چرا گیمر هستیم؟؛ بازی برای ما یعنی زندگی
یکی از بزرگ‌ترین سوال‌هایی که ممکن است از شما یا هر گیمر دیگری پرسیده شود آن است که چرا بازی می‌کنی؟ مگر این بازی چه دارد؟ چه سودی از آن می‌بری؟ داری وقتت را تلف می‌کنی فرزندم، به جای بازی بلند شو و برو کار یاد بگیر. به طور قطع شما هم این جملات را بارها و بارها شنیده‌اید، ولی امروز می‌خواهیم به اتفاق هم یک بار و برای همیشه به این حرف‌ها پاسخ دهیم.
ابتدا بیایید کمی علمی صحبت کنیم. همین بازیهای ویدئویی بی مصرف که پدر و مادر ما به چشم مکانی برای هدر دادن پول به آن نگاه می‌کنند، تاثیرات مثبت فراوانی برای بازیکن دارند. برای مثال، اثبات شده افرادی که به بازیهای ویدئویی رو می‌آورند، عکس‌العمل‌های سریع‌تری نسبت به دیگران دارند. این دسته از افراد می‌توانند در مواقع حساس، تصمیم‌گیرنده‌های بهتری باشند! نکته‌ی دیگر آن که از نظر روابط اجتماعی، بسیاری از افرادی که بازیهای آنلاین را تجربه می‌کنند، روابط اجتماعی بهتری نسبت به افراد دیگر دارند؛ دقیقا برخلاف چیزی که پدر و مادرهای ما فکر می‌کنند و معتقدند که بازیهای ویدئویی باعث منزوی شدن گیمرها می‌شود. پس چه کسی می‌گوید بازیها سودی برای ما ندارند؟ آیا اکنون می‌دانید که چرا گیمر هستیم؟
گیمرها هیچ وقت تنها نیستند…ما هیچ وقت تنها نیستیم
نکته‌ی بعد، افزایش توانایی افراد در کار تیمی است. چه تمرینی بهتر از یک بازی ویدئویی که هم مفرح است، هم لذت‌بخش و هم باعث می‌شود تا کار تیمی یاد بگیریم؟ دوباره این مورد نیز توسط دانشمندان مورد تحقیق قرار گرفته و اثبات شده که افرادی که بازیهای تیمی انجام می‌دهند، به مراتب در کارهای گروهی موفق‌تر از افرادی هستند که اصلا به بازیهای ویدئویی نزدیک نمی‌شوند. پس چه کسی می‌گوید بازیها سودی برای ما ندارند؟ آیا اکنون می‌دانید که چرا گیمر هستیم؟
افرادی که بازیهای تیمی انجام می‌دهند، به مراتب در کارهای گروهی موفق‌تر از افرادی هستند که اصلا به بازیهای ویدئویی نزدیک نمی‌شوند.
بگذارید مسائل علمی و اثبات شده را کنار بگذاریم. شاید تمامی شما با من هم عقیده باشید که بحث آموزش در بازیهای ویدئویی بسیار بیشتر از چیزی است که به نظر می‌رسد. اگر کسی با این حرف مخالف است، پس در ادامه به سوال‌های من پاسخ دهید. یک فرد عادی به طور متوسط در دوران راهنمایی و دبیرستان به تحصیل زبان انگلیسی می‌پردازد، ولی اگر منصفانه نگاه کنیم، نسبت میزان یادگیری شما از کلاس‌های مدرسه به یادگیری شما از بازیهای ویدئویی در حیطه زبان انگلیسی چقدر است؟ مگر کلاس‌های مدرسه تا چه حد این توانایی را دارند که محاوره را به معمول‌ترین شکل ممکن به شما نشان دهند؟ اصلا مگر یک فرد خارجی زبان در مدرسه حاضر است که گوش شما به نوع صحبت کردن او عادت کرده و از این طریق یادگیری صورت گیرد؟ اما در بازیهای ویدئویی چطور؟ نه تنها نوع تلفظ کلمات کاملا صحیح و عامیانه هستند، بلکه بازیکن می‌تواند با انواع و اقسام لهجه‌ها نیز آشنا شود. قدرت شنیداری بازیکن در بازیهای ویدئویی به مراتب بیشتر تحریک می‌شود تا زمانی که در مدرسه حضور دارد و معلم انگلیسی بخواهد فارسی درس را توضیح دهد! اصلا بگذارید بحث لهجه، نوع گویش و این نوع موارد را کنار بگذاریم. آیا قبول دارید که یادگیری در بستر یک داستان می‌تواند به مراتب بیشتر از یادگیری در حالت معمول باشد؟ ما در بازیهای ویدئویی شاهد داستان‌هایی حماسی، جذاب، احساسی و به شدت گیرا هستیم. مگر می‌شود فردی بخواهد Witcher 3 را بازی کند و به داستان آن توجه نکند؟ حتی ممکن است صرفا برای فهم داستان بازی به سراغ یادگیری زبان برود. پس چه کسی می‌گوید بازیها سودی برای ما ندارند؟ آیا اکنون می‌دانید که چرا گیمر هستیم؟
