تاریخچه کنسول های بازی ویدیویی: قسمت دوم
ورق‌های تاریخ محل‌ها و اماکن استناد و یادگیری هستند. تحصیل آنچه که باید از خوبی‌ها یافت و دانست تا درس آموخت. تاریخ به تصویر می‌کشد و دانا به زندگی می‌آورد آنچه را که دیده و شنیده است. محتاط و آرام، از پس سنگ‌های تیز خطا می‌گذرد تا به مسکنی از جنس علم برسد که به هرکسی ندهند. در این محل اما، او گوشه‌ای راه میرفت و می‌اندیشید به تاریخچه‌ها، از کوتاه‌ترینشان تا بلندترین‌شان. و بعد از همه این‌ها دوباره به تاریخچه‌ای بازمی‌گشت که برای دوست‌داران بازیهای ویدیویی نوشته شده. که از جنس صفحه‌های سیاه و سپید، و خاکِ خاکستری قدیم است. از اولین‌ها، تا خاطرات کودکی که به سراغ یک دستگاه پلاستیکی می‌آید تا با آنچه که نمایانگر سفرهای دیجیتالی‌اش است، به سفر برود. داستان اسباب‌بازی‌های الکترونیک، و صفحه‌های رنگین که از طریق دروازه‌هایی به نام «دسته و کنترلر» وارد آن‌ها شده است. در قسمت دوم از تاریخچه کنسول‌های بازی، نگاهی می‌اندازیم به این دنیای جدیدی که با نسل چهارم بازیهای ویدیویی به خانه‌های مردمان آمد. روایت سال‌هایی دور اما صفاتی نزدیک و آشنا که برای کودکانی که با این کنسول‌ها آشنا بودند، شنیدنی است.
نسل چهارم: سگا و نینتندو، دوستان همیشگی!
آغاز نسل چهارم و کنسول‌های معروفش، با یک کنسول کمتر شناخته شده همراه بود. شرکت ان‌ای‌سی (NEC) مسئولیت آغاز این نسل را با عرضه کنسول PC Engine در ژاپن و TurboGrafX-16 در ایالات متحده، بر عهده گرفت. نسل چهارم یک قدم به شدت بلند برای ادامه حیات بازیها به شمار میرفت. نسل چهارم، دوره آغاز «محدوده ۱۶ بیتی» بود. یک تغییر بزرگ در جلوه‌های بصری و بازیهای ویدیویی که به حضور بازیهای مشهور و بزرگی مانند Street Of Rage و Final Fantasy انجامید. کنترلرهای جدید با دکمه‌های بیشتر و طراحی قوی‌تر، بازهم شیوه بازی‌کردن بازیکنان را تغییر دادند. رزولوشن دوباره افزایش یافت و صداها به وضوح کیفیت بیشتری داشتند. خوشبختانه، رقابت بزرگ میان سگا و نینتندو از نسل سوم، به نسل چهارم رسید و هنوزهم در نسل چهارم، در دو طرف میدان، نینتندو و سگا بودند. متاسفانه آنچه باعث آغاز نسل چهارم شده بود، خود موفق نشد تا زنده بماند. درنهایت کنسول توربوگراف‌ایکس-۱۶ در سال ۱۹۹۴ از خط تولید خارج شد و تا پایان عمرش، ۵٫۸ میلیون نسخه فروخت.
سگا با داشتن برگ برنده‌ای مانند سگا مگا درایو، سونیک را برای رقابت با ماریو به میدان فرستاد. یک جدال تاریخی که درنهایت باعث محبوب شدن هردوی این شخصیت‌ها شد. از زمان پایان عمر اصلی کنسول تاکنون، مدل‌های جدیدی از این محصول عرضه شده است.
نسل چهارم هم قطعاً سرورانی داشته است. پادشاهان نسل چهارم هراندازه که رقابت را جدی‌تر می‌گرفتند، محبوبیت بازیهای ویدیویی نیز میان مردم بیشتر میشد. حماسه در نسل چهارم، با سگا و کنسول جدیدش، یعنی SEGA Mega Drive یا گاهی اوقات، SEGA Genesis ادامه پیدا می‌کند. قیمت ۱۹۰ دلار در زمان عرضه، در برابر ۲۰۰ دلار برای کنسول جدید نینتندو تغییر زیادی در بحث قیمت ایجاد نمی‌کرد. کنسول مگا درایو در سال ۱۹۸۸ برای اولین بار در ژاپن عرضه شد و حیات آن تا سال ۱۹۹۷ ادامه داشت. کنسول جدید سگا بیشتر از ۳۰ میلیون واحد فروخت که بخش بزرگی از بازار آن زمان را تشکیل میداد. سگا با داشتن برگ برنده‌ای مانند سگا مگا درایو، سونیک را برای رقابت با ماریو به میدان فرستاد. یک جدال تاریخی که درنهایت باعث محبوب شدن هردوی این شخصیت‌ها شد. سونیک که مثل همیشه آماده بود، یک پرش بلند در فروش داشت و درنهایت، ۱۵ میلیون نسخه از بازی Sonic The Hedgehog فروش رفت تا نامش در تالار مشاهیر تاریخ بازیها ثبت شود. بعدها، قسمت دوم این بازی با نام Sonic The Hedgehog 2 منتشر شد که ادامه‌ای برای ماجراهای سونیک و دوستانش بود. بازی در بهترین زمان ممکن و در سال ۱۹۹۲ منتشر شد تا زندگی سونیک به همین سادگی‌ها پایان نیابد تا به عنوان پای ثابت دنیای بازی شناخته شده باشد. بازیهای Street Of Rage 2 و عنوان محبوب Super Street Fighter II نیز راه خودشان را به این کنسول سربلند پیدا کرده بودند. بازی‌هایی که هرکدام در گذشته، شایستگی خود را ثابت کرده بودند و ادامه موفقیت بازیهای گذشته را دنبال می‌کردند. جالب است بدانید که بازی Castlevania: Bloodline برای این کنسول منتشر شده بود. به تازگی، پس از گذشت ۳۲ سال، مدلی جدید از این کنسول به نام SEGA Genesis Mini عرضه شده که شامل ۴۲ بازی از بازیهای محبوب و پرطرفدار است.
سگا مگادرایو در محدوده ۱۶ بیتی
و اما در طرف دیگر میدان، نینندو حاضر بود. نینتندو برای برنده شدن در نسل چهارم، به شدت متکی به اتفاقات خوبی بود که در نسل قبلی رقم خورده بودند. در سال ۱۹۹۰، کنسول Super Nintendo توسط کمپانی نینتندو در ژاپن با نام Super Famicom منتشر شد. این کنسول البته با نام‌های Super NES یا SNES نیز شناخته می‌شود. یک کنسول به شدت پیشرفته و حتی جلوتر از زمان خود. اگرچه نینتندو کار خود را کمی دیرتر شروع کرد، اما توان پردازشی همراه با محبوبیت این محصول باعث شد تا سوپر نینتندو حتی در نسل پنجم هم نفس بکشد. در زمانی که سگا با وارد کردن سونیک به میدان، ماریو را نشانه گرفته بود، با انتشار بازی Super Mario World ورق برگشت و این بازی بیشتر از ۲۰ میلیون نسخه فروخت. موفقیت کنسول سوپر نینتندو غیرقابل انکار است. نینتندو نگاه عمیق خود را نسبت به آینده بازار از دست نداده بود و با طراحی ساده، ولی قوی به همراه بازی‌هایی که محبوبیت خود را قبلاً به طور کامل بالا برده بودند، به سختی به سگا تنه می‌زند. بازی The Legend Of Zelda: A Link To The Past دوباره یک مجموعه فراموش‌نشدنی را به عرصه بازیها بازگردانده بود. علاقه شدید بازیهای نینتندو به داستان‌گویی از همان ابتدا مشخص بود. بعدها دوباره ماریو با بازی Super Mario Kart برگشت. یکی از موفق‌ترین بازیهای این کنسول که در جایگاه سومین بازی پرفروش سوپر نینتندو ایستاده است. روند مهاجرت بازیها از ژاپن به آمریکای شمالی ادامه پیدا کرده بود و سومین بازی از مجموعه Final Fantasy وارد ایالات متحده شده بود. بازی Final Fantasy VI که از قدیمی‌ترین مجموعه بازیهای زنده شمرده می‌شود. در سال ۱۹۹۴، بازی Super Metroid نیز برای کنسول جدید نینتندو عرضه شد تا این نام یک مجموعه وسیع از بازیهای درجه یکِ مخصوص نینتندو، و بازیهای محبوبی باشد که مانند Street Fighter II از دستگاه‌های آرکید به کنسول‌های خانگی آمده‌اند داشته باشد. سوپر نینتندو با فروشی بیشتر از ۴۹ میلیون واحد، کنسول سگا را پشت سرگذاشت تا ماشین موفقیت‌هایش مدت زیادی روشن بماند.
نگاهی به ظاهر سوپر نینتندو؛ همزمان با جهانی شدن بیشتر بازیها، بیشترین فروش کنسول سوپر نینتندو در آمریکای شمالی رقم خورد. بعدها، مدلی جدیدتر از سوپر نینتندو با نام SNS-101 منتشر شد.
