روزی روزگاری: “مقاومت” در برابر سقوط بشریت…| نقد و بررسی بازی Resistance: Fall of Man
سونی تا دلتان بخواهد بازی و فرنچایز انحصاری و شاهکار دارد. آن قدر زیاد که تعداد این فرنچایزها از دستش در رفته اند و با این که نسل هشتم نسل ریمسترهاست و کلی از بازی های شاهکار قدیمی ریمستر شده اند، ولی سونی آن قدر فرنچایز انحصاری دارد که نمی رسد به برخی از آنها دستی بکشد و آنها را ریمستر کند یا سراغ نسخه جدیدشان برود آن هم فرنچایزهایی که مثلا در نسل هفتم ۳ نسخه از آن ها را دیده ایم و جزو برترین های سونی بوده اند. یکی از این فرنچایزهای بی نظیر Resistance نام دارد. بگذارید این طور شروع کنیم که هر کنسول بازی برای موفقیت خود مخصوصا در زمان عرضه، نیاز به بازی های بسیار عالی و بزرگ در زمان لانچ خود دارد که اصطلاحا به آن ها لانچ تایتل گفته می شود. کنسول فوق العاده پلی استیشن ۳ نیز در زمان عرضه خود از چنین عناوینی بهره مند بود و بازی های خیلی خوب انحصاری را در اختیار داشت که بازیبازان را ترغیب به خرید این کنسول نماید. یکی از این عناوین بازی نخست همین سری Resistance یعنی Resistance: Fall of Man بود که توانست موفقیت زیادی را برای خود و کنسول پلی استیشن ۳ کسب نماید و پایه گذار یکی از سری عناوین انحصاری بی نظیر سونی شود که ۳ بازی انحصاری بسیار زیبا را برای پلی استیشن ۳ به ارمغان بیاورد و البته بهترین بازی این ۳ گانه، همان نسخه اول آن بود که بسیار عالی عمل کرد. عنوانی که هر وقت که صحبت از برترین انحصاری های تاریخ کنسول پلی استیشن ۳ باشد بدون شک نام آن نیز شنیده خواهد شد که نشان از کیفیت بالا و جذابیت آن دارد.
اگر بخواهیم کمی در مورد این فرنچایز جذاب و محبوب صحبت کنیم باید گفت سری عناوین Resistance یکی از برترین و خوش ساخت ترین عناوین انحصاری سونی و یکی از بهترین ۳ گانه های این کمپانی و پلی استیشن ۳ در طول تاریخ محسوب می شود که دارای عناوین Resistance: Fall of Man و Resistance 2 و Resistance 3 بر روی کنسول پلی استیشن ۳ و دو نسخه برای کنسول های دستی PSP و PS Vita به نام های Resistance: Retribution و Resistance: Burning Skies می باشد و نسخه های پلی استیشن ۳ آن بازخوردهای بسیار خوب و مثبتی را دریافت نموده اند. Resistance: Fall of Man که نخستین بازی این فرنچایز محسوب می شود، در سال ۲۰۰۶ توسط استودیو Insomniac Games در ژانر شوتر اول شخص ساخته و توسط شرکت سرگرمی های سونی به طور انحصاری برای کنسول پلی استیشن ۳ منتشر گردید. Resistance: Fall of Man با ارائه یک تم آخرالزمانی جذاب، روایت داستانی منطبق با آن فضا و گیم پلی بسیار متنوع و عمیق موفق شد تا پس از انتشار بازخوردهای مناسبی را از سوی منتقدین و بازیبازان دریافت نماید و امتیازات و نقدهای مثبتی را نیز کسب کرد. این عنوان زیبا نهایتا موفق شد تا از مجموع نقد ها و نمرات خود، امتیاز متای عالی ۸۶/۱۰۰ را به دست بیاورد تا به عنوان یکی از لانچ تایتل های عالی پلی استیشن ۳ و یکی از انحصاری های موفق سونی تا به امروز و در دنیای بازی های رایانه ای شناخته شود. وبسایت ژاپنی مطرح فامیتسو به این عنوان امتیاز ۳۳ از ۴۰ را اختصاص داد و وبسایت معتبر IGN امتایز فوق العاده ۹ از ۱۰ را به Resistance: Fall of Man اعطا کرد. وبسایت های معتبر گیم اینفورمر و گیم زون امتیاز ۹٫۵ را به بازی اختصاص دادند و از آن به عنوان یک شاهکار یاد کرده بودند و وبسایت گیم اسپات نیز امتیازی دقیقا مانند امتیاز متای بازی یعنی ۸٫۶ را به این عنوان اعطا کرده بود که همگی نشان از یک شوتر اول شخص انحصاری فوق العاده با کیفیت و عالی داشتند.
