محدودیت‌های گوشی‌های هوشمند در زمینه بازی‌های ویدئویی؛ پلتفرم کوچک با مشکلات بزرگ

با انتشار عناوین بزرگ برای گوشی‌های هوشمند، بازار بازی‌های ویدئویی برای این پلتفرم، که شاید چندان مورد علاقه گیمر‌ها نباشد، داغ‌تر از همیشه شد و بسیاری از گیمر‌ها توانستند بازی‌های خاطره‌انگیز را این‌بار در گوشی‌های خود تجربه کنند. ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که هیچ‌ کسی بدون گوشی نمی‌تواند کار‌های خودش را پیش ببرد و گوشی‌های هوشمند به معنای واقعی عضو جدا نشدنی انسان امروزی محسوب می‌شوند. با توجه به این همه‌گیری و پیشرفت سرسام‌آور این صنعت، همچنان گوشی‌های هوشمند در زمینه گیمینگ قابل مقایسه با پلتفرم‌هایی مانند رایانه‌های شخصی، کنسول‌های خانگی و دستی نیستند. ما در این مقاله نگاهی خواهیم داشت به محدودیت‌ها و مشکلاتی که باعث عقب ماندن گوشی‌های هوشمند نسبت به دیگر پلتفرم‌ها شده و به بررسی کامل هر کدام از آن‌ها می‌پردازیم و در صورت امکان، راهی برای رفع آن پیشنهاد خواهیم کرد.

محدودیت‌های سخت‌افزاری

با توجه به پیشرفت چشم‌گیر‌ گوشی‌های هوشمند در زمینه سخت‌افزاری، هم‌چنان محدودیت‌های سخت‌افزاری در این پلتفرم پا بر جا است. حتی گوشی‌های پرچم‌دار در اجرای بعضی بازی‌ها به مشکل می‌خورند و دارندگان این گوشی‌ها قادر به بازی کردن تمام عناوین موجود نیستند. متاسفانه همین موضوع باعث شده که سازندگان نتوانند از تمام پتانسیل خود برای ساخت بازی استفاده کنند. در نظر بگیرید که گوشی‌های هوشمند همانند رایانه‌های شخصی دارای یک سخت‌افزار واحد نیستند و سازندگان سعی می‌کنند تا حد امکان از سطح گرافیک فنی بازی را کم کنند تا طیف سخت‌افزاری بیشتری را پوشش دهند. متاسفانه تنظیمات گرافیکی بازی‌های این پلتفرم نیز چنگی به دل نمی‌زند و به جرئت می‌توان گفت نود درصد بازی‌ها فاقد تنظیمات گرافیکی هستند.

به دلیل مشکلات ذکر شده، سازندگان بعضا تصمیم می‌گیرند که بازی‌های خودشان را به انحصار یک نوع پردازنده درآورند که بدیهی است دارندگان گوشی‌هایی که فاقد پردازنده‌ مد نظر هستند، قادر به تجربه آن عنوان نیستند. برای مثال کمتر کسی می‌داند که بازی portal و Half-Life برای گوشی‌های هوشمند منتشر شده‌اند و تنها دلیلش این است که این بازی‌ها فقط بر روی پردازنده‌های tegra4 اجرا می‌شوند. پس می‌توان نتیجه گرفت که ۹۰ درصد گوشی‌ها قادر به اجرای این شاهکارها نیستند.

تبلیغات

تبلیغات در هر مکان و زمانی آزاردهنده است. فرض کنید دقیقا در زمانی که در حس رفته‌اید و در حال لذت بردن از تجربه یک بازی هستید، یک تبلیغ آزاردهنده برای شما نمایان شود. تنوع تبلیغات هم بسیار بالا است و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که شما را کاملا کلافه کند. اگر خوش‌شانس باشید تنها یک عکس برای شما نمایان شده و اگر بدشانس باشید باید یک دقیقه ویدیوی تبلیغاتی را تماشا کنید که گزینه‌ای برای رد کردن هم ندارد. در منو، صفحه‌های لودینگ و حتی محیط بازی‌ شما می‌توانید این تبلیغات را مشاهده کنید. اصلی‌ترین دلیل وجود این تبلیغات کسب درآمد برای سازندگان بازی است. قطعا می‌دانید که اکثر بازی‌های گوشی‌های هوشمند به صورت رایگان در اختیار شما قرار می‌گیرند و به همین دلیل وجود تبلیغات، سود قابل توجهی برای سازندگان خواهد داشت. منکر نمی‌شویم که سازندگان حق دارند از بازی خود درآمد کسب کنند و تبلیغات نیز راه اشتباهی  نیست. اما بسیار بهتر می‌شد اگر تعداد این تبلیغات کمی منطقی‌تر ‌بود تا حداقل به تجربه بازی لطمه‌ای وارد نمی‌کرد.

