کالای ایرانی : حمایت یا تمسخر ؟ مسئله این است !
شاید کمتر باشد کسانی که ماسارو ایبوکا را نشناسند.ماسارو ایبوکا مردی بود که در سال ۱۹۴۶، ساختمانی خراب که ناشی از برخورد بمبهایی از زمان جنگ جهانی دوم بود را تبدیل به مغازهای کوچک و الکترونیکی کرد. آن هم با سرمایهای کمتر از ۵۳۰ دلار و فقط با ۸ کارمند.شاید یکی از کوچکترین کارخانههای جهان. نام این کارخانه را بعدها سونی گذاشتند…
داستان جالبی است. روند رو به رشدی که از یک خرابه به یک آبادی و شاید باید بگویم فرا آبادی تبدیل میشود. از ۸ کارمند به بیش از ۸۰ هزار کارمند و و شرکتی به بزرگی سونی.شاید آن روزها که سونی مشغول ساخت تراشههای کوچک الکترونیکی و ساده بود هیچکس فکر نمیکرد آنها بتوانند روزی به شرکتی تبدیل شوند که تحسین میلیاردها مصرف کننده را بر انگیزند.سرنوشت سونی، سرنوشتی است افسانهای که شاید اگر این سرنوشت را در قالب یک داستان برای کودکان بخوانیم، اصلیترین نکتهی آموزشیاش را بتوانیم تلاش و کوشش قلمداد کنیم.سکوی پرتاب شرکت سونی فقط و فقط یک ترانزیستور بود.ایبوکا بعد از اختراع ترانزیستور، آن را به ژاپن آورد و اولین رادیوی ترانزیستوری را ایجاد کرد.اما آیا این سرنوشت منحصر به فرد است؟آیا باید این موفقیتهای بزرگ را فقط یک اقبال دانست؟مثلا اینطور فکر کنیم که ایبوکا بلیط سفرش به آمریکا به تعویق میافتاد و ترانزیستور در اختیار شرکتهای دیگری قرار میگرفت. آنوقت دیگر شرکتی به اسم سونی وجود نداشت؟
واقعا نمیتوان اینطور گفت…
در زندگی روزمرهی ما آدمها بارها و بارها سکوهای پرتاب بزرگی وجود دارند که به راحتی از کنار آنها میگذریم.شاید بزرگترین مشکل ما این باشد که برای پیدا کردن گنج، تنها به خود گنج طلا فکر میکنیم. مجسمهای از جنس طلا. اما بزرگترین کاوشگران جهان همیشه از پیدا کردن در یک بطری شروع میکنند و به یک شیء گرانبها و زیرخاکی میرسند.برای تبدیل شدن به یک کاوشگر بزرگ، شما باید قبل از هرچیز بتوانید بفهمید زمین چه میگوید. شما باید زمین را بشناسید. نه آنکه سرتان را بیاندازید پایین و دل خوش کنید به بخت و اقبالتان تا ناگهان به یک مجسمهی طلایی برسید.مشکل اصلی پیشرفت نکردن ما هم همین است.
شرکت سونی در طول فعالیتش بیشترین سود خود را از مردمش برد. مردمی که بعد از جنگ جهانی و به جای دشمنی با کشور آمریکا که دو شهرشان را با بمب اتم نابود کرده بود، با سفری کوچک به این کشور و آوردن ترانزیستور از آمریکا به ژاپن اولین و بلندترین گامش را در خصوص رسیدن به هدفهای بزرگش برداشت. گامی بلند و مطمئن.قطعا در طول فعالیتهایش همیشه مورد توجه مردمش بود. مردم ژاپن به جای خرید کالاهای مشابه شرکتهای دیگر، اگرچه با کیفیت تر بودند، کالای ژاپنی میخریدند تا بتوانند گردش پول را در کشور خودشان نگه دارند.کم کم با این گردش پول در ژاپن و ورود پول کشورهای دیگر به داخل ژاپن، کشور فرسوده و خراب که هنوز از تشعشعات رادیو اکتیو در ناکازاکی و هیروشیما رنج میبرد، تبدیل به قطبی بزرگ برای تولید وسایل الکترونیکی شد و امروز ژاپن یکی از پیشرفته ترین کشورهای دنیاست.سرنوشت شیرین مردم دوست داشتنی ژاپن، مهر تاییدی است بر صحبتهای پیرامون مردمش که همیشه میگفتند مردم ژاپن شدیدا کوشا هستند.مقایسهای با کشور خودمان بکنیم، میبینم هیچ حمایتی از کالاهای ایرانی وجود ندارد.
