مصائب دبیرستان! | نقد و بررسی بازی Super Daryl Deluxe

عناوین بزرگ و شاهکار AAA را معمولا تمام گیمرهای دنیا می‎شناسند و کمتر کسی است که یکی از آن‎ها را از دست بدهد یا نشناسد. با تبلیغاتی که ناشران ثروتمند و بزرگ این صنعت برای غول‎هایشان انجام می‎دهند همه و همه در مورد آن بازی خبردار می‎شوند و آن را تجربه می‎کنند. اما در این بین شاخه‎ای هست به نام بازی‎های مستقل. شاخه‎ای که در آن چه شاهکارهایی که نمی‎بینیم. شاخه بازی های مستقل جایگاهی است که در آن بازی‎هایی مثل Undertale منتشر می‎شوند و همه را انگشت به دهان می‎گذارند. عناوینی که به دنیا می‎گویند در صنعت بازی‎های رایانه‎ای چنین هنرمندانی وجود دارند و چنین آثار هنری ساخته می‎شوند و از آن‎ها لذت می‎بریم. شاخه‎ای با عناوینی سرشار از خلاقیت و زیبایی که گاها با پیکسل‎های ساده کاری را که عناوین بزرگ دنیا انجام می‎دهند را انجام داده و همان سطح از لذت و گاها بیشتر را برای ما به ارمغان می‎آورند. صنعت و هنر بازی های رایانه ای به معنای واقعی زیباست، پر از هنرمندانی قدرتمند و شاهکارهایی بی‎نظیر که هر کدام یک اثر هنری هستند و تابلوهایی به غایت زیبا. شاهکارهایی که هر یک از دیگری زیباتر هستند و قدرت و نبوغ و خلاقیت خالقشان را به رخ دنیا می‎کشند و برعکس بقیه آثار در شاخه های دیگر هنری، ما هم حق تعامل با آن‎ها را داریم و می‎توانیم آن‎ها را به دلخواه خود رقم بزنیم. عناوین مستقل متاسفانه گاها زیاد شناخته نمی‏‎شوند و برخی از آن‌ها را گیمرها به دلیل ناشناخته بودن بازی نمی‎کنند زیرا تبلیغات عظیمی برایشان انجام نمی‎شود. البته جای شکرش باقی است که در چند سال اخیر کمی اوضاع این عناوین بهتر شده است و جایگاهی برای شناخته شدن و جولان دادن پیدا کرده‎اند و به لطف امتیاز متا و نقد سایت‎های بزرگ دنیا، بیشتر شناخته می‎شوند.

Super Daryl Deluxe تقریبا می تواند هر نوع بازیبازی با هر نوع سلیقه ای را به خود جذب کند و کلی ماموریت منحصر به فرد و محیط های متنوع دارد که قادر باشد شما را هفته ها سرگرم نماید و انتخاب خیلی خوبی برای تجربه بین بازی های بزرگ این روزها مثل فارکرای ۵ و گاد او وار است.

