نقشآفرینی در دل تابلوی نقاشی | نقد و بررسی بازی Odin Sphere Leifthrasir
پلیاستیشن ۲ چه کنسولی بود! چه بازی هایی داشت! هنوز که هنوز است کنسولی وجود نداشته که آن تعداد از عناوین فوق العاده و شاهکار از انواع و اقسام فرنچایزهای گوناگون و در انواع و اقسام سبک های مختلف داشته باشد. باور کنید هنوز که هنوز است برخی عناوین این کنسول از بسیاری از عناوین بزرگ این روزها کامل تر و زیباتر هستند. انگار هنگام ساخت بازی، سازندگان بذر عشق خود را در بازیشان پاشیده اند و در جای جای این عناوین حس عشق و علاقه ای که سازندگان به عنوانی که ساخته اند دارند، به چشم می خورد. وقتی سازنده عاشق بازی اش باشد و با عشق آن را بسازد بازیباز نیز ناخودآگاه آن را لمس خواهد کرد و شیفته آن خواهد شد.
چند روز قبل مجددا شروع به تجربه عنوان Dark Cloud 2 بر روی پلی استیشن ۴ کردم که در واقع یک بازی کلاسیک پلی استیشن ۲ است. باورتان نمی شود، هنگام بازی واقعا شگفت زده بودم که آیا این بازی واقعا سال ها قبل ساخته شده است؟ پس چرا از اکثر نقش آفرینی های این روزها زیباتر و با فکرتر ساخته شده است؟ هر چه بیشتر بازی می کردم بیشتر غرق در گیم پلی عمیق و مکانیک های ارتقا و سیاهچال های این بازی می شدم و سازندگانی را که سال ها قبل در استودیو Level-5 این بازی را ساخته بودند تحسین می کردم.
بگذریم؛ این مقاله در مورد عنوان Dark Cloud 2 نیست و تنها از این جهت به آن اشاره کردم که ارزش و زیبایی عناوین کلاسیک پلی استیشن ۲ را بیشتر در یابید، زیرا که در این مطلب نیز قصد بررسی عنوانی را داریم که از روی یک بازی کلاسیک این کنسول بازسازی شده است و انصافا هم چه بازسازی قدرتمندی. Odin Sphere Leifthrasir که در این مقاله در مورد آن صحبت خواهیم کرد یک نسخه بازسازی شده البته با تغییرات بسیار زیاد و نه تنها گرافیکی، از روی عنوان زیبای پلی استیشن ۲ با نام Odin Sphere است که پس از عرضه موفق شده است تا بازخوردهایی فراتر از مثبت را دریافت نماید و تحسین منتقدان و بازیبازان را به همراه داشته باشد.
همین کافیست تا بدانید وبسایت معتبری مانند IGN به این عنوان امتیاز ۹٫۵ را اختصاص داده است و امتیاز متای این بازی نیز بر روی پلی استیشن ویتا ۹۳ است و نسخه پلی استیشن ۴ این بازی نیز متای ۸۷ را دریافت کرده است که همانطور که مشاهده می کنید در سطح یک شاهکار مخصوصا بر روی ویتا عمل کرده است و البته زمانی که این بازی را انجام دهید جادوی آن را درک خواهید کرد و دلیل این امتیازات بالا را خواهید فهمید. زیرا امکان ندارد که تمامی منتقدان و بازیبازان بدون هیچ دلیلی و به صورت دروغین یک بازی را تحسین کنند و اشتباها به وی نمره عالی بدهند، زیر امتیاز متا تنها یک نمره نیست و چکیده ای است کلی نظر های مختلف.
قطعا می دانید که در این روزها خیلی خیلی سخت است که بک عنوان بتواند از منتقدان مختلف و سخت گیر دنیا با نظرات متفاوت، در نهایت متای ۹۳ (با ۵ نقد) یا ۸۷ (با ۴۸ نقد) را دریافت کند و این کاری است که فقط ار دست عناوین بسیار قدرتمند بر می آید. حال وقتی که این بازی یک نسخه بازسازی شده هم باشد، کار بسیار سخت تر می شود، آن هم بازسازی یک عنوان قدیمی که بسیار موفق بوده است و سازندگان انتظار دارند تا در نسخه بازسازی شده، عنوان بهتری را نسبت به گذشته ببینند. به همبن دلیل نیز ارزش عنوان Odin Sphere Leifthrasir بالاتر می رود و امتیاز بالای آن خیلی اهمیت می یابد. Odin Sphere Leifthrasir یک عنوان انخصاری پلی استیشن ۳، پلی استیشن ۴ و پلی استیشن ویتا است که حدودا سه ماه قبل در تاریخ ۷ ژوئن ۲۰۱۶ برابر با ۱۸ خرداد ۱۳۹۵ برای این پلتفرم ها در سراسر دنیا منتشر شد. اگر قصد دارید تا اطلاعات بیشتری از این بازی کسب کنید و دلیل امتیازات بالای آن را به طور دقیق تری بررسی کنید، با من و وبسایت تحلیلی خبری گیمفا در ادامه مطلب نقد و بررسی بازی Odin Sphere Leifthrasir همراه شوید تا به واکاوی تمامی المان های مختلف این بازی پرداخته و آن ها را زیر ذره بین قرار دهیم.
Odin Sphere: Leifthrasir یک اکشن نقش آفرینی دو بعدی است با سیستم مبارزه متمرکز بر کمبوهای مختلف و سبک گرافیکی و داستانی بسیار زیبا و خاص که از افسانه های اسکاندیناوی الهام گرفته شده است. این عنوان یک بازسازی HD از عنوان کلاسیک پلیاستیشن ۲ یعنی Odin Sphere است . البته گمان نکنید که ففط تغییرات بصری در این بازسازی لحاظ شده است زیرا انواع و اقسام تغییرات مختلف علاوه بر بازسازی گرافیکی بازی، بر روی آن انجام شده است و کلی المان های جدید و جذاب به بازی اضافه شدهاند. Odin Sphere: Leifthrasir از عناوینی است که معنای کامل یک “بازسازی” را با خود به همراه دارد و اگر سایر سازندگان نیز در نو کردن عناوین قدیمی خود به همین شکل عمل کنند شاهد عناوین کلاسیک ولی به روز شده خیلی خوبی خواهیم بود.
بازی داستان خود را به صورت صحنه های فریم به فریم از دختر جوانی به نام آلیس که در اتاق زیرشیروانی نشسته و مشغول کتاب خواندن است روایت می کند. Odin Sphere Leifthrasir چند پلات داستانی مختلف دارد که در آنها داستان ۵ شخصیت مختلف روایت می شود و هر شخصیت کتاب مختص به خود را داراست. حضور هر کدام از این شخصیتها در داستان شخصیت دیگر و تداخل داستانها با هم، یک روند داستانگویی پیچیده را شکل می دهد که بر اساس افتخار، فداکاری، عشق و جنگ بنا شده است. روایت داستان بازی کاملا خاص و منحصر به فرد است و کاملا مشخص است که سازندگان در روند داستان گویی بازی دقت بسیار زیادی داشته اند.
