جواب در همین نزدیکیست | نقد و بررسی بازی .Q.U.B.E

اگر یادتان باشد ، سال ۲۰۱۱ بازی عرضه شد که نه تنها توانست جوایز زیادی را از آن خود کند بلکه توانست سبک مرده ی معمایی را هم زنده کند . بازی Portal 2 هر چند دومین نسخه ی یک بازی کوچک بود ولی توانست بزرگی خود را در یک اثر کامل و زیبا نشان دهد . اینکه این بازی چگونه بود و چگونه شد ، به چه دست یافت و تا کجای مغز و هوش بازیبازان را به بازی گرفت در این نوشته مهم نیست ؛ مهم سبک بازی است که با عرضه ی این عنوان جان تازه ای به آن بخشیده شد . از آن تاریخ پر شکوه تا به امروز بازی های مستقل و گاها بزرگی عرضه شدند که این سبک را به روز نگه می داشتند و هر بار جانی تازه را از عمق نفس های خود بدان می دادند ؛ این روند همین طور ادامه پیدا کرد تا اینکه امسال بازی از دل یک گروه مستقل عرضه شد و توانست با به کار گیری چالش های سبک معمایی همانند Portal ، هم بازیبازان فکور را به پشت معماهای وقت گیر بنشاند و هم آینده ای متفاوت را در صورت بقا برای خود رقم بزند ، بازی با نام Q.U.B.E .

نام: .Q.U.B.E

سازنده: Toxic Games

سبک: Puzzle

پلتفرم:  PC , MAC

کاور بازی ، برنده بهترین بازی مستقل سال ۲۰۱۰

داستان در Q.U.B.E روایت گر یک فرار است . فرار از دنیایی عجیب که در دل آن معماهای گوناگون پنهان شده است . فرار از یک ایستگاه فضایی که شما را به درون خود کشیده و برای رهایی باید هر چه در توان دارید برای مبارزه با آن به کار ببرید . و یا به طور پیچیده تر فرار از سرزمینی بی آوازه که درختانش را معماهای گوناگون ، جوی های آبش را چالش های فکری ، ساکنانش را مخترعان با استعداد و قهرمانانش را بازیبازان عاشق تشکیل می دهند .فراری به بزرگی ثانیه های چند ساعت ، به میزان سردرگمی در یک معما ، به تفکر در پشت چالش ها و به شادی حل معماهای پی در پی . بازی Q.U.B.E هر چند داستانی را برای ما بازگو می کند ولی برای این کار از هیچ نوع روایتی بهره نمی برد و فقط در لحظه ی انتهایی است که شما را به فهمیدن داستان دعوت می کند .

به طور کلی هر چند بازی روایت گر است ولی در این عمل ، Q.U.B.E از هیچگونه پیش زمینه ی داستانی همراه با دیالوگ ها و حتی میان پرده ها استفاده نمی کند و حتی کلمه ای بر در و دیوار وجود ندارد که یاری گر شما در امر پی بردن به اینکه وجود شما از کجا است ، باشید و لحظه ای که فرار در بازی به سرانجام و انتهای خط می رسد ، تازه داستان کلی مشخص می شود .
نبود روایت کننده ( چه کلامی ، چه نوشتاری ) در بازی در کنار فضاهای گنگ آن باعث شده که از همان ابتدا به همراهی با یک شخصیت به ظاهر لال که نقشش در بازی از یک جعبه هم کمتر است ، حس تنهایی خاصی به شما دست دهد ، حسی که در بعضی مواقع به ضرر بازیبازان تازه کار تمام می شود .

انتهای بازی ، جواب ایندفعه خیلی دور شد !

همانطور که گفته شد در بازی هیچگونه دیالوگ یا نوشته ای برای آگاه سازی شما وجود ندارد و این عمل شاید در بخش داستان بازی که روراست و ساده است مشکلی به جز شخصیت پردازی نامناسب ایجاد نکند ولی در گیم پلی بازی به خصوص برای تاره کاران کمی تاثیر گزار است .
گفتیم که در نگاه اول شاید این حرکت با ایجاد یک حس تنهایی و به دام افتادن در یک فضای بدون پایان برای بازیبازان جالب باشد ولی در ادامه با پیچیده شدن معماها و نداستن اینکه چه کاری انجام دهید ممکن است کمی حس اولیه را به پوچی در بازی تبدیل کند . البته این را هم باید در نظر بگیریم که نبود این رهنمایی ها در بازی بیشتر به بازیبازان تازه کار این سبک کمی سختی می آفریند و بازیبازانی که با معماهای مختلف سروکار دارند هرگز در این بازی دچار مشکل نمی شوند و حتی ممکن است ، از این موضوع که ، بازی راه دست یابی به اینکه معما از شما چه می خواهد را از آن ها پنهان کرده ، احساس خوبی هم پیدا کنند . *

