دل نوشته های یک گیمر خسته؛ لطفا فیلم سینمایی نسازین!
با سلام خدمت شما گیمفایی‌های عزیز و گل. امیدوارم تنتون سلامت، لبتون خندون و پلتفرمتون پر از بازی باشه! یه پنج‌شنبه دیگه رسید و با یه قسمت دیگه از دل نوشته‌های یک گیمر خسته همراه شما عزیزان هستیم!
ایام ایام امتحاناته و خیلی از شما عزیزان درگیر سینوس و جلگه و جناس و زیست و این چیزا هستین. امیدوارم امتحانات رو به خوبی پشت سر بذارین.
اما از امتحانات که بگذریم، می‌رسیم به اصل کار. مقاله امروز!
آقا لطفا فیلم سینمایی نسازین!
ببینین یه زمانی بود ما نه گرافیک می‌فهمیدم چیه، نه گیمپلی، نه المان نقش‌آفرینی و نه نمیدونم پیچش داستانی و این چیزا رو بلد بودیم. می‌نشستیم پای پی‌سی قدیمی خودمون یا PS2 یه بازی میکردیم و لذتشو می‌بردیم.
الان خیلی دنیای گیم فرق کرده و رسما یه صنعت شده. چیز بدی نیست. چون باعث شده پول بیشتری توی این صنعت تزریق بشه و کلا دنیای گیم از همه لحاظ پیشرفت کنه. اما مشکل از اون جایی شروع شد که با پیشرفت فوق‌العاده تکنولوژیایی مثل انیمیشن‌های صورت و قوی شدن انجینای گرافیکی، یه سری از سازنده‌ها به شدت رو آوردن به سینمایی کردن بازیا. تا اینجا هم به خودی خود بد نیست انصافا. اما مشکل اصلی اون جا شروع میشه که یه سری از این دوستان سازنده، گیم رو با فیلم و سریال اشتباه گرفتن و رسما فیلم سینمایی میسازن. وسطش هم گیمر چهار تا چپ و راست میکنه شخصیت رو که آره این بازیه نه فیلم! (بله آقای کوجیما، با خود شمام!)
یه مثال خوبش میشه دث سترندیگ. یه بازی صد در صد سینمایی. یعنی برای یه فست تراول کوچیک هم ما باید کات سین می‌دیدیم. کل بازی هم گیم پلی خاصی نداشت و یه سری نبردای کوچیک رو بذاریم کنار، رسما شبیه ساز پیاده روی بود. الان دوستان طرفدار کوجیما در کامنتا می‌نویسن: هر کسی نمیتونه این بازی رو درک کنه. اگه کسی معنی و عمق این بازی رو درک نکنه به بزرگیش پی نمی‌بره! که در جواب این دسته دوستان باید بگم: ببینین عزیزان، بازی مثل دث سترندیگ از لحاظ داستانی واقعا متفاوت و جذاب بود. رسما یه سری از کات سینای بازی از خیلی فیلمای امروزی تصویربرداری و کارگردانی بهتری داشتن. اما مسأله اینه، چرا کوجیما یه گیم پلی درست و حسابی تو بازی نذاشت؟ چه مشکلی پیش میومد؟
چرا ۶۰ ساعت وقت بذاریم دث سترندیگ رو تموم کنیم؟ توی این ۶۰ ساعت میشه سی تا فیلم درست و حسابی دید.
کلا بذارین خیالتون رو راحت کنم. اگه داشتین بازی می‌کردین و برای یه مدت طولانی، مثلا ربع ساعت یا بیست دقیقه فقط کنترلر رو گرفتین دستتون و کوچیک‌ترین فعالیتی ندارین، اون بازی فیلم سینماییه. نه بازی ویدئویی.
البته اینو بگم، من طرفدار درجه یک گیمپلی سینمایی هستم. دقت کنین، گیمپلی و مبارزات سینمایی نه بازی سینمایی که مثل فیلمه! فرقش چیه؟
مبارزات و گیمپلی سینمایی میشه یه چیزی مثل God of War 2018. محشر، لذت‌بخش و جذاب. مبارزات بازی کاملا سرگرم کننده بودن و در کنارش حرکات کریتوس، انیمیشن‌ها، زاویه دوربین، نوع حملات و کلا همه چیز بازی دست به دست هم داده بود تا یه تجربه‌ی سینمایی از مبارزات بگیریم. ولی این موضوع اصلا به گیمپلی ضربه نزده بود. مبارزات کاملا عمیق، چند لایه و جذاب بودن و بازی گیمپلی رو فدای سینمایی کردن بازی نکرده بود. کات سینای بازی هم اونقدر طولانی نبودن و بعد دو سه دقیقه تموم می‌شدن. این میشه یه نمونه عالی از گیمپلی سینماتیک.
یه نمونه فوق‌العاده دیگش میشه The Last of Us Part Two که به نظرم سینمایی‌ترین و واقعی‌ترین گیمپلی توی تاریخ بازیای ویدیویی رو داره. هوش مصنوعی، حرکات شخصیت‌ها، انیمیشن‌ها و همه چیز فوق‌العاده واقعی و سینمایی هستن. اما گیمپلی بازی ذره‌ای لطمه ندیده از سینمایی شدن بازی.
پس فهمیدیم استفاده از المان‌های سینمایی و واقع‌گرایانه اصلا و ابدا چیز بدی نیست. اما مشکل اون جایی شروع میشه که سازنده کلا فراموش میکنه داره بازی می‌سازه و رسما میاد یه فیلم انیمیشنی تحویل میده!
یعنی میشه گفت بعضی بازیا رو انگار سازنده‌ها فقط برای کات سین و سکانس‌های سینمایی میسازن، وسطش هم چندتا سکانس گیمپلی می‌ذارن تا اون کسی که ۶۰ دلار پول داده امواتشون رو مورد عنایت قرار نده!
البته بگم بعضی از موارد هم بینابین هستن. مثلا Uncharted 4. بازی Uncharted 4 یکی از سینمایی‌ترین و خوش‌ساخت‌ترین بازیای نسل هشت بود. یه ماجراجویی فوق‌العاده. اما اگه بخوایم منطقی نگاه کنیم ریتم بازی توی دو سوم اول بعضی جاها کاملا کند میشد و کاملا یادمه توی چپتر‌های میانی بازی، عملا پنج شیش چپتر هیچ درگیری یا سکانس اکشن یا هیچ چیز خاصی نداشتیم و فقط معما و حرف و کات سین! که به نظر من نقطه ضعف بود و اکه با یک سوم هیجان‌انگیز و جذاب بازی مقایسه کنیم کاملا تفاوت مشهوده! هر چند نوشتن همین جمله احتمالا کافیه تا برخی از دوستان به حمایت از Uncharted 4 توی کامنتا از من پذیرایی کنن!
یه مشکل دیگه که با بازیای سینمایی دارم (با گیمپلی سینمایی اشتباه نگیرین عزیزان), اینه که کلا ساخت آثار سینمایی و بلاک باستری هم خیلی هزینه زیادی رو به سازنده تحمیل میکنن، هم باعث میشن محتوای بازی کمتر بشه. اگه دقت کنین بازیای سینمایی اکثرا خیلی کوتاهن. دلیلش هم مشخصه، بعضا یه سکانس سینمایی به اندازه ده میلیون دلار ممکنه هزینه و وقت صرفش شده باشه! اگه توجه کنین بازیایی که بیشترین محتوا رو ارائه میدن، از قبیل بازیای نقش‌آفرینی مثل ویچر و سکایریم، جنبه سینمایی کمی دارن و این باعث شده صدها ساعت محتوای ناب تولید بشه. اگه به بازیای ژاپنی و شرقی در کل نگاه کنین، اکثرا طولانی هستن و حداقل چهل پنجاه ساعت محتوا دارن. دلیلش اینه وقت و بودجه خاصی صرف سینماتیک و این چیزا نمی‌کنن و به هسته اصلی یه بازی ویدیویی یعنی گیمپلی می‌پردازن.
البته باید بگم اینجا که حس میکنم ژاپنیا یه سریاشون از اون طرف بوم افتادن و دیگه خیلی غذا رو بی‌نمک میکنن و حتی به اندازه سر سوزنی روی جنبه سینماتیک کار نمی‌کنن که به نظرم این حد تفریط هم اشتباهه و نکنه منفی به شمار میاد. کلید موفقیت توی تعادله. چیزی که بعضی استودیوها مثل Arkane و Naughty Dog فوق‌العاده انجامش میدن.
این وسط یه مثال دیگه هم یادم اومد. Hellblade. هلبلید رو حقیقتا زیاد درکش نکردم. حس میکنم بیش از حد روی جنبه‌های سینمایی و روایی مانور داده بودن و مبارزات بازی اصلا عمقی که باید رو نداشت. البته کاملا متوجهم یه اثر مستقل بود اما به شدت امیدوارم نسخه‌ی دوم روی مبارزات مانور خیلی بیشتری بده. البته تریلری که منتشر شد هم رسما یه فیلم کوتاه بود. امیدوارم من اشتباه کرده باشم.
آقا خلاصه امیدوارم توی سالهای بعدی، بازیا هر چقدر میخوان سینمایی بشن، اما گیمپلی و مبارزاتشون. نه اینکه شاهد فیلم و سریال ۵۰ ساعتی باشیم! و امیدوارم کوجیما رو هم کمی خدا به راه راست هدایتش کنه!
