روزی روزگاری: به یاد گذشته‌ | نقد و بررسی Need for Speed Carbon

انتشار Need for Speed Most Wanted در سال  را می‌توان یک انقلاب در فرنچایز Need for Speed دانست. بدون شک Most Wanted اگر بهترین نسخه تاریخ NFS نباشد یکی از بهترین‌هاست. همه قبول داریم که اگر یک نظرسنجی با موضوع بهترین Need for Speed‌ای که تجربه کرده‌اید در هر سایتی برگذار شود یکی از نسخه‌هایی که رای‌های زیادی را به خود اختصاص خواهد داد Most Wanted خواهد بود. علاوه بر این، Most Wanted دنباله قابل قبولی در سیر صعودی فرنچایز NFS بود. پس از Need for Speed Underground 2 که آن هم توانست خود را به عنوان یکی از بازی‌های موفق فرنچایز خودش معرفی کند نوبت به Most Wanted رسید. طبیعتا در چنین شرایطی انتظارات بالا رفته و کاربران چیزی بهتر از نسخه قبلی را می‌خواهند و اینجا بود که نوبت به NFS Carbon رسید. بر‌خلاف سه نسخه Underground، Underground 2 و Most Wanted، NFS Carbon نتوانست خود را در حد این سه بازی بالا ببرد. شکی نیست که Carbon هم طرفداران خودش را دارد و شاید خیلی از ما نیز این بازی را در سال ۲۰۰۶ تجربه کرده و لذت هم برده باشیم ولی کماکان در قیاس با نسخه قبل از خود یعنی Most Wanted، عنوان Need for Speed Carbon یک بازی متوسط بود. به هیچ وجه هدف این نیست که Carbon را با Most Wanted و یا هر بازی دیگری مقایسه کنیم! با این مقدمه می‌خواستیم به این سوال برسیم که آیا واقعا موفقیت چشمگیر Most Wanted به NFS Carbon ضربه زد؟ با طرح این سوال، فلش‌بکی به گذشته، حدود ۱۲ سال پیش زده و نقد و بررسی Need for Speed Carbon را آغاز می‌کنیم!

Need for Speed Carbon

اگرچه داستان بازی شاید خیلی مهم نباشد و بازیکن بیشتر در بازی‌های Racing روی گیم پلی، گرافیک و حتی صداگذاری و موسیقی بازی متمرکز می‌شود، ولی باز هم نگاهی البته نه خیلی سخت‌گیرانه به داستان بازی می‌اندازیم. جایی که Need for Speed Most Wanted به پایان می‌رسد در واقع Need for Speed Carbon شروع می‌شود. Need for Speed Carbon را می‌توان یک دنباله واقعی برای Most Wanted دانست. اتفاقات بازی در شهر خیالی Palmont City رخ می‌دهند. شهری که چهار ناحیه دارد و هر ناحیه تحت نظر یک گروه است. در واقع بازیکن باید این گروه یا گنگ‌ها را از بین برده و اصطلاحا crew خودش را بسازد. گروه‌های ۲۱^st Street Crew، Bushido، TFK و Stacked Deck چهار گروه اصلی بازی هستند و برای اینکه در نهایت گروه خود را تشکیل دهید باید این دشمنان را از سر راه بردارید. پیشرفت بازیکن در بازی بدین ترتیب است که شما باید رئیس هر گروه را به چالش کشیده و در نهایت شکستش دهید. البته در بازی گروه‌های کوچکتری هم حاضر هستند که شاید در طول مسابقات برایتان دردسر‌ساز باشند ولی مشکل اصلی و در واقع دشمنان اصلی شما همین چهار گروه بوده و باید رئیس هر گروه را از پای درآورید. کاراکترهای مختلفی در بازی حاضر هستند که هر کدام طبیعتا نقش خودشان را دارند و به هر نحوی که هست شما را با سیر داستانی بازی همراه می‌کنند. به هر حال همان‌طور که در ابتدا گفته شد تصمیم داریم که خیلی روی داستان بازی زوم نکنیم و بیشتر به نکاتی بپردازیم که می‌توانند شما را جذب و یا دفع کنند.