در دنیای بازی های رایانه ای گاها شاهد عناوینی هستیم که در بازاری مملو از عناوین نخ‎نما شده و تکراری در صنعت بازی‎های رایانه‎ای، به محض اجرای آن‎ها متوجه می‎شوید که با دیگر بازی‎ها فرق دارند و با یک عنوان تکراری و ساده و تقلیدی دیگر طرف نیستید. حال این خاص بودن می‎خواهد با ارائه یک داستان بی‎نظیر و خاص باشد و یا با نوآوری‎هایی فوق‎العاده و انقلابی در گیم‎پلی یک ژانر یا هر نوع المان دیگری که رنگ و بوی خاصی به یک بازی ببخشد و آن را از سایر بازی‎ها جدا کند. یکی از عناوینی که قطعا و از همان شروع بازی متوجه می‎شوید که در دسته دوم و در واقع در دسته بازی‎های خاص جای دارد بازی زیبای Super Daryl Deluxe است که دهم آپریل سال ۲۰۱۸ برای پلتفرم های پلی استیشن ۴ و رایانه های شخصی و نینتندو سوئیچ منتشر شد و توانست نظر مثبت بسیاری از افراد حاضر در صنعت بازی‎های رایانه‎ای را به ویژه از برخی جهات به خود جلب کند.  از آن‎جایی که شاید برخی از شما و البته می‎توان گفت بسیاری از شما ممکن است با این عنوان و سبک آن یا استودیوی سازنده بازی آشنایی نداشته باشید بهتر است تا در ابتدا اطلاعاتی کلی در مورد این عنوان خدمت شما عزیزان ارائه دهیم و سپس با دقت و ریزبینی بیشتری به نقد و  بررسی و تحلیل بخش‎ها و المان‎های مختلف این بازی در قالبی تخصصی‎تر بپردازیم و بیشتر با زوایای مختلف آن آشنا شویم. بازی Super Daryl Deluxe یک عنوان RPGvania با مبارزات هک اند اسلش و brawler-style و side-scrolling beat-em-up است که توسط Dan & Gary Games ساخته شده و همانطور که گفته شد در آپریل ۲۰۱۸ توسط همین کمپانی برای پلتفرم های پلی استیشن ۴ و رایانه های شخصی و نینتندو سوئیچ منتشر گردید. این عنوان با توجه به سبک خاص و طراحی های عجیب خود موق شد تا نظرات مثبتی را به سمت خود جلب نموده و امتیاز متای ۷۴ را به خود اختصاص دهد که برای چنین عنوان خاصی یک موفقیت کامل به حساب می آید. در این مطلب قصد داریم تا به طور کامل به بررسی زوایای مختلف عنوان Super Daryl Deluxe بپردازیم و هر چه بیشتر شما را با آن آشنا نماییم تا اگر به چنین عناوینی علاقمند هستید بتوانید راحت تر تصمیم بگیرید که آیا این بازی مناسب سلیقه شما هست یا خیر. پس از شما دعوت می کنم تا در ادامه مطلب نقد و بررسی بازی Super Daryl Deluxe با وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همراه شوید.

سکوت شخصیت داریل در اغلب موارد موضوع اصلی جوک هاست و مثلا شخصیت ها در بازی چون می دانند او هیچ چیزی نمی گوید برای این که کارشان انجام شود به او می گویند “اگر موافق هستی چیزی نگو!”

تا به امروز در دنیای صنعت و هنر بازی های رایانه ای، عناوین نسبتا زیادی بوده اند که به زندگی و لایف استایل تین ایجرها و فضای پاپ کالچر به روش های مختلفی پرداخته اند و در این زمینه عناوینی مثل Life is Strange با تمرکز بر انتخاب ها و دوستان بچگی و یا Gone Home با تمرکز بر بزرگ شدن و درک زندگی جنسی را شاهد بوده ایم اما اغلب این بازی ها همگی جدی و با تکیه بر غم و دردها و احساسات زودگذر و تصمیم های نادرست دوران نوجوانی بوده اند و فضایی سیاه و تاریک داشته اند زیرا خیلی سخت است که برگردی به عقب و برخی از  سخت ترین و روی مخ ترین دوران زندگی را دستمایه بازی خود قرار دهی و یاد بگیری که به آن بخندی! اما این اتفاقی است که دقیقا سازندگان هنرمند بازی Super Daryl Deluxe در بازیشان رقم زده اند. یک نقش افرینی بسیار باحال و جذاب با تمرکز طنز آمیز بر دوران دبیرستان در قالب یک بازی جذاب Metroidvania.

بگذارید این طور بگویم که تنوع در همه چیز بازی Super Daryl Deluxe از دشمنان گرفته تا حملات و مهارت ها و .. به راحتی می تواند بازی های خیلی خیلی  بزرگ و پر هزینه با تیم های بیشتر از صد نفره را شرمنده و شرمسار خود کند.

بازی در دبیرستان خیالی Water Falls که الهام گرفته شده از دبیرستان واقعی سازندگان بازی است اتفاق می افتد و شما در نقش یک شخصیت بسیار عجیب و غریب به نام Daryl Whitelaw قرار می دهد که قیافه اش و راه رفتنش گویای همه چیز است و کاملا روی مغز شماست و تازه تحت هر شرایطی هم می تواند خفه خون بگیرد و هیچ حرفی نزند! به عنوان یک دانش آموز جدید در دبیرستان Water Falls که به نظر می رسد چنین اتفاقی زیاد در آن رخ نمی دهد، شما باید به پیدا کردن دوست و بالا بردن خود از نظر اجتماعی در محیط دبیرستان و جامعه آن بپردازید. از آن جایی هم که شخصیت اصلی بازی زیاد اهل صحبت و حرف زدن نیست پس این کار باید از طریق انجام خواسته های افراد مختلف دبیرستان انجام شود.

