لطفا اشتباه نکنید! | چرا Nioh به هیچ وجه یک “Souls Clone” نیست؟
چه خوشتان می آید و چه خیر، هیدتاکا میازاکی نابغه ای است که یک سبک کاملا جدید را در دل ژانر اکشن نقش آفرینی مدرن خلق کرد و با ساخت شاهکارهایی به نام Souls و Bloodborne و موفقیت بی نظیر آن ها، دیگر بازیسازان را نیز قانع کرد که می توان بازی بسیار سخت و مرگبار و به اصطلاح خودمان “اشک در بیار” ساخت و هم خوب فروخت و هم خوب امتیاز گرفت و هم کلی طرفدار سرسخت و دو آتشه پیدا کرد. جدا از داستان گویی های محیطی عناوین وی و طراحی های هنری شاهکار این بازی ها، چیزی که در عناوین سولز انقلابی بود و باعث خلق زیرشاخه جدیدی در نقش آفرینی شد، گیم پلی و مبارزات بازی های وی بودند که شدیدا بر پایه تمرکز، دقت بسیار بالا، سرعت عکس العمل، و البته صبر و تاکتیک بنا شده بودند و تا قبل از آن هیچ بازی دیگری چیزی شبیه به آن را عرضه نکرده بود. مبارزاتی نه چندان سریع با دشمنانی که ضعیف ترین و معمولی ترین آن ها می تواند در صورت تمرکز نداشتن شما، کارتان را با دو یا سه ضربه تمام کند و البته سیستم پاداش و جزای بسیار لذتبخش و جذاب که بازیباز را پای بازی نگاه می داشت و وی را برای پیشروی تشنه تر می کرد. در حقیقت عناوین سولز وقتی تنبیه می کنند به شدید ترین شکل این کار را می کنند و وقتی هم که پاداش می دهند، آن قدر جذاب و بخشنده هستند که نمی گذارند شما به جزا فکر کنید و تمام فکر و ذکرتان را به این معطوف می کنید که “باید این بخش رو رد کنم تا ببینم چه آیتمی می گیرم. باید این باس رو بکشم تا ببینم چقدر روح میده و چه لباس هایی آزاد میشه.”
عناوین سری سولز باعث شدند تا بسیازی از سازندگان مختلف از آن ها و سبک جالب آن ها الهام بگیرند و کلی بازی مختلف را از “الهام گرفته” تا “تقلید محض” تا به امروز شاهد بوده ایم که برخی از آن ها فوق العاده بوده اند مانند Lords of Fallen و Salt and Sanctuary و البته اخیرا Nioh. در دنیای بازی های رایانه ای برخی عناوین به عنوان نماد و الگوی سبک خود محسوب می شوند و وقتی بازی دیگری در آن سبک ساخته می شود و از آن ها الهام می گرد، اگر مقدار این الهام گرفتن خیلی زیاد باشد و گاها به تقلید انجامیده باشد از آن بازی ها به عنوان ‘Clone….’ یاد می کنند، مانند عناوینی که در سبک اکشن نقش افرینی ایزومتریک هستند و از آن ها به عنوان دیابلو کلون نام می برند. سری سولز نیز در سبک و نوع خاص خود، به عنوان یک الگو و نماد شناخته شده است و بازی هایی که از آن و مکانیک های آن تقلید می کنند را به عنوان “Souls-like”, “Souls-style” یا در حالت عصبانی تر، “Souls clone” در دنیای بازی های رایانه ای خطاب می کنیم.
قبلا دیده ایم که این القاب باعث به وجود آمدن نفرت در برخی از بازیبازها نسبت به برخی عناوین فوق العاده مانند Lords of the Fallen و Salt and Sanctuary شده اند و آن ها را به همین دلیل کوبیده اند، در حالی که الهام گرفتن و عشق داشتن به یک سری، چیز بدی نیست. مطلب امروز ما در مورد یکی از بازی هایی است که جدیدا در نسل هشتم منتشر شده و الهامات زیادی را از شاهکار های سولز گرفته است و البته برخلاف عنوانی مانند لردز او فالن که بارها در مورد آن صحبت کرده ام، بسیار نیز موفق ظاهر شد. این عنوان زیبا که قطعا نام و آوازه اش را شنیده اید Nioh نام دارد. برخی اعتقاد دارند که این عنوان یک سولز کلون است و برخی دیگر می گویند که این بازی تنها از سری سولز الهاماتی گرفته است و یک شخصیت کاملا مجزا دارد. دیدگاه بنده از همان ابتدا مطابق با نظریه دوم بود و کاملا معتقدم که Nioh عنوانی کاملا مجزا با شخصیت منحصر به فرد است که الهاماتی بسیار عالی از سری سولز گرفته و از برخی مکانیک های فوق العاده آن به روش خود استفاده کرده است.
اخیرا در یکی از وبسایت های خارجی، مطلبی را در همین مورد مطالعه کردم که به خوبی دلایل مختلفی را که سبب می شود بازی Nioh به هیچ عنوان یک سولز کلون محض نباشد برشمرده و یکی یکی آن ها را مطرح کرده بود. بنده نیز بد ندیدم که این مطلب را در ترکیب با اطلاعات شخصی بنده از این عناوین، برای شما عزیزان به زبان فارسی قرار دهم تا تفاوت های این بازی فوق العاده را با سری شاهکار سولز بیشتر متوجه شویم و شاید نظر قبلیتان در مورد این عنوان تغییر کند. قطعا خالی از لطف نیست که با یکدیگر تفاوت های واضح و مبرهن عنوان Nioh با سری سولز را بررسی کنیم و بیشتر به عمق المان ها و مکانیک های گیم پلی این بازی نسل هشتمی فوق العاده با کیفیت، پی ببریم. اگر به عناوین شاهکار سولز و بازی زیبای Nioh علاقمند هستید بد نیست تا در ادامه این مطلب با ما همراه باشید و اگر هم قصد دارید تا بیشتر با این بازی آشنا شوید و بر اساس المان های گیم پلی آن، در مورد بازی کردن یا نکردن Nioh تصمیم بگیرید، این مطلب می تواند تا حدودی برای شما مفید باشد. پس از شما دعوت می کنم تا در ادامه مطلب “چرا Nioh به هیچ وجه یک “Souls Clone” نیست؟” با بنده و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا همراه شوید.
می توانیم ساعت ها بنشینیم و در مورد المان هایی که باعث شده اند سری سولز تبدیل به فرنچایزی که اکنون هست، شده است صحبت کنیم و بگوییم دیگر بازی ها تا چه حد شبیه به این سری هستند. اما من اعتقاد دارم این تفاوت ها هستند، نه شباهت ها، که باید بررسی شوند تا ببینیم یک بازی واقعا می خواسته شخصیت مجزایی داشته باشد یا فقط می خواسته تقلید کند. زیرا وقتی تفاوت ها خیلی کم باشند آنگاه مطمئن تر می توان گفت بازی هیچ خلاقیتی نداشته و یک تقلید بوده است.
