در پس کوچه های کابل… | نگاهی به نسخه بتای Insurgency: Sandstorm

خوب بعضی وقت ها اگر که عاشق یک چیزی باشید به راحتی چشمتان را بر روی نواقص آن خواهید بست و فقط سعی در لذت بیشتر از همنشینی در کنار آن خواهید. البته بحث امروز ما در خصوص فرد و این طور چیز ها نیست و همه ما فقط برای دیدن یک بازی اینجا جمع شده ایم پس خودتان را جمع و جور کنید تا نگاهی داشته باشیم به شماره ای جدید از عنوانی محبوب که برای سال ها منتظر آن بوده ایم. بازی امروز ما که فعلا هم هنوز در فاز بتای محدود هم به سر می برد چیزی نیست جز نسخه دوم عنوان Insurgency  که حالا با نام SandStorm هم معرفی شده است. تا به اینجا چیز های زیادی از آن چه که قرار است بر سر این نسخه بیاید میدانیم و قطعا هم سازندگان سورپرایز هایی برای ما خواهند داشت. چیزی که تا به این جای کار دیده ایم البته چیزی نبوده جز فاز اول و محدود بتای بازی که از قضا نیر بسیار هم به بازی اول شباهت داشته است.

با توجه به این که در بازی چیزی به اسم HUD وجود ندارد، کشتن دشمنان را نیز باید با اسپری شدن خون به اطراف تشخیص دهید. در ثانی به نوع زوم شدن دوربین اسلحه و عدم بزرگنمایی در فضای خارج لنز دقت کنید!

اگر تا به حال هیچ عنوانی از این سری و حتی سری های موازی ساخته استدیو NW  مانند Days of Infamy را نیز بازی کرده اید باید گفت سبک این بازی چیز خاص و عجیبی نیست که قبلا ندیده باشید. بازی شاید در نگاه اول برای بسیاری خاص و حتی شبیه ساز گونه به نظر برسد ولی در واقعیت این بازی نسخه ای شاید اندکی از سایر بازی های دیگر آرکید گونه پیچیده تر باشد ولی در سویی هم بازی بسیاری از عناصر بازی های شبیه ساز گونه را نیز با خود به همراه دارد. شاید عناوین استدیو NW را بتوان به نوعی نسخه های پیچیده تری از سری ندای وظیفه دانست که در آن ها المان هایی از جمله دقت واقعی اسلحه ها و وارد نمودن لگد واقعی آن ها و بالانس نبودن مطلوب سلاح های بازی اشاره کرد. این ها چیز هایی است که شما به طور قطع در سلاح های دنیای واقعی نیز مشاهده خواهید کرد. همچنین از سویی چیزی به نام نوار سلامتی و از این دست گزینه ها در بازی وجود ندارد و در اکثر مواقع اگر گلوله ای به نیمه بالایی بدن شما اصابت کند در جا کشته خواهید. البته در بازی گزینه هایی برای استفاده از زره هم وجود دارد ولی طبق واقعیت اکثر از این زره ها مقاومت کمی در برابر گلوله های شلیک شده از فاصله نزدیک دارند و بیشتر محاظفی برای شما در برابر ترکش ها و یا گلوله های عبور کرده از موانع مانند دیوار ها هستند. البته زره سنگین بازی شاید بتواند در برابر نهایتا یک گلوله بیشتر از شما حفاظت کند ولی باز هم امید چندانی به آن ها نداشته باشید. جدای از آن موج انفجار ها و یا حجم و برد ترکش ها نیز در بازی بسیار واقع گرایانه طراحی شده است و حتی HUD هم بسیار مینیمالیستیکی است و کمترین اطلاعات و جزییات را به شما اراعه خواهد نمود.

