نقد و بررسی بازی Monster Jam Steel Titans 2؛ هیولاهای تکراری

Monster Jam Steel Titans 2

خودروهای سنگین و لذت رانندگی با آن‌ها مسلماً در بین عده‌ای از کاربران رسانه هیجان مفرطی را ایجاد می‌کند. مشاهده این خودروها که با قدرتی استثنائی در دنیای واقعی دست به اعمالی می‌زنند که حتی مشاهده آن‌ها بر پرده سبز هم هیجان‌انگیز است، پتانسیل‌های فراوانی برای ظهور در قالب یک بازی ویدیویی دارد. بنابراین نه تنها Rainbow Studios بلکه تعداد بسیاری از سازندگان دیگر هم در طی سالیان گذشته بارها و بارها آثار خود را با محوریت این موضوع ساخته و راهی بازار کرده‌اند.

از ساده‌ترین نمونه‌های موجود برای گوشی‌های هوشمند تا عناوین پرخرجی که پلتفرم‌های خانگی را هدف قرار داده‌اند، همگی عناصر جدید و قدیمی بسیاری را شامل می‌شوند؛ با این حال آیا می‌توان گفت که این صنعت شاهد بازی‌های ماندگار و تحسین‌برانگیز این چنینی در تاریخ خود بوده است؟ در کمال ناباوری یا باید گفت خیر و یا باید با مقداری ارفاق، از این موضوع بسیار گله‌مند بود. هر مجموعه بازی مربوط به این حوزه معمولاً فراتر از چند نسخه ابتدایی نمی‌رود و دقیقاً در نقطه‌ای که باید به بالاترین سطح کیفیت برسد، از صفحه روزگار محو می‌شود.

بازی Monster Jam Steel Titans 2 ساخته استودیو Rainbow Studios در صدد است که با استفاده از موارد پایه‌گذاری‌شده در نسخه قبلی، با اندکی تغییر بدرخشد. در ادامه به بررسی موفقیت یا عدم موفقیت این فرایند می‌پردازیم.

حال Rainbow Studios که سالیان سال در توسعه چنین بازی‌هایی نقش داشته است، با عرضه بازی Monster Jam Steel Titans 2، باری دیگر پس از نسخه اول مجموعه در سال ۲۰۱۹، به عرصه بازگشته است. این بازی در تلاش است که با بهبود مکانیزم‌‌های معرفی شده در نسخه قبل و با استفاده از همان حس و حال گذشته، یک تجربه قابل قبول را برای علاقه‌مندان این حوزه فراهم کند. در ادامه به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت که مانستر تراک‌های این اثر تا چه حد می‌تواند شما را میخکوب کند.

گیم‌پلی؛ همانند گذشته‌ها

همان‌طور که انتظار می‌رود، خبری از داستان نیست. در حقیقت ما درباره کن لوین بزرگ و فلسفه زندگی در یک پادآرمان‌شهر سخن نمی‌گوییم. تجربه، در طول تمام بازه نسل ۵ تا ۸ ثابت کرده که چنین آثاری برای موفقیت به داستان نیازی ندارند یا حداقل این یک کلیشه رایج تلقی می‌شود که به خوبی در مغز ما جا خوش کرده است. کاربر می‌تواند به محض شروع ماجراجویی خود به عنوان یک راننده خشن خودروهای سنگین، در زاویه دید سوم شخص یا اول شخص، به عملی ساختن اهداف خود بپردازد.

اگر از طرفداران سرسخت زاویه دید اول شخص هستید، پس از تجربه این بازی نظر خود را تغییر خواهید داد. در واقع به نظرم اگر رانندگان چنین خودروهایی واقعاً درگیر چنین زاویه دیدی هستند، چرا خود را از طبقه سوم ساختمان به پایین پرتاب نمی‌کنند؟ تجربه دید اول شخص در این بازی از جهات بسیاری، مسئله دندان‌گیری نیست و بیشتر از هیجان، به شما سرگیجه خواهد داد. با این حال دید سوم شخص در عملی ساختن مواردی که در زاویه دید قبلی ممکن نیستند، به مراتب بهتر عمل می‌کند.

