تاکتیک‌های شیاطین | نقد و بررسی Disgaea 1 Complete

سری عناوین Disgaea، از جمله عناوین نقش آفرینی نسبتاً معروفی هستند که شاید در میان بازیکنان ایرانی کمتر شناخته شده باشند. اولین نسخه‌ای سری در سال ۲۰۰۳ منتشر شد و پس از آن هر چند سال نسخه‌ای جدید از این مجموعه منتشر شده است. به تازگی نسخه ریمستر شده اولین عنوان این فرنچایز نیز منتشر شده است که در ادامه مطلب، ابتدا نگاهی به تاریخچه و دنیای کلی این سری داشته و پس از آن به بررسی Disgaea 1 Complete که ریمستر نسخه اول سری است، می‌پردازیم.

ابتدا به سراغ تاریخچه این سری می‌رویم. اولین نسخه از سری Disgaea با عنوان Hour of Darkness، در اوایل سال ۲۰۰۳ برای PS2 و در ژاپن منتشر شد و بعد از موفقیت این بازی، سازندگان آن در اواسط همین سال آن را در آمریکای شمالی و سال ۲۰۰۴ در اروپا منتشر کردند. به خاطر گیم پلی خاص این بازی که ترکیب سبک استراتژی با سبک نقش آفرینی به همراه المان‌های بسیار متنوع و گوناگونی بود و در کنار آن داستان جالب –که در نقد آن را بررسی خواهیم کرد- این عنوان مورد توجه منتقدان قرار گرفت و نمرات خوبی را کسب کرد. از طرف دیگر، برخلاف انتظار سازنده، این بازی به جز ژاپن در سایر نقاط دنیا هم مورد توجه بسیاری از بازیکنان قرار گرفت و همین موضوع انگیزه‌ای شد تا شرکت Nippon Ichi به فکر ساحت نسخه‌های بعدی این سری بیفتد. بعد از عرضه دو نسخه فرعی در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵، نسخه اصلی بعدی سری در سال ۲۰۰۶ و با عنوان Cursed Memories برای PS2 منتشر شده و همانند نسخه قبلی بازخورد مثبتی از طرفداران و منتقدان دریافت کرد. در همین سال نیز نسخه PSP اولین عنوان این فرنچایز منتشر شد. پس از آن در سال ۲۰۰۸، سومین نسخه‌ای سری با عنوان Absence of Justice و برای کنسول نسل هفتمی سونی یعنی PS3 منتشر شد. این نسخه نسبت به دو نسخه قبلی نمرات کمتری را از منتقدان دریافت کرد و دلیل عمده آن هم تغییرات کم نسبت به دو نسخه قبلی بود. پس از این نسخه، تا سال ۲۰۱۱ چندین عنوان فرعی و همچنین نسخه PSP دومین عنوان اصلی این سری در سال‌های مختلف عرضه شدند تا این که سرانجام چهارمین نسخه‌ای سری با عنوان A Promise Unforgotten در سال ۲۰۱۱ برای کنسول PS3 عرضه شد و البته در همین سال نسخه PSVita سومین عنوان سری هم عرضه شد. این نسخه هم عملکردی همانند سه نسخه قبلی داشت و توانست طرفداران سری را راضی نگه دارد. پس از آن عرضه یک نسخه فرعی در سال ۲۰۱۳، پنجمین نسخه اصلی این سری با عنوان Alliance of Vengeance در سال ۲۰۱۵ برای PS4 عرضه شد. این نسخه هم از نظر سطح کیفی، همانند نسخه‌های اصلی دیگر این سری، عنوانی خوب تلقی می‌شود. در سال ۲۰۱۷، این عنوان برای کنسول Nintendo Switch هم عرضه شد که توانست با توجه به انتظارات، فروش قابل قبولی روی این کنسول داشته باشد. از طرف دیگر، در ماه اکتبر امسال نیز نسخه PC این عنوان عرضه شد. چند هفته قبل از عرضه نسخه PC هم نسخه ریمستر شده اولین عنوان سری با نام Disgaea 1 Complete برای PS4 و Nintendo Switch عرضه شد که در ادامه مطلب قصد بررسی این نسخه را داریم. پیش از آن هم باید این نکته را ذکر کنم که فروش این سری هیچ وقت، عدد خیلی بزرگ و خارق‌العاده‌ای نبوده ولی به هر حال با توجه به سبک خاص این بازی، در اکثر اوقات این فرنچایز فراتر از انتظارات سازنده عمل کرده است. همچنین یک نکته دیگر هم باید بگویم که این سری یعنی Disgeae را با مجموعه Dissidia Final Fantasy که از قضا نام‌های مشابهی داشته و البته هر دو ژاپنی هستند، اشتباه نگیرید. Disgeae، ساخته شرکت Nippon Ichi Software و در سبک نقش آفرینی تاکتیکال (نقش آفرینی استراتژی) است اما سری Dissidia، ساخته شرکت Square Enix بوده و سبکشان ترکیبی از ژانر اکشن نقش آفرینی و مبارزه‌ای است.

