تحلیل فنی | بررسی کامل عملکرد The Evil Within 2 روی همه پلتفرم‌ها

مقایسه فنی و گرافیکی و بررسی فنی بازی‌های مختلف برروی پلتفرم های گوناگون، همیشه جذابیت خاصی برای بازی‌بازان دارد. بررسی عملکرد بازی ها و چگونگی اجرای آن ها برروی پلتفرم های مختلف، نه تنها باعث می‌شود تا جزئیات منحصر به فردی را کشف کنیم، بلکه می‌توانیم با آگاهی فنی بیشتری به تجربه بازی مورد نظر بپردازیم. با قسمتی جدید از سری تحلیل فنی با گیمفا همراه باشید.

اولین شماره از بازی The Evil Within در سال ۲۰۱۴ برای پلتفرم های پلی‌استیشن ۴، ایکس‌باکس وان و رایانه های شخصی منتشر شد. بازی‌بازان با دیدن نام شینجی میکامی به عنوان کارگردان، به شدت برای بازی هیجان زده شدند و می‌خواستند این بازی بسیار ترسناک را هر چه سریع تر تجربه نمایند. پس از عرضه، The Evil Within شاید آن طور که باید موفق نشد. هر چقدر هم بخواهیم از گیم‌پلی بازی و داستان و روایت آن و البته عناصر ترسناک جالب این بازی دفاع کنیم، در آخر نمی‌توان این موضوع را انکار کرد که The Evil Within از نظر فنی، یک شکست و لکه ننگ بود. عمکلرد بازی آن چنان بد و ضعیف بود که گاهی اوقات تجربه بازی روی کنسول‌ها را غیر ممکن می‌کرد و برروی رایانه‌های شخصی نیز، هر سیستمی را با چالش مواجه می‌کرد. با کلی به‌روزرسانی مختلفی که برای نسخه اول عرضه شد، نرخ فریم بازی مقداری بهبود یافت و تجربه بازی را بهتر کرد اما باز هم نمی‌توانیم آن را عنوانی قابل قبول از نظر فنی بدانیم.

یادتان هست با چه عذابی The Evil Within را روی کنسول‌هایمان بازی می‌کردیم؟ خوشبختانه اوضاع در نسخه دوم بسیار بهتر است و تجربه لذت بخشی را ارایه می‌دهد.

حال، پس از گذشت تقریبا ۳ سال، The Evil Within 2 با یک کارگردان و البته موتور گرافیکی تقریبا جدید عرضه شده و می خواهیم بدانیم سازندگان توانسته‌اند یک تجربه نرم و لذت بخش را از این بازی در اختیار ما قرار دهند یا خیر. در «تحلیل فنی» امروز، می‌خواهیم طی دو ویدیو، موضوعاتی مختلفی را بررسی نماییم. در قدم اول، عملکرد The Evil Within 2 را روی کنسول‌های پلی‌استیشن ۴ و پلی‌استیشن ۴ پرو بررسی می‌کنیم و سپس در قدم دوم، به سراغ نسخه‌های رایانه های شخصی و ایکس‌باکس وان بازی می‌رویم تا یک تحلیل و بررسی دقیق از نطر فنی را از این عنوان داشته باشیم. پیش از این که بحث را به صورت جزئی و دقیق ادامه دهیم، می‌خواهیم کمی در مورد موتور گرافیکی بازی صحبت کنیم. سازندگان برای ساخت The Evil Within 2 از یک موتور اصلاح شده به نام Stem Engine استفاده کرده‌اند؛ این موتور، نسخه متفاوتی از موتور مشترک شرکت بتسدا، یعنی id TECH است و درست به مانند سازندگان Dishonored 2 (استودیوی آرکین) که از موتوری برگرفته از همین id TECH 6 (موتور Void Engine) استفاده می‌کنند، عمل کرده‌اند. اما نکته جالب در این جا تفاوت بسیار ظاهر بازی با دیگر عناوین ساخته شده با موتور بتسدا است؛ با تجربه بازی درمی‌یابیم که The Evil Within 2 اصلا شبیه بازی های دیگر بتسدا نیست و نشان از کار بسیار سازندگان روی آن دارد.

سازندگان برای ساخت The Evil Within 2 از یک موتور اصلاح شده به نام Stem Engine استفاده کرده‌اند؛ این موتور، نسخه متفاوتی از موتور مشترک شرکت بتسدا، یعنی id TECH است و طبق آن چه دیده‌ایم، عملکرد خوبی دارد.