در وهله اول بررسی هیجان موجود در گیم‌پلی بازی، می‌توان به حالت‌های موجود پرداخت. توسعه‌دهندگان این عنوان در اولین هدف خود مشخص کرده‌اند که اصلاً به دنبال ساخت یک شبیه‌ساز دقیق نیستند که با هر برخورد اشتباه، نیمی از خودروی شما نابود شود و نیم دیگر نیز در آتش بسوزد. در هر حالت و هر شرایطی خودروها در یک وضع Arcade قرار دارند و گیم‌پلی بازی روی انتقال لذت رانندگی با چنین خودروهایی مبتنی است. بازیکن می‌تواند از بین حالت دنیای آزاد و کریر (Career) یکی را انتخاب کند.

کاربر می‌تواند هم از دید زاویه اول شخص و هم زاویه سوم شخص، روند گیم‌پلی بازی را دنبال کند. البته زاویه دید اول شخص در جهش‌ها و برخوردها چندان مناسب به نظر نمی‌رسد و اغلب کاربر را بی‌حوصله می‌کند.

حالت کریر هم به دو قسمت استادیوم و مسابقات جهانی تقسیم می‌شود که در عمل یکی هستند! حالت اول بیشتر به ذهنیتی شباهت دارد که ما طی طول عمر خود به تدریج درباره مسابقات Monster Truck به آن رسیده‌ایم. حالت ثانویه کریر با در دسترس قرار دادن همین حس و حال، برخی از چالش‌های جانبی را نیز برای شما تعیین می‌کند که عمل به آن‌ها منجر به دریافت امتیاز اضافی می‌شود.

متاسفانه با ورود به اولین دنیای آزاد موجود در بازی، به سرعت متوجه می‌شوید که هیچ ایده‌ای پشت طراحی محیط مذکور وجود نداشته است. شما می‌توانید بدون هیچ دلیل خاصی ساعت‌ها به گردش در این‌گونه دنیاهای تعبیه شده در Monster Jam Steel Titanss 2 ادامه دهید و همزمان از هیچ عنصری هم لذت نبرید. اگرچه سازندگان به خیال خود برخی رازهای اعجاب‌انگیز را در این محیط پر از خالی (!) قرار داده‌اند، اما ۲ مشکل اساسی آن‌ها را نابود می‌کند؛ اول این که این رازها به خودروهای مشخصی وابسته هستند که کاربر باید گزینه‌های متعددی را برای دستیابی به آن‌ها امتحان کند و ثانیاً، این موارد اصلاً و ابداً جذاب نیستند و تمایل به سمت آن‌ها یک حماقت محض است.

معمولاً امتیازاتی که در حین کشف برخی از این رازها در اختیار شما قرار می‌گیرد، در آزاد کردن خودروهای جدید تاثیر دارد اما هیجان‌زده نشوید؛ این امتیازها که به صورت اشکال مثلثی هستند، هرگز شما را مجاب نخواهند کرد که کیلومترها مسیر بی‌ارزش را بپیمایید.

چالش‌ها و حالت‌های موجود در بازی معمولاً پس از مدتی کاملاً پتانسیل خود را از دست می‌دهند و هیچ جذابیت خاصی برای ادامه تجربه بازی باقی نمی‌ماند. شاید اگر بیشتر به رقابت‌های بازی و مراحل توجه می‌شد، یک دلیل کاملاً واضح و جذاب در اختیار بازیکن قرار می‌گرفت.

البته نباید این مورد را به تمام بخش‌های بازی تعمیم داد. اگرچه بخش کریر هم به نوبه خود هیچ‌گونه کشش خاصی را ایجاد نمی‌کند اما امتیازات حاصل از آن که منجر به آزاد شدن خودروهای جدید می‌شود، شما را به ادامه دادن امیدوار می‌کند.