واقعا در طول تجربه Super Daryl Deluxe بارها و بارها خنده های خیلی بلندی سر دادم که شاید خیلی وقت بود عنوانی چنین مرا نخندانده بود و تازه مهم تر اینجا بود که این بازی اصلا برای این موضوع زور نمی زند و خودش را در حد طنزهای شنیع و زشت پایین نمی برد

این تعاملات در ابتدا با ۲ دانش آموز عجیب و غریب شروع می شود که به دنبال یافتن تکست بوک هایی در مدرسه هستند. در طول بازی و روند پیشروی شما، فعالیت های داریل جدی تر و مهم تر و بزرگ تر می شوند و کم کم به کلاس های مختلف مدرسه سر می زنید و می بینید که این کلاس ها تبدیل شده اند به دنیاهایی خیالی پر از هیولاهای مختلف و افراد مشهور چه از نوع واقعی و چه خیالی! این نوع روند خاص روایت داستان که بر پایه طراحی های بی نظیر مراحل و شخصیت های بازی و دنیای آن انجام می شود ما را به یاد کارتون های کلاسیک آمریکایی می اندازد.

غیر از دویدن و پریدن هیچ عملکرد دیفالت و خاص و اجباری برای حرکات شما وجود ندارد و همه چیز دقیقا در اکشن بازی به خود شما بستگی دارد که از بین تعداد “خیلی خیلی زیادی” فنون و مهارت ها  قابلیت های مختلف به هر شکلی که می خواهید و با هر ترکیبی روی هر دکمه ای استفاده نمایید که این آزادی عمل و چندین نوع ترکیبات مختلف حملات باعث می شوند مبارزات بازی فوق العاده جذاب و زیبا باشند.

برای مثال با ورود به دپارتمان تاریخ، شما می توانید فرانسه زمان ناپلئون و دیوار بزرگ چین در زمان حمله چنگیزخان و اهرام مصر در زمان کلئوپاترا را ببینید. تمامی این شخصیت های مشهور گفته شده در بازی با همان خصوصیات و ویژگی های خاص رفتاری خود که در تاریخ ذکر شده اند حضور دارند ولی از طرفی هم کاملا هم مانند یک شخصیت کارتونی در یک داستان احمقانه عمل می کنند. یعنی مثلا یک بار ماموریت خواهید داشت تا برای جولیوس سزار یک آبجو پیدا کنید که ماموریتی کارتونی و احمقانه است ولی نهایتا هم بازی به درستی مرگ او را در سنای روم باز می تابد و در این زمینه واقعی عمل می کند. یعنی ترکیبی عالی از کارتون و داستان احمقانه و وقابع تاریخی. جالب است که با این که سایز و حجم و مقدار محتوای بازی که واقعا عظیم است، ولی توجه بسیار دقیق و ریزی به تک تک جزییات این شخصیت ها حتی آن هایی که خیلی کوتاه در بازی هستند شده است که این واقعا قابل تحسین است.

فقط همین استایل قدم برداشتن و راه رفتن و پاها و قیافه شخصیت اصلی را ببینید و دیگر خودتان بقیه را حدس بزنید!!

در طول زمان تقریبا ۲۰ ساعته داستان بازی انواع و اقسام کارهای سطحی و مسخره و عجیب و غریب و همین طور ماموریت های جذاب تر و مهم تر را از داریل خواهید دید و او کلا با هیچ چیزی نه مخالفت می کند و نه موافقت و هر کار که بگویند انجام می دهد! بعدا مشخص می شود که دو دانشجوی سابق مدرسه که بسیار هم مشهور هستند و به نوعی کل مدرسه بر اساس آن ها و کارهای آن ها بنا شده است، اختیار و کنترل همه چیز را در پشت پرده در دست دارند که این ها منجر به مدام گم شدن دانش آموزان مختلف و و برنامه کلاسی مسخره و عجیب دانش آموزان شده است و این موضوع کلی وقت اضافه و آزاد به داریل می دهد تا با همه افراد مدرسه از سرآشپز گرفته تا سرایدار و حتی به دلایلی با یک پرنسس اسیر شده دیدار کندو وقت بگذارند بدون این که نگران این باشد که مثلا مبادا به کلاس ریاضی نرسد! البته او باید مراقب باشد که از مرزهای مدیر مدرسه آقای Robatto عبور نکند!

