افسانههای پلیاستیشن | چرا انحصاریهای سونی باید از سیاست Ghost Of Tsushima: Legends پیروی کنند
بازی Ghost of Tsushima به یکی از بزرگترین موفقیتهای سونی در نسل هشتم تبدیل شده است. سونی در این نسل توانسته تا آیپیهای جدید زیادی را مانند Horizon Zero Dawn یا Bloodborne به بازیبازان معرفی کند، اما احتمالا محبوبترین آنها Ghost of Tsushima بوده است. این بازی نظر مثبت منتقدان را جلب کرد، اما به طرز خارقالعادهای توسط خود بازیبازان ستوده شد و توانست رکوردهایی مانند بهترین User Score تمام بازیهای پلیاستیشن ۴ در وبسایت Metacritic را کسب کند. بازی Ghost of Tsushima بخش داستانی بسیار کاملی دارد که در صورت انجام ماموریتهای جانبی، میتوانید تا بیش از ۵۰ ساعت خود را سرگرم کنید و برای همین کسی انتظار نداشت که شاهد عرضهی یک بخش چندنفرهی کامل و پرداختهشده برای بازی باشیم. اما این اتفاق رخ داد و استودیوی ساکر پانچ (Sucker Punch) در قالب Legends، یک حالت کوآپ آنلاین لوتمحور را در دسترس بازیبازان قرار داد. Legends در حالی که میتوانست یک بسته الحاقی کامل باشد و با قیمت بالا عرضه شود، اما هیچ هزینهی اضافهای برای خریداران نداشت و عرضهی آن پس از عرضهی بازی اصلی، باعث شد تا به بخش تکنفره هم ضربهای وارد نشود. در این مقاله قصد داریم تا به این مسئله بپردازیم که چرا پیش گرفتن چنین سیاستی از سوی تمام انحصاریهای سونی، میتواند باعث محبوبیت و فروش بیش از پیش این بازیها شود.
یکی از دلایل محبوبیت روز افزون بازیهای سونی در نسل هشتم، این بوده است که در نسلی که ناشران به عرضهی بازیهای نصفه و نیمه و اتکا بر بهروزرسانیهای پس از عرضه یا افزودن محتوا در آینده سعی دارند از آیپیها معروف شیر بدوشند، بازیهای سونی در کنار نوآوری، به صورت کاملا صیقلخورده و پر از محتوا عرضه میشوند. با پرداخت ۶۰ دلار شما صاحب تجربهی کاملی از آن بازی میشوید و دیگر نیازی نیست تا پولی را درون خود بازی خرج کنید، یعنی درست همان طور که باید باشد. سونی حتی بستههای الحاقی زیادی هم برای بازیهای خود عرضه نمیکنند و عناوین پرچمداری مانند God of War و The Last of Us Part II تا به این لحظه بدون هیچ بسته الحاقی داستانی بودهاند.
البته سونی همچنان پشتیبانی خوبی از بازیهای خود پس از عرضه میکند و عناوینی مانند Horizon Zero Dawn یا همان God of War و The Last of Us Part II، پس از عرضه مواردی مانند درجههای سختی جدید یا حالت New Game Plus را دریافت کردهاند. اما میتوان گفت که تمام این پشتیبانیهای پس از عرضه در مقایسه با محتوای رایگانی که ساکر پانچ برای Ghost of Tsushima عرضه کرده است بیاهمیت به نظر میآیند. در حالی که بازی چند ماه پیش عرضه شده بود و نظر مثبت منتقدان را کسب و فروش بسیار خوبی را تجربه کرده بود، ساکر پانچ یک حالت چندنفرهی کاملا رایگان با نام Legends را برای آن عرضه کرد. Legends با قول یک حالت کوآپ آنلاین معرفی شد، اما حتی کسی نمیدانست که این تجربه واقعا تا چه حد قرار است عمیق و سرگرمکننده باشد.
