutorial می‌توانند درک اولیه‌ی بسیار خوبی از سبک گیم پلی این عنوان به دست بیاورند.

با اینکه طی تلاش‌های فراوان توانایی تجربه Casual Online Match را نداشتم، اما بخش Ranked Match بازی بسیار خوب عمل کرده است، از انتخاب تیم و استیج گرفته تا انتخاب موسیقی، تمامی نکات موجود در این بخش قابل قبول هستند. حال که صحبت از بخش‌های آنلاین است، باید متذکر شوم که یکی از بهترین موارد این دسته را نباید فراموش کنیم. Online Training یک فرصت بسیار خوب را برای پلیر به وجود می‌آورد تا تمرینات خود را نه روی یک هوش مصنوعی، بلکه جلوی یک شخص دیگر به سرانجام برساند تا به بهترین شکل توانایی آزمایش کمبو‌های مختلف را داشته باشد.

برخی جذاب و برخی تکراری

شخصیت‌ها یکی از مهم‌ترین عناصر بازی‌های ویدیویی محسوب می‌شوند، این شخصیت‌ها هستند که پلیر به دنیای اثر جذب می‌کنند. King of Figthers XV از ۳۹ شخصیت تشکیل شده که از نظر تعداد بسیار خوب است، اما اگر جزو کسانی هستید که برای اولین تجربه به این سری بازی مشغول شده‌اید، باید بگویم که تعداد شخصیت‌هایی که می‌توانید با آن‌ها ارتباط برقرار کنید بسیار کم هستند و دلیل آن است که نه پیش زمینه‌ای از هر شخصیت در بازی وجود دارد و نه داستان بازی به شکلی است که شما بتوانید با شخصیتی ارتباط برقرار کنید.

شاید تنها دلیل جذاب بودن آن‌ها برای شما به راحت‌تر یا جذاب‌تر بودن کمبو‌ها و نحوه مبارزه مربوط شود. طراحی برخی از شخصیت‌های بازی چشم‌ نواز و زیبا است، اما برخی از آن‌ها بسیار بد و حتی تکراری به نظر می‌رسند. بازی در طراحی شخصیت‌هایی که نسبت به بقیه از هیکل بزرگ‌تری برخوردار هستند اصلاً عملکرد خوبی نداشته و حتی سبک ایستادن و برخی از کمبو‌های آن‌ها عیناً یکی است.

از طرفی شخصیت‌های دیگر به خصوص کاراکترهای مونث این بازی از طراحی و تنوع بسیار بالایی برخوردار هستند و حتی برخی از آن‌ها پتانسیل بسیار بالایی برای تبدیل شدن به یک شخصیت جذاب و محبوب را دارند، اما شخصیت پردازی خاصی در قسمت پانزدهم از این سری بازی به چشم نمی‌خورد.

تقریباً تمامی کاراکترها شامل قدرت یا توانایی خاصی می‌شوند و تنوع این توانایی‌ها و حتی طراحی آن‌ها به بهترین شکل ممکن به تصویر کشیده شده است. میان قدرت‌ها و طراحی شخصیتها هماهنگی جالبی وجود دارد و به نوعی می‌توان گفت که هر شخصیت توانایی منحصر به فرد و جذاب خود را دارد.

King Of Fighters شاید مانند خیلی از بازی‌های نام‌آشنا در این سبک، در شخصی سازی شخصیت‌ها آزادی عمل زیادی را در اختیار پلیر قرار ندهد، اما به نوبه‌‌‌ی خود سعی کرده است تا این بخش‌ را دست خالی ترک نکند. قابلیت انتخاب رنگ لباس شخصیت‌ها که در برخی حتی بر رنگ موی آن‌ها نیز تاثیر می‌گذارد، شاید خیلی بزرگ به نظر نرسد، اما به شکلی است تا پلیر را راضی نگه دارد و بتواند یکنواخت بودن ظاهر هر شخصیت را از بین ببرد.

ضربه‌ی خاص

هسته اصلی تمامی عناوین فایتینگ گیم‌پلی است و اگر از من بپرسند با وجود تمامی نکات ذکر شده در بالا گیم‌پلی بازی خوب است یا نه باید بگویم که جواب این سوال کمی پیچیده خواهد بود. گیم‌پلی King Of Fighters از بخش‌های خوب و بد تشکیل شده، هر چند برخی از مشکلات گیم‌پلی به مرور زمان آزاردهنده‌تر خواهند شد. کمبو‌ها بزرگترین دلیل جذابیت عناوین فایتینگ بوده و خواهند بود، حال این عنوان تلاش کرده است که در این بخش بسیار خاص و متفاوت عمل کند و به نحوی ترکیب تازه و نویی برای کمبو‌ها بوجود آورد.