Resistance: Fall of Man موفقیت های بسیاری را هم کسب کرد و حتی برنده چندین جایزه مختلف نیز شد. همچنین Resistance: Fall of Man اولین بازی پلی استیشن ۳ بود که به فروش بالای ۱ میلیون نسخه رسید. در این مطلب قصد داریم تا به طور کامل به بررسی نقاط قوت و ضعف عنوان Resistance: Fall of Man بپردازیم و تمام جزییات آن را همراه شما عزیزان واکاوی کنیم تا خاطرات خوب گذشته از این عنوان و این فرنچایز عالی برایتان یادآوری شده و یا اگر این بازی بی نظیر را در اوایل نسل هفتم از دست داده اید یا به هر دلیلی از زیر دستتان در رفته، اکنون به سراغ این انحصاری معرکه بروید و عنوان یونیک Resistance: Fall of Man و دو نسخه بعدی آن را تجربه کنید. پس اگر به هر دلیلی به این عنوان و این ژانر علاقمند هستید، پیشنهاد می کنم در ادامه مقاله نقد و بررسی بازی Resistance: Fall of Man با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همراه شوید.
داستان Resistance: Fall of Man ماجرای گروهبان Nathan Hale و گروهی به نام مقاومت را دنبال می کند که سعی می کنند یک نژاد مهاجم مخاصم را از انگلستان بیرون کنند. در سال ۱۹۰۰ یک نژاد از بیگانگان به نام کایمرا (Chimera) به روسیه حمله می کنند. آن ها با استفاده از تکنولوژی شدیدا پیشرفته شان هزاران شهروند بیگناه را آلوده می کنند و آن ها به نوعی تغییر پیدا کرده و تبدیل به ارتشی برای کایمراها می شوند که از سربازان معمولی پیاده گرفته تا موجوداتی عنکبوت شکل عظیم الجثه را در بر می گیرد. تاسال ۱۹۴۹ تمام قاره اروپا تحت اختیار کایمراها قرار گرفته است و در انگلستان و در تونل های زیرزمینی آن گروهی به نام مقاومت شکل گرفته اند. در سال ۱۹۵۱، آمریکا یک نیروی ویژه را در قالب “Operation Deliverance” برای کمک به انگلستان به آن جا روانه می کند. در میان آن ها یک رنجر ارتشی به نام گروهبان نیتن هیل نیز حضور دارد که شخصیت اصلی بازی است. کمی پس از رسیدن به York، او و تیمش تحت حمله ناگهانی کایمراها قرار می گیرند که آن ها را به ویروس کایمرا آلوده می کند. نیتن هیل تنها بازمانده حمله است و در می یابد که او یک نوع مقاومت در برابر تاثیرگذاری کامل ویروس دارد و این عفونت تنها سبب شده است که او بسیار قوی تر شده و رفلکس های سریع تری پیدا کند و زحم های کوچک تر را خودش درمان و ترمیم نماید. همچنین چشمان او نیز زرد می شود که این یکی از اثرات ویروس کایمرا است.
اسم بازی به طور خیلی جالب و دو پهلویی انتخاب شده است و هم نشانه مقاومت گروه Resistance و نیتن هیل در برابر کایمراهاست و هم اشاره ای به مقاومت نیتن هیل در برابر ویروس کایمرا دارد که به عنوان تنها فردی که در برابر این عفونت مقاوم است شناخته می شود. در واقع نیتن هیل دنیای Resistance همان الی دنیای Last of Us است! از اینجا به بعد شاهد روند روایت داستان حول محور نیتن هیل و مبارزات او با کایمراها و نجات برخی از افراد مهم انسان ها و اتفاقات هیجان انگیزی که در ادامه رخ می دهند هستیم و داستان بازی به شکلی عالی شما را به دنبال خود می کشاند و تا انتهای بازی، داستان یکی از محرک های قوی شما برای رساندن بازی به انتها محسوب می شود. این در حالی است که وقتی از بیرون و به تنهایی فقط به خود داستان نگاه می کنیم، ممکن است بگوییم این که یک داستان تقریبا کلیشه ای نجات دنیا و “یک بازمانده” و… است که شاید هم روی کاغذ همین طور باشد اما هنر اینسامنیاک این است که چنین داستانی را با چنان روایت جذابی ترکیب کرده و چنان هیجان اکشن بازی را به طور نامحسوس به درون داستان تزریق کرده است که داستان بازی برای هر مخاطبی کلی لدتبخش و عالی به نظر می رسد و کار اینسامنیاک در این زمینه قابل تحسین است.