در بطن هر داستان یک شیرینی و صمیمیت خاصی از جنس داستان های پریان وجود دارد که بسیار به شما کمک می کند تا برخی دیالوگ های بسیار ضعیف بازی را نادیده بگیرید. داستان هر شخصیت مانند یک نمایش ساده است اما همین نمایش ساده بسیار جذاب است و از آن مهم تر این که این داستان ها به قدری خوب با هم ترکیب شدهاند که وقتی نمایش تمام آن ها را در ترکیب با یکدیگر مشاهده می کنید کاملا با هم تطابق دارند و بسیار برای بازیباز جذاب هستند و البته سبک گرافیکی بسیار زیبای بازی نیز به این حذابیت می افزاید. داستان بازی خرف خاصی برای گفتن ندارد و البته در این سبک بازی ها نیازی هم به داستان بسیار عمیق احساس نمی شود، اما از آن جا که روایت این داستان جالب و بر اساس تداخل های ۵ شخصیت در داستان های یکدیگر، انجام می شود، جلوه خیلی بهتری به خود گرفته است و جذاب تر به نظر می رسد.
بستر داستانی بازی به طور کلی در مورد نبرد نهایی بین خیر و شر است که در قالب فعل و انفعالاتی که در جوامع و ملت های مختلف دنیای Ragnanival ،Erion رخ می دهند، روایت می شود. نیروهای پادشاه شیطانی یعنی Odin به forested Ringford که سرزمین و قلمرو پریان است هجوم آوردهاند و ولنتاین که حال نابود شده است، بین کشمکش نیروهای متخاصم گیر افتاده است. گروه های بی طرفی که در روایت داستان درگیر می شوند و نام آنها مطرح می شود شامل شهر و ایالت Titania و همینطور fiery Volkenon که توسط پادشاه دوزخی، Onyx اداره می شود، هستند. شخصیت های حاضر در هر یک از کتاب ها، نگاهی مختصر از آداب و رسوم آن کشور و سرزمین را ارائه می دهند بدون آن که در این قسمت وارد بخش اکشن شوند.
خب حالا پس از این توضیحات، خود بازی چگونه است؟ همان طور که خدمت شما عزیزان عرض کردم، Odin Sphere: Leifthrasir یک اکشن نقش آفرینی دو بعدی است با حجم زیادی از مبارزات، اکشن و کمبو ها. زمانی که بازی را تجربه می کنید قطعا به این حس و حال می رسید که در حال تجربه Bayonetta یا Devil May Cry در لباس دو بعدی هستید که این عمدتا به دلیل سیسنم عالی و جذاب کمبو های بازی است. بیشترین المانی که نسبت به نسخه اصلی سال ۲۰۰۷ دستخوش تغییر شده است، بدون شک مبارزات آن هستند. اگر به طور حیلی گوتاه بخواهیم به دلیل و هدف این تغییرات اشاره کنیم باید گفت با توحه به تجربه بازی، کاملا مشخص است که تغییرات مبارزات و گیم پلی بازی در راستای اکشن تر کردن و از آن مهم تر، سریع تر کردن روند مبارزات صورت گرفته است . این امر به خوبی نیز انجام شده است. در ادامه مطلب دلیل این سریع تر شدن مبارزات را بیان خواهیم کرد.
یک مکانیک ارتقا و levelling جدید به بازی اضافه شده است که در آن میتوانید توانایی ها و قابلیت های خود را ارتقا دهید و بر روی مهارت هایی که بیشتر به آنها علاقه دارید و تاثیر بیشتری روی شخصیت بازی می گذارند، سرمایهگذاری کنید. این سرمایهگذاریها باید از طریق پول و اعتبار موجود در بازی که Phozon نام دارد و از کشتن دشمنان به دست می آید، انجام شوند. هر یک از ۵ شخصیت بازی دارای ست کامل از آپگرید ها و ازتقاهای مخصوص به خود هستند و هر کدام کاملا با دیگری از لخاظ استایل بازی و توانایی ها و .. متفاوت هستند. به عنوان مثال Mercedes هموراه دور از دسترس دشمنان و خارج از ملغمه مبارزات می ایستد و با تیر کمان خود بر حملات از راه دور تمرکز دارد و از سوی دیگر Oswald یک مبارز نزدیک بسیار قدرتمند و خشمگین است که همواره در خط مقدم جبهه های نبرد حق علیه باطل حضور دارد!
شما در مبارزات بازی، یکی دو منبع مانند PP و POW برای دنبال کردن دارید که می توانید آن ها را بر روی حرکات ویژه یا قابلیت های جادویی هزینه کنید. همچنین می توانید این توانایی ها را به صورت Shortcut بر روی دکمه های کنترلر تنظیم کنید تا هنگام نبرد به راحتی بتوانید از آن ها استفاده کنید. مثلا Gwendolyn در لیست توانایی های خود تمرکز زیادی بر روی قدرت باد و یخ دارد و می تواند طوفان و ستون های یخی از درون زمین احضار کند. در حالی که مثلا Oswald، قدرت هایی با تم آتش و سایه به حملات مستقیم خود می افزاید. این وجود انواع و اقسام المان های مختلف در مبارزات، هم باعث جذابیت و عمیق تر شدن مبارزات بازی شده اند و هم انجام آن ها در صفحه بازی در کنار محیط ها و رنگ بندی های فوق العاده، افکت های جالبی را خلق می کند که باعث زیباتر شدن تصویر می شوند.
هر یک از شخصیت های بازی کاملا حس متفاوتی را هنگام بازی کردن به شما منتقل می کنند و به هیچ وجه تکراری و مانند هم نیستند. Gwendolyn، شخصیتی که بازی را با وی آغاز می کنید استایل مبارزهای بر پایه حملات سنگین و کمبو های طولانی دارد و اکثر قدرت هایش بر اساس پرتاب کردن دشمنان به آسمان و بالارفتن قدرت با بالارفتن زنجیره کمبو های وی است. از سوی دیگر مثلا Mercedes روش مبارزه ای کاملا متفاوت را دارد که کاملا بر پایه حملات از راه دور است و به همراه قابلیت هایش نوار POW نیز تخلیه می شود. در واقع یکی از مهم ترین خصوصیات یک بازی در این سبک، آن است که چند شخصیت مختلفی که در بازی وجود دارند و قرار است تا با آنها بازی کنید، کاملا و از همه نظر از یکدیگر متفاوت و مجزا باشند و حالتی تکراری را برای بازیباز خلق نکنند مخصوصا وقتی که قرار است با آنها چندین بار در یک محیط مشابه بازی کنید. خوشبختانه بازی از پس تنوع کافی شخصیت ها بر آمده است و هیچ کدام بری شما حس کسل کنندگی و تکرار نخواهند داشت.
