روزی روزگاری : بهتر، بزرگ تر، خفن تر! |نقد و بررسی بازی Gears of War 2
دو سال بعد از عرضه نسخه که همه را در حالتی انگشت به دهان نگه داشته بود، در اقدامی قابل پیش بینی نسخه دوم هم عرضه شد. شماره دوم به نقل از خود کلیف اعظم قرار بود از هر نظر از نسخه اولی بهتر باشد، از نظر ابعاد بازی بزرگ تر و در کل هم خفن تر بشود! بعد از چیزی حدود ۱۰ سال و شروع زمزمه هایی از ریمستر شدن نسخه دوم، وقت خوبی به نظر می رسد تا دید که آیا درست است که شماره دوم ها همیشه ضعیف ترین ها هستند! البته پیش از هر چیزی می توان این وعده را داد که حداقل در خصوص این بازی، چنین دستوری کار نمی کند و از هر جهت که فکرش را می کردید بازی پیشرفت داشته بود. از بهتر شدن داستان نیمه حماسی، احساسی بازی گرفته تا باز هم بهبود گرافیکی. از سوی دیگر هم سازندگان نه تنها تمام ویژگی های مثبت نسخه های پیشین، بلکه قابلیت های جدیدی نیز به بازی افزودند.
بعد از سواری گرفتن از یکیشون دیگه اونقدر ها هم ترسناک نیست!
داستان بازی در ادامه نسخه اول است و حالا دنیای سیرا بار دیگر و به شکل دیگر در معرض نابودی به دست لوکاست ها می باشد. بعد از انفجار بمب Light Mass به نظر می رسد که دیگر خطری بشریت را تهدید نمی کند. حالا از تمام بشریت بر روی سیاره سیرا تنها چند شهر کوچک و بزرگ باقی مانده است و علاوه بر تمامی شهروندان باقی مانده، باقی مانده نیرو های COG، منجلمه مارکوس فینیکس و تیمش یعنی دلتا تیم نیز در یکی از نفوذ نا پذیر ترین و در عین حال آخرین شهر های بشریت یعنی جاکینتو موضع گرفته اند. به دلیل انفجار و آزاد شدن سطح عظیمی از انرژی در زیر زمین و تبخیر شدن منابع ایمولژن، باعث به وجود آمدن بیماری جدیدی بین انسان های باقی مانده نیز شده است و حالا این بیماری واگیر دار هم هست! دراین گیر و دار هم ناپدید شدن ناگهانی دو شهر دیگر هم سبب می شود که مجددا نیروی COG به حالت آمده باش در آید و این شهر ها به زیر آب بروند. حالا در این میانه تنها یک شهر از بشیرت است که تاب و توان مقاومت در برابر سیل بی پایان لوکاست ها را دارد جاکینتو نام دارد که حتی این مامن نیز از گزند حملات لوکاست ها بی نسیب نمی ماند. حالا دلتا اسکواد ماموریت جدیدی پیدا می کند که بار دیگر به دل دشمنان بزند و سعی در نجات مجدد بشریت داشته باشد.
به زودی تیم دلتا متوجه می شود که لوکاست ها با نقشه ای جدید و به وسیله یک ابر کرم قصد دارند تمام شهر های انسان ها را یکی یکی به نابود کرده و به زیر آب بکشانند. دشمن جدید و در نتیجه ماموریت جدید و حالا تیم دلتا به معنای واقعی کلمه به دل دشمن می زند و پس از بلعیده شدن توسط این کرم بزرگ کم کم نسبت به نابود کردن آن از درون شروع می کند و در نهایت هم موفق می شوند. به سرعت و پس از به پایان رسیدن این ماموریت، با تصور این که ابر نقشه لوکاست ها بار دیگر شکست خورده است همه اعضای تیم سرخوش از نتیجه نبرد خود را برای گذراندن تعطیلات آماده می کنند که بار دیگر فرماندهی به آن ها دستور می دهد که به یک پایگاه دیگر حمله ور شوند و در آن جا بار دیگر با نوع جدید تری از لوکاست ها روبرو می شوند و البته که لوکاست های جدید تر و خشن تر چیزی نیستند که تیم دلتا نتواند از پس آن ها برآید. بعد از پاک سازی این پایگاه و دیدار با باقی اعضای تیم، دلتا تازه متوجه عمق فاجعه لوکاست ها می شود که آن ها انسان های باقی مانده دزدیده و سپس به شکنجه آن ها تا جایی که دیگر چیزی از آن ها باقی نماند می پردازد و این خود انگیزه ای دو چندان برای دلتا به منظور انتقام گیری از لوکاست ها می باشد. البته اوج بار داستانی بازی در جایی رخ میدهد که از درون یکی از قفس های زندانیان لوکاست ها، دام یار شفیق مارکوس، همسرش ماریا را می بیند که البته دیگر جز بدنی نابود شده چیزی از وی باقی نمانده است و این جا دام باید تصمیم سختی بگیرد و یا اجازه دهد که ماریا زندگی نباتی داشته باشد و یا این که رنج و درد او را پایان دهد که البته دام راه سخت تر یعنی دوم را انتخاب می