متاسفانه برخی بازیبازان ناآگاه، بی اطلاع و افراطی که خدا برکت بدهد در کشورمان هم کم نیستند (البته نه در بین کاربران عزیزمان در گیمفا)، فکر می کنند هر بازی که سخت است تقلید سولز است و کم مانده بگویند سوپر میت بوی هم سولز کلون است! مثلا در مورد بازی Nioh هم چنین اعتقادی داشتند و تهمت تقلید محض می زدند در حالی که باید به این دوستان بگویم، عزیزان زمانی که سولز وجود نداشت، نینجا گایدن خودش معنای سختی مرگبار در بازی های مدرن بود. برخی دیگر می گویند هر بازی که در آن روح ها و تجربه هایت را از روی جنازه ات برداری سولز کلون است! در حالی که سال ها قبل از سولز، در دیابلو شاهد چنین موضوعی بوده ایم. در حقیقت وقتی دقیق تر به عنوان Nioh نگاه می کنیم می بینیم که چقدر تعداد تفاوت ها نسبت به سری سولز بیشتر از شباهت ها هستند.
این لیستی از مواردی است که در آنها Nioh به هیچ وجه و اصلا و ابدا یک بازی سولز نیست:
- از لحاظ شخصیت، داستان، روایت داستان و سرانجام داستان. در Nioh تنها یک پایان داریم و آن هم با روند داستان گویی بسیار واضح و شفاف و با شخصیت ها و وقایعی که همگی واقعی هستند و حول و حوش وقایع تاریخی Battle of Sekigahara می چرخند.
- داستان بسیار صاف و ساده و پوست کنده بیان می شود نه پنهان در توضیحات آیتم ها و صحبت با افراد و داستان گویی محیطی.
- هیچ دنیای متصل به همی وجود ندارد. هیچ هاب اصلی که پر از تاجر است نداریم. در عوض ماموریت های اصلی، فرعی و باس های تکرار شونده و قابل تکرار داریم و ماموریت های تمرینی برای باز کردن مهارت های مختلف.
- چیزی به اسم NG+ که یکی از ارکان سولز است نداریم. همه چیز باز می ماند و می توانید هر جور می خواهید هر ماموریتی را دوباره تکرار کنید و چیزی به نام دفعات بعدی بازی و .. نداریم.
- “meta” وجود ندارد، هیچ محدودیت لول در بازی کو اپ نداریم. عدد قابلیت ها و مهارت های شخصیت ها نیازی به رسیدن به عدد خاصی ندارد و در حقیقت نیازی به “optimization” نیست.
- سیستم آیتم ها و لوتینگ مانند دیابلو است، بر پایه رنگ های مختلف، ایجاد تصادفی و تعداد بسیار زیادی آیتم. شما در بازی باید مدام فارم و لوتینگ کنید تا سلاح های بهتر و مواد خام بهتر برای ساخت و ساز به دست آورید. در سولز از قبل تقریبا مشخص است که چه باس و دشمنی ممکن است چه آیتم و سلاحی بیاندازد و سیستم کرفتینگ آن محدودتر است و اصطلاحا “rarity” و بونوس های ویژه ثانویه ندارد.
- سیستم bonuse یا جوایز ویژه. در بازی زره ها و ست های لباسی وجود دارند که قابلیت های ویژه و ثانویه ای را در صورت پوشیدن تمام ست آزاد می کنند که به قدرت روح های نگهبان (guardian spirits) و .. اثرگذار است. در سولز چنین سیتمی نداریم و جدا از محافطت، پوشیدن کل یک لباس حالت زیبایی ظاهری دارد و قابلیت ثانویه ای را به بازیباز نمی دهد.
- دشمنان موجودات برگرفته از فولکلور و افسانه های موجود هستند. به مانند ویچر، دشمنان در بازی، طراحی شناخته شده و برگرفته از افسانه های موجود دارند و مانند سری سولز طراحی کاملا ساختگی و آزاد ندارند.
- مهارت ها و امتیازات مهارت ها برای رشد شخصیت و همینطور کمبوها. مهارت های مختلف حتی برای شمشیرها و سلاح های مختلف هم وجود دارند و کاملا هم با یکدیگر متفاوتند. شما باید از امتیازات تجربه خود استفاده کنید و می توانید تجربه های کاملا مختلفی را با یک سلاح داشته باشید. شما باید کمبوهای مختلف اجرا کنید و مهارت های خاصی را برای سلاح خود برگزینید و فعال کنید، شامل افزودن یک روح نگهبان خاص به سلاح، که باعث محافظت بیشتر یا انجام حرکاتی خاص و قدرتمند می شود.
- مبارزات بسیار بسیار سریع با تمرکز کمتر بر دفاع. به مانند بلادبورن، البته با مقداری سیستم دفاعی تر، شما می توانید Ki خود را در مبارزات با استفاده به موقع و هوشمندانه از ki pulses برگردانید و پس بگیرید که این مبارزات را بسیار سیال تر و سریعتر می کند. همچنین این قابلیت سیستم مدیریت قدرت بدنی را نسبت به سری سولز کاملا متفاوت می کند. همچنین دشمنان نیز سریعتر هستند و می توانند از قدرت ها و مهارت هایی استفاده کنند که شما استفاده می کنید.
- مبارزات راه دور. از بین بردن دشمنان از راه دور در بازی گاها بسیار حیاتی است. شما می توانید کار یک دشمن را سریعا با یک شلیک به سرش بسازید و می توانید از cannon خود برای سرعت بخشیدن به باس فایت ها استفاده کنید. برخی زره ها امتیازاتی را برای مبارزه از راه دور و مصرف تیرها در اختیار شما می گذارند. در مجموع نقش مبارزه از راه دور در بازی بسیار بیشتر از سری سولز است.
- طراحی باس ها. تقریبا تمامی باس های بازی دارای رفلکس های بسیار سریع و جاخالی دادن های روی اعصاب هستند و ترکیبی از حملات دور و نزدیک قدرتمند دارند که هر حمله شما را خنثی کنند و در حقیقت مبارزات با باس ها در بازی درگیرانه تر و مقداری سریع تر از سری سولز است.
- آیتم های قابل جمع آوری. بازی پر است از آیتم های مختلف قابل جمع کردن در مراحل در قالب Kodama ها و Hot Spring ها که چنین موردی را در سری سولز نداریم. پیدا کردن تعداد زیاد هر دوی این آیتم ها جدا از گرفتن تروفی ها، به شما پاداش هایی را نیز در بازی برای راحت تر کردن آن می دهد.
