نقد و بررسی بازی Serious Sam: Siberian Mayhem؛ ارتش تک نفره‌ای به نام سم

امروز قصد داریم بازی Serious Sam: Siberian را مورد نقد و بررسی قرار دهیم، عنوانی که طرفداران سبک شوتر کلاسیک همچنان از آن استقبال می‌کنند. با ما همراه باشید.

سری Serious Sam با وجود پستی و بلندی‌هایی که در راه خود داشته است، همچنان جزو بازی‌های پرطرفدار و محبوب شوتر اول شخص کلاسیک محسوب می‌شود. بازگشت این فرنچایز با نسخه‌ی چهارم، باعث ابراز عشق و علاقه‌ی طرفداران به این سری بازی کلاسیک شد.

حال استودیوی Croteam با همکاری تیم Timelock، یک گسترش‌دهنده‌ی جدید با نام Serious Sam: Siberian Mayhem را برای عنوان Serious Sam 4 عرضه کرده است که به صورت مستقل نیز در دسترس گیمرها قرار می‌گیرد.

سفر به روسیه

داستان این عنوان بعد از نسخه‌ی چهارم روایت می‌شود و دوباره پلیر را در نقش Sam “Serious” Stone دوست داشتنی قرار می‌دهد که برای پیدا کردن جنرال Brand خیانت‌کار به روسیه سفر می‌کند.

شخصیت Sam همچنان مانند نسخه‌های پیشین، شخصیتی شوخ طبع دارد و به خوبی به دیالوگ‌های تک خطی خود پایبند مانده است و برخی از آن‌ها همچنان باعث نقش بستن نیش‌خندی روی صورت شما می‌شوند، اما به غیر از Sam، شخصیت‌های دیگر آنچنان از دیالوگ‌ها و شخصیت‌پردازی‌های خاصی برخوردار نیستند.

فرنچایز Serious Sam در طول تاریخ خود هیچگاه تمرکز کاملی روی داستان‌سرایی یا شخصیت‌پردازی نداشته است و همچون پدران و پدربزرگان خود تمرکز اصلی‌اش را روی گیم‌پلی روان و مبارزات پر هرج و مرج گذاشته است.

همانطور که در ابتدای مقاله اشاره کردم، این عنوان در اصل مانند یک محتوای اضافه‌ی مستقل برای Serious Sam 4 عمل می‌کند و پنج چپتر جدید را در اختیار شما قرار می‌دهد.

در حالی که گیم‌پلی همچنان ساختار نسخه‌ی چهارم را حفظ کرده است، اما شاهد تغییرات بسیار مثبت و اضافه شدن اسلحه‌ها، گجت‌های جدید، دشمنان و Bossهای تازه در این عنوان هستیم. اولین تغییر مثبتی که می‌شود از آن یاد کرد، درجه‌ی سختی و متعادل‌سازی مربوط به آن است. نسخه‌ی چهارم از این مشکل رنج می‌برد، به طوری که در شلوغ‌ترین مبارزات نیز هیچ نگرانی‌ای از میزان سلامتی و مهمات خود نداشتید.

این عنوان به خوبی از پس متعادل‌سازی درجه‌ی سختی برآمده است و تجربه‌ای چالش برانگیزتر و جذاب‌تر را ارائه می‌دهد.Siberian Mayhem حتی کمی حس و حال عنوان Serious Sam: The First Encounter را به پلیر انتقال می‌دهد که به شدت برای طرفداران این فرنچایز لذت‌بخش خواهد بود. این چالش‌برانگیزتر شدن، اهمیت گجت‌های موجود در بازی را نیز بالاتر می‌برد.

در حالی که همچنان برخی از گجت‌های پیشین در این عنوان وجود دارند، اما شاهد اضافه شدن برخی گجت‌های کارآمد جدید نیز هستیم. به عنوان مثال، یکی از گجت‌های جدید به شما امکان درخواست حمله‌ی هوایی به یک منطقه را می‌دهد! حال فقط تصور کنید که در طی آن مبارزات بزرگ و پر هرج و مرج، استفاده از این قابلیت چقدر لذت‌بخش و کارا است.

اسلحه، کلی اسلحه!