عملکرد بسیار بد بازی نخست و اعتراض بازی‌بازان نسبت به آن، باعث شد تا سازندگان در The Evil Within 2 نهایت تلاش خود را برای بهینه کردن این عنوان انجام دهند. می‌توانیم با خوشحالی بگوییم که The Evil Within 2 با موتور جدید خود، از نظر فنی چند مرحله پیشرفت کرده و بهتر شده است. در قدم اول و بررسی نسخه‌ کنسول‌های سونی، اولین بهبود در جلوه های بصری بازی، به استفاده هوشمندانه سازندگان از موشن بلور مرتبط است. با استفاده از موشن بلور، نه تنها انیمیشن های بازی حالتی نرم تر و واقعی تر به خود گرفته، بلکه بلور روی اجسام و دشمنان به زیبایی کلی بازی کمک کرده اند. بارگذاری مراحل عذاب آور در نسخه اول بازی را یادتان هست؟ در The Evil Within 2 با این که شاهد مناطق وسیع تر و با جزئیات تری هستیم، مدت زمان بارگذاری مراحل فوق‌العاده کم شده و حتی سازندگان کنترل را در این قسمت‌ها به بازی‌باز می‌دهند. این پایان کار نیست، بافت های بازی با این که روی درجه آخر کیفیت خود نیستند اما زیبا و قابل قبول به نظر می‌رسند، سایه‌ها با هوشمندی کامل و به خوبی به کار گرفته‌ شده‌اند و همچنین، بازتاب ها و رفلکشن در بازی روی سطوح مختلف مانند خیابان های خیس یا شیشه‌ها به خوبی خودنمایی می‌کنند. علاوه بر این‌ها، anti aliasing کاملا بر عکس بازی نخست، به صورت بسیار مناسب استفاده شده و تمام لبه‌ها را می‌پوشاند. تا این جا می‌توانیم بگوییم که با عنوانی زیبا و راضی کننده از نظر فنی طرف هستیم اما The Evil Within 2 روی کنسول پلی‌استیشن ۴ پرو چگونه به نظر می‌رسد. متاسفانه باید بگویم که هیچ به‌روزرسانی و کاری روی این نسخه صورت نگرفته و بازی از نظر بصری، کاملا شبیه به نسخه استاندارد است. The Evil Within 2 روی دو کنسول خانگی سونی با رزولوشن ۱۰۸۰p Native اجرا می‌شود و با صرف نظر از این که بازی به طور کلی زیبا است، اما عدم پشتیبانی سازندگان از پرو کمی نا امید کننده به نظر می‌رسد. با این حال، چند روز پیش اعلام شد که به‌روزرسان پلی‌استیشن ۴ پروی The Evil Within 2 در دست ساخت قرار دارد (البته یک به‌روزرسان برای ایکس‌باکس وان ایکس نیز در نظر گرفته شده).

بازی از نظر بصری روی هر دو کنسول پلی‌استیشن و پلی‌استیشن ۴ پرو هیچ تفاوتی نمی‌کند. جدا از این اما جلوه های بصری بازی روی کنسول سونی راضی کننده هستند.

یکی از مشکلاتی که در نسخه‌های کنسولی دیده می‌شود و می‌توان آن را تا حدودی فنی حساب کرد، کم بودن Field of View در بازی است. همان طور که می‌دانید، دشمنان در The Evil Within 2 می‌توانند از هر جهتی، با سرعتی نسبتا زیاد به شما حمله کنند اما با سرعت دوربین کم و FOV محدود، بازی کمی سخت و البته آزار دهنده می‌شود. سازندگان در نسخه رایانه‌های شخصی گزینه ای را برای تنظیم میدان دید بازی‌باز قرار داده‌اند اما در نسخه‌های کنسولی خبری از این گزینه نیست.