در Most Wanted هم شاهد داستان خیلی قدرتمندی نبودیم. تفاوتی که Need for Speed Carbon نسبت به نسخه قبل از خود دارد، یا بهتر بگوییم پیشرفتی که در ابعاد مختلف داستانی نسبت به Most Wanted دارد چشمگیر است. هرچند کماکان بازی از لحاظ جنبه‌های داستانی مشکلات خودش را دارد و اگر بخواهیم در مورد آن‌ها صحبت کنیم ایرادات زیادی از آن نمایان می‌شود ولی بهبود آن نسبت به Most Wanted قابل ستایش است. بعضی از مشکلات عمده نسخه قبل مثل مدل کاراکتر‌ها و نوع صحبت کردن آن‌ها همچنان در Carbon به چشم می‌خورند اما سکانس‌های داستانی Carbon بیشتر از نسخه قبل هستند به این معنا که شما با کات‌سین‌های بیشتری رو به رو خواهید بود. از طرف دیگر، دشمنان شما خیلی جذاب نیستند و ضد‌قهرمان‌های جالبی محسوب نمی‌شوند. مطمئن باشید این شخصیت‌پردازی اگر در یک بازی اکشن دیده می‌شد مشکلات زیادی برای آن بازی ایجاد می‌کرد ولی با توجه به سبک بازی Need for Speed Carbon، از این مشکلات شاید نتوان به طور کامل چشم‌پوشی کرد ولی می‌توان آسان گرفت و به جنبه‌های خوب بازی فکر کرد! در NFS Carbon از فلش‌بک نیز استفاده شده و این هم از نکات مثبت داستانی به شما می‌رود. در نهایت باید بدانید که NFS Carbon در ابعاد مختلف داستانی مشکلات زیادی دارد ولی نسبت به Most Wanted بهتر بوده و به طور کلی می‌توان با آن کنار آمد.

گاراژ شما گنجایش ۶ ماشین را دارد.

به غیر از یکی دو نسخه، تقریبا تمام نسخه‌های Need for Speed در  یک چیز مشترک بوده‌اند و آن هم هندلینگ ماشین‌هاست. Need for Speed Carbon یک ریسینگ آرکید است و برخلاف ریسینگ‌های شبیه ساز، نمی‌خواهد خیلی شما را به چالش بکشد و مجبورتان کند تا سرعت خود را در پیچ و خم‌های مسیر کنترل کنید! تنها کافیست چند دکمه را فشار دهید و به موقع ترمز کنید، ترمز دستی بکشید و تغییر مسیر دهید. اصلا سری بازی‌های Need for Speed به همین هم معروف بوده‌اند و فقط باید از آن‌ها لذت برد. برای تجربه رانندگی واقع‌گرایانه روی پلتفرمتان انتخاب‌های زیادی وجود دارند ولی NFS هرگز یکی از آن‌ها نیست. از طرفی دیگر NFS Carbon یک بازی بی‌نظیر و خارق‌العاده نیست. یک انقلاب در سری Need for Speed هم نیست ولی در کل بازی جذاب و سرگرم‌کننده‌ای است که اگر بلد باشید، می‌توانید به خوبی از آن لذت ببرید. بگذارید برای شروع از زاویه دوربین بازی برایتان صحبت کنیم! به طور کلی چهار زاویه دوربین در بازی وجود دارند که با توجه به سلیقه خودتان می‌توانید یکی را انتخاب کنید. بخش داستانی بازی یا همان Campaign حدود ۱۰ الی ۱۴ ساعت به طول می‌انجامد و در کنار بخش داستانی، چالش‌هایی هم برایتان در بازی حاضر هستند که مبنای آن‌ها جمع کردن Racing card است. بازیکن می‌‎تواند از بین کلاس‌های exotic، turner و muscle انتخاب کند. در بازی گاراژی که در اختیار دارید گنجایش ۶ ماشین را دارد و این عدد نیز مستقل از کلاس ماشین یا هر چیز دیگری است. به عنوان مثال می‌توانید هر ۶ ماشینی که در گاراژ دارید از کلاس ماشین‌های عضلانی باشند و یا سه تای آن‌ها از کلاس exotic باشند. از این نظر هیچ محدودیتی برای بازیکن در نظر گرفته نشده و آزاد هستید ماشین خود را هرطور که دوست دارید انتخاب یا سیو کنید. البته نکته‌ای که باید آن را در نظر بگیرید این است که اگر بتوانید ماشین‌های سه رئیس بازی را به عنوان جایزه به دست بیاورید می‌توانید ۹ ماشین در گاراژ خود داشته باشید. یعنی ۶ ماشین عادی و ۳ ماشینی که از رئیس‌ها گرفته‌اید. ماشین‌های بازی ویژگی‌های خود را دارند ولی اگر بخواهیم یک ویژگی کلی از کلاس‌ها بگوییم به این‌جا می‌رسیم که ماشین‌های exotic سریع‌ترین سرعت را دارند. Muscle‌ها بیشترین شتاب را دارند و ماشین‌های کلاس turner نیز از بهترین هندلینگ برخوردارند. حالا این انتخاب خود شماست که کدام یک را می‌پسندید و با کدام راحت‌تر هستید. برای هر کلاس هم آپگرید‌های جداگانه‌ای وجود دارد و می‌توانید عملکرد ماشین خود را بالاتر ببرید. پیشرفت‌های NFS Carbon نسبت به NFS Most Wanted تنها به ابعاد داستانی محدود نمی‌شوند. در بخش شخصی‌سازی ماشین نیز NFS Carbon بسیار گسترده‌تر از Most Wanted عمل کرده و انتخاب‌های بیشتری را در اختیار بازیکن قرار می‌دهد.