مکان اصلی داستان تمامی نسخه‌های این سری، محلی به نام Netherworld است که می‌توان آن را معادل جهنم دانست. این مکان محل زندگی شیاطین است و البته Netherworld های مختلفی هم وجود دارد به صورت دنیاهای موازی وجود دارند که هر کدام یک رئیس اصلی به نام Overlord دارند که بر آن حکمرانی می‌کند. به جز این مکان، دنیایی برای انسان‌ها و دنیایی به نام Celestia برای فرشتگان هم وجود دارد. این دو گروه هم در قسمت‌هایی از داستان نسخه‌های مختلف، نقشی اساسی ایفا می‌کنند اما به هر حال تقریباً در اکثر عناوین، شخصیت اصلی یکی از ساکنین مهم Netherworld است. ساکنین این دنیاها هم برخلاف اسامی‌شان که فرشته و شیطان است، هیچ کدام بد و خوب مطلق نیستند و صرفاً این موضوع به نوعی نژاد و ویژگی‌های این شخصیت‌ها را مشخص می‌کند. البته به طور معمول در این سری، خوب و بد در دنیای جهنم چیزی برعکس خوب و بد دنیای انسان‌ها و فرشتگان است ولی به هر حال هر کدام از ساکنین این دنیاها ویژگی‌های خاص خودشان را داشته و صرفاً نقش مثبت یا منفی داستان نیستند.

نمونه ای از حرکات ویژه و قدرتمند کاراکترهای بازی

اما برسیم به خود نسخه اول بازی و بررسی ریمستر آن؛ ابتدا از داستان شروع می‌کنیم که طبیعتاً کمترین تغییر را بین این نسخه‌ها داشته است. در ابتدای داستان یکی از خدمتکاران قصر شیاطین به نام Etna، موفق می‌شود که پسرِ Overlord آن سرزمین را بعد از دو سال خواب درون یک تابوت بیدار کند. پسرِ Overlord که در اصل شاهزاده آن سرزمین محسوب می‌شود و Laharl نام دارد، بعد از بیدار شدن می‌فهمد که پدر او یعنی King Krichevskoy، مرده است و به همین دلیل هم Laharl سوگند می‌خورد که تاج و تخت پدرش را پس بگیرد. در این میان او متوجه این موضوع هم می‌شود که احتمالاً پدرش به قتل رسیده و از این رو، هدف دیگر او نیز پیدا کردن عوامل این قتل می‌شود.

در این میان به تدریج Laharl با شخصیت‌های مختلفی رو به رو می‌شود که بعضی به یاران و بعضی هم به دشمنان او تبدیل می‌شوند. به عنوان مثلاً او با یک فرشته به نام Flonne رو به رو می‌شود که وظیفه قتل پادشاه شیاطین یعنی پدر Laharl را داشته اما وقتی که رسیده، دیده که پادشاه پیش‌تر کشته شده و حالا بنا به دلایلی، با Laharl همراه می‌شود. شخصیت پردازی اکثر این شخصیت‌های بسیار پرتعداد، بسیار خوب و جالب بوده و بیش‌تر آن‌ها، شخصیت‌هایی کاملاً منحصر به فرد و به یاد ماندنی دارند. در کنار این، اکثر این شخصیت‌ها جنبه‌های طنز و خنده‌دار پنهانی نیز دارند که به تدریج در دیالوگ‌های مختلف بازی آشکار می‌شود. این جنبه طنز کلی حاکم بر فضای بازی، شاید به نوعی امضای داستانی سری Disgaea باشد و تقریباً در تمامی نسخ این سری در کنار داستان اصلی، شاهد موارد طنز و خنده‌داری هستیم که حتی گاهی اوقات، نقش اساسی در داستان ایفا می‌کنند و همین موضوع بر جذابیت داستان بازی بیش از پیش می‌افزاید.

