سری بازی Donkey Kong منبع الهام بسیاری از بازیهای پلتفرمر بوده است و عناوین زیادی تا به حال از المانهای موجود در آن برای بازی خود استفاده کردهاند. بازی Kaze and the Wild Masks عنوانی است که میتوان آن را ادای دینی به این سری بازی بزرگ دانست و سازندگان در اکثر بخشهای آن از سری Donkey Kong الهام گرفتهاند. در ادامه به نقد و بررسی Kaze and the Wild Masks میپردازیم.
معرفی ناشر بازی Kaze and the Wild Masks
در ابتدای مطلب در مورد ناشر بازی توضیح میدهیم. ناشر بازی استودیو و شرکت هلندی Soedesco است که تا به حال سابقهی انتشار و البته کار بر روی بازیهای مستقل زیادی را داشته و به استودیوهای کوچک زیادی برای انتشار بازیشان کمک کرده است. این استودیو علاوه بر نشر، در ساخت بازی Kaze and the Wild Masks هم به استودیوی Pixel Hive، سازندهی اصلی این بازی، کمک کرده است. در سوابق استودیوی Soedesco، انتشار عنوان Owlboy هم به چشم میخورد که جزو بازیهای مستقل بسیار خوب در زمان انتشارش محسوب میشد.
با این مقدمه به سراغ نقد و بررسی این بازی میرویم.
داستان بازی Kaze and the Wild Masks
از داستان بازی شروع میکنیم. داستان بازی در مورد خرگوشی به نام Kaze (کازه) است که به همراه دوستش، به یک معبد عجیب و غریب وارد میشوند. در این معبد، موجودی شیطانی و قدرتمند روح دوست او را بلعیده و وارد یک دستبند میکند. از این رو Kaze راهی ماجرایی دور و دراز میشود تا بتواند دوستش را نجات بدهد. در این حال، دوستش هم بهصورت یک روح کوچک در آن دستبند در کنار Kaze حضور دارد و به او در این راه کمک میکند.
حقیقت این است که داستان، به هیچ وجه هدف اصلی این بازی نبوده است و میتوان آن را صرفاً بهانهای برای شروع بازی و گیمپلی آن دانست. البته به طور کلی عموم بازیهای این سبک همین وضعیت را دارند و نمیتوان انتظار داستان خیلی قدرتمندی از آنها داشت.
فضاسازی خوب
با وجود این که در زمینهی خط روایی اصلی، این بازی عنوان خیلی ویژه و قدرتمندی نیست، در زمینهی فضاسازی داستانی Kaze and the Wild Masks عملکرد بسیار خوبی دارد. دشمنان بازی متناسب با دنیای آن سبزیجاتی هستند که در اثر جادوی موجود شیطانی اول داستان، زنده شده و تبدیل به موجوداتی شیطانی شدهاند. در عوض اما برای رعایت کردن ذات پاک داستان بازی، با نابود کردن این سبزیجات، آنها را نمیکشید، بلکه تبدیل به سبزیجات معمولی میکنید.
چنین موارد ریز و درشتی در طراحی دنیاهای بازی و دشمنان آن به خوبی رعایت شده است و باعث میشود که دنیایی باورپذیر و جذاب برای بازی خلق بشود. اوضاع بازی از این لحاظ به قدری قابلقبول و خوب هست که اگر چند سال دیگر نسخهی دومی برای این بازی ساخته بشود هم نباید چندان تعجب کرد؛ زیرا واقعاً پتانسیل ساخت عناوین دیگری در دنیای این بازی و گسترش آن وجود دارد. هر چند به هر حال احتمال این اتفاق به دلیل مستقل بودن این عنوان چندان زیاد نیست.
گیمپلی بازی Kaze and the Wild Masks
با این تفاسیر از داستان بازی عبور کرده و نوبت به گیمپلی بازی میرسد. همان طور که در بند ابتدایی نقد و بررسی اشاره کردیم، این بازی با الهام گیری از سری Donkey Kong ساخته شده است و در جایجای عناصر بازی میتوان ردپای این سری را مشاهده کرد.
شخصیت اصلی بازی همان طور که گفته شد، یک خرگوش است. این که واقعاً چرا خرگوشها به جز سری Jazz Jackrabbit در بازیهای پلتفرمر استفاده نشدهاند، جای تعجب دارد؛ زیرا یکی از بدیهیترین انتخابها برای یک بازی در این سبک که مکانیک اصلیاش پریدن است، باید خرگوشها باشند! به هر شکل شخصیت اصلی این بازی یک خرگوش با گوشهای دراز است و به کمک همین گوشهایش میتواند به سبزیجات شیطانی ضربه زده و همچنین با آنها مانند هلیکوپتر در هوا معلق بماند.