سوال این هفته گیمر خسته از شما:
تا چه اندازه با سینمایی شدن بازیا موافقید؟
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره میکند 
نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد 
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره میکند
- معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد 
بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵ 
گیمپلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازیهای مدرن Resident Evil است 
محتوای همکاری Fortnite و Skibidi Toilet فردا منتشر میشود 
پیشبینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things
- نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
- زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد 
۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece
نظرات
مگه چیزی میشه گفت؟
مقاله کاملا حق بود😁
عکس پروفایلت را خوشم اومد
البته امیدوارم بازیش کرده باشی
یکی از بهترین بازی های بقا هست که انجامش دادم☺
سلام میشه اسم بازی رو بگید کنجکاو شدم بازی کنم
دوست عزیز اسم بازی don’t starve هست امیدوارم لذت ببری❤️
🌹🌹🌹🌹❤️❤️❤️❤️👍👍👍👍👍
با پیشرفت تکنولوژی چه بخواهید چه نخواهید ما داریم به سمت سینمایی شدن همه چیزها جلو میریم کیفیت بافت ها هر سال دچار تغییرات اساسی میشه و این مهم خودش را در تمام ابعاد بازی نشون میده ولی این لزوما معنیش سینمایی بودن نیس چه بسا هیچکدوم از این بازیا سینمایی نیس اگه صرفا به خاطر داشتن داستان هدفمند و کیفیت بالای محیط اسم سینمایی روش بذاریم پس بهتره بریم ماریو و گوریل انگوری بازی کنیم
ممکنه از نظر خیلی ها بازی هایی مثه گاد آور وار. اوردر ۱۸۸۶ . یا لست ۲ سینمایی باشن ولی این بازی ها صرفا دارای داستان درگیر کننده با بافت واقعگرایه هستن ب بازی هایی مثه آنچارتد یا هل بلید فقط به خاطر نوع گرافیک و اکشنی زیبایی که دارن ملت به اشتباه فکر میکنن سینمایی هستن که واقعا هم سینمایی هستن ولی نه اونجور سینمایی اگه بازی سینمایی میخواهید پس بهتره برید hidden agenda یا erica بازی کنید مخصوصا اریکا بهترین بازی ای هست که میشه اسم سینمایی را روش گذاشت
دث استرندینگ هم که اصلا سینمایی نیس شک دارم بشه حتی اسمش را بازی هم گذاشت بیشتر شبیه ،شبیه سازه صخره نوردیه (با احترام به طرفداراش) ولی خب باید حقیقتو گفت همچنین این حقیقت هم باید گفت که به لحاظ داستانی و گرافیک اثر فوق العاده رده بالاییه ولی سینمایی نیس مشکل اینکه تعریف ما از یه بازی سینمایی اشتباس چون واقعا یه بازی سینمایی را ندیدیم
از نظر شما بازی سینمایی چیه جناب؟
گاهی باید خندید و رد شد
the wolf among us ?
“با پیشرفت تکنولوژی چه بخواهیم چه نخواهیم داریم به سمت سینمایی شدن همه چیز میریم”!!!!!!!!…….دوست عزیز! شما با این منطق کوبنده و مشعشعانه ت چرا اصرار داری که بر دفاع از اثر مهجور و خسته کننده و نه چندان ارزشمندی مثل دث استرندینگ دفاع کنی؟؟؟؟؟ بریزید دور این تعصب لعنتی رو که به هر چیزی واس دفاع متوسل نشید….منظور از سینمایی شدن بالا رفتن کیفیت بصری نیست!!!!! منظور ساختن ملغمه ای از مدیوم هاست…….دث استرندینگ چیزی جز یک اثر خسته کننده نیست که ادعای بیان یک شعار و مفهوم عمیق رو داره …کدوم معنا و مفهوم پشت پرده و حیرت انگیزی دراین اثر وجود داره ؟؟؟ اصلا گیریم که مفهوم اررشمنده. عزیزم این لعنتی یک گیم یا ویدئوگیم نیست و ظاهرا ادم متوهم و خودبزرگ بین و بیش از حد گنده شده ای مثل خود کوجیما هم نمیفهمه چه برسه به طرفداران متعصبش
امید جان چرا جوش آوردی؟
من نمیدونم اون زمان که این بازی اومد تو هنوز عضو سایت بودی یا نه ولی من خودم از اولین کسایی بودم که همه جوره با این بازی مشکل داشتم صراحتا میگفتم و بوسیله بچه های همین سایت به خاطر گفتن حقیقت سرزنش میشدم کوجیما پرست هم نیستم وقتی میگم داستانش خوبه یعنی ایده پشت داستانش خوبه ولی بازی یک سومش داستانه بقیه اش گیم پلی و گرافیک،گرافیکشو داره ولی گیم پلیش همونطور که در کامنت قبل گفتم عملا یک شبیه ساز صخره نوردیه هدف من هم اصلا دفاع از این بازی نبود صحبت در مورد یه اثر سینماتیک بود این بازی اصلا سینمایی نیس شاید دوربینش در حالت واید کمی سینمایی باشه ولی خودش فقط یک شبیه سازه بازی سینمایی میخواهید ببینید چیه برید اریکا را بازی کنید
الان یکی دفاعی بر این اثر بکنه یا نکته غلط و ناحق رو یادآوری کنه تعصبه؟؟؟؟ به قرآن برعکسشم تعصبه
عزیز کاری ندارم ولی چقد راحت چندتا کلمه گنده پروندی به گیم، خب حاجی خوشت نمیاد بازی نکن، نخر 😐 برو چیزی که میلت میکشه پلی بده به قرآن هیشکی مجبورت نکرده یه اثر خسته کننده رو پلی بدی
دیگه چرا توهین و چرت میگی مرد :/
برای تو خسته کننده بود برای خیلی ها جذاب. برای تو حوصله سر بر بود برای خیلی ها دیدنی. اگر یک گیمر باشی اونم از گیمرهای قدیمی که با سگا و آتاری تا اینجا رسیدن بدون بی شک پستت این نبود چون ما با آثار کوجیما بزرگ شدیم ما کارهاش رو درک میکنیم و حرف بی جا نمی زنیم. از این بازی خوشت نمیاد !! نیاد مشکلی نیست ولی وجهش رو خراب نکن . فقط این رو میتونم بگم برای فهم بهتر بازی باید زبان انگلیسی رو خوب بلد باشید. تشکر
خب اگر کسی نیاز به داستان داشته باشه بهتر نیست بره سراغ ادبیات داستانی؟ داستانهایی که اونجا هست رو حتی نزدیک بهش رو در این صنعت کسی نمیبینه. یعنی نیم ساعت بشین شنل گوگل یا دماغ‌اش رو بخون غنای داستان از تمام داستانای صنعت گیم رو هم فراتره دیگه بماند آثار حجیم‌تری مثه احمق داستایوسکی و یا سالهای وبا. حتی یه اثر معمولی تر توی ادبیات داستانی بازهم غنای بیشتری نسبت به داستان بازیا داره
مقاله عجیبی بود و با احترام بی محتوا!!!
سلیقه افراد فرق میکنه من به شخصه طرفدار این سبکم و خیلی ازین بازی های که گفتین جز بهترین تجربه های گیمی من بوده
حرف شما مثل اینه که من خودم بازی آنلاین دوست ندارم پس بگم بازی آنلاین نسازید!!!
👍👍👍👍
سلام
نظر هر کسی محترمه
امیدوارم فرق بازی سینمایی و گیمپلی سینمایی رو متوجه شده باشی در وهله اول.
حالا نگران نباش حاجی، کوجیما فعلا هست تو این سبک می‌سازه😉
مطمئن باشید با ۲۸ سال سن فرقشو متوجه میشم
ولی سلیقس دیگه برای من و خیلیا این نوع بازی محبوبه کلا هم سالی دوتا ازین بازیا میاد ببینید میتونید همین دوتارو هم از ما بگیرید😘
دقیقا😂فقط گیمر های که با آثار کوجیما بزرگ شدن درک میکنند و کوچیکها دنبال GTA هستند😁
کلاسیک قرن بخوای با فکت هم یه بازی و نقد کنی میچسبید به سلیقه خب طبق سلیقه بازی با متا ۴۰ هم خیلی راحت میتونی توجیه کنی اصلا اینا به کنار اگه همه چیز و قرار بود با سلیقه توجیه کنیم چرا اصلا کسی بازی نقد میکنه
وقتی قراره اول اخرشو با سلیقه توجیه کنی چون اثر محبوبته
اولا:اگه بحث سلیقست چرا می‌نویسی بی محتوا 😑😐
اول میگی من سلیقم اینه بعد به سلیقه دیگران توهین میکنی
دوماً:نمیدونم چی بگم واقعا درک این موضوع که یک نفر به گیم پلی کمتر از داستان و گرافیک بها بده برام سخته آخه اصلا اسمش روشه گیم پلی یعنی هسته و مرکز بازی
من خودم سلیقه ام اینه اگه بهترین بازی با بهترین محتوا گرافیک و کیفیت بافت نداشته باشه بازیش نمیکنم البته برعکسش صدق نمیکنه یعنی بهترین گرافیک و بافت اگه محتوا نداشته باشه یا تکراری باشه هم بازم بازی نمیکنم شاید بازیهایی که من خیلی بهشون علاقه دارم در سال یکی دوتا بیشتر نباشن مثل گاد آف وار ، د لست ۲ ، هورایزون ، مترو اکسودوس و اوبسرور نسخه ریمسترش یا اویل ۸ ولی اولین بار دث رو رفتم شدید عصبانی شدم و ولش کردم ولی بار دوم که روی کنسول ۵ دایرکتورز کاتش و بازی کردم از اول داستانش وفهمیدم باعث شد انگیزه راه رفتن تو مسافتهای دور و پیدا کنم که البته بعدش با ساخت اتوبان تو کل نقشه باعث شد که دیگه پیاده نرم !!!!
