“تا انتهای مسیر چیزی باقی نمانده. تنها یک اشتباه، یک ترمز اضافه، یک پیچ نادرست کافی است، تا از رقیب خود عقب بیفتی و قید برنده شدن در مسابقه را به کل بزنی.
به نقشه نگاه میکنی! وجود یک میانبر در مسیر، توجهت را به خودش جلب میکند. خوشحال و مسرور راه خودت را به سمت آن کج میکنی و میبینی که با یک جادهی خاکی و پر پیچ و خم مواجه شدهای که به جز کندتر کردن سرعت ماشینت، سود دیگری عایدت نخواهد کرد. هرجور شده خود را از آن محل خارج میکنی. دیگر فرصت اشتباه نداری.
میدانی که باید از تکتک امکانات خود به نحو احسنت استفاده کنی. نیتروژن خود را نگه میداری برای موقعیت مناسب، چرا که میدانی تنها شانسی است که برای برنده شدن در مسابقه برایت باقی مانده.
در مقابلت یک پیچ بزرگ قرار دارد. وقتی از آن رد شدی، با استفاده از ظرفیت کامل و پر شدهی نیتروژنت حسابی از همرزمانت جلو میافتی و شانس برنده شدن خود را افزایش میدهی؛ البته میدانی، برنده هم نشدی اشکالی ندارد؛ مسابقات بینظیر نید فور اسپید، حتی پس از چندین و چند مرتبه تکرار مداوم هم، همچنان جذابیت دارند …”
در مقالهی ۱۰ برتر امروز قرار است چندتا از بهترین عناوین سری فوقالعادهی Need For Speed را خدمت شما عزیزان معرفی کنیم. لازم به ذکر است سعی شده از ذکر عناوین شبیه به هم جلوگیری شود تا جذابیت مطلب به قوت باقی بماند.
به جز موارد این لیست، قطعا نسخههای دیگری هم از این سری وجود دارد که از کیفیت فوقالعادهای برخوردار هستند، ولی به هر حال این لیست بنده است و ممکن است عدهای با آن مخالف و عدهای هم موافق باشند. در قسمت کامنت میتوانید ما را از نظرات ارزشمند خودتان راجع این لیست و در کل این سری، مطلع سازید.
۱۰_ Need for Speed Rivals
سری نید فور اسپید در نسل هشتم یکی از بدترین دوران خود را سپری کرد و تا حد خیلی زیادی برای طرفداران ناامید کننده ظاهر شده بود. آن افتضاح Payback به کنار، نه ریمسترد Hot Pursuit چنگی به دل میزد و نه نید فور اسپید Heat توانست در حد نسخههای نسل ششم و هفتمی موفقیت آمیز ظاهر شود.
منتها هنوز وضعیت برای نسخهی Rivals بهتر است و حداقل این شایستگی را داشت که به عنوان آخرین رتبهی لیست، پای خودش را به این مقاله باز کند. از همان روزی که فهمیدم بازی با موتور بازیسازی Frostbite 3 ساخته میشود، خیالم از بابت گرافیک و کیفیت بصری این عنوان راحت شد و البته این حدس و گمان، پر بیراه هم نبود و به نظرم این بازی تا این جای کار، بهترین کیفیت بصری بین کل عناوین سری را دارد، حتی کیفیتی بهتر از Payback و Heat، البته با فرض یکسان بود سختافزار.
این نسخه دو حالت Cop و Racer را شامل میشد که با وجود جریان داشتن هردو بخش در یک مپ، ماهیت ماموریتهای این دو بخش متفاوت بود و به این سبب، بازی از نظر کمیت محتوا، در سطح بسیار خوبی قرار داشت. یکی از ویژگیهای جالب این عنوان وجود gadgetsهای متعدد برای ماشینها بود که میتوانستید از آنها در مراحل مختلف استفاده کنید و البته تعدادی از چلنجهای بخش Speedlists در حالت Racer و Assignments در بخش مربوط به Cop بازی هم به استفاده از همین گجتها اختصاص داده شده بودند و مثلا شما میتوانستید روی زمین سیم خاردار بیندازید یا با EMP برای چند لحظه ماشینهای اطراف را stun کنید و از کار بیندازید و … که نکتهی جالب و تازهای برای سری محسوب میشد.
