نگاهی بر زندگی لئوناردو دی کاپریو به مناسبت تولدش
پنجشنبه ای که گذشت (۲۰ آبان) تولد ۴۷ سالگی یکی از مطرح ترین بازیگران حال حاضر سینمای هالیوود بود. به همین منظور سایت گیمفا نگاهی بر زندگی این بازیگر شاخص سینما دارد.
لئوناردو دیکاپریو، بازیگر و تهیه کننده مطرح آمریکایی است که در ۱۱ نوامبر سال ۱۹۷۴ به دنیا آمد. وی سابقه بازی در فیلمهای مطرح زیادی چون تایتانیک، تلقین و گرگ وال استریت را دارد و برای بازی در فیلم بازگشته، موفق به کسب جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شده است.
دلیل انتخاب نام لئوناردو برای وی، این بوده است که وقتی جنین وی اولین لگد را زده است، مادر وی در ایتالیا و در حال تماشای یک نقاشی از لئوناردو داوینچی (Leonardo da Vinci) بوده است و به همین خاطر، نام وی را لئوناردو میگذارد.
پدر و مادر لئوناردو در حالی که وی تنها یک سال داشت، از یکدیگر جدا شدند و دیکاپریو اکثرا با مادر خود بزرگ شد. با این حال دیکاپریو از سنین پایین بازیگری را آغاز کرد و در ۵ سالگی و با بازی در برنامههای کودک، وارد حرفه بازیگری شد.
وی تا اواسط دوران نوجوانی، در سریالها و برنامههای تلویزیونی زیادی حضور پیدا کرد تا اینکه در سال ۱۹۹۱ برای اولین بار در یک فیلم سینمایی بازی کرد. اما پرونده کاری دیکاپریو از سال ۱۹۹۲ دچار تغییر شد.
در ابتدا وی در رقابت با بیش از ۴۰۰ نوجوان دیگر، به عنوان نقش مقابل رابرت دنیرو (Robert De Niro) افسانهای انتخاب شد و در فیلم زندگی این پسر (This Boy’s Life) ایفای نقش کرد. توانایی وی در بازی در مقابل یکی از بزرگترین بازیگران تاریخ سینما، باعث تحسین منتقدین شد.
دیکاپریو جوان، در آن سال در فیلم چه چیزی گیلبرت گریپ را آزار میدهد (What’s Eating Gilbert Grape) همبازی جانی دپ (Johnny Depp) شد و توانست با بازی فوقالعاده خود در نقش یک معلول ذهنی و در حالی که تنها ۱۹ سال سن داشت، نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شود.
دیکاپریو که در آن هنگام به عنوان یکی از مستعدترین جوانان هالیوود شناخته میشد، در ادامه در فیلمهایی چون خاطرات بسکتبال (The Basketball Diaries) و رومئو + ژولیت (Romeo + Juliet) بازی کرد اما بازی در فیلم تایتانیک (Titanic) به کارگردانی جیمز کامرون (James Cameron) و در کنار کیت وینسلت (Kate Winslet) در سال ۱۹۹۷ بود که زندگی وی را برای همیشه تغییر داد.
تایتانیک نامزد ۱۴ اسکار شد و به عنوان بهترین فیلم سال نیز انتخاب شد. به علاوه، تایتانیک سالها به عنوان پرفروشترین فیلم تاریخ سینما شناخته میشد. این موارد باعث شد تا دیکاپریو که تاکنون بیشتر به خاطر جذابیت ظاهرش مورد توجه قرار میگرفت، در ۲۳ سالگی به یکی از بهترین بازیگران هالیوود تبدیل شود.
دیکاپریو در ادامه در فیلمهای زیادی بازی کرد که مهمترین آنها، فیلم اگه میتونی منو بگیر (Catch Me if You Can) ساخته استیون اسپیلبرگ (Steven Spielberg) بود که وی در کنار تام هنکس (Tom Hanks) در این فیلم حاضر شد.
در سال ۲۰۰۲ دیکاپریو برای اولین بار با مارتین اسکورسیزی (Martin Scorsese) و در فیلم دارودستههای نیویورکی (Gangs of New York) همکاری کرد. فیلمی که نامزد ۱۰ جایزه اسکار شد و جایزه بهترین فیلم سال را نیز کسب کرد. این فیلم باعث دوستی دیکاپریو با اسکورسیزی شد تا وی در ادامه در چندین فیلم اسکورسیزی حضور پیدا کند.