یعنی چی نظر شما برا خودتون و بقیه باید محترم باشه ولی نظر نویسنده برای شما محترم نیست و برچسب بی‌محتوایی برش می‌زنید. خوبه خودشون تیتر زدن دلنوشته…
بازی باید گیم پلی داشته باشه . خوش ساخت و خوش دست . بازیه بدون گیم پلی میدونین مثل چی میمونه ؟ مثل هیچی نمیمونه
شخصا اصلا با سینمایی شدن بازی ها موافق نیستم. چون هسته اصلی گیم گیم پلی اونه. اما خیلی ها هم هستند که خوششون میاد، در کل سلیقه‌ای محسوب میشه
اگه این حرف شما درست باشه تمام تلاشی که در دنیای سخت افزار و موتورهای بازی سازی و تکنیکهای موشن کپچر درجهت هرچه واقع گرایانه تر کردن بازیهاست همشون بیخودیه و بازی ها مثل همون رزیدنت اویل پلی استیشن ۱ باید بمونه که البته در زمان خودش بسیار عالی بود
بشدت با نویسنده موافقم.میشه بجا دث۱۰۰تا فیلم که جذبمون میکنه رو دید.گیم باید گیمپلی درست و حسابی و سرگرم کننده داشته باشه تا همیشه بشه راحت پلیش کرد.نمونش همونmgsv از خود کوجیما.و سینمایی بودنم باید در حد متعادل باشه نه این کل گیم بشه کاتسین.بشدت مقاله درستی هست.خسته نباشید
سلام
من با سینمایی شدن بازیا مشکلی ندارم ؛ البته به شرطی که خسته کننده و بیش از حد طولانی نشه. مثلا هلبلید کل بازیش ۷ ساعت گیمپلی داشت که ۳ ساعتش کاتسین های خسته کننده بود. اوردر ۱۸۸۶ از ۷ ساعت گیمپلی ۲ – ۳ ساعتش کاتسین بود ولی اصلا خسته کننده نبود و از دیدنشون لذت بردم (اولین بار بود گرافیکی در این حد واقع گرایانه می دیدم)
دی اودر ۱۸۸۶ کجاش هیجانی بود؟😐
از ۸ ساعت بازی فقط ۶ ساعتش کاتسین بود👀
گیم پلی بازی چیزه جدیدی نبود و بعد چند ساعت کسل کننده می شد🗿
لول دیزاین بازی که خیلی بد بود فقط اتمسفر بازی تغیر میکرد 👀
اوج خلاقیتشون مرحله اول بود که از زندان فرار کرد 🗿
هوش مصنوعیش انگار یوبی سافت ساخته بود😀
نکته مثبت هاش فقط :اتمسفر ،گرافیک و داستان بود بقیه نکات بازی تو دیوار بود👀
به هر حال من لذت بردم از بازی. گیمپلی و تنوع سلاحاش و لول دیزاینش خوب بودن. گرافیکش که راحت میشه گفت شاهکار بود در سال ۲۰۱۵. موسیقی ها زیبا بودن. داستان و شخصیت پردازی و طراحی محیطاشم خوشم اومد.
میدونی چرا برات خسته کننده هست چون زبان بلد نیستی هیچی ازش نفهمیدی یکی از بهترین داستان نسل هشت رو داره
در مورد هلبلید مخالفم باهات. به نظرم هلبلید تعادل خوبی بین کاتسین و گیم پلی داشت. سرشت بازی و اون سبک روایتش جوری بود که تو کاتسین رو درخواست میکردی نه اینکه بهت تحمیل کنن چون میخواستی از داستان و گذشته سنوآ بیشتر اطلاعات دستگیرت بشه. این میشه یه کاتسین به جا در خدمت داستان گویی. من که خیلی لذت بردم از داستان این بازی. با اینکه مبارزات تا حدودی بخش اعظم مشکلات بازی رو تشکیل میدادن ولی خب پازل هاش عالی بود.
هل بلید یکی از بهترین بازیهای عمر من بود و از اینکه مایکروسافت شرکتشو خریده برای نسخه دوم شدید عصبانی هستم اصلا شاید بخاطر همین بازی و استالکر ۲ یه جعبه هم بگیرم بذارم کنار پلی ۵ … به قول دوستمون متوجه شدن زبان انگلیسی شاید تا ۹۰ درصد تو درک کات سینها و پیگیری و انگیزه ادامه داستان تاثیر داشته باشه البته من شاید ۶۰-۷۰ درصد متوجه بشم ولی باز کلیت داستان و میگیرم
بابا اوردر مگه اصلا داستان درست درمون داشت ؟ خب معلومه کل تمرکزش می‌ره روی گیمپلی
بعدشم هلبلید روی روان شناسی افراد تمرکز داشت باید کاتسین داشته باشه تنها بازی که از دیدن کاتسین هاش خسته نمی شدن اینا بودن
۱ گاد
۲ انچارتد ۴
۳ است آف اس
۴ هلبلید
حالا درسته این مبحث کاملا شخصیه و ممکنه تو از اوردر بیشتر از هلبلید خوشت آمده باشه
ولی چطوری دلت اومد روانشناسانه ترین بازی نسل رو با اوردر مقایسه کنی ؟
“روانشناسانه ترین بازی نسل” رقیبی هم داشت؟
اوردر به نظرم خیلی بهتر از هلبلید بود و یکی از بهترین های ۲۰۱۵. امیدوارم نسخه دومش هم ساخته بشه.
بله چرا نداشت ؟
Inscryption کشک بود آیا ؟
لست ۲ کشک بود ؟
دیسکو اسیلوم ؟
امنیوژا ؟
کنترل ؟
ریترنال ؟
وقتی بین این همه قدر اینطوری در اومده خوب یعنی چی ؟ آیا بازی از نظر روایت شاهکار نبوده که این لقب رو بهش دادن ؟
اوبسرور
سلام
روانشناسانه ترین بازی نسل😹🗿😳👉
از اون کامنتها بود که خودتم باید به خودت دیس میدادی مرزهای فن بوی بودنو فرسنگها رو به جلو بردی.تو از بازی لذت نمیبری تنها چیزی که برات مهمه لوگو اول گیمه وقتی تو یوتیوب داری نگاه میکنی
نه برا چی دیس بدم. نظر شخصیمه ، و نظرم همین میمونه. حالا میخواد ۵۰۰ تا دیس بخوره. هیچ اهمیتی نداره. اینم بگم تا الان حتی یک ویدیو هم از یوتیوبرا ندیدم. الان خونه نیستم پلی‌استیشنم دم دست نیست وگرنه میرفتم تو لیست تروفیام اوردر ۱۸۸۶ و هلبلید رو بهت نشون می دادم. و همچنین ۲۵۰۰ تروفیمو😉
واقعا بنازم به این مقایسه،فقط لوگوهای اول بازی هارو باهم مقایسه کردی
مقایسه دو بازی کاتسین محور بود دیگه😑 حالا خوبه خود نویسنده هم هلبلیدو نام برد و چیزی نگفتید😂
من کلا با سینمایی شدن گیم پلی یا داستان یا هرچی مشکلی ندارم اتفاقا اگه خوششاخت باشه عالیه حتی کوتاه بودنش خیلی خوبه زود تموم میشه و حس خوبی میده، ولی وقتی از کاتسین های هل بلید ایراد میگیری معلومه اصلا زبان بلد نیستی، هل بلید عالی بود داستانش چندلایه داشت ولی خب اگه داستان رو نفهمی طبیعتا لذت نمیبری
سلام مقاله عالی بود . من بشخصه توی انچارتد ۴ اخرای چپتر ۱۲ خیلی از اون سینمایی بودن(و پر هیجان بودنش) لذت بردم.
ولی داخل بازی های دیگه کمتر این اتفاق پیش اومده بود. داخل ردد ۲ هم اون اسب سواری بصورت سینماتیک واقعا خیلی لذت بخش بود.
بازیهای داستان محور و سینماتیک طرفدارای زیادی داره و سونی پیشگام
دث استرندینگ یکی از بهترین و زیبا ترین گیم پلیهای تاریخو داره شما برو واکترو امیر گیم شورو ببین و ببین چه ارتباطی گیم پلی با بازیکن داره و چطوری با احساسات و هیجانات و کلا حواس آدم بازی میکنه بعد بیا راجب گیم پلی صحبت کن به نظر من دقیقا مصداق کوتاه دیدن موضوعه صحبت شما.
سطح خودت با بردن اسم نجس امیر گامه اسهو بردی پایین
همین که از رو واکترو راجب یه بازی نظر میدی برای اینکه بفهمیم چرا گیم شو رو دنبال میکنی کافیه
فکر کن طرف به ویدیوکست میگه پادکست دیگه خدا میدونه مخاطباش چی هستن خخخ
اسم اون ملعون رو به زبون نیار
آدمی که یه ویدیو کست میگه پادکست
به دث میگه شاهکار
به E3 امسال مایکروسافت میگه معمولی
به آلن ویک میگه اشغال
رو حالت ایزی بازی میکنه تا بگه هوش مصنوعی بازی چقدر بده
میگه حرکت درخت تو یه شوتر مهمه
به داستان هلبلید میگه معمولی چون سازنده اش خریداری شده
تو واکترو های تظاهر میکنه از بازی لذت برده و بعد میکوبدش
صلاحیت نداره که حرفش سند بشه
من کاری به اینکه به ایکس باکس هیت میده ندارم چون پلی استیشن بازم ولی درکل به عنوان یه گیمر آدم باید برای خودش ارزش قاعل باشه و دنبالش نکنه چون این بنده خدا واقعا سواد کمی توی گیم داره
برای مثال میگفت بازی ها از زمان پلی استیشن دو ۶۰ دلار شدن
درحالی که بازی ها از نسل هفت به این قیمت رسیدن
تازه من کلا دو یا سه تا از ویدیوهاش رو دیدم و این همه سوتی ازش گرفتم
قطعا تا الان یه کوه اطلاعات اشتباه داده به خورد مخاطباش
کلا حرف هیچ یوتیوبری سند نیست. حالم از همشون بهم میخوره و هیچوقت دنبالشون نکردم و نخواهم کرد.
به من بگو چه حسی داره وقتی بازی شما رو مجبور به تماشای ۳۵ دقیقه کاتسین در شروع بازی می کند بعد چیزی در حدود ۳۰ تا ۲۰ ساعت پیاده روی خسته کن تحمیل می کنه و با شخصیت پردازی فوق العاده عجیب ( بهتر بگم خیلی مضخرف و بی معنی) حال خودت قضاوت کن
مثل یه فروشگاهی میمونه که برای فروش اجناسش سلبریتیها رو بیاره دیگه تا تهش مشخصه چه اجناسی با چه کیفیتی قراره فروخته بشه خخخخ ولی من از دث بخاطر گرافیکش بدم نیومد!