از نظر مدت زمان نیز به طور کلی عناوین سری Disgaea عناوین بسیار طولانی هستند که هر کدام معمولاً به بیش از ۴۰ ساعت فقط برای تمام کردن مأموریت‌های اصلی نیازمندند و نسخه اول این عنوان نیز همین گونه است. البته شاید بخشی از این زمان به Grind کردن بگذرد که این موضوع را به طور مفصل‌تر در بخش گیم پلی بررسی خواهیم کرد.

با تمام این‌ها، داستان Disgaea 1 Complete، داستانی جالب با شخصیت‌های قوی و منحصر به فرد است و از طرفی سازندگان از عنصر طنز نیز توانسته‌اند به خوبی در بازی استفاده کنند تا با همه این‌ها، از نظر داستانی با عنوانی بسیار خوب رو به رو باشیم. البته باید توجه کنید که برای پیگیری درست داستان بازی باید دیالوگ‌های زیادی را در بازی دنبال کنید و از این رو اگر حوصله خواندن دیالوگ‌های متعدد و فراوان را ندارید، احتمالاً داستان بازی برای شما جذابیت کافی را نخواهد داشت.

بعد از داستان نوبت به گیم پلی می‌رسد. سری Disgaea از نظر سبک همواره در دسته عناوین نقش آفرینی تاکتیکال یا نقش آفرینی استراتژی قرار گرفته‌اند و طبیعتاً بازسازی نسخه اول این سری نیز در این سبک قرار دارد. اصول کلی این بازی به این صورت است که شما تعدادی شخصیت در اختیار دارید که در هر نقشه مبارزاتی با دشمنان، امکان احضار ده نفر از آن‌ها را دارید. زمینی که مبارزه در آن انجام می‌شود، از خانه‌های مربعی شکل تشکیل شده و نقاط مختلف این زمین نیز ارتفاع‌های گوناگون و متفاوتی دارند. هر خانه از زمین بازی نیز ظرفیت تنها یک نفر را دارد و از این رو چند شخصیت خودی یا دشمن در یک خانه قرار نمی‌گیرند. شما در ابتدای مرحله یک قسمت مقر مانند دارید که یک خانه را اشغال کرده و از این مقر، می‌توانید شخصیت‌های خود را وارد زمین بازی کنید. نیازی هم نیست که هر ۱۰ شخصیت را در همان ابتدا وارد زمین مبارزه کنید و می‌توانید در دورهای گوناگون این ۱۰ شخصیت را وارد زمین کنید و یا اصلاً بعضی از شخصیت‌های را وارد نکنید.

شکل محیط مبارزه در هر بخش مانند این تصویر است و قسمت‌های مختلف، ارتفاع‌های مختلفی دارند

بعد از ورود شخصیت‌ها، هر شخصیت می‌تواند به مقدار مشخصی حرکت کرده و به انجام اعمال مشخصی بپردازید. هر شخصیت به طور معمول حرکت حمله معمولی را دارد ولی علاوه بر آن، بسته به سلاح و خود شخصیت، حرکات ویژه‌ای نیز وجود دارند که طبیعتاً هر کدام قدرت و شکل مخصوص به خود را دارند. در عین حال با کنار هم قرار دادن شخصیت‌ها، امکان اجرای حرکات ترکیبی مختلف نیز وجود دارند. همچنین باید توجه کنید که هم می‌توانید به تدریج این حرکات را انجام دهید و هم این که می‌توانید حرکات هر شخصیت را تعیین کرده و در نهایت، همه را با هم اجرا کنید. بعد از اجرای حرکات شخصیت‌های شما، نوبت به دشمن می‌رسد که با شخصیت‌های خود حرکات مختلفی را در زمین مبارزه انجام دهد. در عین حال باید توجه کنید که هر دشمنی به نوع خاصی از حملات، مثلاً آتشین یا یخی و… ضعف دارد و در مقابل بعضی هم مقاومت بالایی داشته و باید متناسب با این موارد، ضربات شخصیت‌های خود را تنظیم کنید.