شاید عدهای وارد گود بشوند و بگویند کالایی که در تبلیغ تلویزیونیاش راحت از جیب در آوردن را ملاک میداند، قطعا نمیتواند حرفی برای گفتن داشته باشد. اما باید در جواب این دوست عزیز بگویم، تمسخر چه نفعی برای ما خواهد داشت؟باور کنید اگر عدهای در ایران، کفاشی کوچکی بزنند و با بهترین چرم و با کمترین امکانات، بهترین کفشها را روانهی بازار کنند، اگر بر روی آن آرمی از کشورهای ایتالیا و ترکیه و امثالهم نباشد، هیچکس به آنها نگاه هم نمیکند.همین امروز، کفشی که شما پایتان میکنید و با آرم D&G آن پز میدهید، ساخت دستان یک ایرانی است که برای فروش بیشتر کالایش مجبور میشود به جای آرم یک کفش ایرانی، آرم کشوری دیگر را بر روی کفش بزند. تا ورشکست نشود.متاسفانه تفکر بسیار غلط و غالب مردم مملکت ما این چنین است.از نظر کیفیت تمامی کالاهای ایرانی ضعیف تر از کالای مشابه خارجی آن هستند. سالهاست که در حال تلاش هستیم تا کیفیت را بهتر کنیم. اما چنین نمیشود. مشکل از کجاست؟
بگذارید برایتان مثالی بزنم. شما مقداری پول دارید. آن را سرمایهتان میدانید. استعداد زیاد شما در ساخت یک ساعت است.شما برای ساخت یک ساعت به امکاناتی نیاز دارید که فراهم کردنشان نیاز به پول دارد.شما یک میلیون تومان خرج میکنید و ساعت میسازید. آن را وارد بازار میکنید. شما برای ادامهی کارتان نیاز دارید تا ساعتهای ساخته شده به دست شما در بازار فروش رود.اما هیچ بازاری حاضر نمیشود به جای ساعتهای گران قیمتش ساعتهای شما را با نصف قیمت و با آرمی نا شناس معرفی کند.شما برای شناساندن آن نیاز دارید تا باز هم خرج کنید و تبلیغ کنید. کالایتان شناخته شده میشود. شما نیاز دارید تا تحسین شوید. تا بتوانید ساعتهایی به مراتب بهتر بسازید. اما همطنانتان ساعتی با قیمتی بیست برابر بر دستشان میکنند و آن را بر سر ساعت شما میکوبند و میگویند: کیفیت ساعتت بسیار ضعیف است. به جای ساختن ساعت بستنی بفروش!
این بزرگترین ناامیدی در دل شماست. شما میلیونها تومان ضرر کردهاید و هیچ نفروختید. شما مجبور میشوید برای فروش قیمت کالایتان را بالا ببرید و با کیفیتی بسیار متوسط به ساخت کالاهای مشابه خارجی با آرمی خارجی بپردازید و چون در پیشرفته تر شدن کالایتان هیچ منفعت معنوی نیست و هیچکس شما را نمیشناسد، برای بهتر شدن کالایتان هیچ تلاشی نمیکنید.و این در دراز مدت یعنی تجارتی خوب و البته در جا زدن مملکت در صنعت ساعت سازی.بسیار ساده است.امروز ما کالای ایرانی را به تمسخر میگیریم بدون در نظر گرفتن فردا و از بالا تا پایین مملکت را باز هم به سخره میگیریم که کالاهایشان چه بی کیفیت است!!دریغ از کوچکترین حمایت.