امیر گیم شو (: (: خخخخخخ
سلام و درود خدمت آقای زاهدی طنز پرداز گیمفا
بنظرم هیچ حقی بالاتر از اینی که گفتید نبود
دث استرندینگ خدایی میشد با یه سریال جمعش کرد
لست ۲ هرچند که من هنوزم مخالف پایان بندی بازی هستم اما بازم تجربه فوق‌العاده ای برام بود
ردد ۲ و البته گاد و انچارتد ۴ کاملا نشان دهنده عظمت مدیوم گیم هست
اما بیایید روراست باشیم گیم مدیمومی سلیقه ای است مثلا هلبید کاملا هک اند اسلش داستانی است که روی روایت و گرافیک متمرکز هستش و روی جنبه های روانی یک ذهن زخم خورده زوم کرده قطعا چنین ایده ای باید بیشتر روی موشن کپچر و گرافیک بازی متمرکز بشه و بنظر خودم هلبلید با کاستی های گیمپلی روایت شاهکاری داشت و سک ندارم عزیزانی که تجربه اش کردن میدونن چی میگم
نسخه دوم هم طبق گفته سازنده نفس گیر تر و اکشن تر شده و اون تریلر روی موشن کپچر و گرافیک متمرکز بود که کارشون درست انجام داده و دث استرندینگ هم تو همین زمینه مثل هلبلید هستش فقط گیمپلی بازی کمی از هلبلید کند تره که طبیعی است چون اصلا ایده ها باهم فرق میکند
با سینمایی شدن بازی ها کاملا مخالفم ، برای من ۳ چیز خیلی مهم هست : گیمپلی ، داستان و شخصیت های داخل بازی ، بودن این ۳ مورد در کنار بقیه موارد و بر قراری یک بالانس حرفه ایی میتونه برای من لذت بخش ترین تجربه رو به ارمغان بیاره مثل بسیاری از بازی های تاریخ نظیر ویچر ۳ ، رزیدنت اویل ۴ ، مس افکت ۲ ، لست ۲ و متال گیر ۳ و سری فاینال فانتزی و خیلی های دیگه ، البته یکسری بازی ها هم تمرکزشون رو میزارن رو گیمپلی بیشتر که این هم قابل تحسینه ولی تمرکز بیش از حد رو سینمایی کردن بازی به عقیده من یک اشتباه بزرگه و با اصول ویدیو گیم در تضاد هست خوشبختانه برای همه سلیقه ها بازی وجود داره و نگرانی از این بابت نیست ، دث استرندینگ بازیی هست که کاملا مشخصه دل نوشته ایی از خود کوجیما هست شاید بشه گفت دل نوشته یک بازیساز خسته 😁 به هر حال کوجیما بازبساز بسیار بزرگی هست و امیدوارم در بازی بعدیش گیمپلی هم به حد اعلایی برسونه مثل بخش سینمایی دث استرندینگ و بیش از این در مورد دث حرف زدن رو صحیح نمیدونم چون خیلی ها خوششون اومد از بازی و هیچ کس نمیتونه بگه بازی موفقی نبود فقط خیلی سینمایی بود چیزی که امیدوارم هل بلید هم ازش دوری کنه و ما در نمایش های بعدی ازش گیمپلی هم ببینیم .
ممنون بابت مقاله.
به نظر من دلیل اینکه بحث کردن سر خوبی یا بدی سینمایی شدن بازیها وجود داره عناوینی مثل گاد آو وار ۲۰۱۸ هستن! بازیهای که فکر میکنن آروم راه رفتن و محدود کردن پلیر یعنی سینمایی بودن! بجای اینکه سعی کنن گیمپلی و کاتسین‌ها رو از هم جدا کنن سعی میکنن این دوتا رو باهم ترکیب کنن، جوری که انگار شما دارید کاتسین‌هارو کنترل میکنید! اگه گیج شدید منظورم چیع بذارید یه مثال از آشغال بو گندویی که اسمش گاد آو وار ۲۰۱۸ هست بزنم. وقتی بازی شروع میشه کریتوس درخت رو قطع میکنه و باید برید به سمت قایق. در اینجا شما نه میتونید دوربین رو بچرخونید و نه میتونید به سمت دلخواهتون حرکت کنید، تنها کاری که میتونید انجام بدید اینه که آنالوگ سمت چپ رو به سمت جلو حرکت بدید تا برسید به قایق. داخل قایق یک مسیر مستقیم رو طی میکنید و بعدش که رسیدید به خشکی دوباره نه توانایی چرخودن دوربین رو دارید و نه انتخاب مسیرتون رو، فقط باید برید جلو تا برسید به خونه‌تون. خب چرا کُل این قسمت یه کاتسین نیست؟ من هیچ کاری بجز حرکت کردن به سمت جلو نمیتونم انجام بدم و فقط آزادی کاذب دارم، پس چرا اصلا گذاشتن این قسمت جزو گیمپلی باشه؟
خیلی راه‌ها برای سینمایی کردن بازیها وجود داره، تغییر در زاویه دوربین در موقعیت‌های مختلف، تخریب پذیری محیط، افکت‌های گرافیکی و… چیزایی هستن که به شرط استفاده مناسب میتونن بدون آسیب زدن به گیمپلی بازی رو سینمایی کنن. یه مثال خیلی ساده از مورد اول هم میشه وقتی که در دی‌ال‌سی بلادبورن میرسید به استخر خون، در اونجا دوربین از پلیر فاصله میگیره و قاب زیبایی رو شکل میده که عظمت منطقه دی‌ال‌سی رو نشون میده. خیلی راحت میشه فهمید که کارگردان میخواسته در اون قسمت وسعت منطقه دی‌ال‌سی رو به تصویر بکشه و در این کار موفق شده؛ بدون آسیب زدن به گیمپلی و محدود کردن پلیر برخلاف بعضی بازیهای دیگه.
الان این که درخت و بلند میکنه و گیمر باید انالوگ و رو به جلو ببره شد ایراد؟
فقط تو گاد همچین چیزی دیدی؟ قبلا تو هیچ بازی ای همچین چیزی ندیدی؟
Godofwar0385@
ببخشید که از بازی مورد علاقه‌تون ایراد گرفتم. راه رفتن‌های طولانی در خیلی از بازیها هستن ولی فرق گاد آو وار با بقیه اینه که شما هیچ کاری غیر از جلو رفتن نمیتونید انجام بدید. شما احتمالا این بازی رو الان روی کنسولتون دارید. همین الان برید، یه نیو گیم بزنید و بعد از بُریدن درخت سعی کنید دوربین رو بچرخونید، یا اینکه برید به سمت چپ یا راست، نمیشه! من اغراق نمیکنم، واقعا نمیشه همچین کاری کرد! شما فقط و فقط میتونید برید به سمت جلو، به این میگن آزادی کاذب! وقتی که من هیچگونه کاری غیر از چیزی که بازی میگه نمیتونم انجام بدم پس چرا اصلا این بخش جزو گیمپلی هست؟ این رو تبدیل کنید به یک کاتسین. در رابطه با بقیه بازیها هم من طرفدار راه رفتن‌های آروم نیستم ولی اونجا حداقل روی دوربین و مسیر حرکتم یه کوچولو هم که شده کنترل دارم.
خواهش میکنم
نمیدونم چند عنوان بازی تاحالا بازی کردید ولی خیییییلی از بازیا دقیقا باید کاری که سازنده میخادو انجام بدی و مسیری که تعیین کرده رو بری
بعد اول بازی چه لزومی داره الان بخام برم اینطرف و اونطرف؟چرا کل بازی که ازادی عمل بیشتر بهت میده و میتونی هر جا خاستی بری و نمیگی؟
انشالا ادم بخاد از یه جیزی ایراد بگیره
چرخوندن دوربین اول بازی مهم نیی
بعدش مهمه که بازی همه چی در اختیارت میزاره
شما هنوز تو گادای قدیم موندید،بازی تغییر کرده دیکه با دید گادای قبلی نگاش نکنید قبلا هم نظرتو خوندم در مورش
اونا ابر شاهکارن ولی دیگه ساخته نمیشن الان با این تغییرات لذت ببر
“چرا کل بازی که ازادی عمل بیشتر بهت میده و میتونی هر جا خاستی بری و نمیگی؟”
انگار یادتون رفته، موضوع مقاله راجب به سینمایی شدن بازیهاست و من با راه رفتن‌های طولانی گاد آو وار خواستم یه مثال از گیمپلی سینمایی بد بزنم. یعنی تنها برداشت شما از این کامنت این بود که من دارم سعی میکنم بگم کُل گاد آو وار بده چونکه راه رفتن داره؟
گاد آو وار ۲۰۱۸ بازیه که به دلایل زیادی حال منو به هم میزنه و راه رفتن فقط یکیشونه، ولی این کامنت فقط راجب به این بازی نبود. اصلا نمیدونم این حرفتون راجب به بهتر شدن بازی در بقیه قسمت‌ها چه ربطی به بازیهای سینمایی و موضوع این مقاله داره. انگار بعضی از فن‌بوی‌ها حتی نمیتونن هضم کنن یه انتقاد یعنی چه و گرفتن هر ایرادی رو برابر با حمله به کل بازی میدونن…
داداش گلم شما میخوای انتقاد کنی بیا پیش من اینارو ولشون کن
۱.اگه این دلیلی که داری ۷۰ درصد گیم ها این مشکل داره😐
۲.کوری بارلوگ تو یکی از مصاحبه هاش گفته God of war 2018 اولین بازی که قرار بسازم که کاتسین نداشته باشه اگه این کار نمی کرد منتقدها این کار به عنوان دروغگو در نظر میگرفتن و بر علیه بازی استفاده میکردن🗿
ببین این یه نیرنگ تو بازیسازیه
درواقع اونجا بازی میخواد کنترل رو بده دست تو تا اون کشمکش های کریتوس رو با گوشت و خون درک کنی
یه مثال خوبش سکانس آخر اپیزود سه وولف امانگ آسه
شما تنها کنترلی که از بیگبی داری اینه که میتونی w رو فشار بدی بری سمت دی و دو😂
ولی همین قضیه که اینجا همینقدر هم کنترل دست منه گیمره اون احساس داستان بازی صدبرابر میشه
آقا نگو این چه حرفیه ، الان نابود میکنن مقاله رو 🥲
اره واقعا death stranding شبیه ساز پیاده روی بود
من اگه بازی سینمایی هم بخوام بکنم heavy rain بازی میکنم لا مصب با روح و روان ادم بازی میکنه
red dead هم ک خیلی ناب بود واقعا
خداوکیل نمی گم بد بود metal gear solid v ولی خیلی جای بهتر شدن داشت خیلی
کوجیما باید فیلم بسازه بازی سازی رو بده دست سم لیک و کن لوین و نیل دراکمن و دیوید کیج و میازاکی و بقیه بزرگان و وابستگان
به به این و میگن یه مقاله ی خوب
بارها و بارها گفتم بعضی بازیا با فیلم هیچ فرقی ندارن و اصلا انگار سازنده هدفش و یادش رفته
مهم ترین چیزی که بازی و با فیلم متمایز میکنه گیم پلیه اگه گیم پلی خیلی کم دیده بشه یا به مدت ۱۵ دقیقه بخام دسته رو بزارم کنار چه لذتی واسه منه گیمر داره؟
قبلا هیچ وقت بازیا اینجوری نبودن و و سازنده خیلی بیشتر به گیم پلی اهمیت میداد،
امروزه بر عکس شده و ما میبینیم فقط گیر دادن به داستان که فلان بازی داستانی فلسفی داره و باید انقدر زبان انگلیسیت و فلسفت خوب باشه که بفهمی چی شد
حالا سوال من اینه که مگه چند درصد گیمرا از فلسفه و داستانای فلسفی چیزی میدونن؟
چرا باید گیم پلی کم دیده بشه و همه چی بشه داستان و شخصیت پردازی؟خب الان اصلا من چرا دسته بگیرم دستم؟
داستان خفن بخام میرم فیلم و سریال میبینم یا کتاب میخونم که میدونم خیلی فیلما هست که میتونم حتی رایگان دانلود کنم و ساعتها بشینم با دوستام ببینم و لذت ببرم.