روند مبارزات در بازی به طور قابل توجهی تغییر کرده است؛ در عنوان اصلی و اریجینال، نوار POW به مانند نوار قدرت بدنی عمل می کرد و با استفاده کردن از سلاخ ها تخلیه می شد و در نهایت اگر به طور مداوم و پشت سر هم حمله می کردید باعث خستگی شخصیت بازی می شد و باید مدتی استراحت می کردید تا مجددا پر شود. این روند تقریبا دیگر از بین رفته است و این اجازه داده است تا مبارزات بسیار سریعتر و هیجانانگیزتر از قبل شود. البته شاید کسانی باشند که وجود نوار استقامت بدنی را در بازی جذاب تر بدانند و با برداشته شدن آن چندان موافق نباشند، اما به هر خال این ریسک سازندگان که در راستای تفاوت نسخه بازسازی شده با بازی اصلی و سریع تر شدن آن انجام شده است و اتفاقا جواب نیز گرفته، بسیار قابل تحسین است.
بازی حول حرکت از منظقه ای به منطقه دیگر می گردد و در مراحلی دو بعدی و مناطقی که با درب های مختلف به هم متصل هستند دنبال می شود. هر منطقه در کل حالت دایره ای شکل دارد اما استثنائا مناطقی به صورت مستطیل شکل نیز وجود دارند که اغلب به عنوان نقاط اتصال مناطق با خروجیهای چندگانه عمل می کنند و یا به عنوان مناطق چک پوینت که در آن ها می توانید به تمامی مناطقی که قبلا کشف کرده اید تلپورت شوید. دقیقا به مانند روش خوب و کارامدی که در دیگر بازی هم سبک این عنوان که ساخته همین سازنده هست یعنی Dragon’s Crown، استفاده می شد و شما به هر نقطه و منطقه ای از بازی که می خواستید تلپورت می شدید.
هر منطقه ای یک سبک خاص از دشمنان را داراست که باید با آنها مبارزه کنید و اینگونه هم قابلیت های مبارزه خود را ارتقا دهید و هم پاداش هایی را دریافت می کنید. شما در طول مرحله حرکت میکنید و دشمنان را شکست می دهید تا سرانجام به یک باس فایت برسید که در آنجا باس هایی بسیار جذاب و فوق العاده با طراحی عالی منتظر هستند تا اوقات سختی را برای شما رقم بزنند. به طور کلی بازی در نگاه اول برای کسانی که با استودیو Vanillaware و سبک خاص طراحی آنها آشنایی دارند کاملا اشنا به نظر می رسد و ناخود اگاه و خودآگاه شما را به باد بازی فوق العاده Dragon’s Crown می اندازد که در سال ۲۰۱۳ برای PlayStation 3 و PlayStation Vita منتشر شد و اتفاقا آن عنوان هم بازخوردهای مثبتی را دریافت کرد، مخصوصا به خاظر شخصیت جادوگرش که به طرز غیر قابل گفتنی خاص بود!
شما از طریق مبارزات و یا توسط سیستم غذایی بازی آپگرید می شوید. Odin Sphere Leifthrasir دارای یک سیستم کیمیاگری و تغدیه بسیار منحصر به فرد است که شامل کاشت بذرها و سپس استفاده از Phozon برای رشد آن هاست. سپس شما می توانید غذا را استفاده کنید یا آن ها را در مناطق مختلف آشپزی در بازی، برای دستیابی به غذایی بهتر ترکیب کنید. همچنین می توانید در این مناطق، غذاها را تبدیل به محلول هایی مفید برای استفاده نمایید. (البته من هر چقدر که تلاش کردم تا قرمه سبزی بپزم نشد که میخواستم این را هم در ضعف های بازی لحاظ کنم به عنوان عدم وجود گزینه ساحت قرمه سبزی!)
از شوخی که بگذریم باید اشاره کرد که این موارد گفته شده در بالا منجر به یک سری انتخاب های جالب در بازی می شوند که شما باید در آن، خرج کردن Phozon برای ارتقای قابلیتهای خود یا هزینه کردن آن برای ارتقا از طریق سیستم عذایی بازی را بالانس و مدیریت کنید. این انتخاب ها یک لایه استراتژیک جذاب برای ارتقای شخصیت شما به بازی اضافه کرده و همچنین عمق بسیار خوبی به این عنوان بخشیده اند. به طور کلی در این سبک از عناوین وقتی که لایه هایی از استراتژی هم به بازی اضافه می شود باعث می گردد تا برای بازیبازان جذاب و جذاب تر شوند زیرا این گونه، مسئله مدیریت منابع حتی در سطح پایین و ابتدایی مطرح می شود که کمی فکر بازیباز را به خود معطوف می کند و بازی را مقداری از حالت سطحی خارج کرده و عمق بیشتری به آن می بخشد. حال هر چقدر که این المان های نقش افرینی و استراتژی بیشتر و پر کاربرد تر باشند بازیباز بیشتر درگیر بازی خواهد شد و اگر در این میان پای انتخاب (حتی انتخاب های ساده و نه چندان بزرگ) نیز به وسط بیاید که دیگر موضوع بسیار جذاب تر هم می شود. مثلا در همین عنوان، همان طور که گفتم شما گاها باید برای خرج کردن Phozon های خود انتخاب کنید که ایا ترجیح می دهید آن را برای ارتقای قابلیتهای خود هزینه کنید و یا برای ارتقا از طریق سیستم عذایی بازی.
استودیو همواره به خاطر طراحی های هنری بی نظیر ۲ بعدی خود شناخته می شود. آنها به لطف George Kamitani دارای یک استایل طراحی خاص و کاملا منحصر به فرد هستند. عنوان اصلی Odin Sphere در سال ۲۰۰۷ یکی از برترین عناوین از لحاظ زیبایی بصری بر روی سیستم افسانهای پلی استیشن ۲ به شمار می رفت. حالا یک دهه به جلو آمده ایم و هنوز هم این بازی در نسخه بازسازی شده، از لحاظ زیبایی بصری واقعا چشم نواز و جذاب است. ارتقای وضوح تصویر کاملا موثر واقع شده است و به چشم می آید؛ همچنین طرح های نقاشی Kamitani هنوز هم بسیار زیبا، منحصر به فرد و جالب هستند و شما را محو زیبایی تصاویر خود می کنند.