در همین بخش ابتدایی کار هم میتوانید شباهتها را به Donkey Kong مشاهده کنید. نحوهی سریع شدن حرکت بعد از ضربه زدن به دشمنان و همچنین معلق ماندن کازه در هوا درست شبیه شخصیتهای Donkey Kong است.
مکانیزمهای پایهای بازی
این شباهتها در اصول اصلی طراحی مرحله این عنوان نیز وجود دارد. در اکثر مراحل بازی Donkey Kong، یک مکانیزم اصلی وجود دارد که در طول مرحله مورد استفاده قرار گرفته و پس از آن خیلی این مکانیزم را مشاهده نمیکنیم. در Kaze and the Wild Masks نیز وضعیت به همین شکل است. بازی از تعدادی دنیای مختلف تشکیل شده که هر کدام یک تم کلی دارند و در هر کدام از این دنیاها، چندین مرحله وجود دارد که هر کدام بر روی یک مکانیزم خاص بنا شده و در مراحل بعدی به شکل جدی استفاده نمیشوند.
این فرمول، همان فرمول موفق سری Donkey Kong است که باعث میشود در تمام طول بازی تنوع آن حفظ شده و بازیکنان هیچگاه از آن خسته نشوند. البته باید توجه کرد که طراحی چنین مراحلی هم آسان نیست و وجود ایدههای متفاوت در هر مرحله، باعث میشود که نیاز به فکر و هزینه زیادی برای طراحی هر کدام از آنها وجود داشته باشد. البته بدیهتا یکسری مکانیزم ثابت هم در مراحل وجود دارند که بارها مورد استفاده قرار میگیرند؛ اما منظور از این تنوع، یکسری ایدهی کلیدی در طراحی مرحله است که از ابتدا تا انتهای یک مرحله، گسترش پیدا کرده و به شکلهای مختلف بازیکن را به چالش کشیده و در انتهای مرحله به حد نهایی خود میرسد و پس از آن شاهد استفاده از آن در سایر مراحل نیستیم.
هدفمند بودن Collectibleها
یکی دیگر از ویژگیهای Kaze and the Wild Masks که آن را به منبع الهامش نزدیک میکند، این است که به جز هدف اصلی هر مرحله که رسیدن به انتهای آن است، چندین Collectible و آیتم جمع کردنی در هر کدام از آنها وجود دارد که باعث میشود بازیکنان حرفهایتر به چالش کشیده بشوند.
هر مرحلهی بازی، سه Collectible اساسی دارد. اولین مورد، جواهرات قرمز رنگی هستند که باید حداقل ۱۰۰ تا از آنها را در هر مرحله جمعآوری کنید تا چالش مربوط به آنها انجام شده باشد. دومین مورد، چهار حرف کلمهی KAZE هستند که در چهار قسمت مرحله پراکنده و مخفی شدهاند و باید آنها را پیدا کنید. سومین مورد هم دو مرحلهی مخفی کوتاه حدوداً ۳۰ ثانیهای درون هر مرحله است که با انجام هر کدام، نیمی از یک جواهر سبزرنگ را به دست میآورید و بدیهتا با انجام هر دوی آنها جواهر کامل را به دست خواهید آورد.
یکی از نکات مهمی که Kaze and the Wild Masks به خوبی از Donkey Kong یاد گرفته، این است که صرف وجود Collectible در بازی کافی نیست و باید واقعاً انگیزهای برای جمعآوری آنها به بازیکن داد. جواهرات قرمزرنگ، در اصل نشاندهنده مسیر پیشروی در بازی هستند و بازیکن اگر درست پیشروی کند، عموماً اکثر آنها را کسب میکند. این مورد نیاز به انگیزهسازی خیلی جدی از سمت سازندگان ندارد؛ اما دو مورد دیگر با توجه به این که چالش اضافی محسوب شده و بعضاً بسیار هم سخت هستند، نیاز به انگیزه دارند.
با جمع آوری حروف KAZE، تصاویر یک آلبوم نقاشی باز میشوند که در آنها بهصورت گرافیکی پیشزمینههای داستانی بازی توضیح داده شده است. جواهرات سبز رنگ، هم باعث باز شدن مراحل فرعی جذاب و سختی در بازی میشوند. اگر بتوانید همهی جواهرات سبز یک دنیا را جمعآوری کنید، یک مرحلهی جدید در آن دنیا برای شما قابل دسترس خواهد شد که عموماً از سایر مراحل دشوارتر است. البته اینجا باید به این نکته هم اشاره کنیم که همان جواهرات قرمز رنگ هم به جز نشان دادن مسیر، کاربرد دیگری هم دارند و اگر بتوانید در تمامی مراحل بازی ۱۰۰ عدد از آنها را جمع کنید، پایان اصلی بازی را مشاهده خواهید کرد.