تا همین جای کار، با توجه به تنوع بالای شخصیت‌های بازی و حجم بسیار گسترده حرکات ویژه و ترکیبی شخصیت‌ها و تنوع بالای آن‌ها، امکان پیاده سازی استراتژی‌های بسیار مختلفی در مرحله وجود دارد. مثلاً بعضی حرکات به شما اجازه می‌دهند که به دشمنان در طول یک خط راست ضربه وارد کنید و بنابراین اگر دشمنان در موقعیت پشت سر هم قرار گرفته باشند، استفاده از چنین ضرباتی می‌تواند در آن واحد به چند دشمن هم‌زمان ضربه وارد کند. در این میان باید توجه کنید که اگر در راستای ضربه شما نیروهای خودی هم قرار داشته باشند، به آن‌ها هم ضربه وارد می‌شود و بنابراین باید استراتژی خود را در این زمینه به خوبی تنظیم کنید.

اما این موارد، تنها موضوع مهم در گیم پلی بازی نیستند. مورد مهم دیگری به نام Geo Panels در بازی وجود دارد. به طور کلی بیش‌تر نقاط مختلف نقشه بازی رنگ‌های خاصی دارند. از طرف دیگر آیتم‌های کریستالی شکلی به رنگ‌های مختلف هم در نقشه بازی وجود دارد که هر کدام باعث ایجاد شرایط خاصی در مرحله می‌شوند. مثلاً ممکن است آیتمی به رنگ آبی وجود داشته باشد که خاصیت افزایش ضربه دشمنان به میزان ۵۰ درصد را داشته باشد. حال این آیتم بدون توجه به رنگ خودش، روی خانه‌ای از هر رنگ مشخصی –مثلاً قرمز- که در صفحه قرار بگیرد، باعث می‌شود که تمامی دشمنانی که در خانه‌های قرمز قرار دارند، ضرباتشان به میزان ۵۰ درصد قوی‌تر شود. به طور مشابه بعضی از این آیتم‌ها هم باعث تقویت نیروهای شما می‌شوند؛ اما مورد دیگری که وجود دارد، این است که امکان پرتاب کردن این آیتم‌ها و حتی نابود کردنشان وجود دارد. با پرتاب کردن این آیتم‌ها به خانه‌ای با رنگ دیگر، رنگ قبلی خاصیت خود را از دست داده و رنگ جدید خاصیت مربوط به این کریستال را به دست می‌آورد؛ اما نکته مهم‌تر، از بین بردن این کریستال‌هاست. اگر کریستال مثلاً با رنگ آبی را که روی رنگ دیگری به جز آبی، مثلاً قرمز قرار دارد با ضربه زدن از بین ببرید، باعث می‌شوید که رنگ تمامی خانه‌های قرمز هم به آبی تبدیل شود اما از طرفی، این کار باعث ضربه زدن به تمامی افرادی که در خانه‌های قرمز رنگ قرار دارند نیز می‌شود (اعم از خودی و غیرخودی). از طرفی اگر مثلاً شما کریستال آبی‌ای که روی رنگ قرمز قرار دارد را از بین ببرید و در عین حال، قبل از آن کریستال زرد هم روی یکی از نقاط قرمز باشد، بعد از این که نقاط قرمز رنگ آبی شدند، در اثر ضربه نابودی کریستال آبی، کریستال زرد هم که اکنون روی نقاط آبی قرار دارد، از بین رفته و به صورت زنجیره‌ای، حال رنگ تمام نقاط آبی، زرد شده و ضربه ناشی از این نابودی نیز به نیروهای مختلف وارد می‌شود. این سیستم به طور کلی استفاده‌های بسیار پیچیده‌ای در بازی پیدا می‌کند اما در عین حال نقش اساسی در استراتژی‌های مورد استفاده شما در بازی خواهد داشت و بنابراین به‌شدت عمق مکانیک‌های مبارزاتی گیم پلی بازی را افزایش می‌دهد.