عدهای در جواب این صحبتها بر این مسئله پا فشاری میکنند که کالاهای ایرانی کمترین کیفیت ممکن را دارند و این حتی برای شروع هم نا امید کننده است.چه میتوان گفت؟ما آنقدر فرصتها را از دست دادیم و آنقدر مهندسان و نخبههای ایرانی را نا امید کردیم که دیگر هیچ شروعی در کشورمان نمیبینیم.چند تبلت ایرانی که کیفیتشان خیلی هم بد نیست را میگذاریم وسط و چند نفر را جمع میکنیم و به ریشش میخندیم.آنوقت در صف اول منتقدان هستیم که چرا ایران پیشرفت نمیکند.باید این موضوع را درک کنیم. برای پیشرفت یک کشور در یک عرصهی خاص، مهمترین چیز اقتصاد است. قطعا نمیتوانیم منتظر یک Steve Jobs باشیم تا ظهور کند و یک شرکت Apple بسازد و با کالاهای بزرگ آمریکایی و ژاپنی رقابت کند.سرمایهی این شرکتها به شدت بالاست. این سرمایه باید در کشور ما جا بیفتد. ره صد ساله را یک روزه پیمودن فقط در داستانهایی پیش میآید که بر روی جلدش نوشته باشند، افسانه.
زندگی ما یک افسانه نیست. کالاهای ایرانی قطعا کیفیتی بسیار پایین دارند. کالاهای مشابه خارجی به شدت بهتر هستند و هیچ شکی در این امر نیست. آنچه که مد نظر است، حمایت از کالای ایرانی برای پیشرفته تر شدن است.متاسافانه آنقدر دیر شده است و آنقدر هجمهی تمسخر کالای ایرانی بالاست، که در همهی تارنماهای فارسی میبینیم که این خود ایرانیها هستند که نه تنها از کالای ایرانی حمایت نمیکنند، بلکه آنها را مسخره میکنند و هیچ تحسینی در کار نیست. ما برای پیشرفته شدن نیاز داریم تا تحسین شویم. بسترهای پیشرفت توسط حمایت من و شما فراهم میشود. بسترهایی که هرگز آنها را شروع نکردیم که بخواهیم از الان و در آیندهای نزدیک منتظر نتیجهی آن باشیم.در کشور ما متاسفانه شروعهای متعددی بود که هیچگاه حمایت نشدند. کالاهای ایرانی ضربه خوردند و هیچوقت دیده نشدند. سرمایه گذارها این کار را فقط ضرر دیدند و سرمایهشان را وارد قسمتی دیگر کردند که هیچگاه به پیشرفت کشورمان کمک نمیکرد.
بهتر است از همهی کالاهای ایرانی حمایت کنیم.اگر امروز حمایت کردیم منتظر نباشیم که فردا ما حاصل آن را ببینیم، بلکه باید مداوم از این کالاها حمایت کنیم تا در آیندهای دور نتیجهاش را احساس کنیم.شاید کالاهای ایرانی جوابگوی نیاز ما نباشند. شاید کیفیتشان ضعیف باشد و شاید هیچ امیدی به وجود مدیرانی مسئول و زحمت کش در راس هرم این کالاها نباشد، اما تمسخر کالاهای ایرانی بزرگترین ضربه به خودمان است.قبل از اینکه خود را رها از چهارچوبی به اسم ایران بدانید، این موضوع را درک کنید، که همهی مردم ایران نمیتوانند از ایران خارج شوند و استعدادهایشان را شکوفا کنند. استعداد یک فرد باید تحسین شود تا به اوج شکوفایی برسد.
شاید اگر امروز شروع کنیم، با اینکه خیلی دیر است فردایی بهتر داشته باشیم.