یکی از ویژگی های اغلب مورد چشم پوشی که خوشبختانه در این سفر به نسخه جدید و بازسازی شده، جان سالم به در برده است پشتیبانی از سیستم صوتی دوگانه است. شما می توانید بین هر دو زبان انگلیسی و ژاپنی انتخاب کنید که این قابلیتی بسیار عالی است. همچنین صداگذاری انگلیسی بازی نیز بسیار عالی و صحیح صورت گرفته است. بسیار پیش امده که در عناوین ژاپنی که برای سایر نقاط دنیا نیز منتشر شده اند، به قدری صداگذاری انگلیسی بازی بد و افتضاح صورت گرفته است که بازیبازان می گویند کاش اصلا بازی زبان انگلیسی نداشت و از ارزش خود با این صداگذاری ضعیف نمی کاست، اما همان طور که گفتم Odin Sphere Leifthrasir دقیقا بر عکس این حالت را دارد و کار سازندگان در صدا گذاری انگلیسی بازی قابل تحسین است. علاوه بر صداگذاری عالی در هر دو زبان انگلیسی و ژاپنی، ساندترک بازی نیز بسیار زیبا و شنیدنی است و انگار کل بازی را به هم متصل نگاه داشته است و کاملا با فضا و اتمسفر تک تک موقعیت های بازی همخوانی دارد.
Odin Sphere Leifthrasir ارزش تکرار پذیری بسیار بالایی دارد و شما می توانید تا بخش های مختلف را دوباره با شخصیت های دیگر بازی کنید که این برای باز کردن تمامی قدرت ها و قابلت های هر شخصیت بسیار مفید است. بازی دارای یک مد Xtra New Game است که در واقع همان New Game Plus است و می توانید بازی را با تمام قدرت ها و ارتقاهایی که کسب کرده اید ادامه دهید و همچنین یک درجه سختی بالاتر نیز به بازی اضافه می کند تا انگیزه شما برای یک تجربه جدید بیشتر شود. نکته جالب و بسیار مثبت این نسخه آن است که شما در این بازی همچنین به نسخه کلاسیک و اصلی بازی در سال ۲۰۰۷ در قالب “Classic Mode” دسترسی دارید و می توانید آن را تجربه کرده و تفاوت های ان را با عنوان بازسازی شده مقایسه کنید.
بازی Odin Sphere Leifthrasir قطعا یک بازی کاملا بدون نقص نیست اما ایرادات آن بسیار ریز و قابل چشم پوشی و البته کم تعداد هستند. ممکن است در بازی از سیستم بازگشت به عقب و بازی در مراحلی که آنها را تجربه کرده اید، گلایه داشته باشید که البته سیستم چک پوینت بسیار خوب بازی تا حد زیادی آن را پوشش می دهد. همچنین به دلیل ذات داستانی بازی و روایت آن از ۵ زاویه و شخصیت مختلف، مناطق بازی را چندین بار خواهید دید؛ درست است که هر بار با شخصیتی مختلف و استایل بازی کاملا متفاوت در آن منطقه بازی می کنید ولی در هر حال باز هم این مقدار تکرار مراحل چندان جالب نیست و مقداری تنوع بیشتر می توانست خیلی جذاب تر باشد مخصوصا در این عنوان که واقغا نقص خاصی ندارد. لحظه لحظه بازی شما را بیشتر در عمق هنر خود و طراحی زیبایش غرق می کند و باعث می شود تا مدت های زیادی این عنوان در یاد و خاطره شما باقی بماند و هر گاه که به عنوانی هنری با طراحی و سبک گرافیکی خاص و متفاوت از دیگر بازی ها فکر کنید، نام Odin Sphere Leifthrasir در ذهنتان تداعی شود.
تجربه بازی چه بر روی کنسول های خانگی پلی استیشن ۳ و پلی استیشن ۴ و چه با کنسول دستی ویتا هر کدام لذت خود را دارد و نمی توان گفت کدام نسخه بهتر است اما از آنجا که پلی استیشن ۳ و پلی استیشن ۴ بازی های بی نظیر زیادی دارند ولی تعداد بازی های بسیار خوب ویتا خیلی کمتر است، پس این عنوان بر روی ویتا بیشتر مورد توجه منتقدان و بازیبازان قرار گرفته است و در حقیقت از نظر آنها وجود چنین عنوان بر روی پلی استیشن ویتا ارشمندتر از کنسول های خانگی است که این دیدگاه می تواند تحت شرایطی درست و یا غلط باشد و جای بحث بسیاری دارد، در حقیقت به این بستگی دارد که شما از چه زاویه ای به بازی نگاه کنید، آیا خود بازی را می بینید یا پلتفرمی که می خواهید بازی را بر روی آن انجام دهید.
Odin Sphere: Leifthrasir به معنای واقعی کلمه یک بازی “چشم نواز” و فوق العاده زیباست. استایل طراحی هنری زیبا و گرافیک چشم نواز، مبارزات بسیار متنوع و درگیر کننده، روند داستانی سرگرم کننده و جذاب با روایتی مناسب باعث شده است تا با عنوانی عالی و بسیار مناسب برای سلیقه های مختلف طرف باشیم. باید واقع بین باشیم؛ سازندگان بازی واقعا هیچ اشتباه بزرگی را مرتکب نشده اند و حتی اشتباهات کوچک آن ها نیز بسیار بسیار کمتعداد است. این عنوان معنای کامل یک بازسازی است و بهبودهای آن تنها به موارد گرافیکی محدود نشده است و از همه نظر بازی را مطابق با استانداردهای عناوین ۲ بعدی نقش افرینی اکشن روز دنیا بهبود داده اند. بازی چه بر روی کنسول ویتا و چه بر روی پلی استیشن ۳ و پلی استیشن ۴ کاملا بهینه شده است و هیچ گونه مشکلی اعم از گرافیکی، فنی، باگ و … در بازی به هیچ وجه مشاهده نمی شود. بازی همیشه شور و شوق شما را برای ادامه آن حفظ می کند و در این راه، طراخی هنری و گرافیکی بسیار زیبا و گیم پلی و مبارزات سرگرم کننده آن نقش اساسی را ایفا می کنند و عامل اصلی دلبستگی شما به بازی هستند.
بدون شک وقتی عنوانی در این سبک از تمام وبسایت ها و مجامع بزرگ و بین المللی بازی های رایانه ای امتیاز عالی می گیرد و مثلا وبسایت IGN به آن امتیاز ۹٫۵ را اعطا می کند، یعنی یک بازی نسبتا کوچک و بی سرو صدا نیز می تواند از بسیاری از بزرگترین بازی ها نیز بزرگتر و برتر باشد که Odin Sphere: Leifthrasir دقیقا از همین نوع بازی ها است. هر نوع سلیقه ای که داشته باشید بسیار بعید است که از تجربه Odin Sphere: Leifthrasir لذت نبرید و همچنین باید گفت قیمت مناسب بازی آن را بیش از پیش نیز ارزشمند می سازد. بدون شک دوستداران عناوین نقش آفرینی اکشن دو بعدی می توانند با عنوان Odin Sphere: Leifthrasir یکی از بهترین تجربه هایشان در سال های اخیر در این سبک را کسب کنند.