دیکاپریو که از آن به بعد با وسواس بیشتری فیلمهایش را انتخاب میکرد، بعد از ۱ سال دوری از سینما و در سال ۲۰۰۴، مجددا با فیلمی از اسکورسیزی به سینما بازگشت. فیلم هوانورد (The Aviator) که باعث شد وی برای دومین بار، نامزد اسکار شود.
دیکاپریو در سال ۲۰۰۶ با دو فیلم به سینما بازگشت. ابتدا فیلم رفتگان (The Departed) که بازهم توسط اسکورسیزی ساخته شده بود و اسکار بهترین فیلم سال را نیز کسب کرد. سپس فیلم الماس خونین (Blood Diamond) که دیکاپریو برای بازی در آن، سومین نامزدی اسکار خود را کسب کرد.
وی در ادامه در فیلم جاده انقلابی (Revolutionary Road) مجددا همبازی کیت وینسلت شد و در یک مشت دروغ (Body of Lies) به کارگردانی ریدلی اسکات (Ridley Scott)، همبازی گلشیفته فرهانی شد.
دیکاپریو در سال ۲۰۱۰ چهارمین همکاری خود با اسکورسیزی را با فیلم جزیره شاتر (Shutter Island) تجربه کرد و سپس در فیلم تلقین (Inception) ساخته کریستوفر نولان (Christopher Nolan) به ایفای نقش پرداخت. عدم نامزدی اسکار وی برای این دو فیلم، یکی از بزرگترین انتقادهای منتقدین به مراسم اسکار آن سال بود.
در سال ۲۰۱۱ وی در فیلم جی. ادگار (J. Edgar) به کارگردانی کلینت ایستوود (Clint Eastwood) به بازی در نقش نخستین رئیس افبیآی پرداخت و در سال ۲۰۱۲ نیز در یکی از معدود نقشهای منفی خود، در فیلم وسترن جنگوی آزاد شده (Django Unchained) بازی کرد تا تجربه کار با کوئنتین تارانتینو (Quentin Tarantino) را نیز به دست آورد.
در سال ۲۰۱۳ دیکاپریو در پنجمین همکاری خود با مارتین اسکورسیزی و برای بازی در فیلم گرگ وال استریت (The Wolf of Wall Street)، چهارمین نامزدی اسکار خود را به دست آورد. دیگر فیلم آن سال وی گتسبی بزرگ (The Great Gatsby) بود که در این فیلم وی همبازی دوست دوران نوجوانی خود، توبی مگوایر (Tobey Maguire) شد.
اما پس از ۴ بار نامزدی اسکار و عدم کسب این جایزه، لئوناردو دیکاپریو سرانجام در سال ۲۰۱۵ و برای بازی در فیلم بازگشته (The Revenant) ساخته الخاندرو گونسالس اینیاریتو (Alejandro González Iñárritu) بود که موفق به کسب اولین و تنها اسکار خود شد. دیکاپریو در یک مصاحبه، بازی در این فیلم را سختترین تجربه دوران کاری خود معرفی کرد.
بعد از کسب اسکار، دیکاپریو چند سال به استراحت پرداخت تا اینکه در سال ۲۰۱۹ و با فیلم روزی روزگاری در هالیوود (Once Upon a Time in Hollywood) به سینما بازگشت. این فیلم دومین همکاری وی با تارانتینو بود و وی را به ششمین نامزدی اسکار خود رساند.
دیکاپریو در حال حاضر در حال بازی در فیلم بالا رو نگاه نکن (Don’t Look Up) ساخته آدام مککی (Adam McKay) میباشد و قرار است به زودی ششمین همکاری خود با مارتین اسکورسیزی را با فیلم قاتلین ماه گل (Killers of the Flower Moon) تجربه کند.
لئوناردو علاوه بر بازیگری، سفیر صلح سازمان ملل و از طرفداران محیط زیست است که فعالیتهای زیادی را درباره تغییرات اقلیمی انجام میدهد. دیکاپریو که گفته است از بچگی به بومشناسی علاقه داشته، در سال ۱۹۹۸ بنیاد خیریه خود را تاسیس کرد که هدف آن کمک به جلوگیری از گرمایش زمین میباشد.