حال چرا مسابقات این بخش جدای از مبحث مذکور، کشش خاصی ایجاد نمی‌کنند؟ در واقع هنگام تجربه اولین مسابقات بازی مذکور، اهمیت نخستین قانون هوش مصنوعی بازی‌های ویدیویی به خوبی برای شما آشکار می‌شود. این قانون گوش‌زد می‌کند که در طراحی یک هوش مصنوعی که مدام به دنبال تعامل با کاربر است، باید به محدودیت‌های هوش طبیعی توجه کرد.

متاسفانه Monster Jam Steel Titanss 2 با زیر پا گذاشتن این اصل گاهی اوقات چنان رقبای قدرتمندی را به شما معرفی می‌کند که تا مدت‌ها حس یک بی‌مصرف و تازه‌کار تمام و کمال را خواهید داشت که تا آخرین دقیقه حیات خود، قادر به پیشرفت نیست. همان‌طور که گیب نیوئل در مورد بازی‌های شرکت خود گفته بود، «هوش مصنوعی ساخته شده توسط ما از ۹۹ درصد افراد عملکرد بهتری دارد اما این موضوع عملاً به درد ما نمی‌خورد». ساخت یک هوش مصنوعی و استفاده از آن مانند یک شمشیر دو لبه است که سازندگان آن را به دفعات در شکم بازیکن فرو می‌کنند!

بهبودهای ایجاد شده در رانندگی، کنترل خودروها را از هر لحاظ آسان‌تر می‌کند و افزون بر این، انجام حرکات نمایشی نیز لذت و مهارت کمتری می‌طلبد. با این حال خودروها هنوز هم بی‌وزن به نظر می‌رسند.

در نهایت به مهم‌ترین بخش گیم‌پلی می‌رسیم: رانندگی. همان‌طور که در ابتدا هم ذکر شد، رانندگی بازی با شبیه‌سازی غربیه است و باید قدردان این موضوع بود. Rainbow Studios در این نسخه از مجموعه خود با تجربیاتی که کسب کرده، کنترل خودروها را تا حدود زیادی بهبود داده است. در این نسخه نه تنها پرش از روی موانع حس بهتری را منتقل می‌کند، بلکه انجام حرکات نمایشی نیز تا حدودی آسان‌تر شده و احتمالاً شما با هر جهش بلند، به پیاده‌سازی یک حرکت جدید اقدام کنید.

از طرفی با وجود آن که بازی براساس شبیه‌سازی قدم به قدم پیش نمی‌رود و ما هم با این موضوع مشکلی نداریم، اما قرار نیست که قوانین طبیعت نقض شوند. این خودروهای پر ابهت در بعضی مواقع تنها با برخورد به یک تکه سنگ، چند متر آن طرف‌تر فرود می‌آیند و برخی مواقع به دلیل مشکلات فنی و باگ‌های مشخص، کاربر می‌تواند از یک تنه درخت قطور عبور کند. سرانجام اگر همه این موارد را کنار بگذارید، هر از چند گاهی هم در یک مانع فرو می‌روید که رها شدن از آن غیرممکن به نظر می‌رسد.

در این هنگام است که به دلیل عادت رایج باید تمام دکمه‌ها را فشار دهید و بالاخره مطمئن شوید که هیچ فایده‌ای در این کار نیست. ولی باید اعلام کرد که هیچ‌کدام از این‌ها به اندازه بی‌وزنی موجود در خودروها، احساس بدی به شما منتقل نمی‌کند. تماشای یک مانستر تراک که بدون هیچ جاذبه‌ای، چندین متر در آسمان پرواز می‌کند و سقوط آن نیز هیچ بازخورد ملموسی ندارد، توی ذوق مخاطب می‌زند.