Odin Sphere: Leifthrasir در رده بازی های قرار دارد که به آن ها بازی خاص می گوییم، بازی هایی که تعدادشان اصلا زیاد نیست و یک ویژگی خاص آنها حال چه در گرافیک یا طراخی و چه در گیم پلی، این عناوین را از سایر بازی ها حدا می کند. بازی هایی مثل Trine 1, Trine 2 و Dragon’s Crown از این عناوین خاص دو بعدی یا دو و نیم بعدی هستند که به محص دیدن حتی تصاویری از آنها متوجه می شوید که با یک بازی متفاوت از سایر عناوین روبرو هستید به ویژه اگر این طراحی گرافیکی و هنری بازی باشد که ان را متمایز می کند. Odin Sphere: Leifthrasir قطعا از همین عناوین خاص است؛ یک بازی کلاسیک به روز شده و تلفیقی از هنر و بازی که به بهترین شکل در هم تنیده شده اند و ترکیبی لذت بخش را شکل داده اند که قطعا با تجربه نکردن آن لذت بزرگی را از دست خواهید داد.
پر بحثترینها
- بازیگر شخصیت اصلی Intergalactic نیل دراکمن را خدای بازیهای ویدیویی میداند و از همکاری با او هیجانزده است
- رکورد دیسلایک تریلر Concord توسط Intergalactic در یوتیوب شکسته شد
- رئیس ناتی داگ: تست بازیگری Intergalactic به اندازه انتخاب بازیگر نقش الی شگفتانگیز بود
- بازیهای انحصاری کنسولی بیشتری از پلی استیشن برای Xbox عرضه خواهند شد
- مدیرعامل ناتی داگ: Intergalactic دیوانهوارترین ماجراجویی ما است
- ظاهراً تریلر معرفی Intergalactic: The Heretic Prophet به تاریخ عرضه آن اشاره دارد
- دیجیتال فاندری تریلر Intergalactic را از نظر بصری شگفتانگیز توصیف میکند
- سازنده بازی Black Myth: Wukong بابت برنده نشدن در مراسم The Game Awards 2024 گریه کرد
- گپفا ۲۶؛ مورد انتظارترین بازیهای شما در سال ۲۰۲۵
- مدیرعامل مایکروسافت: طرفدار Xbox بودن یعنی تجربه بازیهای آن روی تمامی دستگاهها
نظرات
وای وای وای وای من همیشه شیفته این سبک گرافیکی استودیو های ژاپنی مخصوصا این تابلوهای هنری شرکت Vanillaware هستم استاد بابایی تو رو به هرچیزی که دوست داری قسم یه نقد واسه Muramasa: The Demon Blade هم بزارید این بازی درجه اعلای هنر هستش آدم بعضی مواقع می خواد بعضی صحنه های بازی وایسه دراز بکشه نگا کنه به ذوق و هنر مردم آسیای شرقی رو تحسین کنه و از تماشاش کمال لذت ببره
دوستان من پیشنهاد ویژه میدم که بازی های استودیو Vanillaware رو انجام بدن اصلا پشیمون نمیشن
درود بر شما. حیلی ممنونم. اتفاقا منم دقیقا مثل شما هستم عاشق این بازیام. پیشنهاد میکنم که ترابن ۱ و ۲ رو بازی کنید. اون بازی که گفتید هم چشم
سپاس بیکران استاد
از بابت ارائه بسته پیشنهادتون هم کمال تشکر رو دارم درصورتی که مقدوره اسمشو به انگلیسی بنویسید تا دنبالش بگردم
خیلی متشکرم. بله حتما: Trine 1 و Trine 2 رو بازی کنید تا محو زیبایی هنری شاهکار این بازی ها بشید.بیشتر رویاس تا بازی
مخصوصا، trine 2
مستر آقابابایی لطفا نقد وبررسی RE4 رو بزارین…..میخوام بدونم گیمفا چه نمره ای به اون میده..لطفا 🙁 🙁 🙁 🙁 🙁 😀
چشم حتما این بازی رو هم نقد میکنیم
بچه ها یه سوال شیرینگ رو ایکس باکس وان بازی روی اکانت خودت میاد و اچیومنت هاش تو اکانت خودمون ذخیره میشه یا نه باید به اکانت دیگر بسازیم؟ ممنون میشم توضیح بدین که کلا چجوری می توان شیرینگ استفاده کرد
مقاله عاای بود و کاملا هم واقع بینانه.اول خواستم گیر بدم نگاه نویسنده فن بوی گونه است ولی دیدم ایشون هیچ جای حرفی نزاشتن و با نگارش زیباشون مانند همیشه متنی عالی تحویل دادند.ممنون از اقایه سعید اقا بابایی
درود بر شما. خیلی ممنونم ازتون. باور کنید خدا شاهده که اگر من یه باری رو خیلی هم دوست داشته باشم وقتی ایراد بد داره تو نقد میگم چون مسئولم. خیلی از نظر زیباتون متشکرم.
با دوست عزیزمون موافقم به هیچ وجه نمیشه چنین اثاری رو با نگاه فن گونه نوشت آخه ارزش و اصالت و زیبایی اثر رو پایین میاره
به طور کلی یک نویسنده میتونه تو نظراتش فن باشه ولی تو مقاله ش چون رسمیه به خاطر شرافت قلم هم شده باید منطقی بنویسه.
خسته نباشی سعید جان، عالی بود، :yes:
سلامت باشی محمد عزیز. خیلی ممنونم.
خیلی ممنون اقای بابایی واقا یه نقش افرینی سوپر فانتزی هستش :yes:
درود بر شما. دقیقا بهترین اصطلاح و زیباترین اونها رو برای بازی به کار بردید. “نقش افرینی سوپر فانتزی” بسیار زیبا هست.
جناب اقا بابایی ممنون باز هم یک مقاله خوب :yes: :yes:
جناب من هر چی گشتم مقاله ای در مورد assassins creed2 پیدا نکردم اگه میشه اون هم نقد کنید
درود بر شما. خیلی ممنونم ازتون. اگر نیست چشم حتما توی روزی روزگاری می نویسم.