اشتباه نشه من نمیگم بازی نباید داستان داشته باشه ها،
داستان تا وقتی خوبه که در خدمت گیم پلی باشه
یه داستان خیلی خوب و قابل قبول
یه موسیقی عالی
و یه گیم پلی بشدت عالی و پر خلاقیت همراه با ارزش تکرار مهمترین چیزایی هستن که یه بازی احتیاج داره
ارزش تکرار مهم ترین چیزیه که یه بازی باید داشته باشه که تا سالها میشه بازیش کرد و خسته نشد و گذر سال هیج وقت از شاهکار بودنش کم نمیکنه
امیدوارم خوب نظرمو بیان کرده باشم
ممنون از اقای زاهدی
آره دا
بله دقیقا درست این دو در کنار هم شاهاکار میشن سینمای و گیم پلی،اما من از دو بازی د لست پارت دو و گاست که ان دروه صدای زیادی ازش بود خوشم نمیومد اونم بخاطر سبکی بود که داشتم و در این بازیها زیاد نبود.شوتر.اما با دیدن واکترو هر دو بازی و‌پی بردن به داستان سینمای این بازیها ودر کنارش گیم پلی سرگرم کنند به اشتباهم پی بردم و به این سبک علاقه مند شدم و انقدر از داستان د لست برای دوستانم که گیمر نبودن گفتم که گفتن اه معلوم بازی قشنگی بوده منم در جواب گفتم اگر اهل بازی نیستین به دید فیلم بشینید واکترو نگاه کنید خیلی لذت بردم از هردو بازی و روزی مجدد کنسول بگیریم حتما بازی میکنم حتی خود گاد اف وار که اوج لذت اکشن بودن بود.اما هلبلید که این هم تا جایی نسخه جدید سر صدا میکند پیگیر نسخه قبل شدم بله درست گرافیک عالی اما ابزار فقط پارت اول دیدم تنها سلاح شمشیر بود و معما حل کردن هیچ‌پیشرفت در کاراکتر وتنها سالاحش نبود توانایی خواصی نداشت فقط و فقط حرکت برای جلو بردن بازی هر‌چقدر صحنه رو‌جلو‌میبردم مبارزه ای بیبینم فقط دویدن اهسته بود.از۴۵دقیقه واکترو فقط تک توک مبارزه بود همش حرکت کردن.خب نسخه دوم هم که گیم پلی ازش دیده شد همون حالت گرافیکس خوب
داستان خواص اما فعلا پیشرفت مبارزات و این مشکلات نسخه یک بود تا بیبینیم ایا در مبارزات ابزار تنوع دیده میشود یا خیر
باحال بود
دمتون گرم اقای زاهدی
ما گیمر های به راه راست هدایت شده، دست به دست هم میدیم تا اونایی که فیلم سینمایی میسازن توی این صنعت رو به راه راست هدایت کنیم🤝
هزاران بار حق
من به شخصه برای گیم پلی بازی میکنم و خیلی از بازی ها کات سین هاشونو skip میکنم
همه لذت بازی کردن به کنترل کردن شخصیتته نه دیدن کات سین البته من با کات سین مخالف نیستم بلکه باید متعادل بود
خیلی مقاله خوبی بود 👌
البته به نظرم موقع تجربه یه گیم بهتره کات سین ها رو skip نزد ممکن آدم داستان رو خوب متوجه نشه😅
مگر اینکه دیگه خیلی طولانی بشه در کل باز به سلیقه ست😁
من با cyberpunk 2077: naughty dog edition موافقم
اَه اَه
اسم اینو کنار ناتی داگ نیار🗿
راست میگی اونوقت مجبور میشدیم کیانو رو در 🌈🌈 ببینیم مطمئنا در نایت سیتی گرایش های جدیدی کشف میشد🗿
😂😂😂
سایبرپانک پر شده از صحنه های کثیف. انگار کل تمرکز سی دی روی همین بوده برای فروش بیشتر. لست۲ مجموعاً ۵ دقیقه هم نمیشن صحنه هاش. یادش بخیر یه زمانی به عنوان رقیب اصلی لست۲ برای گوتی ازش نام برده می شد😂 یه سری هم می گفتن متا بالای ۹۸ و شکستن رکورد ویچر ۳ در تعداد جوایز😂
واییییییی چقد حرفای منو زدین چقد خوب گفتین بابا منم همینو میگم تویی که میخوای فیلم بسازی بساز تویی که میخوای گیم بسازی گییییم بساز یه گیم پلی عالی در کنار چند تا کات سین حرفه ای که بدونی داستان بازی چیه و درگیرش بشی نه این که فیلم بسازی چرا باید ساخته اخر موجیاما پیاده روی بشه وقتی میتونست یه بازیی بشه که بتونی باهاس زندگی کنی 😔😔😔😔کاش اون سازنده های بازی هم بفهمن
سلام
تیتر مقاله رو خوندیم گفتم ایول یک مقاله انتقادی
به متن رسیدم کلا ناامید شدم
نویسنده ترسیده بود چرا؟چون زورش فقط به دث استرندیگ و تا حدودی هلبلید رسیده
مخصوصا جایی که راجب ردد ۲ و لست ۲ و آنچارتد ۴ حرف میزد چرا؟چون این بازی ها متاشون بالا شده بود در حالی که از خیلی جهات گیمپلیشون از همین دیزستر استرندیگ ضعیفتره
هر چی صنعت گیم میکشه از دست همین منتقداست
هر وقت اینا شل گرفتن این صنعت ضربه خورد
در حدی که الان سونی فکر میکنه لست بهترین بازیشه چون منتقدا خیلی تحویلش گرفتن داره هم سعی میکنه بقیه بازیاش شبیه به لست کنه
گیمپلی همین ردد۲ و آنچارتد ۴ و لست ۲ جزو کلانکی ترین گیمپلی های تاریخ هست در حدی که من چشمای بسته هم میتونم این بازی ها رو تموم کنم کافیه L2 و R2 اسپم کنی بقیش انجام میشه :)))))
تنوع انمی که هیچکدوم ندارند مخصوصا ردد۲ که از اول تا آخر بازی رو میتونی با یک Revolver تموم کنی بدون اینکه حتی یکبار نیاز به عوض کردن اسلحه بشی
پلنفرمینگ هم که هیچکدوم به جز آنچارتد نداره پلنفرمینگ همون آنچارتد هم آشغال ترین نوع پلتفرمینگ هست در حدی که میتونی چشم بسته انجام بدی بدون اینکه یکبار بیفتی پایین
:)))
اپن ورلد بودن رو ردد۲ به بهترین شکل ممکن انجام داده ولی تو طراحی مراحل و آزادی عمل در حد نسل ۷ هم نیست
طراحی مراحل لست و آنچارتد هم چیز خاصی ندارن پازل ها همه meh حتی لازم نیست فکر کنی
چینش دشمن ها هم طوری هست که سینماتیک ترین سکانس ها خلق بشه بدون اینکه بازیکن با چالش مواجه بشه
داستان اینا هم حقیقتا تو گیم اهمیتی ندارن اگر داستان میخواستم میرفتم فیلم و سریال می‌دیدم بماند گیمپلی لست ۲ با داستانش در تضاد هست :)))
هر کی هم مخالفت داره میتونه بجای دیسلایک دادن بیاد بحث کنه تا آخرش پایم:)))
سلام
والا چیزی به نام ترس وجود نداره. اگه مقالات من رو دنبال کرده باشین، من تنها کسی هستم که عملا ده ها بار در مورد فاجعه بودن پایان لست گفتم، در مورد فن بوی‌ها صحبت کردم و کلا با تمام مواردی که بقیه حساسن شوخی کردم. ۱- میشد با l2-r2بازیا رو تموم کرد؟ یه باری بگو که نشه این کارو کرد! همون دارک سولز هم با dodge و hit مردم تموم میکنن!
