لذت خالص | بررسی بازی Dead Cells

یک  تجربه‌ی اعتیادآور، بهترین لقبی است که می‌توانیم بر این بازی هیجان انگیز در ژانر روگ-لایت(rouge-lite) و مترویدوانیا(metroidvania) بگذاریم. با نقد و بررسی بازی Dead Cells که اکنون در حالت Early Access یا دسترسی زودهنگام قرار دارد، با گیمفا همراه باشید.

بازی بلافاصله با یک لطیفه شروع می‌شود. به شما اخطار می‌دهد که اگر در زمانی، شخصیت اصلی را بدون سر دیدید، وحشت نکنید. چون این یک بازی در حال توسعه است و ممکن است در طول آن به باگ هایی بربخورید. پس از این، بازی شروع می‌شود و شما می‌فهمید که شخصیت اصلی واقعا سر ندارد! یک ماده‌ی لزج سبز مانند، از بالای سر او در یک زندان، به پایین می‌افتد و کنترل بدن را به دست می‌گیرد. شما بلند می‌شوید و ماجراجویی خود را در دنیای این بازی شروع می‌کنید. اولین نکته‌ای که باید در نظر داشته باشید، این است که این بازی هنوز در حال توسعه است و هنوز کامل نشده است. اما با این حال، مقدار بسیار زیادی محتوا دارد که برای یک بازی به این قیمت، راضی کننده است.

یکی از قدرت های جالب در بازی.

گیم پلی:

اولین بخشی که بازی در آن می‌درخشد، گیم‌پلی آن است. این بازی که از تلفیق دو ژانر مترویدوانیا(گشت و کذار در فضای دو بعدی برای باز کردن راه‌های مخفی زیاد و پیدا کردن گنج های مختلف) و روج-لایت( مبارزات سریع و جذاب ) درست شده، موفق می‌شود از هر دو ژانر بهترین خصیصه‌ها را بگیرد و در خود به کمال برساند. شما بدون هیچ پول و سلولی شروع می‌کنید. سلول، پول رایج دوم در بازی است که با آن، می‌توانید سلاح‌ها و دیگر موارد را ارتقا دهید. وقتی بازی شروع می‌شود، شما فقط یک شمشیر دارید. اما با پیشروی در بازی و خرج کردن سکه‌ها، می‌توانید درهایی را در نقشه باز کنید که سلاح‌های مختلفی در پشت آنها پنهان است. در مورد نقشه هم، بازی از سیستم تولید نقشه‌ی خودکار استفاده می‌کند. به این صورت که شما هر بار از منطقه‌ی مشخصی بگذرید، نقشه‌ی آن با دفعه‌ی قبل فرق کرده است. البته که یک سیستم کلی برای نقشه‌ی هر منطقه وجود دارد، ولی این کار، از بوجود آمدن یکنواختی در بازی جلوگیری می‌کند. بعد از هر بار که از یک نقشه می‌گذرید، وارد یک محیط هاب مانند می‌شوید که می‌توانید در آن با استفاده از سلول‌ها، قابلیت ها و سلاح‌های خود را ارتقا دهید. به طور مثال، یک قابلیت که به شدت پراستفاده است، این است که پس از مرگ، چند درصد از پولی که به همراه دارید، به جیب شما بازخواهد گشت. طبیعتا این مقدار در شروع بازی صفر است ولی با پیشروی و ارتقا دادن آن، به هشتاد درصد هم می‌رسد. مورد جالبی که در این قسمت مشاهده می‌شود، اجبار برای ارتقا دادن است. به طور مثال، شما تعدادی سلول دارید. حتی اگر هم بخواهید، نمیتوانید بدون خرج کردن تمامی آنها، از هاب خارج شوید. این باعث می‌شود که پس از هر بار بازی، کمی قوی‌تر شوید و این حس پیشرفت، لذت خوبی برای بازیباز به همراه دارد.