- مبارزات بازی. مبارزات در بازی و سیستم ۳ منظوره استفاده از سلاح ها که هر کدام باعث متفاوت ساختن کارایی آن سلاح می شود، زمین تا آسمان با سری سولز متفاوت است. شما می توانید به حالت سبک و سنگین و متوسط از یک سلاح استفاده کنید که بسته به شرایط مختلف مبارزه متفاوت است. وقتی حالت سبک را انتخاب کنید ضربات سریع تر ولی با قدرت کمتر و استفاده از Ki کمتر خواهید داشت. حالت سنگین دارای ضربه های سنگین ولی با سرعت کمتر و مصرف بیشتر Ki دارید و در حالت متوسط هم حد وسطی از این دو حالت را در اختیار خواهید داشت. جالب است بدانید که ارتقاها و فنون هر کدام از این حالت ها با دیگری متفاوت است و مثلا یک مهارت یا قابلیت را فقط در حالتی که از حالت سبک در کلاس شمشیر استفاده کنید خواهید داشت و یکی دیگر را مثلا در حالت سنگین استفاده از نیزه. در واقع باید انتخاب کنید که کدام روش بیشتر مناسب شماست و کدام کلاس سلاح را بیشتر می خواهید ارتقا دهید و به این ترتیب مثلا تمرکز خرج امتیازات خود را بر روی حالت متوسط شمشیر که بیشتر با نوع بازی شما همخوانی دارد بگذارید. در واقع در بازی تک تک سلاح ها و ارتقای یکی یکی آن ها زیاد مورد نظر نیست بلکه بیشتر بر ازتقای کلی یک کلاس از سلاح ها تمرکز شده است. همینطور در این بازی شاهد وجود روح های نگهبان به شکل حبوانات مختلف هستیم که هر کدام توانایی های خاص و فوق العاده ای در اختیار بازیباز قرار می دهند و تنوع بی نظیری به مبارزات بازی بخشیده اند که وجود این روح های محافظ یکی از بزرگترین تفاوت های این عنوان با سری سولز محسوب می شود. در واقع می توان گفت مبارزات و سیستم سلاح های بازی و همینطور وجود روح های نگهبان، تفاوت اصلی و بارز این عنوان با شاهکارهای سری سولز هستند که البته هیچ کدام هم ضعف و ایرادی ندارند.
اگر بخواهیم باز هم در مورد تفاوت های بازی Nioh با سری سولز صحبت کنیم و موارد ریز را هم مطرح کنیم می توانیم چندین مورد دیگر را نیز برشماریم اما به همین موارد کلیدی و اصلی بسنده می کنیم چرا که کاملا حق مطلب را ادا می کنند. در واقع موضوع اینجاست که مهم نیست برخی شباهت ها و الهام ها در بازی Nioh از سری سولز وجود دارد بلکه تعداد تفاوت ها آنقدر زیاد هستند که کاملا یک جایگاه مجزا و یک شخصیت مستقل را به بازی Nioh می دهند، مخصوصا وقتی که سازندگان آن، خالقان سری نینجا گایدن هستند که خیلی قبل تر از سولز، درجه های سختی وحشتناک را برای بازیبازان هاردکور به ارمغان آورده بودند. به هیچ عنوان و تحت هیچ شرایطی صحیح و منطقی نیست که از اصطلاح “Souls clone” برای این عنوان استفاده شود زیرا که تفاوت ها، آن هم تفاوت های بنیادی و ساختاری خیلی زیاد هستند. من تمامی عناوین سری نینجا گایدن را تجربه کرده ام و باید بگویم که حس می کنم تاثیری که نینجا گایدن بر روی Nioh داشته است اگر بیشتر نباشد، به هیچ عنوان کمتر از سری سولز نیست. بگذارید تا خیلی راحت و صریح بگویم: اگر از سری سولز خوشتان نمی آید، هیچ قطعیتی نیست که از بازی Nioh هم حتما خوشتان نخواهد آمد، بلکه باید گفت اگر از سری سولز تنها به خاطر سخت بودنش خوشتان نمی آید، از عنوان Nioh نیز زده خواهید شد. یعنی Nioh و سولز بزرگترین نقطه مشترکشان سخت بودن آن هاست وگرنه زمین تا آسمان با هم تفاوت دارند و تعداد تفاوت هایشان در مقایسه با شباهت هایشان خیلی زیاد است. پس لطفا بیهوده هر بازی سختی را سریعا به سولز و “سولز کلون بودن” ربط ندهید و با بی اطلاعی تمام، برای این بازی ها نفرت سازی نکنید و انگشت اتهام به سمت سازندگانشان نگیرید (هر چند متاسفانه برای ما این راحت ترین کار است)، زیرا وقتی از سختی خوشتان نیاید از Lords of the Fallen و Salt and Sanctuary و دیمونز سولز و سوپر میت بوی و نینجا گایدن و دارک سولز و Nioh خوشتان نخواهد آمد و هر بازی سختی، تقلید محض از سری سولز نیست. اگر خود شما هم بازیساز شوید و یک بازیباز نیز باشید، وقتی بخواهید بازی بسازید به یاد عناوین خوبی که تجربه کرده اید می افتید و سعی می کنید از بازی های محبوبتان الگو بگیرید. قطعا نیز خوشتان نخواهد آمد بعد از چند سال زحمتتان یک بازیباز بدون اطلاع و آگاهی تا دو تا خبر در مورد بازیتان می خواند بدون آن که آن را تجربه کرده باشد بگوید “بابا فلان بازی که تقلیده، به درد نمی خوره!”
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
مقاله خوبی بود حس میکنم گرافیک بازی خیلی عالی نیست درسته ؟این بازی با سولز تفاوت زیادی داره تنها شباهتشون سختی هست
به زرس قاطع می تونم بگم
تا حالا سختی شیرینی به اندازه ی dark souls ندیدم
شده دو تا کلیه ام رو هم سر باس فایت های dark souls از دست دادم ولی به معجزه این سری ایمان دارم
الان هم به زرس قاطع قاطع می تونم بگم nioh درسته بازی خیلی خوب و فوق العاده ای بود ولی اصلا در حد و اندازه dark souls نیست از روی تجربه شخصی دارم می گم
هیچ عنوانی نمی تونه دست رو dark souls بلند کنه
آقا سعید گل گلاب ممنون بابت مقاله فیض بردیم
……
شده دو تا کلیه ام رو هم می دم نسخه گوتی رو برات بگیرم تا بدونی فرق حاجیdark souls از کجا تا کجاست
ممنون بابت مقاله .عزیز الهام گرفتن فرق داره با تقلید کردن.الان میتونیم بگیم تمام بازی های جهان باز ی تقلیده ؟ این بازی نیومده یک کپی پیست باشه اومده ک یک الهام فقط از سختی بازی بگیره .حرف شما مثل این میمونه ک بگیم بلادبورن تقلیدی از دارک سولزه .یک الهام از یک چیز کوچیک بلایی سر بازی میاره نمیاره .lord of the fallen یک بازی خیلی زیبا بود ک اقای بابایی دربارش نوشته بود و من بخاطر این نقد بازی تجربه کردم و خیلی هم زیبا بود و من مشکلی از بازی ندیدم گرافیک بازی هم خیلی چشم گیر بود اما خیلی از فن های متعصب اما بی منطق سولز گفتن این کپی پیسته! انقد درباره بازی بد گفتن ک منم باورم شده بود .بهتون قول میدم سری بعدی lord of the fallen یک بازی بینظیر میشه .
درود بر شما. خیلی متشکرم از لطف شما که مطالعه فرمودید. خوشحالم که لردز رو بازی کردید و ازش خوشتون اومد چون واقعا میخواستم به همه نقش دافرینی بازها بگم بابا گول متای این بازی رو نخورید. واقعا لردز او فالن معرکه بود. خوشحالم شما هم اینو درک کردید.
دقیقا با نظرتون موافق هستم در مورد این که هر چیزی رو که نمیشه گفت کپی.
درود بر شما. خیلی متشکرم از لطف شما. گلی از خودتونه البته
من هم سولز رو خیلی بیشتر دوست دارم ولی نی اوه کم و کسر خاصی نداره از سولز غیر از فضاسازی که خب اونم بازی در تاریخ نداره فضاسازی سولز و بلادبورنو
درود بر شما. متشکرم ازتون.
گرافیک بازی به نظر من مشکل خاصی نداره.