۹_ Need for Speed: The Run
به نظرم آندرریتدترین نسخهی سری همین عنوان The Run باشد چون واقعا یکی از بهترین، جذابترین و لذتبخشترین عناوین ریسینگی بوده که در کل عمرم تجربه کردهام. از نظر داستانی میتوان گفت این نسخه، بهترین عنوان بین کل سری است (و البته دروغ چرا، باتوجه به بیش از حد ضعیف بودن بخش داستانی سایر نسخهها، این سخن چندان افتخار بزرگی محسوب نمیشود) ولی در هر صورت، بازی کاتسینهای نسبتا جذابی داشت و برای اولین و آخرین بار، قسمتهایی را شاهد بودیم که کرکتر با پای پیاده باید مسیری را طی میکرد و شما در موقعیتهایی خاص باید چند دکمه را، در مدت زمان محدود، میفشردید تا گیر پلیس و … نیفتید و کرکتر بازی با موفقیت فرار کند. مثل دیگر نسخههای سری، بازی ماشینهای لایسنس شدهای را شامل میشد ولی برخلاف دیگر نسخهها که همگی در شهرهایی خیالی (و البته با اندک الهاماتی از مناطق و شهرهای واقعی) جریان داشتند، موقعیت و نام مناطق این بازی کاملا برگرفته از مکانهای واقعی بوده و شما میتوانید در خیابانهای San Francisco تا New York City و Las Vegas و …، به مسابقه علیه دیگر رانندگان بپردازید.
از نظر سیستم رانندگی، بازی یک چیزی بین عناوین کاملا آرکید و کاملا شبیهساز بود و به همین سبب هم بنده خیلی هندلینگ و مسابقات این عنوان را دوست داشتم و بازی یک حالتی با نام rewind هم داشت (چیزی که معمولا در عناوین رانندگی شبیهساز دیده میشود) و مثلا اگر جایی تصادف شدیدی میکردید و یا اشتباه بزرگی رخ داده بود، میتوانستید از این حالت استفاده کنید تا بعدا مجبور نشوید آن مرحله را از ابتدا آغاز کنید.
۸_ Need for Speed: Most Wanted (2012)
میدانید یکی از بزرگترین ایراداتی که به عنوان شکستخوردهی Need for Speed Payback وارد بود، چه چیزی بود؟ اینکه قیمت خرید ماشینها در این بازی، به طرز غیرمنطقیای بالا میباشد و متاسفانه این مشکل در نسخهی Heat هم به چشم میآید.
برخلاف این دو نسخه از سری، ما نسخهی ریبوت Most Wanted را داریم که ماشینها در آن رایگان هستند! و شما تنها کافی است تا چند صباحی در سطح شهر بچرخید تا به تمامی ماشینهای فوقالعاده جذاب و متنوع این نسخه دسترسی یابید (به جز البته ماشینهای مختص باسهای بازی).
میشود گفت این نسخه از موست وانتد، ترکیبی بود از Burnout Paradise و نسخهی اول Most Wanted و البته ترکیب نهایی هم واقعا چیز دوست داشتنی و لذتبخشی بود و برخلاف Burnout Paradise که تمام ماشینهای آن، ساختگی و غیرواقعی بودند، تقریبا تمام ماشینهای این نسخه، ماشینهایی واقعی و لایسنس شده بودند که این مهم خود جذابیت بازی را کلی بالاتر میبرد.
وقتی باسهای این بازی را شکست میدادید، برای گرفتن ماشین آنها باید مدت زمانی (نسبتا کوتاه) در سطح شهر میگشتید تا مثلا ناگهان ماشین باس از جلوی شما رد شود! و شما هم باید با حداکثر توان و نفرت به آن بخت برگشته میکوبیدید تا ماشینش را تصاحب کنید! چیزی که عینا در بازی Burnout Paradise برای دریافت ماشینها شاهد بودیم و خب با توجه به یکسان بود سازندگان این دو عنوان، وجود این جور شباهتها چندان دور از ذهن نبود.
۷_ Need for Speed: High Stakes
اگر نسخههای مختلفی از سری نید فور اسپید تجربه کرده باشید، بدون شک میدانید که یکی از ویژگیهای شاخص و جذاب این سری، امکان شخصیسازی ماشینها و یا به اصطلاح انگلیسی car body customization میباشد و حالا البته کم و کیف این مکانیزم در نسخههای مختلف سری متفاوت است، یعنی مثلا ما در نسخههای Underground 2 و نسخهی اول Most Wanted که در نسل ششم عرضه شدهاند، از امکانات فوقالعادهای برای تغییر اجزای مختلف ماشین برخورداریم و اما در نقطهی مقابل، امکانات شخصیسازی بسیار کمتری را در نسخهی دوم و ریبوت Most Wanted که در سال ۲۰۱۲ یعنی در اواخر نسل هفتم عرضه شده بود شاهد بودیم.
