Masahiro Sakurai:داستان بازی های ویدئویی می تواند کسل کننده باشد

با گسترش روز افزون تکنولوژی طی چند سال اخیر بازی های ویدوئی به عنوان یکی از بزرگترین رسانه های روایت داستان به حساب می آیند. داستان می تواند براساس بالا رفتن از یک برج برای نجات یک دوشیزه ای که دچار غم و پریشانی شده است.حتی زمانی که شما پرنسس را از چنگال میمون ها و مارمولک ها نجات می دهید ، صحنه های کاملا سینمایی به وجود می آید.

یکی از این افراد که تمایلی به این موضوعات ندارد ،تولید کننده ی بازی های Kid Icarus وSuper Smash Bros.Browl ، آقای Masahiro Sakurai هست که در این هفته در  مجله ی Famitsu نوشته است:

به عنوان یک بازیکن که مدت زیادی است که بازی می کنم ، داستان هایی که در بازی های ویدئویی روایت می شود ، اکثر مواقع برای من بیسیار کسل کننده است.

به عنوان مثال:بازی هایی که همیشه شما را مجبور می کنند به سمت داخل بروید و به شما اجازه نمی دهند تا بازی آغاز شود و یا بازی هایی که به قلب مشکلات می روند.من فقط می خواهم از بازی لذت ببرم و فقط مواردی که باعث جلوگیری از لذت بردن می شود را تحمل می کنم. من از داستان ها در مدل های دیگری از رسانه ها لذت می برم.من فقط بازی را می خواهم که به من اجازه بازی کردن بدهد.

یکی از گیمر ها دیدگاه خود را چنین بیان می کند:این کاملا غیرمنطقی وبی اساس است که وقتی شخصیتی که بازی را با آن می کردید به خاطر داستان بازی مجبور به مرگ می شود و یا از بازی کنار می رود.

در دنیای بازی ها ، جایی که به مبارزه با دشمنان هایتان می پردازید،شما به عنوان یک قهرمان داستان در حال انجام بازی هستید و هر بار خواستار برنده شدن هستید.اگر بازیکنان به دلیل روایت داستان در مخمصه گرفتار شوند ، درست همانند این است که بدون این که کار اشتباهی انجام دهند ، باید جریمه دهند.

یک طراح بی ذوق می گوید که وجود یک گیم پلی غیر واقعی و خرق عادت منجر به هدایت و رهبری یک بازی می شود.او پذیرفته است که لازم است گاهی اوقات موانع داستانی بر سر راه بازیکن قرار داده شود ، اما اون می گوید که ایجاد تعادل ، کلیدی برای ایجاد یک تجربه ی خوب در زمینه ی بازی است.ایجاد تعادل دقیقا همان نکته ای است که او تلاش می کند در بازی Kid Icarus: Uprising ایجاد کند.

او نشان داد که ایجاد داستان ، وقتی که تمام کارکترها و شخصیت ها نقش خود را در بازی ایفا می کنند ، مزیت و امتیازی برای بازی به وجود می آورد.این کار باعث می شود تا او در تطبیق دیالوگ ها تحولات شگرفی را به وجود بیاورد.

اگر من شخص دیگری را برای نوشتن داستان انتخاب می کردم ، در هر حال باید به آن نویسنده دائما توضیح بدهم تا هر زمان که لازم است ،تغییراتی را در بازی اعمال کنم. مخصوصا، بازی مثل Kid Icarus:Uprising که دارای ویژگی نبرد های هوایی که درآن گیم پلی ودیالوگ ها و موسیقی نیاز دراند تا با هم درگیرن شوند.در حقیقت داستان و بازی یکسان هستند و روابط بین آن ها به راحتی قابل تنظیم است.

Sakurai کاملا داستان را در خودش احساس می کند و این عمل به لطف افکار طراح بازی جامه عمل پوشیده است . او می داند که چطور داستان بر روی بازی و چطور بازی بر روی داستان اثر می گذارد.او صحبت های خود را بدین شکل به پایان می رساند:

داستان های بازی نیاز دارند تا کاملا با گیم پلی منطبق شوند.در دنیای دلخواه ،ما باید بتوانیم از این شیوه ی نوین ارائه ی داستان به عنوان یک مزیت استفاده کنیم که نظیر آن را تاکنون در هیچ رسانه ای ندیده اید.

شما با حرف های Masahiro Sakurai موافق هستید؟شما در مورد داستان های بازی های ویدئویی چه فکری می کنید؟