کند. همین اتفاق سبب می شود که دلتا به جای یک تفریح در نابود کردن تک تک لوکاست ها، به فکر انتقام گیری همه کشته شدگان ای جنگ باشد. در این میان دفاع جاکینتو نیز در حال سقوط است و تیم دلتا با علم به این نکته سعی می کند حمله نهایی خود را به سمت لوکاست ها انجام دهد که البته با وجود ملیون ها لوکاست تازه نفس و تا دندان مسلح کار سختی پیش رو خواهند داشت و در این میان آن ها به کمک یک بومارک لوکاست از میان سیل بی پایان این دشمنان منفور عبور می کنند و خود را به شهر می رسانند و این بار با یک بمب دیگر سعی دارند حداقل جلوی تکثیر بی نهایت جمعیت لوکاست ها بگیرند و در این راه هم موفق می شوند، البته به قیمت از دست دادن آخرین سنگر بشریت،کشته شدن ده ها انسان و تقریبا زیر آب رفت تمام سیرا،البته باز هم در نهایت این حرکت باعث شد که حداقل بخشی از جمعیت انسان های سیرا زنده بمانند تا در شماره سوم نبرد نهایی را در برابر لوکاست ها و ملکه شکل دهند.
بخش چند نفره بازی هنوز هم بازی باز دارد. این به دلیل آن نیست که بازی بهتری نیست بله به خاطر آن است که بازی هنوز هم فق العاده جذاب است.
گیم پلی بازی دقیقا از همان ساختار تست شده و مورد تایید شماره پیشین استفاده می کند. مبنای اصلی بازی بر روی سیستم کاور گیری استوار شده است و باید از پشت موانع به سمت دشمنان تیر اندازی کنید، به همین راحتی. جدای از سیستم کاور گیری بی نقص بازی، دیگر نکته مثبت بازی سرعت بسیار متناسب آن در بحث جابجایی و شوتینگ است که سبب شده است که هیچ عنوان دیگری در حیث روان بودن ساختار بازی به پای این عنوان نرسد. در عین حال یکی از ویژگی های بسیار مهم و کاربردی بازی، وجود قابلیت جابجایی سریع در پشت موانع و کاور ها می باشد که هم در بخش تک نفره و هم بخش چند نفره بسیار کاربردی و ناجی جان شما خوهد بود. البته انیمیشن های تکراری کاراکتر ها می توانست بهتر باشد ولی با توجه به زمان عرضه و قدرت کنسول ها شاید اندکی قابل بخشش باشد ولی در مقایسه با انیمیشن های عنوانی همچون شاهکار آن روز های سونی یعنی آنچارتد ۲ در بعد انیمیشن های حرکتی کاراکتر ها به کم کاری اپیک در این زمینه پی می بریم و این در حالی است که تقریبا هر دو کنسول قدرت پردازشی یکسانی داشتند و تاریخ عرضه دو بازی نیز نسبتا به یکدیگر نزدیک بود.
در سمت دیگر هم نسبت به نسخه پیشین ویژگی های مثبت بیشتری نیز به بازی افزوده شده است. یکی از آن ها افزوده مجموعه جدیدی از سلاح ها به بازی بود که شامل سپر با قابلیت شلیک از پشت آن و سلاح شعله افکن است که در برابر سیل دشمنان بازی بسیار کاربردی است. این تغییر از آن جهت مهم است که تا زمان نسخه جاجمنت و نسخه چهارم که مجموعه جدید دشمنان و سلاح ها افزوده شود، از این جهت بازی به شدت تکراری می شد. البته ترکیب سپر و یک سلاح به قدری قدرت مند بود که اپیک در نسخه سوم این سلاح را از بازی حذف کرد و به سلاح های دیگری برای بازی رو آورد. البته نقطه مثبت دیگر بازی هم افزوده شدن مراحلی متنوع به وسیله تجهیزاتی جدید است که به سنت نسخه های پیشین بیشتر بر روی زمین جریان دارد و همان طور که پیشتر هم اشاره شد گل سر سبد آن ها مرحله ای بر روی یک برومارک است که این در حالی رخ می دهد که یکی از همین برومارک ها در نسخه پیشین نیز باس فایت را داشت که حالا این مرحله برای همه منجمله بازی بازان نسخه قبلی و بازیبازان جدید به شدت لذت بخش خواهد بود. از دیگر ویژگی های مثبت بخش داستانی بازی وجود حالت Co-op است که در سه حالت قابل اجرا است. دو حالت اولی آفلاین هستند که یکی به صورت نیم صفحه و دیگری به صورت System Link می باشد. حالت سوم نیز بازی به صورت آنلاین است که محدودیت مکانی برای تجربه بخش داستانی را از میان بر می دارد. البته دیگر ویژگی مهم اضافه شده به بازی قابلیت اجرای Co-op توسط نفر دوم بدون نیاز به بررسی تعداد مرحل عبور کرده توسط نفر دوم است که البته شاید ویژگی بسیار ساده ای به نظر برسد ولی در روز های خودش ویژگی بسیار مهمی به حساب می آمد.