وجود چنین مشکلاتی، تلاش‌های سازندگان در ایجاد یک گیم‌پلی لذت‌بخش و مفرح را در یک آن نابود می‌کند. در این‌جا اشاره به یک مورد دیگر هم خالی از لطف نیست؛ تا به حال در چند بازی ویدیویی، شاهد غلط‌های املایی بوده‌اید؟! رابط کاربری Monster Jam Steel Titans 2 از این لحاظ روی همه بازی‌های دیگر را سفید می‌کند. البته این موضوع روی تصمیم‌گیری نهایی ما تاثیری ندارد اما تماشای ایراد در نوشتار، اصلاً خوشایند نیست.

گرافیک؛ بدون پیشرفت

یک اصل کلی بر این مبنی وجود دارد که اگر عملکرد یک بخش از بازی اصلاً قابل دفاع نیست، عملکرد خوب بخش‌های دیگر باید این موضوع را تحت‌الشعاع قرار دهند تا دلیلی برای جذب مخاطب ایجاد کنند. متاسفانه گرافیک نیز نمی‌تواند کمبودهای موجود در گیم‌پلی بازی مورد بحث را جبران کند. اگر رانندگی در بخش گیم‌پلی نسبت به نسخه قبل ارتقا یافته بود، گرافیک در این نسخه دست‌نخورده باقی مانده است.

ظاهر و کیفیت بافت‌های استفاده شده در خودروهای بازی قابل قبول است و ما در این مورد سخن نمی‌گوییم. حتی تنوع این خودروها نیز قابل قبول است و کاملاً احساس عظمتی را که باید انتقال دهد، منتقل می‌کند. اما طراحی هنری و بصری محیط، سایه‌ها، نورپردازی و کیفیت فنی اثر اصلاً جای تعریف ندارد. علاوه بر این که معمولاً نقشه‌های دنیای آزاد بازی Monster Jam Steel Titans 2 خالی از خلاقیت و سازه‌های مفید هستند، درباره مشکلات فنی ریز و درشت آن‌ها نیز می‌توان مفصل به صحبت پرداخت.

طراحی هنری مناطق فانتزی Monster Jam Steel Titans 2 از معدود موارد قابل توجه آن است. متاسفانه عدم پیشرفت گرافیک فنی و مشکلات موجود در بافت‌ها، سایه‌زنی و نورپردازی تاثیر ناخوشایندی بر فضای بازی گذاشته است.

نخست باید به بافت‌های بی‌کیفیت اشاره کرد. بافت‌های زمین، موانع و سطوح اصلاً‌ باکیفیت نیستند. مورد بعدی مربوط به بارگذاری دیر و کند بافت‌های خودروها است که گاهی ظاهر جذاب آن‌ها را نیز بی‌ارزش می‌کند. در ادامه می‌توان سایه و نورپردازی را مورد بررسی قرار داد. شوربختانه، سایه‌ها دقیق نیستند و نورپردازی نیز معمولاً تکه تکه است و حس خوشایندی را منتقل نمی‌کند.

از سوی دیگر تیم توسعه‌دهنده چندان به افکت‌های به کار رفته در محیط نپرداخته است. برای مثال عبور از یک چاله آب یا سطحی که آب بر آن جاری است، هیچ واکنشی در پی ندارد و حتی یک قطره هم به طرفین پرتاب نمی‌شود.

با عبور از تمام مشکلات فنی بخش گرافیک، شاید اندک احتمالی وجود داشت که Monster Jam Steel Titans 2 همه‌چیز را جبران کند اما خیر؛ گرافیک هنری بازی نیز چندان دلربا نیست. تماشا و رانندگی در محیط‌های بازی مذکور گاهی اوقات مجذوب کننده است اما به خوبی قابل درک است که فقدان برخی موارد جزئی اما مهم تا چه حد می‌تواند روی کیفیت کلی آن تاثیرگذار باشد. شاید بتوان دنیاهای فانتزی طراحی شده در این نسخه را بزرگ‌ترین دستاورد هنری سازندگان دانست. تماشای برخی از جاذبه‌های غیرعادی موجود در بازی واقعاً قابل توجه است و معمولاً در دنیای واقعی این حوزه نیز به آن‌ها توجهی نمی‌شود.