پر بحثترینها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- از صنعت بازی های ویدیویی در سال ۲۰۲۵ چه انتظاراتی داریم؟
- شایعه: کمپانی مادر FromSoftware احتمالا برای جلوگیری از تصاحب خصمانه از سوی یک شرکت کرهای به سونی مراجعه کرده است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- رسمی: شرکت مادر FromSoftware پیشنهاد خرید از سوی سونی را تایید کرد
- گزارش: GTA 6 وضوح فوقالعادهای روی پلی استیشن ۵ پرو خواهد داشت
- سازنده STALKER 2 به دنبال بررسی بازخوردها و رفع سریع مشکلات بازی است
- بازی STALKER 2 در عرض دو روز بیش از ۱ میلیون نسخه فروخت
نظرات
واقعا بازیگر قوی هستش از فیلماش لذت میبرم
سینمافا P:
من نوزدهم آبان به دنیا اومدم 🤣🤣🤣🤣
بنظر من میان بازیگران حال حاضر تقریبا بی رقیب به شمار میاد. کاملا واضحه که خودش هم در حال تبدیل شدن به دو الگوییه که برای خودش در پیش گرفته. امیدوارم در آینده آکادمی توجه بیشتری بهش داشته باشه. واقعا حیف نیست بازیگر به این خوبی فقط یکبار جایزه گرفته باشه؟
۳ نقش آفرینی برتر دی کاپریو از دیدگاه من:
۱:جوردن بلفورت: نه تنها بهترین نقش آفرینی دی کاپریو، بلکه جزو ۳ نقش آفرینی برتری که توی کل زندگیم دیدم. به قدری اکت باانرژی صورت گرفته که اعتماد به نفس این شخصیت در لحظه به لحظه و تک تک کلمات بیرون آمده از زبان کاراکتر کاملا جاریه. بعید میدونم در ادامه کار دیکاپریو بتونه خودش رو outperform کنه.
۲:ریک دالتون: این نقش کاملا من رو شگفت زده کرد؛ در واقع میتونم بگم به قدری طبیعی نقش آفرینی انجام شده که انگار در حال تماشای جد دیکاپریو هستیم که طی دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی در هالیوود هنرپیشگی می کرد. یکی از ماندگارترین لحظات فیلم هم همون اوایل فیلم اتفاق میفته؛ جایی که پیش “کلیف” از سرنوشت و روزگار گله می کنه.
۳: جی گتسبی: نقش آفرینی فوق العاده دیکاپریو سبب شد فیلمی که در بهترین حالت میتونی اون رو “پر زرق و برق اما تو خالی” بخونی تبدیل به فیلمی قابل تماشا بشه. به تمام دوستان پیشنهاد می کنم حتی بخاطر بازی کست فیلم هم که شده(تقریبا میشه گفت کل کست اصلی فیلم در کنار دیکاپریو بازی های قابل قبول و دلچسبی رو ارائه میدن) این فیلم رو تماشا کنن. البته از نقاط قوت دیگه فیلم می تونم به طراحی دکور و لباس فوق العاده هم اشاره کنم.
———————————————————————–
۳ نقش آفرینی اورریتد دی کاپریو از نظر من:
۳: کالوین کندی
این نقش آفرینی لزوما بد نیست و چک باکس های استاندارد بازیگری دیکاپریو را تیک میزنه؛ با این حال در مقایسه با نقش های دیگه می تونم بگم توی سطح پایین تری قرار داره معروفیتش تنها به دلیل اینه که بازیگر برای اولین بار در قامت کاراکتری منفی ایفای نقش کرده. بد نیست بگم خود فیلم جنگو هم با اختلاف ضعیف ترین فیلم تارانتینوی عزیز به شمار میره و اگر این اثر توی کارنامه کارگردان نبود، کارنامه ایشون برای من تقریبا بی نقص محسوب می شد.
۲: هیو گلس
این نقش آفرینی با تمام نکات نچسبی که با خودش داشته، یک ویژگی مثبت هم داشته و اون هم برنده شدن دیکاپریوی دوست داشتنی پس از سال ها نادیده گرفته شدنه.
مهم ترین دلیلی که این کاراکتر و نقش آفرینی اش رو برای من در انتهای لیست قرار میده اینه که در این نقش از چیزهایی که همیشه از دیکاپریو انتظار داشتیم و به سبب اونها عاشقش شدیم خبری نبود؛ این نقش تنها به نقش آفرینی فیزیکی وابسته بوده و جایزه اسکار هم فقط به خاطر سختی هایی بود که بازیگر در طول مراحل فیلم برداری متحمل شد. با این حال این نقش آفرینی به نوعی یک تنوع در کارنامه بازیگر محسوب میشه و طرفداران تونستن چشمه ای از آنچه که دیکاپریو میتونه خارج از حاشیه امنیت خودش به عرضه بگذاره رو ببینن.