باس فایت اصلی بازی چندان جذابیتی ندارد و در واقع یک دشمن است که اندکی بیشتر زیر دستان شما دوام می آورد و همان برومارک اصلی و یا جنرال رام بسیار چالش برانگیز تر بودند
البته باز هم به سنت تمام بازی های دیگر مجموعه مایکروسافت، در این بازی نیز تمرکز اصلی بر روی بخش چند نفره بازی است. تقریبا تمام چیز هایی که در بازی قبلی وجود داشت این جا نیز قرار دارد. همان مود های قبلی چند نفره به همراه بهبود هایی در بخش Horde که در نتیجه این بخش حتی از بخش چند نفره نیز لذت بخش تر شده است. اساس Horde به این شکل است که شما به عنوان عضوی از یک تیم نهایتا پنج نفره باید در برابر ۵۰ موج از حملات لوکاست ها دفاع کنید تا در نهایت موفق به پیروزی در این رقابت شوید. همچنین به سبک بخش تک نفره شما می توانید بسته به حس و حال و هم تمیی هایتان درجه سختی مختلفی را برای این بخش انتخاب کنید که نتیجه آن در مقدار XP دریافتی در آخر رقابت معلوم می شود. البته هنوز چند ایرادی به این بخش وارد است که مهم ترین آن ها نیز سبک اسپاون شدن لوکاست ها می باشد که همیشه در یک نقطه ظاهر می شوند که از هیجان و لذت بازی تا حدی می کاهد.
نسخه اول خود به تنهایی یک نمایش کامل گرافیکی به حساب می آمد. اما نسخه دوم باز هم تا حدودی سعی کرد که بهبودی هر چند اندک به بازی ببخشد. البته نکته اصلی این جا است که سازندگان بیشتر تمرکز و منابع خود را برای ایجاد یک داستان بهتر و گیم پلی لذت بخش تر صرف کردند و در آخر سر به گرافیک بازی سر زدند. البته این به آن معنا نیست که بازی از این منظر بد به نظر برسد، بلکه در واقع بر عکس و برای زمان خودش بازی یکی از بهترین های ۳۶۰ بود. البته همان طور که اشاره شد تمرکز اصلی بر روی حال و هوای بازی بود و این جا هم اپیک سعی کرده بود که فضا سازی بازی و محیط آن را بهبود دهد که البته در این کار هم موفق بود. از شهر های پر شکوهی که حالا چیزی جز بخش هایی از خرابه های آن باقی نمانده است تا غار های تو در توی لوکاست ها و کاخ های زیر زمینی آن ها، این بازی هم موفق شده بود که مجموعه کاملی از انواع و اقسام محیط ها را به بازی خود تزریق کند و البته در این کار هم به شدت موفق بود ولی باز هم جای خالی سحرا ها و یا کوهستان ها در بازی حس می شود و باز هم برای تجربه محیط های متنوع تر باید تا عرضه نسخه سوم و چهارم صبر می کردید. در سوی دیگر تمام بازی با یک تم رنگی خاکستری گون رنگ شده بود تا هم حس خرابی را به بازی ببخشد و هم حس نا امیدی دنیای سیرا را به شما منتقل کند که البته در هر دوی این ها نیز موفق بود. البته آن تم رنگی با وجود حس هنری خوبی که دارد به سرعت باعث خسته شدن چشم های شما خواهد شد و در نتیجه اپیک بار دیگر و در نسخه سوم تصمیم بر بکارگیری تم رنگی جدید تر و شاداب تری را گرفت و سعی کرد که همین احساسات را با داستانی احساسی تر و افکت های گرافیکی بیشتر به بازی بازان القا کند که البته باز هم موفق بودند!
