اژدها وارد می‌شود| نقد و بررسی بازی یاکوزا ۰: محل سوگند

یاکوزا یا همان اسمی که در زمان حال به آن نسبت می‌دهند ((مافیای ژاپن)) یکی از بدنام ترین گروه های خلاف کار در سراسر دنیا به شمار رفته و می‌رود! گروهی که کاری از توانش خارج نیست، از کار های پیش پا افتاده نظیر: زورگیری، باج گیری، شرط بندی و زد و خورد های خیابانی گرفته تا کارهایی نظیر: قاچاق مواد مخدر، قاچاق انسان و قاچاق اسلحه که حتی نامشان پشت انسان را می‌لرزاند! پیشینه این گروه به قرن هفدهم باز می‌گردد که سیاست های نادرست کشور ژاپن پس از جنگ های داخلی موجب بی‌کاری خیل عظیمی از افراد شد که در نتیجه ی آن و همینطور اوضاع نابسامان داخلی کشور، گروهی از افراد به دور یک دیگر جمع شدند و  نام خود را بدترین دست ممکن در بازی کارتی نافودا( یک بازی با کارت های ایکو-کابو) گذاشتتند تا به خوبی دیگران را متوجه ماهیت پلید گروه بکنند. و برای به دست آوردن پول به منظور گذران زندگی دست به اعمال خلاف زدند. این گروه نیز نظیر دیگر گروه های مافیایی سیاست های سخت و غیر قابل تغییری را در داخل خود دنبال می‌کرد که به تبع آن با هر فرد خاطی به شدت برخورد می‌شد. البته همان طور که می‌دانید در فرهنگ ژاپن خود جامعه نیز سعی در نظم و همکاری حداکثری دارد و به همین سبب بسیاری از رسوم دیگر این گروه نه از طرف رئیس گروه بلکه توسط خود اعضاء اضافه شدند. اعمالی نظیر ((یوبیتسو)) که در آن هنگامی که فردی برای کاری مامور می‌شد و نمی‌توانست با موفقیت آن را به پایان برساند، سر انشگت کوچک خود را می‌برید تا به نوعی از رئیس خود عذر خواهی کرده باشد و یا ((ایرزومی)) که به معنای خالکوبی کل بدن است و افراد یاکوزا آن را به نشانه ی تحمل درد و شجاعت بر بدن خود می‌زنند. البته یاکوزا تفاوت های فاحشی هم با مافیا از نوعی که ما می‌شناسیم مثلا نظیر مافیای کشور های ایتالیا و یا آمریکا دارد. در یاکوزا به فردی که در راس قدرت قرار دارد رئیس و نه پدر خوانده گفته می‌شود. همچنین یاکوزا تعداد بی‌شماری زیر شاخه و گروه های فرعی و جانبی دارد که هر یک از آن ها توسط فردی جداگانه اداره می‌شود و البته قابل ذکر است که این گروه به مرور زمان تغییرات جالبی در خود داده اند به عنوان مثال چندین گروه بزرگ یاکوزا از مدت ها قبل قاچاق مواد مخدر را برای اعضای خود ممنوع کرده اند و یا برخی گروه های یاکوزا حتی فعالیت های بشر دوستانه نیز انجام می‌دهند. مثلا در زلزله ی کوب در ژاپن و یا سونامی که پنج سال پیش رخ داد، یاکوزا به کمک هلی کوپتر هایی که در اختیار داشت به مردم کمک رسانی می‌کرد اما با تمام این تفاسیر باز هم هسته ی اصلی این گروه بر پایه کارهای غیرقانونی بنا شده و به همین دلیل جزء گروه های تبهکار شناخته می‌شود. سری بازی های یاکوزا هم داستان یکی از گروهک های یاکوزا و اتفاقات آن را تعریف می‌کند و شما را تقریبا در تمامی نسخه ها در شخصیت کازوما کریو قرار می‌دهد. بازی یاکوزا یک بازی انحصاری از همه جهت است! به گونه ای که پلتفرم مقصد آن همیشه پلی استیشن بوده،هست و به احتمال فراوان خواهد بود. اکثر سازندگان آن ژاپنی هستند، موسیقی های بازی به سبک ژاپنی و به دست ژاپنی ها ساخته شده، داستان بازی اقتباسی از فیلم ها و کتاب های یاکوزا گونه است و خلاصه که تجربه ای سراسر آسیای شرقی گونه به شما می‌دهد که همان طور که گفتیم تجربه ای تماما انحصاری برای شما خواهد بود.