یکی دیگر از کنسول‌های قوی نسل چهارم، کنسول Neo Geo بود. ترکیبی از دستگاه‌های آرکید و کنسول‌خانگی که از کارتریج پشتیبانی میکرد. توان پردازشی بالای این کنسول، محصول کمپانی ژاپنی SNK باعث شده بود تا بازیهای این محصول از کیفیت بسیار بالایی برخوردار باشند. بازی Samurai Shodown نیز محصول SNK بود که در آن زمان یکی از بهترین‌ها در زمینه جلوه‌های بصری بود. در ادامه، یک کنسول دیگر توسط این کمپانی با نام Neo Geo CD منتشر شد که به جای کارتریج، از لوح فشرده پشتیبانی میکرد. دقیقاً همان‌کاری که سگا با انتشار کنسول SEGA CD انجام داد. در آن سال‌ها، کمپانی فیلیپس نیز با عرضه کنسول خانگی خود یعنی Philips CD-i وارد رقابت شد. نسل چهارم البته، دوران خیزش دوباره کنسول‌های دستی و قابل حمل بود. آتاری مثل همیشه با دستی پر به میدان آمده بود. کنسول دستی Atari Lynx در سال ۱۹۸۹ منتشر شد و اولین کنسول دستی بود که صفحه‌نمایش رنگی داشت. درنهایت آتاری موفق به فروش ۳ میلیون واحد از این کنسول شد. البته رقبای این کنسول هم کم نبودند. کنسول دستی نینتندو نیز در سال ۱۹۸۹ با نام Game Boy منتشر شد و با فروشی در حد ۱۱۸ میلیون واحد تا سال ۲۰۰۳ تمامی رقیبان خود را کنار زد. در ابتدا، این کنسول دستی صفحه‌نمایش سیاه و سفید داشت که در مدل‌های بعدی، مانند کنسول دستی آتاری شاهد رنگ‌های مختلف بودیم. اگرچه بعداً، کمپانیهای زیادی دست به تولید کنسول‌های دستی زدند تا بخش جدیدی از بازار بازیها را به خود اختصاص دهند، اما درآخر هیچکدام در حد کنسول دستی نینتندو همراه با بازیهای محبوبی مانند Tetris موفق نبودند. درهرصورت، سگا هم وارد میدان شد و در سال ۱۹۹۰، کنسول SEGA Game Gear را وارد بازار کرد. فروش ۱۱ میلیون واحدی این محصول نسبت به دیگر رقبا تحسین برانگیز بود و موفق شد تا کنسول آتاری را پشت سر بگذارد. کمبود بازیهای مناسب اما، نتوانست کنسول سگا گیم گیر را به به نینتندو برساند. اولین کنسول نسل چهارم هم، با عرضه کنسول دستی TurboExpress نسخه‌ای کوچکتری از توربوگراف‌ایکس را به همگان معرفی کرد. کنسول‌های دستی دیگری مانند Watara Supervision نیز منتشر شدند که قابلیت‌های جذابی مانند اتصال به تلویزیون داشتند.
کنسول دستی محبوب Game Boy محصول نینتندو
نسل پنجم: قطار بازیهای ویدیویی به مقصد می‌رسد
بازیهای ویدیویی تا همین‌جا هم مسیری طولانی را پیموده بودند. از لامپ‌های پرتوی کاتدی تا بازی‌هایی که مدام گسترده‌تر و پرحرف‌تر می‌شدند. قطار بازیهای ویدیویی در نسل پنجم به مقصد می‌رسد و دیگر بازیها بخش‌هایی جداناشدنی از این دنیا بودند. تاریخی که از یک اتصال الکتریکی ساده شکل گرفت و شخصیت‌هایی چندلایه و عمیق ساخت. حالا که بازیها برای خود جایی ثابت در تاریخ دنیا گرفته بودند، وقتش بود تا در سال ۱۹۹۳ نسل پنجم آغاز شود. نسل پنج بازیها، زمان خداحافظی با عناوین دویعدی و کارتریج‌ها بود. شروع یک عصر جدید در بازی‌سازی که با عرضه کنسول ۳DO همراه شد. طلسم اولین کنسول‌های هر نسل هنوزهم ادامه داشت و مثل بسیاری دیگر، این کنسول با قیمت ۷۰۰ دلاری خود در زمان عرضه، و فروشی نزدیک به ۲ میلیون واحد هیچگاه کنسول محبوب و موفقی شناخته نشد. در همان سال، آتاری به سرعت وارد میدان شد و با معرفی و انتشار کنسول Atari Jaguar به نسل پنجم آمد. کنسول جدید آتاری برخلاف اولین کنسول نسل هنوزهم از کارتریج‌ها پشتیبانی میکرد و کمبود بازیهای نمادین و پرچمدار برای آن مثل روز روشن بود. نسل پنجم، شکستی تلخ و دراماتیک برای آتاری محسوب میشد. بعدها کمپانی به شدت در تلاش بود تا با ارائه قطعات جانبی ویژگی اجرای دیسک‌های نوری را به دستگاه خود اضافه کند اما ضربات و آسیب‌هایی که از تصمیم اول خورده بود، آنقدر عمیق و اساسی بودند که دیگر راهی برای جبران این شکست بزرگ در نسل پنجم نمانده بود و آتاری پس از سه سال تولید این کنسول را متوقف کرد، و یک خداحافظی نصف‌ونیمه از ساخت کنسول‌های بازی برای آتاری رقم خورد. در نسل پنجم، همانند گذشته برخی از کمپانیهای جدید و قدیمی شانس خود را برای حضور در جمع برترین‌ها امتحان کردند. مانند اپل و باندای که به همراه یکدیگر، یک دستگاه سرگرمی جدید ساختند. شرکت NEC هم دست‌به‌کار شد و کنسول PC-FX را عرضه کرد. نسل پنجم شاهد کنسول‌های ژاپنی زیادی بود. محصولاتی مثل FM Towns Marty و Playdia که اغلب، ایده‌های متفاوتی را دنبال می‌کردند و هیچگاه به کنسول‌های برتر آن دوره تبدیل نشدند.
نگاهی به کنسول Atari Jaguar
دوستان همیشگی در نسل چهارم، بازهم به همراه یکدیگر به نسل جدید بازیها کوچ کردند. نینتندو در سال ۱۹۹۶ یکی از بهترین کنسول‌های مجموعه را در نسل پنجم با نام Nintendo 64 منتشر کرد. با اینکه این کنسول هنوزهم از کارتریح‌ها پشتیبانی میکرد، اما مجموعه بازیهای پرطرفداری که جای خود را در دل هواداران بازکرده بودند و قدرت پردازشی بالای آن، به طرز معجزه‌آسایی نینتندو ۶۴ را هنوزهم میان بهترین‌ها قرار می‌دادند. قیمت ۲۰۰ دلاری این کنسول در زمان عرضه بسیار مناسب بود و نینتندو توانست تا پایان عمر این کنسول، بیشتر از ۳۲ میلیون واحد بفروشد. بازیهای باکیفیتی در نینتندو ۶۴ قابل اجرا بودند، اما تعداد بازیهای این کنسول نسبت به بعضی از رقبا کم بود و با توجه به عقب ماندن از سرعت دیسک‌های نوری، نینتندو نتوانست در صد جدول فروش قرار بگیرد. هنوزهم ماریو مهره مار نینتندو به حساب می‌آمد. بازی Super Mario 64 (با بیشتر از ۱۱ میلیون نسخه فروش) به همراه کنسول منتشر شد و یکی از بهترین بازیهای سه‌بعدی نسل پنجم بود. اولین بازی سه‌بعدی از مجموعه The Legend Of Zelda نیز با نام Ocarina Of Time منتشر شد که یکی از بازیهای تاثیرگذار آن دوران به حساب می‌آمد. در ادامه یک نسخه دیگر از این مجموعه به نام Majora’s Mask منشر شد تا طرفداران نینتندو در نسل پنجم باکیفیت‌ترین بازیهای ممکن را داشته باشند. لیست بازیهای خوب نینتندو ۶۴ به همین‌جا ختم نمی‌شود. بازیهای باکیفیتی مانند Rayman 2: The Great Escape و GoldenEye 007 را به این لیست اضافه کنید. پس از کنسول نینتندو ۶۴، شاهد انتشار کنسول دستی Game Boy Color بودیم. کنسول دستی جدید نینتندو در نسل پنجم از همه لحاظ نسبت به نسخه قبلی ارتقا یافته بود و رقیب دیگر کنسول‌های دستی مطرح آن نسل مانند Sega Nomad (کنسول دستی سگا) و Neo Geo Pocket بود.
کنسول نینتندو ۶۴ به‌شدت به بازیهای نمادین و محبوبش وابسته بود. فروش ۱۱ میلیون نسخه‌ای سوپرماریو ۶۴ خود بخش بزرگی از موفقیت نینتندو در نسل پنجم شمرده می‌شود.
سگا که نمی‌خواست دوستانش را به همین سادگی فراموش کند، در سال ۱۹۹۴ کنسول Sega Saturn را منتشر کرد. با قیمتی حدود ۴۰۰ دلار در زمان عرضه که بیشتر از بسیاری از رقبا بود. سگا ساترن پردازنده مناسبی داشت و از لوح‌های فشرده جدید نیز پشتیبانی میکرد. شروع خوب این کنسول در ژاپن با عرضه آن در آمریکای شمالی ادامه پیدا نکرد و پس از مدتی، کنسول نسل پنجمی سگا به شدت دچار مشکل شد. تا سال ۲۰۰۰ میلادی، این کنسول موفق به فروش ۹ میلیون واحد شد که نسبت به رقبای اصلی خود مانند نینتندو ۶۴ و کنسول جدید سونی بسیار کمتر بود. متاسفانه بازیهای این کنسول در مقام و اندازه لیست بلند بازیهای باکیفیت پلی‌استیشن و نینتندو نبودند اگرچه بازیهای خوبی هم مانند Virtua Fighter 2 و Sega Rally Championship میان آن‌ها حاضر بودند. سگا برخی از بهترین بازیهای نقش‌آفرینی و مبارزه‌ای نسل پنجم را در آن سال‌ها منتشر کرده بود. بازی‌هایی مانند Panzer Dragoon Saga و Guardian Heroes مجموعه ارزشمندتری از بازیهای سگا ساترن می‌ساختند.
کنسول SEGA Saturn با فروش ۹ میلیون واحدی خود نتوانست در نسل پنجم موفقیت‌های بزرگ گذشته را تکرار کند.