بازی باس فایت های متعدد و گوناگونی هم دارد که گاه خیلی هم سخت هستند.

هر چقدر هم که شرایط در موقعیت های مختلف بازی بد و وحشتناک و عجیب باشد اما باز هم این بازی کمدی را در اولویت قرار می دهد و اگر جوکی در مورد هر کاری که شخصیت ها انجام می دهند وجود داشته باشد امکان ندارد که خود بازی و سازندگان آن را نگویند که این جوک ها با نوعی خوش بینی و ناهماهنگی عجیب بیان می شوند که واقعا ساختار کمدی عجیب و خاصی را برای این عنوان شکل داده است. سکوت شخصیت داریل در اغلب موارد موضوع اصلی جوک هاست و مثلا شخصیت ها در بازی چون می دانند او هیچ چیزی نمی گوید برای این که کارشان انجام شود به او می گویند “اگر موافق هستی چیزی نگو!” در واقع داریل انگار که اصلا توانایی این که به هیچ چیزی بگوید نه را ندارد و ترجیح می دهد تا راهش را با مشت و لگد باز کند تا حرف زدن.

بسته به این که شما در بازی وارد کدام کلاس مدرسه شوید، تعداد مختلفی دشمن گوناگون در آنجا می بینید که کاملا مرتبط با موضوع آن کلاس و آن بخش خلق شده اند. این دشمنان از فرم های قابل پیش بینی تر مثل cacti و Anubis در مصر تا فرم های واقعا عجیب و غریب و غیر منتظره که با پیشروی در بازی مدام بیشتر می شوند، تشکیل شده اند و تنوع فوق العاده ای دارند.

حالا که صحبت از مشت و لگد شد باید بگویم که غیر از دویدن و پریدن، هیچ عملکرد دیفالت و خاص و اجباری برای حرکات شما وجود ندارد و همه چیز دقیقا در اکشن بازی به خود شما بستگی دارد که از بین تعداد “خیلی خیلی زیادی” فنون و مهارت ها و قابلیت های مختلف، به هر شکلی که می خواهید و با هر ترکیبی روی هر دکمه ای استفاده نمایید که این آزادی عمل و چندین نوع ترکیبات مختلف حملات باعث می شوند مبارزات بازی فوق العاده جذاب و زیبا باشند. انواع قابلیت های حملات از راه دور و ضربات نزدیک مختلف و حملات یورش به سمت حریف و حتی حمله گردبادی و چرخشی در بازی در اختیار شما هستند و این استایل و تخیل شماست که ترکیب این حملات را پدید می آورد و مبارزات خاص خودتان را خلق می کند.

با ورود به دپارتمان تاریخ، شما می توانید فرانسه زمان ناپلئون و دیوار بزرگ چین در زمان حمله چنگیزخان و اهرام مصر در زمان کلئوپاترا را ببینید. تمامی این شخصیت های مشهور گفته شده در بازی با همان خصوصیات و ویژگی های خاص رفتاری خود که در تاریخ ذکر شده اند حضور دارند ولی از طرفی هم کاملا هم مانند یک شخصیت کارتونی در یک داستان احمقانه عمل می کنند. یعنی مثلا یک بار ماموریت خواهید داشت تا برای جولیوس سزار یک ابجو پیدا کنید که ماموریتی کارتونی و احمقانه است ولی نهایتا هم بازی به درستی مرگ او را در سنای روم باز می تابد و در این زمینه واقعی عمل می کند. یعنی ترکیبی عالی از کارتون و داستان اجمقانه و وقابع تاریخی.

تک تک حمله های بازی انیمیشن های فوق العاده ای هم دارند و به قدری زیبا و فانتزی کار شده اند و همچنین صداگذاری جالبی دارند که نظیرش را در بازی دیگری ندیده اید. مثلا در اواخر بازی حمله ای هست که در آن داریل بر پشت یک کوسه در حال موج سواری است و هم به زمین ضرباتی محکم را وارد می کند و هم شوک الکتریکی به آسمان می فرستدا در واقع خیلی وقت ها با این که اصلا لازم نیست ولی مدام حملات خود را انجام می دهید تا فقط انیمیشنش را ببینید و کیف کنید.

انواع قابلیت های حملات از راه دور و ضربات نزدیک مختلف و حملات یورش به سمت حریف و حتی حمله گردبادی و چرخشی در بازی در اختیار شما هستند و این استایل و تخیل شماست که ترکیب این حملات را پدید می آورد و مبارزات خاص خودتان را خلق می کند.