Resistance: Fall of Man از لحاظ بصری پرفراز و نشیب عمل کرده و در بخش فنی شاهد عنوانی بودیم که در آن اشکالات و ایراداتی مشاهده می شدند و گاها شما را آزار می دادند و در بخش هنری، شاهد عنوانی بودیم که به طور خیلی عالی و فوق العاده ای دنیای بازی و انگلستان و بخش های مختلفی از آن را به تصویر کشیده است. عنوان Resistance: Fall of Man از بازی هایی بود که در زمان عرضه با وجود مشکلات فنی از لحاظ طراحی های هنری و طراحی مخوف و بی نظیر کایمراها گرافیک جذابی داشت و اصطلاحا خفن بود مخصوصا با توجه به صحنه های بسیار خشن و مرگبار از درگیری های نزدیک با کایمراها که واقعا ترسناک و وحشی بودند. همان طور که همیشه در نقد این قبیل بازی ها که متعلق به ۱۰-۱۲ سال پیش هستند گفته ام، وقتی که سال ها از انتشار یک بازی می گذرد و قصد دارید آن را نقد کنید مشکل ترین بخش آن مطلب صحبت در مورد گرافیک و جلوه های بصری است زیرا که سال ها از ان گذشته و ان قدر بازی های با گرافیک روز و بی نظیر دیده ایم و چشممان به آن ها عادت کرده که ناخوداگاه فکر می کنیم که گرافیک بازی مورد نظر ما خیلی افتضاح است در حالی که بایستی ان را به نسبت سال انتشارش بررسی کنیم که این نیز کار آسانی نیست زیرا که ممکن است دقیقا مسائل گرافیکی ان را به یاد نداشته باشید و یا فراموش کرده باشید که بازی های هم دوره آن چه گرافیکی داشته اند و … اما به هر حال بایستی با توجه به دانسته ها و تماشا کردن ویدئوهای گیم پلی و یا دوباره بازی کردن آن عنوان، در مورد بخش گرافیکی بازی صحبت کرد.
در زمینه کیفیت تکسچرها و بافت ها و همینطور انیمیشن ها Resistance: Fall of Man یک بازی متوسط رو به بالا و شاید بهتر است بگوییم تقریبا خوب محسوب می شد اما از لحاظ گرافیک هنری بازی عالی بود. همه چیز در خلق دنیا و محیط های مختلف بازی که بر اساس مناطق واقعی انگلستان خلق شده بودند فوق العاده بود و از طراحی بی نقص کلیسای منچستر گرفته تا طراحی معرکه و بی نقص و خوفناک کایمراها همه چیز در بالاترین سطح قرار داشت. گرافیک فنی Resistance: Fall of Man در مقایسه با طراحی هنری آن، پر فراز و نشیب عمل کرده و شاهد باگ های مختلف و تکسچرهای بی کیفیت و در مواردی معدود افت فریم در بازی هستیم که البته این را هم در نظر بگیرید که این بازی یک لانچ تایتل برای پلی استیشن ۳ بود و هنوز سازندگان به طور کامل با قلق این کنسول و ساخت بازی روی آن آشنا نبوده اند و اولین عنوان آن ها روی پلی استیشن ۳ بوده است و در نسخه های بعدی همین سری وضعیت گرافیک فنی بسیار بهتر شد.
اما به هر شکل باید گفت Resistance: Fall of Man از ابعاد فنی خیلی حرف خاصی برای گفتن ندارد. باگ های مختلف و انیمیشن های عجیبی در بازی وجود داشتند و گاها صحنه های عجیبی از فرو رفتن شخصیت ها در دیوار و همین طور دیر لود شدن تکسچرها را در بازی مشاهده می کنیم. وضعیت کیفیت تکسچرها و انیمیشن ها در برابر عناوین عالی نسل هفتمی حرفی برای گفتن ندارد و مخصوصا از نماهای نزدیک کاملا معمولی و بی کیفیت هستند که البته باز هم باید به موضوع لانچ تایتل بودن این بازی اشاره کنم. افت فریم نیز گاها در بازی اتفاق می افتد، اما تعداد آن خیلی زیاد نیست و در بخش های خیلی شلوغ و سنگین، چند باری این اتفاق رخ می دهد. همچنین در این بخش باید به برخی انیمیشن های ضعیف در بازی نیز اشاره کرد که گاها شما را آزار می دهد. به طور مثال انیمیشن صورت شخصیت ها زیاد جالب کار نشده بود و مقداری حالت غیر طبیعی داشت.
از لحاظ گرافیک و طراحی هنری باید گفت عنوان Resistance: Fall of Man در سطح بسیار بالایی قرار دارد و در این زمینه کاملا موفق عمل کرده است تا شاهد یک انگلستان تاریک و مریض و عفونت زده باشیم که دقیقا و کاملا، مناسب با اتمسفر بازی و سرنوشت سیاه اروپا بعد از حمله کایمراها به آن است و به بهترین شکل، دورانی بسیار سخت برای انسان ها را به تصویر می کشد. در واقع در Resistance: Fall of Man با عنوانی فوق العاده از لحاظ طراحی دنیا و مراحل بازی و شخصیت ها و .. طرف هستیم و طراحی دنیای بازی و بخش های مختلف آن و فضاسازی در سطح بسیار عالی و با کیفیتی انجام شده است. بهترین خصوصیت گرافیکی Resistance: Fall of Man طراحی فوق العاده دنیای بازی و تنوع و فضاسازی بالا و واقع گرایانه محیط هاست که با یک سیستم شاهکار از خلق آب و هوای متغیر ترکیب شده است و سبب می شوند تا از بازی لذت ببرید. سیستم آب و هوا و مشاهده باران و تغییری که آب و هوا می کند به معنی واقعی مثل عناوین نسل هشتم است و در یکی دو تصویر هم برایتان قرار داده ام که نشانگر سیستم بی نظیر گرافیکی بازی در زمینه نمایش تغییر آب و هواست و هنوز هم برای خودش در این زمینه حرفی برای گفتن دارد آن هم ۱۲ سال بعد انتشار.