با ورود سونی به دنیای بازیهای ویدیویی، همه معادلات تغییر کرده بودند. پلی‌استیشن اولین کنسول خانگی سونی بود که در سال ۱۹۹۴ منتشر شد و بزرگترین رقیب نینتندو و سگا شمرده میشد. در کمال تعجب پلی‌استیشن در اولین نسل حضورش رقم رویایی ۱۰۰ میلیون واحد در فروش را رد کرد و تبدیل به اولین کنسول خانگی تاریخ بازیها با این میزان فروش شد. پلی‌استیشن ۳۰۰ دلار در زمان عرضه، هرآنچه که از یک کنسول خانگی در نسل پنحک انتظار میرفت را برآورده ساخت. درایو نوری پیشرفته و بازیهای جدید و باکیفیت به‌کنار، طراحی نوآورانه کنترلرهای مخصوص سونی یعنی دوال‌شاک و ظاهر حرفه‌ای کنسول به همراه یکدیگر تبدیل به یک موفقیت تجاری عظیم شدند. قدرت بالای پلی‌استیشن در پردازش باعث بالارفتن نام این محصول جدید شد و درنهایت لیستی از بهترین بازیهای نسل پنجم، پلی‌استیشن را تا ۱۱ سال بعد، یعنی ابتدای نسل هفتم زنده نگه داشتند. پس از انتشار نسخه اولیه این کنسول، مدلی با طراحی ظریف‌تر با نام PSOne به بازار عرضه شد. بازی Metal Gear Solid برای پلی‌استیشن منتشر شد تا این ایستگاه تجربه بازیهای ویدیویی، شاهد زنده شدن یکی از تأثیرگذارترین بازیهای تاریخ باشد. در سال ۱۹۹۶، بازی BioHazard در ژاپن منتشر شد که بعدها، با نام Resident Evil نیز شناخته شد. کونامی با انتشار بازی Castlevania: Symphony of the Night را برای پلی‌استیشن ساخت تا پرونده این کمپانی در نسل پنجم تکمیل شود. کونامی در آن سال‌ها، با معرفی جریان‌سازترین مجموعه‌های تاریخ بازیهای ویدیویی، چه از لحاظ فروش و چه از لحاظ محبوبیت، خود را همگان ثابت کرد و در مقام بلندی ایستاد. شماره اول Silent Hill که در آینده، یکی از الگوهای بزرگ بازی‌سازان شد، روی پلی‌استیشن قابل بازی بود. در سال ۱۹۷۷ اولین بازی سه‌بعدی مجموعه فاینال فانتزی با نام Final Fantasy VII توسط پلی‌استیشن به همگان معرفی شده بود. کنسول جدید سونی در سال ۲۰۰۰ میلادی، یک مجموعه مخصوص اسکیت‌سواری با نام Tony Hawk’s معرفی کرد که هنوزهم از محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین بازیهای آن دوران پلی‌استیشن به شمار می‌رود. همچنین بازی Taken 3 که از دستگاه‌های آرکید به پلی‌استیشن آمده بود. پلی‌استیشن با معرفی برترین‌های تاریخ، دیگر به یک نماد بزرگ در کنار نینتندو و سگا تبدیل شده بود. اما کسی هنوز نمی‌دانست که در نسل ششم پلی‌استیشن چه غافلگیری‌های بزرگی پشت آن نام خاص قایم کرده است!
سونی با معرفی و انتشار پلی‌استیشن، جدای از موفقیت تجاری، تعریفی جدید از بازی کردن به همگان نشان داد که تأثیرش تا هم‌اکنون واضح و روشن است.
نسل ششم: افسانه‌ای در ایستگاه بازیهای ویدیویی
وقتی قطار بازیهای ویدیویی به مقصد رسید، دیگر کسی نگران آینده این صنعت و این هنر نشد. همه می‌دانستند که این تازه شروع ماجراست و داستانِ ما و بازیها، سال‌های مدیدی ادامه دارد. نسل ششم بازیها، یک ایستگاه فضایی ساخته شد که بازیها و تعاریفی را وارد این دنیای بازی کرد که مشخصاً از روی زمین نبودند. بازیهای جدید، دیگر با کنسول‌های نسل پنجمی راحت نبودند و سرعت بالای رشدشان، نیازمند قطعات جدید و یک نسل جدید بود. سگا در نسل ششم، این‌بار خود مسئولیت آغاز نسل را برعهده گرفت تا شاید طلسم بزرگ را بشکند. نینتندو کنسول GameCube را وارد بازار کرد و مایکروسافت هم با XBOX وارد جریان شد. اما هیچکس خبر نداشت سونی در نسل ششم چه آماده کرده بود. در سال ۱۹۹۸، سگا با کنسول Dreamcast نسل ششم بازیهای ویدیویی را رسماً آغاز کرد. اما غافل از اینکه، طلسم شکست اولین کنسول هنوز تمام نشده بود و سگا دوباره خود را خارج از میدان مبارزه دید. هرچند کنسول دریمکست سگا، ویژگی‌های یکتا و جدید بسیاری داشت که بسیاری از کنسول‌های آن دوره فاقد آن‌ها بودند، اما هیچکس با سگا یار نبود. کنسول ۲۰۰ دلاری که اتفاقاً بازیهای خوبی هم به خودش دیده بود. کنسول سگا دریمکست در سال ۲۰۰۱ از خط تولید خارج شد و با فروش تنها ۹ میلیون واحد، در مقابل دیگر نام‌داران این نسل یک شکست بزرگ به حساب می‌آمد. این اتفاقات باعث شدند تا سگا رسماً آخرین کنسول خانگی خود را منتشر کرده باشد. در این میان بازیهای بسیار خوبی مانند Resident Evil – Code: Veronica و Marvel vs. Capcom 2: New Age of Heroes برای آن منتشر شدند که هرکدام از بازیهای خوب آن دوران بودند. همراه همیشگی سگا یعنی سونیک نیز در نسل ششم حاضر بود. بازی Sonic Adventure 2 در سال ۲۰۰۱ برای کنسول دریمکست منتشر شد و با وجود کیفیت بسیار بالا، این بازی دیر به میدان رسید و نتوانست مانع شکست سگا شود. بازیهای نقش‌آفرینی باکیفیتی مانند Skies of Arcadia برای این محصول حاضر بودند که در ترکیبی مناسب با بازیهای مبارزه‌ای، SoulCalibur (مشترک بین دریمکست و آرکید) یک لیست مناسب از بازیهای باکیفیت را برای این کنسول می‌ساختند.
کنسول Dreamcast یا: آخرین کنسول خانگی سگا
اما در یک‌جای دیگر، در یک ایستگاه دیگر، سونی با انتشار دومین کنسول خانگی خود، دنیای بازیهای ویدیویی را تکان داد. پلی‌استیشن ۲ با معرفی برترین بازی‌هایی که دنیا تاکنون به خود دیده و پشتیبانی جدی و طراحی متفاوت و خاصش، خود را به عنوان یک کنسول از زمانه‌ای دیگر معرفی کرد. درنهایت همین اتفاق هم افتاد و پلی‌استیشن ۲ تا سال ۲۰۱۳ میلادی زنده ماند. بیشتر از ۱۵۵ واحد فروش از این کنسول، پلی‌استیشن را پادشاه بلامنازع نسل ششم بازیها ساخت و رکوردی که هنوزهم دست‌نیافتنی است. هیچ کنسولی در تاریخ به اندازه پلی‌استیشن ۲ فروش نداشت. در سال ۲۰۰۰ میلادی، پلی‌استیشن از میدان رقابت خارج شد و به‌جای آن، پلی‌استیشن ۲ خود را به عنوان یکی از بهترین اتفاقات تاریخ بازیهای ویدیویی معرفی کرد. با قیمت ۳۰۰ دلار در زمان عرضه، و بیش از ۳۸۰۰ بازی که حتی برای بزرگترین کمپانیهای آن دوران هم رقمی سرسام‌آور بود. پس از آن، سونی یک مدل جدیدتر با طراحی ارتقایافته با نام Slimline برای پلی‌استیشن ۲ منتشر کرد. پلی‌استیشن ۲ با آن صدای متفاوت زمان روشن شدنش، و آن تم فضایی به همگان می‌گفت که این محصول یک ایستگاه بازی ساده نیست. یک ایستگاه بازی فضایی است که بازیکن را به ماورای آنچه که تاکنون دیده بود می‌برد. بازیهای بزرگی برای پلی‌استیشن ۲ ساخته شدند که اکنون در تاریخ بازیهای ویدیویی به عنوان نماد شناخته می‌شوند.
راکستار که قبل‌تر، معجزه یک بازی سه‌بعدی جهان‌باز را زنده کرده بود، با انتشار بازی Grand Theft Auto: San Andreas یک پرش بلند در طراحی بازیهای سه‌بعدی رقم زد. محصول سال ۲۰۰۴ که به عنوان پرفروش‌ترین بازی پلی‌استیشن ۲ نیز شناخته می‌شود، با فروشی نزدیک به ۲۷ میلیون نسخه در تالار مشاهیر بازیها سربلند ایستاده است. سری متال گیر دوباره بازگشت و به برکت حضور بازی Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty، پلی‌استیشن ۲ یکی از بهترین بازیهای مجموعه متال گیر را برای خود نگه داشت. پس از آن، بازی Metal Gear Solid 3: Snake Eater هم برای پلی‌استیشن ۲ منتشر شد تا مجموعه‌ای از بهترینهای این سبک در این کنسول دورهم جمع شوند. مجموعه اسکیت‌سواری Tony Hawk’s هم دوباره خودش را به پلی‌استیشن رسانده بود و با عرضه بازی Tony Hawk’s Pro Skater 3 از کاروان بزرگ بازیهای ورزشی این کنسول عقب نماند. شینجی میکامی با بازی Resident Evil 4 دوران تازه‌ای رقم زد و با Gran Turismo 4، پلی‌استیشن ۲ مجموعه‌ای از بهترین بازیهای تاریخ را در هر سبک جمع‌آوری کرده بود. برخی از بازیها و نام‌ها نیز برای اولین بار در پلی‌استیشن ۲ دیده شدند. مانند بازی God Of War که شروعی برای یکی از پرطرفدارترین مجموعه‌های پلی‌استیشن بود و البته بازیهای یکتا و ستایش‌شده‌ای مثل Shadow of the Colossus هم در این میان دیده شدند. اولین بازی از مجموعه Devil May Cry با همین نام توسط کپکام به همگان رسید و Jak and Daxter هم وارد میهمانی شدند.
پلی‌استیشن ۲ با آن صدای متفاوت زمان روشن شدنش، و آن تم فضایی به همگان می‌گفت که این محصول یک ایستگاه بازی ساده نیست. یک ایستگاه بازی فضایی است که بازیکن را به ماورای آنچه که تاکنون دیده بود می‌برد.
