در پیچ و خم این جاده | نقد و بررسی Project Cars 2

در دنیای بازی های رایانه ای مفاهیمی وجود دارد که یکی از آن ها عرضه نسخه بعدی از یک عنوان موفق است. این کار چندین دلیل دارد، یکی می توانید کسب سود بیشتر، تکمیل داستان قبلی یا رفع مشکلات بازی فعلی باشد. داستان Project Cars 2 نیز همین است. می خواهیم بدانیم که چه شد که سازندگان اندکی پس از عرضه نسخه اول خبر شروع ساخت نسخه دوم را اعلام کردند و آیا آن ها توانسته اند به اهداف از پیش تعریف شده خود دست پیدا کنند یا نه.

نسخه اول از مجموعه Project Cars شاید عناون بی نقص نبود ولی بدون شک در دنیایی که عناوین سطح اول این سبک به دیگر بازی های جدید امکان عرض اندام نمی دادند، توانست شگفتی بیافریند. بر روی رایانه های شخصی با ارائه سطح بی نظیری از جزییات و امکانات گرافیکی و پشتیبانی از رزولوشن ۱۲K (البته نه در یک مانیتور بلکه با اتصال ۳ مانیتور ۴K به یک دیگر) هر پی سی باز قهاری با سیستم به روز خود را به تجربه این عناون دعوت می کرد و  از حق نگذریم، همه نیز در اکثر مواقع از این بازی راضی بوده اند.

در سمت دیگر و بر روی کنسول ها، هم شاهد بافت های ضعیف و هم رزولوشن پایین تری هستیم و از سوی دیگر بازی به سختی می توانست به حد مطلوب ۶۰ فریم بر ثانیه دست پیدا کند (صادقانه نسخه های کنسولی به اسم ۶۰ فریم بر ثانیه و برای روی ۳۰ فریم بر ثانیه طراحی شده بودند) ولی از سوی دیگر شاید در سمت مایکروسافت و با وجود عرضه نسخه های متعدد سری فورتزا در دو نسخه Horizon و Motor Sport  از چپ و راست هیچ کمبودی برای عناون دیگر احساس نشود ولی پس از عرضه نسبتا نا موفق  Drive Club و افول سری Need for Speed، طرفداران سبک رانندگی بر روی کنسول سونی تا به حال، احتمالا به شدت خسته و کلافه شده اند.

عکس های امروز فقط و فقط مربوط به تصاویر شبه واقعی است لذت ببرید !

این جاست که باید کار را به کاردانش سپرد و این جاست که استدیو Slightly Mad Studio به همراه سری نسبتا تازه وارد خود به چشم می آید. SMS با عرضه نسخه اول از سری Project Cars ثابت کرد که حرف های بسیاری برای گفتن در مقابل رقبای خود با ملیون ها دلار بودجه و حمایت شرکت های جریان اصلی سازنده خودرو دارد. نسخه اول با تمام کم و کاستی های خود باز هم یکی از بهترین عناوین سبک شبیه سازی رانندگی بود ولی صادقانه بگوییم، لیست کم و کاستی هایش به شدت طولانی بود. از جمله مهمترین نقاط ضعف نسخه اول Project Cars می توان به کمبود شدید محتوای مرتبط با خودرو سازان اصلی و ضعف عمده در فیزیک بازی اشاره کرد ولی از سوی دیگر خود بازی با وجود آن که شاید ده ها عنوان مشابه را تجربه کرده بودیم، باز هم این بازی به شدت نیاز ما به بازی جدید را ارضا کرد. گرافیک به شدت زیبا (با جود آن که به شخصه به گرافیک کمترین توجه توجه را داشته ام ولی نمی توان از زیبایی Project Cars تعریف نکرد) که با اندکی اصلاح گرافیکی و چند ماد می توانستید تصاویری خلق کنید که کسی نتواند فرق واقعیت و تصویر رندر شده را از آن تشخیص دهد. اما حالا همه چیز فرق کرده است و با عرضه شماره دوم نه تنها همه انتظار داریم که شاهد بهترین تجربه مان از سری Project Cars  بلکه حالا با وجود عرضه هفتمین نسخه از سری فرتزا موتور اسپرت باید دید که آیا رقیب نسبتا تازه وارد در برابر این عنوان که حداقل بر روی کاغذ از تمام شبیه ساز هایی که تا پیش از این عرضه شده بودند برتر بوده است، چه برای گفتن دارد.

در واقع باید گفت که در جنگ عناوین شبیه سازی امسال اصلا مهم نیست که شما چه برای عرضه به طرفداران دارید، مهم آن است که فقط بهتر از بقیه که از قضا بقیه شامل دو عنوان از دو غول کنسول سازی یعنی مایکروسافت و سونی هستند، باشید. حتی از سوی دیگر EA هم در حال اجرای آخرین تلاش های خود برای زنده نگاه داشتن (یا بهتر است بگوییم زنده کردن) سری Need For Speed می باشد که به نظر هم نمی رسد کار به جایی ببرد و البته در رقابت شبیه ساز ها هم یک بازی آرکید هیچ گاه چیزی برای گفتن نداشته است.