فقط برای همین اره کردن هم باشد گیرز ارزش خرید دارد
موسیقی بازی یکی دیگر از مجموعه نقاط مثبت بازی است. از آن جایی که خود کلیفی بی به نظر یک متال هد واقعی است بازی نیز سرتاسر با چنین سبکی پر شده است که با حال و هوای بازی و حس خسته آن نیز به شدت هماهنگی ملموسی نیز دارد. البته بازی سعی نکرده است که همیشه سطح ادرانالین شما را از این طریق در حد بالا نگه دارد و با توجه به شرایط و نوع ماموریت نوع دیگری از موسیقی شما را هایپ نگه خواهد داشت. دیگر ویژگی مثبت بازی صدا گذارش شخصیت های آن است که پس از تجربه بازی و یا شنیدن حداقل یک بار صدا خسته و گرفته مارکوس نیازی به توضیح بیشتر نیست. البته یک ایراد کوچکی که بازی وارد است که صدا گذاری سلاح های آن است که تا حدی به ابعاد و قیافه آن ها نمی خورد که شاید اندکی صدای بلند تر حس بهتری می توانست القا کند. البته بد تر از صدا گذاری سلاح ها، صدا گذاری افکت هایی مانند تکه تکه شدن دشمنان توسط سلاحی مانند شات گان معروف بازی یعنی نشر است که بجای ایجاد صدای ریختن اعضای بدن آن ها بیشتر صدایی همچون خالی کردن یه سطل پر از گوشت و خون را تداعی می کند که البته شاید واقعی نباشد ولی لذت بخش است!
در نهایت باید گفت که نسخه دوم چرخ های جنگ قرار بود که جایگزین شایسته ای برای نسخه اول باشد که این طور هم بود و به سه شعار خود هم عمل کرد. بازی در کل از نسخه قبلی و حتی از جاجمنت ساخته استدیو People Can Fly نیز در هر زمینه ای بهتر بود. البته بازی به بیماری سندروم هیلو دچار شد و متاسفانه این نسخه نیز تنها پیش درآمدی برای نسخه سوم و پایان کار مارکوس و رفقا، البته تا نسل هشت بود. همین دلیل ساده سبب می شد که بسیاری این بازی را هم چندان جدی نگیرند که البته خیانتی به ذات این شاهکار بود. هسته داستانی به شدت جدی و حماسی بازی در این نسخه شروع به شکل گیری کرد و از شوخی های بازی نیز به شدت کاسته شد که این ها در واقع یک تجربه برای سنجش میزان علاقه بازی بازان به این حالت جدید بود و در واقع بازی تماما همین بود. در واقع سازندگان می توانستند حداقل باس فایتی به مراتب بهتر برای این نسخه خلق کنند تا تجربه آن تا سال های بیشتری در ذهن طرفداران باقی بماند ولی تصمیم بر آن شد که همه چیز های خوب به نسخه سوم منتقل شود. البته باز هم این تغییرات سبب نشد که بازی بد شود و در واقع در مدت دو سال اپیک گیمز یکی از بهترین عناوین خود را برای این طرفداران عرضه کرد ولی باز هم در هر صورت این بازی زیر سایه نسخه سوم قرار گرفت. ولی با وجود تمام این تفاسیر هنوز هم تجربه این بازی برای هر طرفدار گیرز و یا هر بازی باز دیگری یک الزام است.
مطالب مرتبط سایت
تبلیغات
پر بحث‌ترین‌ها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
- این ۱۵ ویژگی منحصر به فرد GTA 6 را به یک تجربه خیرهکننده تبدیل خواهند کرد
تبلیغات
پربازدید
+ ادامه
نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری 
بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse 
نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3 
کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد 
خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things 
یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره میکند 
زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد 
عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد 
۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece 
آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد
- یکی از بازیگران Red Dead Redemption 2 و GTA 5 به حضور خود در GTA 6 اشاره میکند
معرفی ۱۶ از بهترین بازی های جنگی و شوتر ps4 
رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد 
مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است 
بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است 
گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵ 