منتهای مراتب سرآغاز پیدایش این مکانیسم جذاب را در این سری فوقالعاده نباید فراموش کنیم. برای اولین بار در نسخهی High Stakes منتشر شده در سال ۱۹۹۹ بود که ما شاهد پیداش این مکانیسم در این سری بودیم و البته رفته رفته هم طی سالها، در نسخههای مختلف این ویژگی شخصیسازی گسترش یافت و پیشرفت کرد تا به نقطهی اوج خود در نسخههای Carbon و Most Wanted اولیه رسید و البته در نسخههای بعد از این دو میشود گفت در همان سطح ماند و پیشرفت چشمگیری به خود ندید.
۶_ Need for Speed: Shift
میدانید که سری نید فور اسپید، اساسا یک سری ریسینگ با سبک آرکید است ولی نسخهی شیفت که سیزدهمین عنوان این سری بلند بالا محسوب میشود، از نظر سطح واقعگرایی و شبیهساز تا حد خیلی خیلی زیادی با دیگر عناوین این سری فرق دارد و البته این نکتهی مثبت خیلی خوبی برای این عنوان محسوب میشود و دلیل اصلی قرار گرفتن آن در این لیست نیز همین است.
بازی بعد از مدتها در سری، از دوربین اول شخص داخل ماشین هم پشتیبانی میکرد و از نظر کیفیت جزئیات هم واقعا عالی عمل کرده بود و حس یک ریسینگ واقعی را به بازیباز القا میکرد؛ مثلا شما میتوانستید راننده را موقع عوض کردن دنده یا حرکات و چرخش سرش را موقع نگاه به اطراف حس کنید که واقعا جالب بود.
در کل، سطح جزئیات بازی واقعا دیوانه کننده و به مراتب از دیگر نسخههای سری بالاتر بود، مثلا وقتی تصادف میکردید، تا لحظاتی صفحهی بازی به کل تار میشد و جالب است بدانید در لحظه اصابت ماشین در مواقع تصادف، راننده نفس عمیقی میکشید که واقعا در آن زمان جالب و قابل توجه بود.
بازی بخش داستانی نداشت (که توقعی جز این هم نمیرفت) و در طول مسابقات شما بایستی با گرفتن یک سری ستارهها، پول دریافت کرده، رتبهی خودتان را در بازی افزایش دهید و مراحل و تیپهای ماشین خفنتر و قدرتمندتری را باز کنید و به آنها دسترسی پیدا کنید. بازی در عین حال که از المانهای آرکید ریسینگ فاصله گرفته بود، ولی باز همچنان ویژگی همیشگی و پای ثابت این سری یعنی نیتروژن را شامل میشد و البته استفاده از این مکانیسم، با دیگر عناوین این سری مقداری تفاوت داشت که با توجه به متفاوتتر بودن سبک این نسخه، چندان دور از انتظار نبود.
۵_ Need for Speed Heat
اگر نید فور اسپید هیت را در این مقاله قرار میدهم، فقط و فقط یک دلیل دارد: ساندترکهای بینظیر آن! ساندترکهای بازی در حد ساندترکهای شاهکار دو نسخهی موست وانتد نبودند ولی با این حال خدا میداند چقدر از شنیدن آنها (که اگر اشتباه نکنم عموما به زبان اسپانیایی بودند) لذت بردم و کیف کردم و دوباره خاطرات خوش روزهای قدیم این سری توسط آنها برای من زنده شد. تنها عنوان تماما نسل هشتمی این لیست، همین نسخه میباشد که علت آن این است که کلا این سری در نسل هشتم خیلی خیلی افت کرد (مخصوصا با آن افتضاح Payback) ولی خب خداروشکر سازندگان از اشتباهات قبلی خودشان درس گرفتند و در این نسخه تا حدودی آنها را جبران کردند و سعی کردند تا دوباره به ریشههای سری بازگردند و در نتیجه ما شاهد عنوان نسبتا خوبی بودیم.
بازی بخش داستانی خیلی جذابی داشت و در ابتدای بازی هم میتوانستید خودتان شکل ظاهری و جنسیت خودتان را انتخاب کنید و البته به شخصه ترجیح میدادم این جور نبود و ما همان کرکتر جذاب حاضر نید فور اسپید Run را با همان شکل و قیافه در این نسخه شاهد بودیم.
بازی دو حالت شب و روز داشت و مراحل این دو حالت هم تفاوت داشتند، مسابقات شب غیر قانونی بودند و امکان دستگیری توسط پلیس و … در آنها وجود داشت و با برنده شدن در مسابقات شب میتوانستید rank خود را بین دیگر رانندگان افزایش دهید و به این ترتیب ماشینهای بهتر و قویتری برای شما قابل خرید میشد. در نقطهی مقابل حالت روز بازی را داشتیم که مسابقاتی نسبتا! قانونی را شامل میشد و در آنها میتوانستید به کسب پول برای خرید ماشینها و دیگر لوازم مورد نیاز برای ارتقای ماشین خود بپردازید.