در بازی عملاً چیزی به نام فیزیک آب وجود ندارد و شما حتی اندک لذتی از فرو رفتن در سطوح مرطوب احساس نخواهید کرد. ورود به چاله‌های پر از آب شما را به این باور می‌رساند که سازندگان این موضوع را به هیچ گرفته‌اند.

پیش‌تر در بخش‌های قبل به قسمت کریر بازی اشاره‌ای داشتیم. یکی از دلایل عدم جذابیت این بخش، عجز در انتقال حس پیشرفت واقعی است. سازندگان می‌توانستند با طراحی آیتم‌های مختلف، شخصی‌سازی خودروها را ممکن کنند. یا حتی شاید ایجاد جوایز ظاهری که در تغییر راننده و یا روند مسابقات تاثیر داشت، می‌توانست شرایط را بهتر جلوه دهد ولی دریغ که هیچ‌کدام از این مسائل در محصول نهایی اعمال نشده است.

از طرفی توجه به جزئیات کمترین حضوری در بازی یاد شده ندارد. در پایان هر رقابت، راننده در خارج از خودرو گاهی اوقات در حالی برای طرفداران خود دست تکان می‌دهد که نه طرفداری در مقابل او وجود دارد و نه هرگز طرفداری در آن نقطه و در مجموع در آن منطقه وجود داشته است! در بهترین نتیجه‌گیری ممکن، گرافیک هنری این بازی فرسنگ‌ها از گرافیک فنی‌اش بهتر عمل می‌کند ولی چنان کمبودهای آن قابل حس است که نمی‌توان به تحسین‌اش پرداخت.

موسیقی و صداگذاری؛ در حد یک کلیشه

بخش صداگذاری و موسیقی‌های بازی Monster Jam Steel Titans 2 کاملاً درگیر مشکلات قسمت‌های دیگر شده است. برای مثال پخش صدا یا عدم پخش صدا هنگام عبور از روی سطحی مرطوب (با توجه به این که در بازی افکتی برای چنین شرایطی در نظر گرفته نشده است) در دو حالت نامناسب تلقی می‌شود. از طرفی برخورد به موانع و تخریب آن‌ها از لحاظ بصری چنان طبیعی نیست که صدا بتواند در تغییر کیفیت آن نقش به‌سزایی داشته باشد.

با این حال موسیقی پس‌زمینه اغلب از کلیشه‌های مورد نیاز در چنین بازی‌هایی پیروی می‌کند و هیجان موجود را منتقل می‌سازد اما این شرایط همیشه هم صدق نمی‌کند. ظاهراً سازندگان برای کاستن از تاثیرات غیرمنتظره پخش مداوم موسیقی‌های پر سر و صدا، برخی قطعه‌های آرام را هم در فهرست پخش بازی قرار داده‌اند. این قطعه‌ها معمولاً برعکس عمل می‌کنند و ارزش تکرار پایین بازی را نمود می‌دهند. شاید اگر در انتخاب موسیقی‌ها دقت بیشتری خرج می‌شد، شرایط به گونه‌ای دیگر رقم می‌خورد.

موسیقی پس‌زمینه گاهی اوقات ضد و نقیض عمل می‌کند. برای مثال در چنین صحنه‌ای شاید هیچ‌گونه صدای هیجان‌انگیزی پخش نشود. از طرفی هیچ موضوع خاصی در رابطه با صداگذاری Monster Jam Steel Titans 2 وجود ندارد.