همان‌طور که گفتیم بازی از مناطق مختلفی تشکیل شده و هر منطقه زیر‌نظر یک گروه اداره می‌شود. به هر ناحیه که سفر کنید مسابقات و event‌های مختلفی خواهید دید که از تنوع خوبی هم برخوردارند. یکی از مواردی که در اکثر Need for Speed‌ها دیده‌ایم همین مزیت است. چیزی به نام یکنواختی عموما وجود ندارد و شاید در برخی NFS‌ها محیط‌ها شبیه به هم باشند و یا شاید هم کنترل ماشین‌ها ایراد داشته باشد ولی در بحث event‌ها، همواره NFS موفق ظاهر شده است. Need for Speed Carbon تنها از شما نمی‌خواهد که در رقابت‌ها پیروز شوید و پاداشتان را بگیرید و در نهایت خداحافظ! مطمئنا موفقیت در هر مبارزه از لحاظ مالی نیز برایتان سودمند خواهد بود ولی در Carbon نکات دیگری هم وجود دارند که باید آن‌ها را مد‌نظر داشته باشید. گذری می‌زنیم به چند خط قبل، جایی که گفتیم هر منطقه eventهای خودش را دارد. با پیروزی در حداقل دو event‌، شما می‌توانید کنترل یک محدوده را در اختیار بگیرید و وقتی به درجه‌ای رسیدید که کل منطقه را تحت نظر خود درآوردید، آن‌گاه می‌توانید رئیس ناحیه را به چالش بکشید. در بازی‌های اکشن کم و بیش چنین چیزی را دیده‌ایم. مثلا در The Godfather، شما می‌توانستید به یک منطقه حمله کنید و آن zone را تحت کنترل خودتان درآورید. مثال معروف‌تر و بارزتر این موضوع را هم می‌توان در GTA San Andreas دید. در GTA نیز شما بعد از طی کردن تعداد زیادی ماموریت شاهد هستید که هر گروه برای خود منطقه‌های دارند و می‌توانید آن مناطق و محدوده‌ها را از دست آن‌ها خارج کرده و خود حکمران شوید. جالب این‌جاست که در Grand Theft Auto: San Andreas شما همواره باید آماده دفاع از محدوده‌هایتان باشید. دشمنان ممکن است برگردند و برای دوباره گرفتن مناطق اقدام کنند. در Need for Speed Carbon هم چنین موضوعی صادق است. شما وقتی یک zone را تحت کنترل خود درمی‌آورید ممکن است گروه‌های قبلی برای بازپس گیری محدوده اقدام کنند و به همان طریق نیز عمل می‌کنند. شما مجبور هستید چالش آن‌ها را قبول کنید و در آن پیروز شوید اگر می‌خواهید مالک قلمرو خود باقی بمانید. نتیجه این است که event‌هایی را باید تکرار کنید که قبلا در آن‌ها برنده شده‌اید. این موضوع می‌تواند کمی اذیت‌کننده باشد. درست است که در کاری که انجام می‌دهید هدف خاصی نهفته است و این موضوع می‌تواند برایتان ایجاد انگیزه کند ولی این احتمال که این موضوع بتواند حس یکنواختی را در شما به وجود آورد را هم نمی‌توان رد کرد. این‌جاست که همه چیز به سلیقه بازیکن برمی‌گردد و باید دید نظر خود بازیکن در این مورد چیست. در واقع یکی از عواملی که باعث می‌شود بتوانید با این موضوع کنار بیایید جلوه‌های بصری بازی و محیط هستند که به آن‌ها هم می‌رسیم.