بعد توی رد دد دقیقا انتظار چه تنوعی داشتی؟ که موجودات آتشی و یخی و جادویی با نقطه ضعف و نقطه قوت ببینی؟ خب همینه دیگه برادر من
بعد من متوجه نشدم چون بازیا پلتفرمینگ ندارن اشغالن؟ این دیگه چه منطقیه
سلام
وقتی مقاله نوشته میشه به اسم لطفا فیلم سینمایی نسازین پس باید به همه گیمای سینمایی گوشه و کنایه زده بشه
که تو متن خلافش ثابت میشه و از لست و ردد۲ که از خیلی لحاظ سینمایی تر از دث هستن تعریف میبینم:)))
این مقاله (مقاله؟) به اسم چرا گیمپلی دث بد است می اومد بهتر بود چون نویسنده جرات انتقاد از گیمپلی لست و آنچارتد و ردد۲ رو نداشت
۱.تو دارک سولز اکثر گیمر ها حتی بازی رو تا اواسط هم نمی‌برند چه برسه به چشم بسته و اسپم L2 و R2 🙂
تو همین دارک سولز هر گیمر نسبت به نوع بازیش یک نوع کلاس،اسلحه سنگین و سبک رو برمیداره
همین اسلحه هم باید بین کلاس نزدیک و دور یا سرد یا جادو یک نوع را انتخاب کنه
همون جادو یا سلاح سر هم باید دائماً در حال تغییر باشه چون با دشمن هایی مواجه میشه که هر کدوم نسبت به یکسری آلمان(dark, magic,flame, bleeding,toxic و غیره) حساس هستن یا بی تاثیره پس کلا این حرف کذبه :)))
راجب ردد۲ هم این مشکل خود بازیساز هست پس خلاقیت کجا رفته؟باید وقتی این همه اسلحه تو بازیت میگذاری یک دلیلی هم برای سوئیچ کردن بینشون بگذاری وگرنه گیمپلی بازیت آسیب میبینه
این حرف اینکه نباید ردد۲ واقع‌گرایانه هست و نباید انتظار تنوع انمی داشت هم گل به خودی هست چون با این منطق نباید انتظار اکشن سنگین از دث استرندیگ که واکینگ سیمولاتور هست داشت :))))
بماند همین دث استرندیگ دلیل بیشتری برای سوئیچ کردن اسلحه ها میده و تنوع انمی بیشتری نسبت به ردد۲ داره:)))
پلتفرمینگ هم آنچارتد رو گفتم وگرنه اون دو تا اصلا پلتفرمینگ ندارن
در موردuncharted 4 و لست ۲ نظری ندارم
ولی در مورد red dead 2 بازی خوب یه اثر فانتزی نیست که بیاد از انواع و اقسام دشمن ها رو با قدرت های مختلف بزاره جلوت بازی محض اطلاع در فضای وسترن جریان داره شما که توقع ندارین ارتور بیاد با موجودات فضایی یا حتی اژدهایان بجنگه !! در مورد ازادی عمل در مراحل همه ی بازیهای راک استار از رویه ی خاصی در طراحی در ماموریت ها استفاده میکنن ( به جز gta 4که تو برخی از ماموریت ها ازادی عمل خوبی میداد که اونم تعداشونچندان زیاد نیست ) این رویه عیبی نداره نظرم فقط بهتره راک استار در اینده در طراحی ماموریت کمی ازادی عمل به پلیر بده ( در حد نسخه ی iv از نظرم کافیه ) بعدشم ۹۰ درصد بازیهای open world اینطورینن الان در ویچر ما چه ازادی عملی کوئست ها داریم در skyrim دقیقا به جز مراحل دارک برادرهوود چه ازادی عملی در مراحل داریم !!! شما فک کنم انتظار ازادی عمل هیتمن و dishonored در مراحل رو از red dead دارید !!!
سلام
خخخخ ما داریم گیم می‌زنیم یا شبیه ساز زندگی در غرب؟؟؟🗿
انتظارات از راکستار تو آزادی در مراحل بخاطر GTA V بالا رفته بود چون میتونستی حتی نحوه انجام دادن سرقت ها رو خودت انتخاب کنی ولی این مورد تو ردد۲ به کلی حذف شده بود
گوش کن داداش مراحل نسخه v هم به جز این سرقت ها ازادی عمل خاصی نداشتن همشون کاملا خطی بودن الان در red dead 2 هم همینطور از همون روند همیشگی بازیهای راک استار پیروی میکنه تنها نسخه ای که تو ماموریت هاش ازدای عمل به پلیر میداد نسخه iv بود چونکه راک استار معتقد بود ماموریت های نسخه san andreas به شدت خطین پس گفتن بهتره که برا iv چندین راه برای پیشروی مراحل بزاریم و خوب همنطور که دیدیم این قضیه بسیار خوب از اب در اومد هر چند که راک استار متاسفانه این رویه رو برای بازیهای بعدیش ادامه نداد
مورد بعدی اینکه مراحل نسخه v تنوع ظاهری objective داشتن تا تنوع واقعی !!! Red dead 2 یجورایی همون روند نسخه iv در پبش گرفت در ماموریت ها اویل بازی ماموریت های ساده اما هر چقدر میری جلو ماموریت ها بیشتر خودشونو نشون میدادن
بازی red dead 2 برای طیف کمتری از مخاطب ها ساخته شده بود نسبت به نسخه v
حالا مثلا تو کی هستی که همه چی باید به میل تو باشه؟ تو بازی نکن به درک، ما دوست داریم بازی میکنیم تا چشم حسود کور، تو فقط یه گان بدن دستت تق تق تق تیر بزن برو جلو حال کن کوچولو 😹😹😹
سلام
زونی فن خوشش نمی آید
ببین باید بازی هارو درک کنی تا متوجه تک تک آلمان های بازی بشی اگه به تونی به طور مثال جهان وسترن ردد۲ رو درک کنی
میتونی با تنوع دشمنا کنار بیای
سلام
در دفاع از بازی هامون چی بگیم؟تو درکش رو نداری خیخیخی
این قشنگ بود.بعضیها فقط به کلمه هیتر و ترول و تو درک نداری میخوان بگن حق با اوناس ولی هیچ دفاع دیگه ای ندارن.من ۱۰ تا دلیل میارم چرا از فلان چیز بدم میاد طرف میاد زیر کامنتم ریپلای میکنه هیتر یا ترول 😐
آخ آخ آخ آخ حق گفتی به مولا همیشه از اینکه هیت بشم میترسیدم این حقارو بیان کنم خیلی وقت بود ته دلم بود دمت گرم ناموسا حرف خیلی گیمرای واقعی رو زدی 👏👏👏
البته رد دد ۲ میشه گفت گیمپلیش جالب بود و تنوع زیادی داشت درسته که انمی ها همه یکی بودن و در کل حق گفتی ولی خب محتوای زیادش قابل تحسین بود
همیشه حرفاتو بزن کی به کیه فقط متعصبها یک طرفه پیش میرن.رد دد بازی خوبیه اما بی ایراد نیست اصلا بازی بی ایراد نداریم (بجز dota 2 )
داداش وسط غرب وحشی * ادم فضایی بیارن ؟
خب انمی ها همه یکی بودن این ضعفه دیگه کاریشم نمیشه کرد
بازی ای که اینجوری ساخته میشه باید مثل رد دد ۲ به قدری محتوا داشته باشه که ضعفاشو پوشش بده
با کامنتت حال کردم حاجی خیلی دل و جرات داری
تا الان هیچ وقت تو بحث ها شرکت نکردم ولی اینو جا دونستم یه متنی بنویسم
شما خودت میگی قبلنا بازی میکردیم هیچی مهم نبود بعد الان میای به گیم پلی که هیچ زدوخوردی ندارن ایراد میگیرید مثل اینه به ماکروسافت فلای سیمولیشن بگیم این همه تو هوا باشی هیچ زدوخوردی نبود الآنم میان میگن چیرو با چی مقایسه کردی
عزیز داستان اینه داستان میگه باید آدم نباشه باید زدوخورد نباشه جذابیتش هم همین بود که یک آمریکا رو به شبکه کایرال متصل کنی یعنی هیچ چیزی نیست که بخوای باهاش روبرو بشی و هدف روبه رو هم BTهست دوست عزیز نه انسان میخوای اکشن باشه برو سمتشون تا بیان و اکشن کنی بازی رو روی درجه سختی آخر هم اون کمپ ها بدجور میان رو اعصابت و مزاحم میشن
در مورد فست تراول اگر من این بازی رو کردم روی پلی۴ و بعد روی استیم همچین گزینه ای ندیدم که از یک منطقه بری به منطقه دیگه همش با خط۱۱ یا وسیله و یا زیپ لاین که بازی رو بشدت جذاب می‌کرده و کرده البته نسخه دایرکت کات هم چنتا آیتم اضافه کردن که بسیار فوق العاده بود
همه اینارو نوشتم که بگم صرفا بازی که نقد میخوای بکنی دلیل الکی گیم پلی و زد و خورد رو بهانه نکنید
برید ببینید بازی چه سبکی هست نویسنده کارگردان عوامل چی از بازی میخوان بعد بیایید نقد کنید
بعد می‌رید اسم گاد میارید دوست عزیز سبکش فرق میکنه گاد از نسخه یک تا الان اکشن بالا داره محوریت اینه داره به جنگ خداهای مختلف می‌ره نباید انتظار یک بازی عادی یا بازی مخفی کاری داشت
بعد هم لست رو مثال زدی اینم زامبی داره که نه یکی و دوتا مثل موروملخ میریزن سرت انتظار بازی اسپلیتر سل نباید ازش داشت
انتخاب و مقایسه بازی هاتون مشکل داشت برادر
یا حق
چقدر من با اینجور مقاله ها حال می کنم حکم یک جور گفتگویی خودمونی و باحال داره ….چقدر این جمله بحقه*اگه داشتین بازی می‌کردین و برای یه مدت طولانی، مثلا ربع ساعت یا بیست دقیقه فقط کنترلر رو گرفتین دستتون و کوچیک‌ترین فعالیتی ندارین، اون بازی فیلم سینماییه. نه بازی ویدئویی.* این بخش می شد به عنوان خلاصه هم آخر مقاله آورد ….با آنچارتد هم خیلی موافقم برای یکی مثل من که لذت آنچارتد براش تو در گیری ها خلاصه می شد حل پشت سر هم پازل و بعد دیدن کاتسین های زیاد واقعا حس بدی داشت…در کل سینمایی شد بازی ها یک امر اجتناب ناپذیر است چون مخاطب امروزی بیشتر علاقه مند به تجربه همچین محصولاتیه ولی مشکل این قضیه اینکه باید برای تجربه یک عنوان باکیفیت چند سال صبر کنیم دیگه خبر از انتشار چند بازی باکیفیت در چند سال پیاپی از یک سازنده نخواهد بود از طرفی هم این سینمایی شدن اون تنوع و خلاقیت در بازی ها رو تا حد زیادی عملا از بین می بره …..شبیه ساز کوجیما هم کلا با گروه خونی من جور نبود
با هل بلید لطفا شوخی نکن هدف ساخت اون بازی یه چیز دیگه بود نه اینکه برا بچه سالا یه هک اسلش سرگرم کننده بسازه!