مایکروسافت که در نسل‌های گذشته، فعالیت‌هایی شبیه به آزمون و خطا داشت، در نسل ششم اما، به سرعت تبدیل به یک برند مطرح در زمینه بازیهای ویدیویی شد. مایکروسافت کنسول XBOX را در سال ۲۰۰۱ منتشر کرد. به لطف تجربه مایکروسافت در بخش‌های دیگر صنعتی، کمی پس از عرضه ایکس‌باکس، شبکه XBOX Live راه‌اندازی شد که صدای یک تغییر بزرگ در شیوه و سبک بازی‌کردن بود. یک سرویس جدید که به خریداران این کنسول اجازه میداد تا با یکدیگر در ارتباط باشند و بازیهای مختلف را با اتصال به این شبکه تجربه کنند. همین یک مورد از نوآوری‌های ایکس باکس کافی بود تا نام این کنسول به‌سرعت مطرح شود و طرفداران زیادی برای خود پیدا کند. کنسول ایکس باکس تا سال ۲۰۰۹ میلادی زنده بود و بیشتر از ۲۴ میلیون واجد فروخت که این محصول را موفق‌تر از کنسول جدید سگا می‌ساخت. بازیهای باکیفیتی برای کنسول مایکروسافت منتشر شدند که بدون شک از بهترینهای نسل ششم بودند. برای مثال بازی Halo: Combat Evolved از بهترینهای این کنسول نسل ششمی و البته قدرتمند بود. پس از آن، بازی Halo 2 در سال ۲۰۰۴ منتشر شد. Halo 2 محبوب‌ترین بازی این کنسول بود که از همان ابتدا طرفداران زیادی پیدا کرد. بازی Ninja Gaiden Black یک بازی متفاوت بود که XBOX به خوبی از آن استقبال کرد.
برخی بازیها نیز، ابتدا روی کنسول جدید مایکروسافت منتشر شدند و سپس به دیگر پلتفرم‌ها راه یافتند. مانند بازی Tom Clancy’s Splinter Cell که اولین بازی از مجموعه‌ای با همین نام بود. استودیو بایوور نیز با ساخت بازی Star Wars: Knights of the Old Republic طرفداران این نام محبوب را به کنسول XBOX دعوت میکرد. در سال ۲۰۰۵ بازی Forza Motorsport برای ایکس باکس منتشر شد تا از همان ابتدا رقیب قدرتمند سری Gran Turismo در پلی‌استیشن باشد. این کنسول با قیمت ۳۰۰ دلاری در زمان عرضه، تفاوت زیادی با دیگر رقبا ایجاد نکرد، اما با توان پردازشی بالا، بازیهای خوب و نوآوری‌های مخصوص مایکروسافت، فضای زیادی برای پشرفت آزاد کرد که در نسل بعدی بیشتر مشاهده شد.
کنسول نسل ششمی مایکروسافت، XBOX، با یک شروع خوب، فضای زیادی برای پیشرفت در نسل هفتم آزاد کرد.
با وجود حضور تمام رقبای جدید، نینتندو به این سادگی‌ها فراموش نمیشد. کنسول نسل ششمی نینتندو یعنی Game Cube در سال ۲۰۰۱ وارد بازار شد. قیمت ۲۰۰ دلاری این محصول در زمان عرضه نسبت به دیگر رقبا کمتر بود اما این کنسول درنهایت نتوانست موفقیت‌های خوب گذشته را تکرار کند. فروش ۲۱ میلیون واحدی این کنسول اگرچه از دوست قدیمی یعنی سگا بهتر بود، اما انتظارات را برآورده نکرد. به نظر می‌رسید که کم‌کم، سگا و نینتندو باید جای خود را به سونی و مایکروسافت می‌دادند تا چرخ بازیها، بچرخد. هرچند کنسول گیم‌کیوب ویژگی‌های خاص خودش را داشت، اما به شدت در بحث بازیها عقب افتاده بود و کنسول پلی‌استیشن ۲ به تنهایی هزاران بازی باکیفیت داشت. کنسول گیم‌کیوب درکنار کنسول دستی جدید نینتندو، یعنی Game Boy Advance یک پکیج باکیفیت از محصولات نینتندو را تشکیل می‌دادند. یکی از بهترین بازیهای کنسول گیم‌کیوب Resident Evil 4 بود که ابتدا برای این کنسول عرضه شد. افسانه زلدا دوباره به این کنسول بازگشت و بازی The Legend of Zelda: The Wind Waker را معرفی کرد. در سال ۲۰۰۶، یک بازی دیگر از این مجموعه با نام The Legend of Zelda: Twilight Princess منتشر شد تا لیست را کامل کند. بازی Super Smash Bros. Melee در سال ۲۰۰۱ با حضور ماریوی دوست‌داشتنی برای گیم‌کیوب منتشر شد و پس از آن، ماریو با بازی Super Mario Sunshine یک بازگشت طوفانی از خود نشان داد.
نینتندو که در نسل‌های گذشته، توانایی خود را در ساخت کنسول‌های دستی نشان داده بود، دوباره وارد کار شد. در سال ۲۰۰۱، کنسول دستی جدید از خانواده گیم‌بوی با نام Game Boy Advance به بازار آمد. یک کنسول قابل حمل قدرتمند که سعی داشت موفقیت‌های قبلی را تکرار کند. پشتیبانی از کارت‌های مخصوص بازی و طول عمربالای باطری همه و همه باعث شدند تا بازیهای باکیفیتی برای این کنسول دستی منتشر شود. این محصول بیشتر از ۸۱ میلیون واحد فروخت که یک موفقیت تجاری بزرگ دیگر برای نینتندو رقم بخورد. نسل ششم شاهد حضور تعداد زیادی از کنسول‌های دستی مختلف بود. محصولاتی مثل Neo Geo Pocket Color (محصول شرکت NEC)، یک کنسول دستی پیشرفته با نام Tapwave Zodiac و حتی نسخه ارتقا یافته کنسول دستی نینتندو با نام Game Boy Advance SP حضور داشتند تا رقابت حسابی گرم شود.
کنسول GameCube محصول نینتندو: جالب است بدانید نینتندو و پاناسونیک به کمک یکدیگر یک کنسول جدید اما شبیه به گیم‌کیوب با نام Panasonic Q ساختند.
نسل ششم، زمان خداحافظی بود. خداحافظی با قهرمانانی که خاطره‌سازی کردند و بزرگانی که جای خود را به نام‌های جدید دادند. به نظر می‌رسید که کم‌کم، سگا و نینتندو باید جای خود را به سونی و مایکروسافت می‌دادند تا چرخ بازیها، بچرخد. خداحافظی با دوستان قدیمی، بازیها را مجبور به پیشرفت کرد تا افسانه‌هایی جدید وارد دنیا شوند؛ ستاره‌های درخشانی در آسمان نسل هفتم.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- مدیرعامل پلی استیشن: Uncharted برای همیشه صنعت گیمینگ را دگرگون کرد
- چرا GTA IV بهترین ساخته راکستار است؟
- مروری بر عملکرد محتوایی ایکس باکس و پلی استیشن در سال ۲۰۲۴
- گزارش: Intergalactic: The Heretic Prophet شامل عناصر وحشت خواهد بود
- برخی توسعه‌دهندگان معتقدند که دنبال کردن گرافیک پیشرفته در بازیهای AAA دیگر امکان‌پذیر نیست
- تعجب تهیه‌کننده Gears of War نسبت به رویکرد Assassin’s Creed حول روایت در ژاپن
- دیجیتال فاندری ۳ بازی برتر سال ۲۰۲۴ از نظر گرافیک بصری را مشخص کرد
- ۱۰ بازی برتر سال ۲۰۲۴ به انتخاب آرمین مُکاری، نویسنده
- گپفا ۲۷؛ پنج بازی برتر شما در سال ۲۰۲۴
- استراتژی ریسکی Xbox که ۱۰ سال آینده آن را تعریف خواهد کرد
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقدها و نمرات فصل دوم سریال Squid Game 
بازیگر فیلم Baby Driver در سن ۱۶ سالگی درگذشت 
۱۵ شخصیت زن برتر انیمه Demon Slayer 
نقد سریال گردن زنی | یک قدم بعد از فاجعه 
پیشنمایش جدیدی از فیلم The Monkey منتشر شد 
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
نسخه باکیفیتتر تریلر رونمایی GTA 6 روی وبسایت Bilibili کشف شد 
تاریخ اکران بازسازی فیلم Anaconda مشخص شد 
باکس آفیس | رقابت تنگانگ فیلم Mufasa با Sonic the Hedgehog 3 
بهترین فیلمهای دیزنی شبیه به انیمیشن Moana
- نسخه باکیفیتتر تریلر رونمایی GTA 6 روی وبسایت Bilibili کشف شد
جدیدترین روش دریافت سی پی رایگان کالاف 
مروری بر عملکرد محتوایی ایکس باکس و پلی استیشن در سال ۲۰۲۴ 
برخی توسعه‌دهندگان معتقدند که دنبال کردن گرافیک پیشرفته در بازیهای AAA دیگر امکان‌پذیر نیست 
پلی استیشن میخواهد بازیهای قدیمی خود را احیا کند 
چرا GTA IV بهترین ساخته راکستار است؟ 
تریلری از همکاری Squid Game و Call of Duty Black Ops 6 منتشر شد + تاریخ انتشار 
مدیرعامل پلی استیشن: Uncharted برای همیشه صنعت گیمینگ را دگرگون کرد 
کارگردان Astro Bot: فکر نمی‌کردیم جایزه بهترین بازی سال را ببریم 
تعجب تهیه‌کننده Gears of War نسبت به رویکرد Assassin’s Creed حول روایت در ژاپن
- نقدها و نمرات فصل دوم سریال Squid Game
- بازیگر فیلم Baby Driver در سن ۱۶ سالگی درگذشت
- ۱۵ شخصیت زن برتر انیمه Demon Slayer
- نقد سریال گردن زنی | یک قدم بعد از فاجعه
- پیشنمایش جدیدی از فیلم The Monkey منتشر شد
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- تاریخ اکران بازسازی فیلم Anaconda مشخص شد
- باکس آفیس | رقابت تنگانگ فیلم Mufasa با Sonic the Hedgehog 3
- بهترین فیلمهای دیزنی شبیه به انیمیشن Moana
الیویا هاسی بازیگر فیلم Romeo and Juliet درگذشت
نظرات
یادشون بخیر سگا ps1ps2چ دوران عالی بودن چ بازی هایی میکردیم دوران بچگی و مدرسه
اسپم:
سونی اعلام کرده که TLOU P2 برنده بهترین بازی ماه ژون بر اساس نظر پلیر ها شده!
لطفا خبر رو پوشش بدید ممنون!
اقای غزالی ممنون به خاطر قسمت دوم این پست خاطره انگیز. واقعا چه دوران جادویی بود فکر کنم از نسل چهارم به بعد نوبت قدم گذاشتن گیمر های ایرانی به یه سطح بالاترم بود . من قطعا بهترین دوران گیمینگم از سگا تا سونی ۲ بود(البته من همیشه از گیم لذت میبرم) میتونم چند کتاب خاطره بنویسم راجبش ،،،، پیرامون بحث هایی که این روز ها به وجود اومده در مورد تعصب رو برند و بازی هایی خاص منو خیلی به فکر برد و به این نتیجه رسیدم از نسل ۴ تا ۶ چیزی به نام تعصب افراطی وجود نداشت و همه فقط داشتن لذت میبردن ولی الان گاهی آنقدر تعصب بالا میره که طرف وقتی انتقاد میکنه باید آماده شنیدن خیلی چیزای غیر منطقی بشه !
