ندای وظیفه تیمی | نقد و بررسی Call of Duty: Black Ops 4

همان طور که می‌دانید، چند روزی است که پانزدهمین عنوان اصلی سری Call of Duty منتشر شده است. این نسخه یکی از پرحاشیه‌ترین نسخه‌های این سری بوده است و به دلایل مختلف، جنجال‌های زیادی در مورد آن پیش آمد. در ادامه به بررسی این عنوان می‌پردازیم تا ببینیم که در نهایت، حاصل کار سازندگان این بازی در استودیو Treyarch چگونه از آب در آمده است؟

Call of Duty: Black Ops 4

اولین و شاید بزرگ‌ترین حاشیه‌ای که پیرامون این عنوان به وجود آمد، حذف بخش داستانی بازی بود. به هر حال این حقیقتی است که این نسخه از Call of Duty هیچ بخش داستانی با عنوان کمپین ندارد و قطعاً اگر شما هم مثل من از افرادی باشید که در نسخه‌های قبلی ابتدا بخش تک‌نفره بازی را انجام می‌دادید، از نبود این بخش بسیار ناراحت می‌شوید. به هر حال این تصمیمی بوده که طبق گفته سازندگان از ابتدای کلید خوردن ساخت این نسخه گرفته شده و از اول هم قرار نبوده است که چنین بخشی در بازی وجود داشته باشد که شاید دلیل آن هم افت کیفیت شدید داستان سری Black Ops به خصوص در سومین نسخه آن بوده باشد. به هر صورت چه بخواهیم و چه نه، این نسخه بخش داستانی سنتی مطابق نسخه‌های قبلی ندارد که بی‌شک باعث ناامیدی تعدادی از طرفداران سری می‌شود. البته همواره طرفدارانی که به خاطر بخش چندنفره این سری را تهیه کرده‌اند، بسیار بیش‌تر از کسانی بوده که در درجه اول به خاطر بخش تک‌نفره سراغ آن رفته‌اند و از این رو احتمالاً تعداد طرفداران قدیمی‌تر سری، افت خیلی قابل توجهی نخواهد داشت.

البته باید گفت که این طور نیست که بازی هیچ بخش تک‌نفره‌ای نداشته باشد. بخش‌های کوچکی در مورد پیشینه شخصیت‌های بخش مولتی پلیر بازی وجود دارند که داستان قبلی این شخصیت‌ها را روایت می‌کنند اما به هر حال یکسری بخش گسسته و جدا از هم، به هیچ عنوان جایگزین بخش سنتی کمپین بازی نمی‌شود.

اما بپردازیم به خود بازی؛ به طور کلی بازی سه بخش اصلی چندنفره، زامبی و Blackout (بتل رویال) دارد اما ابتدا به یکسری تغییرات مکانیزم های گیم پلی بخش چندنفره اشاره کرده و سپس بخش‌های جدید این قسمت را بررسی می‌کنیم. در زمینه گیم پلی کلی این بخش، تغییرات مفید و خاصی روی داده‌اند که به شدت به جذابیت بازی کمک کرده‌اند. اولین موضوع که البته به شدت نسبت به نسخه Black Ops III به چشم می‌آید، حذف ویژگی‌هایی نظیر راه رفتن روی دیوار و پرش‌های خیلی بلند و مواردی نظیر این است. بازی از نظر کلی هر چند همچنان روان و سریع بوده و سرعت عمل نقش اساسی در آن دارد با این وجود استفاده از این حرکات از بازی حذف شده‌اند که با توجه به این که بسیاری از طرفداران بازی هم از وجود این حرکات در نسخه قبلی ناراضی بودند، این موضوع انتخابی درست و منطقی به نظر می‌رسد. البته در عوض ویژگی‌های به بازی اضافه شده که باعث می‌شوند روند شوتینگ بازی بسیار بهتر شود. در این نسخه تقریباً در هر شرایطی، از راه رفتن و دویدن گرفته تا پرش از روی موانع امکان شلیک کردن وجود دارد. این موضوع باعث می‌شود که هیچ چیزی وقفه‌ای در روند بازی ایجاد نکند و از طرفی حرکات بازیکنان نیز بیش‌تر بشود.