در طول روند بازی، به طور غالب شاهد محیط های باز و آزاد هستیم اما در بخش هایی هم باید در فضاهای بسته مثل داخل مناطق زیرزمینی و کلیسا و… بازی را دنبال کنیم. این تنوع محیط ها و خسته کننده نشدن مراحل در کنار نورپردازی عالی بازی یکی از نقاط قوت بازی است و خوشبختانه از این منظر بازی Resistance: Fall of Man شرایط کاملا مناسبی دارد و می تواند جذابیتش را برای شما حتی در دفعات بعدی بازی کردن نیز حفظ کند و دنیایی غم زده و مرده و دارای فضایی خفقان آور را با تم “واقع گرایانه در ترکیب با موضوع تخیلی کایمراها” در بازی شاهد هستیم که بستری بی نهایت عالی را برای رخ دادن وقایع بازی ایجاد کرده است.
در بحث گرافیکی Resistance: Fall of Man نکته جالبی که در مورد طراحی مراحل بازی و واقع گرایانه بودن آن بر اساس نقاط مختلف انگلستان وجود داشت (و قبلا نیز در مورد آن صحبت کرده بودم) و بحث و حواشی زیادی برای آن به وجود آمد، مربوط به برخی اعتراضات مذهبی بود، آن هم با این که معمولا استودیو Insomniac Games زیاد اهل حاشیه و موارد جنجالی و .. در عناوین خود نبوده است، “موضوعی که در مورد Resistance: Fall of Man به وجود آمد بسیار جالب و جنجالی شد و توجه دنیا را به خود جلب کرد. اتفاقی که در نوع خود در تاریخ بازی های رایانه ای منحصر به فرد نیز هست.”
” بحث و جنجالی که در مورد این بازی به راه افتاد، در کشور انگلستان و توسط کلیسای این کشور ایجاد شد. آن ها اعتراض داشتند که چرا در قسمتی از بازی کلیسای جامع شهر منچستر به عنوان سنگر و محل مبارزه و درگیری و شلیک قرار داده شده است و آن را نوعی بی احترامی و هتک حرمت به کلیسا قلمداد می کردند. آن ها خواستار جمع آوری بازی بودند و یا این که بخش مربوط به کلیسای منچستر از بازی کاملا حذف گردد. آن ها همچنین شکایت ها و اقدامات قانونی زیادی را نیز علیه سونی انجام دادند اما راه به جایی نبردند و سرانجام این بحث و جنجال های بیهوده ای که به راه انداختند، چیزی عاید آن ها نکرد و امتیازی قانونی در این مورد دریافت نکردند؛ کاری که به نظر می رسید درست هم باشد زیرا که در بازی ها تاکنون بارها و بارها شاهد وجود درگیری ها و .. در مکان هایی مختلف که در بازی بازسازی شده اند بوده ایم و نمی توان برای این که سازندگان در یک منطقه و یک مکان سکانس های درگیری و شلیک قرار داده اند آن ها را محکوم کرد.” در مجموع باید گفت عنوان Resistance: Fall of Man در بخش بصری تنها ایراداتش شامل باگ های گرافیکی و افت فریم ها و کیفیت تکسچرها و انیمیشن ها هستند که مربوط به گرافیک فنی می شوند و در بخش هنری فوق العاده کار کرده است و در نهایت یک ترکیب زیبا و جذاب برای یک بازی در ابتدای نسل هفتم و یک عنوان لانچ تایتل را پدید اورده است.
Resistance: Fall of Man از لحاظ گیم پلی در حقیقت یک science-fiction horror first-person shooter یا شوتر اول شخص ترسناک علمی تخیلی محسوب می شود که دارای بخش های تک نفره داستانی و همینطور چند نفره بود. حرف اول را در گیم پلی چنین عنوانی بدون شک سلاح ها می زنند و حتما می دانید که اینسامنیاک گیمز یکی از خدایان طراحی خلاقانه بی نظیرترین سلاح های ممکن است و کسانی که رچت و کلنک یا حتی سانست اووردرایو را بازی کرده باشند کاملا این را لمس کرده اند. Resistance: Fall of Man نیز از این قائده مستثنی نبود و این بار آن ها با انجین پییشرفته و قدرتمندشان (در زمان خود)، یک توپخانه مجهز و بسیار متنوع و عالی از انواع و اقسام سلاح های گوناگون انسانی و متعلق به کایمراها را در بازی قرار داده بودند تا بازیباز کلی از آن ها لذت ببرد. برخی سلاح های بازی بر اساس اسلحه های واقعی در سال ۱۹۵۰ خلق شده اند و برخی سلاح ها نیز حالتی کاملا پیشرفته و واقع گرایانه دارند که با داستان بازی و تکنولوژی پیشرفته کایمراها مطابقت دارد. تک تک سلاح ها یک استایل جداگانه داشتند و تاکتیک و استراتژی مخصوص به خودشان را می طلبیدند.
