تغییر مسیر وقوع اتفاقات با دانستن نتایج آنها، از جمله ایدههای جذابی است که میتوان بازیهای داستان محور زیادی را پیرامون آن طراحی کرد. بازی Fate of Kai یکی از همین بازیهاست که با ایده تغییر روند داستان و حل پازلهای داستانی طراحی شده است و در ادامه مطلب به بررسی این بازی میپردازیم.
معرفی استودیو سازنده بازی Fate of Kai
در ابتدا و پیش از شروع نقد بازی، کمی به استودیو سازنده آن میپردازیم. استودیو سازنده بازی یعنی Trylight، یک استودیو مستقل کوچک آرژانتینی است. مؤسس این استودیو، آقای توماس لاسرا، بعد از موفقیت غیرمنتظره بازی مستقل موبایلی کوچکش یعنی Daregon: Isometric Puzzle، تصمیم میگیرد که یک استودیوی بزرگتر تأسیس کند تا عنوان جاهطلبانهتری را خلق کند. در نتیجه او تعدادی از افراد حرفهای صنعت بازیسازی آرژانتین را در این استودیو دور هم جمع میکند تا بازی Fate of Kai را که یک عنوان کاملاً داستان محور است، طراحی و عرضه کنند.
با این مقدمه به سراغ نقد بازی میرویم. بازی Fate of Kai را اساساً میتوان یک رمان گرافیکی تعاملی دانست. تمام بازی در صفحات یک کتاب مصور شبیه کمیک بوک روایت میشود. تعامل شما در اکثر قسمتهای بازی به طور مستقیم با شخصیتهای بازی نیست، بلکه میتوانید افکار آنها را عوض کرده و بدین ترتیب سیر وقوع رویدادها را در بازی متحول کنید.
داستان بازی Fate of Kai
موضوع اصلی داستان بازی از این قرار است که جوانی به نام Kai، وارد یک دنیای رویایی و زیبا میشود. در این دنیا، یک صندوقچه گنج در همان ابتدا نظر او را به خود جلب میکند. بعد از دست زدن به این صندوقچه، زنجیری جادویی به دست او وصل میشود. با نگاه به تصویر روی زنجیر، Kai متوجه میشود که باید این جعبه را به قصری که در دوردست قرار دارد ببرد و این گونه ماجرای ما در این بازی شروع میشود.

تمامی داستان بازی در قالب صفحات یک کتاب مصور روایت میشود.
بازی داستانی کوتاه ولی تأثیرگذار دارد. در طول بازی با شخصیتهای مختلفی روبهرو خواهید شد که با وجود زمان کوتاهی که در داستان حضور دارند و نبود دیالوگ، به خوبی از طریق وقایع شخصیتپردازی میشوند. در اصل داستان بازی، به شدت نمادین است و افراد و وقایع آن بیش از آن که صرفاً یکسری اتفاقات فانتزی و خیالی باشند، نمودهایی از زندگی روزمره انسانها هستند و به خصوص این نمادگرایی و ارتباط داستان با زندگی واقعی انسانها در قسمت انتهایی بازی کاملاً نمایان میشود.
با وجود این داستان خوب، نباید منکر این شد که Fate of Kai بازی بسیار کوتاهی است. اگر در بازیهای معمایی تجربه داشته باشید، این عنوان را در زمانی بین ۳۰ تا ۶۰ دقیقه میتوان به اتمام رساند. چنین زمان کوتاهی در مقابل قیمت ۱۰ دلاری بازی شاید چندان منطقی نباشد. البته باید توجه کرد که این بازی تجربهای بسیار خاص است و از نظر داستانی، با وجود کوتاه بودن، عمق زیادی دارد.

در بعضی قسمتهای بازی باید گذشته همان مکان را مشاهده کنید تا بتوانید معمای آن بخش را حل نمایید.
گیمپلی
داستان و گیمپلی بازی کاملاً در هم تنیده هستند. کل داستان و بازی در قالب صفحات یک کتاب جادویی روایت میشود. نکتهای که وجود دارد این است که در بعضی صفحات، تفکرات افراد و این که قرار است در قدم بعدی چه کاری انجام بدهند، قرار گرفته است. شما میتوانید این تفکرات را جمع آوری کنید و جای آنها را در قسمتهای خاصی با هم عوض کنید. هر ترکیب خاصی از این تفکرات، منجر به تغییر خط روایی داستان بازی میشود. نکتهای که بسیار حائز اهمیت است، ذات کتابی بازی است؛ یعنی میتوانید ابتدا نتیجه تصمیم فعلی را مشاهده کنید و حتی یک تفکر را از آینده جمع آوری کرده و سپس به گذشته بازگشته و از آن استفاده کنید.