۱: دام کاب
هنوز که هنوزه هر چقدر هم فکر می کنم نمی تونم بفهمم این نقش آفرینی چرا انقدر گل کرده و افراد زیادی رو می بینم که از اون به عنوان نقش آفرینی مورد علاقه خودشون از دیکاپریو یاد می کنن.
به نظر من ضعف نولان در به تصویر کشیدن پروتاگونیست و به طور کلی تر شخصیت های مستقل از روند فیلم موضوعی بوده که این کارگردان از زمان شروع ساخت فیلم بتمن آغاز می کند با اون دست و پنجه نرم کرده و این قضیه با تنت به اوج خودش رسید. در واقع می تونم این طور بگم نولان سعی می کنه این ضعف رو با عواملی مثل استفاده از بازیگران مطرح و همچنین پلات پیچیده بپوشونه.
اینسپشن نیز از این قضیه مستثنی نیست و شخصیت کاب فرصت ابراز وجود خودش رو به دلیل محدودیت های ترسیم شده در فیلم نامه پیدا نمی کنه. در حالی که توی همون سال نقش آفرینی فوق العاده دیکاپریو در فیلم شاتر آیلند رو شاهدش بودیم که با مهارت عالی خودش تونست دغدغه ها و شخصیت پردازی سردرگم این شخصیت رو به تصویر بکشه.
انتخاب دیکاپریو برای نقش کاب تنها به این دلیل بود که فیلمنامه پیچیده نولان به دست بازیگری اجرا بشه که نامش به تنهایی میتونه فروش یک فیلم رو بالا ببره.
دوستان خوشحال میشم نظراتتون رو با من در اشتراک بگذارید.
با احترام به نظرتون اما از نظر من دی کاپریو در جنگو حیرت انگیزه…..نمیدونم چطور باهاش ارتباط برقرار نکردید.من بارها این فیلم رو فقط بخاطر بازی قدرتمند دی کاپریو دیدم……با احترام.
با درود و احترام.
همانطور که اولش هم ذکر کردم، این ها از نظر منه و قرار نیست تعیین کننده دیدگاه جمعی باشه. یک نکته ای رو که یادم رفت توی متن بگم اینه که ایشون اصلا بازی ضعیفی نداره؛ حتی همون کندی هم که شما ذکر کردین نقش آفرینی قابل قبولیه. منتها برای من به اندازه بقیشون دلچسب نبود.
برای مثال بیشتر اهالی فن معتقدند “هاوارد هیوز” بهترین نقش آفرینی ایشونه در حالی که بین طرفدارها نظرات متفاوتی دیده می شه.
نویسنده عزیز توی متن ذکر شده که فیلم دار و دسته نیویورکی ها برنده اسکار بهترین فیلم سال شد در حالی که این جایزه به فیلم “شیکاگو” رسید. لطفا اصلاح بفرمایید.
نماد یه هنرمند درست و حسابی. باید خیلی به راهت و هدفت متعهد باشی که بعد از تایتانیک دهها پیشنهاد میلیونی رو رد کنی اونهم در اوج خواستنی بودن و جذابیت و منتظر بمونی تا با کارگردانهای درست کار کنی و خودت راه بیافتی بری پیش غول سینما یعنی مارتین اسکورسیزی و بگی من میخوام توی فیلم تو باشم و انقدر بهتر و بهتر بشی که امروز به معنای واقعی کلام تنها نام دی کاپریو بر روی یک فیلم تضمین کننده کیفیت اون اثره. چرا که همه میدونن دی کاپریو به هنر بازیگری و سینما احترام میذاره و فقط بدنبال ارائه هنر درجه یک هست…..عالیه این پسر.
سلام
بازیگر خوبی هستن ولی بیشتر از اینکه ما رو به درون خودش ببرد به درون فیلم میبرد و برای همین با این سبک بنظرم برای نقشی مثل جوکر مناسب نبود.
یک شایعه ای خوندم که یکی از گزینه های احتمالی سم ریمی برای نقش مرد عنکبوتی دی کاپریو بوده که خدا رو شکر هیچ وقت هم اتفاق نیفتاد.
تیپ بازیگری ایشون به هیچ عنوان به درد فیلم های کمیک بوکی و ابرقهرمانی نمیخوره.
فیلم اگه میتونی منو بگیر از این بازیگر به نظر من خیلی خوب بود