در کل این نسخه نه یک عنوان بینقص و شاهکار بود و نه یک نسخهی ناامید کننده، ولی رسالت خود را به عنوان یک بازی ریسینگ آرکید تا حد معقولی انجام داده بود و طرفداران این سری میتوانستند از آن لذت برده و ساعتهای زیادی سرگرم آن شوند.
۴_ Need for Speed III: Hot Pursuit
این نسخه از نید فور اسپید را باید یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین نسخهها به حساب آورد و ما شاهد بهبود و ارتقای فوقالعاده زیاد اکثر المانهای قبلی در این نسخه، که سومین نسخهی اصلی سری محسوب میشود بودیم.
مهمترین ویژگی، بهبود قابل توجه Al و یا همان هوش مصنوعی پلیسهای این بازی بود و پلیسها مهارتها و تاکتیکهای جدیدی برای مهار بازیکن و همچنین دیگر رقیبان بازیکن در طول مسابقه داشتند. همچنین برای اولین بار در سری شما قادر به بازی کردن در قالب پلیس در این نسخه بودید که جذابیت بازی را دو چندان کرده بود.
جالب است بدانید که بازی حالت split-screen داشت و میتوانستید به همراه یکی از دوستانتان به تجربهی بازی مشغول شوید.
در سال ۲۰۱۰ یک نسخهی ریبوت با عنوان Need for Speed: Hot Pursuit برای این عنوان عرضه شد و البته در سال ۲۰۲۰، همین نسخهی ریبوت، خودش ریمسترد شد و البته چندان موفق ظاهر نشد ولی همان نسخهی ریبوت اصلی که در سال ۲۰۱۰ عرضه شده بود، خودش یکی از بهترین نسخههای سری محسوب میشد و باز هم امکان بازی در هر دو نقش Racer و Cop را به شکلی عالی شامل میشد.
۳_ Need For Speed: Carbon
طرفداران قدیمی نید فور اسپید، عموما با یکی از این سه نسخه، وارد این سری جذاب شدهاند: Carbon، Most Wanted و یا Underground و این سه نسخه در کشور عزیز خودمان هم بسیار پرطرفدار هستند و گیمرهای زیادی چه در کنسول PS2 و چه از طریق PC، به پای تجربهی این عناوین فوقالعاده نشستهاند.
نید فور اسپید کربن، از نظر کلی چندان المان جدیدی به این سری اضافه نکرد و عموما تشکیل شده بود از همان ویژگیهای پیشین سری که در نسخههای قبلی مثل موست وانتد و آندرگرند وجود داشتند؛ با این وجود همچنان این عنوان یک بازی ریسینگ آرکید فوقالعاده جذاب بود و راستش را بخواهید حتی همین حالا از نظر گیمپلی میتواند از عناوین نسل هشتمی نید فور اسپید هم جذابتر و لذتبخشتر باشد.
از نظر کیفیت مراحل و طراحی باسها و هیجان و …، نسخهی کربن به پای موست وانتد اولیه نمیرسید و البته این ابدا دلیل بر جذاب بودن و لذتبخش بودن نسخهی کربن نیست و صرفا از نظر وجه مقایسهای خدمت شما عزیزان عرض کردم. در کل نسخهی Carbon را باید عنوان جذاب و لذتبخشی در این سری دانست که با شایستگی تمام، جایگاه سوم این لیست را به دست میآورد.
۲_ Need for Speed: Underground 2
این نسخه، که هشتمین عنوان از این سری فوقالعاده محسوب میشود، ادامهای مستقیم بود برای نسخهی قبلی خود یعنی Need for Speed: Underground. همان طور که احتمالا میدانید، نسخهی اول Underground، اولین نید فور اسپیدی بود که داستان را (کاری به کیفیتش نداریم!) شامل میشد و وجود این بخش را برای اولین بار به سری اضافه کرده بود.
بسیاری از المانهای قدرتمند نسخههای بعدی یعنی Carbon و Most Wanted که به نقاط قوت آنها بدل گشتند، همگی از همین عنوان Need for Speed: Underground 2 منشا گرفته بودند و میتوان این نسخه را نقطهی عطف و فراز این سری جذاب در نظر گرفت.
جالب است بدانید یکی از ماشینهای این نسخه، پژو ۲۰۶ بود و احتمالا تنها ماشین مشترک بین زندگی واقعی من و کل ماشینهای این سری باشد! به هر حال در آن زمان دیدن پژو ۲۰۶ در بازی برای من بسیار جذاب بود که میتوانستم ماشینی که در خیابانهای خودمان میبینیم را در یک بازی ویدیویی سوار بشوم! البته این فارغ از صدها مادی است که برای Grand Theft Auto: San Andreas عرضه شده که انواع اقسام پژوها و پرایدها و پیکانها و … را شامل میشوند! اما پژو ۲۰۶ در نسخهی اوریجینال و اصلی Need for Speed: Underground 2 وجود داشت.
