افتضاح فضایی/نگاهی به Dead Space 3 از زاویه ای دیگر

این یک نقد و بررسی رسمی از گیمفا نیست بلکه نگاه به عنوان Dead Space 3 از زاویه ای کاملا متفاوت با آنچه در نقد و بررسی اصلی گیمفا به نام “بقا به سبک نسل کشی” نوشته ی بهزاد شعبانی و نمره ی ۳۹/۴۰ است،روایت میشود.در ادامه نقطه نظر یک مخالف آخرین قسمت عنوان Dead Space را مطالعه خواهیم کرد.

گویی دیگر برایمان عادت شده است که EA فرانچایز های قدرتمند خود را طی چند شماره به نابودی بکشد. هرچند که خیلی از بازی های مورد علاقه مان در این سال ها را به نوعی مدیون EA هستیم اما این موضوع نمیتواند باعث شود که از این شرکت به خاطر سیاست های سودجویانه اش دلخور نباشیم. در این سال ها خیلی از ip هایی که این شرکت منتشر کرده است سقوط زیادی از لحاظ امتیازات دریافتی از منتقدان داشته اند. نمونه های آن از Dragon Age گرفته تا مدال افتخار و Army of two همه گواهی بر این مدعا هستند. اما آخرین قسمت از سریال خودزنی های EA به قسمت سوم از سری “هوای مرده” برمیگردد جایی که میانگین امتیازات بازی در متا کریتیک که در شماره ی دوم ۹۰ بوده است را به عدد ۷۸ رسانده است.

در این نوشتار قصد نداریم به نقد و بررسی بازی Dead Space 3 بپردازیم و قصدمان از نگارش این مطلب بررسی نکاتی است که شاید پشت نام بزرگ بازی پنهان مانده اند و به طور کلی میخواهیم بررسی کنیم که چه دلایلی باعث شده اند Dead Space 3 بازی خوبی نباشد.

گرافیک مبتذل!

بله درست خوانده اید! من گرافیک مبتذل را به گرافیکی میگویم که سعی میکند با زرق و برق زیاد و نوپردازی های فریبنده ضعف های عدیده خود را بپوشاند. به نظر میرسد موتور پایه استدیو Visceral علی رقم اصلاحات زیاد و تغییر نام کهنه است و این ها بیشتر یک مانور تبلیغاتی بوده است. کیفیت بافت ها در بازی فاجعه ای است که سعی شده با نورپردازی های غلیظ و فریبنده توجه مخاطب را از آن سلب کند. تقریبا تمامی آبجکت های بازی کیفیت بافت مطلوبی ندارند و دشمنان که در کنار مشکل ضعف تکسچر ها، بازی از ضعف شدید طراحی هم رنج میبرند واقعا نمیدانم سازندگان بازی چگونه به این نتیجه رسیده اند که دلقک هایی که طراحی کرده اند باعث ترس مردم خواهند شد. مشکل بعدی گرافیکی بازی که باز هم پشت زرق و برق آن پنهان مانده طراحی شخصیت ها است که در نگاه اول خوب و تحسین برانگیز به نظر میرسد اما وقتی در آن دقیق تر شویم مدل سازی عروسکی و مصنوعی شخصیت ها ، باعث از بین رفتن حس نزدیکی به آن ها میشود و این موضوع کاملا در خصوص “آیزاک” صدق میکند و با آن چهره ی عروسکی و خشک او تا آخر بازی نتوانستم احساس نزدیکی و سمپاتی ایی را با اوحس کنم.