بله واقعا فقط از لحاظ سختی شبیهن
سعید جان خسته نباشی واقعا بابت این همه زحمت…..
میخواستم اگر مقدوره و مایل هستی نقد ویدئویی out last 2 رو بذاری ممنون میشم
درود بر شما مهدی جان. خیلی متشکرم. سلامت باشید.
چشم حتما اگر فرصت شد قرار میدم
عالی بود سعید جان، خسته نباشی. :yes: خیلی دوست داشتم در مورد این شاهکار دوباره مطلبی بنویسی، ممنونم ازت :inlove: به خوبی هویت مستقل nioh رو نسبت به دارک سولز تو این مطلب گفتی، شاید باورت نشه اما من از همون مرحله isle of demons عاشق فضا و کلیت بازی شدم، جوری که ی روز به خودم اومدم دیدم دو ماهه عاشقانه پای بازیم ۲۰۴ ساعت تایم بازیمه و حتی تروفی پلت رو هم گرفتم. سیستم ارتقا سلاح و تجهیزات واقعا حرف نداشت، و تنوع زیادی در روش بازی و انتخاب اسلحه در اختیار بازی کننده میذاشت. جالب اینجاست که پس از اتمام داستان تمام مراحل با سختی بیشتر و البته جوایز ویژه مثل divin item ها دوباره قابل بازی اند و این یعنی بهشت :inlove:
مراحل twilight هم که بهشتی بود برا من، و با سختی بالاتری که داشت انگیزه خوبی بود برای افزایش سطح و بیشتر بازی کردن.
یادی کنیم از مرحله a meeting on the other shore که مبارزه با دو تا از باس های گردن کلفت بازی بصورت همزمان واقعا طاقت فرسا و البته جذاب بود.
واقعا دوس دارم ساعت ها در مورد این شاهکار بنویسم و از تجربیاتم بگم، دیوووونه این گیم شدم و برام مثل ی رویا بود.
سامورایی تنهایی بودم در قلب شیطان، اما امید و روح نگهبانم یاری میکردنم برای نبرد، رسیدن به هدف، شکست دشمنانم، و دیدن طلوع پیروزی.
بازم ممنون بابت مقاله.
درود بر شما محمد جان. خیلی متشکرم ازتون. نظر لطفته. سلامت باشید.
کاملا باهات موافقم و دقیقا حرف من هم مثل شماست در مورد این بازی بی نظیر
Nioh که واقعا فوق العاده بود :yes:
در بخش گرافیک و شخصیت پردازی هم بسیار بهتر از dark souls series و bloodborne بود
داداش الان نویسنده کلی زحمت کشیده این همه دلیل اورده که نیوه به دارک و بلاد نمیخوره بعد تو اینو میگی اصن مقاله رو کامل خوندی خداییش؟
:sarcasm:
این قضاوت از کسایی هست که یا یک بازی نکردن یا فن بازی در می یارن و یا بازی کردن و دوست داشتن و می ترسن نظر خودشون بگن چون فوری تخریب می شن از طرف دوستان دیگه
این قومپوز بود یا لوقوز ?:-)
قیف و قوپی نیا برادر :reallyangry:
😐
تجربه این بازی برای طرفدارای سبک rpg خالی از لطف نیست…..( البته فحش هایی که به خودت میدی رو که چرا مگه مجبوری این بازی رو بری در نظر نگیریم)
خیلی از بازی های موفق هستند که از بازی های دیگه الهام گرفتند.. پس این بار اول نیست که این اتفاق میافته
البته گرافیک بازی میتونست بهتر باشه….. توی بیان داستان بهتر از سولزه……
ممنون از شما آقا سعید بابت مقاله…. :yes: :yes: :yes:
سبک روایی سولز/بورن خاص هست(از طریق تعامل و صحبت با Npc ها،توضیحات آیتم ها،فلسفه ی وجودی هر چیزی توو بازی و هر گونه اطلاعاتی که از هر طریق به دست میاد که البته اگه تمام اطلاعات ممکن رو هم به دست بیاری بازهم بعضی بخش هارو باید با تئوری های ساخته ی خودت پیوند بزنی)
این خاص بودن به هیچ وجه دلیل بر برتر بودن روایت خطی بر این روایت خاص نیست
من خودم همین روایت خاص رو ترجیح میدم چون تو رو آزاد میزاره و فقط یه تم کلی از داستان بازی بدون گشت و گذار و جمع آوری اطلاعات گیرت میاد.
حالا اگه به داستان و چیزی که میخواد بهت بگه علاقه مند شدی میگیری میشینی پاش وقت میزاری و هر چه قد که میلت کشید اطلاعات جمع میکنی و ازش سردرمیاری و اگه هم که نشدی که هیچ.
جفتشو پلات کردم …….. سلیقه ها متفاوته دیگه……
من نظرم اینه که nioh تو روایت داستان قویتره…….
در کل مرسی از نظری که دادی….. 😎 😎 😎 😎
درود بر شما. خیلی متشکرم از لطف شما که مطالعه فرمودید.
با نظر شما موافق هستم کاملا
Nioh بدون اغراق یک شاهکار تمام عیار بود .آخرین بازی ای که اینقدر دوسش داشتم مکس پین ۲ بود
یه مطلب متصل به متن برای کسایی که میخوان این سبک بازی رو تجربه کنن
یه تفاوت اساسی که Bloodborne با همه ژانرهای مشابه Dark Soulsیا Nioh داره فیزیک حرکات و ضربات حقیقی تری هست که به دشمنا وارد میشه … طراحی جزئیات باس ها و همچنین نرمی انیمیشن حرکات برتری قابل توجه تری نسبت به کل سری Dark souls و Nioh داره
در قدم بعدی Nioh رو با هیچ عنوانی قیاس نکنید … بازی گیم پلی فوق العاده سریع ، دلچسب و اصیلی داره ، داستان صیقل خورده و همچنین حس نوستالژیک Onimusha و Ninja Gaiden رو به مقدار بسیار زیادی براتون احیا می کنه
و اگرچه Dark Souls منبع الهام اصلی این دو بازی هستش ولی به نظر بنده حس دلچسب یه اکشن خاص و متفاوت مثل این دو سری رو القا نخواهد کرد بلکه بازی بیشتر تم دفاع و حمله رو همزمان داره و حرکات کندتر هست … و در ضمن نرمی و روانی Bloodborne توی Dark Souls 3 که آخرین اپیزود مجموعه ست مشاهده نمیشه
از نظر بنده رده بندی بر اساس کلیه المان های بازی ( گرافیک هنری و فنی ، گیم پلی ، داستان ، طراحی مراحل و … ) :
۱ – Bloodborne
۲ – Nioh
۳ – Dark Souls Series
بار رتبه بندیت کاملا موافقم البته یادمون نره که سری سولز بود که این سبک رو معرفی کرد و بقیه ادامه رو هستن و بهترین باس ها رو هم از نظر طراحی همین سری سولز داشتن.