در واقع Ghost Of Tsushima: Legends یک بازی کوآپ لوتمحور است که در جزیرهی سوشیما جریان دارد. این بازی کاملا کلاسهای شخصیسازی جدیدی دارد و یک سیستم Gear کاملا منحصر به فرد هم برای آن طراحی شده است. همچنین در آینده قرار است شاهد یک Raid در این بخش هم باشیم. اینکه این حالت که میتواند در دست سازندهی دیگر به یک بازی کامل ۶۰ دلاری تبدیل شود، به عنوان یک بسته الحاقی رایگان به عنوانی اضافه میشود که همین حالا در بخش تکنفره تا چند ده ساعت محتوا را برای بازیبازان تدارک دیده است، کاملا شگفتانگیز است. هیچ نوع پرداخت درون برنامهای هم در این بازی وجود ندارد و Legends واقعا کاملا رایگان است. اگر ساکر پانچ تصمیم بگیرد که در آینده و ورای فصل اول از این بخش پشتیبانی کند، میتوانیم شاهد گسترش فروش و محبوبیت Ghost Of Tsushima حتی با آغاز نسل نهم باشیم.
استراتژی ساکر پانچ بسیار جالب است، عرضه یک حالت تکنفرهی با کیفیت و بدون کم و کاستی که همان سبک و سیاق همیشگی انحصاریهای سونی را دارد و سپس عرضهی یک بخش آنلاین در محبوبترین سبک چندنفره یعنی بازیهای لوتمحور. از آن جایی که بازار هم اکنون با کمبود بازیهای تکنفره با کیفیت مواجه شده است و سونی، نینتندو و شاید هم کپکام (Capcom) تنها ناشرانی هستند که به طور منظم بازیهای این چنینی عرضه میکنند، آن بخش تکنفره باعث میشود تا بازی شما جلب توجه کند و به محبوبیت برسد. سپس یک بخش چندنفره عرضه میکنید تا کسانی که به حالت تکنفره علاقهمند نیستند هم جذب بازی شوند و آنهایی که بازی را از قبل خریداری کردهاند هم محتوای بیشتری داشته باشند.
این استراتژی منحصر به فرد نیست و نینتندو هم برای Super Mario Odyssey چندین حالت چندنفره را به بازی اضافه کرد. همچنین احتمالا نام GTA 5 را هم شنیدهاید که با اتخاذ همین استراتژی، توانسته به یکی از پرفروشترین بازیهای تاریخ تبدیل شوید. حتی خود سونی هم برنامه دارد تا یک حالت چندنفره را برای The Last of Us Part II عرضه کند و اگر این کار ادامه داشته باشد، شاید بتوانیم به استراتژی کلی انحصاریهای سونی در آینده دست پیدا کنیم. کاملا مشخص است که سونی همین حالا مخاطب خاص خود را در بازار بازی پیدا کرده است و تقریبا تمام انحصاریهای آنها، بازیهای تکنفره و داستانی Action-Adventure هستند. البته آنها عناوین متفاوتتری هم مانند Dreams یا Gran Turismo Sport هم دارند، اما اکثر توجه منتقدان و بازار نصیب همان عناوین مذکور میشود.
البته نمیتوان این حقیقت را نادیده گرفت که به واسطهی بازیهای چندنفرهی سرویسمحور، میتوان پول زیادی کسب کرد. اما این به معنای این نیست که همه باید سعی کنند تا کلون Fortnite یا Destiny خود را بسازند و در واقع موفقیت سونی و نینتندو در این نسل، به خاطر همین عدم پیوستن به ترند بازیهای چندنفره است که باعث شده آنها در بازاری اشباع، محصولی خاص را ارائه دهند. ناشرهای دیگر هم مانند کپکام یا نینتندو هم دستی در بازار چندنفره دارند. مثلا به ازای هر Super Mario Odyssey یا The Legend of Zelda: Breath of the Wild، یک Splatoon 2 یا Super Smash Bros. Ultimate هم وجود دارد یا کپکام هم برای Resident Evil 3، یک حالت چندنفرهی Resistance عرضه کرده است. اما سونی ترجیح داده تا اکثر نسل را فقط در یک سوی بازار سپری کند و شاید آنها بالاخره متوجه شدهاند که میتوانند بدون ضربه زدن به جذابیت اصلی خود، تجربهی چندنفرهی خوبی را هم ارائه دهند.