در فاصله بین مبارزات، می توانید از فروشگاه های مختلف سلاح، زره و… بخرید

در کنار این موارد، بخشی در بازی وجود دارد که به آن Dark Assembely می‌گویند. در این بخش، شیاطین مختلف تحت عنوان سناتور کنار هم جمع شده‌اند و شما می‌توانید مثلاً برای دسترسی به آیتم‌های قوی‌تر و موارد این‌چنینی، درخواست‌هایی را به این بخش بفرستید و با تطمیع سناتورهای آن که از شیاطین مختلف تشکیل شده‌اند، رأی آن‌ها را بخرید. اگر درخواست شما تائید بشود که به خواسته خود خواهید رسید. در غیر این صورت یا باید نتیجه را بپذیرید یا باید به مبارزه با سناتورهای مخالف بپردازید که البته گاهی ممکن است سطح قدرت آن‌ها بسیار بالاتر از شما باشد و در این صورت به‌شدت به مشکل خواهید خورد. کار دیگری هم در این بخش قابل انجام است و آن هم این که می‌توانید در این بخش با ترکیب قابلیت‌های مختلف شخصیت‌های خود، شخصیت‌های جدیدی خلق کنید. این موضوع باعث می‌شود که بتوانید شخصیت‌های بسیار متنوعی از نظر توانایی‌های استراتژی برای استفاده در مبارزات ایجاد کنید. این موضوع باعث می‌شود عمق و گستردگی گیم پلی بازی به‌شدت بیش‌تر بشود.

بخشی به نام Item World هم در بازی وجود دارد که در آن می‌توانید با انجام مبارزات مختلف، سطح شخصیت خود و همچنین آیتم‌ها و سلاح‌های خود را بالا ببرید. محیط‌های مبارزه این دنیا به صورت رندوم تولید می‌شوند و از این رو تنوع آن‌ها به حدی قابل قبول هست که به مرور خیلی خسته کننده نشوند. البته گاهی نیز دنیاهای تولید شده، بخش‌های غیرقابل دسترسی هم دارند که ممکن است با گیر افتادن شخصیتتان در آن بخش‌ها، دچار مشکلاتی در آن مرحله بشوید.

با تمام ویژگی‌های خوب و لذت بخش گیم پلی بازی، باید توجه کنید که این بازی نظیر بسیاری از بازی‌های نقش آفرینی ژاپنی و تاکتیکال، نیاز به Grind کردن بسیار زیاد دارد. در بازی بارها پیش می‌آید که برای انجام مأموریت اصلی بعدی، سطح شخصیت شما پایین بوده و باید بارها و بارها مراحل قبلی را دوباره طی کنید تا با کسب تجربه مورد نیاز، لول شخصیت خود را به اندازه کافی بالا ببرید. این موضوع هر چند به نوعی مشخصه اصلی بسیاری از بازی‌های نقش آفرینی ژاپنی است، اما به هر حال باعث می‌شود که بسیاری از افراد بعد از مدتی بازی کردن، از ادامه بازی به خاطر همین روند تکراری صرف نظر کنند. هر چند بعضی از طرفداران این گونه عناوین هم هستند که تا حدی وجود چنین بخشی در عناوین نقش آفرینی ژاپنی و تاکتیکال را نقطه قوت می‌دانند؛ اما با این وجود شاید از نظر بسیاری از افرادی که برای اولین بار می‌خواهند سراغ عناوینی با این سبک بروند، این موضوع در همان ساعات ابتدایی باعث دل‌زدگی آن‌ها از بازی شود.