صد البته Dark Souls Series پدید آورنده این سبک هستن و حرف شما کاملا متینه
ولی من نظرم رو عامیانه گفتم که هر کسی که میخواد یه تجربه و نگاه کلی به بازی داشته باشه دچار سر در گمی زیاد نشه
من بخوام نظر واقعی رو بگم Demon Souls به دوره خودش از همه اینا شاهکار تر بود 😉
کاملا مخالفم .اصلا رتبه بندی خوبی نکردی .یعنی پدر این سبک از همه کمتره تو این رتبه تو ؟دارک سولز محیط خیلیییییی باز تری داره تا بلادبورن من تمام نقشه بازی بلادبورن حفظم اما سری سولز نه. علاوه بر محیط های چشمگیر و زیبا خیلی بهتر از اونه و حتی رنگ های بسیار بیشتری داره .درسته بلادبورن یک بازی تاریکه امام قرار نیس ک من برم تی وی رو بزنم رو درخشان.باس های بلادبورن فوق ابکی بودن ی نوب میتونه بگه بازی خیلیییییییییییییییی سخته.شما بازی دیموند سولز بازی کردید. باس اخر چطور بود؟ من یک هفته مداوم خودم تیک تیکه کردم تا اخر سر اون تموم کردم .تنها باسی ک توی بازی بلاد منو یکم لفت داد rom بود ک توی دست ۲وم یا سوم فک کنم تموم شد.من نمیخام این عنوان بلاد بکوبونم چون خودم تنها بازی ک برای ps4گرفتم و همیشه محو بازی بودم بلاد بودم.اما تو داری میگی nioh دوم سولز ۳ وم .این اگه ب خود سازنده های بازی بگی میرن نون اسید میخورن . niohبا اینکه بازی خوبی بود اما در مقابل پدر سبک یک نوزاده .سری سولز یک بازی rpgهست ن اینکه شمشیر دراره بره لوگان بشه تیکه تیکه کنه مردم رو.شما یک باسی از دارک سولز ۳ هست ک یک سوار بر اژدها میاد و شمارو توی یک محیط باز قرار میده .خو این برخورد اول میگی خو من باید تا سال اینده برم راهنمای شکت دادن بخونم.اصلا اون باس دیدی چقد ابهت داره.چقد زیبا کار شده.من باسی از nioh ندیدم ک همچین چیزداشته باشه.تازه میگن بازی niohسخته هیچ سخت نیس البته شاید منی ک با بازی های میازاکی بزرگ شدم این حرف بزنم واسه ی تازه کار باید بره ترینر بزنه .در مورد گرافیک هم هر بازی ک گرافیک داره بهترین ک نیس کرایسیس با اینکه بهترین بازی از نظر گرافیکه اما در حد کاد نیس .گیم پلی بازی بلاد بورن همون سری سولز هست ک یکم سرعتی تر شده.تم بازی اگه اشکن دفاع هست چون یک بازی rpgهست ن کریتوس بازی .باید اقای بابایی تیتر میزد این بازی یک کپی از ninja gaidenهست ن سری بزرگ سولز .بازی بلادبورن در اصل یک فرزند ع ک داره راه پدرش میره و شاید هم اگه سری سولز تموم شه جای پدرش بگیره.این رتبه بندی تو واقعا نمیدونم چی بگم . این ب گیمر های یاکوزایی میگفتی الان دنبالت بودن.
ادیسون برق رو اختراع کرد ، ولی آیا بهترین وسیله برقی دوره اول اختراع با الان برابری میکنه به هر لحاظ ؟!!!
در مورد سولز درسته حرفتون که محیطا بازتره ولی یه کاری بلاد بورن کرده که اکثرا میگن این حرف رو که بلاد حس بهتری میده
میدونی چرا ؟
چون بلاد بورن انیمیشن های بسیار روون تری داره ، طراحی باس ها جزئیات و زمان بیشتری برده ، تعداد پالی گان ها ( چند ضلعی های طراحی ) قابل قیاس با Dark Souls 3 نیس …. برای حرفم دلیل دارم
سه تا باس بلاد بورن که شاهکار طراحی فنی و هنری هستن :
Ludwig, The Holy Blade
Cleric Beast
Dark Beast Paarl
حتی مشابه طراحی رو توی Dark Souls 3 نداریم به لحاظ جزئیات طراحی !
افکت Motion Blur تو بلاد بورن بیداد میکنه و حس سینمایی بهت میده ، دقیقا چیزی که توی Dark Souls 3 بسیار کمرنگه
حتی حرکت شخصیت اصلی بازی وقتی Dodge میکنه یا دور هدف حمله حرکت میکنه قابل قیاس با هم نیستن
توی Dark Souls 3 حس میکنی انگار کاراکتر داره بوکس و باد میکنه و انگار روی هوا لیز میخوره ، عنصری که توی بلادبورن نرم و روونه نرمی حرکاته …. بخوام بیشتر توضیح بدم در مورد فیزیک بازی بحث ادامه دار میشه 😀 😀 😀
Nioh رو برتر از Dark Souls دیدم بنا به دلایلی که ذکر کردم و کاملا شخصی بود 🙂
بخواییم خیلی ریشه ای بررسی کنیم Demon Souls از هر جهت به دوره خودش از همه این عناوین قوی تر بوده !!! 😉
:yes:
خسته نباشید جزو مقالات خوبتون بود.
نکته ی خوبی که اشاره کردید در متن این بود که قرار نیست هرچیزی سخت بود از روی سولز تقلید کرده باشه همونطور که RE4سبک جدیدی از دید دوربین و ارائه داد وخیلی از بازیها پیرو این زاویه شدن اما قرار نیست بگیم همه چیزشون تقلید ازون بوده.
در گذشته سختی جزو ارکان اصلیه بازیها بود مثل داستان و حتی واسه تموم کردن هر بازی یا مراحل مختلف چالشی وجود داشت که بسیار بازیو جذابتر میکرد کلا لذت یه بازی به سخت بودنش(منطقی) هست الان شما یه بازی انجام میدی میرسی به حل یه معما هفتصدتا راهنمایی و فلان فلان گوشه کادر نمایان میشه خب همین واسه خیلیا وسوسه کننده ست، ایناست که ذائقه بازیبار و عوض میکنه تنبلشون میکنه، وقتی رزیدنت ایول کلاسیک بازی میکنید واسه باز کردن یه در باید شاخ غول بشکونید ولی در اخر انجام دادنش لذت زیادی بهتون میده.
در مورد مقاله هم مسلما سری سولز در این سالها شده نماد سختیه بازیها و خدارو شکر نوار اسونتر شدن بازیها رو قطع کرد، Nioh شاید بشه گفت یک الی دو چیزو از سریه سولز الهام گرفته مابقیش نوآوری و خلاقیت بوده از سبک مبارزات گرفته که در انواع کلاسها تا ست لباسها و روح های نگهبان…
و به هیچ وجه نمیشه گفت یه کلون از سریه سولز هست، ممنون.
درود بر شما. خیلی متشکرم ازتون. لطف کردید مطالعه فرمودید.