خسته نباشی سعید جان :yes: :yes:
اسم از ps2 اوردی یادی کنم از این کنسول خاطره انگیز که وقتی امد غوغایی در خانه های ما و کلوپ ها به پا شد جالب هست این قدر قیمت ابتدایی کنسول بالا بود که واقعا خیلی کم اون اوایل مردم توی خانه ها این کنسول رو داشتن و اکثرا توی کلوپ ها بازی میکردن نکته بعدی اون اوایل هنوز مموری کارتps2 نیومده بود من خودم بازی ها هروز شروع میکردم باز خاموش میکردم دوباره از اول و نمیدونم چرا دیر مموری کارت کنسول امد و اولین بازی هم pes رو داشتم و بعدش هم انیموشا۱ و بعدها هم gta امد در کل اگه بخوام خاطرات اون زمان رو بگم بسیار طولانی میشه اما واقعا دوران بسیار خوبی بود
خیلی خیلی ممنونم ازتون. سلامت باشید.
وای که به چه دورانی اشاره کردید. یادش بخیر. اونیموشا…………. این بازی یکی از زیباترین ۳ گانه های زندگی من هست. خاطرات خیلی خوبی بود.
ممنون آقا سعید.قطعا اینجور بازی ها هنر شگفت انگیز بازی سازی رو به رخ بقیه میکشن 🙂 🙂 🙂
ممنون ازتون. لطف دارید. بله دقیق همینطوریه.
خیلی مقاله خوب و لذت بخشی بود. بنظر اگر همین بازی رو بصورت سه بعضی عرضه میکردند خیلی خیلی بهتر میشد و نمرات عالی تری دریافت میکرد.
فقط آقای بابایی شما نکته ی منفی بازی که در آخر مقالتون مطرح کردید گفتید تنها شاید بتوان گفت بازی مقداری از تکرار مراحل های مختلف به آنها باز میگردیم رنج میبرد و بس. این کلمه ی شاید اینجا چیکار میکنه ؟ یعنی خودتون مطمن نیستید که همچین چیزی رو نکته ی منفی بشه لحاظ کرد؟
از طرفی اگر امکانش هست نقد های ویدویی بیشتر قرار بدید و زمانی بین ۱۲ تا تقریبا ۱۷ دقیقه هم براش معین کنید و نقد کاملی از اون بازی مطرح کنید. نقد بازی دارک سولز ۳ که بصورت ویدویی قرار دادید خیلی زمانش کم بود و اشکال دیگه ای هم که داشت فقط گیم پلی بازی رو نشون میداد. میتونستید بطور مثال درباره قسمت آنلاین بازی صحبت کنید و قابلیت های اون رو مثل پیام های تو بازی نشون بدید که واقعا اگر اینطوری کار میکردید از اینی که هس خیلی خیلی خیلی فوق العاده تر میشد. خلاصه برای شروع تو زمینه ی نقد ویدیویی بازم خوبه اما بنظرم میتونستید خیلی خیلی خیلی بهتر عمل کنید. امیدوارم هر چه سریعتر نقد و بررسی ویدیویی بعدیتون اماده شه خیلی منتظرم.
مرسی از زحماتتون
خیلی ممنونم. لطف دارید.
اما قطعا اگر ۳ یعدی نمراتش این نمی شد و خیلی خیلی پایین میشد چون با این سبک گرافیکی فقط ۲ یعدی خوبه و بیشتر از ۹٫۵ و ۹۳ و اینا که دیگه نمی گرفت.
کلمه شاید از نظر شک نیست از نظر اینه که شاید هم اگر اینو نگیم باز هم ایرادی نباشه و در واقعا این ایراد سخت گیرانه ایه و اگر واقعا خیلی خیلی بخوای گیر بدی این صدق میکنه و برای همین شاید مطرخ شده.
در مورد ویدئو دوست عزیز من شما فکر کنم متن رو نخوندید که حتی بولد کرده بودم این نقد بازی نیست و یه بررسی کوتاه از بازیه برای شروع. حق دارید چون توی اسلاید بود نقد ولی توی نوشته بولد کردم که ببینید. قطعا حرفتون درسته و باید برای نقد کامل تر از این باشه. سعینمون بر این هست که بیشتر بذاریم ویدئو ها رو ولی خب یکم تا راه بیافته زمان میبره که بیاد روی غلتک.
خیلی ممنونم از شما و مواردی که مطرح کردید.
بدم نمیگید درباره سه بعدی بودن بازی. منظروم این بود که کلا گرافیک بازی رو عوض کنن و یه چیز نو بسازن با قابلیت های جدید ولی الان که فکر میکنم دیگه تقریبا یه بازی جدید شبیه این بازی میشد و دیگه بازسازی به حساب نمیومد.
فقط عرض کنم که مقالتون اوایلش یه چندتا اشکال تایپی داشت که اگر میخواید ویرایش کنید مثل همنانطور یا بک یا روابت
در.د بر شما. نظر لطفتونه که میگید. حتما ویاریش میشه. به بزرگی خودتون ببخشید برخی وقت ها این غلط های کوچیک پیش میاد.
ویرایش شد اون دو مورد. خیلی ارزشمنده برام چون مشخصه که مقاله رو دقیق میخونیدذ که می بینید این ایرادات ریز رو. ازتون متشکرم.
خواهش میکنم. راستش چیزیم برای بخشش نیست شما که منظور خودتون رو رسوندید کافی بود برام 🙂
استاد اقا بابایی خسته نباشین جسارتا ۲ تا سوال داشتم ایا راهی دیگر برای بدست اوردن titanite slep هست چون اون یارو رو اوایل وقتی روی پشت بام نشسته بود کشتم
سلامت باشید. درود بر شما بله توی بازی چند مورد فکر کنم هست یا یکی دو مورد دقیقا یادم نیست. ولی میدونم هست قطعا
ممنون که جواب دادین
ممنون آقای آقابابایی نقد خوبی بود.
ولی چرا در این جا شما به بازی های ایرانی بی توجهی میکنید بازی شتاب در شهر ۲ یا سری ۴۱۱۴۸ ارزش نقد ندارند؟
با تشکر
😀
عزیزم یه بار یه بازی ایرانی نقد شد حالمون بهم خورد مگه بیکارن بیان بازی ایرانی نقد کنن 😯
خیلی ممنونم. اتفاقا بازی ارتش های فرازمینی رو که که خودم هم نقد کردم. اتفاقا نقد شتاب در شهر ۲ هم بت ناشر داره هماهنگ میشه که نقد کنیم. تشکر از شما
ممنونم آقای آقابابایی
چرا تولید ۱۰ برتر ها رو متوقف کردید؟ ?:-)
نه هستش . نوشته شده اتفاقا و خودم هم نوشتم جدید
وای :-((
گفتید ps2 اشکم ریخت 😥
واقعا وقتی به گذشته فکر میکنم میبینم الان دیگه گیم نیست که ما بازی کنیم….