نوشتهای از یک هموطن حقیر و بیاستعداد، مانی میرجوادی
پر بحثترینها
- فوری: سونی در حال مذاکره برای خرید کمپانی مادر FromSoftware است
- نامزدهای بهترین بازیهای سال مراسم The Game Awards 2024 مشخص شدند
- نقدها و نمرات بازی STALKER 2 منتشر شدند
- ۱۰ بازی سینماتیک که میتوانند با بهترین فیلمهای سینمایی رقابت کنند
- پلی استیشن برای ۱۰ سال متوالی نمایندهای برای بهترین بازی سال داشته است
- شایعه: حالت پرفورمنس بازی STALKER 2 روی Xbox Series X به خوبی اجرا نمیشود
- شایعه: کمپانی مادر FromSoftware احتمالا برای جلوگیری از تصاحب خصمانه از سوی یک شرکت کرهای به سونی مراجعه کرده است
- رسمی: شرکت مادر FromSoftware پیشنهاد خرید از سوی سونی را تایید کرد
- بازی Death Stranding Director’s Cut دومین بازی پرفروش ایکس باکس شد
- بازی GTA V با این هدف ساخته شد که از هر نظر بهتر از GTA IV باشد
نظرات
درود عالی بود (حرف دل ماا رو هم زدی)
مانی جون دستت طلا داداش بخدا درد این صنعت گیم وتکنولوژی تو ایران گفتی :-* 😉 بعضی ها هستند که میگند باز شتاب در شهر اومده ای بابا این چه کیفیتی داره میرم ماست وانتد رو میخرم کیفیتش صد برابر این مگه پولم رو از جوب آوردم که بخوام حرومش کنم! 😐
درصورتی که اون گیمر هم بره بازی ماست وانتد رو بخره وهم بازی شتاب در شهر تا از بازی های ایرانی حمایت بشه تا بدونند بازسازان بازی میسازند فروش میره وانگیزه ای که بهشون میده باعث میشه تو نسخه بعدی با انرژی خیلی بیشتری کار کنند :snicker:
نمونه بارزش اولین بازی ایرانیگرشاسب که در سایت معروف گیم اسپات برای اولن بار مورد نقدر وبررسی وتحسین قرار گرفت این اولین بازی بود میتونیم از این بیشتر بازی روانه بازر کنیم که فروش های حتی جهانی داشه باشن۱:با حمایت های ما ۲:خود بازی سازان،وقتی که ما حمایت بکنیم اونها هم انرژی میگیرند :heh:
اون موقع مگه همین استاد بزرگ هیدئو کوجیما :-* بازی متا گیر رو ساخته بود نه با بازی های کوچکی شروع کرد تا به این بازی بزرگ متا گیر سولاید:گروند زروئس رسید یا همین ناتی بزرگ :inlove:
پس بچه ها بیاید قبول کنیم خودمون هم نمیخوایم پیشرفت کنیم با این کارهامون 😐
……..من همیشه از بازی های ایرانی حمایت میکنم حتی چرت ترین بازی هم باشه….
mehdi تو آواتارت ماله کدوم بازی؟؟ هرچی میبینم نمیفهمم 😀 … mass effect??
سهیل عزیزوم مال بازی HUMAN ELEMENT هستش فوق العاده است این بازی :inlove: :laugh:
تمسخر که متاسفانه تو ماها نهادینه شده به لطف پولى که اسون به دست میاد (پول نفت) و خیلى ها دچار توهم شدن بدون اینکه بدونن اگه این شرایت پیش بره و کشور به تولید نرسه چند سال دیگه به معناى واقعى میشیم افغانستان 🙁 ال سى دى ما شهاب هست و باید بگم بخدا قسم با ال جى مو نمیزنه تو کیفیت تصور بدارم کلوپ گیم داره خودم با چشام دیدیم این رو ولى متاسفانه حتا واسه بیان کردنش باید قسم خورد حالا فروش که بماند ولى خواهش میکنم هرکى میخواد تى وى بخره فقط درحد یک دقیقه بره و تو تى وى شهاب رو هم کنار دیگر مارک ها یه نگاه بندازه من از این قضیه خیلى حرص میخوم که چرا مردم اینجور با وسایل ایرانى برخورد میکنن و اون وقت از جنس خارجى چنانن دفاع میکنن که الله اکبر :reallyangry:
دوست عزیز حالا شما زیاد جوگیر نشو . حمایت میکنیم ولی تعریف الکی هم نمیکنیم بعضی از کالا های ایرانی خوب هستن بعضی هاشونم نه !
با سپاس
دوست گرامى مشکل اینجاست که هیچ کالایى از اول خوب و عالى نبوده و با حمایت به اینجا رسیده ولى تو ایران اکثرا بخاطره اسون بدست اومدن خیلى چیزا همه ژست منتقد به خودشون گرفتن و درمورد هرچیز ایرانى نظر میدن اونم نظره کوبنده بى این که یه نیم نگاهى به اینده داشته باشن :yes:
برادرم منظورم بود ببخشید
فوق العاده بود ممنون :yes:
قرار نیست که هر کشوری توو همه زمینه ها تولید داشته باشه…….