دقیقا با شما موافق هستم به طور کامل
هیچکدوم خوب نیستن. نه سری souls و نه nioh دلیل متا بالاشون رو نمیدونم فقط سختی کاذب
منم از سختی خوشم نمیاد ولی ممکنه بعضی ها لذت ببرند ، پس یک ضرب نگیم ک خوب نیستند ، من خوشم نمیاد :-))
اینکه شما از بازی لذت نمیبری دلیل نمیشه عنواینه خوبی نباشن
این تو مغزتون بره خواهشن هم شما و هم امثاله شما
تو خیلی خوبی پسررررر !!!!! :-/ :-/ :-/
خیلی ممنون بابت مقاله هر وقت ارزون شد میخرمش هنوز صد و پنجاس دست دوش بنظر شما دارک سولز دو ک الان اف خورده بخرم یا ویچر کدوم اولیت باشه؟
اگه میخوای غرق در دنیای جنون امیز دارک سولز و مبارزه با باس فایت های حماسی بشی dark souls 2 بگیر و اگه یک نقش افرینی فانتزی فوقالعاده و بی عیب و نقص میخوای ویچر رو بگیر
درود بر شما. خیلی ممنونم ازتون. انشالله بازی کگنید لذت ببرید.
من ویچر ۳ برام بهترین بازی تاریخه ولی بعدش هم دارک سولز ۲ هست و اختلاف زیادی ندارن. هر دو رو باید قطعا بازی کنید فرقی نداره کدوم اول
در کل nioh با دارک سولز نقاط مشترک انگشت شمار و تفاوت های بسیار دارد من که از تمامی بازی های jrpj لذت میبرم راستی میشه مقاله در مورد احتملات و انتظارات گیمران از مراسم E3 2017 بنویسید
درود بر شما. بله حتما نوشته میشه براتون
من الان دارم بازیش میکنم خیلی قشنگه یه درجه سخت تر از دارک هستش
ممنون آقا سعید مقاله رو خیلی دوست داشتم مثل بقیه مقاله هاتون حرف حق رو زدین…NIOH رو بیشتر از سری سولز و کمتر از بلادبورن دوست داشتم و بسیار چالش برانگیز بود اصلا سختی غیر منطقی نداشت و اتفاقا به نظرم ریتم یکنواخت تری داشت نسبت به سری سولز مثلا شما اگه باس دوم رو شکست میدادی از پس همه ی باس ها بر میومدی با یک مقدار تمرکز بیشتر…به طور خلاصه اگه بخوام بگم nioh مبارزات سری سولز رو یک قدم به جلو برد و بلادبورن طراحی هنری و گرافیک سری سولز رو یک قدم و شاید بیشتر به جلو برد.
درود بر شما. خیلی ممنونم از شما که لطف دارید و همیشه وقت باارزشتون رو میذارید و می خونید مقالات رو.
بازی خوش ساخت و روانیست
هنوز مقاله رو مطالعه نکردم
اما از تجربه خودم از عنوان nioh بگم
در واقع بعد از تجربه bloodborne و Dark souls باید بگم از nioh هم انتظاره یه بازیه سخت,خوش ساخت,خوش گرافیک,و باس فایت های نه در حده بی نقص مثله bloodborne اما در حده عالی باشه…
اما بعد از تجربه بازی در یک کلام یک حس بهم دست داد
نا امیدی
بازی اصلن در حده انتظارم نبود از هیچ لحاظ
با خوندنه اخبار و پیش نمایش هایی که از nioh خونده بودم توی همشون به یه نکته اشاره شده بود : شباهت بسیار به سری souls
هنین عتشه منو بیشتر میکرد واسه تجربه بازی
اما بعد از تجربه هیچ چیزه بازی منو تحته تاثیر نگذاشت به غیر از یک مورد که در ادامه اشاره میکنم
جیزی که منو اذیت میکرد گرافیکه بازی بود که ضعیف بود و اصلن در حده یه بازیه خوش گرافیک نبود
بازی رو دو حالت اجرا میشد action mode و movie mode جزییاته هر کدومو میدونید…
مشکله بازی این بود بازی در حالت movie گرافیک معمولیی رو تحویل میداد اما فریم ریت ۳۰ که اصلن بنظر نمیرسید ۳۰ باشه…تمانه عنواین souls و bloodborne همون ۳۰fps اجرا شدند و بسیار روون بودن اما nioh سرتاسر لگ بود و اصلن حس نمیکردی روون باشه و مجبور بودی حتمن واسه لذت بردن به حالت action تغیر بدی بازی رو و در حالت action اما فریم ریت ۶۰ و بدونه افت منو راضی کرد و بسیار روون بود و من افت حس نکردم اما رزولوشن به ۷۲۰p کاهش پیدا میکرد که در کناره گرافیک بسیار معمولی بازی در رزولوشن ۱۹۲۰ که حالا به ۷۲۰p کاهش پیدا کرده بود اصلن چنگی به دل نمیزد و عملن با یه عنوان ضعیف از نظره گرافیکی مواجه میشدی که نگاه کردن بهش هم اذیت کننده بود تا چند ساعت که بهش عادت کنی
نکته بعد اتمسفر بازی بود که با اینکه متنوع و تا حدودی زیبا بود اما اصلن اون به پایه اتمسفر سریه souls و blood نمیرسید و بازی هیچ اتمسفر خاصی رو بهت منتقل نمیکرد(منظورم این نیس بیادو اتمسفر سری souls رو عینن علقا کنه بلکه حداقل اتمسفر و حسو حاله مخصوص به خودشو از پسش بر بیاد که اینطور نبود)
نکته بعد شخصی سازی بود که این مورد بسیار خوب بکار رفته بود که اونم در حالت action mode درست به چشم نمیومد و چنگی به دل نمیزد
تنوع سلاح در بازی خوب بود و لذت بخش
باس فایت های بازی به نوبه ی خودشون خوب بودند اما اصلن به کار های استاد میازاکی نمیرسیدند…به هیچ وجه!
موسیقی هم عملن عالی نبود و فقط در حد خوب میتونسی بهش لقب بدی
تنها قسمت از بازی که تحت تاثیذش قرار گرفتم سیستم مبارزش بود که با اینکه از souls الهام گیری شده بود اما ایتم های مخصوص به خودشو داشت و اینکه در ۴ حالت خاص میتونی مبارزه کنی بسه به موقعیتت بسیار عالی بود
در کل nioh برعکس انتظارم عنوانه عالیی نبود و در بهترین حالت لقب خوب رو در حدش میدونم
شاید به این خاطر بوده که از souls و صد البته bloodborne در اون حد لذت بردم و انتظار دتشتم لذتی در حده نه bloodborne بلکه حداقل dark souls 3 بهم بده که از پسش بر نیومد
در اخر من از nioh در اندازه نقد ها و تعریف ها لذت نبردم و نا امیدم کرد و حتا الانم که بهش فک میکنم حس خ بی بم دست نمیده
کاملا با نظرتون مخالفم!
بازی که لگ نداشت خدایی من اصلا ندیدم ولی یادمه بلادبورن اونم در مکانهایی افت فریم داشت، شما طراحیه این بازیه اصلا نباید با بلادبورن که شاهکار بی چون چرای طراحیه مقایسه کنید مشخصه به گرد پای اونم نمیرسه بلادبورن مثل یه معجزه بود…
موسیقیه Nioh بسیار زیبا و شندنیه خیلی زیباست نمیدونم شما چطور این حرف و زدید که فقط در حد خوبیه حتی تو اکثر نقدا بهش اشاره شده ضمناً زمانی که با باس فایتها در حال مبارزه اید موسیقیه حماسی با تم شرقی عالی کار شده، در مورد گرافیک موافقم باهاتون میتونست خیلی بهتر باشه.
من دیوانه ی بلادبورن هستم اما دلیل نمیشه بگم از Nioh لذت نبردم.