اولین نکته‌ای که در این مورد به آن برخورد می‌کنیم، نحوه اجرای ترکیبات مبارزه‌ای خواهد بود. King Of Fighters به شما اجازه نمی‌دهد تا با زدن چند دکمه به راحتی کمبو‌های خفن شخصیت خود را پیاده سازی کنید، بلکه برای این کار باید با چرخش‌های سخت جو‌ی استیک سمت چپ و زدن سریع دکمه‌های مشت و لگد، به کمبو مورد نظر خود برسید. این موضوع باعث شده تا اجرای کمبو‌ها نیز پلیر را به چالش بکشند و حتی بعضی وقت‌ها توانایی اجرای برخی از کمبو‌ها را نداشته باشد، اما اگر بتوانید به موفقیت برسید و کمبو خود را اجرا کنید، صدمه‌ی بسیار خوبی به دشمن خود وارد می‌کنید، البته بیایید امیدوار باشیم که او ضربه‌ی شما را دفاع نمی‌کند.

با اینکه چالش برانگیز بودن اجرای کمبو‌ها مخصوصا در بلند مدت حس خوبی را به پلیر منتقل می‌کند، اما نکته آزار دهنده این موضوع، تعداد کم این کمبوها است. شاید تعداد کمبو‌های این بازی در نگاه اول کم به نظر نرسد، اما اگر به عناوین مختلف نگاه کنیم، لیست ترکبیات مبارزه‌ای King of Figthers XV بسیار کوچک به نظر می‌رسد و برای افرادی که دوست دارند چند کمبو جذاب را یاد بگیرند، با توجه به چالش برانگیز بودن اعمال این کمبو‌هاt شاید تعداد خیلی کمی به اندوخته‌های پلیر اضافه شود.

به قطع می‌توان گفت که دفاع کردن در عناوین فایتینگ هم سخت و هم بسیار مهم به حساب می‌آید و King Of Fighters XV به شکل بسیار جالب و متفاوتی این بخش را در خود جای داده است. تقریبا می‌توان گفت حالت نرمال گارد گرفتن در این بازی مانند بقیه عناوین این سبک است اما چند نکته جالب در مورد این موضوع وجود دارد. اولین نکته‌ نوار گارد گرفتن شما است که اگر بخواهم ساده‌تر آن را توضیح بدهم، یک نوار در زیر مقدار خط سلامتی شخصیت شما وجود دارد که با دفاع کردن ضربات حریف، از این نوار کاسته می‌شود و اگر به آخر برسد و تمام شود، حریف شما فرصت خیلی خوبی برای شکست دادن شما پیدا می‌کند.

Emergency Evasion مانند یک حالت جاخالی عمل می‌کند، اما اگر از این حالت به موقع استفاده کنید، می‌توانید به بهترین شکل از حرکات حریف جاخالی بدهید و حتی روی آن‌ها ضدحمله نیز به کار ببرید. به مرور زمان که در این بخش حرفه‌ای‌تر شوید، شاید به صورت تدریجی دیگر از دکمه دفاع کردن استفاده نکنید اما اگر این دو را با هم ترکیب کنید، بازی برای شما هیجان انگیز‌تر و چالشی می‌شود.

در این میان، Max Mode و نوار Power Gauge نقطه‌ی عطف بازی به حساب می‌آیند، استفاده از این دو قابلیت در طول مبارزه بسیار مهم و جالب است و وجود این دو قابلیت مبارزات شما را بسیار جذاب‌تر و قدرتمندانه‌‌تر می‌کند. با فعال کردن Max Mode، هم شخصیت شما سریع‌تر می‌شود و هم سرعت حملات بالاتر می‌رود، استفاده از این قابلیت حتی در برخی از مواقع می‌تواند باعث تغییر نتیجه‌ی مبارزه شود و دوباره شما را به استیج مبارزه برگرداند.

نوار Power Gauge تقریبا شباهت زیادی به نوار قدرت Mortal Kombat دارد که با پر شدن آن توانایی اجرای Fatal Blow را دارید، اما تفاوت‌هایی هم در این بخش وجود دارد که مهم‌ترین تفاوت قابلیت حرکات مخصوص (Special) است که به بهترین شکل ممکن طراحی شده است.

با استفاده از نوار Power Gauge شما می‌توانید حرکات مخصوصی را بر دشمن اعمال کنید. بازی سعی می‌کند تا با استفاده از این بخش مبارزات را جذاب‌تر کند که البته در این کار موفق هم ظاهر می‌شود. استیج‌ها یا محیط‌های مبارزه‌ی بازی از نظر تعداد قابل قبول هستند، اما طراحی آن‌ها چندان جالب نیست، این طراحی در برخی موارد به شکلی است که پلیر خالی بودن محیط را احساس می‌کند و به غیر از یک یا دو محیط، بقیه‌ی آن‌ها شامل خلاقیت خاصی نمی‌شوند.