Witcher 3 و انتخاب‌های مهم…نجات دنیا یا یک دست کارت بازی؟
از مبحث زبان انگلیسی نیز گذر کنیم. چند درصد از افرادی که در حال مطالعه‌ی این مقاله هستند، چیزی از زنگ‌های تاریخ مدرسه به یاد دارند؟ چند درصد از افرادی که اکنون اینجا هستند اصلا رنگ کتاب تاریخ دوران دبیرستان و راهنمایی را به یاد دارند؟ چند درصد از افراد حاضر در این جمع اطلاعاتشان در رابطه با جنگ‌های جهانی از کتب مختلف بوده؟ حالا از طرفی دیگر سوال می‌پرسم. چند نفر اختراعات لئوناردو داوینچی را در نسخه‌ی دوم سری Assassins Creed فراموش کرده‌اند؟ چند نفر محیط و فرهنگ نشان داده شده در این سری و در مکان‌های مختلف مثل یونان، مصر، ایتالیا و … را از یاد برده‌اند؟ چند نفر هستند که حال و هوای جنگ جهانی دوم، نوع مبارزه‌ی نیروها، محیط‌ها و آثار جنگ، نوع اسلحه‌ها و خشونت بی حد و مرز جنگ را از Brothers in Arms فراموش کرده باشد؟ جالب است که بدانید این بازی زمانی که در دست ساخت بود، توسط تیمی توسعه یافت که برای به تصویر کشیدن تک تک موارد ذکر شده تحقیقات میدانی به عمل آورد و شاید بتوان آن را یکی از دقیق‌ترین آثار ممکن از دوران جنگ جهانی دوم دانست. بازی Valiant Hearts چه در حیطه‌ی داستان و چه در حیطه‌ی به تصویر کشیدن اتفاقات مختلف، یک بازی پایبند به تاریخ محسوب می‌شود. چه کتاب تاریخی‌ای تا این حد باعث شده تا شما با جنگ و اثرات آن آشنا شوید؟ پس چه کسی می‌گوید بازیها سودی برای ما ندارند؟ آیا اکنون می‌دانید که چرا گیمر هستیم؟
چند نفر اختراعات لئوناردو داوینچی را در نسخه‌ی دوم سری Assassins Creed فراموش کرده‌اند؟
اصلا بگذارید تمام این مباحث را کنار بگذاریم. بازیهای ویدئویی هیچ سودی هم برای ما نداشته باشند، ولی اجازه می‌دهند تا دنیایی را زندگی کنیم که به هیچ وجه در عالم واقعیت امکان پذیر نیست. آیا همین یک دلیل برای رو آوردن به بازیهای ویدئویی کافی نیست؟ مگر چند نفر هستند که می‌توانند با یک ماشین آخرین مدل با تمام سرعت در اتوبان رانندگی کنند؟ آیا اصلا منطقی است که چنین کاری را در زندگی واقعی انجام دهیم؟ پس می‌رویم و یک نسخه از Need for Speed را خریداری می‌کنیم. مگر چند نفر هستند که می‌توانند باعث تاسیس یک قبیله شوند؟ مگر چند نفر هستند که توانایی رهبری یک جامعه را دارند؟ پس می‌رویم و یک نسخه از سری Age of Empires را خریداری می‌کنیم. اصلا مگر اکنون کسی وجود دارد که بتواند با موجودی در حد و اندازه‌ی یک اژدها مبارزه کند؟ آیا فانتزی هر کسی نیست که چنین موجود افسانه‌ای را ملاقات کند؟ پس می‌رویم و یک نسخه از Dragon Age را خریداری می‌کنیم. مگر چند نفر هستند که می‌توانند با جادو یک زندگی کامل بسازند یا در نقش یک مبارز قرون وسطی عرض اندام کنند؟ پس می‌رویم و یک نسخه از The Elder Scrolls را خریداری می‌کنیم. مگر چند نفر می‌توانند فوتبالیست حرفه‌ای شوند؟ آیا تجربه‌ی این ورزش باید از همگان به جز آن دسته‌ی اندک گرفته شود؟ پس می‌رویم و یک نسخه از سری FIFA را خریداری می‌کنیم. اگر بخواهیم چنین مثال بزنیم، تا فردا نیز می‌توانم بنویسم و هنوز هم تمام نشود، ولی گمان می‌کنم که اکنون مطلب جا افتاده است.