این سطح از خلاقیت در خلق دشمنانی که داریل با آن ها می جنگد نیز به کار رفته است. بسته به این که شما در بازی وارد کدام کلاس مدرسه شوید، تعداد مختلفی دشمن گوناگون در آن جا می بینید که کاملا مرتبط با موضوع آن کلاس و آن بخش خلق شده اند. این دشمنان از فرم های قابل پیش بینی تر مثل cacti و Anubis در مصر تا فرم های واقعا عجیب و غریب و غیر منتظره که با پیشروی در بازی مدام بیشتر می شوند، تشکیل شده اند و تنوع فوق العاده ای دارند. کم کم در بازی این مناطق مختلف شروع به داخل شدن و قاطی شدن با هم می کنند و حتی طبیعت زمان و مکان زیر سوال می رود و انواع و اقسام شرایط عجیب را تجربه خواهید کرد که هیچ گاه در بازی دیگری تجربه نکرده ایم و از کادوهای کریسمس شیطانی تا گوبلین ها و ترول های دانشمند و … همه و همه به جان شما می افتند! بگذارید این طور بگویم که تنوع در همه چیز بازی Super Daryl Deluxe از دشمنان گرفته تا حملات و مهارت ها و .. به راحتی می تواند بازی های خیلی خیلی بزرگ و پر هزینه با تیم های بیشتر از صد نفره را شرمنده و شرمسار خود کند. حتی وقتی دشمن تکراری هم بببنید حتما فن جدیدی دارید که بخواهید روی آن امتحان کنید تا باز هم بازی حال و هوای جدیدی داشته باشد.

شما باید مدام و مدام به خاطر داشته باشید که هی به دستشویی ها بروید و بازی را سیو کنید در حالی که سیستم اتوسیو که امروزه در همه بازی ها وجود دارد ما را طوری عادت داده است که این را از یاد می بریم و گاه بیش از یک ساعت پیشروی در بازی ام را به این دلیل از دست دادم و واقعا گاهی می خواستم بازی را رها کنم و مطمئنم خیلی ها این کار را کرده اند.

در مورد نکات منفی باید به این موضوع اشاره کنم که با وجود این که واقعا از تک تک مبارزات در بازی لذت می برید اما در مواقعی این نبردها واقعا بیش از حد طولانی می شوند و انگار که سیل دشمنان هرگز تمام نمی شوند و مدام به سرتان می ریزند. تازه نکته بعدی هم اینجاست که درجه سختی بازی هم مخصوصا در “اوایل ورود به هر منطقه” بالاست و گاها مبارزات مرگباری را برایتان رقم می زند و باید کلی تمرکز و مهارت داشته باشید تا جان سالم به در ببرید. البته تاکید می کنم که این فقط در برخی موارد است و در اغلب مواقع می توانید دشمنانی که یکی دو لول بالاتر از شما هستند را با تمرکز بالا شکست دهید ولی اگر دشمنان خیلی قوی تر باشند باید بروید و ماموریت انجام دهید و قوی تر شوید تا بتوانید از پس آن ها بر آیید.

تک تک حمله های بازی انیمیشن های فوق العاده ای هم دارند و به قدری زیبا و فانتزی کار شده اند و همچنین صداگذاری جالبی دارند که نظیرش را در بازی دیگری ندیده اید. مثلا در اواخر بازی حمله ای هست که در آن داریل بر پشت یک کوسه در حال موج سواری است و هم به زمین ضرباتی محکم را وارد می کند و هم شوک الکتریکی به آسمان می فرستدا در واقع خیلی وقت ها با این که اصلا لازم نیست ولی مدام حملات خود را انجام می دهید تا فقط انیمیشنش را ببینید و کیف کنید.