واقعا همینه، هل بلید یه بازی مستقل بود برای گروه خاص با داستان فوق العاده قوی و البته فایتش هم جذاب بود
مرسی آقای زاهدی،مقاله واقعا باحال و به حق بود 😁👌
آقای زاهدی خیلی حق گفتی سینماتیک شدن بازی بعضی اوقات خیلی رو مخه مخصوصا اگه اسکیپ نداشته باشه
((دل نوشته های یک گیمر خسته)) رو لطفا ادامه دهید خیلی واقعا قلمتون خیلی فان و سرگرم کننده است 😁
دقیقا درسته با اونجاش که گفت فنای کوجیما الان میریزم خیلی حال کردم
کاش بازیسازها آسیب شناسی کنن که اویل۴ چی داشت که هنوز از ذهن گیمرها نمیره و هر گیمری حداقل پنج بار تمومش کرده و هنوزم لذت بخشه. داستان، گرافیک، گیم پلی و…اصلا همه چی
یه وقت هست یه گیم پلیی هست که میشه سر خوب یا بد بودنش بحث کرد ، مثلا میشه سر خوب یا بد بودن پلتفورمر آنچ ، کامبت بازیای ناتی یا گیم پلی رددد دو حرف زد
یه وقت هم هست که نمیشه ، نمیشه سر گیمپلی دث بحث کرد چون گیم پلیی نیست که بخوای حرف بزنی دربارش ، ته ته گیم پلیی که تو بازی دیدم یه تیکش بود که یه جا نشسته بودی یه سری پوینت آو اینترست برات گذاشته بودن باید نگاشون میکردی:)
یا این تریلر هل یلید دو باید گیم پلی باشه ولی خبری از گیم پلی توش نیست ، این بده!
حالا بذار اطلاعات بیشتر از هل بلید دو بیاد بعد منطق کهکشانیتو به رخ بکش
هل بلید از ابتدا سنگین داستان محور بوده و اتفاقا کات سین هاش کمه متاسفانه یکش رو بازی نکردی که یجایی مجبوری با کوری مطلق و در تاریکی بازی کنی و چه تجربه ی عجیبیه
فقط ور ور ور
من مشکلی ندارم الان مثلا گاد اف وار هم صحنه های سینمایی داره اما
اما عمیق ترین سیستم مبارزات رو داره و گیم پلی کاملا لذت بخشی ارائه میده
دث استرندینگ هم زیادی سینماتیک بود ولی من خیلی دوستش دارم
سعی میکنم خودم رو بخاطر کاتسین زیاد و گیم پلی کند و … از بازی محروم نکنم
بازی ها حتما نباید همشون باهم یه ترکیب رو ادامه بدن بنظرم باید ترکیب های نو وجود داشته باشه
شاید یه بازی تو گیم پلی ضعیف باشه و تو داستان و روایت عالی باشه
این بازی چیزی از بقیه بازی ها کم نداره چون تجربه ای که بازی میده به هیچ وجه تو سینما قابل اجرا نیست
من حرفم با دث استرندینگ نیست چون خیلی با گیم پلی خاصش حال کردم
اما لطفا جواب من رو بدید تو چه مدیومی میتونن دث استرندینگ رو بسازن ؟ هیچ جوره امکان نداره با اون دنیا و حس عجیب اصلا معنا نداره
چجوری حس پیدا کردن نقشه و انجام تعادل رو و اون مسافت های لذت بخش تو گیم پلی فرار از بی تی اون باس های باحال
بخشایی که از تفنگ استفاده میکردیم کلی گجت و غیره و همینطور تو فیلم چطور میتونستند به همه بخش های این دنیا کاملا جدید که شبیه هیچ جاندیدیم بپردازن ؟اصلا چطور به داستان بپردازن ؟ دث استرندینگ انقد المانای مختلف گیم پلی داشت که شاید رو تجربه خیلیا اثر نذاشت اما برای کسایی که عاشقش شدن خیلی عجیب بود و اصلا در فیلم به اینا نمیشه پرداخت هزاران ریزه کاری تو نوع و جنس و کیفیت رساندم محموله ها همون المان آنلاین بازی که به هم لایک میدادیم حس خوبی میداد و به هم کمک میکردیم …
حتی یک صدم اون هم نمیشد بهش پرداخت
کوجیما هم اومد بازی رو سینماتیک کرد که به داستان و روایت کاملا جدیدش حس واقع گرایانه تری رو ارائه بده
شاید خیلی از بازی ها مثل همین انچارتد خیلی مناسب تر باشن برای فیلم تا دث استرندینگ
این تمام حرفم بود 🗿🚬🤝.
اینجور مقاله ها بیشتر پیرو نظر شخصیه یه فرده تا چیز دیگه ولی با احترام میتونم بگم با بعضی از مطالبتون مخالفم،خیلی از بازی هایی وجود دارن که با وجود کاتسین های بسیار طولانی و بقول شما سینمایی طور جذاب هستندو طوری ازین کاتسین های طولانی اسفتاده شده که مخاطب رو بیشتر در جریان داستان بازی گذاشته و جذابیتو بیشتر میکنه،نمونشو بخوام بگم فرنچایز یاکوزا هست که خوده یاکوزا کیوامی ۲ فقط ۲۵ دیقه کاتسین خالص داره تو انتهای بازی و بجز کاتسین های دیگش گفتم،ولی با این وجود انقدر این کاتسین ها به بازی و روند بازی کمک کردند که نه تنها نقطه ضعفش حساب میشه بلکه نقطه قوتش هم هست
به شدت موافقم .اگه پای فن بوی بازی در میان نبود این دلنوشته حرف دل همه گیمرهاس بجز گیمرهای که چند ساله گیمر شدن و درکی از گیمپلی ندارن.البته گیمرهای که به آمار فروش افتخار میکنن رو اصلا نمیشه درک کرد تابلوعه اینا گیمر نیستن یه عده علاف بدون پلتفرمن که سرگرمیشون فن بوی بازیه
زیبا بود استفاده کردیم 😁
اقای زاهدی هم که همش دل خسته اس یا گله شکایت داره از زمینو زمان😁 کلا تیتر دیدم گفتم باز خودشه… بکش بیرون برادر
آقا کنترلر به دست نیم ساعت کاتسین نگاه کردن اسمش سرگرمی تعاملی نیست، تمام
پیشنهاد می کنم به جای Death Stranding بازی River Ride رو امتحان کنید. این مقاله شبیه اینه که بگیم چرا Sims وجود داره؟ چرا اصلا سالینجر این همه کتاب بدون اتفاق نوشته؟ چرا پینک فلوید اینقدر آهنگ های طولانی و کشدار و بی ملودی ساخته؟ چرا کاندینسکی به جای خانه و دریا انگار رنگ پاشیده روی بوم؟ لوییس بونوئل خودش فهمیده اصلا سگ اندولوسی چیه یا توهم زده فیلم ساخته؟ و مهمتر از همه، این همه کتاب بی داستان و بازی بی سر و ته و موسیقی خسته کننده و نقاشی بی دلیل، مهمترین و تحسین شده ترین آثار هنری هستن که حتی اگر زمان خودشون درک نشدن توی تاریخ به عنوان شاهکارهای بی بدیل نسل بشر موندن؟ همه موارد بالا پاسخ این هست که چرا دث استرندینگ یک شاهکار بی نظیر هست.
سلام جناب زاهدی خسته نباشید
بهترین گروه بندی رو انجام دادید : بازی های سینمایی و گیمپلی سینمایی و کاملا موافقم مقاله حقی بود تشکر
.
فقط درباره آنچارتد ۴ ب نظر من کند بودن تو اول بازی بود و مقدمه که ۵ چپتر بود اون ب نظرم کند میشد گفت اما من با شما مخالفم ک می‌گفتید تو دو سوم بازی ، بازی حتی تا پنج شش چپتر فقط معما و کات سین بود خب من ب نظرم وقتی بازی اسم Action Adventure رو حمل میکنه فقط نباید اکشن باشه ک این ضعف رو به نظرم سه نسخه اول داشتن و تعادلی بین action و adventure برقرار نبود ک تو نسخه چهار ب بهترین حالت ممکن ترکیب شده بودن
در هر صورت تشکر بابت مقاله 🙏
خیلی از این سبک مقاله ها خوشم میاد واقعا عالی بود
به نظرم برای دفعه بعد در مورد
سیر و تکامل صنعت گیم در چشمان گیمر ها خیلی خوب میتونه باشه
من خودم خیلی سینمایی شدن رو دوست دارم ولی هر چیزی باید یه تعادلی داشته باشه مثل همین ردد و گاد آف وار
عرضم خدمت انور شما…جناب زاهدی
کاملا زدید به هدف…یعنی مقاله هیچ جای بحثی نداره
کلا اینطوریه….خط اعتدال بین سینمایی و گیم پلی سرگرم کننده یه بازی خیلی خیلی باریکه….و البته تعداد کمی هم میتونن سنگ بنا بازی رو روی این خط بنا کنن…..
رد دد برای اولین بار حس قدم زدن تو جنگل موقع بارون رو انقد جذاب کرده بود که منی که به حزئیات هم توجه نداشتم،ساعت ها میرفتم تو جنگل تا اون اتمسفر سنگین و سینمایی تنهایی تو جنگل رو حس کنم…الا که یه تفنگ شکاری با کمان هم دستت باشه….دیگه آخرت بازی سینمایی…خود مراحل داستانی هم که دیگه نیازی به گفتن نداره…خوشگل انگار فیلم سینمایی داری بازی میکنی
در مورد لست دو هم عرض کنم اولین بازی بود که رکورد تکرار یه قسمت از بازی رو برای من یکی شکست
یعنی اون قسمتی که الی برای پیدا کردن تامی اولین بار با نیرو های Wlf روبرو میشد و اون تعیقب و گریز توی ماشین با جسی که ادرنالین رسماً به سقف میچسبید رو اولین بارش ده بار تکرار کردم…یعنی مرحله تموم شد…تا بره وارد کات سین بشه دوباره میزدم Restart Encount…..تقریبا کل بازی رو همین کارو کردم…چرا؟.چون با وجود تمرکز روی گیم پلی و آزادی عملی که برای بازیباز در نظر می‌گرفت..به قدری به جزییات و واقعیت بها داده بود که تقریبا فرقی با فیلم سینمایی نداشت….