همچنین در بازی میتوانستید لامپهای SUV که اگر اشتباه نکنم در فارسی به آنها لامپهای نئونی میگویند را در زیر ماشین خود متصل سازید که منظرهی زیبایی در شب هنگام بازی پدید میآورد.
۱_ Need for Speed: Most Wanted
در اینکه دو شمارهی قبلی این لیست یعنی نسخههای Carbon و Underground 2 هر دو عناوینی عالی و فراموش نشدنی بودند شکی نیست، ولی احتمالا اکثر شما عزیزان با بنده موافق باشید که جایگاه بهترین نسخهی کل این سری، تنها و تنها سزاوار و شایستهی همین نسخه اول Most Wanted است و این بازی جا پای خودش را به عنوان نه تنها بهترین عنوان از این سری (که سر جمع ۲۴ نسخه دارد) محکم ساخت، بلکه به یکی از بهترین و کاملترین و جذابترین بازیهای ریسینگ آرکید کل دوران صنعت گیم مبدل گشت.
ماشینهای واقعی و لایسنس شده میخواهید؟ در این نسخه وجود دارد؛ باسهای جذاب و متنوع و هیجان انگیز میخواهید؟ به بهترین شکل وجود دارد؛ دوست دارید بر روی ماشین خودتان شخصیسازی انجام دهید؟ به کاملترین حالت ممکن در اختیارتان قرار خواهد گرفت، و در آخر ساندترکهایی بینظیر و فوقالعاده را خواستار هستید؟ مطمئن باشید که راضی خواهید شد.
یکی از نقاط ضعف بسیار بزرگ نسخهی Heat این بود که اگر توسط پلیس شناسایی میشدید، دیگر محال بود دست از سرتان بردارند و شما رسما هیچ راه فراری از دست آنها برایتان وجود نداشت ولی در این نسخه، هرچقدر هم پلیسها زیاد و قدرتمند باشند، بازی راههایی را برای نجات شما از مخمصه فراهم آورده بود که به شخصه این مورد را بسیار ارزشمند تلقی میکنم و تازه وقتی عنوان Heat را تجربه کردم، به جایگاه و هوشمندی حقیقی این مکانیسمهای موجود برای فرار از دست پلیس پی بردم.
سبک ریسینگ یکی از سبکهای مورد علاقه بنده است ولی تا به امروز هیچ عنوانی نتوانسته به اندازهی همین موست وانتد من را به خودش جلب کند و فکر میکنم ۱۳_۱۴ سال پیش بود که این عنوان را نصب کردم، تا ده روز و شاید هم بیشتر هیچ عنوان دیگری در هیچ سبک دیگری نمیتوانست من را سرگرم سازد و آن روزها (که البته دغدغهای هم مثل حالا نداشتیم!) بیوقفه این عنوان را تجربه کردم و چندتا از فراموشنشدنیترین لحظات عمرم در هنگام تجربهی این بازی رقم خوردند. مطمئن هستم اگر شما هم در آن زمان این بازی شاهکار را تجربه کرده باشید، نظراتی مشابه بنده دارید.
- سخن آخر:
مقالهی امروز با معرفی ده عنوان از نسخههای جذابتر و متفاوتتر این سری که سر جمع ۲۴ نسخهی اصلی دارد، به پایان رسید. بنده شخصا عنوانهای Undercover و Hot Pursuit (نسخهی اصلیاش و نه ریمسترد ضعیف آن) را هم خیلی دوست داشتم و این دو هم قطعا شایستگی قرار گیری در لیست را داشتند، مخصوصا عنوان Hot Pursuit. ولی خب به هر حال تعداد محدودیت دارد.
خیلی خوشحال میشوم نظر شما کاربران را هم راجع این لیست و در کل این سری بشنوم. پنج عنوان برتر خودتان از این سری را در بخش نظرات به ما بگویید و همچنین بگویید این سری را اولین بار با کدام نسخهی آن آغاز کردهاید.
نظرات
مرسی از این لیست ولی جای hot pursuit 2010 تو این لیست خالیه بعد از Most wanted 2005 و underground 2 بهترین بازی این سریه
من از The Run خیلی خوشم اومد کلا با سایر عناوین NFS فرق داشت آخرش هم جوری تموم شد که انگاری قراره ادامه اش هم ساخته بشه.امیدورام ادامه این بازی رو بسازن.