به عنوان مثال یکی از بهترین سلاح های سلاح های بازی که Auger نام داشت و مربوط به سلاح های کایمراها می شد، شلیک اصلی اش به صورت آتش سریع و شلیک مداوم بود ولی نکته اینجا بود که گلوله هایش از دیوار رد می شد و اتفاقا وقتی از آن طرف دیوار بیرون می آمد قدرتش چند برابر نیز می شد (این سلاح در کل سری Resistance جزو محبوب ترین سلاح ها بود و یکی از نشانه های نبوغ اینسامنیاک در خلق سلاح ها) و استفاده درست و به جا از آن در مبارزات خودش یک تاکتیک نبرد بود. شلیک ثانویه این سلاح هم یک سد و سپر ایجاد می کرد که در برابر تمام گلوله های مختلف مقاوم بود به جز گلوله های نوع خودش! می بینید چقدر هوشمندانه؟ یعنی فقط خود این سلاح و نحوه بهره بردن هجومی و دفاعی از آن می توانست کلی روش و تاکتیک مختلف داشته باشد و ارزش تکرار بازی را هم بالا ببرد. علاوه بر سیستم معمول سلاح های دوربرد و نزدیک زن، بازی انواع و اقسام نارنجک های مختلف را هم داشت که آن ها هم انواع واقعی و آینده نگرانه داشتند که به عنوان مثال یکی از این نارنجک ها Backlash نام داشت و می توانست یک حالت پناهگاه و کاور برای شما ایجاد کند که درون آن بروید و بسیار در مواقع حساس و حیاتی به دردتان می خورد. بعضی از سلاح های بازی در بار اول تجربه بازی در اختیار شما قرار نمی گرفتند ولی در دفعات بعدی در نقاط خاصی از بازی پیدا می شدند که ارزش تکرار فوق العاده ای را به بازی می بخشیدند زیرا هر کدام برای خودشان کلی لذت و هیجان داشتند.
در طول روند بازی تک نفره می توانستید اسکیل پوینت یا امتیاز های مهارت مختلف نیز کسب نمایید که از طریق انجام دادن کارهایی خاص در بازی میسر می شد. البته شما دقیقا نمی دانستید که آن کارها چه هستند زیرا بعد از آن که آن اسکیل پوینت ازاد می شد و آن را می گرفتید تازه می فهمیدید که مثلا این امتیاز برای کشتن پشت سر هم ۵ دشمن با هد شات بوده است. یک سری از این امتیازهای مهارت که در بخش تک نفره وجود داشتند “عمومی” بودند یعنی که در همه مراحل بازی قابل گرفتن بودند ولی برخی از آن ها هم مختص یک مرحله و بخش خاص بودند. در بازی مبارزات نزدیک هم وجود داشت و همچنین از قابلیت حسگر حرکتی SIXAXIS کنترلر پلی استیشن نیز در مواردی مثل جدا کردن دشمنانی که شما را گرفته اند در بخش تک نفره و یا اوردن سریع لیدربرد و نقشه در بخش چند نفره بازی استفاده می شد. همچنین شما در برخی مراحل خاص به Turret ها و یک ماشین جیپ قابل رانندگی که پشت آن رگباری قدرتمندی قرار داشت نیز دسترسی داشتید که لذت فوق العاده ای داشتند و این مراحل، گیم پلی را کاملا تازه می کردند و تنوع خوبی به آن می بخشیدند. باید به این نکته نیز اشاره کرد که در راستای بالا بردن ارزش تکرار دوباره بازی و تکمیل محتوای داستانی آن، کلی Intel document های مختلف و آیتم های جمع کردنی در طول مراحل وجود داشتند که ارزش تجربه مجدد Resistance: Fall of Man را باز هم بالاتر می بردند و همچنین اطلاعات فوق العاده ای را از داستان و وقایع دنیای بازی در گذشته، حال و اتفافاتی که می تواند در آینده رخ دهد توضیح می دادند.