مقایسه گرافیک نسخه ریمستر شده با نسخه اولیه بازی

در مورد کیفیت خود ریمستر، باید توجه کنید که بعد از این سال‌ها ایرادات نسخه اصلی در این نسخه برطرف نشده‌اند. مثلاً هر چند می‌توان کل انیمیشن حرکت‌ها و ضربه‌ها را از منو غیرفعال کرد اما گزینه‌ای برای رد کردن یک حرکت خاص در طول مبارزه وجود ندارد. طبیعتاً اضافه کردن یک دکمه برای رد کردن انیمیشن‌ها خیلی کار پیچیده‌ای نیست اما سازندگان ظاهراً در این بازسازی توجهی به این ایرادات سطحی و پیش‌پاافتاده نکرده‌اند. هر چند در اصل شاید چنین ایراداتی در زمان عرضه بازی به چشم نمی‌آمدند اما حالا و بعد از گذشت این همه سال، رفع این ایرادات با توجه به استانداردهای جدید عناوین نباید کار سختی باشد اما سازندگان نسخه بازسازی شده ظاهراً تمایلی به این کار نداشته‌اند.

از آن بدتر این است که به نظر می‌رسد خود این نسخه Disgaea 1 Complete در اصل پورت نسخه PC صرفاً با یکسری تغییرات گرافیکی است. اگر بازی را به اتمام برسانید، در انتها و در لیست سازندگان بازی، به جای عنوان Disgaea 1 Complete، عنوان Disgaea PC را مشاهده خواهید کرد که نشان می‌دهد سازندگان حتی این بخش بازی را نیز عوض نکرده‌اند!

در کل، از نظر گیم پلی، کیفیت نسخه اصلی بازی خود به اندازه‌ای بالا بوده است که همچنان بتوانیم از گیم پلی آن بعد از گذشت این همه سال به عنوان اثری باکیفیت یاد کنیم. با این وجود باید توجه داشته باشید که نسخه ریمستر شده، تقریباً کار خیلی خاصی در جهت رفع ایرادات گیم پلی بازی انجام نداده است و صرفاً همان عنوان قبلی را با گرافیک بهتری تجربه خواهید کرد.

بعد از گیم پلی، نوبت به گرافیک می‌رسد. از بعد هنری، بازی وضعیت خوبی دارد و طراحی‌های شخصیت‌ها و دشمنان، همگی منحصر به فرد و خاص هستند و البته در عین حال، حس و حالی شبیه انیمه‌های ژاپنی را منتقل می‌کنند.

اعداد نمایش داده شده در اثر برخورد ضربات، عموما عددهای بزرگی هستند و به دفعات زیادی نیز تکرار می شوند

اما از بعد فنی قطعاً بیش‌ترین تغییر در نسخه ریمستر شده بازی، در این بخش روی داده است. گرافیک بازی از حالت تقریباً پیکسلی نسخه اولیه، به شکلی بسیار زیبا درآمده و از این نظر بازی پیشرفت بسیار خوبی داشته است. البته توجه کنید که همچنان در بعضی قسمت‌ها بافت‌های قدیمی و نظایر آن دیده می‌شوند که بدون تغییر باقی مانده‌اند اما به طور کلی، در بخش‌های بسیار زیادی بازی از نظر گرافیکی بهبود خوبی داشته است. البته در بعضی از قسمت‌ها، به نظر می‌رسد که واقعاً سازندگان خودشان به طور کامل روی این نسخه کار نکرده‌اند چون بنا بر بعضی از شواهد، ظاهراً بعضی از مدل‌های شخصیت‌ها، مخصوصاً مدل‌های شخصیت های فرعی که ربطی به شخصیت‌های اصلی ندارند، ظاهراً فایل‌ها از نسخه پنجم یا سایر نسخه‌های جدیدتر که گرافیک بهتری دارند، سری صرفاً با تغییر نام روی این نسخه کپی شده‌اند و برای همین، در بعضی موارد به دلیل تغییرات بین نسخه اول تا پنجم، شاهد استفاده از مدل‌های نسخه پنجم در نسخه اول هستیم که با شکل ظاهری اصلی مدل‌ها در نسخه اول تفاوت بسیار زیادی دارد! برای همین هر چند گرافیک بازی از نظر فنی به نسبت وضعیت کلی بازی و سبک خاصی که سازندگان برای ساخت این سری دارند قابل قبول است، ولی به‌شدت در این بخش‌ها کم‌کاری‌هایی مشاهده می‌شود که احساس می‌کنید سازندگان تقریباً کار خاصی روی این نسخه انجام نداده و صرفاً مدل‌ها و موارد گرافیکی بهتر را از نسخه‌های جدیدتر با تغییراتی اندک با نسخه‌های قدیمی هماهنگ کرده و عیناً همان را استفاده کرده‌اند. از آن بدتر اینجاست که یکسری از میان‌پرده‌های بازی که در آن‌ها از تصاویر بازی استفاده می‌شود، عیناً از تصاویر نسخه‌های قدیمی و پیکسلی استفاده کرده‌اند. این باعث می‌شود که واقعاً احساس کنید که سازندگان صرفاً نسخه قدیمی را قابل اجرا روی کنسول‌های جدید کرده و سپس با کپی کردن فایل‌های گرافیکی نسخه‌های جدیدتر سری، نسخه قدیمی را به عنوان ریمستر عرضه کرده‌اند!