ترفند های تکراری

مشکل دیگری که اکثر بخش های بازی از آن رنج میبرند ترفند های تکراری سازندگان برای ترساندن و بالا بردن آدرنالین در مخاطب است که دیگر تاثیر گذاری خود را به کل از دست داده اند. ترفند ظاهر شدن یک نکرومورف به یکباره به شدت نخنما شده و دیگر باعث ترس و حتی ذره ای واکنش هیجانی نمیشود و ترفند سوخته ی سریع شدن دشمنان و دویدن آن ها به سمت شما، آشکارا در RE شکست خورده است و با این وجود سازندگان به تکرار آن اصرار ورزیده اند. بازی ایی در این سبک رسالتش ترساندن مخاطب است که گویی “هوای مرده ۳ “آن را فراموش کرده است. Dead Space 3 به سیستم ساخت اسلحه نیاز نداشت، به دویدن نکرومورف ها نیاز نداشت،به قابلیت مضخرف CO-OP نیاز نداشت. این بازی فقط ترس لازم داشت و بس. سازندگان انقدر سرگرم اجرای سیاست های جذب مخاطب حداکثری EA شده اند که فراموش کرده اند رسالت Dead Space 3 از ابتدا چه بود.

چرخ های مرده

اما گل سرسبد افتضاحات Dead Space 3 برمیگردد به سیستم بسیار ضعیف کاور گیری اش و مبارزاتی که با انسان ها میکنید. قبل از اینکه به ضعف کاورگیری بازی بپردازیم بیایید کمی در خصوص نفس درگیری با انسان ها در بازی تامل کنیم. این مسئله بدون هیچ شکی به فضاسازی بازی ضربه ی سنگینی وارد کرده است. ودر صورتی که نکرومورف های دلقک مانند بازی و غافلگیری ها نخ نمای آن هم توانسته باشند تا حدودی جو سبک ترس را به مخاطب القاء کنند مبارزات که در لابه لای بازی با انسان ها دارید همان یکم جو ترس و سنگین بازی را هم از بین میبرد.اما میرسیم به اعصاب خرد کن ترین بخش بازی که سیستم مضحک کاور گیری آن است . این سیستم تقریبا در بازی ناکارآمد و انقدر نشانه گیری در آن بد قلق است که خیلی وقت ها قید کاور گرفتن را مثل من میزنید . هرچند این موضوع که هوش مصنوعی جلبک وار انسان ها در نزدیک شدن بیش از حد به شما هم در این موضوع بی تاثیر نیست. به نظر میرسد پایه ی هوش مصنوعی مزدواران همان هوش مصنوعی نکرومورف ها باشد.این درگیری ها بدون هیچ شکی برای جذب مخاطبان بیشتر به بازی اضافه شده است و انقدر اضافه و تحمیلی به نظر میرسد که باعث نابود شدن همه ی ریز نکات مثبت سایر بخش ها میشود. کاش دوستان Viscreal متوجه میشدند کسی که به سراغ Dead Space 3 میرود توقع دیدن “چرخ های جنگ” ندارد . تب کاورگیری مدت هاست که در تمامی سبک ها مانند سرطان رشد میکند و در حالی که خیلی از بازی ها نیازی به این سیستم ندارند به تقلید از بازار این سیستم را به بازی الحاق میکنند و آن جاست که کاورگیری نه تنها جذاب نیست بلکه ملال آور هم میشود.

سخن آخر…

Dead Space 3 بازی بود با پتانسیل بسیار بالا که پشتوانه اعتبار و محبوبیت شماره های قبل میتوانست یکی از بهترین های امسال باشد اما با سیاست های سودجویانه EA و اشتباهات بسیار Visceral به یکی از نا امید کننده ترین بازی های امسال بدل  شده است. سقوط آزاد بیش از  ۱۰ عددی امتیازات بازی در متاکریتیک اتفاق تلخی برای این سری خوش ساخت بود هرچند شاید میانگین امتیاز ۷۸ برای بازی هم زیاد باشد و بخشی ازآن را مدیون اعتبار بازی های گذشته ی این سری باشد. سخن آخر اینکه Dead Space 3 بازی بدی است هرچند طرفداران بسیاری به خصوص در ایران برای خود دست و پا کرده است اما حقایق تلخ شماره ی سوم بازی بیشتر از آن است که بشود از آن چشم پوشی کرد.

دوستان  Visceral، کمی ترس لطفا….