Resistance: Fall of Man علاوه بر بخش داستانی عالی و کاملش، یک بخش چندنفره لذتبخش و هیجان انگیز هم داشت که در آن تا ۴۰ بازیباز به صورت آنلاین و تا ۴ بازیباز به صورت آفلاین می توانستند با هم رقابت کنند. نکته جالب کیفیت بی نظیر و فوق العاده بالای سرورهای بازی و بخش آنلاین بود که حتی وقتی ۴۰ نفر هم همزمان مشغول بازی بودند هیچ مشکلی را برای بازیبازان به وجود نمی آورد حتی برای آن هایی که سرعت نت پایین تر و پینگ بالاتری داشتند. از قابلیت های خوب بخش چندنفره این بود که بازیبازان می توانستند بدون این که در شبکه پلی استیشن با هم دوست باشند یکدیگر را دعوت کنند و همچنین در بازی لیست دوستانتان را که در حال بازی آنلاین هستند برای شما به نمایش در می آمد. از اینجا می توانستید بازیبازان را به بازی دعوت کنید یا پیام بفرستید یا به پارتی دعوت کنید (ساعت ۹ شب توی سعادت اباد بود پارتی!!). بازی چند نفره دارای نقشه های مختلفی بود که بر اساس نقاط مختلف انگلستان طراحی شده بودند. این نقشه ها در انواع و اقسام سایزهای مختلف بودند و برخی از آن ها که خیلی محبوب بودند مثل “Nottingham” یا “Grimsby”، در ۴ سایز مختلف در بازی در دسترس بازیبازان قرار داشتند. بخش چند نفره به بازیباز اجازه می داد که Clan خود را بسازد و یا مسابقات Custom خلق نماید یا وارد بخش های از پیش تعیین شده و Ranked Game بشود. در بازی می توانستید از طریق Bluetooth یا هدست USB با هم تیمی هایتان صحبت کنید. چت متنی نیز در لابی قبل از شروع بازی موجود بود.
صدا گذاری و موسیقی های بازی در Resistance: Fall of Man کاملا مناسب و استاندارد انجام گرفته است و مخصوصا صداگذاری کایمراهای مخوف و همینطور خود نیتن هیل بسیار عالی و با کیفیت انجام شده است و کاملا حس و حال بازی را به بازیباز القا می کند. صداگذاری دیگر شخصیت ها نیز به خوبی انجام شده و صداپیشگان شخصیت های مختلف بازی به خوبی از پس انجام وظیفه خود بر آمده اند و شاهد صداگذاری های با کیفیتی در بازی هستیم. صداگذاری های محیطی بازی نیز همگی بسیار با دقت و با کیفیت در بازی شنیده می شوند و صداگذاری محیطی بازی و صدای شلیک سلاح ها و.. کاملا در روند بیشتر غرق کردن بازیباز در دل بازی نقش ایفا می کنند. سازندگان موسیقی Resistance: Fall of Man نیز کار خود را نرمال و قابل قبول انجام داده و نمی توان از موسیقی های بازی ایراد خاصی گرفت و البته نمی توان هم آن ها را به یادماندنی توصیف کرد.
موسیقی و ساندترک بازی کاملا با حال و هوای بازی همخوانی دارد و با داستان و دنیای بازی و فضای آن تطابق خوبی برقرار کرده است. البته نه از آن موسیقی هایی که دلتان بخواهد در خارج از بازی نیز به تنهایی به آن ها گوش بدهید اما شنیدنشان در زمان بازی و به عنوان موسیقی پس زمینه و بخش های گوناگون بازی، کاملا نقش خود را برای هرچه بیشتر فرو بردن شما در داستان و دنیای بازی ایفا می کنند و شاهد یک ساندترک استاندارد و کاملا مناسب با فضا و اتمسفر Resistance: Fall of Man هستیم. پر واضح است که سازندگان موسیقی بازی کاملا فضا و حس بازی را درک کرده اند و یک موسیقی کاملا مطابق با بازی را خلق کرده اند. ترکیب این ساندترک با طراحی هنری عالی محیط های بازی و نورپردازی باکیفیت آن، یک خروجی کاملا ایده آل را برای بازیباز همراه دارد و وی را بیشتر به دل داستان و دنیای بازی می برد. نهایتا باید گفت صداگذاری و موسیقی در بازی Resistance: Fall of Man استاندارد و قابل قبول انجام گرفته است و یکی از بخش هایی محسوب می شوند که در راستای لذت بردن بیشتر بازیباز از تجربه این عنوان، نقش خود را تمام و کمال ایفا کرده اند.