به دلیل این موارد، با وجود این که در این نسخه با گرافیک به مراتب بهتری نسبت به نسخه اولیه طرف هستیم، اما نمی‌توان از کم‌کاری سازندگان در این بخش گذشت. در بخش‌های بسیار زیادی به نظر می‌رسد که صرفاً با کپی‌های خیلی معمولی مدل‌ها از نسخه‌های جدیدتر طرف هستیم و به هیچ وجه مدل‌ها برای نسخه ریمستر، بازسازی خیلی خوبی نشده‌اند. حتی میان پرده‌ها نیز تغییر چندانی نداشته‌اند و صرفاً سازندگان یک نسخه هماهنگ با رزولوشن‌های بالا و قابل اجرا روی کنسول‌های نسل جدید را عرضه کرده‌اند که در اکثر بخش‌ها یا عیناً همان نسخه قدیمی است و یا وامدار نسخه‌های جدید این سری و مدل‌های گرافیکی آن‌هاست که با توجه به قیمت حدوداً ۵۰ دلاری بازی، چندان قابل توجیه نیست.

بعضی از حرکات ویژه برروی چندین خانه اثر می کنند

در زمینه موسیقی، بازی مانند بسیاری از عناوین نقش آفرینی ژاپنی، سبک موسیقایی خاص خود را دارد. در بخش‌هایی موسیقی بازی شکلی بسیار الکترونیکی پیدا می‌کند اما در بخش‌هایی هم جنبه‌های ارکسترال آن بیش‌تر می‌شوند. به هر حال این سبک موسیقی تقریباً مخصوص بازی‌های نقش آفرینی ژاپنی و تاکتیکال است و این بازی هم در پیاده سازی آن عملکرد خوبی داشته است. در زمینه صداگذاری هم صداگذاران نسخه اصلی بازی عملکرد خود را به خوبی انجام داده و حس و حال بخش‌های مختلف را به خوبی منتقل کرده‌اند. با این وجود در بعضی قسمت‌های نسخه ریمستر، همچنان از فایل‌های صوتی نه چندان باکیفیت قدیمی استفاده شده که شاید خیلی شایسته یک عنوان نسل هشتمی نباشد.

نتیجه‌گیری نهایی:

با همه آن چه که گفتیم، Disgaea 1 Complete به عنوان یک بازی نقش آفرینی تاکتیکال، عنوانی بسیار عمیق و با گیم پلی قوی است که در کنار داستانی خوب و همراه با المان‌های طنز، عنوانی بسیار خوب در این سبک محسوب می‌شود و اگر از طرفداران چنین بازی‌هایی هستید و نسخه اولیه این عنوان را تجربه نکرده‌اید، این نسخه می‌تواند بهترین انتخاب برای شما باشد؛ ولی اگر بخواهیم از بعد ریمستر کردن درست این بازی را بررسی کنیم، در بخش‌های مختلف و علی الخصوص بعضی بخش‌های گرافیک نظیر میان پرده‌ها، کم‌کاری‌های اساسی از سازندگان دیده می‌شود که باعث می‌شود کمی از نمره این ریمستر کاسته شود.