تکنولوژی در ایران خیلی ضعیفه و ساختن یه بازی متوسط هم غیر ممکن….
الان چند ساله رو صنعت انیمیشن سرمایه گذاری شده ولی بازم به هیچ جا نرسیدیم 😐
سرمایه گذاری در انیمیشن ؟
شاید مشکل از جای دیگه ای باشه !!!
دوست عزیز اول اینکه انیمیشن چیزی نیست که بتوان از آن برای ملاکی برای سنجش تکنولوژی استفاده کرد شما خود انیمیشن های ژاپنی که به انیم یا انیمه شهره هستند دیده اید همانند فوتبالیستها ، دی جی مون و … این انیمیشن ها اکثرا فقط با ۶ یا ۱۵ تصویر در هر ثانیه ساخته می شوند در حالی که انیمیشن های تلویزیونی آمریکایی مثل تام و جری ، دونده جاده و … با ۲۵ تصویر در ثانیه ساخته می شوند انیمیشن های سینمایی زاپن اکثرا و تقریبا می توان گفت ۹۵درصد آنها به شکل سنتی هستند در حالی انیمیشن های آمریکایی اکثرا 3d یا همان cg هستند حالا ما باید بگوییم چون ژاپنی ها عادت به ساخت انیمیشن به شکل سنتی دارند عقب مونده یا بی کیفیت هستند اما چیزی که ما مشاهده می کنیم گسترش روز افزون انیمیشن های ژاپنیست حال از دید شما این انیمیشن هایی که در تلویزیون ساخته می شود بی کیفیت هستند که البته آنهایی که سعی در ساخت انیمیشن های 3dدارند اکثرا بی کیفیت هم هستند که البته ساخت این نوع انیمیشن ها به هزینه ای بیش از حد معمول نیاز دارد نه این هزینه های چند میلیونی (اکثرا زیر ۱۰۰هم هستند) اما نمی توان از شکل طنز و کمیک بعضی از آنها به راحتی گذشت در مورد کیفیت و تکنولوژی ساخت انیمیشن هم اگر بعضی از تبلیغات دیده باشید واقعا از کیفیت ساخت بعضی از آنها به این مسئله پی می برید که همیشه بحث ، بحث سرمایه است دوست عزیز در ضمن انیمیشن به غیر از کیفیت ساخت هزینه و زمان نیاز به ایده نو فکر وخلاقیت نیاز دارد
دیگه خودمونو که نباید گول بزنیم برادر من…….
من فقط یه مثال کوچیک زدم چون می دونم توو این زمینه خیلی بیشتر از اون چیزی که شما فکر می کنی سرمایه گذاری میشه….
اگه فکر می کنی توو کشوری زندگی می کنی که خیلی از لحاظ تکنولوژی جلو هستش کافیه یه نگاه به سرعت اینترنتت بندازی 😐
چقدر سرمایه گذاری ۱۷۰ ، ۱۵۰ ، ۱۷ میلیون دلار چقدر دوست عزیز ما بی اطلاع ولی شما فکر می کنید چقدر سرمایه گذاری میشه تمام این رقمهای بالا دو تای اول هزینه ساخت یه انیمیشن به شکل آمریکایی و سومی هزینه ساخت یه انیمیشن سنتی ژاپنیست در ضمن من که منکر عقب موندگی ها نیستم ولی خوب می دونم داخل این مملکت همه چیز رو می شه با پول به دست آورد اما فعلا پول داخل دست کسایی که به فکر … بی خیال
مقاله ی جالبی بود حق گفتی
فقط دوستان عزیز از بیان نظرات سیاسی و تند به دلیل مسائل امنیتی خود داری کنید و در صورت مشاهده برخورد خواهد شد :yes: ممنون از درک بالای شما کاربر عزیز
ت م س خ ر
من که تا الان حمایت کردم ، بازم می کنم ، ولی فک کنم به جای اینکه ما اونارو مسخره کنیم خیلی از بازیسازا هستن که مارو مسخره می کنن ، ما جای پیشرفت داریم ولی وقتی که خودمون بخوایم …
مثلا بازی گرشاسپ نسخه اولش خوب بود ، می تونست بالا بره ، از گیم اسپات نمره ۵ گرفته بود نمره ای که الان واسه خیلی بازیا دور از دسترسه ، ولی با نسخه دومش خراب کرد ، هر چند یه چیزای جدیدی به خودش اضاف شد ولی خیلی پسرفت داشت …