@Nioh
نظرتون محترمه شاید هم درباره موسیقی کم لطفی کردم تا حدی (هرچند در مقایسه با موسیقیه bloodborne حرفی واسه گفتن نداره)
نظره من تا حده زیادی شخصی بود و میدونم nioh برای خیلی افراد از جمله شما لذت بخش بوده
اما من شخصن لذتی ازین بازی نبردم علارغم هایپه زیادی که داشتم واسش
کاملا موافقم که بازی میتونست در زمینه ی فنی بهتر عمل کنه ولی خود سری سولز هم همچین گرافیک فنی بی نقصی نداره مخصوصا سولز ۳ که از افت فریم رنج میبرد و همچنان میبره و بلادبورن تا حدود کمتر.
در زمینه ی کیفیت بافت ها و تکسچر ها سولز ۳ از بلادبورن هم ضعیف تر هست.
پس این گیر سه پیچی که به گرافیک فنی دادی رو درک نمیکنم.
در ضمن دوست عزیز;آخه شما چه طور گرافیک هنری و اتمسفر کاملا آزاد و سورئال بلادبورن که به هیچ افسانه ای قید و بندی نداره و کاملا نو و جدید هست(میشه گفت میازاکی یه دنیای کاملا اریجینال که تنها معماریش سبک ویکتوریایی داره خلق کرده که در حضور اتمسفرش حتی معماری هم خاص به نظر میاد)که چه در اتمسفر چه در طراحی محیط و تمامی Npc ها نمود پیدا میکنه رو از طراحی هنری و اتمسفر nioh انتظار داری کاملا بر پایه ی افسانه های شرقی و تم سامورایی دوران سن گوکوی ژاپن بنا شده???
اصلا خواستت بی جا و نادرست هست.
دو اتمسفر کاملا متفاوت از جنس و حتی فلسفه ی متفاوت هستن عزیز من و اتفاقا از نظر من اتمسفر nioh با حضور شخصیت های تاریخی چون اودا نوبوناگا،توکوگاوا لیاسو،هاتوری هانزو و غیره عالی جلوه میکرد و همین اتمسفر قدرتمندش بود که باعث شد منتقدا زیاد از داستان نه چندان دندون گیرش خرده بگیرن.
در مورد باس ها هم که تا حدودی باهات موافقم.
حدسم اینه که phase changeای باس فایتای nioh که قبول هم دارم در بعضی مواقع سخت به چشم میاد رو حس نکردی چون باس ها مثل سری سولز کاملا فاز حملشون رو بعد از کم شدن مقدار مشخصی از hp شون عوض میکنن اما تا حدودی موافقم که تا رسیدن به سطح باس های سولز/بورن فاصله دارن.
دلیل ناراضی بودنت هم از موسیقی کاملا مشخصه.
چون موسیقی متناسب با اتمسفر هست و شما از nioh انتظار اتمسفر سولز رو داری پس طبیعتا انتظار داشتی موسیقی متناسب با اتمسفر سولز باشه که خب قطعا چنین نیست.
@jackpot
درباره souls 3 موافقم چه گرافیکه فنی و چه بصری وهنریه بازی از bloodborne ضعیفتر بود و زمانه اولین تجربم از souls 3 یه ضدحال کوچیکی خوردم
اما bloodborne بعد از چند اپدیت کاملن بهینه شد و من افت ندیدم ازش
در بحثه فنی nioh هم بگم من منظورم باگ و افت های پی در پی نبود بلکه بازی کلن در حالت movie mode من کاملن حس میکردم ۳۰ فریم نیس و بازی روان نبود…(حرفمو میتونم با این مثال توجیح کنم که توی نقد های انچارتد گفته بودن روانترین بازی ۳۰ فریم دنیا…یعنی ۳۰فریم به گیم با ۳۰ فریم گیم دیگه در بعضی فقط بعضی گیم ها تفاوت داره)
درباره اتمسفر ازادیه عمل میازاکی و تا حدودی بسته بودن دسته سازندگان nioh تا حدودی موافقم اما حرفه من این نبود که nioh رو تو این مورد خورد کنم بلکه فقطو فقط اتمسفر این دو بازیو در مقایسه باهم شرح دادم یعنی واری به جزییات ساخت اتمسفر ندارم و فقط زیبایی طراحیه محیط و اتمسفر مقایسه کردم
درباره موسیقی هم در جواب کامنتم به یکی از دوستان گفتم بی انصافی کردم تا حدودی اما در کل از موسیقی souls و به خصوص bloodborne لذت خیلی بیشتری بردم و میبرم چون به سلیقم میخوره
در پایان nioh اید بازیه خوبی باشه ولی شخصن لذتی نبردم ازش در کل اصطلاحن بگم منو جذبه خودش نکرد
کاش یه نسخه susul edition از این بازی میساختن
همه که حرفه ای نیستن
همه هم صبر و اعصاب ایوبو ندارن
اگر متای این بازی از ۱۰۰ بشه ۱۰۱ من بازیش نمیکنم چون یه افتضاح به تمام معناست.
من خودم هم بلادبرن و هم نیو رو بازی کردم.نیو اونقدری که دوستان میگن هم سخت نیست.فقط باید از آیتم هاش به خوبی استفاده کنیم.بلزیش خارق العاده ست.باس هاش هم من تو منطقه ششم هستم و مشکل آنچنانی تا به اینجا نداشتم
خسته نباشید سعید اقای عزیز.بنده تا حد زیادی با دلایل و دیدگاه شما موافقم . اما در یک مورد برام بازی خوشایند نبود که اون هم سنگینی سایه سری سولز بر روی این بازی در بعضی جاها بود.صحبتم اینه تیمی که چنین سابقه درخشانی در ساخت بازی های دشوار مخصوصا با سبک خاص خودش داره چرا باید از یک عنوان دیگه الگو برداری کنه؟مگه خود سختی سری بازی های نینجا گایدن با فاکتور گرفتن از قسمت سومش مشکلی داشت؟به نظر من نه و فوق العاده خاص و یگانه بود.دوستان اشتباه نکنید بنده nioh رو بازی کردم و کلی هم لذت بردم به شما هم توصیه میکنم حتما تجربش کنید که واقعا روان و دلپذیر کار شده از نظر گرافیکی و طراحی هنری،موسیقی بخصوص تم باس فایت ها و همچنین شخصیت پردازی هیچ حرف و حدیثی درش دخیل نیست فقط حرفم اینه که ای کاش تیم نینجا سختی خاص و اشنای خودشو در بازی پیاده میکرد.بنده به سری سولز و بخصوص بلاد بورن ارادت خاصی دارم و موفقیت در این سبک رو هم مدیون شما سعید اقای دوستداشتنی هستم.در نهایت رفقا بازی کنید و لذت ببرین و به گیمر بودن خودتون افتخار کنین.
سختی نینجا گایدن متناسب با سبک بازی هستش که یه h&sکاملا اصیل و منحصر به فرده که همراه با dmc سرعتی ترین h&sهای تاریخ هستن.
سیستم سختی توو سیستم مبارزه ی بازی نمود پیدا میکنه یعنی سیستم سختی مثل نینجا گایدن سیستم مبارزه ای مثل نینجا گایدن رو هم میطلبه.
حالا سیستم مبارزه ی ng چه طوری بود???