تصاویر بازی طراحی بسیار زیبایی دارند.
تقریباً تمامی گیمپلی بازی مبتنی بر همین منطق است. در قسمتهایی از بازی امکان مشاهده رویدادهایی که در همان صفحه در گذشته داستان رخ داده هم وجود دارد و بعضا باید به کمک آنها از قسمت مشخص شده عبور کنید.
معماهای Fate of Kai
به کمک این سیستم، معماهای جالبی در بازی خلق شده است. البته با توجه به مدت زمان بسیار کوتاه بازی، تعداد این معماها خیلی زیاد نیست ولی همین چند معمای جذابی که در بازی وجود دارند، همگی از نظر کیفی بسیار عالی هستند و انجام آنها با توجه به مکانیزم جذاب بازی بسیار لذتبخش است. مثلاً در یکی از معماهای بازی که شبیه سنگ کاغذ قیچی است، باید ابتدا به صفحات بعدی کتاب بروید تا نتیجه رفتار طرف مقابل را ببینید و سپس دوباره به صفحات قبل بازگشته و بسته به آنها اقدام کنید.
هر تصمیمی که در قسمتهای مختلف بگیرید، منجر به نتایج مختلفی خواهد شد. با این وجود این بازی از آن عناوینی نیست که صدها پایان برای آن تدارک دیده شده باشد. هر تصمیم اشتباهی منجر به رسیدن به بنبست در قسمتی از بازی میشود و در نتیجه تقریباً در هر قسمت بازی تنها یک راه درست وجود دارد. این موضوع باعث میشود که بازی عملاً ارزش تکرار خیلی زیادی هم نداشته باشد که با توجه به مدت زمان بسیار کم آن، نکته منفی محسوب میشود.

باید افکار قسمتهای مختلف را از بخشهای گوناگون بازی جمع آوری کرده و در قسمتهای دیگر استفاده نمایید.
تقریباً تمامی گیمپلی بازی در مواردی که در بالا گفته شد خلاصه میشود. با این وجود ترکیب لذتبخش و مناسب آن با داستان و گرافیک بازی باعث میشود که تجربهای خاص و منحصر به فرد داشته باشید.
گرافیک و موسیقی
گرافیک Fate of Kai
بعد از گیمپلی نوبت به گرافیک بازی میرسد. بازی به دلیل ذات خاص خود، تماماً متکی به گرافیک هنری است. تمامی تصاویر بازی با هنرمندی هر چه تمامتر در قالب صفحات مختلف کمیک بوکی طراحی شدهاند. تکتک آنها پر از جزئیات ریز و درشتی هستند که نشان میدهند سازندگان زمان بسیار زیادی را برای طراحی دقیق آنها صرف کردهاند. البته همین دستساز بودن کامل تصاویر بازی و کوچک بودن تیم سازنده از جمله عواملی است که باعث میشود مدت زمان بازی بسیار کوتاه باشد. به هر حال اما در زمینه هنری بازی یک شاهکار کامل است.

افکاری که در قسمتهای دیگر جمع کردهاید را باید در بخشهای متفاوتی استفاده کنید تا روند داستان بازی به درستی پیش برود.
با توجه به ساختار بازی، پیچیدگی خاصی از لحاظ فنی وجود ندارد و بازی روی دستگاههای خیلی ضعیف هم به راحتی اجرا میشود. در حدی که به گفته سازنده بازی روی ویندوز XP و سیستمی با ۵۱۲ مگابایت رم و پردازنده ۱ گیگاهرتزی هم قابل اجراست.
موسیقی
در نهایت به مبحث موسیقی و صداگذاری میرسیم. در این بازی تقریباً شاهد صداگذاری خاصی به جز ترکیب قطعات موسیقی نیستیم. قطعات موسیقی بازی هر چند در حدی نیستند که بتوانیم آنها را ماندگار بدانیم، اما در کل حق مطلب را ادا میکنند و کیفیت مناسبی دارند.

Fate of Kai
نتیجهگیری نهایی
بازی Fate of Kai، یک عنوان داستان محور، با مفهوم و البته کوتاه است. بازی مفاهیم عمیقی را به شکل سمبلیک به بازیکنان ارائه میکند و معماهای جالبی هم در همین مدت زمان کم بازی گنجانده شدهاند. هر چند این بازی به سرعت به اتمام میرسد اما قطعاً ارزش یک بار تجربه کردن را دارد.
نکات مثبت:
- معماهای جذاب گیمپلی
- داستان مفهومی
- طراحی هنری بینظیر قسمتهای مختلف بازی
نکات منفی:
- کوتاه بودن بازی نسبت به قیمت آن
- عموماً تنها یک راه برای انجام معماهای بازی وجود دارد و بقیه راهها همگی به بنبست ختم میشوند.
با تشکر از آقای نامجو کاش شرکت های ایرانی هم به جای سنگ بزرگ برداشتن و بازی های مثل سفیر عشق که با سری ac مقایسه میشن و در نهایت به دلیل مستقل بودن استدیو و بودجه کم شکست میخورن از این بازی های خلاقانه میساختن و بعد از کسب تجربه و شهرت روی به بازی های AA و AAA میاوردند
کاملا درسته نظرتون احسنت