کمپانی سگا بعد از ساخت نسخه های متمادی از این سری، برای این که طرفداران و هم چنین گیمر هایی که تا به حال این سری را بازی نکرده اند، درک بهتری از این سری پیدا کنند و با ریشه های بازی یاکوزا به طور کامل و صحیح آشنا شوند، نسخه ی یاکوزا صفر: محل سوگند را ساخت که به نحوی این سری را از اول تا آخرش تعریف کرده باشد، یاکوزا صفر، صرفا جهت انحصار بیشتر! ابتدا برای کشور ژاپن منتشر شد و حالا بعد از گذشت مدتی برای آمریکای شمالی و سایر قسمت های چهان هم ریلیز شده است. خیل عظیمی از طرفداران این سری و حتی کسانی که این فرانچایز را دنبال نمی‌کردند، گمان نمی‌کردند بعد از ساخت این همه نسخه ی متوالی، سورپرایز خاصی در انتظارشان باشد، به عبارتی بعد از این حجم بی‌سابقه! از نبرد های ژاپنی و داستان سرایی های عظیم، کمتر کسی گمان می‌کرد رمقی! برای ساخت نسخه های خوب و کامل مانده باشد، اما خیر قضیه این طور نیست، گویا سگا احترام خاصی برای این سری قائل است و حاضر نشده ریشه ی آن را سرسری و ناقص بسازد، به عبارتی دیگر سگا نسخه ی صفر این بازی را بهترین نسخه ی این فرانچایز ساخت که توانست متای عالی ۸۴ را از سوی منتقدان دریافت کند، سگا با این کار به نحوی یاکوزا را دوباره سر زبان ها انداخت و باعث شد تا گیمر های سراسر جهان(جز ژاپنی های عزیز!) برای یک بار هم که شده این سری را حداقل توسط بهترین نسخه اش تجربه کنند! بیایید بررسی کنیم چرا یاکوزا صفر بایستی نقطه ی شروع شما در این سری باشد و چرا برای علاقه مندان این فرانچایز این نسخه بهترین تجربه ی کل سری یاکوزا می‌باشد.

روح سرد مافیا را این بار با طراوت احساس کنید!

نقطه ی شروع همه چیز

بازی یاکوزا صفر همان طور که از نامش پیداست، شما را به نقطه ی ابتدایی این سری می‌برد، به نقطه ای که تمام ماجراجویی های یاکوزایی به همراه شخصیت ها و اتفاقات گوناگون آن کلید می‌خورند. بازی از دسامیر سال ۱۹۸۸ میلادی آغاز می‌شود، جایی که شما دو شخصیت مختلف را در دو قطب کاملا مخالف ژاپن ملاقات می‌کنید. شخصیت اول همان Kazuma Kiryu ی خودمان اهل توکیو است، جوان، خوشتیپ و طبق همیشه کمی خشمگین،کازوما در این زمان یک عضو تازه کار یاکوزا است که با مشتی آهنین اما قلبی رئوف کار می‌کند، ماجرا برای کازوما دقیقا از نقطه ای شروع می‌شود که خودش را در میان یک عملیات مجرمانه برای بدست گرفتن مالکیت غیرقانونی یک ملک شخصی می‌یابد. ذهن و باطن کازوما این اجازه را به او نمی‌دهد که بی‌دلیل دست به چنین کاری بزند و یا حتی خودش را از این قضیه بیرون بکشد و از سوی دیگر هم به عنوان یک عضو یاکوزا، کار، کار است و بایستی به فرمان رئیس آن را انجام داد. در آن طرف ژاپن در اوزاکا Goro Majima یکی دیگر از اعضای یاکوزا، که به ظاهر یک نایت کلاب را اداره می‌کند با گروهش در می‌افتد چرا که یاکوزا از او می‌خواهد یک بیزنس من را به قتل برساند چرا که برای کلن دردسر درست کرده، اما گورو دلیل کافی برای کشتن این مرد نمی‌یابد. زیبایی داستان این نسخه در اینجاست که تضاد ها را به زیبایی هر جه تمام تر نشان می‌دهد. هر دوی این جوانک ها برای این که خودشان را در یاکوزا اثبات کنند فکر می‌کنند! حاضرند دست به هر کاری بزنند اما در حقیقت معلوم می‌شود که نه هر کاری! یا حداقل نه به هر دلیلی! هر دوی این به ظاهر خلافکار ها قلبی مهربان و منطقی صحیح دارند، و به همین دلیل با منطق سخت و خشن گروه مافیای ژاپن به مشکل برمی‌خورند. از سوی دیگر داستان به خوبی ظرافت های دنیای حقیقی را هم منعکس می‌کند چرا که از یک سو کازوما و گورو می‌خواهند به اصطلاح قضیه را ” بگذر بدهند” اما دنیای مافیا سخت گیر تر از این حرف هاست و کار را به شکل ” یا زندگی هدف، یا زندگی خودت” در می‌آورد. به طور کلی داستان بازی از آن جا که به شدت منعکس کننده دنیای تلخ ” آن بیرون” است شما را درگیر خودش می‌کند، داستان سرایی البته عیب هایی هم دارد به عنوان مثال داستان بعضی اوقات بسیار کند پیش می‌رود و گاهی بخش عظیمی ار داستان در یک کات سین آشکار می‌شود و تمام بازی به زبان ژاپنی و با زیر نویس انگلیسی(در صورت تمایل) روایت می‌شود که می‌تواند برای گیمر کمی گیج کننده باشد، اما این ایرادات به قدری نیستند که به داستان جذاب بازی صدمه ای جدی وارد کنند.