سالی چندتا بازی خوب میاد 😥
واقعا این بازی فوق العاده بود…
ممنون.
همیشه بازی برای انجام دادن هست ولی سطح انتظارات حسابی رفته بالا که اونم تقصیر خود گیمراست.
میان یه بازی رو طوری بزرگ میکنن که با دیدن کوچیک ترین مشکل ازش زده میشن یا انقدر بازی رو می کوبن که وقتی یکی دیگه میره بازیش میکنه نمیتونه لذت کامل رو ازش ببره.
همون نسل های ۵-۶ بازی هایی خاطره هستن که متاشون زیر ۷۰ هست و حتی به ۴۰ هم میرسه 😐
نسل ۷ هم سطح انتظارات یکم بالا تر رفت ولی نسل خوبی و لذت بخشی بود.ولی من با ۹۰% بازی های این نسل نمیتونم کنار بیام به خاطر اینکه بعضیا که یا خیلی بزرگش میکنن یا می کوبنش 😐
——————–
ممنون بابت مقاله
ممنون ازت ایدن جان.
یعنی کامل کامل باهات موافق هستم. گند نمره دهی و .. در اومده. شورش رو در اوردن. لذت از بین رفته طرف میشینه گیر میده به نورپردازی بازی نمره اش رو کم میکنه. خودم رو هم میگم ها. مسخره شده وضع. اخه وقتی یه باز بهت تا سرحد مرگ کیف میده خب به درک نمره اش شده ۶٫ برای تو ۱۰ هست نمره اش
ایدن جان، قضیه سطح انتظارات یه طرفه ولی سازنده ها هم تو این نسل زیاد زحمت نمیکشن….
کلا معلومه فقط تریلر های خوبی میسازن واسه بازی….
تمام کارشون شده رزولیشن و فریم ریت….
آخه ۴k میخواستیم چی.؟ این نسل میتونست با ۱۰۸۰ خاتمه بیابه و ۴k تو نسل بعد…
تو این نسل گیمرا فراموش شدن 😥
همه این نسل باگه 😐
من با یه عشقی رفتم سراغ فال اوت ولی به قدری باگ داشت که به زور پایان رسوندمش 😐
یا متال ۵… یه شاهکار به تمام معنی بود ولی اسم متالو فقط داشت 😥 😥
الانم که واسه سیاست های کونامی داره زامبی گیر سولاید میشه 🙁
ممنون از شما. اره واقعا همینطوره
ps2 حرف نداشت 🙁 شاهکار هایی مثه: GOW1.2.Gta san.Gun.Tekken5.Bully.Metal gear.Hitman.evil یادش بخیر :sweat:
سعید جان میشه تو مطالب مربوط به روزی روزگاری ی نقدی هم به بازی akuji the heartless انجام بدی.. میدونم بازی خیلی قدیمی و خاک خوردس اما واقعا بازی جالب و بی نظیری بود و از بهترین های ps1 بود واسه من. باز هم تشکر بابت مقالات پربار و خاصی که برای ما با عشق قلم میزنید. شما بی نظیرید :yes: :inlove:
شما اگر بگی پیداش میکنم می نویسم محمد جان. فقط با توجه بموج بازی های ماه اول پاییز و .. اگر بعدش بهم یه باداوری کنی قطعا روی چشم مینویسم
با تشکر بسیار از شما آقای آقابابایی خسته نباشید.
همیشه هر نوع بازی از هر سبکی که باشه رو نقد میکنید و براتون جدید یا قدیمی بودن بازی مهم نیست…
ممنون از این مقاله ی شاهکار که ما رو به گذشته بردید و ممنون از شما که لقب ((بهترین نویسنده ی ایران)) برازنده ی شماست.
لطفا به بهانه ی انتشار بازی resident evil 4 (ابر شاهکار صنعت گیم و بهترین و خاطره انگیز ترین بازی عمرم) برای کنسول های نسل هشتم لطفا نقدی هم برای این عنوان بزرگ بنویسید چون خوندن نقد این بازی به دست توانای شما لطف و لذت دیگه ای داره.
به امید روزی که نقد های شاهکارتون رو با افتخار در متاکریتیک ببینیم چون این واقعا حق شماست.
موفق و سربلند باشید آقابابایی عزیز. :yes: :yes: :yes:
درود فراوان بر شما.. اقا ما همینجوری شرمنده شما هستیم دیگه بیشتر ما رو شرمنده نکنید. از این همه معرفت و محبت و لطف ادم به وجد میاد واقعا.
اصلا مهم نیست بهترین یا بدترین باشم. حاضرم بدترین باشم فقط کاربرای گیمفا مثل شما از مقالاتم راضی باشند و همین خستگیم رو در میبره. واقعها از نظر زیباتون و لطف و محبتتون کمال تشکر و قدردانی رو دارم. انشالله سلامت باشید.
در مورد اویل ۴ هم به روی چشم حتما دتر برنامه نقد هست فقط ممکنه زمانش مقداری دیر و زود بشه که به خاطر ترافیک بازی هاییه که داریه میاد و میخوایم همخش براتون نقد بشه و پیش نمایش داشته باشه به موقع. اگر دیر و زود شد به بزرگی خودتون ببخشید/.
خیلی زیبا بود.اقا بابایی عزیز یکی از خوش ذوق ترین و خلاق ترین نویسندگان فضای مجازی در زمینه بازیهای رایانه ای هستن.من بشخصه مانند ایشون رو خیلی کم سراغ دارم.برای اون عزیزانی هم که زحمات ایشون رو نادیده میگیرن و با وقیحانه ترین الفاظ که به خیال خودشون انتقاد از نویسنده هست ایشون رو مورد لطف قرار دادن فقط میتونم احساس تاسف کنم.از زحمات بی دریغتون نهایت سپاسگزاری رو از شما سعید اقای خوش قلم دارم.راستی اگه براتون مقدوره و فرصت داشتین بازی muramasa rebirth رو هم که یکی از بازسازیهای زیبای این استودیو روی vita هستش رو مورد بررسی قرار بدین.موفق و کامیاب باشین.
امیر جان قصد کردین من رو دیگه ترور کنید امروز!!!!
یک دنیا سپاس و تشکر از این لطف زیبا و این همه معرفتتونو من کاری نمیکنم در برابر این هم محبت شما.مقاله خوب نوشتم دیگه کمترین کاره واقعا در برابر شماها. من هم از لطف شما و این نظرات زیباتون سپاسگذارم واقعا و شرمنده هستم.