من یک گیمرم…نه برای این که زندگی ندارم…بلکه چون انتخاب کردم زندگی‌های متعددی داشته باشم.
من و شما نه یک مبارز هستیم، نه یک جادوگر، نه قاتل، نه راننده‌ی حرفه‌ای، نه فوتبالیست، نه شهردار، نه یک سرباز بخت برگشته در جنگ جهانی، ولی حال و هوای تک تک این افراد را درک می‌کنیم؛ چون یک گیمر هستیم.
پس دوباره می‌پرسم: چه کسی می‌گوید بازیها سودی برای ما ندارند؟ آیا اکنون می‌دانید که چرا گیمر هستیم؟
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- اینترگلکتیک، کانکورد، ناتی داگ؛ در اتاق فکر سونی چه میگذرد؟
- گزارش: طراحی سختافزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید
- حساب توییتر پلی استیشن باعث ترند شدن دوباره Bloodborne Remake شده است
- یوشیدا: Horizon Forbidden West در حد انتظارم نفروخت
- یوشیدا: اگر خواهان بازی های انحصاری جدید PS5 هستید، بهتر است از ریمسترها حمایت کنید
- شایعه: اطلاعات فاش شده از GTA 6 توسط کاربری که ادعا میکند چندین ساعت از گیمپلی را دیده است
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد و بررسی فیلم Smile 2 | ابتذال هنری به بهانه ژانر 
با انتشار تریلری از بازی Stronghold Crusader: Definitive Edition رونمایی شد 
گزارش: طراحی سختافزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید 
ویدیو: بازی جدید سازندگان جنگ های صلیبی در تاریخ ۲۰ ژانویه رونمایی خواهد شد 
آشنایی هیکاپ با بیدندان در تریلر جدید فیلم How To Train Your Dragon 
برترینها: ۱۰ انیمیشن ۲۰۲۴ 
برترینها: ۱۰ فیلم ۲۰۲۴ 
۱۰ شرور دوست داشتنی انیمه My Hero Academia 
نقد انیمیشن The Lord of the Rings: The War of the Rohirrim | سفری حماسی به سرزمین میانه 
اولین تیزر از سریال Spartacus: House of Ashur منتشر شد
- با انتشار تریلری از بازی Stronghold Crusader: Definitive Edition رونمایی شد
- گزارش: طراحی سختافزار پلی استیشن ۶ برخلاف نسل بعدی ایکس باکس، به پایان رسید
- ویدیو: بازی جدید سازندگان جنگ های صلیبی در تاریخ ۲۰ ژانویه رونمایی خواهد شد
تحلیلگر: ناشران امیدوارند تا GTA 6 با قیمت ۱۰۰ دلار عرضه شود 
نسخه کامپیوتر Marvel’s Spider-Man 2 قربانی سکوت تبلیغاتی سونی خواهد شد 
منبع داخلی: PS6 در سال ۲۰۲۷ عرضه خواهد شد + اطلاعات بیشتر 
از عرش به فرش: استودیوی Arkane 
شایعه: اطلاعات فاش شده از GTA 6 توسط کاربری که ادعا میکند چندین ساعت از گیمپلی را دیده است 
تریلر گیمپلی Conan The Barbarian در Mortal Kombat 1 منتشر شد + تاریخ انتشار 
۱۰ شخصیت منفور دنیای بازی های ویدیویی که به تدریج در دل گیمرها جا باز کردند
- نقد و بررسی فیلم Smile 2 | ابتذال هنری به بهانه ژانر
- آشنایی هیکاپ با بیدندان در تریلر جدید فیلم How To Train Your Dragon
- برترینها: ۱۰ انیمیشن ۲۰۲۴
- برترینها: ۱۰ فیلم ۲۰۲۴
- ۱۰ شرور دوست داشتنی انیمه My Hero Academia
- نقد انیمیشن The Lord of the Rings: The War of the Rohirrim | سفری حماسی به سرزمین میانه
- اولین تیزر از سریال Spartacus: House of Ashur منتشر شد
بهترین فیلمهای عاشقانه دبیرستانی و تینیجری 
هانس زیمر یکی از فیلمهای کریستوفر نولان را به عنوان بهترین اثر خود انتخاب کرد 