بازی از ۹ مرحله ی کلی تشکیل شده است که هر کدام از این مراحل به صورت چراغ هایی روشن و خاموش بر روی یک در مشخص شده است . شما با طی کردن هر مرحله یکی از این چراغ ها را روشن می کنید تا انکه به انتهای بازی برسید .
معماهای بازی از انواع مختلفی همچون ” بازکردن در ها ، ساخت یک راه عبور به بالا یا پایین ، انداختن گوه های رنگی به درون حوض های مختص به همان رنگ و … ” تشکیل شده اند . برای حل هر کدام از این معماها بازیباز باید از دو حرکتی که بازی در در اختیار وی گذاشته به نحو احسن استفاده کند . این دو حرکت یکی عمل و دیگری عکس آن می باشد . به طور مثال یکی از آن ها نقطه ی پرش را به پایین و آماده به کار می کند و دیگری آن را خنثی . در چند مرحله ی ابتدایی بازی فقط شمارا با چند معمای ساده مشغول می کند که در نبود راهنمایی با کلیت اصلی گیم پلی آشنا شوید ولی هر چه در بازی پیش می روید بخش ها و المان های جدیدی همانند ” لیزر ها ، گوی های رنگی ، کلید های روشن و خاموش هر بخش و … ” رو به رو می شوید که هر کدام مشکلات جدیدی را سد رسیدن به مقصدتان می کند .
هر کدام از بخش ها و المان های گفته شده بسیار هوشمندانه در بازی تعبیه شده است که برای حل کردن بعضی از آن ها باید سخت مشغول فکر کردن شوید . البته این جایگذاری هوشمندانه در بازی باعث نشده است که راه هایی غیر از راه اصلی و تقریبا بی منطق در بعضی از معماها وجود نداشته باشد .

فضاهای گسترده و عجیب و در عین حال زیبا …

گیم پلی بازی ، طراحی معماها ، وجود انواع چالش ها برای یک معما ، همه و همه در این بازی بسیار خوب کار شده است و در کنار آن ها ، استفاده از برخی از خصوصیات بازی Portal 2 ، باعث شده است که Q.U.B.E یکی از بهترین چالش ها را برای عاشقان سبک معمایی خلق کند و اندک مشکلات را باید به حساب تیم کوچک سازندگان بدانیم .

معما !

آفریدن تمامی این چالش ها مطمئنا با استفاده از گرافیک خاص بازی که با توجه به مستقل بودن تیم هم خوب کار شده و هم ساده امکان پذیر گشته است . فضاهای طراحی شده برای بازی بیش از هر چیز گنگ و نامفهوم و زیبا هستند که به لطف ساده بودن بازیباز را جذب خود می کند . گرافیک فنی بازی همانطور که از آثار مستقل انتظار داریم به چشم می خورد . علاوه براین ، این بخش از بازی به دلیل استفاده کردن از چند رنگ ثابت و بدون ترکیب خاصی زیبا تر از عناوین مستقل دیگر به نظر می رسد .
رنگ های بازی اغلب از ” سیاه و سفید و خاکستری برای طراحی محیط ، قرمز ، آبی ، زرد ، سبز و بنفش برای بخش های تشکیل دهنده پازل ها ” تشکیل شده اند که بدون ترکیب رنگ هر بخش را از بخش دیگری جدا می کند .
به طور کلی اگر بخش گرافیک را در نظر بگیریم ، مطمئنا Q.U.B.E به گرافیک فنی و هنری عالی و جزییات بالا به همرا بافت های پیچیده نیازی ندارد ، پس می توان به همانچه که بازی در مقابل ما قرار داده است قانع بود .

…

صداگزاری بازی هم دست کمی از گرافیک آن ندارد و چون در بازی با دیالوگ خاصی رو به رو نیستیم در نتیجه با صدای خاصی هم رو به ور نمی شویم ، به جز افکت های صوتی ناچیز که در نوع خود ، خوب کار شده اند . موسیقی بازی هم همانند این بخش ها ساده و در عین حال آرامش بخش است و اگر به حل یک معما کمکی نکند ، مطمئنا به بر هم زدن تمرکز دست نمی زند و بازیباز را غرق در معماها رها می کند .
در پایان نقد و بررسی بازی Perssure گفته بودیم که اثر نقد شده ، ارزش حداقل یک بار تجربه دارد ولی در پایان و جمع بندی این بازی باید گفت که :

Q.U.B.E با شروع کوچک خود و جا پای بزرگان گذاشتن توانسته المان هایی که یک بازی معمایی عامه پسند به آن احتیاج دارد را در خود جای دهد . پس اگر از عاشقان سبک معمایی هستید ، لذت به پایان رساندن این بازی را تجربه کنید و اگر هم همانند بنده به طور اتفاقی با این بازی رو به رو می شوید یا هنوز رو به رو نشده اید ، باز هم این بازی ارزش به پایان رسیدن توسط شما را دارد .

[jwplayer mediaid=”74648″]

_________

* : طراحی مراحل بازی به این صورت است که ابتدا شما باید درک کنید که نقطه ی انتهایی در هر محله چیست و سپس راه رسیدن به آن را پیدا کنید . در اکثر عناونین نقطه ی انتهایی به بازیباز نشان داده می شود ولی در این بازی خود بازیباز است که باید این نقطه را پیدا کند .