تغییر مهم دیگری که در بازی اعمال شده و بسیار هم در روند بازی تأثیر گذار است، حذف قابلیت بازیابی خودکار سلامتی است. در این نسخه، شبیه بخش داستانی Call of Duty: WW2 و برخلاف سایر عناوین سری، شخصیت شما به طور خودکار سلامتی خود را بعد از آسیب دیدن و پنهان شدن در جایی به دست نمی‌آورد. برای بازیابی سلامتی، قابلیتی در اختیار هر شخصیت قرار دارد که با فشار دادن کلید خاصی، سلامتی شخصیت را بازیابی می‌کند. این قابلیت هر چند نسبتاً سریع بازیابی می‌شود و می‌توان در فواصل زمانی نه چندان طولانی از آن استفاده کرد، اما در عوض در روند حرکتی شما وقفه ایجاد کرده و باعث کند شدن حرکتتان می‌شود. از این رو استفاده از این قابلیت نیاز به فکر و تنظیم زمان بیش‌تری دارد. شاید این موضوع یکی از مهم‌ترین تغییراتی باشد که در روند گیم پلی بازی اعمال شده و نیاز به سرعت بالای تصمیم گیری دارد.

آزادی عمل بسیار زیادی در بخش Blackout وجود دارد

موضوع دیگر در این زمینه گان پلی خوب بازی است. اکثر سلاح‌ها هر کدام حس مخصوص خود را دارند و در این نسخه، سیستم عقب نشینی اسلحه‌ها هم با تغییراتی رو به رو بوده است و عقب نشینی سلاح‌ها، بیش‌تر قانونمند و دارای الگو و کمتر به شکل تصادفی است. البته طبیعتاً چنین تغییراتی شاید خیلی به چشم نیایند ولی به هر حال باعث می‌شوند که گیم پلی بازی حس بهتری داشته باشد.

اما برسیم به ویژگی‌های خود بخش چندنفره و Multiplayer بازی؛ اولین مورد مربوط به Specialist ها می‌شود که در اصل کلاس‌های شخصیت‌هایی هستند که آن‌ها را انتخاب می‌کنید. ده Specialist در این نسخه وجود دارند که ۶ تای آن‌ها در نسخه قبلی Black Ops هم حضور داشتند اما چهارتا در این نسخه به آن اضافه شده‌اند و البته طبیعتاً چندتای دیگر نیز در طول زمان و با آپدیت‌های مختلف به بازی اضافه خواهند شد. این افراد هر کدام تخصص ویژه خود را دارند و به خصوص در یکسری مودهای خاص بخش چندنفره، به هماهنگی میان اعضای تیم نیاز است. به عنوان مثال شخصیت Torque متخصص کارهای دفاعی و قرار دادن موانع بر سر راه دشمنان است و به خصوص در مواقعی که قصد دفاع از نقطه خاصی را داشته باشید، نقش این شخصیت بسیار پررنگ می‌شود. در طرف دیگر شخصیتی مثل Ruin قابلیت استفاده از Grappling Hook را برای جا به جایی سریع داشته و امکان استفاده از یک قابلیت سهمگین که آسیب شدیدی به دشمنان اطرافش می‌زند را داراست. طبیعتاً این شخصیت برای حملات سریع و البته از فاصله نزدیک به دشمنان انتخاب بسیار ایده آلی است. البته خوشبختانه با تغییراتی که گیم پلی داشته، نیاز به بازی تیمی بیش‌تر احساس می‌شود و هر چند در بعضی مودهای قدیمی و سنتی بازی، امکان پیشروی صرفاً با قابلیت‌های فردی وجود دارد ولی در مودهای جدید این قسمت، هماهنگی میان اعضای تیم ضروری است.