از مرحله اخر ران فقط یادمه که میرفتی توی تونل مترو و از کنار دیوار ها میرفتی و انتاگونیست بازی که اسمش اگه اشتباه نکنم بیل بود همش دنبالت بود و بعضی وقت ها با اسلحه اش شلیک میکرد تا اینکه یه جایی چپ کرد. بعدش رو دیگه یادم نیست چیشد🤦♂️😐
من نتونستم نظر بدم…
یادمه که نید فور اسپید ۲۰۰۵ ماست وانتد
یک قابلیتی داشت که اگر مثلا چند بار از دست پلیس فرار کنی اگر ببینند تورو میگفتند دنبالت میتونستی وارد کامپیوتر پلیس هم بشید
معلومه قدیمی ها رو تو زمان خودشون بازی نکردی حداقل اندگراند یا ماست وانتد
run متفاوت ترین nfs بود
البته که بدون ایراد هم نبود ولی صد حیف که ادامه ندادن
بهمن ، فرار توی شیکاگو ، تونل نیویورک
MahyarMsm
آقا مهیار اگر اشتباه نکنم در نهایت به بندر میرسیدن که آنتاگونیست بازی چپ میکنه و جایزه رو می بریم البته بخشیش رو باید بدهی میدادیم ، بقیه ش رو به دختره !
اخ اخ
اون بهمنه و تونله رو یادمه خیلی حال داد
و اینکه ممنون از شما🙏🙏
الان یادم اومد😁
اولین تجربه ام Hot pursuit 1 بود ، Underground 2 یک افسانه بی نظیری بود . Most wanted 2005 هم که همین الانشم نصبه روسیستمم . گیم پلی رو عوض کرد با این نسخه . فقط مسابقه نیست درگیری هم هست اونم با ی مشت پلیس های تقویت شده وSUV که وزنشون دو برابر وزن ماشینته . داستان که محشره .
منم موافقم ماست وانتد بهترین نسخه بود 👌👌
ولی در رتبه دوم هات پرسیوت قرار داره که شما رو در نقش پلیس قرار میداد که در مست وانتد نبود..
ممنون از مقاله خوبتون
به شخصه ۳ تای اول لیست و قویا قبول دارم چون من که به کل علاقه ای به سبک ریسینگ ندارم ساعت ها غرق این نسخه ها میشدم
و هر کدوم از nfs های سالهای بعد و به امید چیزی شبیه به این سه نسخه تست کردم ولی واقعا اون حس و نداشتم بهشون
حس میکنم فرمول به طور کل عوض شد .
کلا حدود ۱۴ یا ۱۵ نسخه رو تجربه کردم ولی برا من آندرگراند ۲ بهترین نید فور اسپید بوده . بعدش هم کربن . سه نسخه آخر رو هم به دلیل قیمت بالا هنوز موفق نشدم بازی کنم .
بر عکس همه من با Underground 2 خیلی بیشتر از Most Wanted حال کردم ، مسابقات متوع تر ، مسابقات داخل شهر ، شخصی سازی بیشتر و از همه باحال تر حضور ۲۰۶ این شماره را برای من افسانه ای کرده بود ، تا Forza Horizon 4 بازی نکرده بودم که روی دستش بلند بشه ، یه شاهکار بود 😍
اقای کرامت زاده بابت این مقاله جذاب و نوستالژی ممنون ، به شدت لذت بردم 👍
امیدوارم شماره بعدی این سری محبوب مثل گذشته بدرخشه
شماره ۱ باید متعلق به hot pursuit 2010 میبود واقعا عنوانیه که دیگه نظیرشو نخواهیم دید
دقیقا به شدت موافقم.شاهکار تکرار نشدنی.همین الانم تجربش به شدت لذت بخشه.ترکیبی ازnfsوburnout
underground 2 از نظر شخصی سازی بی نظیر بود و most wanted یک شاهکار بود و هست⚘
خدایی من چقدری most wanted 2005 بازی میکردم، یادش بخیر
وای undercover خیلی خوب بود
اون موقع(۲۰۰۸) گرافیکش واقعا برام جالب بود
ولی گیم پلی بازی زیاد خوب نبود و اصلا چیزی بنام دریفت نداشت 😶
دریفت داشت
چقدر با هات پرسوت ۲۰۱۰ و ماست وانتد خاطره دارم
اولین بار تو کامپیوتر عموم هات پرسوت بازی کردم و وقتی دیدم در نقش پلیس هم میشه بازی کرد خیلی کیف میکردم
رایولز هم تو ایکس باکس ۳۶۰ بازی کرده بودم و اونم فوق العاده بود.کاش این سری به روزهای اوجش برگرده
۱_ماست وانتد ۱
۲_کربن
۳_اندرگراند
۴_هات پرسویت
۵_ران
من با این ۵ تا نسخه خیلی حال کردم
از نید فور اسپید هرچی اومده من بازی کردم ولی این ۵ تا رو خیلی دوست دارم. ران به نظرم داستانش شاید ضعیف باشه ولی برای چنین بازی خوبه. یادمه یه شخصیتی بود به نام جک که اول بازی انداخته بودنش توی یه ماشین و داشتن ماشین رو له میکردن. فکر کنم همین بود
مرحله اخرشم که از کنار دیوار تونل مترو میرفتیم و خیلی هیجان داشت
ماست وانتد ۱ با اختلاف بهترین نسخه از نید فور اسپیده. هرچی که باید داشته باشه رو داشت از شخصی سازی باحال تا یه جو مناسب و خفن.