event‌های بازی متنوع و جذاب هستند.

در بازی شما باید محدوده‌های زیادی را فتح کنید و در این راه همیشه تنها نیستید. دوستانی دارید که توسط هوش مصنوعی کنترل شده و به شما آن‌طور که می‌خواهید کمک می‌کنند. در واقع این دوست شما می‌تواند سه رفتار مختلف داشته باشد یا به عبارت بهتر می‌تواند سه نقش را بر عهده بگیرد. Blocker، Scout و Drafter. احتمالا از روی اسامی‌ای که گفته شد می‌توانید حدس بزنید که کار هرکدام چیست. در واقع این رفتارها هر کدام به نوعی تاثیر خود را روی نتیجه مسابقه می‌گذارند و خیلی طول نمی‌کشد تا یاد بگیرید که از این سه حالت چه موقع و کجا باید استفاده کنید. به عنوان مثال scout‌ها کارشان اینست که برای شما راه‌های مخفی و میانبرها را پیدا کنند و به شما راه را نشان دهند. کافی است این دسته از دوستان خود را خبر کنید و پشت سرشان راه بیفتید تا بهترین و کوتاه‌ترین مسیرها را برایتان پیدا کنند. متاسفانه هر دسته برای خود مشکلاتی دارند. در واقع ضعف‌هایی که هر کدام از این سه دسته دارند سبب می‌شود که عموما عملکرد آن‌ها در بازی خنثی باشد. به عنوان مثال کار Blocker‌ها ضربه زدن به دیگر رقبا و از مسیر خارج کردن آن‌هاست. مشکل این‌جاست که Blocker‌ها اغلب دشمنانی را از بین می‌برند که در طول مسابقه عقب‌تر از شما هستند و برای جلو زدن شما از دیگر ماشین‌ها معمولا کاری نمی‌کنند. این‌جاست که هوش مصنوعی بازی را می‌توان زیر سوال برد. البته تاکید می‌کنم که همیشه هم این‌گونه نیست و گاهی این نیروهای کمکی واقعا تاثیر حیاتی در نتیجه مسابقه می‌گذارند. یا مثلا scout‌ها با سرعت بسیار زیاد حرکت می‌کنند و معمولا نمی‌توانید آن‌ها را دنبال کنید و از مسیرهایی که از آن‌ها استفاده می‌کنند سر در بیاورید. خیلی زیاد اتفاق نمی‌افتد که بخواهید پا به پای scout‌ها رفته و از کمکشان بهره‌مند شوید. از این گذشته، بعضی وقت‌ها مسیر‌هایی که پیدا می‌کنند خیلی مفید واقع نمی‌شوند و متوجه می‌شوید استفاده از همان مسیر اصلی می‌توانست انتخاب بهتری باشد. هرچند این مورد آخر خیلی کم اتفاق می‌افتد ولی در کل بهتر است روی توانایی‌های خودتان حساب کنید تا اینکه منتظر لطف دوستان باشید! در مورد event‌ها کمی بالاتر به تنوع آن‌ها اشاره کردیم. تمرکز event‌ها بازی بیشتر روی مسابقات سرعتی، دریفت، checkpoint race و pursuit ( تعقیب و گریز ) است ولی event‌های دیگری هم در بازی حاضر هستند. شما حتی می‌تواند در محیط آزادانه بچرخید و در صورتی که به یک مسابقه دهنده برخوردید وی را به چالش بکشید. یکی از انواع منحصر به فرد مسابقه در NFS Carbon، مسابقات speed – trap هستند. بیشتر مسابقات شما شهری هستند و در خود شهر انجام می‌شوند ولی برخی مسابقات را هم می‌توانید در گوشه کنار شهر انجام دهید. به طور کلی به لطف جلوه‌های بصری بازی، شما از محیط تا پایان بازی خسته نمی‌شوید و event‌های بازی هم قبلا اشاره کردیم که از تنوع راضی‌کننده‌ای برخوردار هستند.