رانندگی در شب به همراه افکت های فوق زیبا دهان هر بیننده ای را باز نگاه می دارد

با این حال PC2 بیشتر سعی کرده است که اشتباهات پیشین خود را بر طرف سازد. بالاخره سازندگان به حرف طرفاداران توجه کردند و تعدادی خودرو اصلی از سازندگان بزرگ مانند خودرو های جدید تر از BMW و پورشه  یا تعدادی از خودرو های مخصوص مسابقه از جگوار و نیسان را به بازی افزوده است. از سوی دیگر شاهد ورود خودرو های شرکتی مانند فراری و مک لارن نیز به این بازی هستیم ولی باید اذعان داشت که با وجود این باز هم تعداد خودرو های بازی در مقابل رقیب اصلی یعنی FM7 به شدت کم است ولی شاید این نقیصه را بتوان این گونه توجیه کرد که به جای عرضه تمام خودرو ها اعم از شهری و مسابقه ای، سازندگان فقط به عرضه ماشین های مختص به مسابقات بسنده کرده اند با این حال تعداد خودرو های بازی افزایش خوبی داشته و تقریبا دو برابر شده است ولی باز هم جای پیشرفت وجود دارد.

در سوی دیگر تعداد پیست های اصلی قابل رانندگی نیز در بازی افزایش داشته است و از تعداد ۲۰ عدد در نسخه اول به ۶۰ عدد در شماره دوم رسیده است که اولا این عدد مربوط به تمامی حالت های مربوط به یک پیست است که شامل دور های کوتاه تر و بر عکس نیز می شود. البته این عدد باز هم در مقایسه با FM7 که فقط دارای ۳۰ موقعیت متفاوت رانندگی است، کم باشد ولی در مقایسه GT Sport عدد قابل قبولی می باشد. البته اضافه شدن پیست برفی در مناطق قطبی و قابلیت Live Track 3.0 به بازی، از تکراری شدن این پیست ها می کاهد. در خصوص Live track 3.0 باید گفت، با وجود آن که تنها دو نسخه از بازی عرضه شده است معلوم نیست که باز هم Live Tack 1.0 و ۲٫۰ چه هستند و در ضمن احتمالا نسخه های ۱٫۵ و ۲٫۵ هم عرضه شده اند و ما هم چنان به خبر! البته در واقعیت Live Track 3.0 با در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی و تنظیمات پیش فرضی که در بازی گنجانده شده است، نسبت به ایجاد تغییر در سطح پیست ها اقدام می کند و به طور مثال با شروع بارش باران در نقاط ار پیش تعریف شده، کم کم شاهد جمع شدن مقداری آب هستیم که با گذشت زمان و بیشتر شدن حجم آب این چاله ها، باید شاهد سر خوردن بیشتر خودرو دراین نقاط باشیم.

آب و هوای داینامیک به شدت بر روی وضعیت خودرو شما و سبک رانندگی شما تاثیر دارد

یکی دیگر از تغییرات خوب افزوده شده به بازی بخش راهنمای فنی تیونینگ است که شما می توانید مشکلات خود و خودرو خود را با هوش مصنوعی در میان بگزارید و این هوش مصنوعی به شما راه حلی را ارائه می کند که البته برای حرفه ای ها چندان دقیق نیست ولی اگر تازه شروع به تجربه این عنوان کرده اید در صورتی که به مشکل خاصی برخورد کنید یا این که قصد بهبود عملکرد خود را داشته باشید به شدت کار آمد خواهد بود و به شما راهنمایی های بسیار خوبی برای یادگیری اصول تیونینگ ارائه می کند.

از دیگر بهبود های صورت گرفته در نسخه دوم می توان به یکی دیگر از مشکلات اصلی نسخه قبلی یعنی فیزیک برخورد ها اشاره کرد که سازندگان طبق ادعایشان در این زمینه نیز بهبود هایی در عنوان خود اعمال کرده اند ولی حقیقت امر آن است که در حقیقت شما تفاوت خاصی را بین دو نسخه اخیر مشاهده نخواهید کرد. هنوز هم فیزیک برخورد ها به شدت ساختگی و خشک است و به طر قطع می توان گفت که هیچ کدام از اعضای Slightly Mad Studios در زندگی خود تصادف دو خودرو را مشاهده نکرده اند چون به طور قطع پس از یک برخورد در سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت به طور قطع یکی از خودرو ها بر روی سقف دیگری قرار نمی گیرند. به همین ترتیب در حرکت بر روی پیست و رسیدن به چاله ها و یاهنگام خروج از پیست نیز شاهد چنین وضعیتی هستیم و رفتار خودور شما به شدت خشک و غیر طبیعی است. این فیزیک را حتی هنگامی که با عناوین غیر شبیه ساز نیز مقایسه کنید نیز به چشم می آید.