در میان مودهای بخش چندنفره، این نسخه علاوه بر مودهای رایج و معروف سری و سایر بازی‌های مولتی پلیر نظیر Team Deathmatch، Kill Confirmed و Domination و… مثل همیشه در این عنوان حضور دارند؛ اما علاوه بر این‌ها دو مود جدید نیز به بخش چندنفره بازی اضافه شده‌اند، Heist و Control.

در مود Heist شما و سایر بازیکنان با مهمات کم و سلاح‌های اندکی بازی را شروع کرده و برای پیشروی هر چه بیش‌تر، باید بسته‌های پولی را در محیط پیدا کرده و به نقطه مشخصی بیاورید تا با پول آن‌ها بتوانید تجهیزات جدیدی تهیه کنید. نکته مهمی که در مورد این بخش وجود دارد، این است که اگر کشته شوید، تمام راند را از دست خواهید داد و از این رو هیچ کس قابلیت Respawn شدن ندارد. به همین دلیل همکاری تیمی و هماهنگی در این بخش نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. البته به همین دلیل نبود قابلیت Respawn، عموماً هر راند این بخش نسبت به سایر مودهای بخش چندنفره سریع‌تر به اتمام می‌رسد و به نظر من ایجاد کمی تغییر در این بخش برای طولانی‌تر شدن هر راند می‌تواند کیفیت آن را بهتر کند. هر چند این بخش به دلیل اهمیت بالای کار تیمی، در مجموع مود جالبی است.

در بخش Blackout حتی مبارزه زیرآب نیز وجود دارد

در مود Control، دو تیم حمله کننده و دفاع کننده وجود دارند و یک تیم باید از دو نقطه مشخص در نقشه دفاع کرده و دیگری باید آن‌ها را تصرف کند. کل بازیکنان هر تیم نیز در مجموع ۲۵ بار قابلیت Respawn شدن دارند. با تصرف دو نقطه یا تمام کردن هر ۲۵ قابلیت Respawn شدن دشمن شما پیروز میدان خواهید بود. در این بخش اهمیت کار تیمی و مخصوصاً Specialist های دفاعی بیش‌تر مشخص می‌شود.

در کل دو مود جدیدی که به بخش چندنفره بازی اضافه شده‌اند، کیفیت طراحی بسیار خوبی دارند و هر چند به نظر مود Heist باید کمی تغییر کند تا راندهای بیش‌تری داشته باشد اما در مجموع به خاطر تمرکز خوب این دو بخش روی کار تیمی، می‌توان آن‌ها را از بخش‌های بسیار خوب این عنوان ارزیابی کرد.

نقشه بخش Blackout

در انتها باید به نقشه‌های بخش مولتی پلیر بازی نیز اشاره کنیم. در حال حاضر ۱۴ نقشه برای این بخش در نظر گرفته شده است و طبیعتاً در طول زمان نقشه‌های جدیدی برای این بخش عرضه خواهد شد. تنوع نقشه‌ها خوشبختانه بسیار خوب است و چه از لحاظ بصری و چه از لحاظ طراحی مرحله، اکثراً فضای منحصر به فرد و خاص خود را دارند. با این وجود پولی بودن نقشه‌هایی که در آینده عرضه خواهند شد، به خصوص در حالی که سازندگان Battlefield V قصد دارند محتوای بعد از عرضه بازی را رایگان عرضه کنند، این موضوع قطعاً برای Black Ops 4 یک نکته منفی به حساب می‌آید.