گیمپلی Cronos: The New Dawn بیشتر شبیه بازیهای مدرن Resident Evil است 
بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد 
پیشبینی یک شرکت تحقیقاتی: در نسل بعدی تنها یک کنسول توان رقابت با نینتندو را دارد 
فهرست بازیهای محبوب استودیو ناتی داگ در سال ۲۰۲۴
- نقد فیلم هفتاد سی | شکست بهرام افشاری
- بهترین دیالوگهای انیمیشن Spider-Man: Across The Spider-Verse
- نقدها و نمرات فیلم Sonic the Hedgehog 3
- کریستوفر نولان مقام شوالیه را دریافت کرد
- خداحافظی احساسی میلی بابی براون با اعضای سریال Stranger Things
- زمان اکران انیمه Attack on Titan: The Last Attack مشخص شد
- عنوان فیلم Peaky Blinders مشخص شد
- ۱۰ طراحی کارکتر برتر انیمه One Piece
- آنا د آرماس به جمع بازیگران فیلم Avengers: Doomsday میپیوندد
نقدها و نمرات فیلم Mufasa: The Lion King
نظرات
نسخه اول انقلابی بپا کرد توی صنعت گیم نسخه دوم شاهکار به تمام معنا بود و با نسخه ۳ این شاهکار به کمال رسید خیلی از شرکتها خواستن ازش کپی برن اما ناموفق بودن سلطان شوتر سوم شخص :inlove: بودن شوترهایی که در استدیوشون تخته شده ماکرویی ها میدونن چی میگم 😀
دقیقا میشه بگی چه انقلابی کرد؟ چه خلاقیتی داشت مثلا؟ کاورگیریش که از روی بازی کیل سوئیچ هستش و روگ تروپرز
پس دقیقا انقلاب رو با رسم شکل توضیح بده
بعد اومدی داری به اردر مثلا تیکه میندازی؟ آخرش هم سونی فن ها فن بوی هستند و ماکرو فنا مظلومه سایت
خنده داره
بچه جون برو شماره ۴ رو بازی کن که روی هارد نمیمیره
اقلا اردر با همه بدیش رو همون نرمالش هم میمیره
:laugh:
آخه چه ربطی داره یعنی هنوز نمیدونی شماره چهارش رو یه استودیوی دیگه ای ساخته بعدشم بهتر از the last guardian هستش که با ۱۰ سال تاخیر خوردبا مشکلات و باگهای فراوان + هوش مصنوعی ضعیف + اینکه پچه ی نمیمیره +اینکه درجه سختی جدیدی نداره عرضه شد
خیلی زوده برات بفهمی The Last Guardian چی هست!
بشین موزیکش رو فعلا گوش کن تا انحصاریای مایکرو برسن :)))
من تمومش کردم بازی رو ۲۱۰۳ هم ps4خریدم اونوقت تو نمیدونستی ps4 چی هستش حالا اومدی برا من …
آقا چرا تا از بازی های xbox سخنی به زبون میاد سریع میای میکوبیش ؟ به چی میخوای برسی ؟
بی خیالش باش داداش حتی خود سونی فن ها از جمله خودم هم بهش اهمیت نمیدیم بارها باهاش حرف زدیم بارها ازش خواستیم این اخلاقشو کنار بزاره ولی کسی که عقده حقارت داره رو نمیشه کاریش کرد
از این سری خیلی وقت پیش فقط قسمت اول رو روی pcرفتم قسمت ۲ و ۳ واسه pc نیومد خداوکیلی بازی خوبی بود به هر حال خوش باشین الان دارم قسمت سوم آنچارتد کالکشن رو میرم تو بیابانم اصلا دوست ندارم از تو بیابان بیام بیرون خیلی قشنگ درستش کردن آدم دوست داره فقط اطراف رو نگاه کنه
داداش قسمت ۳ اومده بود من خودم بازی کردم
نه داداش فقط قسمت ۱ واسه pc اومده
اره مرحله بیابونش خیلی چشم نوازه …گیرز اف وار عاشق اون صدای مارکوس بودم وقتی میگفت nice
بزرگ نمایی یک بازیه معمولی تا این حد!!!!!! انقلابی به پا کرد که به کمال رسوند ارزوی خیلی از شرکتها بود سلطان شوتر بلا بلا بلا (هتل ترانسیلوانیا)
همون هیلو منتها سوم شخص اونم با شخصیتای عجیب الخلقه
این بازی همه نسخه هاش جز بهترین بازیای زندگیمن خیلی خوبن یادمه حتی یکش واسم ترسناک بود :laugh:
بازی اتمسفر خیلی خفنی داره :yes: این ازون بازیاس که همیشه داریش
الله اکبر
مگر میشه صبح سایت رو باز کنی و چشمت به این یگانه سالار شوتر سوم شخص بیفته و تمام خاطرات بازی جلوی چشمت نیاد
چقدر خوب بود این تیم دلتا یعنی هر طور حساب میکنم وجود JD -دل و کیت در کنار هم نزدیک هم به این تیم نیست چه برسه که بخوام مقایسه ای انجام بدم
نسخه دوم در تاریخ جاودانه هست و فکر نمیکنم هیچ نسخه دیگری از گیرز بتونه با گیرز دو مقایسه بشه
بازی نسبت به زمان خودش واقعا نقصی نداشت
هفته گذشته که مشغول تمام کردن خدای جنگ جدید بودم موقع بازی کردنش واقعا من رو برد به همین دورانی که اکثر بازی شاهکار های تکرار نشدنی بودن و چقدر این گاد جدید خوب بود ای کاش در نسخه جدید گیرز هم تجربه این چنینی شاهد باشیم