به عنوان یک بازی ماشینی، Need for Speed Carbon مزایای زیادی نسبت به بازی‌های هم سبک خود با توجه به زمان انتشار بازی دارد. در مورد دسته بندی ماشین‌ها صحبت کردیم. همچنین گفتیم که هر دسته از ماشین‌ها چه ویژگی‌هایی دارند. مثلا هندلینگ ماشین‌های کلاس turner بهتر از دو کلاس دیگر است ولی از لحاظ شتاب و سرعت کلاس‌های muscle و exotic شرایط بهتری دارند. در کلاس turner انتخاب‌های فوق‌العاده‌ای برای شما وجود دارد. ماشین‌های سوپر اسپورت ژاپنی مثل Nissan Skyline و Toyota Supra در اختیار شما قرار خواهند گرفت و می‌توانید نهایت استفاده و لذت را از این ماشین‌ها ببرید. این ماشین‌ها شاید خیلی قدرتمند نباشند ولی رانندگی با آن‌ها آسان است و در مبارزات سر پیچ‌ها نیز کم نمی‌آورند. ماشین‌های کلاس دیگر نیز ویژگی‌های خودشان را دارند و توضیح دوباره راجع به آن‌ها تنها به حجم مقاله می‌افزاید چرا که در موردشان صحبت کرده‌ایم و نکته تکمیلی نیز وجود ندارد. ماشین‌های کلاس exotic از تنوع خوبی برخوردار هستند و می‌توان گفت متنوع‌ترین ماشین‌ها را باید در این کلاس جست و جو کرد. ضمنا ماشین‌های محبوبی هم هستند. خودروهایی مثل Lamborghini، Mercedes، Porsche و حتی Romero در این کلاس قرار دارند و در این دسته جای می‌گیرند. نحوه بدست آوردن ماشین‌ها بدین ترتیب است که می‌تواند از دلال‌ها و معامله‌کنندگان این ماشین‌ها را بخرید و یا آن‌ها را در مسابقات برنده شوید. معمولا با شکست دادن یک Boss در یک چالش می‌توانید یک ماشین جدید و مدل بالا را صاحب شوید. به محض این‌که ماشین جدید را به دست بیاورید، انواع و اقسام کارها را می‌توانید روی آن انجام دهید. شخصی‌سازی کنید، ارتقا دهید شکل و قیافه‌اش را تغییر دهید. پرفورمنس ماشین خود را بالا ببرید، رنگ آن‌را عوض کنید، روی بدنه ماشین برچسب بزنید و خلاصه کارهای زیادی را می‌توانید روی ماشین خود انجام دهید تا در نهایت دقیقا همان چیزی را برانید که دوست دارید. اصلا یکی از نکات مثبت بازی نیز همین است. شکی نیست که وسیع‌ترین شخصی‌سازی در کل تاریخ سری NFS را Payback دارد ولی با توجه به زمان انتشار Carbon، سیستم شخصی‌سازی این بازی هم فوق‌العاده است و شما را ناامید نمی‌کند. البته این موضوع را افرادی که همان سال ۲۰۰۶، Need for Speed Carbon را تجربه کرده‌اند بهتر متوجه می‌شوند. همان‌طور که ماشین‌ها کلاس‌های مختلف دارند، تایرها نیز به همین ترتیب هستند. تایر کلاس اول تایرهایی با سرعت معمولی هستند، کلاس دوم سرعت بیشتری دارند و تایرهای کلاس سوم نهایت سرعت ممکن را به ماشین شما می‌بخشند. انتخاب‌های درست در بازی اهمیت زیادی دارند. شما در همان ابتدا باید کلاس مورد نظر ماشین خودتان را انتخاب کنید. فراموش نکنید که در پایان Career شما برای خود یک غول، یک حاکم هستید ولی همان ابتدا هیچ‌چیزی ندارید. در واقع هیچ حرفی برای گفتن ندارید! باید با پیروزی در مسابقات و event‌ها پیشرفت کنید و در نهایت خود را به جایگاهی که شایستگی آن را دارید برسانید. با ماشینی که همان اول انتخاب می‌کنید باید مدتی سر کنید، مسابقات را پیروز شوید و پول بدست بیاورید تا بتوانید یک ماشین قوی‌تر و بهتر بخرید. خرید ماشین جدید در NFS Carbon حس و حال خاصی دارد و تا آن را تجربه نکرده باشید نمی‌توانید این موضوع را درک کنید. بیش از ۴۰ ماشین در بازی قابل آنلاک کردن کردن هستند. عدد خیلی چشمگیری نیست و از این حیث NFS Carbon برخلاف خیلی از هم‌خانواده‌هایش حرف زیادی برای گفتن ندارد اما همین عدد برای به پایان رساندن NFS Carbon کافیست. این حدودا ۴۰ ماشین را هم می‌توانید بخرید و هم می‌توانید در مسابقات برنده شوید. با اینکه ماشین‌های بازی تعدادشان خیلی زیاد نیست ولی ماشین‌های خوبی در بازی حاضر هستند و مثال‌هایی هم زدیم. در مورد نوع در اختیار گرفتن هر منطقه نیز صحبت کردیم. بین ۲ الی ۴ مسابقه باید انجام دهید تا بتوانید کنترل یک منطقه را در اختیار بگیرید و بعد از آن هم باید در مواقع لزوم، از منطقه محافظت کنید. در پایان هم باید با یک Boss مسابقه داده و اگر بتوانید او را شکست دهید یک مسابقه دو قسمتی دیگر نیز خواهید داشت. این مسابقه دو قسمتی مثل مسابقات معمولی دیگر نیست و حقیقتا تا حد زیادی خسته‌کننده است. در واقع بازیکن ترجیح می‌دهد که یک مسابقه داشته باشد تا چالشی به این صورت. تعداد Boss‌ها در NFS Carbon تنها چهار نفر است و این درحالی است که در Most Wanted با ۱۵ باس سر و کار داشتیم.