بازی تا به این جای کار تنها از مود های نسخه قبلی خود پشتیبانی می کند و فعلا هم خبری از گیم مود های جدید تر نیست. شاید در نگاه اول چندان جذاب نباشد ولی باز هم باید اشاره کرد که بازی اولا فعلا در مود بتا بسته قرار دارد و در ثانی اضافه کردن مود های جدید به بازی هم کار چندان سختی نخواهد بود. تا به این جا مود های بازی شامل ترکیبی از مود های معمول است که پیشتر هم نمونه آن ها را تقریبا در هر عنوان دیگری هم دیده بودیم. در مود اول وظیفه شما آن است که اولا با فتح پشت سر هم تمامی نقطع های مشخص شده بر روی نقشه و یا کشتن تمام دشمنان به پیروزی برسید. تیمی که بتواند تمام نقاط را فتح کند پیروز نبرد خواهد بود و این در حالی خواهد بود حتی اگر تیم حریف هم تمام نفراتش هم زنده مانده باشد باز هم بازی را از دست خواهد داد. البته با کشته شدن شدن در هر مسابقه شما شانسی برای بازگشت به بازی خواهید داشت که اگر تیم شما موفق به فتح یه منطقه جدید بشود تمام افراد تیم برای بار دیگر به بایز بازخواهند گشت و در نتیجه حتی یک نفر باقی مانده از تیم نیز این شانس را خواهد داشت که به تنهایی تیم را از شکست حتمی نجات دهد.

وسایل نقلیه قرار است به کل سبک این بازی را تغییر دهند و ما هم خوشحال تر از همیشه!

مود دوم و محبوب بازی هم چیزی نیست جز مود راش که در آن یک تیم باید نقش مدافع و دیگری نقش مهاجم را اجرا کند که حالا تیم مهاجم تعدادی امتیاز رسپاون دارد که در صورتی که تعداد نیرو های از دست داده اش از حدی فراتر رود در نتیجه یکی از اسپاون هایش را از دست خواهد داد. در سمت دیگر هم تیم مدافع باید زمان مشخصی را صرف دفاع کند که این هم به سختی کار مهاجم می افزاید که دیگر مدافعان حتی نیازی ندارند که تک تک دشمنانشان را نیز از میان ببرند. در این حالت اکثر نقاط دارای یک نقطه برای فتح کردن هستند و در نهایت نیز همه باید از تک نقطه باقی مانده دفاع کنند. در این راه بسته به نوع نقاط دو نوع راه حل برای بدست آوردن آن ها وجود دارد که در حالت اول و معمول تر شما باید با ماندن در محدوده در مدتی مشخص و معین نسبت به فتح آن ها اقدام کنید و در حالت دوم هم باید وسیله و یا محموله ای که درون اتاقی قرار داده شده است را نابود کنید که این کار به وسیله نارنجک های آتش زا، مواد منفجره و حتی راکت های ضد نفر و ضد تانک ممکن است و البته که مدافعان هم هیچ شانسی در برابر این ها نیز ندارند.

البته این دو مد تنها بخشی از ۱۳ مودی هستند که در بازی اصلی وجود داشت که خوشبختانه با توجه به تعهد سازنده برای بهبود بازی و اهمیتی که به جامعه بازیبازان عنوانشان می دادند، به سرعت مود های جدید در کنار نقشه های جدید یکی پس از دیگری برای بازی عرضه می شد و همین انتظار هم از این نسخه می رود و شاید بتوان با احتمال زیاد گفت که این بازی هم چیز یبه نام سیزن پس نخواهد داشت و در نتیجه هیچ نیازی به هزینه دوباره برای عنوانی که یک بار خریده اید ندارید.

البته علاوه بر تمام این مود ها هنوزز هم بخش COOP یا چند نفره همکاری تیمی نیز در بازی حظور دارد که البته بر خلاف انچه که به نظر می رسد، عبور از سیل این دشمنان کامپیوتری اصلا کار راحتی نیست و حتی باید بسیار بیشتر هم از بخش PVP برای این مراحل تلاش کنید. مود حال حاظر در این بخش همان مود Rush است که کاملا با شرایط بازی همخوانی دارد. دشمنان شما در سه منطقه پیش از رسیدن به هدف در حین آن و پس از آن و در تک تک نقاط بر سر شما خواهند ریخت و شما باید با کمپ کردن و تله گذاشتن و یا پیشروی با نقشه و برنامه از شر آن ها خلاص شوید.