بیاییدکمی در مورد عملکرد و نرخ فریم بازی روی کنسول‌های سونی صحبت کنیم. همان طور که گفته شد، بازی نسبت به شماره نخست خود بسیار بهینه تر است و بازی به روانی اجرا می‌شود اما قطعا مواقعی نیز وجود دارد که عملکرد بازی با مشکلاتی مواجه می‌گردد. این مشکلات در میان پرده های بازی بیشتر خود را نشان داده و ممکن است مقداری افت فریم را شاهد باشیم. این جا است که پلی‌استیشن ۴ پرو برای اولین بار خود را در این بازی نشان می‌دهد؛ با فعال کردن قابلیت Boost Mode کنسول پرو، نرخ فریم بازی به شدت ثابت شده و حتی در هنگام مبارزه با غولآخرها هم کوچک ترین تغییری نمی‌کند، بنابراین حتما بازی را روی پرو با فعال بودن قابلیت Boost Mode تجربه نمایید (این قابلیت هیچ ارتباطی به مسائل نرم افزاری و پشتیبانی سازندگان ندارد بلکه به طور مستقیم از سخت افزار کنسول برای بهبود عملکرد کمک می‌گیرد).

به لطف Boost mode کنسول پلی‌استیشن ۴ پرو، نرخ فریم بازی حتی در پر تقاضا ترین لحظات گیم‌پلی یا میان پرده‌ها، ثابت می‌ماند و تغییر نمی‌کند.

بررسی اول ما در این جا به پایان می‌رسد و امیدوارم از آن استفاده کرده باشید. شما می‌توانید برای بررسی دقیق و موشکافانه عملکرد بازی The Evil Within 2 برروی کنسول ایکس‌باکس وان ایکس، ویدیوی تحلیلی زیر را که به وسیله دیجیتال فاندری تهیه شده است، تماشا و دانلود نمایید:

دانلود ویدیو با رزولوشن ۱۰۸۰p (نرخ فریم ۶۰ بر ثانیه)

اما در بخش دوم این تحلیل فنی، می‌خواهیم نگاهی بیندازیم به نسخه‌های ایکس‌باکس وان و رایانه های شخصی بازی The Evil Within 2 و عملکرد این نسخه ها را بررسی نماییم. نسخه ایکس‌باکس وان بازی The Evil Within 2، همان طور که در مورد نسخه پلی‌استیشن ۴ توضیح داده شد، با پیشرفت های فنی بسیاری نسبت به نسخه اول همراه است. اجرای نسخه اول به این شکل در زمان عرضه نسخه اول، مانند یک رویا بود و هیچ وقت محقق نشد. با پیشرفت فناوری در سال های اخیر، سازندگان در نسخه ایکس‌باکس وان به مانند بسیاری از بازی های امروزی، از رزولوشن اجرایی داینامیک و پویا استفاده کرده‌اند اما این رزولوشن داینامیک، به اصطلاح «زیادی داینامیک» است. به طور کلی، بازی به طور استاندارد بین رزولوشن های ۶۰۰p تا ۹۰۰p در حال حرکت است اما در برخی صحنه‌های بازی که تعدادشان کم هم نیست، این رزولوشن حتی کمتر از این حد نیز می‌شود و بازی را کاملا بلوری می‌کند. The Evil Within 2 برروی کنسول ایکس‌باکس وان تقریبا در همه مواقع به صورت بلوری اجرا شده و این بلور به خاطر کم بودن رزولوشن اجرایی بازی است. اگر این نسخه را با نسخه پلی‌استیشن ۴ بازی که با رزولوشن ۱۰۸۰p اجرا می‌شود مقایسه کنیم، تفاوت را به راحتی تشخیص خواهیم داد. البته به غیر از مبحث رزولوشن، دیگر موارد بصری و گرافیکی بازی نسبت به نسخه‌ پلی‌استیشن ۴، هیچ تفاوتی نمی‌کند. کیفیت بافت ها، سایه‌ها، نورپردازی و بازتاب ها، همه و همه در دو نسخه از بازی با هم برابر هستند که نکته خوبی است.

رزولوشن داینامیک نسخه ایکس‌باکس وان کاملا واضح است و همیشه بازی حالتی بلوری دارد.