نقطه ی شروع آقایان خوشتیپ

زرق و برق به سبک آتش اژدها

این نسخه از سری بازی یاکوزا با آن که به لحاظ زمانی قدیمی ترین زمان را روایت می‌کند اما آن زا زمان را به روشن ترین و زیبا ترین حالتش برای شما به ازمغان می‌آورد، در این نسخه طراحی بازی دقیقا به همان سبک سابق انجام شده: شلوغ اما با حزئیات کافی، بازی به آن دلیل که جهان چندان بزرگی ندارد، دست طراحان را باز گذاشته تا جزئیات شهر را تا جای ممکن کامل و زیبا بسازند و از سوی دیگر هم راستا با هدف انحصاری هر چه بیشتر! طراحی به سبک کاملا ژاپنی انجام شده است. زمانی که میگویم طراحی منظورم طراحی تک تک اجزای بازی است از طراحی شهر گرفته که کاملا یاد آور ژاپن دوران قدیم است تا وسایل نقلیه ی آن رمان و حتی لباس و تیپ مردمی که در کوچه و خیابان راه می‌زوند، چنانچه شما در زمان حال به ژاپن به سفر کنید، خواهید دید که بسیاری از جوانان این کشور پیرو مد کشور های غرببی هستند و گاها این حس به شما دست می‌دهد که در یک کشور غربی در حال قدم زدن هستید، اما طراحان بازی حواسشان به این نکات بوده و طریقه ی لباس پوشیدن افراد در دهه ی هشتاد را به نحو احسنت پیاده کرده اند. کیفیت تکسچر های بازی در سطح قابل قبولی قرار دارد اگر چه گاها در فواصل نزدیک ممکن است شما را آزار بدهد اما از سوی دیگر نورپردازی این عیب ر به خوبی می‌پوشاند چرا که آنقدر اوزاکا و توکیو پر زرق و برق هستند که بازتاب نور و شکل زیبایی که نور های خیابان به کاراکتر ها می‌دهد حواس شما را از هر عیب ممکنه پرت می‌کند. در کل گرافیک بازی سطح قابل قبولی دارد، نسبت به نسخه های قبلی پیشرفت چندانی ندارد و می‌توانست بهتر از این ظاهر شود، اما شما را نا‌امید هم نمی‌کند.