اما بعد از بخش مولتی پلیر باید به بخش زامبی بپردازیم. این بخش شاید در گذشته قسمتی فرعی در این سری به حساب می‌آمد اما در این نسخه واقعاً به خوبی روی آن کار شده است و به قسمتی بسیار مهم از بازی تبدیل شده است. در نسخه فعلی بازی ۴ نقشه برای این بخش طراحی شده است که البته یکی از نقشه‌ها فقط در دسترس دارندگان Season Pass بازی است اما ۳ نقشه دیگر برای همه در دسترس هستند. دو خط داستانی مجزا در این نسخه وجود دارند که خط داستانی Chaos که شخصیت‌های جدیدی دارد، مربوط به دو نقشه IX و Voyage of Despair می‌شود و نقشه Blood of the Dead ادامه خط داستانی Aether از نسخ قبلی است. خوشبختانه این نقشه‌ها هر کدام فضایی کاملاً متفاوت را ارائه می‌کنند و گیم پلی خاص خود را هم دارند. در این میان شاید جالب‌ترین این نقشه‌ها، نقشه IX باشد. در این حالت، شخصیت‌ها به یک استادیوم گلادیاتوری در روم باستان رفته و در این محیط باید با زامبی‌ها و هیولاهای مختلف رو به رو شوند. در این بخش هر چند سلاح‌های گرم وجود دارند اما در کنار آن استفاده از سلاح‌های سرد نیز نقشی اساسی دارد. سلاح‌های این بخش تنوع بسیار خوبی داشته و به خصوص بعضی از سلاح‌ها توانایی‌های جادویی و عجیب و غریبی دارند که به طور کلی فضای این نقشه را متفاوت و خاص می‌کنند و بعضی از ابرسلاح‌هایی با نام‌های اسطوره‌ای نظیر Hammer of Valhalla یا Scepter of Ra هم در این بخش یافت می‌شوند که قدرت‌های خیلی عجیب و غریبی به شخصیت شما می‌دهند. علاوه بر این جدای از استادیوم گلادیاتوری، این نقشه بخش‌های دیگری با تم اسکاندیناوی و مصر نیز در خود جای داده است. در نقشه Voyage of Despair شما در کشتی معروف تایتانیک قرار گرفته و باید در کنار مبارزه با سرنشینان کشتی که تبدیل به زامبی شده‌اند، به دنبال آیتم خاصی هم باشید. نقشه Blood of the Dead نیز در اصل بازسازی نقشه Mob of the Dead از نسخه‌های قبلی است که البته خط داستانی Aether نیز در خلال آن ادامه پیدا می‌کند.

اگر قبلا این عکس را ندیده باشید، احتمالا با دیدن آن کمترین احتمالی نمی دهید که این تصویر مربوط به Call of Duty باشد

یکی از امکانات جالبی که به بخش زامبی بازی اضافه شده است، امکان شخصی سازی مبارزات است. از موارد معمولی نظیر Friendly Fire گرفته تا قدرت زامبی‌ها و مواردی نظیر بازیابی سلامتی با کشتن هر زامبی در این بخش قابل انتخاب بوده و با تغییر دادن هر حالت، تغییرات خاصی در گیم پلی بازی به وجود می‌آید که باعث می‌شود بتوانید با تغییر بعضی موارد، مبارزات بسیار عجیب و غریب و بعضاً خنده داری را ایجاد کنید. در کنار این موارد، سیستم Perk ها و مواردی نظیر این نیز در بازی وجود دارند و البته در بعضی موارد تغییراتی هم داشته‌اند. مثلاً در نقشه IX شما Perk خاصی را انتخاب کرده و در جایگاهی که در رابط کاربری با نام Ra یا مثلاً Odin مشخص شده قرار می‌دهید. حال برای فعال سازی این Perk باید در نقشه بازی به سراغ مجسمه‌های این شخصیت‌ها بروید تا بتوانید آن Perk را فعال کنید.