ریوالز هم زیادی بازی کردم و لذت بخش بود ولی خب به نظرم یه چیزایی کم داشت ولی اینکه میتونستی پلیس هم باشی خیلی جالب بود. تعقیب و گریز ها توی این نسخه واقعا میچسبید
هیت رو هم زیاد بازی کردم. داستان بدی نداشت و ماشین هاش باحال بود و شخصی سازی جالبی داشت اما همونطور که فرمودید ای کاش یه شخصیت درست حسابی میساختن و با همون میرفتیم تا اینکه خودمون از بین چند شخصیت یکی رو انتخاب کنیم. یکی از نکات منفی دیگه (بعضی ها باهاش مشکلی ندارن ولی من دلم نمیخواست اینطوری باشه) نبود پلیس توی روز بود.
.
.
امیدوارم توی این نسل ماست وانتد رو حتما ریمیک کنن
مقاله جالبی بود جناب کرامت فر🙏
حسته نباشید❤❤
اندر گراند ۱ خیلی شاخ بود نیتروش مثل نیترو الانیا بچه بازی نبود که شارژ بشه یه بار میزدی تموم میشد
بعد فیلم سریع و خشن جوگیر میشدم اندرگراند یک رو میزدم خیلی حال میداد
ماست وانتد و کربنم کاملا باهات موافقم
اون جوگیر شدن اون زمان رو خیلی دوست داشتم
یادش بخیر…
واقعا جای یک ریسینگ خوب این روزا تو صنعت گیم حس میشه…
تمام نام ریسینگ این روزها فقط به فرتزا بسته شده… ۵۰ روز تا فرتزا هرایزن پنج 😍😍
ببخشید . میدونم جاش نیست ولی ادم بهش فشار میاد . الان دیدم یارو کارتن خالی ps4 رو گزاشته ۵۰۰۰۰۰ تومان . لینک نمیزارم . خودتون ببینید . سرچ کنید” شیپور ساری کنسول بازی “
قدیمارو بازی نکردم
اما سه نسخه اخر واقعا بد بودن مخصوصا پیبک که چرت ترین ریسینگ عمرم بود اما ۲۰۱۹بد نبود.
احساس میکنم هر چند وقت یکبار یه مقاله با همین محتوا میخونم تو سایت
تنها چیزی که من از موست وانتد ۲۰۰۵بدم میومد این بود مسابقات تو شب نبودن 😐
بخاطر همین کربن برای من بهترین نسخه سری بود چون هم توش درگیری با پلیس بود و مسابقات مختلف و شخصی سازی عالی و صد البته بازی توی شب رخ میداد
و بنظرم کربن از موست وانتد بهتر بود(نظر شخصی)
تمام nfs قدیم عالی بودن البته از کربن به عقب
بعد ازینها ماست وانتد ۲۰۱۲ با اون گرافیک و فیزک محشرش هر چند داستان نداشت ولی خودروها مثل فورزا هورایزون عالی طراحی شده بودن چه از لحاظ هندلینگ چه طراحی هرچند خیلی از اعضای کرایتیون بعد جدا شدن به استودیو پلی گراند رفتن
Nfs بعدی هات پرسوت بود که خیلی گفتن عالیه هرچند من بازیش نکردم ولی اکثر نظرات اونموقع مثبت بود
به غیر از ماست وانتد ۲۰۱۲ و هات پرسوت و و نسخه های قبل تر از کربن در زمان خودشون انقلاب کرده بودن
به خاطر این مقاله دستتون درد نکنه ❤❤ برای من بهتر رایولز بود چون حتی میتونستی پلیس هم بشی و در جهان بازی گشت بزنی
heat که کلا تو بهترین های nfs نباید جایی داشته باشه !