نقش ماسکها در Kaze and the Wild Masks
نکتهی اساسی دیگر در گیمپلی بازی، مربوط به ماسکهایی میشود که نامشان در عنوان بازی هم آمده است. در کل چهار ماسک در بازی وجود دارند که میتوانند روند بازی را به طور کلی تغییر بدهند.
ماسک عقاب، همان طور که از نامش پیداست، باعث میشود که شما قابلیت پرواز پیدا کنید. ماسک کوسه، باعث میشود که بتوانید وارد اعماق آب شده و در آن شنا کنید. ماسک ببر، قابلیت Dash و حرکت سریع را به شخصیت شما میدهد که در پلتفرمینگ بازی نقش اساسی دارد و در نهایت ماسک مارمولک، باعث تبدیل بازی به یک عنوان Runner میشود که کنترلی روی جهت حرکت شخصیت ندارید اما در عوض باید پرشهای او را به دقت کنترل کنید.
تمامی این موارد هم از بازی Donkey Kong الهام گرفته شدهاند. مثلاً تبدیل بازی به حالت Runner، مشابه مراحل سوار شدن بر گاری معدن در سری Donkey Kong است. خوشبختانه این موارد به خوبی هم پیادهسازی شدهاند و ایراد خاصی به طراحی گیمپلی آنان وارد نیست. البته باید توجه کنید که امکان استفاده از این قابلیتها فقط در بخشهای خاصی از بازی مهیا است و Kaze and the Wild Masks یک بازی مترویدوانیا نیست که بعد از کسب یک قابلیت، بتوانید در هر جایی از آن استفاده کنید.
تعدادی باس فایت هم در بازی قرار دارند. در این زمینه به نظر منبع الهام بازی سری Rayman بوده است و البته همچنان شاهد کیفیت بالایی در زمینهی پیادهسازی آنها در بازی هستیم. باسهای بازی متأسفانه خیلی زیاد نیستند اما تمامی آنها کیفیت بالایی از لحاظ طراحی دارند و قطعاً لحظات جذاب و هیجانانگیزی را در بازی ایجاد میکنند.
سختی بازی
مسئلهی دیگری که مطرح میشود، سختی بازی است. با توجه به منبع الهام Kaze and the Wild Masks، طبیعی است که با بازی سختی رو به رو باشیم و همین طور هم هست. شاید از ظاهر رنگارنگ بازی خیلی مشخص نباشد اما این بازی عنوان سخت و دشواری است که در بعضی قسمتها حتی میتواند برای افرادی که بازیهای پلتفرمر زیادی را تجربه کردهاند هم مشکل ساز بشود.
برای سختی بازی، سازندگان یک حالت آسان هم در بازی قرار دادهاند که در آن سلامتی شخصیت اصلی بیشتر بوده و چکپوینتهای بیشتری هم در آن قرار دارند. با این وجود همچنان سختی ذاتی مراحل بازی سر جای خود هستند و اصلاً قرار نیست با عنوان سادهای رو به رو باشید.
این سختی در بیشتر بخشهای بازی منطقی است و با مهارت خوب، میتوان از اکثر قسمتها به خوبی عبور کرد؛ اما متأسفانه چند قسمت در بازی وجود دارند که دشواری آنها به طرزی غیرمنطقی بالاست و ممکن است باعث کلافه شدن بازیکنان بشود. نکتهی واضح در مورد سختی بازی این است که حتی در حالت آسان هم این عنوان رو نمیتوان عنوانی برای افراد تازهکار دانست. جامعه هدف سازندگان بازی هم مشخصاً طرفداران Old School سبک پلتفرمر بوده است و هر چند تلاش کردهاند که برای افراد تازهکار نیز بازی جذابی ارائه دهند، اما واضح است که اولویت با بازیکنان حرفهایتر بوده است.
با تمام اینها میتوان گفت که عملکرد بازی در بعد گیمپلی بسیار عالی بوده است. هر چند بازی نوآوری جدیدی را وارد این سبک نکرده و روندی کاملاً کلاسیک را پیشگرفته است، اما با پیادهسازی بسیار خوب این مکانیزمهای کلاسیک و پیروی از اصول طراحی مرحله، در نهایت با عنوانی لذت بخش در بعد گیمپلی طرف هستیم.