تاریخ پخش نسخه دیجیتالی فیلم Sonic the Hedgehog 3 مشخص شد
نظرات
در عکس “گیمر ها تنها نیستند” فقط ۳ تا از گیمر ها عینک دارن . در صورتی که همه گیمر ها باید عینکی باشن . مخصوصا کسایی که ویچر بازی کردن
جملت خیلی سنگین بود
:laugh: :laugh: :laugh:
و همچنین کسانی که بازی های بتزدا و کپکام رو با ماد بازی میکنن : )
یکم بر خودت مسلط باش سوسمارجان
اینجوری خشک میشی که
سس ماس 😀
من منحرف هستم یا همه اینجوری فک می کنم
دیگه داری از حدود تجاوز میکنیا :wilt: 😐
بعد میگن چرا کارگروه تعیین مصادیق، لینک های بازیها رو حذف میکنه 😐
درود بر سعید اقابابایی مهربان ترین منتقد صنعت گیم، :inlove: :inlove: اقا سعید بی نهایت لذذت میبرم ازتون
افتخار می‌کنم که یک گیمر هستم.
گیم باعث شد زبان انگلیسی من بشدت تقویت بشه.
بطوری که زبان انگلیسی در گیم رو بیشتر از کلاس های زبان خسته کننده و عذاب آور یاد میگیرم.
گیم باعث شد تا خاطرات بسیار خوبی رو تو بچگی و و در حال حاضر داشته باشم.
گیم باعث شد تا دنیای وسیعی از خلاقیت های بقیه رو تجربه کنم.
خلاقیتی که تو مدیوم دیگه تعداد انگشت شماری دارند.
گیم بعضی وقتا درس زندگی رو بهم یاد میدند.
بازی RED DEAD REDEMPTION 2 بهم یاد داد حتی اگه بدترین کارها رو انجام داده باشی هنوز دیر نشده و میتونی به رستگاری برسی.
بازی DEATH STRANDING بهم یاد داد حتی کوچک ترین کاری که انجام میدی تو آینده خودت تاثیر میزاره به بیان دیگه آینده در دستان توست.
بازی DARK SOULS بهم یاد داد که تا وقتی شکست نخوری و به نقطه ضعفت پی نبری هرگز نمیتونی پیروز بشی.
من افتخار می‌کنم که یک گیمر هستم و سرگرمی من گیم هستش.
درسته
من ۱۴ سالست گیمر بودم و گیمینگ باعث شد که زبان انگلیسی تقویت بشه
چقد قشنگ بود کامنتت مرد
اشک تو چشام جمع شد 😥
والا تا جایی که میدونم هیچ جای غم انگیزی نداشت :laugh:
خیلی زیبا بود این کامنتت .. قدر خودتو بدون
بچه ها دستینی۲ رو نت همراه اول بالا نمیاد و تو صفحه لودینگ می مونه .کسی تا الان متوجه شده؟
حتی تصور اینکه ممکنه یه روزی برسه که نتونیم دیگه بازیها رو تجربه کنیم و یا از اون ترسناک تر اینکه حوصله بازی کردن نداشته باشیم ، خیلی خیلی سخته . دوستان بحث کردن سر پلتفرمه مورد علاقه همیشه جذابه و همین باعث میشه که رقابت خفنی پیش بیاد اما هیچوقت خودتون رو اینقدر غرق این مسئله نکنید و از تجربه ای که با سیستم خودتون میتونید داشته باشد لذت ببرید چون همه ما توی یه چیز مشترکیم و اون هم گیمر بودن . مسئله ای که جامعه ما هنوز هم مثل یه موضوع منفی بهش نگاه میکنه
تصور دیگه چرا همین الان رسیده دیگه با این قیمتای نجومی دیگه گیم نمیشه زد 😥
بازی ها روی روز رو نمیشه ولی بازی دیگه میشه
با امولاتر ppsspp و غیره میتونی رو موبایلت بازی کنی
بازی final-fantasy 7 crisis core رو برو بازی کن خیلی عالیه
Metal gear solid peace walker هم هست
God of War ghost of sparta
God of War chains of Olympus
Silent Hill origins
Silent Hill shattered memories
The 3rd birthday
بازیهای دیگه هم هست که هنوز ارزش بازی کردند دارند
حرف دلم را زدی خیلی ممنون اقای مرادی
ایکاش یکم درکمون میکردن فقط یکم!