بیش از ۴۰ ماشین در بازی در دسترس هستند.

بخش داستانی بازی به تنهایی حدودا ۱۰ ساعت زمان می‎‌برد. البته با توجه به مهارت بازیکن این تایم هم می‌تواند کمتر و بیشتر شود و نهایتا برای یک آماتور ۱۴ ساعت احتمالا کفایت می‌کند. اما اگر بخواهید همه event‌ها را پشت سر بگذارید و همه ماشین‌ها تا آخرین دستگاه را آنلاک کنید یحتمل به ۲۰ ساعت زمان احتیاج دارید. پایان بخش career mode پایان بازی برای شما نیست! چالش‌های زیادی انتظار شما را می‌کشند. سیستم Challenge Series که ۳۶ چالش را شامل می‌شود شما را در event‌های مختلف قرار داده که هر کدام درجه سختی معینی دارند. این بخش نیز جذابیت خودش را دارد و از آن لذت خواهید برد. اگر نسخه Collector’s edition را بازی کرده باشید هم امکانات بیشتری نسبت به نسخه معمولی بازی در اختیار خواهید داشت. علاوه بر این‌که حتی کاور بازی هم متفاوت است، چالش‌های بیشتری هم در این نسخه گنجانده شده و ماشین‌های جدید دیگری نیز به آن اضافه شده‌اند.