بخش دیگری به نام Rush Mode نیز در بخش زامبی قرار دارد که فارغ از خط داستانی آن، به شما اجازه بازی در هر کدام از نقشه‌ها با هدف کشتن هر چه بیش‌تر زامبی‌ها را می‌دهد. در این حالت به مرور نقاطی در نقشه توسط بازی مشخص می‌شود که زامبی‌ها از آن جا هجوم می‌آورند و شما باید با رفتن به این نقاط، زامبی‌ها را از آن جا پاک‌سازی کنید. این بخش تا حدودی نقش آشنا کننده شما با نقشه‌های بخش زامبی را ایفا می‌کند و می‌توانید خارج از بخش اصلی بازی، با این نقشه‌ها به خوبی آشنا شوید.

در کنار این موارد، خوشبختانه زامبی‌ها نیز عموماً هوش مصنوعی قابل قبولی داشته و حرکات احمقانه‌ای که باعث سادگی بیش از حد بخشی از بازی شود، از آن‌ها سر نمی‌زند. در مجموع و با همه آن چه که گفتیم، بخش زامبی بازی کیفیت بسیار بالایی داشته و مخصوصاً با ایجاد تنوع بسیار بالا در نقشه IX، باعث شده تا این بخش بازی به یکی از به‌یادماندنی‌ترین حالت‌های زامبی در فرنچایز Call of Duty تبدیل شود. مواردی نظیر وجود سلاح‌های عجیب و غریب و قدرتمند در این حالت هم از دیگر دلایلی هستند که نشان می‌دهند سازندگان به خوبی از پس پیاده سازی این بخش برآمده‌اند.

در نقشه Blood of the Dead خط داستانی قدیمی بخش زامبی دنبال می شود

در نهایت به بخش جدید بتل رویال Black Ops 4 یعنی Blackout می‌رسیم. همان طور که قطعاً می‌دانید، چند سالی است که به خاطر عرضه بازی‌هایی نظیر PUBG، بازار بازی‌های بتل رویال بسیار داغ است و بسیاری از بازی‌ها به سراغ این سبک می‌روند. من خودم به شخصه مخالف این جو شدید بازی‌های بتل رویال هستم زیرا چنین جوی و سودآوری بازی‌های این چنینی بدون هیچ گونه داستان خاصی، باعث می‌شود که بخش‌های هنری صنعت ویدیو گیم تا حدی به حاشیه رانده شوند. با این وجود نمی‌توان منکر این شد که طبیعتاً بسیاری از ناشران و سازندگان به این سمت کشیده می‌شوند و البته عرضه یک بتل رویال خوب طبیعتاً اتفاق منفی محسوب نمی‌شود.

به هر حال Call of Duty هم به سمت بازار پر رونق بتل رویال کشیده شده است. در بازاری که چندین عنوان اصلی وجود دارد، طبیعتاً به صرف تقلید محض نمی‌توان کار خاصی انجام داد و برای موفقیت، باید حتماً تفاوت‌هایی با سایر عناوین داشته باشید. خوشبختانه بخش Blackout به خوبی موفق به ارائه تجربه منحصر به فرد و خاص خود شده که هر چند به اصول کلی بتل رویال پایبند است اما حس مخصوص خود را دارد.

طبیعتاً خود گیم پلی سریع و خاص سری Call of Duty، یکی از مهم‌ترین عواملی است که باعث می‌شوند بخش Blackout حس منحصر به فردی را داشته باشد که در سایر بازی‌های بتل رویال نیست و البته خوشبختانه همین گیم پلی روان و سریع این سری به خوبی در این فضا قرار گرفته است. در کنار این مطمئناً به خاطر یکسری مکانیک‌های خاص بتل رویال، تفاوت‌هایی هم در این بخش وجود دارد. طبیعتاً به خاطر ماهیت بتل رویال که همه امکانات از طریق خود محیط به دست می‌آیند، جمع آوری آیتم‌های مختلف از محیط و Loot کردن بازیکنان کشته شده، نقش بسیار مهمی در این بخش دارد. از طرف دیگر برخلاف سایر بخش‌های این عنوان که بازیابی سلامتی به شکل یک قابلیت ظاهر شده که هر چند ثانیه، بازیابی می‌شود، در بخش بتل رویال برای بازیابی سلامتی باید آیتم‌های مربوطه را جمع آوری کنید که طبیعتاً وجود چنین موردی برای حفظ بالانس بازی کاملاً ضروری است. در غیر این صورت هر نفر می‌توانست با چند لحظه مخفی شدن در گوشه‌ای، به راحتی سلامتی خود را بازیابی کند و تا حدی زیادی از بار تهاجمی و سرعت عمل نیز در بازی کاسته می‌شد.