از بحث بصری که بگذریم، به بحث در مورد عمکرد و نرخ فریم نسخه ایکس‌باکس وان می‌رسیم. با این که طبق اشاره های قبلی، پیشرفت ها در عملکرد به وضوح قابل مشاهده است، اما در این جا باز هم کمی نا امیدی وجود دارد. به طور کلی اصلا نمی‌توان نرخ فریم نسخه ایکس‌باکس وان بازی را با ثبات و مستحکم دانست. تقریبا هر اتفاقی که در بازی رخ می‌هد، نرخ فریم را دستخوش تغییر کرده و همین باعث می‌شود به ندرت در بازی نرخ فریم ثابت ۳۰ بر ثانیه ببینیم. نرخ فریم در خیابان ها یا مکان های بسته بازی کم و نامحسوس هستند و مشکلی را به وجود نمی‌آورند اما وقتی با یک غولآخر بزرگ مبارزه می‌کنید یا تغییراتی ماورایی در محیط رخ می‌دهد، نرخ فریم بازی به صورت نا امید کننده‌ای تا ۲۱ بر ثانیه نیز پایین آمده و مشکل ایجاد می‌کند. به این نکته نیز توجه داشته باشید که بررسی دیحیتال فاندری بر اساس کنسول ایکس‌باکس وان اس انجام شده است و شاید عملکرد بازی روی این کنسول کمی بهتر نیز باشد (سخت افزار ایکس‌باکس وان اس نسبت به مدل اولیه کمی ارتقا یافته که از مهم‌ترین آن ها می‌توان به افزایش سرعت محاسباتی چیپ گرافیکی اشاره کرد).

این میان پرده بازی بسیار سنگین و پر تقاضا است و سخت افزار هر دوی کنسول ها را به چالش می‌کشد که همان طور که مشاهده می‌شود، این چالش در نسخه ایکس‌باکس وان بیشتر است.

سرانجام به سراغ نسخه رایانه های شخصی بازی می‌رویم. با داشتن یک سیستم خوب و قابل قبول، می‌توان خروجی خوبی از بازی گرفت که قطعا از نسخه های کنسولی بازی رده‌ی بالاتری دارند. نسخه رایانه های شخصی با این حال، از نظر عملکرد، دقیقا آن چیزی نیست که باید باشد. یکی از برتری های واضح نسخه رایانه های شخصی که در همه عناوین وجود دارد، گزینه ها و امکانات گرافیکی و بصری بسیار است که همگی قابل تنظیم هستند. جدا از موارد اساسی مانند تنظیم رزولوشن یا V-sync، موارد حرفه ای و دقیقی مانند موشن بلور (در سه حالت) یا Depth of Field دیده می‌شوند که می‌توانند به بازی‌بازان کمک بسیاری کنند. طبق توضیحات تحلیلگر دیجیتال فاندری، ایجاد تغییر در برخی از موارد مانند رزولوشن سایه‌ها، تغییر چندانی در شکل نهایی بازی به وجود نخواهد آورد و بیشتر سایه‌های بازی از پیش تعیین شده‌اند. علاوه بر این، تفاوت بین تنظیمات گرافیک پایین و نهایی در ابازی در نهایت فقط به ۱۰-۱۵ فریم بر ثانیه می‌رسد که به نطر خبر خوبی می‌رسد.

تفاوت بین کیفیت سایه‌ها در سطح های مختلف گرافیکی. تفاوت واضح است اما شاید فاصله بین حالت های Low و Ultra آن چنان که باید، تاثیر گذار نیست.

یکی از لذت های تجربه بازی روی پلتفرم رایانه های شخصی، راحت شدن از دست نرخ فریم محدود نسخه‌های کنسولی و رسیدن به نرخ فریم ۶۰ بر ثانیه است اما باید توجه داشت که The Evil Within 2 بسیار پر تقاضا است و رسیدن به نرخ فریم ۶۰ حتی با یک سیستم کاملا قدرتمند، کاری سخت و چالش برانگیز تلقی می‌شود. در این جا قصد داریم بازی را با ۳ سیستم متفاوت امتحان کنیم تا ببینیم چه نتایجی را دریافت خواهیم کرد. در سیستم اول، یک پردازنده i7 5820K و کارت گرافیک GTX TITAN XP را در اختیار داریم؛ همان طور که واضح است، این یک سیستم قدرتمند و گران قیمت تلقی می‌شود و می‌تواند بازی های روز را به بهترین شکل ممکن به راحتی اجرا نماید. در بالاترین حالت ممکن، رزولوشن اجرایی را به ۳۸۴۰x2160 می‌رسانیم و همه تنظیمات گرافیکی را در بالاترین درجه می‌گذاریم؛ در این حالت، The Evil Within 2 هرگز به نرخ فریم ۶۰ بر ثانیه نمی‌رسد و حول ۴۵ بر ثانیه حرکت می‌کند. اگر به نرخ فریم ۳۰ راضی باشید، می‌توان بازی را در این حالت به راحتی تجربه کرد اما مگر می‌شود یک Titan XP داشته باشیم و به خروجی کمتر از ۶۰ بر ثانیه راضی شویم؟ حتی اگر رزولوشن اجرایی را به ۲K یا ۱۹۲۰x1080 نیز کاهش دهیم، بازی به نظر روان و مطمئن اجرا نمی‌شود که این قطعا ضعف بزرگی در عملکرد آن به حساب می‌آید.