الان یکی میاد میگه رو هارد نمی میره :rotfl: این ازون دسته آدمای مغز فندوقیه و روان پریشه
هی هی هی هی
چه جالبه که تو توهین میکنی تائید میشه
و من گاهی به جعبه نه به شخص گیر میدم و تائید نمیشه
آخرش هم سایت جوش علیه سونی فناس
واقعا سایت قشنگی داریم
مغز فندوقی اون هستش که پلی ۴ ول کنه بچسبه به ۴تا پیکسل
هرکی هم شک داره که روی هارد نمیمیره؟ بازی گیرز ۴ کرک شده. نصب کنه حرفم رو تست کنه
آخه حمید رضا شکوری تو داری با کی بحث میکنی کسی که هنوز نمیدونه بازی ظرفیت یک آفلاین ps4 هکی نیست کسی که نمیدونه این pc که ازش طرفداری میکنه بخاطر مایکروسافت pc شده بعد یواشکی بازیهای مایکروسافت و xbox رو روی pc بازی میکنه بعد از آون طرف به xbox گیر میده چون خودش نداره (کسی که نمیدونه اگر سونی یا هر کمپانی یی بازی یی میسازه چه بخاد چه نخاد مدیون مایکروسافته بخاطر اینکه اگه مایکروسافت نبود ویندوزی نبود و انحصاری یی و بازی یی نبود)
من دوتاشو دارم و حال میکنم :-* باو اصن اینارو بیخیال چرا انقد تو مخییییی
گیرز او وار ۴ روی آخرین درجه سختی وحشتناک بود ! البته خیلی وقت هست که اون بازی رو انجام ندادم ولی تا جایی که یادم هست جرات نداشتی که یک مقدار از کاور بیرون بیای و بازی حتی بهت اجازه نمیداد که طرفی که داری باهاش بازی رو co-op انجام میدی نجاتت بده !…نسخه ی اول به نظرم به این سختی نبود..
تا جایی که من یادم هست اینطور بود که البته این در مورد بخش داستانی هست و بخش Horde جای خود دارد و بازی حسابی مهارتی بود به نظرم..
تو تمام ایران الان به یه اسم میشناسنش ، بیچاره پدرش مثلا دلش خوشه پسر داره، دیروز تو سایت همسایه هم بحثش بود . این لینک پایین رو ببینید
http://s8.picofile.com/file/8324537250/Screenshot_2018_04_23_19_27_09.png
ننه خاور پس ایشونه.اتفاقا تو سایت همسایه هم حضور پر رنگی داره.ایشون بیست سی تا اکانت جعلی درست کرده همه جا میچرخه.ادعاشم میشه لایه اوزون رو سوراخ کرده.واقعا تاسف میخوره ادم
.
.
افتخار میکنم کنسولی رو گرفتم که موجوداتی مثل این در حسرتش میمونن.
feel true power
پرچم بالاست. :heart:
شما چی هستی اونوقت که به نظر دیگران احترام نمی گذاری ?:-)
کار به جایی رسیده که عناوین زیر خاکیه ایکس باکس باید نقد بشه
اسپنسر ۲ تا بازی بساز البته این نسل رو که خیلی وقته باختن اونم چه باختی در حد شیش هیچ بهتره به فکر نسل بعد باشن
بعد خواندن نقد آدم دلش‌میخواد باز بازی کنه سیر هم‌نمیشه آدم :inlove: :drool:
ممنون واسه نقد :heart: :heart: :heart:
من تموم نسخه هاشو تموم کردم بغیر از نسخه دوم با این حال نسخه ی سومش بیشتر از بقیه بهم حال داد
وای وای . یه دنیا خاطره . یادش به خیر نمیتونستم کنسول بخرم میرفتم گیم نت و با دوستام بازیش میکردم . اینقد معتادش شدم بخش تک نفره روهم میرفتم . این ازون بازیاییه که مایکرو باید روش حساب ویژه ای باز کنه .
من که به شخصه تا حالا gears بازی نکردم که بخوام در مورد خوب یا بد بودنش نظر بدم ولی خدا وکیلی اینقدر که میگین ps4 غول کشی داره اگه یه دو دو تا چهارتا با خودتون بکنین میبینین که xbox هم بازیاش غول کشیه
داداش این کلمه غول کشی کلا مسخرست لطفا اصلا بکار نبرینش،این کلمه رو یه ابر نوب بکار برد تا مثلا پلی استیشن رو مسخره کنه
ممنون اقای باجلان
صنعت گیم یعنی همین بازیا
یه روز میشینم و همه گیرز ها رو یکی یکی تجربه می کنم
بهترین کمپین تو سری گیرز بعد از نسخه سوم همینه. مرگ تای، بنجامین و ماریا همگی لحظات احساسی و دردناکی رو رقم زدن. به نظرم نسبت به نسخه اول پیشرفت خیلی زیادی داشت و تقریبا تمام مشکلات نسخه قبلی رو حل کرده بود، از جمله اضافه شدن قابلیت ریوایو شدن توسط هوش مصنوعی. نسخه دوم تنها مشکل بزرگش به نظرم همین باس فایت هاش بود، جنرال رام و کوئین میراه خیلی ابهت و سختی بیشتری داشتن. در نسخه دوم اسکورج و لمبنت برومک خیلی ساده بودن. در ضمن اسم اون شهر جسینتو هست نه جاکینتو.