نکته دیگری که در مورد بخش بتل رویال بازی وجود دارد این است که بخش Blackout فقط جنبه PVP و بازیکن علیه بازیکن نداشته و قسمت‌های PVE نیز نقش مهمی در آن دارند. در بخش‌هایی از نقشه زامبی‌هایی وجود دارند که اگر به سراغشان بروید و آن‌ها را شکست دهید، عموماً سلاح‌های بسیار قدرتمندی را به دست خواهید آورد. البته نکته مهم این است که طبیعتاً این کار ریسک خود را هم دارد و علاوه بر این که ممکن است به دست زامبی‌ها کشته شوید، ممکن است با سر و صدای ناشی از تیراندازی، بازیکنان دیگر را هم به آن نقطه بکشانید که طبیعتاً به ضرر شما خواهد بود.

احتمالا اگر لوگو Call of Duty در پایین تصویر نباشد، در نگاه اول با دیدن این تصویر فکر کنید یکی از هیولای Gears of War روبرو هستید!

یکی دیگر از تفاوت‌های این بازی با بسیاری از عناوین بتل رویال این است که در این عنوان امکان انجام این بخش به صورت تیم‌های چهارنفره هم وجود دارد. بدین شکل برخلاف بسیاری از بازی‌های بتل رویال که برای پیروزی نهایی باید آخرین نفری باشید که زنده مانده است، در این جا اگر هر چهار نفر تیم هم زنده بمانند، برنده می‌شوید و بدین شکل با استفاده از همکاری تیمی میان اعضای گروه، موقعیت‌های بسیار مختلفی برای پیشروی در محیط و غافلگیر کردن سایر بازیکنان پیش می‌آید.

در کنار همه این موارد باید این را هم مد نظر داشته باشید که نقشه بخش Blackout بسیار بزرگ بوده و از تنوع بسیار بالایی هم برخوردار است. از محیط‌های جنگلی گرفته تا ساختمان‌های در حال ساخت و… در این نقشه یافت می‌شوند و همین موضوع باعث می‌شود که انجام بازی در این محیط خسته کننده نشده و البته به دلیل گستردگی بسیار زیاد آن، چیزهای جالب بسیار زیادی برای کشف کردن وجود خواهد داشت. در کنار این امکان حضور ۱۰۰ نفر به طور همزمان در این نقشه وجود داشته و البته هر چند شاید فکر کنید که به دلیل ابعاد نقشه، مدت زیادی بدون هیچ گونه دشمنی سرگردان خواهید بود ولی این طور نیست و عموماً روند گیم پلی طوری پیش می‌رود که با دشمنان مختلف برخورد خواهید کرد.

با همه این مواردی که در مورد سه بخش اصلی بازی گفتیم، باید گفت که استودیوی Treyarch وظیفه خود را در مورد پیاده سازی درست گیم پلی این سه بخش به خوبی انجام داده است. هر چند به هر حال جای خالی بخش کمپین بازی احساس می‌شود ولی با این وجود یکسری مأموریت کوتاه تک‌نفره در بازی قرار دارند و در کنار آن، سه بخش چندنفره، زامبی و Blackout کاملاً خوب پیاده سازی شده‌اند و به علاوه به دلیل تفاوت‌هایی که با نسخه‌های قبلی وجود دارد، توانسته‌اند روح تازه‌ای را به گیم پلی این سری که کم‌کم داشت روند تکراری به خود می‌گرفت بدمند.