پرداخت‌های درون‌برنامه‌ای

یکی دیگر از چیز‌هایی که هر گیمری را خشمگین می‌کند، وجود پرداخت‌های درون برنامه‌ای است. متاسفانه حتی بازی‌های بزرگ هم از پرداخت‌های درون برنامه‌ای استفاده می‌کنند که برای بسیاری از گیمر‌ها کلافه کننده است. اما باز هم باید برگردیم به یک مسئله ساده. رایگان بودن بازی‌ها باعث می‌شود که سازندگان چنین المان‌هایی را برای کسب درآمد انتخاب کنند، اما باید گفت به چه قیمت؟

قیمت‌های عجیب و غریبی برای اسکین و موارد بی‌ارزش در نظر گرفته شده است که پول‌پرستی سازندگان را نشان می‌دهد. حال فرض کنید سازندگان مواردی را به فروش بگذارند که ارتباط مستقیمی با تجربه بازی داشته باشد. فروش قابلیت‌های مختلف، تفنگ یا وسیله‌هایی که باعث برتری خریداران می‌شود، نه تنها خوشایند نبوده بلکه اعصاب خوردکن می‌باشد.

بدیهی است که سازندگان نمی‌توانند از پرداخت‌های درون برنامه‌ای دل بکنند اما حداقل باید وجود چنین المانی از سوی آن‌ها نظارت و کنترل شده تا لطمه‌ای به گیمر‌هایی که قصد پرداخت پول ندارند، وارد نگردد. حتی سازندگان می‌توانند از نظرات و نقد‌هایی که در اپ‌استور‌ها ثبت می‌شود، استفاده کنند و به رفع مشکلات موجود در پرداخت‌های درون برنامه‌ای بپردازند.

مخاطبین و سازندگان بازی

یکی از بزرگ‌ترین محدودیت‌های گوشی‌های هوشمند، مخاطبین و سازندگان این پلتفرم است. در نگاه اول شاید دراز کردن انگشت اتهام به مخاطبین و سازندگان بازی غیر‌منطقی برسد. اما باید قبول کنیم که اکثر گیمر‌هایی که به‌طور جدی به بازی کردن می‌پردازند، طرف گوشی‌های هوشمند نیامده و اهمیتی به این پلتفرم نمی‌دهند. اکثر گیمر‌های گوشی به صورت تفریحی و برای گذراندن زمان به سمت بازی‌های مختلف آمده و خودشان را درگیر آن نمی‌کنند. عناوین تفننی با گیم‌پلی‌ ساده و بی‌دردسر، جزوه بازی‌های مورد‌علاقه این دسته از گیمر‌ها محسوب می‌شوند. همین موضوع باعث شده که سازندگان بزرگ بازی‌های ویدئویی کمتر به گوشی‌های هوشمند بها بدهند، زیرا مطلع هستند که کمتر گیمری در این پلتفرم دنبال بازی‌های پیچیده و درگیر کننده است.

رفع این مشکل همت دو سویه را می‌طلبد و باید علاوه بر گیمر‌ها، سازندگان نیز نگاهشان را کمی تغییر دهند. اگر گیمر‌ها جدی‌تر این پلتفرم را دنبال کنند، قطعا شرکت‌های بزرگ هم اشتیاق بیشتری برای کار بر روی عناوین بزرگ پیدا می‌کنند. همین موضوع کاملا برعکسش نیز صدق کرده و با فعالیت بیشتر شرکت‌های بازی‌سازی، گیمر‌های بیشتری به این پلتفرم جذب خواهند شد.

امکانات و وسایل‌جانبی محدود

کمتر کسی پیدا می‌شود که لمس گوشی‌ را به کنترلر‌های فیزیکی ترجیح دهد. قطعا بازی با لمس گوشی نمی‌تواند تجربه بی‌نقص و فوق‌العاده‌ای را برای شما رقم بزند. وجود آیکون‌های بزرگ بر روی صفحه‌نمایش نیز می‌تواند آزار دهنده باشد و شما دید کاملی به تمام محیط بازی نخواهید داشت.

خوشبختانه علاوه بر کنترلر‌هایی که مختص گوشی‌ها طراحی شده‌اند، شما می توانید از کنترلر کنسول خود نیز استفاده کنید که مشکل شما را از این لحاظ رفع خواهد کرد. اما اگر منطقی فکر کنیم، متوجه خواهیم شد که کمتر کسی در کنار گوشی خود، کنترلر تهیه می‌کند تا به بازی کردن با آن بپردازد. نکته مثبت در این رابطه هماهنگی عالی بازی‌های این پلتفرم با کنترلرهای مختلف بوده و شما مشکلی با اتصال آن به گوشی خود نخواهید داشت. اما قیمت بالا و کیفیت نه‌چندان مناسب وسایل جانبی، یکی از بزرگ‌ترین دلایل استقبال کم از آن‌ها است. از طرفی دیگر صفحات‌نمایش هم نمی‌توانند از یک حدی بزرگ‌تر شوند زیرا در استفاده از آن‌ها به مشکل خواهیم خورد و سازندگان گوشی‌های هوشمند هیچ‌گاه محصولات خودشان را از یک حدی بزرگ‌تر نمی‌سازند. پس دو راه پیش روی‌ گیمر‌ها قرار دارد. کنار آمدن با کنترل لمسی یا استفاده از کنترلر‌ها که خیلی‌ها حاضر به خرید آن‌ها نیستند.

قیمت گران گوشی‌های گیمینگ و پرچم‌دار

یکی دیگر از مشکلاتی که در کشور ما بیشتر احساس می‌شود، قیمت گوشی‌ها است. قیمت گوشی‌های پرچم‌دار و گیمینگ حتی از کنسول‌ها بیشتر می‌باشد. فرض کنید شما ۳۰ میلیون بودجه دارید و به دنبال خرید یک دستگاه برای بازی کردن هستید. اکثر شما، ۵ تا ۱۰ میلیون این پول را صرف خرید یک گوشی میان‌رده خواهید کرد که کار‌های روزمره خودتان را با آن انجام بدهید و باقی پول را خرج خرید کنسول می‌کنید. این یک حرکت هوشمندانه برای گیمر‌ها محسوب شده و اصلا قصد توهین به افرادی که گوشی‌های پرچم‌دار یا گیمینگ خریداری می‌کنند را نداریم. با توجه به قیمت دلار و مشکلات اقتصادی کشور، شما برای خرید یک گوشی گیمینگ، باید بیش از ۲۰ میلیون را در نظر داشته باشید که با توجه به محدودیت‌های این پلتفرم ارزش خرید چندانی نخواهد داشت. این نکته را هم در نظر بگیرید که پیشرفت سخت‌افزاری گوشی‌های هوشمند بسیار سریع‌تر از پیشرفتی است که در کنسول‌های گیمینگ شاهد هستیم و شما باید هر دو یا سه سال به فکر تعویض گوشی خود باشید.

عدم پشتیبانی مناسب

طبیعی است که هر بازی بعد از انتشار دچار مشکلات ریز و درشت باشد. حتی بازی‌های بزرگ هم در نسخه‌های اولیه به مشکلاتی بر می‌خورند که سازندگان هر چه سریع‌تر به رفع آن‌ها می‌پردازند. متاسفانه در اکثر بازی های گوشی‌های هوشمند، سازندگان بعد از انتشار نسخه اولیه، بازی را به امان خدا رها کرده و پشتیبانی را کاملا قطع می‌کنند. خوشبختانه در سال‌های اخیر کمتر شاهد این مشکل هستیم اما هم‌چنان به طور کامل برطرف نشده است.