واقعا سه گانه فوق‌العاده ای بود و کلا از دلایل جذابیت ۳۶۰ بودن الحق که در نسل هفت مایکرو خیلی خوب کار کرد و واقعا یک رقیب با احترام و تمام کمال برای سونی بود. نسخه سوم بازی گرافیک عالی داشت و شخصیت پردازی بازی هم بی نقص بود افسوس که از نقاط ضعف نسخه چهار شخصیت های ضعیفش بود.
خدایا ممنونم ازت که من تیم اکس باکس رو انتخاب کردم از همون روز اول و این شاهکار رو تجربه کردم
وگرنه من هم باید هی مشغول غول کشی های اپ اسکیلی میبودم :laugh:
Feel True Power
جالبه تو میای به اون بنده خدایه بدتر از خودت گیر میدی،اینجاست که میگن دیگ به دیگ میگه روت سیاه
این بازی دارای پتانسیل بسیار بالایی بوده و هست و خواهد بود.
با مختصات سخت افزاری بالای اکس باکس جدید و یک کارگردان خوش فکر و مشاوره یک کارگردان سینمایی و صرف هزینه بی دریغ میشه به این غول دوباره جون داد.
حیف است همچین انحصاری نابی خاک بخوره.
در سبک خودش اول gears بعد vanquish.
ماکرو چرا از استاد بزرگ میکامی دعوت نمیکنه بیاد؟ فوق تخصص خلق بازی های ناب. بعد از این که از رزیدنت اویل کنارش گذاشته شد که نشانی از حماقت کپکام بود استاد بازی خودش رو ساخت. جواب داد بد جوری جواب داد.
استاد یک شوتر ساز سوم شخص با فکری بزرگ و بکر است.
ای کاش میشد. :star: :star: :star: :star: :star: :star:
داداش همه چی تو ایکس باکس جدید خلاصه نمیشه یادتون نره که بازی باید رو وان معمولی هم اجرا بشه و به نظرم این کارو واسه ماکرو سخت میکنه
متاسفانه تنها نسخه ای که از گرز بازی کردم همون نسخه اول بود
جزو بازی هایی هست که فارغ از داستان و گرافیک و … گیمپلی منحصر به فردش شما رو مجذوب خودش میکنه
امیدوارم وقت بشه نسخه چهارش رو pc تجربه کنم
این سه گانه یکی از بهترین عناوین تمام دوران زندگیم بود :inlove: واقعا یکی از بهترین شوتر های سوم شخصی تاریخ! من به شخصه عاشق تیم دلتا بودم :inlove: ساعت ها صرف بخش چندنفره کردم و هنوزم همینطور واقعا بی نظیره ،تنها دلیلی که x360 تاحالا نگه داشتم همین گیرز بوده
واقعا عالی بود نقدتان آقای باجلان. شما همیشه نوستالژی ترین بازی ها نقد میکنید ❤ :yes:
بهترین نسخه سری.البته من فقط نسخه اول رو بازی کردم اونم تا وسطاش.دیدم کار به مبارزه با غول ها رسید ول کردم .این اره معروفش هم فکر کنم تو نسخه اول نبود.در کل اون زمان خیلی دلم میخواست تجربه اش کنم.در زمان خودش نواوری های زیادی داشت.یادمه بجاش Mercenaries 2 رو خریدم که واقعا یکی از بهترین بازی هایی بود که تجربه کردم.
البته اینکه بگیم بهترین شوتر سوم شخص بنظرم کمی اغراق هست. ولی قطعا جز چند تای برتر هست.کاورگیری و نحوه تیراندازیش پشت سنگراز همون اول نواوری جالبی بود و من شبیه اش رو اون زمان تو یک بازی دیده بودم.تو Kill Switch.