اسلحه‌ها نیز در این نسخه دست‌خوش تغییراتی شده‌اند، در حالی که بسیاری از اسلحه‌های شناخته‌ شده، خاطره انگیز و دوست داشتنی این فرنچایز همچنان در این نسخه حضور دارند، ما شاهد جایگزین شدن برخی از آن‌ها و همچنین اضافه شدن اسلحه‌های جدید نیز هستیم. از اسلحه‌های جدید می‌توان به TCC-2”Perun”CROSSBOW و XPMR “Burner” Raygun اشاره کرد که تنوع و تازگی خوبی به این نسخه می‌بخشند. هر کدام از این اسلحه‌ها جادوی خاص خود را به گیم‌پلی و مبارزات هدیه می‌دهند.

اما مگر می‌شود عنوانی در روسیه روایت شود و از AK خبری نباشد؟

یکی دیگر از اسلحه‌های جدیدی که به این عنوان اضافه شده، AK74 است که در اصل جایگزینی برای M29 محسوب می‌شود. با وجود آن که در گذشته شاهد عرضه‌ی مادهایی بوده‌ایم که AK47 را به عناوین پیشین اضافه می‌کردند، اما این اولین باری است که یک اسلحه از سری AK به طور رسمی در عناوین Serious Sam در دسترس قرار می‌گیرد!

لازم به ذکر است که صداگذاری اسلحه‌ها نیز به خوبی انجام شده است و شلیک کردن با آن‌ها حس خوبی را به پلیر انتقال می‌دهد.

دشمنان و طراحی آن‌ها

به طور کلی فرنچایز Serious Sam از همان ابتدا الگوبرداری‌های زیادی از عناوین Doom داشت و این موضوع به خوبی در طراحی برخی از دشمنان این سری دیده می‌شود.

اما سازندگان در کنار برخی طراحی‌های مشابه، همیشه طراحی‌های اورجینال و جذابی را برای نسخه‌های مختلف خود خلق می‌کردند که برای همیشه به یادماندنی شدند. برخی از آن‌ها همانند Kamikazeها به چهره‌ی نمادین این فرنچایز تبدیل شدند و همیشه در ذهن من و بسیاری از طرفداران باقی ماندند. حال در این نسخه نیز شاهد معرفی شدن تعدادی دشمن جدید هستیم.

همانطور که بالاتر اشاره کردم، برخی از این دشمنان برای اولین بار در قالب یک باس (Boss) در مقابل شما قرار می‌گیرند که نه تنها مبارزه با آن‌ها لذت‌بخش است، بلکه در طول بازی تنوع ظاهری خوبی به دشمنان می‌بخشند و هرکدام سبک و سیاق و حملات خاص خودشان را دارند. این موضوع باعث چالش برانگیزتر شدن مبارزات نیز می‌شود.

مبارزات گسترده و بهینه‌سازی آن

از همان ابتدا، یکی از بزرگ‌ترین تفاوت‌های Serious Sam با فرنچایزهایی همچون Doom و Quake، محیط نسبتاََ وسیع و در نتیجه مبارزات گسترده‌تر و بزرگ‌تر بود. اگر این سری بازی را دنبال کرده باشید، احتمالاََ می‌دانید که استودیوی Croteam یک تغییر بزرگ در نسخه‌ی چهارم این فرنچایز به وجود آورد و آن هم گسترش محیط بازی و در نتیجه‌ی آن تعداد فوق‌العاده زیاد دشمنان به صورت همزمان روی صفحه نمایش است. این مکانیزم که Legion System نام داشت، باعث می‌شد هزاران دشمن به صورت همزمان به سمت شما حمله‌ور شوند.

حال این نسخه نیز از همان محیط‌های وسیع و قابلیت Enemy Multiplier برخوردار است که تعداد بازیابی (Respawn) دشمنان و تعداد آن‌ها به صورت همزمان روی صفحه‌ نمایش را افرایش می‌دهد. البته همین موضوع باعث می‌شود که این عنوان نیازمند بهینه‌سازی مناسبی باشد. با این وجود، یکی از ضعف‌هایی که بازی نسبت به نسخه‌ی پیشین خود دارد، بهینه‌سازی نامناسب است.