نوبت به صحبت درباره بخش آنلاین بازی می‌رسد. بخش چند نفره Need for Speed Carbon هم سرگرم‌کننده و جذاب است. حداکثر ۸ بازیکن می‌توانند در یک مسابقه آنلاین شرکت داشته باشند. تقریبا به هیچ محدودیتی در انتخاب نوع رقابت برنخواهید خورد و تمام مسابقاتی که در بخش کریر بازی در دسترس هستند، در بخش آنلاین آن هم حضور دارند. البته بخش مالتی پلیر بازی نسبت به بخش آفلاین آن مزیت‌هایی هم دارد. شما در حالت عادی در Need for Speed Carbon نمی‌توانستید نقش پلیس را بر عهده بگیرید ولی در بخش چند نفره بازی این امکان هم برای بازیکن فراهم شده است. این مد هم تجربه‌اش به شدت توصیه می‌شود و لحظات شاد زیادی را می‌توانید در کنار دوستانتان با چنین مدی تجربه کنید. در بخش آنلاین بازی هم می‌توانید ماشین‌های متنوعی را آنلاک کنید و بدین منظور به امتیاز تجربه یا XP نیاز دارید. نحوه کسب XP هم به مانند هر بازی دیگری است و نیاز به توضیح ندارد. باز کردن ماشین‌های جدید می‌تواند اشتیاق شما را برای بازی کردن بیشتر کند و همچنین عطش بازیکن را افزایش دهد. البته به خاطر مشکلاتی که سرورهای EA دارند شاید کمی هم اذیت شوید. تعقیب و گریزهای بخش آنلاین بازی هم برای خود داستان دارند و تجربه‌شان واجب است! در حالت Pursuit Tag یک مسابقه دهنده خیابانی باید با تعدادی پلیس رو به رو شود. مثلا اگر هشت بازیکن در بازی حاضر هستند فقط یکی از آن‌ها می‌تواند مسابقه دهنده باشد و بقیه پلیس خواهند بود. هدف مسابقه دهنده در این مد این است که تا حد امکان از پلیس‌ها دوری کند. Pursuit Knockout بخش دیگری بازی است که می‌تواند جذابیت بیشتری هم داشته باشد. در این مد شما نقش پلیس را بر عهده دارید و تا جایی که می‌توانید باید مسابقه دهند‌گان را از مسیر مسابقه حذف کنید. به عبارت بهتر باید آن‌ها را Smash کنید. اگر از یکی از پلتفرم‌های PS3، Xbox 360 یا PC استفاده کنید، مدهای دیگری هم برایتان در دسترس خواهند بود و می‌توانید از بخش آنلاین بازی لذت بیشتری ببرید.

Need for Speed Carbon از محیطی چشم نواز برخوردار است.