نهایتا در مورد بازی Resistance: Fall of Man باید گفت شاهد یک شوتر اول شخص جذاب با گیم پلی عالی و سلاح های بسیار متنوع هستیم که در کنار جو و داستان تاریک بازی و وجود موجودات مخوفی مثل کایمراها، ترکیب لذتبخشی را پدید آورده اند. Resistance: Fall of Man بدون شک در زمره بازی هایی قرار دارد که اگر آن را تجربه کرده باشید همیشه آن را به یاد خواهید داشت و قطعا سراغ نسخه های بعدی آن هم رفته اید. همچنین باید گفت بدون شک بازی Resistance: Fall of Man جزو بازی های قدرتمند و باکیفیتی که از تم آخرالزمانی برخوردارند به حساب می آید و الگویی برای سازندگانی است که می خواهند عناوینی با موضوع آخرالزمان بسازند و فضای آخرالزمانی را به شکل باورپذیری در آن پیاده کنند. بازی دارای نقاط قوت بسیاری است که سبب شده اند نقاط ضعف خیلی کم تعداد آن در بخش گرافیک فنی خیلی کم رنگ شوند و خاطره فوق العاده ای از این عنوان برای بازیباز باقی بماند. در حقیقت نقاط قوت پرتعداد Resistance: Fall of Man سبب می شوند تا یک تجربه لذتبخش در یک داستان و دنیای آخرالزمانی برای شما رقم بخورد و عنوانی را تجربه نمایید که وقنی آن را به پایان می رسانید، از وقتی که برای آن گذاشته اید کاملا راضی هستید و بی شک به سراغ نسخه های بعدی آن خواهید رفت. Resistance: Fall of Man یک شوتر اول شخص انحصاری بسیار هیجان انگیز با داستانی جالب و دشمنانی فوق العاده قدرتمند و جذاب است که سبب خلق یکی از هیجان انگیز ترین عناوین شوتر پلی استیشن ۳ شده بودند و مورد تحسین تمامی حاضرین دنیای بازی اعم از منتقدین و بازیبازان قرار گرفت.
Resistance: Fall of Man مانند دیگر شوترها نیست، زیرا با گیم پلی جذابش و ترکیب آن با سلاح های معرکه از نوع اینسامنیاکی می توانید لذت ناب یک بازی بسیار خوش ساخت را از این عنوان که در مرز شاهکار بودن قرار دارد، کسب نموده و مبارزات بسیار جذابی را با دشمنان مخوف و قدرتمند بازی یعنی انواع کایمراها تجربه نمایید. مخصوصا این که با خوش ذوقی سازندگان و طراحی مخوف و ترسناک کایمراها، یک تم ظریف و جذاب وحشت بقا نیز در بازی قرار داده شده است که آن را هیجان انگیز تر از حالت عادی کرده است. داستان و روایت جذاب و هیجان انگیز، محیط ها و مراحل متنوع، گیم پلی و مبارزات بسیار لذتبخش و هیجان انگیز با ترکیب سلاح های یونیک و معرکه که هیجانی بی نظیر به بازی بخشیده است، دشمنان قدرتمند و مخوفی به نام کایمراها و وجود یک تم ظریف و مناسب از وحشت در لایه زیرین بازی، همگی سبب خلق یک شوتر اول شخص فوق العاده خوش ساخت و هیجان انگیز شده اند که جزو بهترین لانچ تایتل های تاریخ محسوب می شود. بدون هیچ شک و تردیدی و به طور قاطع می گویم اگر ذره ای به عناوین شوتر علاقمند هستید باید Resistance: Fall of Man را تجربه کنید، حتی اکنون و در نسل هشتم، البته اگر پلی استیشن ۳ دارید! مطمئن باشید که این را به جرات می گویم که هنوز هم کاملا ارزش دارد که به نسل هفتم بازگردید و این شوتر اول شخص عالی انحصاری را تجربه نمایید تا یکی از بازی های انحصاری خوب نسل هفتم سونی و اینسامنیاک را از دست نداده باشید، به امید آن که سونی و اینسامنیاک انتشار نسخه بازسازی شده و ریمستر شده ۳ گانه بی نظیر Resistance و یا ساخت نسخه جدیدی از آن را در دستور کار قرار دهند تا بار دیگر با کایمراهای مخوف ملاقات کنیم.
پر بحثترینها
- تریلر معرفی بازی جدید ناتی داگ، Intergalactic، روی کانال پلی استیشن بیش از ۲۳ هزار دیسلایک دریافت کرده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- اولین اطلاعات از بازی جدید ناتی داگ، Intergalactic: The Heretic Prophet، منتشر شد
- Astro Bot بهترین بازی سال شد؛ فهرست کامل برندگان The Game Awards 2024
- ناراحتی کارگردان Black Myth: Wukong بابت نبردن جایزه بهترین بازی سال
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- ناتی داگ از بازی جدید خود به نام Intergalactic: The Heretic Prophet رونمایی کرد
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- نکات مخفی تریلر بازی جدید ناتی داگ، Intergalactic، که شاید متوجه آنها نشده باشید
نظرات
یه چیزی که واقعا دوست دارم اتفاق بیوفته اینه که سونی insomniac رو خریداری کنه
خیلی دوست دارم این استودیو رو تو جمع خانواده پلی استیشن ببینم
اینو من رو پلی استیشن ۳ زدم. بازی خوبی بود فقط باگای گرافیکی زیاد داش هوش مصنوعیشم ضعیف بود.
سونی تو ژانر FPS خیلی قوی بود کلیزون دو سه هم بازیای خوبی بودن. ولی الآن کلا بی خیال ژانر FPS شده. فقط یه کلیزون: شادو فال رو بیرون داد که خیلی چرند بود. اصلاً درحد نسخه دو سه نبود.