من بازیای ایرانیو میخرم ، چون خیلیاشون ارزش دارن ، مثلا بازی مبارزه در خلیج عدن بازی خوبی بود و گفتهی یوروگیمر در مورد اون که کال اف ایرانی واقعا واسم جالب بود …
الان یه چند وقتیه که بازی ایرانی نخریدم ، شاید پول نداشتم ، شایدم دیگه از این وضع خسته شدم ، ماهانه یا سالانه بازیای زیادی از بنیاد میاد بیرون ، ولی اونایی که تو بنیادن نمی گن ما چیچیو داریم حمایت می کنیم ؟ اصلا این بازی تو بازه زمانی ۱۰ سال قبل مشابه ای از هر نظر داشته ؟
بازیایی که میان بیرون همشون موضوع دفاع مقدش دارن ، خب اگه می خواین یاد اون زمانا باشین وقتی نمی تونین مجبور نیستین بسازین ما که مسخرتون نیستیم ، برین با چند نفر مشورت کنین ، تو خونه نشستین مثه یهو میرین بازیساز می شین ….. یعنی این کله ی به این گندگی که رو سرتونه به هیچ دردی نمی خوره که فقط چسبیدین به یه موضوع ؟ اگه این وضع ادامه پیدا کنه میشین مثه سینمای ایران ، تو سینما موضوع شده عشق که آخرش یکی حامله میشه ، یکی ازدواج میکنه ، تو بازیای ایرانیم موضوع شده دفاع مقدس ، ….
من تا وقتی بتونم از بازی های ایرانی حمایت می کنم ولی بازیایی مثه شبان ، سیاوش ، و بازیایی که معلومه به فکر پیشرفت خودشون هستن نه اینکه فقط بسازن ….
:yes: :yes: ممنون بابت مقالت ..
نویسنده عزیز بعضی از حرف هایی که زدی درسته و بعضی ها نه (البته به نظر من)
به نظر من ما باید از صنعت بازی سازی کشور به شدت حمایت کنیم تا پیشرفت کنه دلایلش هم که مشخصه
ولی در قسمت تبلت و گوشی تولید کننده ایرانی فقط قطعات چینی رو میارن سر هم میکنن (با کمترین خلاقیت و نواوری) و خریدن این کالا ها فایده ی زیادی نداره
در صورتی که بتونن تعدادی از قطعات رو در داخل تولید کنن (هر چند کم کیفیت) و از فکر و خلاقیت خودشون مایه بزارن خریدن این نوع اجناس به نفع هر دو طرف هست
ولی با این تکنولوژی که در کشور ما هست ساخت تبلت مثل دویدن قبل از راه رفتن میمونه و بهتره که اول از ساخت نرم افزار و قطعه و … شروع کنیم بعد به سراغ ساخت تبلت بریم
اواتاره mehdi برای راینبو شیشه
قطعا حمایت از محصولات ایرانی خوبه مثلا خودم همیشه سعی میکنم کفش و پوشاکم ایرانی باشه و رو این موضوع حساسم ولی بعضی از جاها آدم یه چیزایی میبینه که از روی حرص کردن مجبوره دست به تمسخر میزنه برا مثال شما حتما اسم این تبلت ایرانی دیمو ۹۰۰ رو شنیدید که تو بازار به قیمت ۹۵۰ تومن فروخته میشه . اگه از کیفیت بسیار این محصول چینی (شما بخونید ایرانی ) بگذریم . مشکل اینه که اسمبل کننده ی ایرانی این محصول میخواد سر مردم رو کلاه بزاره . برا مثال این محصول تو سایت های خارجی و سازنده ی اصلیش به قیمت ۱۹۰ تا ۲۰۰ دلار به فروش میره که اگه به دلار ۴۰۰۰ تومن هم حساب کنید نهایتا میشه ۸۰۰ تومن و این در حالیه که من میدونم اسمبل کننده ی ایرانی به خاطری که قطعات رو وارد میکنه و نه محصول تکمیل شده رو از دلار ۲۴۵۰ تومنی استفاده میکنه و همچنین به خاطر اینکه با شرکت چینی قرار داد داره محصول رو کمتر از ۲۰۰ دلار خریداری میکنه . قیمت منصفانه این محصول یه چیزی بین ۵۰۰ تا ۵۵۰ تومن هست نه ۹۵۰ تومن .