اولین چیزی که با وارد شدن به محیط بازی توجه شما را جلب می‌کند نورپردازی و فضای محیط بازی است. محیط بازی چیزی کاملا متضاد با NFS Most Wanted و تقریبا کپی Undergrund 1 و Underground 2 است. در Need for Speed Most Wanted با محیطی روشن پر از جنگل و دریاچه هستیم. شاید بتوانید از هر دو محیط لذت ببرید ولی گرایش درونی شما احتمالا به یکی بیشتر است. در NFS Carbon قضیه کاملا برعکس است. روشنایی بازی را چراغ‌ها ایجاد می‌کنند و در محیطی تاریک در حال مسابقه هستید. خیابان‌های بازی را نور چراغ ماشین‌ها روشن می‌کند. افکت‌های نور در بازی کار خودشان را به خوبی انجام داده و محیطی چشم نواز را برای یک مسابقه دلنشین و پرهیجان مهیا می‌کنند. همان‌طور که گفته شد محیط بازی ما را یاد Underground‌ها می‌اندازد با این تفاوت که در Carbon شاهد تنوع بیشتری هستیم. در واقع محیط بازی می‌تواند به نوعی یادآور لاس وگاس هم باشد. تکسچرهای بازی هم در Palmont City از کیفیت خوبی برخوردارند و یکی دیگر از نکات مثبت گرافیکی بازی به شمار می‌روند. البته به لحاظ کیفی، جلوه‌های گرافیکی بازی تا حد زیادی شبیه به Most Wanted هستند و مثل گیم پلی شاهد تغییرات زیادی نیستیم. اگرچه محیط بازی کمی تاریک‌تر و متفاوت‌تر از Most Wanted است ولی در بقیه موارد مثل اجزای محیط، تکسچرها، مدل ماشین‌ها، طراحی کلی و مواردی از این قبیل NFS Carbon شبیه به نسخه قبل از خود است. Need for Speed Carbon در ابعاد گرافیکی یک بازی موفق و کم‌نقص به شمار می‌رود. یکی از مواردی که از خسته کننده شدن بازی جلوگیری می‌کند همین موضوع است. Palmont City شهری است که می‌توانید ساعت‌ها در آن به مسابقه دادن بپردازید و خسته هم نشوید. موضوع عجیبی که شاید توجه شما را هم جلب کرده باشید مربوط به موسیقی‌های بازی می‌شود. در واقع موزیک‌های بازی هم می‌توانند جذاب باشند و هم خسته‌کننده. میکس صدای موزیک در حال پخش با صدای انجین ماشینتان گوش نواز است و جذابیت مسابقه را دو چندان می‌کند. در بازی سعی شده از انواع موسیقی‌ها استفاده شود و در نهایت بازیکن احتمالا از آن‌ها لذت می‌برد. البته ترک‌هایی هم در بازی هستند که شاید در حالت عادی موزیک‌های زیبایی باشند ولی به درد یک بازی ریسینگ نمی‌خورند. موزیک‌هایی از سبک راک، هیپ هاپ، و الکترو در بازی خواهید شنید و در اغلب موارد نیز لذت خواهید برد.

یک روزی Need for Speed Carbon منتشر شد و علی‌رغم جذابیت و نقاط قوتی که داشت از سوی خیلی از طرفداران یک بازی متوسط قلمداد شد. شاید به خاطر موفقیت‌های چشمگیر نسخه‌های قبل از خودش بوده و شاید هم دلایل دیگری دارد. ولی چیزی که جای تامل دارد این است که آن‌روز‌ها که عنوانی مثل NFS Carbon زیر سوال می‌رفت، آیا کسی فکرش را می‌کرد که روزی یک بازی به عنوان NFS Payback منتشر شود و بتواند تا این حد ضعیف عمل کند؟ به هر حال شکی نیست که در تاریخ غنی NFS بازی‌هایی بهتر از Carbon بوده‌اند. زیاد هم بوده‌اند و همه ما هم می‌دانیم منظور چه عناوینی هستند ولی Need for Speed Carbon نیز در جایگاه خود یک بازی جذاب و سرگرم‌کننده بود. واقعیت این است که بازی جذابیت‌های خودش را دارد ولی شباهت بیش از اندازه گیم پلی آن به نسخه Most Wanted را می‌توان یک ایراد بزرگ دانست. در هر صورت بازی مربوط به سال ۲۰۰۶ بوده و از انتشار آن هم زمان زیادی می‌گذرد و بهتر است بیشتر به چیزهای خوب این بازی خاطره‌انگیز فکر کنیم تا اینکه بخواهیم مشکلاتش را بازگو کنیم. به عنوان یک منتقد و نگاهی تحلیلی باید گفت Need for Speed Carbon بازی جذابی است که مشکلات خودش را دارد و از پتانسیل‌هایش می‌توانست بهتر استفاده کند ولی به عنوان یک بازیکن، فقط می‌توانم بگویم که این بازی توانست خاطرات شیرین زیادی را برایم رقم بزند.