مبارزات بسیار سریع و بی امان که استفاده بهینه و به موقع از دفاع ،evade, ضد حمله رو میطلبه و کامبو های به اقتضای نوع enemy که بنابر خواسته و استراتژی خودت ازشون استفاده میکنی.
دشمنانی بسیار سرسخت با هوش مصنوعی که حالتی کاملا aggressiveدارن که نه اجازه ی حمله ی بی مهابا میدن(مثلا میتونن وسط flying swallow مجازاتت کنن یا رو هوا بلاکت کنن! تا فک نکنی حلال همه ی مشکلات izuna drop ه)نه اجازه ی دفاع مطلق(اشاره به grabهای ng sigma 2که میتونستن یه ضرب بکشنت بدون اینکه راه فراری داشته باشی)
خب این سیستم به وضوح با سیستم کنترل ki که یکی از نقاط عطف گیم پلی nioh هست،در تناقضه.با اون سرعتی که گیم پلی داره سر سه ثانیه kiت ته می کشه و به دیار باقی متوصل میشی.
یکی دیگه از نکات مثبت گیم پلی nioh اینه که دشمنان هم نوار ki دارن که عمق بسیار بالایی به مبارزات میبخشه که بازهم سیستم سختی ng در تناقض با این سیستم خیلی کارآمد هست.
حالا سیستم تعویض stance که سه حالت حمله و یه حالت غلاف داریم(sheathing stance)که خود حالت غلاف هم به مبارزات بازی عمق میبخشه!(دوستانی که اسکیل weapon switch رو دارن با همین حالت غلاف میتونن کنسلش کنن و همزمان ki pulse کنن که هم kiشون conserve بشه هم اسلحه رو عوض کرده باشن.البته این فقط یه چشمش بود
به نظر من nioh تنها rpg ی هست که combat systemش لایق نمره ی ۱۰ از ۱۰ هست)
سیستم سختی ng با این مورد که مهمترین نقطه ی عطف مبارزات بازیه هم در تناقض هست چون وقتی با اون سرعت در حال حمله و دفاع و سوار کردن کامبوها هستی چه طور میتونی stanceهات رو مدیریت کنی?
تیم نیجا تونست با ساختن یه کاملا سیستم شاهکار که مستقل از ng هست هم خوب بفروشه هم نظر منتقدارو جلب کنه هم ثابت کنه در زمینه ی خلق کامبت سیستم چه قدر توانا هست.
نظر شما دوست عزیزم کاملا محترمه. دلایلت کاملا محکمه و با ارجاعات صحیح و بجایی هستش.ولی بازم نمیدونم چرا نمیتونم در همین زمینه که داخل کامنتم گفتم nioh رو متمایز از سولز بدونم اگرچه که برام هر دو کاملا دلچسب و عالی هستن.مرسی از توجهت و موفق باشی.
درود بر شما امیر جان. سلامت باشید. خیلی ممنونم از لطف شما و کاملا باهاتون موافقم که باید بازی کرد و لذت برد و فقط همین مهمه. مهم نیست از چه بازی لذت می برید و یا نظر بقیه در مورد اون چیه.
والا به نظر من مردم بودن که هی با نی اوه گفتن سولز و … (حتی خود من) وگرنه سازنده هاش بیچاره ها راه خودشون رو رفتن و مبارزات بازی اصلا کلا یه چیز دیگه اس نسبت به سولز و داستان و طراحی و …
ممنون برا مقاله پرمحتواتون جناب آقابابایی،من باهاتون موافقم niohیه بازی جدا از سری سولز هست ،من خودم بشخصه نتونستم ارتباطی که با سری سولز گرفتم با نیوح بگیرم
درود بر شما سعید جان. خیلی متشکرم از شما. قطعا نظرات مختلف ما و سلایق گوناگون هست که باعث زیبا شدن بازی ها و دنیای بازی میشه. مهم ترین چیز این هست که به نظر همک احترام بذاریم و به علائق هم توهین نکنیم
اقا سعید خسته نباشی.
بازی جالبی بود، و حتی اگه الهام هم گرفته باشه از یه بازی اصلا بد نیست تا زمانی که اون ایده ها رو خراب نکنن که خوشبختانه Nioh چنین نشد و خوب از آب درآمد، و البته تفاوت های عمده ای هم با دارک سولز داشت که قابل حس بود و شما هم بخوبی بهشون اشاره کردین،اما در مجموع بازی با تمام خوبی هاش اصلا گیرایی درحد دارک سولز و بلاد نداشت، طراحی دشمنا خیلی خیلی حالت شرقی داشت،(که البته قابل فهم هست) اما برای من جذابیتی نداشتن، مثل دشمنان بلاد و دارک سولز جالب و تاثیر گذار نبودن.
درود بر شما. خیلی متشکرم از شما.
قطعا نی اوه با دارک سولز متفاوته و خیلی ممکنه پیش بیاد که یکی از سولز خوشش بسیاد و از نی اوه نه و یا برعکس. نی اوه کاملا ذات ژاپنی و نینجا گایدن و طراحی ژاپنی رو باخودش داره.
عالی بود.
به نظر من بازی nioh خیلی خوب بود و از دارک سولز ۳ سخت تر بود .من اولین بازی که انجام دادم توی این سبک اول nioh بود بعد دارک سولز .توی زمینه گرافیک و اتمسفر دارک سولز خیلی بهتر بود وقتی وارد مرحله ای از دارک سولز می شدم یک حس عجیب به من دست میداد و توی هیچ بازی دیگری همچین حسی نداشتم. و در بقیه زمینه ها nioh بهتر بود
درود بر شما میلاد جان. خیلی متشکرم ازتون که خوندید
ممنون آقا سعید گل باز هم یه مقاله فوق العاده نوشتی من همیشه مقاله هاتو میخونمو لذت میبرم البته بعضی مواقع نمیتونم کامنت بدم و تشکر کنم که ایشالا به بزرگواریه خودتون ببخشید من رو
درود بر محمد عزیز. خیلی متشکرم از لطف شما. خیلی لطف داری که مطالعه میکنید همیشه مقالات رو و واقعا ارزشمنده برای من. همین که زحمت می کشید می خونید خودش کافیه برای بنده و من باید ازتون ممنون باشم
این بازی یکی از فوق العاده ترین بازی ها هستش.
بنظر من این بازی از بلاد بورن یه مقدار اسونتر بود !
و بازی هستش که به همهps4 دارا پیشنهاد میکنم که ارزش امتحان کردن رو داره.
مثل همیشه عالی بود اقای بابایی، این روزا سایت یکم دیر مطالب و اخبار مهم رو میگه به عنوان مثال سه روزی بازی گوعنت ویچر عرضه شده و تریلر زمان عرضه و همه چیز آن منتشر شده ولی سایت هیچ خبری از آن را منتشر نکرده، دم سی دی پراجکت هم گرم فعلا پابلیک بتای رایگان رو داده و محدودیت زمانی نداره و به همراه اون یک تم رایگان و سه تا آواتار رایگان داده. و بازی هم در یک کلام اعتیاد و آور و شاهکاره دم سی دی پراجکت گرم به خاطر این سخاوتش
درود و سپاس
در واقع بازی از سری سولز الهام گرفته و یک کپی محض نبوده و تمام استدلال ها درست میباشد تشکر بابت زحمات زیاد و به نگارش دراورندن این مقاله ی زیبا