منظور من این است که اگر در آینده، سونی پس از عرضهی یک بازی تکنفرهی کامل و با کیفیت، یک بخش چندنفره هم برای آن عرضه کند، کسی ابدا ناراحت نمیشود. این استراتژی باعث میشود تا بازی برای مدت طولانیتری بر سر زبانها بماند و سونی هم بدون تخریب بازیهای تکنفره وارد بازار چندنفره شود. در این صورت اگر به بخش چندنفره اهمیت نمیدهید، خیلی ساده آن را نادیده میگیرید. اما اگر مانند من طرفدار تجربهی بازیها با دوستانتان باشید، حالا دلایل بیشتری برای بازگشتن به بازی دارید. چه ایرادی دارد اگر Horizon Forbidden West یک بخش چندنفره فارغ از داستانش داشته باشد؟ اصلا شنیده میشود که گوریلا گیمز (Guerrila Games) در حال استخدام افرادی برای یک پروژهی چندنفره است و شاید این پروژه نه جدا از خود Forbidden West، بلکه بخش مجزایی از همان بازی باشد.
به نظر من در آینده بیشتر شاهد اجرای چنین برنامههای از سوی سونی و استودیوهای پلیاستیشن خواهیم بود. البته شخصا دوست دارم در صورتی شاهد این بخشهای چندنفره باشیم که ابدا ضربهای به کیفیت نهایی بخش داستانی وارد نشود و فشاری برروی استودیوها نباشد. اما حالا نوبت شماست تا نظر خود را با ما به اشتراک بگذارید و بگویید که آیا دوست دارید تا یک بخش چندنفره را در بازیهای سونی ببینید یا خیر.
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
- این ۱۵ ویژگی منحصر به فرد GTA 6 را به یک تجربه خیرهکننده تبدیل خواهند کرد
نظرات
چه جالب
من همیشه معتقدم بازیهای داستانی باید یه بخش چند نفره هم داشته باشن (صرفا یه بازی آنلاین نباشن)
من به شخصه داستانی اکشن ادونچر رو بیشتر از هر سبک دیگه ای میپسندم ولی چه اشکالی داره که یه بخش چند نفره خوب هم کنارش باشه
بنظرم هیچ اشکالی نداره بلکه حتی خوب هم هست دقیقا مثل کاری که راکستار داره انجام میده هم یه بخش داستانی خوب داره بازیاش هم یه بخش چند نفره درجه یک
سونی پس از عرضهی یک بازی تکنفرهی کامل و با کیفیت، یک بخش چندنفره هم برای آن عرضه کند، کسی ابدا ناراحت نمیشود. این استراتژی باعث میشود تا بازی برای مدت طولانیتری بر سر زبانها بماند و سونی هم بدون تخریب بازیهای تکنفره وارد بازار چندنفره شود. در این صورت اگر به بخش چندنفره اهمیت نمیدهید، خیلی ساده آن را نادیده میگیرید.
فقط فاز اونایی که میگن ما کاتسین پلیریم در حالی که خودشون هر ۳سال یه بار بازی جدید براشون میاد که اونم کیفیت هاشون
( :sick: ) اره من کاسین پلیرم گاد اف وارو ۲۰۰بار از اول میرم عوضش نمیرم بازی سال ۲۰۰۹رو بردارم بازی کنم بگم مرسی عشقم
کاتسین پلیر رو فقط ترول ها میگن
میدونین چرا؟
چون بازیهاشون سرویس محور و بی محتواست
حرصشون می گیره
:rotfl: :rotfl:
دیگه از کسی که بهترین بازی عمرش فورتنایته چه انتظاری دارید؟
تازه واس همونم دارن پول میدن
“به واسطهی بازیهای چندنفرهی سرویسمحور، میتوان پول زیادی کسب کرد. اما این به معنای این نیست که همه باید سعی کنند تا کلون Fortnite یا Destiny خود را بسازند”
دقیقا
خیلی با این جمله موافقم
همه به طمع سود فورتنایت اومدن بازی های چرت و پرت ساختن
واسه همینه که الان وضع اینه
درباره استراتژی سونی هم بگم که خیلی خوبه
این جوری موقع ساخت تمرکز روی بخش داستانیه
بعد از اون که بازی اومد تمرکز میره روی بخش انلاین
که رایگان هم هست
بسیار عالی
ممنون از نویسنده محترم مقاله :rose:
بستگی به سبک بازی هم داره که بخش آنلاین بزرگی داشته باشه یا نه برای مثال بازی های شوتر همیشه بخش آنلاین بزرگی داشتن و از اول عرضه شون بخش آنلاینم دارن چون معمولا شوتر بازا به بخش آنلاین علاقه بیشتری دارن اکثریتشون
موفق باشید
فک کنم horizon zero dawn قرار بود بخش چن نفره داشته باشه
بازی های افلاین و انلاین در کنار هم ارزش دارن بدون هم مفت نمی ارزن
لذتی که بازی های انلاین داره رو افلاین ها ندارن
و لذتی رو هم که افلاین ها دارن انلاین ها ندارن
اون جنس لذته خیلی متفاوته
:yes: :yes: :yes: :yes: :yes:
Yep :yes:
تنها انگیزه سونی تو پلی استیشن نه تنها موفقیت برند پلی استیشن بلکه سرو سلمان دادن به دنیای گیم و صدالبته گیمرهاست فقط به سود مالی فکرنمیکنه دوس داره گیمر لذت ببره مثل سخت افزاری که ساخته دوال سنس از بعد پلی۲ هرنسل تفاوت داره کنترلر پلی استیشن اینکه توتمام لحظه های بازی نگران باطری قلمی نباشی یا باطری هات موقع عوض کردن بیوفته تو زیرزمین(اشاره به فیلم تنها درخانه۵) اینکه دوال شاک ۴ رو طراحی کردن و دوال سنس که واقعا حس خوبی به ادم میده نه مثل بعضی ها فقط یه دکمه تو ۴نسل اضافه شده باشه و هدست ۳dجدید یعنی همه تلاششو کرده خودش باشه و بهترین نه فقط ادعا رویه یه عدد مثلا ۱۲ ترافلابپس چون حداقل ۸۰ رصد یا بیشتر مردم دنیا هنوز تلویزیونشون۱۰۸۰ اینه سونی میشه سلطان
فکر میکنم تو ازون آدمایی هستی که فکر میکنه که دوال شاک ۴ از دسته وان بهتر بود اگه هستی که من حرفی ندارم :cat:
ببین یه نظر فنی هست یدونه شخصی
فنی ایکس باکس دستش از دوال شاک ۴ بهتر بود
تکرار میکنم دوال شاک ۴
دسته ایکس باکس به گرد دوال سنس هم نمیرسه
یه نظر شخصی هم هست
من دستم با دوال شاک ۴ راحت تره و تو صد تا دلیل بیاری به بخش اول ربط داره و نمیتونی اون نظر شخصی رو عوض کنی
چون دست هرکی با یک چیزی راحته
منم قبول دارم از نظر نوآوری دوال سنس خیلی بهتر از دسته اکس باکسه اما از نظر ارگونومی چطور؟ :cat:
اولا تقریبا هیچکدوم ما دوال سنس رو دستمون نگرفتیم که بخوایم از نظر ارگونومی نظر بدیم.
ولی از نظر ظاهری بنظر میاد خیلی از نظر ارگونومی بهتر از دوال شوک ۴ باشه و فرم قالبش بغیر از تفاوت جای آنالوگ سمت راست با دی پد تفاوت دیگه ای با دسته ی سریز نداشته باشه .