این عنوان نسبت به نسخه‌ی چهارم حتی روی سیستم‌های نسبتاََ قدرتمند نیز دچار افت فریم یا فریزهای ناگهانی است که ضعف تیم سازنده در بهینه‌سازی را به نمایش می‌گذارد. البته باید متذکر شویم که جزئیات محیط این بازی نسبت به نسخه‌ی چهارم پیشرفت‌هایی داشته که شاید یکی از دلایل سنگین‌تر بودن این عنوان و در نتیجه عملکرد ضعیف آن نیز همین موضوع باشد.

یکی دیگر از مشکلات Siberian Mayhem، نبود هیچ‌گونه نوآوری در درخت مهارت‌ها نسبت به نسخه‌ی چهارم است؛ به طوری که حتی یک مهارت جدید و متفاوت نیز به آن اضافه نشده است. این برای یک گسترش‌دهنده موضوعی عجیب و غیرقابل بخشش به شمار می‌رود.

طراحی محیط و مراحل

همانطور که بالاتر متذکر شدم، نسخه‌ی چهارم این فرنچایز تقریبا تبدیل به یک عنوان جهان باز یا به اصطلاح Open World شده بود و در راستای همین موضوع، ما شاهد برخی مراحل فرعی نیز در دنیای بازی بودیم که برخی از آن‌ها کمی خسته کننده بودند. اما این نسخه سعی کرده است مشکل یاد شده را برطرف کند و مراحل فرعی جذاب‌تری را در خود جای دهد.

شما با انجام این مراحل می‌توانید آیتم‌ها، گجت‌ها و حتی اسلحه‌های جدیدی را پیدا کنید که در طول بازی بسیار مفید و کارآمد خواهند بود. همچنین برخی از این مراحل فرعی حاوی Boss Fightهای جذابی نیز هستند که تنوع خوبی به روند پیشروی بازی می‌بخشند.

از طرفی، جزئیات و طراحی محیط و مراحل در این عنوان نیز پیشرفت‌هایی نسبت به نسخه‌ی چهارم داشته است. شما در بازی جدید به محیط‌های متفاوت و زیبایی از روسیه قدم می‌گذارید. اگرچه این مکان‌ها مانند نسخه‌ی چهارم برگرفته از مکان‌های واقعی نیستند، اما از طراحی بسیار خوبی برخوردارند. در کنار این طراحی مطلوب، شاهد نورپردازی خوبی نیز در برخی مکان‌ها هستیم.

اما یکی از مشکلات بزرگی که این نسخه همچون بازی چهارم با خود یدک می‌کشد، خالی بودن برخی از بخش‌های نقشه‌ی بازی است. این موضوع در Serious Sam 4 بسیار شدید بود و در این نسخه نیز با وجود بهبودهای مختلف، همچنان این مشکل را با خود به همراه دارد.

همچنین لازم به ذکر است که برخی وسایل نقلیه‌ی جدید همچون جت اسکی نیز به این عنوان اضافه شده‌اند که به گیمر اجازه‌ی گشت و گذار و سفر در نقشه‌ی بازی را می‌دهند.

موسیقی متن بخش مهمی از این عناوین محسوب می‌شود و این عنوان نیز به سبک و سیاق گذشته‌ی خود پایبند است. برخی موسیقی‌های جدید اضافه شده، به خوبی با محیط بازی هماهنگ هستند و در طی مبارزات باعث جریان یافتن آدرنالین در بدنتان می‌شوند.

از آن‌ جایی که عنوان Serious Sam Siberian Mayhem در اصل مانند یک DLC عمل می‌کند، گرافیک بصری آن نسبت به نسخه‌ی چهارم دست‌خوش تغییرات خاصی نشده است. به طور کلی بازی‌های مختلف Serious Sam هیچ‌گاه از نظر گرافیک بصری در درجه‌ی بالایی قرار نداشته‌اند. امروزه بسیاری از افراد گرافیک این عنوان را با Doom Eternal مقایسه می‌کنند و به دلیل ضعف واضح آن در مقابل Doom Eternal، به طور کلی این فرنچایز را زیر سوال می‌برند که کاملاََ اشتباه است.

این فرنچایز همیشه هدفش ارائه‌ی تجربه‌ای روان و لذت‌بخش از شوتر اول شخص در مقیاس بزرگ‌تری نسبت به عناوین مشابه خود و همچنین داشتن روح و استایل خاص خود بوده است. ما این موضوع را به خوبی در Serious Sam: Siberian Mayhem شاهد هستیم.

سخن پایانی