The Evil Within 2 از vRAM کارت گرافیک به شدت استفاده می‌کند و شاید دلیل ایجاد تیک در بازی همین باشد. در نمودار نمایشگر نرخ فریم بازی، نتایج عجیبی را مشاهده می‌کنیم. قطعا پس از این همه تحلیل، می‌توان به جرئت گفت که بازی مشکلات بسیاری در عملکرد دارد.

در سیستم دوم، یک پردازنده i5 3570K و یک کارت گرافیک RX 580 در اختیار داریم. اجرای بازی به صورت ۴K روی این سیستم قطعا مشکلات فراوانی را به همراه می‌آورد اما اگر به رزولوشن ۱۰۸۰p راضی باشید، می‌توانیم خروجی خوبی بگیریم و با تنظیمات گرافیکی درجه High، نرخ فریم بازی را به نزدیکی ۶۰ بر ثانیه برسانیم. با این حال، باز هم به نظر می‌آید که بازی از همه توان GPU به خوبی استفاده نمی‌کند. در سیستم سوم، کارت گرافیکی محبوب به نام GTX 970 را به همراه پردازنده سیستم قبلی در اختیار داریم. شاید این کارت گرافیک قدیمی باشد اما هنوز هم قدرت کافی برای اجرای بازی های جدید را دارد. با این سیستم می‌توان با تنظیمات گرافیکی نهایی و رزلوشن ۱۰۸۰p، نرخ فریمی حدود ۴۵ بر ثانیه گرفت که به علت تغییر زیاد در روند بازی، پیشنهاد می‌شود قفل نرخ فریم ۳۰ در بازی فعال شود. جالب است بدانید که با همین سیستم، حتی اگر همه تنظیمات گرافیکی را به پایین ترین درجه برسانیم و رزولوشن را به ۷۲۰p کاهش دهیم، باز هم نمی‌توانیم خروجی ۶۰ فریم بر ثانیه ثابت بگیریم؛ موضوعی بسیار عجیب که نشان می‌دهد The Evil Within 2 به هیچ وجه با سخت افزار های مختلف خوب کار نمی‌کند. یک نقطه ضعف دیگر نیز در نسخه رایانه های شخصی دیده می شود و آن، تیک زدن بازی در هنگام پخش میان پرده های بازی است؛ به این صورت که بازی حتی با نرخ فریم بالا، در هر چند ثانیه یک بار، با یک تیک می‌ایستد و سپس ادامه می‌‌یابد.

رسیدن به نرخ فریم ۶۰ کاملا ثابت در بازی، گویی که رویا است. همان طور که می‌بینید، با پایین آوردن همه موارد بصری و گرافیکی نیز نمی‌توان یک عملکرد ثابت و مطمئن گرفت.

امیدوارم از این تحلیل فنی مفصل و همه جانبه لذت برده باشید. به عنوان نتیجه گیری، می‌توانیم بگوییم که نسخه پلی‌استیشن ۴ بازی یک تجربه با ثبات و با جلوه های بصری خوب را ارایه می‌دهد،‌نسخه ایکس‌باکس وان بازی رزولوشن تقریبا پایین و عملکرد نه چندان ثابتی دارد (البته جالب خواهد بود اگر بازی را با به‌روزرسانی ایکس‌باکس وان ایکس تجربه کنیم) و در آخر، نسخه رایانه های شخصی بسیار پر تقاضا است و قطعا برای بازی‌بازان با سخت افزار های مختلف، چالش ایجاد خواهد کرد. شما می‌توانید برای بررسی دقیق و موشکافانه عملکرد بازی The Evil Within 2 برروی پلتفرم های ایکس‌باکس وان و رایانه های شخصی، ویدیوی تحلیلی زیر را که به وسیله دیجیتال فاندری تهیه شده است، تماشا و دانلود نمایید:

دانلود ویدیو با رزولوشن ۱۰۸۰p (نرخ فریم ۶۰ بر ثانیه)