شاید برای شما هم پیش آمده که بعد از نصب بازی، متوجه شدید که مراحل بازی تکمیل نشده و به شما وعده داده می‌شود که مراحل جدید به زودی ساخته خواهند شد و در قالب آپدیت عرضه می‌گردند. اما شما چندین ماه منتظر می‌مانید و خبری نمی‌شود و سر آخر بازی را حذف می‌کنید. قطعا این مسئله نمی‌تواند جلوه خوبی در نگاه گیمر داشته باشد و سازنده بازی را بد نام خواهد کرد.

کم شدن عمر مفید گوشی

غیر از افرادی که معتاد خرید جدیدترین گوشی‌ها هستند، بیشتر مردم تا چندین سال می‌خواهند از گوشی خود استفاده کنند و دلیلی برای تعویض زود به زود گوشی خود نمی‌بینند. بازی‌های سنگین قطعا عمر گوشی‌ شما را کاهش خواهند داد. بازی‌ها به شدت بر روی باطری و سخت‌افزار گوشی‌ها تاثیر می‌گذارند و یکی از بزرگ‌ترین دلایل داغ شدن گوشی‌ها هستند. داغ شدن و افزایش گرما حکم سم را برای گوشی شما خواهد داشت.

به همین دلیل خیلی از افراد، به‌خصوص کسانی که از گوشی‌های میان‌رده یا پائین‌رده استفاده می‌کنند به سمت بازی‌ کردن بر روی دستگاه خود نمی‌روند. البته میزان تاثیر بازی‌ها بر روی گوشی، به چگونگی استفاده خود شما نیز برمی‌گردد. اگر شما روزی ۵ تا ۱۰ ساعت را به بازی کردن می‌پردازید و یا هنگام شارژ شدن هم‌چنان به بازی‌کردن مشغول هستید، بدانید که گوشی شما زیاد دوام نخواهد آورد. پس حواستان به گوشی خود باشد تا در این شرایط اقتصادی متحمل ضرر مالی نشوید.

معرفی نامناسب بازی‌ها

این مورد که دیگر شاهکار است. در هنگام تماشای کلیپ یا فیلم در یوتیوب، هر پنج دقیقه یا بیشتر برای شما تبلیغات مختلفی به نمایش در می‌آید. بعضا یکی از این تبلیغات مختص به بازی‌ها بوده و آن عنوان را برای شما معرفی خواهد کرد. اما گول نخورید. همه‌ی فیلم‌های تبلیغاتی دروغین بوده و هیچ‌کدام گیم‌پلی اصلی بازی را به شما نشان نمی‌دهد. حتی اپ استور‌های مختلف، بعضا از عکس‌ها و فیلم‌های تقلبی و ساختگی استفاده می‌کنند و توضیحات کاملا دروغین را تحویل شما می‌دهند. واقعا این حرکت قابل درک نیست، در نهایت که واقعیت بازی برای گیمر رو شده و تمام دروغ‌ها فاش می‌شود. پس چرا هم‌چنان این‌گونه تبلیغات وجود دارد؟

متاسفانه حتی اپ‌استور‌ها نظارتی بر روی توضیحات و عکس‌هایی که برای معرفی شدن بازی استفاده می‌شود، ندارند. حداقل سازندگان باید توجهی به نظرات منفی مخاطبین خود داشته باشند تا دیگر شاهد همچین رفتار‌های آماتور از سوی آن‌ها نباشیم.

با وجود این مشکلات، گوشی‌های هوشمند می‌توانند آینده بسیار بهتری در صنعت بازی‌های ویدئویی داشته باشند و هیچ چیز کاملا مشخص نیست. شاید روزی برسد که ما بتوانیم عناوین کنسولی نسل فعلی را بر ‌روی گوشی‌های هوشمند خود تجربه کنیم. این موضوع زیاد دور از ذهن نیست و همین الآن هم می‌توان عناوین کنسولی زیادی را پیدا کرد که برای گوشی‌های هوشمند بازسازی و منتشر شده‌اند. با تمامی توضیحات و تفاسیر ارائه شده، به نظر شما گوشی‌های هوشمند می‌توانند روزی با کنسول‌ها رقابت کنند؟