گرافیک و موسیقی بازی
گرافیک بازی Kaze and the Wild Masks
بعد از گیمپلی نوبت به گرافیک بازی میرسد. همان طور که از تصاویر بازی هم مشخص است، سازندگان آن تصمیم گرفتهاند که از سبک هنری Pixel Art برای بازی استفاده کنند. با این حال Pixel Art مورد استفاده در بازی، وضوح بسیار بالاتری از عموم بازیهای Pixel Art ای که عرضه شده است دارد و باعث میشود که عملاً در هنگام حرکات سریع، بازی تبدیل به یک بازی دوبعدی مدرن بشود.
در زمینهی طراحی هنری محیطها و شخصیتهای بازی هم عملکرد سازندگان بسیار عالی بوده است. کافی است به طراحی شرورانه سبزیجات در Kaze and the Wild Masks نگاه کنید تا متوجه هنر سازندگان این بازی بشوید.
موسیقی و صداگذاری بازی
بعد از گرافیک نوبت به موسیقی و صداگذاری میرسد. در زمینهی موسیقی در کل شاهد استفاده از قطعات خوبی در بازی هستیم که تا حدی شبیه بازیهای قدیمی بوده و تم Retro دارند. عموم این موسیقیها ریتم نسبتاً آرامی دارند اما در مواردی نظیر باس فایتها، قطعاتی با ریتم هیجانانگیزتر استفاده شده است. در زمینه صداگذاری، ابتدا باید توجه کنید که سازندگان بازی دوبله و صداگذاری خاصی روی شخصیتهای آن انجام ندادهاند؛ اما اگر این مورد را نادیده بگیریم، در سایر موارد نظیر افکتهای صوتی عملکرد سازندگان بسیار خوب و قابل قبول بوده است.
نتیجهگیری نهایی
در نهایت میتوان به این نتیجه رسید که Kaze and the Wild Masks، عنوانی بسیار لذت بخش از بعد گیمپلی است و به خوبی توانسته با الهام درست از سری Donkey Kong و علیالخصوص Donkey Kong Country، تجربهای لذت بخش را در اختیار بازیکنان قرار بدهد. البته بازی ضعفهایی هم دارد. با وجود پتانسیل بالا، به داستان در این عنوان خیلی توجهی نشده است و از طرف دیگر، بازی به شدت از عناوین کلاسیک پیروی کرده است و عملاً نوآوری جدیدی از خودش ندارد. با این حال اگر از طرفداران این سبک باشید، قطعاً از تجربهی این عنوان پشیمان نخواهید شد.
نکات مثبت:
- طراحی مراحل بسیار خوب و اصولی
- تنوع بالای مراحل بازی با پیروی درست از اصول طراحی بازی پلتفرمرهای کلاسیک
- گرافیک هنری عالی
- طراحی جذاب سبزیجات شروری که دشمنان اصلی شما در بازی هستند
نکات منفی:
- عدم استفاده از پتانسیل داستانی موجود
- سختی غیرمنطقی در چند قسمت خاص بازی
- نبود نوآوری و نکته جدید در گیمپلی نسبت به بازیهایی که منبع الهام سازندگان بودهاند
نظرات
دوستان من دوتا اکانت ساختم یکی mahdi0002 و یکی هم این خدایی نزدیک ۱ سال و نیم پیش اون اکانت به فنا رفت ۴ ماهه که دارم کامنت فقط میخونم ( بابا بسه دیگه خسته شدیم ) برگ های من ریخته ( فن بوی از بین نمی رود فقط تغییر نام میدهد ) مثل کاربر جالبه البته اسمش الان (the Craig (Gangster version بعضی هام x فن بی منطق هستن ( فن بوی هست ولی زیاد هست ) خواهشن جو سایت رو به هم نریزید این چند روز هم ماشالا سایت رو به گند کشیدید دمت همه گرم
از اسمش که الهام از اوری گرفته بود خوشم اومد
از گرافیکش خوشم اومد
کلا میتونم بگم شیفتش شدم!
ممنون آقا نامجو
چقدر از این بازیهای دوبعدی زیاد شده توی این نسل
خوبه البته :yes:
فقط اون سختی غیر منطقی اش رو بدجور باهاش مشکل دارم :reallypissed:
امتیاز منصفانه و نقد عالی بود!
خسته نباشید آقای نامجو.
این خیلی شبیه بازی klonoa بر روی ps2 هست در اون زمان بازی با گرافیک محشر وگیمپلی جذابی بود