به کلاس های بازی افزوده شده است و با توجه به افزایش تفرات در هر مسابقه از ۲۰ نفر به ۳۲ نفر کلاس تفنگدار معمولی بسیار مورد استفاده قرار خواهد گرفت

این ها تماما همان مود هایی هستند که در بازی قبلی دیده بودیم و حالا همان طور هم که اشاره شد بازی ویژگی های جدیدی نیز به خود دیده است که بالاتر هم به آن ها اشاره شد. البته دیگر ویژگی های جدید بازی شامل گرافیک به شدت بهبود یافته بازی است. حالا به جای انجین بسیار ساده و بهینه Source Engine حالا سازندگان برای نسخه جدید به سوی Unreal Engine  و نسخه چهارم آن روی آورده اند که حالا به شدت بر روی ظاهر بازی و مکانیزم های افزوده شده نیز تاثیر داشته است. از جمله ویژگیهای جدید بازی می توان به افزوده شدن چندین مکانیزم جدید مانند Vault یا افزوده شدن وسایل نقلیه اشاره کرد که البته متاسفانه هر دو فعلا با مشکلات بسیاری دست و پنجه نرم میکنند. مکانیزم والت در بیشتر موارد درست عمل می کند ولی باز هم بسیارند لحظاتی که نمیتواند به درستی انجام وظیفه کند و در نتیجه پشت مانع یا دیوار گیر خواهید کرد. خوشبختانه این مشکل به راحتی و با اندکی گشت و گذار در بازی رفع خواهد شد و جای چندانی برای نگرانی باقی نخواهد گذاشت. در سمت دیگر البته مشکل دیگر بازی مربوط به مکانیزم خودرو ها و فیزیک آن ها است که بعضی اوقات می تواند بسیار آزار دهنده باشد. البته این مورد نیاز به سرمایه گذاری بیشتری دارد و از آن جایی هم که افزوده شدن وسایل نقلیه به بازی بسیار هم دوست داشتنی است در نتیجه بسیاری نیز به سمت استفاده  از آن ها خواهند رفت و در نتیجه این مشکل بیشتر به چشم خواهد آمد.

حالا سبک بازی شباهت بیشتری به عناوین شوتر جدید دارد و حالا نقش های بیشتری در هر تیم وجود دارد و باز هم تعداد نا متناهی برای افراد باقی مانده تیم جا در نیروی پیاده معمولی وجود دارد. فرمانده از دیگر نقش های اضافه شده است که در نتیجه توانایی های ویژه ای نیز دارد که از مهمترین آن ها می توان به توانایی فراخوانی نیرو های کمکی مانند پشتیبانی هوایی اشاره کرد. برای نیرو های ویژه آمریکایی این است که می تواند به طور مثال از کمک هوایی هواپیما های A10 بهره ببرند که علاوه بر آنکه کاربردی است، بسیار هم زیبا طراحی شده است. البته نیرو های شورشی هم به توانایی های مشابهی دسترسی دارند که آن ها از نمونه بدون سرنشین آن یعنی یک فروند UAV به همراه یک بمب کوچک در زیر آن اشاره کرد که باز هم راهبردی و بدرد بخور است.

دیگر ویژگی زیبا افزوده شده بازی صدا گذاری به شدت بهبود یافته است که البته ویژگی جدیدی برای سری Insurgency نیست ولی باز هم جای پیشرفت داشته است و حالا به یکی از عناوین اول شخص خوب و بسیار دقیق در این امر یعنی سری میدان نبرد نزدیک شده است. صدای تقریبا اکثر اسلحه های بازی به نمونه های واقعی بسیار شبیه شده است و به راحتی و با کمی دقت می توانید تشخیص دهید که نیرویی که در کوچه بقلی در حال شلیک است خودی است یا دشمن. جدای از آن صدای سلاح های بازی بسیار زیاد است و از این جهت باز هم قرار است با لذتی وصف نشدنی شاهد پاره شدن پرده گوشمان باشیم. جدای از صدای اسلحه ها، صدای های از پیش تعریف شده بازی هم همچون گذشته بسیار زیبا و جذاب هستند و در سمت دیگر هنوز هم آن صدای زیبا و دلنشین فعال شدن بی سیم در هنگام صحبت کردن وجود دارد که واقعا جذاب است!