.
.
یه سری فن های ایکس باکس پلی استیشنو مسخره میکنن یه سری فن های پلی استیشن ایکس باکس رو مسخره میکنن و اینا همش به خاطر تعصب افراطی رو برند و بازی هست یادمه یکبار یکی بهم گفت چون تو فلان انحصاری پلی استیشن ۴ رو بازی نکردی پس گیمر نیستی بنده خدا خبر نداشت قبل اینکه بتونه تنهایی بره دستشویی من داشتم سونی ۱ بازی میکردم منم به روش نیاوردم 😀 …. خواستم بگم تعصب افراطی الان بلای جان بسیاری از گیمر ها شده و این تعصب افراطی باعث میشه حرف هایی زده بشه که اصلا با هیچ عقل و انسانیت جور در نمیاد به خاطر همینه که وقتی حرف سگا یا سونی ۱ یا ۲ میشه همه یه جوری راجبش حرف میزنن که انگار بهترین دوران زندگیشونه ،،، اره bro تعصب افراطی نبود اخرش یه کری خوندن بود سر اینکه کی بازیش بهتره …. بحث مفصلی هست
.
.
با درود بر آقای غزالی عزیز
سلام محسین جان عزیز. خیلی ارادتمندم. یادش به خیر. شما که بزرگتری اما ما زمانی که سگا مگادرایو بازی میکردیم، اصلاً نمی‌دونستیم کنسول‌های دیگه وجود دارند!! چه برسه به اینکه کل‌کل و دعوا داشته باشیم! و واقعاً هم کیف میکردیم دیگه واسه خودمون اصلاً بحث دیگری نبود جز بازی. بعداً دیگه بحث‌های تجاری یکم پررنگ‌تر شدند و این به اون می‌زد تا برنده بشه. هرچند وقتی نگاه می‌کنیم، میبینیم این رقابت‌ها باعث شدند که نینتندو و سگا هردو پبشرفت کنند و سونیک و ماریو بیان بالا. امیدوارم رقابت سونی و مایکروسافت هم همین نتیجه رو بده درنهایت.
واقعاً محسن جان درست میگی. متوجه هستم که دغدغه‌ات چیه، باید حواسمون باشه. چون کسانی که تعیین میکنند کدوم کنسول خوبه کدوم بازی خوبه و ارزش میدن ما هستیم. باید حواسمون باشه داره چه اتفاقاتی میفته تا این دنیای بازیها که این همه افتخار داره توش و تجربه قشنگ، خراب نشه به همین سادگی. چون فضای مسموم همه جا داره وارد میشه. همه جا هست.
بازم من از شما تشکر میکنم محسن جان. همه تشکر از منه. ممنونم که هستی. کلاً صحبت کنیم بهتره در پست‌ها و به‌نظرم اگر این جو رو نگه داریم که کاربر و نویسنده با همدیگه صحبت کنند سر هر پست که همین الانشم هست دیگه خستگی وجود نداره. امتیاز گیمفاست این افتخار گیمفاست. نویسنده و کاربر مثل رفیقند اینجا.
خسته نباشی :rose: :cowboy:
من مخلص و کوچیک شما هستم ، من انقدر شماها و این سایتو دوس دارم که هر روز سر زدن بهش شده دغدغه برام مثل قدیما انگار دارم میرم کلوپ با رفقا ،،،،، ممنون که هستین :heart:
من واقعیتش لیاقت این کلمات رو ندارم محسن عزیز. نفرما رفیق. در اندازه‌اش هم نیستم حتی. لطف داری شما. منم همینطور بچه‌های اینجا رو اونقدر دوست دارم که گاهی میگم هر یک هفته یکبار هم کمه! و همیشه منتظرم تا یادبگیریم از هم صحبت کنیم. تشکر باید از من باشه نه از شما. لطفاً محسن جان همین که نظر میدی تا من یادبگیرم و بهتر بشم خودش یک دنیا محبته
:yes: :cowboy: :heart:
این مقاله رو خوندم و دلم نیومد کامنت نزارم و یک تشکر حسابی از شما نکنم غزالی جان منو بردی به دوران قدیم کنسول سگا و بازی های رویایی Streer Of Rage بهترین بازی واسه من بودش و تا الانم گاهی بازیش میکنم من در واقع تمام وقت گیمینگ خودم رو پای بازی های داستانی میزارم و این عقیده منه که آنلاین بازی کردن(البته به جز بازی جی تی ای که هم افلاین هم انلاینش عشقه) رو وقت هدر دادن میدونم چون وقتی وارد این فضا بشی خیلی هم اعتیاد اوره و کاری میکنه علاقه ت و انگیزه ت برای بازی های داستانی کمتر بشه اینو توی داداش خودم دیدم داداش هم اکثر وقتش رو توی آنلاین میگذرونه و این روزا که خیلیا آرزوی بازی کردن لست ۲ و خریدش رو دارن من خریدم اما داداشم بازی کرد تا نصفه ول کرد یا بازی های دیگه مثل گاد و رزیدنت اویل هارو نصفه ول میکنه و میره آنلاین و دیگه یادش میره این فضا واقعا فضایی هستش که تاثیر زیادی هم توی ارائه محتوای داستانی داره مثلا الان شما عملکرد یوبیسافت رو توی نسل ۸ حال حاضر در نظر بگیر با نسل ۷ و ۶ زمین تا اسمون فرق داره و الان هم EA و یوبیسافت تبدیل شدن که کمپانی های که محتوای آنلاین و محتوای داستانی بی ارزشی رو ارائه گیمرها میدن ولی در کل من واقعا عاشق بازی های داستانی که بهترینش بایوشاک اینفینیتی و لست ۲ و سری رزیدنت اویل ها باشن میگذرونم و هی تکرارشون میکنم و سیر نمیشم و درود میفرستم به سازندگانشون من هیچوقت یادم نمیره بایوشاک و اون دی ال سی های باارزشش که ارزش تکرار زیادی دارن کاراکتر های بی نظیر و سری رزیدنت اویل مخصوصا سه گانه اول و اویل ۴ یا سه گانه اساسینس کرید واقعا دیگه مثل این بازیا نمیاد و نخواهد آمد چون میدونم دیگه عمرن از نسل ۹ شاهد شاهکار هایی چون بایوشاک و مافیا ۱ و ۲ و… باشیم و گیمینگ به مسیر درستی حرکت نمیکنه.. موفق باشید و روی همچین مقاله هایی بیشتر کار کنید و ماهم لذت میبریم :beer: :heart:
سلام. تشکر از ماست حقیقتش چون بدون شما و مطالعه شما که ارزش و اعتباری نداره. واقعاً ممنونم نظر لطفتونه. درباره بازیهای داستانی اما، خب اساس کار این بود که بازیها راه فرار باشند، حالا به اشکال مختلفی دراومدند این قضیه؛ داستان هم که پای ثابت زندگی آدم‌هاست، ما هرروز داستان مخصوص به خودمون رو در زندگی داریم. خیلی ارزشمنده داستان‌گویی و داستان رو تجربه کردن حتی، خوندن یا شنیدن هم همینطور. با هیچ چیز قابل مقایسه نیست. داستان خیلی عمق میده به حضور بازیکن در فضای بازی. دراینکه دنیای بازیها ممکنه کج بشه و اشتباه راه بره شکی نیست. گاهی در لبه پرتگاه بوده، بازی‌هایی، افرادی نجاتش دادند. الان هم خیلی دور نیست از لبه همون پرتگاه، اگر بیفته بلندشدنش خیلی سخت و طولانی میشه. امیدوارم اینطور نشه.
همچنین درباره توصیه آخر، قطعاً تمام تلاشم رو میکنم. ممنونم واقعاً. شبتون به خیر باشه.
:yes: :yes: :yes:
به به خیلی خوب بود. تشکر اقای محسن
ببخشید اقای حسین:heart:
سلام آراد عزیز و دوست خوب. فدای سرت معذرت نداره که آقا! مگه قشنگ‌تر از این اسمای عزیز داریم؟ سلامت باشی آرادجان. هرچی می‌نویسیم واسه شماست. تقدیم به شماست. :rose: :rose:
چقدر این جعبه های جادویی برامون خاطره رقم زدن
سلام متین عزیز! شما رو دیگه یادم نمیره شما الان در لیست همیشه حاضرانِ ما هستی! خیلی خوشحالم که کلاً کامنت می‌نویسی. باورت نمیشه چقدر ارزش داره کلاً برای من :rose: . حالا اگر دوست داشتی بگو حتمآً که اولین کنسولی که بازی کردی با اون کدوم بود؟
سلام و درود اقای غزالی گل :-* (نترسین کرونا ندارم)
منم خیلی خوشحالم که مقاله می نویسید
شما هم باورتون نمیشه چقدر برای من ارزش دارید :rose: :heart:
اگه نگم برترین برای من جزو ۳ تا از برترین نویسنده های گیمفایین :heart:
من اولین پلتفرم گیمم pc بود
ولی اولین کنسولم ps1 افسانه ای
از ۳ سالگی گیمو شروع کردم
اولین بازیمم پک من بود
گل شمایی متین عزیز. :rose: نه بابا ترس نداره که. آدما بیشتر ترس دارن این روزا!
خیلی عزیزی متین، شما هم همینطور شک نکن که دل به دل راه داره. محبت حتی اگه گفته نشه میرسه به آدم. حتی با یه سلام علیک ساده. شما هم از رفقای منی. دوستای خوبی پیدا کردم من توی گیمفا.