چرند نبود. ولی از اون بازیه که روی هارد نمیمیره خداییش قشنگ تر بود
ولی معمولی بود
چه گیمی بود خدایی از بهترین گیمای ps3 و insomniac…امیدوارم نسخه ریمسترش حتمن بیاد
چیزی که رسیستنس رو خیلی چالش برانگیز میکرد عدم وجود auto healing تو بازی بود و باید همش سر آیتم های کمک های اولیه میگشتیم و قشنگ تم آخرالزمانی بازی با سلاح های بی نظیرش مخصوصا اونی که من خیلی دوست داشتم atomizer بود که یه شوک الکتریکی قدرتمند رو بوجود میورد و اواخر قسمت سوم این رو بدست گرفتیم، bullseye هم که نوعی همون ارزش gear بازی gears of war رو داشت و واقعا طراحی های بی نظیری داشت سلاح های بازی
بعد از killzone بهترین شوتر ps3 بود از نظر من
هالو باعث شد تا سونی تو ژانر FPS حرکت بزنه. کلیزونو برای مقابله با هالو ساخت که موفقم شد. کلیزون ۲ ٱ ۳ حرف نداشتن ولی بنظرم بازم هالو یه چیزه دیگس مخصوصا نسخههای ۳ ٱ ۴.
درکل هر دو سری با نسخههای آخرشون گند زدن. هالو با نسخه پنجش که داستانش رفته بود تو جاده خاکی. کلیزونم با شادو فال که به کل زد تم بازیو عوض کرد اونم با یه گیم پلی ضعیف.
اون هالو نیست عزیزم هیلو اسمش
ای جان یه مقاله عالی از سعید خان :inlove: خیلی دوست داشتم یه resistance توی این نسل ببینم.کاش حداقل نسل بعد ig برای ps5 این شوتر فوق العاده رو بسازه
“قیافه رو!!!” :yes: :rotfl:
یارو بیگانهٔ شبیه ***mather هاس آدم جفت می کنه وقتی می بینش.
آقای بابایی اگه میشه نقد نسخه های نسل ۷ infamous و killzone رو هم در سایت قرار بدید با تشکر
یادش بخیر Resistance عالی بود :inlove:
مرسی آقای بابایی
اون تیکه بیا بغل عمو باحال بود
اون سیستم آب و هوا برای ۱۲ سال پیش هم قدرت انحصاری های سونی رو نشون میده
من روی پلی ۳ یکی از شماره رو یکمی بازی کردم قشنگ میزد
امیدوارم این سری و کیلزون رو دوباره نسل بعد یک حالی سونی بهشون بده حیفن
لامصب انقدر عناوین طولانی و جذاب تو نسل قبل بود که نرسیدم resistance رو بازی کنم.
با این مقالهی زیبا از سلطان ((سعید آقابابایی)) امیدوارم حتما بازسازی بشه تا برم تو کارش…
آخ که چه شاهکاری بود.ای کاش ادامه اش بدن
چی بگم از این شاهکار ؟ هیچی نگم بهتره. ممنون سعیدجان. فقط اینکه من بودم قطعا ۹٫۵ رو میدادم چون بالاخره افت فریم همجا هست تقریبا و اینکه اگه بازی جذاب باشه دیگه تنوع کم دشمنها اونقدرها بچشم نمیاد. بازم ممنون
کاش برا pc هم بیاد
عالی بود. نمادی از بازی سازی ترو تمیز سونی. انحصاری جاه طلبانه. یادم سعید جان چیزی که اون زمان خیلی صدا کرد این بود که تونی بلر نخست وزیر وقت انگلیس تو یکی از سخنرانیهاش از این بازی صحبت کرده بود. اون زمان فروشش تو انگلیس فوقالعاده بالا بود.
اون اسلحه که از موانع و کاور ها رد میشد خیلی رو اعصاب بود تا تیرانداز رو نمیزدی مدار رو اعصاب پاتیناژ میرفت. یک اسلحه هم بود موقت سپری از انرژی برای تیرانداز ایجاد میکرد که فوقالعاده جالب بود. تنوع دشمنان به خصوص در نسخه دوم و سوم هم به اوج خودش رسید. یکی از بهترین گرافیک های انحصاری های سونی در نسخه سوم و مرحله روی قایق که از دانشمند روس محافظت میکرد هنوز توی ذهنم هک مونده.
شاید برای شما جالب باشه ولی من بعد چندین سال pc گیمری یه چند ماهیه یه ps3 دست دوم تهیه کردم و از اون موقع کمتر سمت کامپیوتر رفتم مگر برای دانلود و نصب بازی!
باورم نمیشه بعد از دانلود سی-چهل تا از بهترین بازیهای این کنسول هنوز هم عناوینی هست که از دستم در رفته!
با تشکر از اقای اقا بابایی عزیز این سه گانه هم رفت تو لیست دانلود! 🙂
مرسی اقا سعید عالی بود ما رو بردی به نسل ۷ و آن خاطرات خوب گذشته :yes:
وسوسه شدم دوباره تست کنم آیا بعد از این همه مدت دوباره ارزش بازی داره :yes: