بازگشت به سرزمین رویا | نقد و بررسی بازی Kirby’s Return to Dreamland

 خیلی از بازیبازان، مخصوصا بازیبازان ایرانی، به محض مشاهده ی یک تصویر از سری کربی، روی آن برچسب بچگانه می زنند و حتی به فکر امتحان کردن آن نیز نمی افتند. متاسفانه در بین گیمرها ذهنیتی مسخره مبنی بر کم ارزش تر بودن بازی هایی با ظاهر شاد و غیر رئال رایج شده است! در حالی که هیچ گونه رابطه ی مستقیم یا غیر مستقیم بین میزان واقع گرایی تصویری یک بازی با جدیت پیام یا پیشرفت و نوآوری در گیم پلی آن وجود ندارد. این طرز فکر در ایران شدت بیش تری دارد و بعضی از بازی هایی که در دنیا بیش ترین طرفداران را دارند در ایران ناشناخته هستند. البته این موضوع تنها به طرز فکر برنمی گردد و عواملی چون سطح زبان انگلیسی پایین، قوه ی تخیل غیرفعال و سطح فرهنگی پایین نیز در معروف تر بودن بازی های توخالی و کم ارزش نسبت به بازی هایی که حرف هایی برای گفتن دارند در ایران نقش دارد که متاسفانه این گونه بحث ها مناسب این نقد نیستند و از حوصله ی این مطلب خارج هستند.

Kirby’s Return to Dreamland 

سازنده:HAL Laboratory

ناشر: Nintendo

سبک: Platforming

پلتفرم: Wii

شخصیت کربی برای اولین بار در سال ۱۹۹۲ در بازی Kirby’s Dreamland بر روی کنسول دستی نینتندو یعنی Game Boy دیده شد و طی حدودا بیست سال ۱۶ نسخه ی مختلف از این سری روانه ی بازار شده است. چیزی که بازی های کربی را از دیگر پلتفرمر ها متمایز می کند، قدرت کربی در بلعیدن دشمنان و کسب کردن ویژگی آن ها بود که در Return to Dreamland هم این قابلیت را وجود دارد.

داستان بسیار ساده ی Kirby’s RTD با شیطنت های King Dedede و Waddle Dee در سرزمین رویا شروع می شود. آنها می خواهند کیکی را از دست Kirby بگیرند و بخورند، Meta Knight هم در طرف دیگر سرزمین مشغول کتاب خواندن است. کربی که در حال فرار است ناگهان سفینه ی فضایی بیگانه ای به نام Magolor را می بیند که سقوط کرده و پنج قطعه از سفینه اش در گوشه های مختلف سرزمین افتاده است. کربی به او پیشنهاد می دهد که قطعه های گم شده را پیدا کند و او هم در عوض کربی و دوستان اش را با خود به سیاره ای که از آن آمده ببرد. مثل همیشه نقش داستان در این دست بازی ها، بسیار کم رنگ و فرعی است و می توان بدون دنبال کردن آن از بازی لذت برد، البته بگذریم که داستان سری کربی به مراتب قوی تر از سری بازی های ماریو در نینتندو است.

گیم پلی شیرین بازی، به صورت پلتفرم دو و نیم بعدی است و بازی را با دکمه های جهت در Wii Remote می توانید کنترل کنید. هدف اصلی در بازی کمک کردن به Magolor است، بازیباز می بایست قطعات پراکنده سفینه فضایی را که در هر گوشه از سرزمین پراکنده شده، بیابد. همان طور که گفته شد کربی با توانایی گذشته که می توانست آبجکت ها و دشمنان نزدیک به خود را ببلعد، بازگشته است. با بلعیدن گونه های خاص دشمنان، کربی می تواند قدرت های ویژه ای به دست آورد که به دو دسته ی Copy abilities و Super abilities تقسیم می شوند. این قدرت برای شکست دادن دشمنان قوی تر و از بین بردن موانع سر راه به کار می رود که همیشه در بازی کربی می تواند تنها یک توانایی کپی با خود حمل کند. توانایی دیگر یعنی Super به بازیباز اجازه می دهد که چندین دشمن قوی و موانع را در یک زمان از بین ببرد. نکته ی منفی که در گیم پلی بازی مشاهده میشود که البته برای عده ای مثبت به حساب می آید تشابه بسیار با نسخه های قدیمی می باشد به طوری که اگر تقریبا تمام بازی های این سری را به اتمام رسانده باشید، Kirby’s RTD برایتان مخلوطی از بازی های گذشته کربی به حساب می آید و تنها عنوان تغییر کرده است. به نظر من، جذابیت بازی به چند نفره بازی کردن با شخصیت هایی چون King Dedede، Meta Knight و Waddle Dee است که هر کدام با توانایی های ویژه بازگشته اند. نکته مثبت دیگر گیم پلی، ارزش بالای تکرار آن است، پس از به پایان رساندن مراحل داستانی، بخش اضافی قابل بازی می شوند که در آن مراحل را به صورت نیمه جان بازی می کنید و نیز مینی گیم ها، راه ها و آیتم های مخفی زیادی در بازی وجود دارد.

گرافیک بازی بسیار خوب کار شده است و با دیدن آن حتما لذت خواهید برد، توضیح دادن این لذت بخشی و جذابیت با هزاران کلمه ممکن نیست و باید خود آن را تجربه و لمس کنید، البته اگر نسخه ی Game Cube کربی را بازی نکرده باشید چون ممکن است محیط ها بعضا تکراری به حساب آیند! موسیقی و صداگذاری هم تغییری نکرده است ولی هنوز هماهنگ بودن آن را با محتوای بصری بازی باید ستود. در نهایت به نظر من Kirby’s Return To Dreamland را اگر از مشکلات کوچکش صرف نظر کنیم به عنوان یک بازی ساده اما بسیار سرگرم کننده و موفق میتوان دید. این بازی را به تمام دارندگان کنسول Wii پیشنهاد می کنم.

نکات مثبت: وجود قدرت های جدید و بامزه/ بخش چند نفره جذاب/ ارزش تکرار بالا/طراحی هنری شاد و شیرین
نکات منفی: محیط هایی بعضا تکراری و مشابه با نسخه های پیشین/موسیقی های تکراری/ گیم پلی تکراری

گیم پلی: ۸

جذابیت: ۸

گرافیک: ۸٫۵

صداگذاری و موسیقی: ۷٫۵

امتیاز فنی: ۸