به به. کلاً کامپیوتر رو نمیشه جدا کرد. من اولین کنسولم سگا جنسیس بود! حالا برعکس من هیچوقت پک من بازی نکردم. من سونیک رو خیلی دوست داشتم! به طرز عجیبی 😎
ممنونم بابت لطفت متین جان، همین که همیشه سرمیزنی توی یاد من هستی و میمونی. من که دوست دارم همیشه بدونم نظرت چیه که خیلی ارزشمنده. :rose: :cowboy:
همونطور که گفتین دل به دل راه داره :heart: :rose:
اره گفتین سونیک
هرچند بازیای بدش بیشتر از خوبا بودن ولی همون بازیای خوبش چنان خاطراتی برامون درست کردن که هزار سال دیگه هم از ذهنمون پاک نمیشه 🙂
:yes: :yes: عزیزی متین جان. گل گفتی
دستتون درد نکنه که خاطراتمون رو زنده کردید :yes: من فقط پلی۱ رو داشتم همراه با سگا.واقعا هردوشون بهترین خاطراتو برام رقم زدن.چقد با سگا مردعنکبوتی،لاکپشت نینجا،سونیک،sunset ridersو..رو بازی میکردم و پلی۱ هم عناوین بسیار خاطره انگیز درایور۲،تیکن۳،کرش بندیکوت،توم ریدر،مدال افتخارو… رو داشت.اما به غیر از اینا دیگه کنسولی نداشتم و خیلی وقته باpc بازی میکنم.بگزریم که لذت گذشته رو نداره 😥 قبلنا همه چیز بهتر بود.به هرحال تشکر که خاطراتو زنده کردید :yes:
سلام علیکم! دست شما دردنکنه رفیق. پلی‌استیشن ۱ که عالی بود هرچند من خودم مدت کمی رو باهاش گذروندم. ولی سگا مگادرایو، عجب چیز جدیدی بود واقعاً. سونیک رو خیلی بازی کردم با Street Of Rage این دوتا پای ثابت بودند. کارتریج‌ها هم که کلاً یه چیز دیگه می‌گفتن! درباره بقیه کنسول‌ها هم، فدای سرتون؛ اونچه که در زندگی مفیدتره رو انتخاب کنید. باور کنید بازی کردن اگر قرار باشه صدمه بزن به زندگی شما اصلاً دیگه جایگاهش رو از دست میده. اگر نمیشه تمرکزتو نرو بذارید روی خودتون!
ولی خب آره! اون زمان، قبلاً دیگه این مسائل حاشیه‌ای خیلی‌هاشون نبودند. هرچند اون حس نوستالژی هم باعث میشه شما خاطرات گذشته رو بیشتر دوست داشته باشید که قابل قبوله.
عزیزید شما. خیلی خوشحال شدم. تشکر از منه. :rose:
عاشق این جور مقاله هام مرسی آقا حسین غزالی مرسی گیمفا
خیلی شرمنده میکنید مارو دیگه! ممنونم نظر لطفه. تشکر از منه. همه‌اش به خاطر شماست. :rose:
بازهم مثل همیشه یک مقاله عالی از آقای غزالی حتا از قسمت اول هم بهتر بود با این که مقاله طولانی بود وقتی تمام شد با خودم گفتم کاش تمام نمی شد باز هم تشکر آقای غزالی از مقاله زیبا شما منتظر شماره بعد هستم واقعا گیمفا نیازمند همچنین مقاله ها هست ممنون بابت مقاله زیبا از شما آقای غزالی :yes: :inlove: :heart: :rose:
سلام خدمت شما ارادت دارم من. اختیار دارید. :rose: واقعاً اگر شما نخونید که ارزش نداره اصلاً. منم حقیقتش دوست ندارم شما کیفیت بد ببینید و واقعاً برای شماست هرچی هست و زحمت بقیه رفقای خوب. حالا اگر شما پیشنهادی هم داشتید لطفا بگید درباره موضوع مقالات آینده که نظر شما خیلی خیلی ارزشمنده. سلامت باشید :rose: :rose: :rose: :cowboy:
آقایی غزالی خیلی لطف کردید باز هم تشکر :yes:
:rose:
هیچ وقت نمیشه دورانی رو که سگا بازی می کردیم با ادوار دیگه مقایسه کرد،جدای از بحث بازی و کنسول که من به شخصه فکر میکنم سگا بهترین کنسولی بوده که باهاش بازی کردم و هیچ وقت اون خاطرات ناب از ذهنم پاک نخواهد شد، باید بگم در اون دوران واقعا کشور و خود ایران جو بسیار خوبی داشت،اره اون موقع تحریم ها هم بودن اما نه به این شدت امروز و هر کسی واقعا سر جای اصلی خودش بود،مهندس کشاورزی سر مزرعه بود،مهندس مکانیک تو تعمیرگاه بود و……….
خود مردم بسیار خونگرم و با ارامش بودن،جو کشور کاملا دوستانه بود و توی همچین جو شیرینی و با اعصاب کاملا راحت کنسول سگا رو روشن می کردم و سگا هم فقط برام خاطرات خوش می ساخت، مردمی که امروز دارینم کاملا Toxic هستن و واقعا نون و کباب هم با دیدن قیافشون به آدم زهر میشه، یاد سگا و مردم گل اون دوران بخیر
سلام ودرود داداش حرف دل منو زدی اون دوران طلایی سگا هرگز تکرار نمیشه دنیا جای خیلی خیلی بهتری بود رویاهایی که سگا برای من ساخت بی‌بدیل هستن اصلا بازهای جدید و کنسوهای جدید روح نداره بازهای مدرن رو اصلا دوست ندارم فقط آرزوی بازی کردن ادامه شنمو ۲ رو داشتم که شاهکار سگا بود سگا برای من یعنی تقدس 🙏🌸🙏
Dreamcast سگا چقدر فناوری پیشرفته ای داشت و چه داستان غم انگیزی براش رقم خورد
لعنت به سونی و مایکروسافت که یکی از خاطره ساز ترین کنسول های تاریخ رو زمین زدن
سعیدجان در اینکه سگا زمین خورد شکی نیست. البته واقعاً هم کنسول بدی نبود. اما خب تعداد کنسول‌ها نسل ششم زیاد شدند واقعاً و فقط اونی ماندگار شد که بهترین کیفیت و بازیها رو ارائه داد. پلی‌استیشن خیلی چیزها میداد به خریدارانش که سگا و نینتندو نتونست اونقدر سروصدا کنند. درعوض نینتندو راهشو پیدا کرد. سگا اما خیلی زود ناامید شد.
بر خلاف نینتندو سگا تجربه شکست کنسول قبلی رو هم داشت و همین باعث شد که این کنسول ریسک بالایی رو واسش داشته باشه
این واقعیت پشت پرده هست که سونی اجازه نداد بازی هایی که انتظار داشتن برای سگا ساخته بشه و صددرصد قصد زمین زدن همیشگیش رو داشتن چون سگا تمام هست و نیستش رو روی این کنسول گذاشته بود
من حتی الان هم تکنولوژی دریم کست رو نگاه میکنم شگفت زده میشم که چطور اون زمان چنین چیزی خلق کردن
اگه همه چیز اونطور که باید پیش میرفت الان به جای یکی از پلی استیشن و ایکس باکس سگا وجود داشت
بله البته. نسل قبلش هم دقیقا به همین شکل. سخت بوده شکی درش نیست. دریم کست خیلی جلوتر از زمانش بود، اما خب مردم که به اینچیزها نگاه نمیکردند. پلی ایستیشن ۲ البته میگم توی چشم مردم حالا جدای از بحث های تکنیکی بازی هاش خیلی خیلی وسیع و گسترده بودند. همچین کتاب‌خانه‌ای واقعاً طلا بود در اون زمان. درباره بحث زمین زدن سگا هم که خب، تجارت و سرمایست. اون قسمتش از چشم ما دوره.
Ea که بازیهای ورزشی رو سگا شناخته شد به سگا خیانت کرد همه اکثرا شرکتا برای سگا دریمکست بازی نمیساختن یه کم کپکام کمک کرد سگا همش خودش بازی ساخت افسوس
من به استاد آقابابایی میگم استاد از الان به شما هم میخوام بگم سلطان چون واقعا برازندتونه
واقعا این حجم از زیبایی در قلم و نوشتار بینظیره
چه مقاله عالی بود بیصبرانه منتظر قسمت بعدی هستیم سلطان غزالی
البته من که سنم کمه و نتونستم با این کنسول های زیبا خاطره انگیزی کنم واس خودم(البته نه اونقدر کم(۱۸)ولی خب بلاخره ما دوران بچگی باید درس میخوندیم و زیاد تو فاز کنسول نبودیم)
خودم تا قبل از ps4 با pc گیم میزدم و واقعا خاطره انگیز بود اون دوران برام واقعا یادش بخیر
موفق و سلامت باشید
سلام سایکوجان! آقا من لیاقتش رو ندارم. حقیقتش رو میگم. واقعاً سایکوجان من نه در حدش هستم و نه شایسته این همه محبتم. اینی هم که میگم به هیچ وجه تعارف نیست. اگر من احساس کنم لیاقت ندارم خیلی صریح میگم. اینا خوبی من نیست، اینی که شما میگی اسم و نام شماست! انعکاس بزرگواری و خوش‌دلیت هست رفیق. :rose: :rose: من سلطان کی باشم اصلاً! هرچی هم دارم از لطف خدا دارم که منت گذاشته بر من.
درباره کنسول‌ها، راستش اصلاً مهم نیست از کی شروع کردید، اون درک و نگاه شما مهمه. اینکه چقدر شما از بازی یادمیگیرید و به بقیه یاد میدید مهمه. هیچ مشکلی نیست اصلاً. دقیقاً اتفاقا کامپیوتر شروع خیلی از بچه‌ها رو رقم زد. یه کامپیوتر داشتن، گفتن یه بازی هم نصب کنیم روش حوصلمون سر نره! بعد این ادامه پیدا کرد.
عزیزی. همچنین شما رفیق. همیشه موفق و موید باشی. :rose: :cowboy:
خیلی ممنون بابت این همه لطف و محبت
نه بابا این چه حرفیه سلطان شکسته نفسی نکنین
این دیگه واسه هممون پیداس که چه قدر مقالات شما جذاب هستند و خواندی
در ضمن یه درخواست ریزی داشتم اگر مشکلی نبود یه گوشه چشمی هم داشته باشین
اینکه خواهشا بیشتر بازی نقد کنید
من خیلی دوست دارم نقد برخی بازی های بزرگ رو به قلم شما بخونم چون بشدت ازش لذت میبرم
خدایا خدایا کجان که ببینن این گیمفا چه جواهراتی داره
چشم حسود کور واقعا(خودتون میدونین کیارو میگم)
گیمفا رو خدایی هر چی هم باشه با هیچ سایت گیم دیگه ای عوض نمیکنم واقعا تکه تک شما و بقیه دوستان هم تک ترش میکنن
شما عزیز ما و تو قلب ما جا داری سلطان
عجب! :cowboy: خب من دیگه چی دارم بگم آخه! از این همه بزرگواری شما هرچند من خودم هم راضی نیستم. به خدا من همیشه میگم وقتی یک نفر یک کلمه قشنگی درباره کسی میگه، این ذات قشنگ و پاکشه، این‌ها صفات خودش هستند که دوست داره در مردم هم ببینه. خیلی گلی شما و رفیق و دوست ما که هروقت نظرش رو بخونم خستگی کار از بین میره. :rose: :rose:
درباره نقد بازیهای بزرگ هم روی چششم سایکوجان. الان که دیگه ناشرای خیلی خوبی گیمفا رو می‌شناسند و شرایط واقعاً عالی شده. درعین حال که من از رفقام توی تحریریه یاد می‌گیرم، سردبیرهم واقعاً خودش گاهی اوقات مدت‌های زیاد کلاً نقد بازی بزرگ نمی‌نویسه و نقد بازیها اکثراً برعهده نویسنده‌های دیگست. یعنی بچه‌ها کامل خودشون آزادند انتخاب کنند. حتماً سعی میکنم روی چشمم رفیق.