پس از پر کردن معجون سلامتیتان در هاب، به نقشه ی بعدی می‌روید و این پروسه را تکرار می‌کنید. گفتنی است که اگر قبل از رسیدن به هاب بعدی بمیرید، تمام سلول‌هایتان را از دست می‌دهید. بازی، بیشتر از حدود ده نقشه دارد و نقشه‌های جدید نیز قرار است در نسخه‌ی نهایی گنجانده شوند. این حالت نقشه به نقشه، دست سازندگان را برای ایجاد محیط‌های متفاوت باز گذاشته و آنها نیز از این فرصت نهایت استفاده را برده‌اند و محیط‌های مختلف همراه با دشمنان مختلفی طراحی کرده‌اند. مورد بعدی، سلاح‌های بازی هستند که لذت بسیاری به گیم‌پلی بخشیده‌اند. لذت تاب دادن یک سلاح سنگین و قدرت‌مند، و از آن طرف لذت وارد کردن ضربات متوالی با یک شمشیر سریع، بسیار زیاد و راضی کننده است. شما دو نوع قدرت مخصوص دیگر نیز دارید. شما می‌توانید از دو دست خود برای ضربات استفاده کنید. می‌توانید در هر دست یک سلاح متفاوت به دست بگیرید یا می‌توانید از یک قدرت مخصوص استفاده کنید. یکی از قدرت های بسیار خوب بازی، قدرت فریز کردن دشمنان برای چند ثانیه است که یک فرصت حمله‌ی عالی برای شما درست می‌کند. مورد بعدی، گردنبند ها هستند که تاثیرات مختلفی دارند.

یکی از باس های نسبتا سخت در بازی. گفتنی است کیفیت نورپردازی در مراحل، در این تصویر به چشم می‌خورد.

گرافیک:

مطمئنا پس از گیم‌پلی، دلیل دیگر موفقیت این بازی، گرافیک پیکسلی آن است. هر بار که دشمنان را از بین می‌برید، به خرده پیکسل‌هایی تبدیل می‌شوند. محیط‌ها، از جنگل سرسبز گرفته تا فاضلاب تاریک، تا یک شهر ساحلی در غروب، کیفیت نور پردازی خوبی دارند و البته طراحی هنری، در هر کدام از این مکان‌ها عالی کار شده است. طراحی دشمن‌های بازی نیز بسیار زیاد است، و هر کدام با توجه به قسمتی از نقشه که به آنها برمی‌خورید، ممکن است قدرت متفاوتی داشته باشند. یکی از آنها، حتی پس از مرگ منفجر می‌شد و مقدار زیادی از خط سلامتیتان می‌کاهد. به طور کلی، بازی در این بخش نیز عالی عمل کرده است.

موسیقی:

صدای شمشیر وقتی که به یخ می خورد، صدای شلاق آتشین و البته صدای کوبش طبل وقتی با دشمنان مبارزه می‌کنید، هیچ چیز نمی‌تواند جای یک موسیقی خوب را در بازی بگیرد. موسیقی، به طور مستقیم با روح انسان پیوند می‌خورد و به همین دلیل، وجود یک موسیقی خوب، در هر بازی ضروری است. بازی در این بخش نیز به دلیل عالی کار کردن در صداپردازی های محیطی، نمره‌ی کامل را می‌گیرد.

نکته‌ی منفی:

هر بار که بازی را شروع می‌کنید، یک شمارنده شروع به شمردن زمانی می‌کند که شما در این نوبت سپری کردید. این کار، برای به دست آوردن سرعت اتمام بازی و البته اسپید ران بسیار مفید است. اما، درهایی نیز در بازی وجود دارند که آیتم‌های بسیار مهمی نیز پشت آنها پنهان است. این درها، تا مدت محدودی بازند و پس از آن بسته می‌شوند. این مکانیک، با یکی از هسته‌های اصلی بازی، مترویدوانیا بودن آن نمی‌خواند. مترویدوانیا بودن بازی، این خصیصه را می‌طلبد که گشت و گذار در نقشه، به بازیکن پاداش دهد. و به راستی که چنین است، چون صندوقچه‌های گنج متعددی در نقشه وجود دارد. اما، با وجود پاداش، بازی شما را همزمان به خاطر سریع نبودن با قفل کردن در ذکر شده تنبیه می‌کند که به نظر می‌رسد تصمیم غیرمنطقی‌ای باشد.

نتیجه گیری:

یک گیم‌پلی عالی، گرافیک لذت بخش و موزیک عالی، این اثر را به یک بازی عالی تبدیل کرده‌اند. قابل ذکر است که در حال حاضر داستانی در مورد بازی وجود ندارد ولی داستان در حال توسعه است و در نسخه‌ی نهایی به بازی اضافه می‌شود. هر چند مشکلاتی وجود دارد، اما به دلیل کوچک بودن آنها، تجربه‌ی این بازی به همه‌ی بازیبازان عزیز توصیه می‌شود.

به‌دلیل قرار داشتن بازی در حالت Early Access یا دسترسی زودهنگام نمره اختصاص داده نمی‌شود.