ریبوت hot pursuit هم که توی لیست نیست
من شخصا run رو دوس داشتم ولی دلیل عدم موفقیتش این بود که آشی شده بود از اکشن و ریسینگ و کلا جدا از فضای فرنچایز nfs
از دید من اندرگراند ۲ رتبه اولو باید بگیره…خیلی کاملتره از موست وانتد بود…هات پرسویت ۲۰۱۰ هم جاش خالی بود اون واقعا یه نید فور اسپید اصیل بود…هر چند ریمسترش زیاد فرقی نکرد ولی بازم باعث شد حداقل ماشینای دی ال سی که تو نسخه پیسی غایب بودن رو بیاره…من هر چی قبل تر از هات پرسویت ۲ و هیت رو بازی کردم…هیت و ۲۰۱۵ به نظرم اندرریتن…شخصی سازی کاملی داشتن و داستانشون هم مثل موست وانتد و کربن بود…کلا چیزی کم نداشتن ولی خب بازم در حقشون کم لطفی شد…به نظر هیت نسخه قابل احترامیه خیلیا فقط چون متاشو میبینن میگن بده وگرنه بازی خیلی خوبیه…
هیت کلا نیم ساعت بیشتر داستان نداشت اصلا خیلی خنده دار بود اینو با سلاطین مقایسه نکن برار
سیستم انجین و شخصی سازیش خوب بود ولی داستان …
بازم همون شخصی سازیش خیلی خوب و کامل بود برای یه نید فور اسپید مخصوصا با مودایی که دادن بعدش واقعا بازی کاملی شد تو این مورد ولی هنوزم بر این باورم اندرریتن این دوتا…
من بعد کربن مردم یه بازی ریسینگ داستان دار منتشر بشه که نشد
یه ران بود که یه مقدار حال داد
الان همه شدن انلاین محور اصلا حال نمیده (انگیزه نمیده به ادم)
من اولین نید فوری اسپید که بازی کردم mw 2005 بود که من موقعی که بازیش کردم هفت سالم بود با اینکه حوصله داستان رو نداشتم ( داستان بازی عالی بود ولی زیاد. دوست نداشتم برم) بیشتر با ماشین های آماده که از همون اول بازی پلیس ها بهت حمله میکنند میرفتم بعد از اون کربن بود که خیلی خوب بود underground 2 و یک بودند که به ترتیب عالی بودند ولی من با یک نسخه خیلی حال کردم ( حالا ممکنه خیلیا خوششون نیاد) پرو استریت بود که من هم داستانش رو تموم کردم هم واقعا آهنگ های نفتی داشت با اینکه نسخه های قبلی هم همینطوری بودن ولی اون یه چیز دیگه آیی بود حداقل واسه من . نسل ۸ کابوسی بود واسه این مجموعه دوست داشتنی اما EA اشتباهی کرد که گذاشت گوست بیاد برای کنسول های نسل ۸ بازی بسازه همون کرایتربون خیلی خوب بود چون سابقه بازی های مثل bornout و nfs hot pursuit رو داشته که همشون عالی بودن الان هم یه امیدی به نسخه جدید nfs دارم که توسط کرایتربون داره ساخته میشه . به هر حال دست نویسنده عزیز درد نکنه 🙏🌹
نفتی: خفنی😑
اثرات تند تایپ کردن -__-
رو دست ماست وانتد اولی و آندر گراوند۲، نیدفوراسپید اصلاااا نیست! بهترین نسخه هاش همینا بود.
هیچ بازیه ریسینگی به پای کراش ماشینی نمیرسه 😑😂
خدایی چرا برا پیسی منتشر نشد؟
با شبیه ساز نینتندو بازی کردم مقداریشو،عالی بود
میگن تو سایتشون مشخص شده بود که برا پیسی هم میاد پس چی شد؟
سلام
Ps1 یه کراش ریسینگ داشت اونم خیلی حال میداد.
واسه pc هم هستش
فکر کنم رو خودش سیمولایشن داشت با دسته و کیبرد میشد زد
سلام، آره درسته.
با x, C, z و اینا بود.
اونو نتونستم بازی کنم اون موقع ، الان گرافیکش از رده خارج شده دیگه
این جدیده که برا پیسی نیومده خیلی خفنه از لحاظ جزئیات
سلام
حرفها میزنید ها! هیچ بازیای نیست که برای pc نیاد!
حتی شده با شبیهساز!
شماره یک به موست وانتد میدم دوم اندگراند سوم کربن چهارم هیت پنجم شیفت شیشم هوت پرسویت و به بدترین ریوالز میدم بشدت بد بود فقط قسمت ماشینهای پلیس گیم پلی نرم و مفت بود ماشینها، قسمت دیگرش که نقش فرار داشتی قیمت ماشینهابالا و پول کم برای اول شدن در رقابت،از دست پلیسهام نمیشد فرار کنی بشدت چالشی بود. اعتراض پلیسهام به سرانجامرسید در این نسخه قوی بودن محکم
از نظر من بهترینش hot pursuit 2010 بود. و یکی از مهترین مشکلات سری NFS جهان باز بودنشونه
Riders on the storm….
سلام
هستا فکر کنم!