برای من بهترین سرگرمی بازیهای ویدیویی هست.نزدیک ۲۲ سال هست که با بازیهای ویدیویی آشنا شدم و از اون زمان همیشه بهترین سرگرمی بوده.اگه بازیهای ویدیویی نباشه من شاید دیگه اشتیاقی برای پول درآوردن و کارکردن نداشته باشم.
دقیقا. اصل حرف همینه. بازی بهترین سرگرمیه (بخاطر تعاملی بودنش) و اصلا نباید با درس ، کار ، ازدواج ، زندگی و سایر مواردی که جدی هستن و سرگرمی نیستن، اشتباه گرفته بشه.
حتی اگر درسهایی که برای ما جذاب نیستن، تو فضای درست و تعاملی آموزش داده بشن، دیگه این تعارض پیش نمیاد. بازی بازیه و هرجا که خسته شدی، (مثل فیلم و موزیک یا هر سرگرمی دیگه) میتونی بذاریش کنار یا عوضش کنی. اما سایر امور جدی زندگی هم همینطوره؟
با احترام به مقاله آقای مرادی، بازی برای ما زندگی نیست، سرگرمی بسیار جذابه زندگیه و اگر برای دوستانی حکم زندگی پیدا کرده که همیشه دارن بهش فکر میکنن، پس مراقب خودشون باشن. چون این علائم اعتیاد به گیمه.
احسنت دقیقا
واقعا به من هم انگیزه کار و پول درآوردن میده
با سلام و احترام و عرض خدا قوت و خسته نباشید خدمت جناب آقای آرین مرادی . امیدوارم روز خوبی داشته باشید . عنوان مقاله ی فوق با مضمون * چرا گیمر هستیم؟؛ بازی برای ما یعنی زندگی * صرفاً تلنگری نه به بازی باز بلکه به منتقدین محافظه کار دنیای بازی های ویدیویی ( شاید بتوان والدین را نیز به حساب آورد ) می باشد که منتقد ستون خبری به صورت کاملاً خلاصه و سریع اقدام به طرح آن نموده . علی ایحال نقدی بر نقد حضرتعالی می آورم تا مبحث کمی پرشور تر و البته عالمانه تر و به دور از قلیان و بیان احساسات افسار گسیخته شود :
I – در ابتدای مقاله ، بند دوم ، منتقد با آوردن مسایل و مباحث علمی که البته از قول ایشان نیز در جوامع علمی ثابت شده اند اقدام به ذکر مسئله و ارایه ی جواب برای آن می نماید حال آن که لازم می بود تا ایشان به منابع خبری موثق خود نیز اشاره ای هر چند کوتاه می نمود تا خواننده بتواند با نگاهی جدی تر موضوع را دنبال نماید . ( داشتن عکس العمل سریع تر و داشتن روابط اجتماعی بهتر و توانایی بالا در کارهای گروهی )
II – در بخش دوم نقد می خوانیم منتقد اصرار بر این موضوع دارد که سیستم آموزشی کشور ( در مبحث زبان های خارجی ) پاسخگوی نیازهای جامعه ی دانش آموزی و محصل کشور نمی باشد حال آن که این وظیفه بر دوش اسباب سرگرمی از هر نوع می باشد . نگاه منتقد به جامعه ی بازی باز کشور معطوف شده که جای بسی تقدیر داشته زیرا این مهم زیرکی نویسنده ی نقد فوق را می رساند . علی ایحال مسئله ای که منتقد عنوان نموده به هیچ وجه قابل انکار نمی باشد اما لازم به یادآوری است که نه صرفاً منتقد ستون و نه بنده و نه خواننده ی ستون و نه هیچ بازی بازی برای یادگیری زبان های خارجی به سمت بازی های ویدیویی سوق پیدا نمی کند .