خلاصه کلام….این کار،کار هر شرکتی نیست…..دقت-صبر و البته زحمتی چندین برابر یه بازی معمولی رو میخواد….فک کنم نهایتا هر چهار پنج سال یکبار یه همچین شاه ساختی ببینیم
ارادت خدمت شما
با سلام خدمت اقا مصطفی عزیز مقاله عالی بود 👍👍
اون بخشی که یه انتقاد ریزی که به uncharted 4 داشتید عالی بود از نظر من نسخه های دو و سه گیم پلی بهتری نسبت به نسخه چهار داشتن ( مخصوصا نسخه دو که ابر شاهکاره !!! ) نسخه چهار از نظر من اون سکانس های اکشن و هیجان انگیز نسخه دو و حتی سه رو نداشت معماها هم خوب بودند اما بازم اگه با نسخه دو مقایسه بشه کم میاره بازی در این بخش
همون دو مثال اول مقاله برای فهم کامل موضوع کافیه:
نمونه بد: دث استرندیگ
نمونه خوب: رد دد ۲
دث استرندینگ بد بود و بیگ وینر سال ۲۰۱۹ شد؟ کاش همه بازیا اینطوری بد باشن😉
کلا هر چی اسم سونی پاش باشه واسه شما مقدسه
ادم متعصب و متوهم! حالا اگر بازی که دوست نداشتی یا بازی پلتفرم رقیب بیگ وینر شده بود باز هم بیگ وینر واسه ت وحی منزل بود؟؟؟؟؟؟ خنده دار و تاسف اورید شماها
بیگ وینر دیگه چیه
میشه به the order 1886 در این باره اشاره کرد
تا چه اندازه با سینمایی شدن بازیا موافقید؟تا جایی که هویت خودشون و گیم بودن خودشون رو فراموش نکنن
مقاله بی نظیر بود
با سینمایی شدن بازی ها موافق نیستم
آقای زاهدی بنازم به این مقاله
من خودم تا همین چند سال پیش زبانم خوب نبود و اصلا داستان بازیارو نمی‌فهمیدم و تمام کات سین های بازهارو رد میکردم،سیستمم که ضعیف بود گرافیکم که فرقی واسم نداشت،میموند یک گیم پلی که تو بازی مهمه
از چند تا بازیم انتقاد کردی 👌
مزخرفترین چیزی که تا حالا خوندم.
قرار نیست ۵ تا انگشت یه اندازه باشن من همانطور که لست و گاد دوست دارم یا رد دد با آثار دیوید کیج هم خیلی حال میکنم، یا دث سترندیگ که واقعا یه شاهکاره یا بازی های سولز یا نقش آفرینی هایی مثل ویچر و اتفاقا این آزادی عمل و تنوع و خلاقیت را در صنعت گیم دوست دارم و خوشحالم از اینکه کسایی مثل دیوید کیج یا کوجیما راه خودشون را میرن.
حرف حق همینه
بیشتر تا اینکه یه گیم بیاد بعدش فیلمش بیاد داریم از این میسوزیم که گرافیک گیم ها پایین نمیاد از تنضیمات و ما سیستم پایین ها در حسرت زدن گیم های جدید میمونیم
کاملا موافقم دیگه گیما انقدر کاتسین دارن یا وسط بازی وقت میکشن (مثلا میگن آروم کنار یارو راه برو) این موضوع بازیرو خسته کننده و مزخرف میکنه :/ کلا خیلی بازیا ۹۰ درصد داره داستان تعریف میکنه :/ به شخصه طرفدار بازی های بدون کاتسین و بدون وقت تلف کردنم مثل اسکایریم که تو ۳۰۰ ساعت محتوای خفنی که داره حتی یک ذره هم وقت کشی نمیکنه و کاتسینم کلا نداره – بایوشاک که داستانو طوری تعریف میکنه که حس نمیکنی وقتت داره تلف میشه و کاتسینم نداره. البته اگر طرف بازیرو به قصد در اوردن یک داستان بسازه بحثش جداست مثل شاهکار the wolf among us
نمیدونم اینجا چند نفر با من موافق هستن یا اصلا این بحث مرتبط با این موضوع هست یا نه ولی بنظرم بازی ها باید با گیم پلی شون توی یه توازنی بین گیم پلی و داستان باشند،من ترجیح میدم از بازی ها ژاپنی نام ببرم،برای مثال با وجود اینکه من scarlet nexus دوست داشتم ولی خیلی کاتسین داشت،پرسونا هم همینطور.فاینال فانتزی ۷ ریمیک هم بعضی اوقات که از بخش گیم پلی خارج میشه کلی کاتسین و پیاده روی داره،یا بازی دیگه این کارگردان یعنی کینگدوم هارتس که بعضی اوقات زمان کاتسین ها دیگه خیلی میشد(شخصا نمیگم اینا گیم پلی بدی دارن،بحث کاتسینشونه)،این نظر منه ولی بنظرم سری بازی Devil May Cry با قرار دادن بخش مهم داستان توی کاتسین و تمرکز روی گیم پلی توازن خوبی اجرا کرده و سری بازی ها ساخته شده توسط یوکو تارو که وقت بیشتری برای داستان میخواسته صرف کنه،این وقت در دل دیالوگها رد و بدل شده در حین گیم پلی و کاتسین ها مهم(و البلته کلی دست نوشته خواندنی)پخش کرده و هم زمان هم گیم پلی و داستان در باهم درجریان اند،بنظرم اینا توازن ها مناسبی داشتن
سلام
به شدت موافقم باهات
اسکارلت نکسوس خیلی ریتم رو کند میکرد با کات سیناش. چهار تا دشمن می‌زدی باید سه دقیقه مکالمه کامیک بوکی شخصیت‌ها رو نگاه کنی
ریتم روی تجربه کلی خیلی تأثیر میذاره
کاملا باهاتون موافقم،کاتسین زیاد و دور شدن بازی از گیم پلی قطعا تاثیر گذاره،و امیده که بازی ها به جای پیاده روی یا بعضا ماموریت ها کاراگاهی الکی یا کاتسین ها غیر مهم که زمان بازی الکی طولانی میکنه،روی همون گیم پلی تمرکز کنند و کاتسین به اندازه نیاز پخش کنند و بقیه دیالوگ ها رو بین بازی
حالم بهم میخوره وقتی میبینم حجم عظیم تعصب کسانی رو که سرتاپا ادعا دارن….اما اگر نام اون موجود کوچولوی گنده شده یعنی کوجیما رو از پشت زباله ای به اسم دث استرندینگ برداریم همین حضرات فیلسوف و اهل فلسفه! حتی حاضر نبودن دو دقیقه این اثر رو تجربه کنن
عالی بود…..بسیار عالی….اونهم زمانیکه تعصب و توهم اجازه نمیده یکعده این پیام ساده رو بفهمن که ویدئوگیم باید با ابزار ویدئوگیم با مخاطب ارتباط برقرار کنه نا به مدیوم سینما اونهم بصورتی که جنبه ویدئوگیم بودن اثر تحت تاثیر سینما قرار بگیره
این یک مقاله تحلیلی توی یک سایت تخصصی گیمینگ نیست. بیشتر شبیه به یک شوخی توی یک کامنت طولانی هستش. با این حساب ما بازی های interactive movie مختلف رو کلا باید بگذاریم کنار. این متن یک سلیقه شخصی در یک کامنت نه یک مقاله مناسب برای یک سایت گیمینگ قدیمی.
سلام
من یه سوال از شما دارم
چندتا بازی interactive movie توی زندگیت بازی کردی؟ بازی سینمایی رو بخش اصلی دنیای گیم میدونی؟
بعد یه نکته رو فکر کنم باید بگم. هر چیزی که عزیزم شما میخونی نظر شخصیه. هر چیزی. تمام مقالات، نقدها، آنالیز های خارجی و داخلی بر اساس نظر نویسنده است. سلیقه غیر شخصی هم مگه داریم؟
حالا خوبه برادر من عکس پروفایلت مکس پینه.
شما یک دلیل بیار چرا این اینتراکتیو مووی (چه اسم غلط انداز و مسخره ای) گیم حساب نمیشن
بنده دوتا دلیل میارم چرا گیمن
سلیقه شخصی یا مطلب زرد؟؟ این دوتا فرق دارن باهم
با دیدگاه شما در مورد death stranding مخالفم
این بازی هر چند کات سین های زیادی داشت ولی یک نوآوری کامل حساب می شد و خود من تجربه بی نظیری در این مورد داشتم. اگر از بعد فنی هم به قضیه نگاه کنیم از لحاظ Art و Level design با یک پکیج فوق العاده روبرو هستیم که تمام استانداردها رو در بالاترین شکل ممکن در عین سادگی و همچنین خلاقیت حفظ کرده.
شاید کمتر شاهد بازی ای باشه که مثل گاد آف وار همه ابعاد رو به درستی پوشش داده باشه ولی بازی هایی هستن که سعی دارن تمرکز ویژه ای روی یک بعد داشته باشن به عنوان مثال مگه بازی Life is strange چقدر صحنه های اکشن داره؟ گیمر به وسیله Reward یا جایزه در مسیر بازی حرکت می کنه که این شاخه های مختلف داره می تونه صحنه های درگیری باشه که گیمر احساس قدرت کنه، می تونه پخش های داستانی باشه، می تونه جستجو در محیط باشه و میتونه دیدن مناظر زیبا باشه.
کاملا حرفتون رو قبول دارم
نویسنده این مطلب سلیقه شخصی رو خیلی دخیل کرده
گاهی از لولا در میرفت
دقیقا حرفت درسته و نویسنده مشخصه گیمر هک اند اسلش هستش و علاقه ای به بازی life storyline نداره
کلا بازیهای پلی استیشن نه از این ور نه از اونور بوم نمی افتن
سلام
هر بازیای که کات‌سین‌هاش توجه ما رو به خودش جلب کنه و از دنیای اثر به بیرون پرت کنه، ضعیف و معیوبه در این نقطه حالا چه آنچارتد ۴ و صدالبته سری پرافتخار لست باشه چه AC 3 یا هر بازی دیگه‌ای.
بعضی وقتا سینماتیک هایی که هست خیلی جذاب میشن به شخصه میشستم چندین ساعت نگاه میکردم و لذت می‌بردم بازی های این سبک کم هستن و همیشه که نباید همه مثل هم باشن .
تا هیچ جدی
واقعا گل گفتی
من عاشق بازیای سینماتیک و صحنه‌های سینماتیک توی گیم هستم اما واقعا یه حدی داره
در مورد نظرتون راجب آنچارتد ۴ کاملا موافقم بازی واقعا بیش از حد کند میشد و غیر قابل تحمل حتی برا منی که با آثار دیوید کیج و کوجیما حال میکنم البته آنچارتد ۴ افتتاحیه خوبی داشت با اینه کند بود اما از یه جایی به بعد اذیت کننده میشد مخصوصا وقتی که میدونستیم با یه آنچارتد طرفیم