سایکوجان، بی تعارف، همین کامنت چندخطی شما ارزشش از مقاله‌های من بیشتره. چون مطالعه و بازخوردت معنا میده به کار من. افتخار میدی شما. جواهر هم شمایی. آخر چه جواهری بالاتر از کاربر برای یک وبسایت و نویسندش. کاربرها تکش میکنند. نظر لطفته واقعاً.
شما هم توی قلب من جا داری سایکوی عزیز! مگه میشه فراموش کرد شما رو. از همون دو سه سال پیش تا الان. :rose: :rose: :rose: هرچی نوشته شده تقدیم به شما :cowboy:
Wow واقعا یادتونه منو از اون ۲ ۳ سال پیش؟
باورم نمیشه اون موقع ها زیاد کامنت نمیدادم
ممنون از شما ما مخلصیم
مگه میشه آدم رفیقای خوش قلب و با مرامی مثل شما رو فراموش کنه؟ من خیلی دقت میکنم به کامنت‌ها. دیگه وقتی شما باشی که صدبرابر. گلی آقا گلی. :rose: :rose:
سلطان رو خوب گفتی.دقیقا قلمِ حسین جان مثل قلمِ سعید جان؛جذابیتِ مخصوص به خودش رو داره.
آقا شما دوتا هم کمر همت بستید که مارو از شدت شرمندگی دق بدید! :cowboy: :rose: من هنوز هم یادمه اولین روزم رو با آقا سعید عزیز. چون من بدون هیچ تجربه خاصی وارد کار شدم و واقعاً با کمک آقا سعید عزیز یادگرفتم و نوشتم ایمان جان. :rose: :rose: الانم که رفقای خوبی مثل شما هستند تا اصلاً آدم خسته نشه، تازه خوشحال هم بشه.
:heart: :heart: :heart: :heart: :heart: :heart: .
بسیار ممنون خستگی آدم در میره :inlove: :heart: :deadrose:
خواهش میکنم. افتخار میدید. با کامنت شما خستگی ما هم در میره. :cowboy:
سلام به حسین غزالیِ عزیز
مقاله‌ای بود که اصلا دوست نداشتم تموم شه اما یه دفعه به خودم اومدم دیدم ای بابا رسیدم به آخرِ مقاله. البته این صدرصد با قلمِ جذابِ شما هم ارتباط داره.باید بگم که از بینِ این جعبه‌های جادویی ؛ دقیقا ۱۶ سال پیش گیمینگ رو برای اولین بار با کنسول sega mega drive 2 شروع کردم.
با تشکر از حسینِ عزیز بابت این مقاله زیبا :rose: :heart: :rose: .
سلام ایمان جان عزیز. چشمات قشنگ میبینه ایمان جان. تقدیم به شماست هرچی نوشته میشه. همین یک کامنت سه یا چهار خطی که شما می‌نویسی ارزشش از مقاله چندین خطی ما بیشتره. :rose:
واقعاً. من هم با سگامگادرایو شروع کردم. البته اون موقع دقیق یادم نمیاد کدوم مدل بود توجه نمی‌کردم. درهرصورت هیچوقت قیافه سونیک از جلوی چشمام نمیرفت اونور! اصلاً یک وضعی بود.
تشکر از منه ایمان جان. بزرگواری شما. :rose: :rose:
خسته نباشید آقای غزالی.واقعا آدم کیف میکنه از این قدرت نوشتن.مقاله بسیار عالی بود.
من گیم رو پونزده سال پیش موقعی که هفت سالم بود شروع کردم با کنسول sega genesis.من شدیدا عاشق سونیک بودم.تا جایی که یادمه mortal kombat هم داشت اون کنسول که دیگه اون زمان ته خشونت بود.واقعا چه بازیایی داشت اون کنسول.اما سونیک یه چیز دیگه بود.من اینقدر بازیش کرده بودم که کل بازیو حفط شده بودم.کل راه ها و مسیرای زیر زمینی مخفی که اگه میرفتیم توش آیتمایی مثل کفش افزایش سرعت پیدا میشد رو حفظ بودم.واقعا چه چیزی بود.
دومین کنسولم هم ps1 بود که روی اون هم بازی محبوبم سری کرش بود و بازی متال گیر که اصلا لامصب یه چیز جدیدی بود.و البته اویل های قدیمی هم نباید فراموش کرد.راستش اگه الان همونا رو بازی کنیم مسخره بنظر میاد ولی اون زمان وحشتناک منو میترسوند.
سومین کنسولم هم که ps2 بود که بیشتر از همه ی کنسولام باهاش خاطره دارم.چی بگم از devil may cry 3 که پونزده بار تمومش کردم.دو نسخه ی اول گاد هم که نگم.یادمه دیسک زیرنویس فارسی گاد ۱ و ۲ تو ایران بود و چه بدبختی کشیدم واسه تموم کردنشون(هی هر بار سر یه لودینگ گیر میکردم.مجبور شدم دیسک هر نسخه رو ده بار بخرم تا بالاخره یکیشون سر لودینگ گیر نکنه.اما در نهایت اون زمان سری گاد تبدیل شد به بهترین فرنچایز زندگیم.مطمئن نیستم چند بار ولی فک کنم حدود ۱۳ یا ۱۷ بار هر کدوم از این دو تا رو تموم کردم.gta sa هم که با اختلاف وحشتناک زیاد بهترین بازی راکستار برای منه رو نگم براتون.یادمه دفتر داشتم واسه رمزاش.همه جا در به در رمز جدید برای بازی بودم.و رزیدنت اویل چهار هم که دیگه اوج خفنی نسل بود.فک کنم اون زمان ده بار تمومش کردم.البته بگذریم از این که روی هر کدوم از پلتفرمای ps3 و ps4 و pc هم حدود ده بار تمومش کردم.
البته بگم تا کنسولای نسل ۶ هیچکدوم مال خودم نبودن.مال داییم بودن که دیگه باهاشون کاری نداشت پس داده بودشون به من که بازی کنم.راستش داییم از قصد از به همین ترتیبی که گفتم کنسولا رو داد بهم که به ترتیب نسل ها برم جلو و بازیای قدیمی رو هم تجربه کنم.چون میدنست اگه از همون اول بهم ps2 رو میداد دیگه قطعا سمت کنسولای قبلی نمیرفتم.
وقتی ۱۳ سالم بود پدرم اولین کنسول خودم رو برام خرید که ps3 بود.فک کنم همون سال اولش داییم بالای ۴۰ تا از دیسک های بازیایی که تموم کرده بود رو بهم داد که همه رو همون سال تموم کردم.محبوب ترینا هم برام از اون بازیا demons souls و darksouls و skyrim و uncharted2 و صد البته دو عنوان uncharted3 و gow3 بودن.از سال ۲۰۱۳ هم تا امروز دیگه با دنیای گیم سینک شدم (بر خلاف اون ۷ یا ۸ سال اول که فقط بازیای قدیمی روی کنسولای قدیمی رو انجام میدادم)
منم داداش کوچیکمو مجبور کرده بودم با همون کنسولایی که من بازی باهاشونو شروع کردم، شروع کنه.واسه همینم الان جفتمون با بازیای نسل چهار به بعد بزرگ شدیم.
قطعا هم جفتمون از این بابت راضی هستیم.اگه به خاطر داییم نبود احتمالا من میشدم یه گیمری که با نسل هفت شروع کرده که چندان جالب نیست.و اگه به خاطر من نبود داداش کوچیکم میشد یه گیمری که با نسل ۸ بازیو شروع کرده که دیگه اصلا جالب نیست.
سلام سروش جان گل. به خدا اینکه شما و رفقای خوب من مثل شما زحمت می‌کشند، کامنت به این بلندی می‌نویسند واقعاً خستگی رو از تن آدم میبره! این کامنت خیلی طولانیه و اگر با موبایل نوشته باشید شما اینو که دیگه حرفی نمیمونه! خیلی لطف داری به من سروش عزیز. واقعاً این داستان درجه یک از شروع دوران بازیت شگفت انگیزه. خیلی کیف کردم از خوندنش و مخصوصاً بخش آخرش : ). :rose:
راستش شما که قطعاً بالاتری اما منم از همین سگای شما شروع کردم. سونیک و Streer Of Rage دوتا بازی بودن که خیلی بازی میکردم. البته بازیهای شبیه به سونیک از مجموعه کارتون‌های اون زمان هم بودند که اونا رو هم خیلی دوست داشتم. سونیک فکر کنم بیشترین بازی بود که بازی میکردم و یادمه خیلی رفتم جلو که بعدش دیگه همون شورش در شهر اومد و دونفری با تمام اعضای خانواده یه دور میرفتیم! دیگه از یه جا بعد سگا رو که گرفتم همه جا با خودم می‌بردمش. تا زمانی که دیگه واقعاً یادم نیست چه بلایی سر این سگای بخش برگشته اومد و این بخش از حافظم شطرنجی شده!! : ). فکر کنم رفت دست بچه‌های فامیل آخرسر و نابود شد! بعدش پلی‌استیشن ۱ خیلی کم بازی کردم چون مال خودم نبود. علاقه خاصی هم نداشتم بهش چون دیگه تا زمان پلی‌استیشن ۲ من نگرفته بودمش. و بعدش کلی با پلی‌استیشن ۲ خاطره داشتم! واقعاً یعنی کنسول خاطره‌های من پلی استیشن ۲ هستش بدون شک. همه صداشون درمیومد جز مامان بزرگمون که حتی اگر توی صورتش هم تلویزیون رو میذاشتی چیزی بهت نمی‌گفت چون نوه‌ش هستی! کنار تنها پسرداییم شب‌ها رو بیدار می‌موندیم و همه رمزای جی تی ای رو امتحان میکردیم تا زمانی که کلی خستمون بشه. واقعاً همه چیز ساده بود برای بچه‌های ساده‌ای مثل ما.