در بخش Blackout با نقشه بزرگی رو به رو هستید که خوشبختانه از نظر بصری نیز کیفیت بسیار بالایی دارد

بعد از گیم پلی باید به گرافیک بازی اشاره کنیم. از نظر حال و هوا و اتمسفر، بازی همچنان حس و حال یک Call of Duty را دارد. در بعد فنی گرافیک نیز طبیعتاً بازی بهبودهایی را نسبت به نسخه‌های قبلی داشته است و مواردی نظیر نورپردازی و سایه‌ها کیفیت بهتری دارند. در کنار این باید توجه کنید که این بازی بخش بتل رویال هم دارد و در حالی که عموم بازی‌های این سبک گرافیک خیلی جالب توجهی ندارند، این بازی گرافیک فوق‌العاده خیره کننده‌ای را به خصوص با توجه به ابعاد بسیار بالای نقشه بازی ارائه می‌کند.

در زمینه پرفورمنس هم عملکرد بازی خوب بوده است. با توجه به گرافیک خوب بازی و با مراجعه به حداقل سیستم مورد نیاز بازی می‌توان متوجه شد که بازی قابلیت اجرای روی طیف نسبتاً گسترده‌ای از سیستم‌ها را دارد و با یک سیستم نسبتاً قوی هم می‌توان به گرافیک بسیار خوبی دست پیدا کرد. البته طبیعتاً انجام بازی با کیفیت ۴K نیاز به کارت گرافیک‌های بسیار قوی نظیر GTX 1080Ti دارد اما انجام بازی روی کیفیت FullHD و با سطح گرافیکی بالا، با کارت گرافیک‌های نسبتاً قوی نیز ممکن است. ضمن این که به جز بخش Blackout، سایر بخش‌های بازی روی نسخه PC سقف فریم ندارند و در صورتی که کارت گرافیک قوی داشته باشید، می‌توانید از فریم ریت بالا در بازی لذت ببرید. بخش Blackout نیز به دلایل فنی، سقف ۱۲۰ فریم در ثانیه را دارد که سازندگان گفته‌اند بعد از پایداری کامل سرورها، به عدد ۱۴۴ فریم در ثانیه افزایش خواهد یافت.

در نهایت به موسیقی و صداگذاری بازی می‌رسیم. موسیقی بازی در کل قابل قبول هستند ولی به هر حال از آن جایی که بازی بخش کمپین ندارد و تمرکز آن روی بخش چندنفره است، صداگذاری اهمیت بیش‌تری از موسیقی پیدا می‌کند. در زمینه صداگذاری عملکرد سازندگان بسیار خوب بوده و از صدای اسلحه‌های مختلف گرفته تا انفجارهای مختلف، همگی به خوبی در بازی پیاده سازی شده‌اند و از کیفیت صوتی بسیار خوبی برخوردارند که باعث می‌شود در مجموع بازی در این زمینه هم نمره قبولی بگیرد.

نتیجه‌گیری نهایی:

Call of Duty: Black Ops 4 هر چند بخش سنتی کمپین را به طور کلی کنار گذاشته است اما در عوض در سه بخش دیگر بازی یعنی Multiplayer، Zombie و Blackout عملکرد بسیار خوب و قابل قبولی داشته است. تغییرات مختلفی هم در گیم پلی بازی اعمال شده و با این که بازی همچنان حس و حال یک Call of Duty را دارد اما نقش تاکتیک و بازی تیمی در آن پررنگ‌تر شده است. در کنار این‌ها نقشه‌های بخش زامبی هر کدام فضای خاص و منحصر به فرد خود را دارند و این قسمت بازی نیز کار خود را به درستی انجام داده است. در کنار همه این‌ها بخش بتل رویال نیز به خوبی در بازی پیاده سازی شده است. در کل اگر به دنبال یک شوتر اول شخص چندنفره خوب و استاندارد هستید، قطعاً Call of Duty: Black Ops 4 انتخاب مناسبی است.