صدای به کار رفته در خودروها هم مانند موسیقی بازی، اکثراً قابل قبول است. در واقع اگر این صدا در زمان درستی پخش نمی‌شد یا توازن را رعایت نمی‌کرد، باید متعجب می‌شد. از طرفی سازندگان در مواقعی که برخی جلوه‌های ظاهری را با وجود تمام کم‌کاری‌ها در بازی تعبیه کرده‌اند، مکانیزم‌های صوتی هم در راستای عمق بخشیدن به آن‌ها، وظیفه خود را انجام می‌دهند.

برای نمونه، هنگام پرتاب خاک‌ها به اطراف، صدای مربوط به آن‌ها هم شروع به پخش می‌کند. با وجود اشاره به تمام این موارد، صداگذاری Monster Jam Steel Titans 2 معجزه بزرگی در آستین ندارد که شما را غافل‌گیر کند. تمام نواها و ملودی‌ها در بهترین حالت، از صفت خوب فراتر نمی‌روند و تنها به عنوان یک عضو کلیشه‌ای از چنین اثری و نه بیشتر، عمل می‌کنند.

جمع‌بندی

استودیو Rainbow Studios با وجود سابقه طولانی که در ساخت چنین آثاری دارد، احتمالاً نتوانسته بهترین کیفیت خود را در بازی Monster Jam Steel Titans 2 نشان دهد. این بازی به معنای واقعی کلمه هیچ دستاورد بزرگی در مقایسه با نسخه قبل مجموعه ندارد و شاید تنها توانسته سطح کیفی آن را به سختی حفظ کند. اثر مذکور از لحاظ ارائه یک رانندگی نسبتاً لذت‌بخش تا حدودی موفق عمل می‌کند و به لطف طراحی هنری محیط‌های فانتزی خود، برای دسته‌ای از بازیکنان علاقه‌مند به این حوزه جذاب خواهد بود.

خودروهای سنگین بازی یاد شده هم از لحاظ هنری و هم از لحاظ فنی طراحی خیلی خوبی دارند اما باید افسوس خورد که کاربر قادر به ایجاد هیچ‌گونه تغییر و شخصی‌سازی‌ای در آن‌ها نیست. موسیقی نیز از دیگر بخش‌های این اثر است که تنها در ارائه کلیشه‌های مورد نیاز کفایت می‌کند و غیر از آن، به معنای واقعی کلمه حاوی هیچ نوآوری به‌خصوصی نیست. گرافیک فنی بازی به واسطه برخی از بافت‌های بی‌کیفیت، بارگذاری دیرهنگام برخی عناصر، تکه تکه شدن سایه‌ها و یک نورپردازی معمولی، حرفی برای گفتن ندارد.

متاسفانه باگ‌های بازی و رابط کاربری پر ایراد آن هم کمکی به شرایط موجود نمی‌کنند و زمینه را برای نقدهای جدی مهیا می‌سازند. اگر واقعاً از نسخه قبلی لذت بردید و دوباره خواهان تجربه اثری تقریباً مشابه با بهبودهای فوق‌العاده اندک و نامحسوس هستید، تهیه این بازی به شما پیشنهاد می‌شود. اما اگر نسخه پیشین را نیز تجربه نکرده‌اید، بازی Monster Jam Steel Titans 2 نه تنها مورد ویژه‌ای برای عرضه ندارد بلکه به هیچ عنوان بهترین اثر استودیو سازنده آن هم نیست.

نکات مثبت:

• طراحی هنری خودروها قابل توجه است.
• رانندگی با وجود بی‌وزنی، جذاب ظاهر می‌شود.
• موسیقی و صداگذاری بازی قابل قبول است.

نکات منفی:

• گرافیک فنی بازی مشکلات متعددی دارد.
• کیفیت فنی بازی به واسطه حضور باگ‌های متعدد هم قابل دفاع نیست.
• روند انجام مراحل چندان درگیرکننده نیست و هیچ جذابیتی برای انجام چالش‌ها وجود ندارد.
• ارزش تکرار بازی اندک است.
• هیچ نوآوری خاصی نسبت به نسخه قبل دیده نمی‌شود.