III – در بخش سوم نقد فوق منتقد سعی می کند تا نقاط ضعف فرهنگی و ادبی یک ملت را با پوششی با نام بازی های ویدیویی بپوشاند ، حال آن که باید متذکر شد اگر جامعه ی جوان ما علاقه ای به آثار ادبی همچون کلیدر محمود دولت آبادی و یا شاهنامه ی فردوسی و یا بوف کور صادق هدایت ندارد دلیل آن را نباید با توجیه به بازی های ویدیویی جستجو کرد بلکه باید خاطر نشان کرد که تفریحات بصری به مراتب تأثیرگذار تر از تفریحات صمعی می باشد و این مهم برای جامعه ای که علاقه اش به تفریحات سریع ( در اصطلاح تفریحات فست فودی ) خلاصه می شود کاملاً طبیعی است تا تولیدکننده و ناشر هر آن چه را که در ذهن خود بلغور نموده ، در دهان مصرف کننده یا بازی باز بگذارد که نمونه هایی از این دست نیز کم نمی باشند .
IIII – در نهایت منتقد با ذکر این موضوع که در بازی های ویدیویی شاهد تجربه هایی فراتر از واقعیت می باشیم ، موضوع نقد را جمع می نماید . باید خاطر نشان کرد این مسئله به درستی توسط نویسنده ی محترم مطرح گردیده است و اگر اصلی ترین دلیل آن برای کشاندن یک نفر به سمت بازی های ویدیویی نباشد بلکه یکی از دلایل اصلی آن می باشد .
جمع بندی :
نکات مثبت مقاله ی فوق کوتاه و رسا و ساده بودن آن می باشد . منتقد بدون فوت وقت و به حاشیه راندن مسئله آن را عنوان و بلافاصله به آن پاسخی منطقی و گاهاً صحیح و سرراست می دهد .
نکات منفی مقاله ی فوق ، عدم اشاره ی منتقد به تحقیقات علمی و داشتن نتیجه ی گیری سریع بدون اشاره ای به عوامل و اصحاب یک دغدغه می باشد .
سخن نهایی :
بازی باز نه برای ارتقای کار گروهی و نه برای کسب مهارت های بالای اجتماعی و نه برای داشتن تصمیم های بهتر در شرایط سخت تر و نه برای یادگیری زبان های بیگانه دست به بازی کردن نمی زند بلکه در نگاه اول حس کنجکاوی و شور و هیجان برای به کنترل درآوردن قدرتی که شاید تا آن موقع به آن دسترسی نداشته دلایل اصلی این مهم می باشد . دلایلی دیگر را نیز می توان نام برد که از آن جمله می توان به کشتن وقت یا همان معنای سنتی اش اتلاف وقت و فرار از شرایط سخت زندگی اجتماعی و شنیدن یک داستان خوب و پرواز در دنیایی خیالی ، اشاره کرد .
سخن خود را با جمله ی معروف Cory Barlog در هنگام دریافت جایزه ی مراسم The Game Awards 2018 به پایان می رسانم ، جایی که ایشان فرمودند : بازی ها این توانایی را به ما می دهند تا به جادو باور و ایمان داشته باشیم .
یک بازی ویدیویی ، جادویی است از تمام آن چه که به صورت مجزا ما در تک تک هنرهای هفت گانه به دنبال آن می گردیم که این مهم هوش و ذکاوت بالای بازی باز را نیز می طلبد .
پیروز و پایدار باشید .
گیم زدن و گیمر بودن کلا حس خیلی خوبی داره
کسی که داستان یک بازی رو تا آخر پیش میبره یا کسی که آنلاین باز هست و کیل زیاد میگیره یا تا آخر زنده میمونه این خودش یه حرفه و هنر هست که از عهده خیلیا خارجه مثل یه بازیگر یا فوتبالیست که توانایی خاص خودشونو دارن گیمر بودن هم یک هنر و توانایی هست