شهری زیبا، خشن، بی‌رحم و صد البته پرماجرا

نبرد به سبک هنر های رزمی ژاپن

گیم پلی یاکوزا صفر هم نقطه قوت بازی محسوب می‌شود و هم نقطه ضعف آن. بازی به شما اجازه می دهد در بشتر مواقع میان دو کاراکتر موجود سوییچ کنید و ار دید آن ها به نبرد بپردازید، خوشبختانه برعکس بسیاری از بازی ها که تنها یک سیستم نبرد را در بازی تعبیه کرده اند، این جا هر دوی کاراکتر ها سیستم نبرد منحصر به فرد خود را دارند و به مقدار بسیار خوبی هم نحوه ی نبرد هر یک از آن ها قابلیت شخصی سازی و پیشرفت دادن را در خود جای داده است.شما از طریق شکست دادن هر یک از دشمنانتان، مقداری پول بدست می‌آورید و کم کم می‌توانید توانایی های جدیدی را برای هر یک از شخصیت هایتان باز کنید، می‌توان گفت بازی درخت توانایی های نسبتا خوبی را در بازی پیاده کرده که موجب می‌شود برای دیدن حداکثر توانایی هر یک از شخصیت ها تا جای ممکن مبارزه کنید و هر یک از مبارزه هایتان را هم با انواع کمبو ها به سرانجام برسانید. برای هر یک از شخصیت ها کلاس های مختلف مبارزاتی تعریف شده است که به صورت کاملا کلاسیک یکی از آن ها کند اما قوی، یکی تند اما نه با قدرت کافی و یکی هم بالانس است. متاسفانه با وجود تنوع نسبتا خوب مبارزاتی، باز هم نبرد های خیابانی بعد از گذشت مدتی حالتی کاملا تکراری به خود می‌گیرند که در نتیجه ی آن دیگر تمایل چندانی برای پیشرفت دادن قابلیت ها و یا انتخاب کلاس های متنوع مبارزاتی نخواهید داشت چرا که یک کلاس برای شما با توجه به سلیقه تان به خوبی کار خواهد کرد و شما با تمرکز بر روی همان یک کلاس می‌توانید بازی را به راحتی پیش ببرید، به عبارتی دیگر بازی این نیاز را در شما ایجاد نمی‌کند که بایستی در نبرد با کاراکتر های مختلف کلاس های مختلفی را به کار بگیرید،از نظر من الیته ریشه مشکل در طراحی گیم پلی دشمنان و باس فایت هاست که بیشترشان به یک شکل نبرد می‌کنند، در حالی که اگر  به شکل های مختلف طراحی می‌شدند، بازی‌باز را وادار می‌کرد تا کلاس های مختلف و سبک های گوناگون را برای شکست دادن آن ها به کار گیرند. صحنه های finish کردن دشمنان و کمبو هایی که روی آن ها اجرا می‌شود به زیبایی هر چه تمام اجرا می‌شود و اگر ذره ای فکر می‌کنید که بازی قرار است با آرامی نبرد ها را پیش ببرد کاملا در اشتباهید چرا که بازی، یک بازی غرق در خون است و جمجمه ها، فک ها و انگشتان و هر چه که فکرش را کنید در این بازی شکسته می‌شود!

درخت توانایی ها که به خوبی در بازی اجرا شده است.

همچون اژدها بنواز

سری بازی یاکوزا از همان نسخه ی اول، هیچ گاه در بخش موسیقی کم نگذاشته و در این نسخه هم این روند ادامه دارد، بازی سرشار از قطعات پاپ، راک ژاپنی است. به راستی که دقت سازندگان و کسانی که قطعات موسیقی بازی را انتخاب کرده اند قابل ستایش است چرا که قطعات موجود در بازی کاملا ترک های دهه هشتادی هستند و کم تر قطعات مدرن در بازی پیدا می‌کنید. زمانی که در خیابان ها به حالت آزاد در حال گشت و گذار و قدم زدن هستید، موسیقی پخش نمی‌شود اما همهمه و صدای فروشگاه و مغازه های مختلف به خوبی به گوش می‌رسد و این صدا ها شهر را به یک فضای کاملا زنده بدل می‌کند. در نبرد های تن به تن هنگامی که حرکات پایانی(finisher) ها را انجام می‌دهید صدای شکستن استخوان ها بیش از هر چیز دیگری واقعیت را شبیه سازی می‌کنند. اگر همه ی این ها را کنار بگذاریم، قطعاتی که در باس فایت ها و از همه مهم تر در کات سین ها پخش می‌شود را توجه کنید، روحتان تازه می‌شود، بعضی قطعات کات سین ها چنان جو بازی را القا می‌کنند که حتی از دیالوگ های باز هم تاثیر گذار تر واقع می‌شوند! گفتیم دیالوگ ها؛ با آن که بازی تنها با زبان ژاپنی روایت می‌شود اما با این حال چیزی از صدا گذاری خارق العاده آن کم نمی‌کند، تعداد صدا گذاران بازی کاملا راضی کننده است و از ان مهم تر اجرای صدا ها به خصوص در شخصیت های کلیدی با حس تمام انجام شده اند و با آن که شما(احتمالا!) زبان بازی را نمی‌فهمید اما با این حال حس شخصیت ها کاملا درک شدنی است، این که هر کاراکتر چه زمانی خشمگین است و چه زمانی صدایش حالت خواهش دارد به خوبی در صدا گذاری مشهود است.

به عنوان جمع بندی می‌توانم بگویم صفر تا صد این صفر یک صد تایی قابل ستایش در سری یاکوزاست و چنان چه تا به حال این سری را تجربه نکرده اید، این نسخه بهترین نقطه ی شروع است.