Wowwww
عجب بازی ای رو نقد کردید.فقط میتونم بگم شاهکار.کسایی هم که نتونستن بازیش کنن عمرشون بر فناست :silly: 😛
متاسفانه نشد این بازی را تجربه کنم چون کنسول x360 نداشتم.میخواستم بدون میشه این بازی رو تو وان ایکس بازی کرد کسی تا به حال تونسته بازی اکس باکس ۳۶۰ رو تو وان اکس اجرا کنه؟
این که میگم کاملا نظر شخصیه و قصد جسارت ندارم
اما من یه زمان ps3 داشتم و چون یه دفعه جلو هک را گرفتن و اون موقع به قیمت بازی اورجینال عادت نداشتم مجبور شدم x360 بگیرم
چون خیلی در مورد گیرز شنیده بودم اولین بازی که براش خریدم همین بود. اما چنان تو ذوقم خورد که اصلا نتونستم حتی دو ساعت بیشتر بازی کنم
من که تا اون موقع آنچارتد دو و سه ، گاد آو وار ۳ ، متال گیر و این جور بایهای انحصاری سونی را بازی میکردم سطح انتظارم از بازی خصوصا انحصاری خیلی بالا رفته بود
یادمه همون سکانس اول بازی که طرف تو زندان بود و اومدن آزادش کردن اینقدر برام بی کیفیت و گرافیک پایین بود که زنگ زدم به یکی از دوستام پرسیدم دستگاه من خرابه یا جدا کیفیت بازی همینه ؟! که اونم گفت داداش اینا را با انحصاری های سونی مقایسه نکن
اما از اون طرف بازی های مولتی پلاتفرم را خیلی خوب و ارزون اجرا میکرد
خصوصا آنلاین بازی کردن هم با ۳۶۰ خیلی خوب بود چون همه اون موقع ۳۶۰ داشتن
جناب شما نسخه اول رو بازی کردی که ۴ روز قبل از انتشار خود ps3 و در نوامبر ۲۰۰۶ منتشر شد.و شما آنچارتد ۳ که سال ۲۰۱۱ منتشر شده رو باهاش مقایسه میکنید.یادمه گرز ۱ یک انتقلاب بزرگ تو گرافیک بازیها بود که دهن هر گیمری بعد از دیدنش باز نگه میداشت
من تا حالا بازی گریز رو بازی نکردم ولی ازش تعریف زیاد شنیدم ” کاش همه ی بازی ها خوب باشن ” بازار گیم اوضاع تعریفی نداره ” الان گیم هم شده مثه بازی فوتبال” از ۱۱ نفر داخل تیم ۱ الی ۲ تاشون به درد بخورن “
نظرات رو تایید کنید بد نیست والا این رویه درست نیست الحمدلله که بد هم از بازی نگفتیم برای سایت وجه خوبی نداره
دوستان نسخه ۴ این بازی که در سال ۲۰۱۶ منتشر شد چطور بود؟ در حد نسخه های قبل نبود؟
ضعیف ترین بود و متای زیر ۸۵ گرفت
خوبه باز یه مایکرو فنی هی میاد میگه خسته نمیشین انقد غول میکشین 😐 :rotfl:
محشر.شاهکار. :beauty: کلا من یادمه تنها دلیلی که ۳۶۰ گرفتم این بود که گیرز ۲ واس پی سی نیومد.
از نظر من تنها ایرادی که به این بازی و شماره سه میشه گرفت تکراری بودن اسلحه هاس و عین سه شماره تکرار میشن .
مارکوس هم که واسه من جز ۱۰ شخصیت بزرگ گیمینگ هستش :inlove: فقط اون صدای خفنش ارزش بازی رو ده برابر میکنه
اگر تنها حسرتی که بعد از خریدن ps4 دارم اینه که نمیتونم گرز بازی کنم
همچنان در گذشته سیر می کند
واقعا سری گیرز او وار شاهکاره، امیدوارم هرچه زود تر نسخه بعدیش بیاد با حضور مارکوس فنیکس
متاسفانه از این سری افسانه ای فقط شماره ۳ رو تجربه دارم که بگم واقعا بینظیر بود . گیمپلی عالی بازی در کنار داستان خوب
ایکاش نسخه دومش واسه pc میومد ولی همون شماره ۳ هم عالی بود ولی خب آدم داستان رو گم میکرد
گیرز ۴ رو یه ماه پیش بعد از بای پس شدن رو pc بازی کردم.اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود که(خاک بر سرت مایکروسافت) وقتی میتونی همچین انحصاریی بسازی پس داری چه غلطی میکنی؟ حداقل برای من تا به حال همچین لول دیزاینی تو هیچ بازی شوتری تجربه نکردم فوق العاده بود تجربش و باز هم جا داره بگم خاک بر سرت مایکرو…
آقا بشینید هر بازی ای که دوست دارید رو بازی کنید چیه این همه بحث :rotfl: :rotfl:
من خودم کامپیوتر داشتم در کنارش هم برای انحصاری های سونی رفتم یه پی اس فور از دیوار خریدم بازیاشم با دوستامون شریکی میگیریم آخرش هم که تموم کردیم میفروشیم
به نظر من هر بازی ای که ازش لذت ببری بهترین بازیه حالا فرقی نمیکنه رو کامپیوتر باشه یا رو سونی و ایکس باکس یا رو سوییچ …