افتضاح ترین و بدترین ضعف بازی که سبب شد من بارها و بارها کلی از بخش هایی که بازی کرده بودم را از دست بدهم و مجبور شوم دوباره آن ها را بازی کنم، سیستم ذخیره دستی بازی است و نبود سیستم اتوسیو مثل یک ویروس به جان شما در بازی می افتد و از ارزش آن کم می کند. شما باید مدام و مدام به خاطر داشته باشید که هی به دستشویی ها بروید و بازی را سیو کنید در حالی که سیستم اتوسیو که امروزه در همه بازی ها وجود دارد ما را طوری عادت داده است که این را از یاد می بریم و گاه بیش از یک ساعت پیشروی در بازی ام را به این دلیل از دست دادم و واقعا گاهی می خواستم بازی را رها کنم و مطمئنم خیلی ها این کار را کرده اند. همچنین یکی دو باری هم بازی کلا ارور داد و مرا از بازی به بیرون پرتاب کرد که حالا خودتان این را در ترکیب با سیستم سیو دستی بازی در نظر بگیرید تا متوجه شوید که ممکن است چه بلایی سرتان بیاید و ناگهان ببینید کلی پیشرفت و دردسرهایی که رد کرده اید پریده است و باید دوباره آن ها را انجام دهید که باعث می شود حالتان از هر چه دستشویی و سیو دستی است به هم بخورد!

بازی واقعا نگاه جذاب و جامعی به موارد تاریخی و شخصیت ها و به طور کلی پاپ کالچر دارد البته به روش خاص خود، که این موضوع با توجه به این که بازی کلا توسط دو نفر نوشته و خلق شده است واقعا شگفت انگیز است.

با این که خیلی از فعالیت ها و ماموریت های بازی انتخابی و جانبی است اما باید بگویم واقعا خیلی حیف است که سراغ برخی از این فعالیت ها نروید که از مواردی مثل جمع کردن گل گرفته تا شکست برخی انواع خاص دشمنان تشکیل شده اند. این فعالیت های جانبی از نظر تنوع مثل ماموریت ها و خط داستانی اصلی بازی نیستند ولی باز هم تنوع نسبتا خوبی دارند و ارزش تجربه را دارا هستند و شما را تشویق به انجام این فعالیت ها می کنند. در بازی با شخصیت های بسیار متنوعی از فرودو بگینز گرفته تا آلبرت انیشتین دیدار می کنید و بخش های تاریکی از شخصیت پیچیده آن ها را بیشتر می شناسید.

افتضاح ترین و بدترین ضعف بازی که سبب شد من بارها و بارها کلی از بخش هایی که بازی کرده بودم را از دست بدهم و مجبور شوم دوباره آنها را بازی کنم، سیستم ذخیره دستی بازی است و نبود سیستم اتوسیو مثل یک ویروس به جان شما در بازی می افتد و از ارزش آن کم می کند.

بازی واقعا نگاه جذاب و جامعی به موارد تاریخی و شخصیت ها و به طور کلی پاپ کالچر دارد البته به روش خاص خود، که این موضوع با توجه به این که بازی کلا توسط دو نفر نوشته و خلق شده است واقعا شگفت انگیز است. واقعا در طول تجربه Super Daryl Deluxe بارها و بارها خنده های خیلی بلندی سر دادم که شاید خیلی وقت بود عنوانی چنین مرا نخندانده بود و تازه مهم تر اینجا بود که این بازی اصلا برای این موضوع زور نمی زند و خودش را در حد طنزهای شنیع و زشت پایین نمی برد که این واقعا حس طنز جاری در  درون سازنده های بازی را می رساند. البته خب مشخص است که برای این موارد باید زبان انگلیسی قوی داشته باشید.

به شما پیشنهاد می کنم که حتما تجربه Super Daryl Deluxe را در دستور کار خود قرار دهید زیرا که این بازی یکی از ارزشمندترین عناوین مستقلی است که کاملا قابلیت رقابت با بازی های بزرگ و پر ادعا را داراست.

 Super Daryl Deluxe تقریبا می تواند هر نوع بازیبازی با هر نوع سلیقه ای را به خود جذب کند و کلی ماموریت منحصر به فرد و محیط های متنوع دارد که قادر باشد شما را هفته ها سرگرم نماید و انتخاب خیلی خوبی برای تجربه بین بازی های بزرگ این روزها مثل فارکرای ۵ و گاد او وار است. حتی موسیقی که در زمان انتهای بازی و نمایش Credits پخش می شود بسیار زیبا و شنیدنی است و از گوش کردن آن با تمی متال گونه لذت خواهید برد. به شما پیشنهاد می کنم که حتما تجربه Super Daryl Deluxe را در دستور کار خود قرار دهید زیرا که این بازی یکی از ارزشمندترین عناوین مستقلی است که کاملا قابلیت رقابت با بازی های بزرگ و پر ادعا را داراست.