و نکته آخر اینکه ما حتما باید پیشرفت کنیم ولی نه در همه ی ضمینه ها به مثالی که دوستم قبلا برا من زده بود دقت کنید .
مگه آلمانی ها ادعای تبلت سازی دارن و یا سوئدی ها ادعای اتومبیل سازی دارن .
ما هم نباید بخوایم تو همینه ی ضمینه ها وارد بشیم . چه اشکالی داره ما یه تبلت خوب خارجی بخریم ولی روی پوشاک و لوازم خانگی ایرانی که انصافا عالی هستند مانور بدیم و محصولاتمون رو تبدیل به یه برند بین المللی کنیم
زیبا بود مرسی 😀
حرف دلم روزدی 😉 ولی آخه یه گیمر(اون هم ازنوع ایرانی :sweat: )بازی بخره که سرتاپاش باگه،حداقل گرافیکی درحداوایل همین نسل هم ندارن که باعث شودانگیزه برای بازیش بیشتربشه.مشکل ازخودمونه.یادمه توبرنامهصفرویک،یک بازی ساز(تبیان)به اسم فرشادصمیمی گفت:مابرای بازی پول خرج نمیکنیم(علاقه ای به این کارنداریم :reallypissed: )اونوقت میخوان ازشون حمایت هم بشه… :reallypissed: :pissedoff: :shame: ?:-) :no:
آخ گفتی…. مقاله ی زیبایی بود آقای میرجوادی :yes:
مرسی از مقاله مفید شما :yes:
این ۴ رمین مقاله جالبی بود که کلا تو فضای مجازی خوندم
در مورد تولیدات من به شخصه ۱ سال کالاهایی با مارک های خارجی تولید میکردم
در مورد مشکلات هیچی نمیگم
فقط میخوام بگم همه شما ها وماها به عنوان نسل جدید بیاییم
از ایران زابنی دیگر بسازیم
در خرید هر جنسی اول به گردش مالی اون فکر کنیم که ایا این بول من به یک ایرانی میرسد یا نه به جیب یک خارجی
ایا این بول من به کشورم کمک میکند یا نه
هیچ کالایی ایرانی مسخره نیست بلکه بهترین در دنیاست
فقط ایران و ایران
لطفا در حداکثر فروم های دیگر این مقاله رو به اشتراک بزارید
حمایت از تولیدات داخلی؟؟؟؟مگه تولیدات داخلی هم باقی مونده که ازش حمایت کنیم؟والا تا جایی که من یادم میاد همش تو کار مونتاژ و سرهم بندی بودن کارخونه ها،نمونه اش هم همین تلوزیون شهاب که یکی از دوستان تو نظرش گفته بود که کیفیتش با ال جی مو نمیزنه!!!!!!خوب عزیز من وقتی پنل ال سی دیش ماله سامسونگ یا ال جیه میخوایی چه فرقی داشته باشه…هر قطعه رو از یه جا آوردن مونتاژ کردن با یه طراحی بیریخت و زمخت به اسم تولید داخل میفروشن به مردم که چی بشه؟با این اوضاع احوال هم که صنعت مونتاژ داخل!!!!!!داره هر روز ورشکسته تر میشه….ربطی هم به حمایت کردن یا نکردن مصرف کننده ها نداره…… :idk:
ایبوکا بعد از اختراع ترانزیستور، آن را به ژاپن آورد و اولین رادیوی ترانزیستوری را ایجاد کرد
””
خب این یه جور اسمبل کردن نبود؟
فرقی که دارن اینه که در این کار خلاقیت هم حل شد
مقاله خیلی خوبی بود !
نظرات رو هم خوندم و در میشه نتیجه گرفت کالای ایرانی رو باید بخریم صرف حمایت نه استفاده !
مثل گرشاسپ