بالاخره شاهد عرضه خودروهایی از فراری و سایر خودرو سازان مطرح، در بازی هستیم

البته همه چیز این قدر بد هم نیست و مانند تمام بازی های شبیه ساز دیگر صدا گذاری فوق العاده است. بهترین کاری که در این بازی می توانید انجام دهید فقط این است که صدای هدفون های خود را انتها زیاد کنید و در یک پیست طولانی تا می توانید پدال گاز را فشار دهید تا صدای زیبای غرش موتور، گوش های شما را تکه تکه کنند. اگر این برایتان کافی نیست و از قضا قدرت پردازشی و قدرت مالی کافی را نیز دارید ۳ مانتیور را به همدیگر بچسبانید و گرافیک را در آخرین حد خود تنظیم کنید و باز هم لذت ببرید چون SMS جز معدود استدیو هایی است که پشتیبانی از چند مانیتور را در بازی خود به صورت پیش فرض قرار داده و شما بدون هیچ سختی و مشکلی می توانید از این قابلیت عالی استفاده کنید و اگر باز هم اسکناس ها در جیبتان سنگینی می کند راه دیگر خرید هدست های واقعیت مجازی است چون این بازی باز هم از این فن آوری نوین استفاده می کند ولی متاسفانه هنوز در این خصوص مشکلاتی وجود دارد و گاهی اوقات شما باید سر خود را یک وضعیت به شدت غیر عادی قرار دهید یا این که بعضی مواقع چندین جسم درون یک دیگر رندر می شوند ولی به نظر می رسد این مشکلات با چندین آپدیت به راحتی قابل حل باشند.

در خصوص خود جزییات و سطح گرافیکی باید گفت که باردیگر SMS سطوح گرافیکی بازی های شبیه ساز را جابجا کرده است و باید گفت بازی فوق العاده زیبا به نظر می رسد، البته اگر قدرت پردازش کافی را داشته باشید. از سوی دیگر افکت های گرافیکی خصوصا بارش باران و تاثیر ان بر روی شیشه های خودور شما فوق العده زیبا به نظر می رسد. در مقام مقایسه باید گفت  که با توجه به آن که تنها یک عنوان رقیب بر روی رایانه های شخصی عرضه می شود و از فعلا هم خبری از نسخه ایکس باکس وان ایکس بازی فورتزا ۷ هم نیست باید دید که FM7 از نظر گرافیکی چه می کند ولی تا به این جای کار تصاویر بدست آمده و نسخه دمو بازی نوید یک رقیب قدرت مند و زیبا را می دهد. هم چنین یکی از بزرگ ترین مشکلات نسخه های کنسولی بازی یعنی فریم ریت به شدت نا پایدار نیز بر طرف شده است و با وجود قابلیت رزولوشن متغیر، دستیابی به نرخ فریم ۶۰ را بسیار راحت تر شده است و می توان شاهد رقابت هایی بهخ شدت لذت بخش تر باشید ولی هنوز در محیط های شلوغ و یا زمانی که افکت های آب و هوایی اعمال می شوند، شاهد افت فریم ریت به حدود ۵۰ هستیم که باز هم قابل قبول است.

مک لارن طلوع آفتاب ! بهشت این گونه است

در نهایت باید گفت امسال رقابت بازی های شبیه ساز رانندگی به شدت زیبا و جالب به نظر می رسد. PC2 سعی دارد که جای پای خود را در این جنگ محکم کند و از سوی دیگر سونی نیز پس از سال ها مجددا نسخه جدیدی از سری Grand Turismo را عرضه کرده است و رویای بازگشت این سری به روز های اوج خود را در سر می پروراند و در نهایت سری Forza با نسخه Motor Sport 7 سعی دارد که جایگاه خود به عنوان بهترین مجموعه بازی های رانندگی سال های اخیر را حفظ کند. البته در این میان تنها PC2 بر روی تمام کنسول ها و رایانه های شخصی عرضه می شود و بازی بازان سری فورتزا نیز برای تجربه این بازی بر روی رایانه های شخصی خود به احتمال زیاد نه تنها باید حتما از آخری ویندوز مایکروسافت استفاده کنند بلکه باید با فروشگاه در حال تکامل ویندوز نیز سر و کله بزنند.

در این میان PC2 سعی کرده است که مشکلات نسخه اول خود را برطرف کند و در قدم دوم با بازی های جدید رقابت کند و در این کار نیز بسیار موفق عمل کرده است ولی هنوز کار بسیاری برای به تکامل رسیدن دارد، از باگ های ریز و درشت که البته با آپدیت های آتی به احتمال زیاد بر طرف شوند تا فیزیک هنوز خشک بازی و تعداد کم خودرو ها که احتمالا برای بر طرف شدن این مشکلات تا نسخه بعدی نیز باید صبر پیشه کنیم، در هر صورت PC2 عنوانی است فوق العاده از استدیویی خوش نام و متعهد که قطعا هنوز هم در حال یاد گیری هستند و به طور قطع نسخه بعدی بازی نیز عالی خواهد بود.