قطعا بسیار با این صحنه در طول بازی مواجه خواهید شد!

البته ایرادی که شاید بتوان به بازی وارد دانست و حتی البته از نظر بسیاری نیز ایراد نباشد، سیستم پیشرفت در بازی است که به این صورت است که سطح عددی حالا فقط یک یک عدد است و هیچ تاثیری در هیچ چیزی هم ندارد.  در شروع بازی هر عضو تیم تعدادی امتیاز برای باز کردن تجهیزات دارد که هیچ کدامشان هم نیازی به تلاش اضافی ندارد و از ابتدا در دسترس است.  این از جهتی خوب است که دیگر هیچ تفاوتی در ابتدای بازی بین فردی که سال ها بازی را تجربه کرده و فردی که به تازگی بازی را خریده نیست و یک نوع بالانس عمومی محسوب می شود و در سمت دیگر همین ویژگی سبب می شود که بسیاری چندان امیدی برای ادامه بازی نداشته باشند و بدون داشتن انگیزه کافی بسیاری از بازی زده بشوند. البته تجربه نسخه قبلی ثابت کرده است که این سیستم چندان خسته کننده نخواهد شد. در واقع برای جبران این نقیصه حالا تمام وظیفه جذب و نگه داشتن بازیبازان بر عهده گیم پلی بازی خواهد بود که حداقل نسخه اول ثابت کرد که در این یک مورد بسیار موفق است.

در کل باید گفت که اینسورجنسی ثابت کرد که باز هم یک بازی ساده و چند نفره که پشتیبانی خوبی داشت باشد چطور می تواند از عناوین جریان اصلی موفق تر باشد. بازی در نسخه اول و در سال اول به راحتی از رقم یک ملیون نسخه عبور کرد و همین به راحتی نه تنها مهر تاییدی برای نسخه دوم بود بلکه سبب شد که سازندگان به فکر عرضه بازی برای کنسول ها هم بیافتند که واقعا خبر خوبی است. البته متاسفانه نسخه کنسولی حداقل چند ماهی تاخیر می خورد که در نتیجه باید تا سال ۲۰۱۹ برای آن صبر کنیم ولی اگر این نسخه مشکلات فنی و اجرایی نداشته باشد باید گفت که می تواند به راحتی به یک خرید اجباری تبدیل شود.

فیزیک و حرکات کاراکتر ها هنو.ز هم اندکی خشک و مصنوعی است و حداقل تا نسخه های بعدی و استفاده از موشن کپچر باید صبر داشت!

در حال حاظر بازی کاملا قابل بازی است و حتی با وجود تعدادی از مشکلات معمول باز هم کار سختی پیش روی سازندگان برای رفع آن ها نخواهد بود. از سوی دیگر سبک بازی و ابعاد نقشه که چیزی فی ما بین ندای وظیفه و میدان نبرد است، سبب می شود بازی بتواند به راحتی تمام مخاطبان این حیطه را نیز به خود جذب کند و با توجه به قیمت پایین تر این بازی نسبت به سایر عناوین طراز اول، باز هم به ارزش خرید بازی اضافه می شود. در کل اگر باز هم منظور را از تمام این تعاریف از بازی متوجه نشدید، در یک کلام این بازی عنوانی است که واقعا ارزش خرید دارد و حتی شاید بتوان گفت بر روی هر پلتفرمی که داشتید آن را بخرید چون اگر شوتر باز باشید و اندکی چالش و دقت به جزییات برای شما جذاب است، قطعا عناوین Insurgency برای شما ساخته شده است.