نتیجتا بنظرم دسته ی دوال سنس بدون هیچ بحثی دسته ی بهتریه. مگر اینکه بعدا ایرادی توش در بیاد که بعیده
ارگونومی
ازونجایی ک سونی ژاپنیه و ژاپنی ها هییییچ چیزی رو بی دلیل طراحی نمیکنن طراحی دسته پلی استیشن هم از همون اول عالی طراحی شد و تا الانم اصالتشو حفظ کرده و بین طرفدارا محبوبه
اکس باکس دکمه های خوبی نداره موقع بازیای فایتینگ مانور خوبی نمیشه داد
ولی دکمه های دسته سونی تخته و میشه انگشت رو سرداد روی دکمه ها و همزمان چندین کلید رو زد
مثل فشار دادن همزمان مربع مثلث یا مربع ضربدر و مثلث
ایکس باکس دکمه های خوبی نداره؟ o.O
بعد خواهشا ازین فکت ها نگید که مثلا “سونی ژاپنیه و ژاپنی ها هییییچ چیزی رو بی دلیل طراحی نمیکنن”
الان اگر اینطوری بود چرا مثلا سگا دریم کست به اون وضع دچار شد؟ ژاپنی نبود؟
چرا ps3 به اون شکل بسته شد که هم خیلی گرون در بیاد برای سونی و مصرف کننده هم سازنده بازی نتونه باهاش کار کنه؟
یا یه مثال مربوط تر. چرا نینتندو ۶۴ دستشو اون شکلی طراحی کرده بود که برای استفاده باید ۳ تا دست داشته باشی؟ مگه ژاپنی نبود؟
کلا یچیزی خوبه در مورد خوبی همون صحبت کنیم. مثل دوال سنس. نیایم فکت بدیم که کلا چون ژاپنیه و فلان و اینا
فکر کنم شما ژاپنیهارو با خدا اشتباه گرفتین
یعنی چی ژاپنیها اشتباه نمیکنن؟ تعصب تا این حد ندیده بودم
واسه دست بزرگ فکر کنم دسته ایکس باکس وان بهتر باشه خودم با دوال شاک ۴ بازی میکنم یکم لیز میخوره تو دستم یه دسته دیگه دارم که روکش انداختم خوشدست تر شده .
خوبه خودت میگی تلوزیون اکثریت ۱۰۸۰ عه پس بهتره سری اس بگیریم که هزینه نشه اگه با منطق تو پیش بریم :music:
گاد رو میتونم روی اون پلی بدم؟
اگه میشه که حتما
به حرفی که میزنی کمی فک کنی بد نیست
نه اما الدر میتونی پلی بدی :cat:
استار فیلد بقیه بازی های بتسدا و بهترین ریسینگ قرنم میتونی پلی بدی رو سری اس و شاهکارای ریر و …..
دیگه بازم بگم؟
اما اگه اکشن ادونچر یا هک ان اسلش دوس داری درسته پلی استیشن بهتر عمل کرده اما از نظر آر پی جی و شوتر و ریسینگ خداییش مایکرو بهتر عمل کرده حقیقتم نمیشه عوض کرد حقیقتم اینه که سونی تو اکشن ادونچر و هک ان اسلش بهتره و من آدمیم که ضعف هارو میپذیرم
من گاد رو با هیچی عوض نمیکنم
حالا تو تا شب بازی بگو
خو دوست عزیز هرکی نظری داره منم الدر رو نمیتونم با هیچی عوض کنم
خو من یه ساعت دارم چی میگم؟ 😐 :rotfl:
چرا باید کیفیت رو فدای قیمت کنیم؟
تا الان ثابت شده که تفاوت های بین سری اس و سری اکس فراتر از رزلوشن بوده
سری اس علاوه بر رزلوشن پایین تر ، کیفیت بافت پایین تر و سایه زنی ضعیف تری داشته
علاوه بر اون هپتیک فیدبک و ادپتیو تریگر هم نداره
آیا منطقیه که بخاطر قیمت کمتر اینهمه ضعف رو متحمل بشیم؟
صحیح کیفیت بافت هارو تو واچ داگز ببین نه بازیی مثل درت عزیز کسی که بازی خوب بسازه بهینه سازیم بلده بکنه :cat:
موفق باشی :cat:
اینجاست ک فرق بین سونی و کمپانی های سازنده گیم هاش با تمام سازنده های دیگه مشخص میشه و روزبروز به محبوبیتش افزوده میشه
ساکرپانچ یکی از خلاق ترین شرکت های بازی سازیه ک سونی پتانسیلش رو درک کرد و بهش اجازه ریسک رو داد تا عنوانی فرا تصور بسازه تا توی اخر نسل همه رو مات و مبهوت کنه