اقا من به خدا قسم همین که شما ازم راضی باشید کافیه. دشمنا هم چند نفرن که ای پی عوض میکنن و ایمیل میسازن و میان که مثلا خرابکاری کنن و من رو به حرف بکشن که من هم یه کلمه حرفی ندارم باهاشون و می شناسمشون و بن. اکانت میسازن که اسم اکانتشون فحش و توهین به منه ولی خب شناخته شده هستن و جمعشون با هم ۲ یا ۳ نفرن !!!! به هیچ کجا هم راهی ندارن و نمیرسن چون حرف نمیزنم اصلا باهاشون و فقط بن!!! من فقط با کاربرای گیمفا کار دارم و انتقاد هم شما بکنید روی چشم منه. اون بازی رو هم که فرمودی الان یادداشت کردم و حتما میره توی لیست امیر جان. فقط ممکنه که مدتش بره بعد از بازی های پاییز ولی حتما می نویسم برای شما. قول میدم. بهم بعدا یه یاداوری بکنید. ممنونم باز هم
خیلی ممنون سعید جان. از لطفت ممنونم. درست میگی، طوفان هر ساله بازیا در راهه :chic:
ممنون اقا سعید واقعا نقد شما فراتر از خود بازیه بیشتر از شرکت سازنده هایپ ادمو میبره بالا امیدوارم هر روز بهتر از روز قبل بدرخشی من که نقد بد از شما ندیدم و نخواهم دید :rose: :rose: :rose: :rose: :rose: :rose: :rose: :rose: :rose:
در.د بر شما اقا میلاد عزیز. نظر لطفتونه. خیلی ممنونم. باعث افتخارمه که این طور فکر میکنید. من هم تا به خال عیر از محبت از شماها ندیدم و نخواهم دید. انشالله سلامت باشید. خیلی ممنونم.
تشکر فراون امیدوارم همیشه تو گیمفا باشی
ممنون از مقاله خوبتون.خاطره های زیادی زنده شد.
این بازی یکی از بازیهای فانتزی خوب روی ps2 بودکه من حتی نمیدونستم باز سازی شده :pain: ، اما به پرسونا نمیرسه 😀
میخواستم ازتون خواهش کنم پیش نمایش پرسونا رو هم بزارید
دیگه :reallyangry:یا یه مقاله روزی روزگاری ازش بنویسید 🙂
ممنون میشم :nerd:
درود بر شما محمد جان. لطف دارید.
قطعا پرسونا فوق العاده اس. چشم پیش نمیاش نسخه ۵ رو قرار میدیم براتون
اقا سعید نظرات بنده هی میره برسی در نمیاد یه مدتی بود نبودم و از اکانت خارج شده بودم
میشه لطفا اگه دست شماست از برسی دایمی در بیارین نظرات بنده رو
بررسی میکنم میلاد جان.
تشکر
آقای سعید آقابابایی، نقد خوب و خواندنی بود و بسیار شیوا نوشتین :yes: :-))
من نقدای شما رد دنبال می کنم و متوجه شدم در نمره دادن خیلی دست و دلباز هستید و خیلی کم دیدم به بازی ها نمره کم بدین؛ آیا دلیل خاصی داره ?:-)
بازیایه دیگه رو نمیدونم ولی این بازی اگه نمره بالایی بگیره به خاطر دست و دل بازی منتقد یا هیچ شخص و یا موضوع دیگه ای نیستش.این عنوان یک شاهکار به تمام معناست
در.د بر شما. خیلی متشکرم.
والا فکر میکنم دلیلی اصلیش اینه که اگر بازی هایی که نوشتم مقالاتشون رو شما ببینی مشاهده میکنی که همگی بازی های درجه یک با متای بالا و نمره های معرکه بودن که خب نمیشه بهشون پایین داد. وگرنه من ۶ هم دادم به لاک پشنهای نیجا و … اما خرفتون از یه جهتی هم صحیحه.میدونید؟ من منتقدی هستم که عاشق بازیام و همه رو بادید مثبت نقد میکنم مگر خلافش ثایت شه. یعنی مثلا از بین دو منتقد که نظرشون روی نمره بازی بین ۹ و ۱۰ هست یه نفر میاد اون ۹ رو میده گه پاییین ترینه ولی من بین این میام ۹٫۵ یا بالاتر رو میدم. چون عاشق بازیها هستم. ولی نه این که مثلا یه بازی نمره اش ۵ باشه مثلا من بدم ۸٫
از همون اول که نقدهاتون رو دیدم متوجه علاقه شما شدم نشانه اش همین نحوه انتخاب تصاویر و نکات ریز پایین اون هاست که خوندنش هم بسیار لذت بخش است. :yes: 🙂
اگه حرفی زدم به خاطر متاست، و این که طرف حرفم تنها ین بازی نبود. اما خب خوشحالم که فردی منطقی هستید و منتظر نقدهای بیشتر به قلم شما هستم :laugh:
ممنون بابت نقد
دوستان الان قیمت یه PC که بتونه بازیهای گردن کلفت نسل هشت رو درست و حسابی اجرا کنه و تا چند سال دیگه هم نیاز به ارتقا نداشته باشه چقدر درمیاد؟
بدون مونیتور و کیبورد و وسایل جانبی بین دو و هفتصد تا ۳ ملیون در میاد.
من عاشق گرافیک هنری این بازی ها هستم اولین بازی که با این سبک دیدم تو E3 سال ۲۰۰۹ یه بازی به اسم Murmasa بود.با این که گرافیک بازی دو بعدیه اما جلوه های بصری خیره کننده ای به مخاطب عرضه میکنه،فقط حیف که قسمت نشده و فکر نکنم بشه که بتونم بازیش کنم!
چرا یه بازی دوبعدی نمیسازن شخصیت تمام انیمه ها توش باشه
خسته نباشی آقا سعید ، نقد خیلی خوبی بود :yes:
عاشق این سبکم ولی اطلاعی در مورد این بازی نداشتم،خیلی مشتاق به تجربش شدم انشالله بعداََ تجربش کنم.
سلام جناب آقابابایی،بنده بتازگی فرصت کردم این عنوان فوق العاده تجربه کنن،واقعا اگر فقط ارزش داستانیش رو هم در نظر بگیریم بازم صد در ثد پیشنهاد بازی کردن بالادمیباشد بماند که در این نسخه گیم پلی بسیار بهتر از قبل نیز شده است ودگرافیک منحصر بفرد آن با روایت همخوانی دارد.و نمره منتقدان نیز بالا میباشد،ففط تعجب میکنم چطور بیشتر گیمر ها با این عنوان ناشناخته هستند و حتی اسمش رو هم نشنیدن،جناب آقابابایی اگر مقاله ” دروغ که باور نکنید تا از تجربه ۱۰ عنوان زیبا رو ازدست ندهید”ادامه دادید لطفا به این عنوان در قسمت دهم یا قسمت ها آینده مقاله اشاره بفرمایید با تشکر