ممنونم سروش عزیز که لطف کردی. :rose: :rose: خیلی گلی.
چقد با اون قسمت از مقاله که سگا شکست خورد غصه خوردم
یه لحظه یاد اون دورانی افتادم که امینم با آلبوم ریوایوال کم آورده بود…..
قهرمان ها ایستاده می میرند….
داداش میگی 《اون دوران》 آدم حس میکنه مال عهد بوق بوده 😀 .همین سه سال پیش بوده دیگه.عمر اون آلبوم از uncharted 4 هم حتی کمتره.
سلام معین جان. بله واقعاً. راستش رو بهت بگم دیگه. وقتی داشتم می‌نوشتم خودم هم غصه خوردم. احساس عجیبی داشت نوشتم این تیکه. چون شما وقتی داری تعریف میکنی یه نفر چطور باخت یکم سخته. بالاخره آدم هرچقدر بزرگتر میشه، قهرمان‌هاش هم بزرگتر و پخته‌ترمیشن و همون قبلیا نمی‌مونند. واقعاً سخته.
بازم ممنونم ازشما معین عزیز :rose:
شیر شیر است گرچه پیر بود :shy:
سلام فقط میخواستم بگم فن بوی توس سایت خیلی زیاد شده یکی به مایکرو توحین کنه کلی لایک میگیره هر کی به سونی کلی دیس لایک (ایموجی پوکر فیس کجاست؟)
:snicker:
سگا کنسول محبوب و دوست داشتنی.ایول.
😐
سلام! خیلی ممنون بابت مقاله…خسته نباشید :heart: :rose:
از بین این جعبه های جادویی من فقط سگامگادرایو و ps1 رو داشتم و اون زمان سنم خیلی کم بود ولی بدون شک خاطرات زیادی رو واسم رقم زدن هر دوشون…سگا واقعا فوق العاده بود من سونیک و sunset riders رو خیلی دوست داشتم و روزی نبود که بازیشون نکنم مخصوصا سانست رایدرز رو که خیلی هم سخت بود و بکوب بازیش میکردم که بالاخره تونستم تمومش کنم(همین چند وقت پیش اومدم دوباره بازیش کردم دیدم همون مراحل ابتداییش رو نمیتونم رد کنم بعد چطور اون زمان تونستم تمومش کنم :rotfl: ) ولی واسه من بهترین خاطراتم مربوط به دوران ps1 هستش و با هیچ چیز عوضشون نمیکنم!با اون بازی های فوق شاهکارش(اون زمان متا هم نبود هرچی میومد بازیش میکردیم یادمه یه بازی بود به اسم C-12 که بازی واقعا فوق العاده ایی بود ولی متاش زرده :pain: من با این بازی هم خیلی کیف کردم ولی بالاخره نتونستم تمومش کنم)…واسه من برترین بازی ps1 رزیدنت اویل ۳ هستش و اوایل که بازیش میکردم حتی نمیدونستم چطور باید تیزاندازی کرد و چطور سیو کرد و خلاصه قسمتی از بازی نبود که معما داشته باشه و من یه ۲ ۳ روز واسش وقت نزارم! و یادمه وقتی تمومش کردم چیزی حدود ۱۶ ساعت زمان برده بود!(با اینکه بازی خیلی کوتاهیه و به راحتی میشه زیر ۴ ساعت تمومش کرد…چه کنیم دیگه اون زمان فقط ۸ سالم بود) ووووو…بعد از ps1 رفتم سراغ pc و تا همین الانشم pc دارم و دیگه سراغ کنسول نرفتم(هرچی ps1 میگرفتم خراب میشد تا زمانی که تعدادشون به ۷ تا رسید!) Ps2 رو نداشتم ولی دلیلی نمیشد که خودمو از بازیایی شاهکارش محروم کنم اکثر بازی های ps2(انحصاری) رو روی pc پلی دادم مثل metal gear solid3 که واسه من بهترین بازی عمره و خلاصه خیلی از بازیهایه دیگه…
بازم میگم خیلی ممنون بابت مقاله ی فوق العادتون و تشکر بابت زنده کردن خاطراتم :yes: :yes: :yes:
سلام خدمت شما من خیلی معذرت میخوام اگر دیر پاسخ دادم. اول از همه من باید تشکر بکنم که مطالعه کردید و خوندید این مطلب رو. برای شماست اینا. الان که میبینم واقعاً بیشتر رفقا مثل شما هستند و دقیقاً همین ترکیب سگا-پلی‌استیشن حاضر بوده. سونیک رو که من بندا خدا از خجالتش دراومدم اما سانست رایدرز رو تاحالا بازی نکردم راستش. واقعاً خاطرات آدم رو یاد زمانی میاندازه که ساده‌تر بود در گذشته. متا رو که بیخیال بشید. معیار همیشه درستی نیست. پلی استیشن ۲ هم که یه لیست کامل از بهترین های هر سبک داشت.
ممنونم. من باید تشکر کنم آقا. اختیار دارید. :rose: :rose: :rose:
مرسی بابت مقاله بسیار خوبتون
یادش بخیر قبلا چقدر سگا بازی میکردیم :-((
سلام حمیدرضا جان. شرمنده دیر پاسخ میدم. مرسی از شما. واقعاً سگا در ایران جای خاصی داره تو قلب مردم. هرچند همه گاهی آتاری و سگا رو یکی میدونند اما بازهم سگا خیلی خاص بود واسه ما. :yes:
مقاله ستودنیه :yes: :heart: :heart: :heart:
شما هم همینطور. حضورتون. نظرتون. ممنونم واقعاً :rose:
یادش بخیر، هنوز بوی پلاستیک نو نینتندو و سگا تو مشامم هست،عاشق دسته شش دکمه سگا بودیم که ۲۴ ضرب کامبت میزدیم باهاش، ما هنوز هم نینتندو و سگا رو داریم با چندتا از بازیها شون، حتی بازی فرار از زندان هم که برای نینتندو بود رو داریمش! دمت گرم برای مقاله
سلام خدمت شما! خب شما دیگه از ما بزرگترین از توصیفات. این یعنی من باید افتخار کنم از این بابت. ممنونم بابت مطالعه. من یکم دیر رسیدم به مورتال کامبت روی پلی استیشن ۱ اولین بار تجربش کردم. راستش فرار از زندان رو هم نمیدونم چیه هیچوقت تجربش نکردم واقعاً.
دم شما گرم بابت کامنت :yes: :yes:
سلام به آقای غزالی ممنون از مقاله زیباتون. :rose:
سلام علیکم شما عزیزی. ممنونم از شما که گلی خودت. :rose:
واقعا ممنونم ازتون . این هفته همش هرروز سایتو چک میکردم که ادامه این مقاله رو بخونم . واقعا خوندن این مقالات پر از نوستالژی و حس خوبه برای من . من اولین کنسولم سگا جنسیس بود سال ۱۳۷۴ . بعدشم که با پلی استیشن افسانه ای تا همین الان ادامه داره . چقدر لذت بخش بود بازی تو کلوپای اون زمان . مخضوضا زمان اوج پلی استیشتن ۲ که بهترین بازیای تاریخو داره . چه لحظاتی بود حتی یاداوریشونم برام لذت بخشه . ممنون برای زحمتی که کشیدید . فقط یه سوال داشتم ادامه داره یا پارت اخر بود ؟
ممنونم . خسته نباشید عزیز
سلام رفیق. امیدوارم حتماً حتما بخونید این پاسخ رو چون من خیلی شرمندم دیر شد پاسخ دادن من. جمله دومتون یعنی نهایت افتخار هستش برای من. شرمنده میشم. خیلی خوشحال شدم که مورد پسندتون بوده. به به. شما که پرازتجربه هستید. سگا برای خیلی از رفقا اولین بود. بعدشم پلی استیشن که به دلایلی در ایران بسیار محبوب‌تره. پلی‌استیشن ۲ اصلا تاریخیه. گاهی اوقات میگم جاش توی موزه‌هاست! من از شما باید ممنون باشم.
راستش درباره سوالتون خیر. پارت آخر نیست چون نسل هفتم و هشتم هم هنوز موندن. به دلیل گسترده شدن مسائل این دو نسل یک مقاله کامل اختصاص داده میشه. بخش سوم هم در راهه که امیدوارم اون هم مورد پسندتون باشه.
سلامت باشید. ممنونم بازم :rose: :rose: :rose:
خوشحالم که دوران گیم من با سگا استارت خورده
من بازی های ویدئویی رو با سگا شناختم
سال ۷۱ بود فکر کنم صبح تا شب میرفتم کلوب و اگه خودم پول داشتم بازی میکردم اگه نداشتم هم بازی بقیه رو میدیدم . واسه ما که تا اون موقع تصاویر کوچیک و کم گرافیک اتاری و نینتندو رو دیده بودیم سگا یه چیز رویایی بود . بازی شورش ۲ و بعدش ۳ و مورتال کمبت و شینوبی و … واقعا با روح و روانمون بازی میکرد . چند سال بعد هر چی پول برام پس انداز کرده بودن یواشکی ورداشتم رفتم سگا خریدم و بردم تو خونه قایم کردم . مامانم فهمید کلی دعوام کرد . شورش ۳ یه بازی کمیاب بود از پسرداییم گرفتم و بازی میکردم . بازیها سیو نداشت مجبور بودم از صبح تا شب واسه تموم کردن بازیها جون بکنم .
پلی استیشن که اومد و اولین بار بازی سول بلید رو دیدم خشکم زده بود . یه تحول عظیم در بازیهای ویدئویی بود .اولین بار بود که محیط سه بعدی رو میدیدیم . یادمه راک با تبرش مبارزه میکرد تو چمنزار و دوربین دورش میچرخید . با تکن ۳ و تارزان حال میکردم . چند سال گذشت تونستم یه دونه واسه خودم بخرم . بازیا کپی بودن و ارزون . صد تا دویست تا بازی خریدم خیلیاشم بازی نکردم .. یادش بخیر .
حیف که الان بازی هایی مثل Comix Zone منتشر نمیشه.