بی دلیل نیست ک یوشیدا این بازی رو محبوب ترین بازی خودش توی امسال معرفی کرده
امیدوارم هرکی این اثرهنری رو تجربه نکرده ازش لذت ببره
علتش اینه که سونی زیاد اوپن وورد میسازه و بازی های اوپن وورد هم طرفدار های زیادی دارند . در واقع اوپن وورد بودن باعث افزایش محتوا میشه همون طور که بازی هایی مثل لست و انچارتد و گاد اف وار بزرگ تر شدن و به سمت اوپن وورد رفتن و گوریلا و ساکر پانچ هم اوپن وورد ساز شدن . این به نظر من اصلا اتفاق خوبی نیست ولی خب مهم هوادار ها و خریداران بازیه که خیلی این عناوین رو مورد استقبال قرار میدند . پول و زمان بینهایت مساوی میشه با گرافیک و گیمپلی فک برانداز و اونم میشه موفقیت در فروش . به هر حال ملت بازی میکنن برای تفریح و حال کردن مسائل هنری و ذوقی و خلاقیت کیلو چنده . اگه این لشکریان عظیم سونی فن چهارتا کتاب خونده بودن مطمئن باشید بازی ها رو دوست نداشتند چون گیمر هستند و ترجیح میدند همه چیز از زبان گرفته تا مسائل مختلف رو از بازی یاد بگیرن در حالیکه بازی هایی که مثلا داستان فک براندازی دارند جلوی کتاب ها حرفی برای گفتن ندارند . به هر حال بر اساس معیار های امروزی که گیمر ها رو کسانی میدونن که صبح تا شب بازی میکنن ، بنده گیمر محسوب نمیشم . این چیزا حالیم نیست که …
بنده مشغول تجربه ی این بازی هستم، به نظرم به هیچ عنوان این بازی در حد انحصاری های درجه ۱ نسل ۸ سونی، مثل بلادبورن و لست، نبود. فقط یه بازی خوب بود، که نقطه ی قوتش Level Design بود. بخش مبارزات هم خوب بود اما همچنان در سطوحی پایین تر از سکیرو و حتا Nioh هست. خیلی خلاصه بگم که بازی مشخصه که توسط یه استدیو که اولین اپن ورلدش رو ساخته، دولوپ شده. از لحاظ فنی ایرادات زیاد داره. می تونم بگم در بازی آبجکت ها تقریبا فیزیک و Collision ندارند، خیلی تابلو در هم فرو می رن. توو یه بازی اپن اصلن مشکلی نیست در مواردی این فرو رفتگی ها رو ببینیم اما نه در این حد که کاراکتر مثل روح از داخل همه چیز رد بشه. محیط بازی به شدت بزرگ اما خالی از تنوعه. در ساهت انیمیشن های حرکتی بازی کوتاهی صورت گرفته، اصلن چیزی به جز ایمیشن های عرف و مبارزاتی نداره، اصلن رد و بدل های فیزیکی هیچ انیمیشنی نداره، صرفا صفحه سیاه میشه و بعد می بینیم که اون کار انجام شده. NPC ها شخصیت ندارن، چون تقریبن هیچ اینتراکشنی نمی شه باهاشون داشت. هیچ واکنشی به شما ندارن، انگار واقعن یه روح هستیم در دنیای بازی که گاهی هم یه چند نفری رو می کشیم. در بازی چیزی به نام destruction نداریم، تخریب پذیری تقریبن صفره، این ها بخشی از ایرادات بازی هستن، تازه از هوش مصنوعی ضعیف و تکراری بودن ماموریت ها گذشتم.
بخش چند نفره رو اوایلش رو رفتم، نمی تونم نظر دقیق بدم، اما هیچ مورد جذابی نداشت که آدم رو به ادامه دادنش تشویق کنه.
خواهشن به هر بازی عنوان شاهکار ندید. بازی شاهکار در هر نسل از انگشتان دو دست بالاتر نمی ره که بخوایم به عر بازی این عنوان رو بدیم
به نظر من بازیهای بزرگی مثل the last of us part 2 که محبوب بودنشون رو بخاطر همین بخش داستانی بی نظریشون دارن نباید بخش چند نفره تو بازیشن قرار بدن چون ممکنه در آینده به اصل داستان ضربه بزنه و تمرکزشون رو از دست بدن
:yes: :heart: