کانتر‌استرایک زامبی‌محور | پیش نمایش بازی Umbrella Corps

فرض کنید پیش از نابود شدن میراث جنون‌انگیز یکی از برترین فرنچایزهای تاریخ گیم، یعنی «رزیدنت ایول» (Resident Evil) هستیم و در اعماق مکان‌های تنگ و تاریکِ چهارمین نسخه جولان می‌دهیم. در محیطِ سرد و ساختمان‌هایی که روحی در وجودشان نیست لذت نهفته در ترس را درک می‌کنیم. با هر قدم، کمی به سرنوشت قدم بعدمان فکر می‌کنیم و در این لحظه از تعداد باقی‌مانده‌ مهمات‌مان مطمئن می‌شویم. شخصیت اصلی را به برداشتن قدم‌ها بعدی وا می‌داریم و فکرش را می‌کنیم که آیا ممکن است موجودی آدم‌خوار و غریب به سمت شخصیت‌مان که «لیون» (Leon) باشد حمله‌ور شود؟ اگر چنین موجود مهیب و بدنمایی در مسیر سبز شد آیا تعداد فشنگ باقی‌مانده در اسلحه برای از پا در آوردن او کفاف می‌دهد؟

بسیاری از ما روزها و شاید دوره‌ای از زندگی‌مان را در محیط‌های سرد و خفقان‌آور نسخه‌های قدیمیِ Resident Evil گذرانده‌ایم و در جای‌جای آن، خاطرات دلهره‌آور و فراموش‌نشدنی داریم که جزئی از زندگی ما را تشکیل داده‌اند. این مجموعه بازی درست است همانند گذشته دیگر هیبت و وقاری مثال زدنی‌ ندارد امّا هنوز هم که هنوز است نمی‌توان از آن دل کند و در پی این هستیم که خاطراتی نظیر خاطراتِ گذشته‌مان را در عناوین جدید این سری بیابیم. امّا افسوس که فقط ردپایی از نسخه‌های قدیمی در اعماق این نسخه‌های جدید به‌جای مانده و بقیه‌اش رنگ و لعاب است و بس.

چندی پیش در مراسم توکیوگیم‌شو، (Tokyo Game Show، مرسوم به TGS) کپکام (Capcom) دست به رونمایی از اثر جدید و کاملاً متفاوتی از سریِ رزیدنت ایول زد. عنوانی با محوریت آنلاین؛ چیزی که شاید کمبود آن در میان بازارِ داغ بازی‌های اینترنت‌محور و حقیقتاً منابع شمارش پول، احساس می‌شد. این عنوان Umbrella Corps نام دارد؛ فرزندی که در عمق وجودش ناخلف و شریر است. این عنوان که کپکام ترجیح می‌دهد نامِ رزیدنت ایول را یدک نکشد، از اجداد خوش‌نامِ خود فقط اتمسفری سرد و تاریک را به ارث برده است با موجوداتی زامبی شکل که در روزگارِ ما توان ترساندن بچه چند ساله را هم ندارند. به‌هرحال این بازیِ جدید برای ترساندن ساخته نشده و کاری به عرفِ رزیدنت ایول ندارد؛ Umbrella Corps می‌خواهد شما را با دوستان‌تان به مدت طولانی همراه و سرگرم کند و در محیطی ترسناک برای‌تان جوک تعریف کند!

چه خاطراتی که با این محیط‌ها نداریم…

Umbrella Corps تمرکزش بر روی رقابت‌های گروهی است، درست همانند خیلی از دیگر بازی‌های این چنینی که سال‌ها پیش بنیان آن‌ها توسطِ «ولو» (Valve) و «کانتر-استریک» (Counter-Strike) پایه‌ریزی شد. البته برای این نبردهای تیمی کپکام داستان قانع کننده‌ای تراشیده؛ داستان از این قرار است که در سال ۲۰۱۵، در واقع پس از گذشت حدود دو سال از اتفاقات نسخه‌ ششم و دوازده سال پس از فروپاشیِ تاسیسات «آمبرلا»، اطلاعات ارزشمندی از تحقیقاتی بر روی ویروس‌ها به نام BOW باقی مانده که نیاز به بررسی دارند. در این میان کمپانی‌های پرشوری مایل هستند که به بررسیِ رازها و باقی‌مانده‌های شرکت آمبرلا بپردازند –به خصوص آن‌هایی که به فناوری سلاح‌های زیست‌محیطی دست یافته‌اند- و این زمینه‌ساز نبردی بین شرکت‌ها می‌شود. از آن‌جایی که این تاسیسات هدفی مشترک دارند ولی رقیب هستند، برای زودتر رسیدن به آن حاضرند دست هر کاری بزنند. این کمپانی‌ها مزدورانی را از سوی خود به منابع آمبرلا می‌فرستند که رازهای بسیاری را کشف کنند. سازه‌ها و ساختمان‌هایِ آمبرلا مسلماً بدون خطر نخواهند بود، این مکان‌ها حال تبدیل به خانه‌ای برای زامبی‌ها شده‌اند.

Umbrella Corps عنوانی با سبک شوتر رقابتی است که زامبی‌ها نیز در آن جولان می‌دهند. البته زامبی‌ها نقش چندان مهمی ندارند و بالطبع مشکل‌ساز نخواهند شد. نقش آن‌ها این است که فقط اطراف نقشه‌های کوچک بازی بجنبند و اگر هر کدام از بازیکن‌ها را دیدند بهشان حمله‌ور شوند. زامبی‌ها دشمنان سرسختی نخواهند بود و به راحتی از پا درمی‌آیند، آن‌ها فقط می‌خواهند عنصری از ترس را با بازی همراه کنند. سربازان دو جبهه نیز در اصل همان مزدوران شرکت‌ها هستند که در این مکان‌های پر از زامبی به دنبال کشف رازهای آمبرلا هستند و برای رسیدن به آن مجبورند با یکدیگر مبارزه‌ای سخت، سرگرم‌کننده، جالب و سرعتی و همچنین همراه با ترسی لحظه‌ای انجام بدهند.

Umbrella Corps این امکان را به مخاطبش می‌دهند که بین زوایای دید اول شخص و سوم شخص جابه‌جا شود و هرگونه که می‌خواهد به مبارزه بپردازد. سلاح‌های بسیاری در بازی وجود دارد. این سلاح‌ها اعم از انفجاری همانند نارنجک‌ها یا جنگ‌افزارهای گرم مثل مسلسل‌ها در بازی به وفور یافت می‌شوند. در واقع اسلحه‌ها به سه دسته‌ی کلیِ خودکار، کوتاه‌برد و تاکتیکال تقسیم می‌شوند که در آن‌ها سلاح‌های نیمه اتوماتیک، انواع شاتگان، انواع هفت‌تیر و چندین نوع نارنجک یافت می‌شود. ویرایش‌های زیادی منتظر اسلحه‌ها است؛ رنگ، صدا خفنه‌کن، شکل، دوربین، خشاب و کلاً می‌توانید دل‌وروده‌ی تفنگ‌تان را هم عوض کنید! علاوه بر این‌ها دو نوع قابلیت که به‌نظر جالب‌ترین نکات گیم‌پلی هم به حساب می‌آیند، وجود دارد؛ یکی از این قابلیت‌ها نوعی دستگاه انفجار است که راه‌های مسدود را می‌تواند باز کند. قابلیت دیگری هم وجود دارد که به شکل یک کوله‌پشتی بر پشت بازیکنان است، این قابلیت توانایی این را به مخاطب می‌دهد که بوی خود را از مشام زامبی‌های گرسنه مخفی نگه دارد و اگر دوست داشت در خفا سر زامبی‌ها را به زیر بالین‌شان بیاورد. البته ممکن است این کوله‌پشتی‌ها به عنوان ضعفی بزرگ در مقابل تیم حرف به‌حساب بیایند چرا که با شلیک چند تیر منفجر می‌شوند و این زمان است که ماهیچه‌های سوخته شخصیت‌تان تنها چیزی است که باقی می‌ماند. به هر حال این گجتِ زامبی‌دورکن تا زمانی که زامبی‌ها احساس خطر نکنند کار می‌کند و اگر آن‌ها چه به صورت عمدی و چه به صورت سهوی بهشان شلیک شود، روش حمله را پیشه می‌کنند. سلاح سردی را هم کپکامی‌ها فراهم آورده‌اند؛ سلاحی بسیار عجیب که شبیه به یک تبر است ولی کاربردش این دیدگاه اولیه را از بین می‌برد. این شی که Brainer نام دارد بسیار برنده است و با یک ضربه محکم زامبی‌ها را از پا در می‌آورد و در مبارزات تن به تن با دشمن بسیار موثر است. البته باید حواستان را جمع کنید که خود خوراکِ این دشنه‌ نشوید. زامبی‌ها را اگر با این سلاح عجیب‌الخلقه نتوانستید از پای درآورید، راه دیگری هم پیش‌روی‌تان است، از آن‌ها به عنوان یک سپر محافظ استتفاده کنید و پس از تیر باران شدن‌شان از دست‌شان خلاص شوید.

شخصی‌سازی‌های زیادی منتظر سلاح‌های‌ شماست

نقشه‌های بازی جَو تاریخیِ سری رزیدنت ایول که طرفداران سری، کشته‌ومرده آن هستند را به همراه دارند و در گیم‌پلی با نام «منطقه‌ی نبرد کوچک» شناخته می‌شوند. نقشه‌ها کاملاً حس خاطره‌انگیز گذشته را به همراه دارند و به‌طرزِ شگرفی متنوع‌اند. هر نوع مکانی که ممکن است در گذشته برای‌تان دلهره می‌آورده در Umbrella Corps وجود دارد؛ فاضلاب‌ها و زیرزمین‌های مرده‌ی شرکت آمبرلا، مکان‌های باز ولی خفه و سنگینِ این سری، ساختمان‌های شیک ولی مخوف شرکت آمبرلا و چندین و چند نقشه‌ی دیگر از این دست که به راحتی می‌توان از آن به عنوان یکی از نکات قوت بازی نام برد.

Umbrella Corps آتش را به زیر دودمانش گرفته! در حالی که سازندگان به راحتی می‌توانستند اتمسفری به یادماندنی به جای بگذارند، ولی آن را به‌گونه‌ای قربانی سرعت دیوانه‌وار گیم‌پلی کرده‌اند؛ تیراندازی کردن سریع است، راه رفتن معمولی سریع است، دویدن سریع‌تر است، حتا خزیدن و نشستن هم در بازی سریع است، همه چیز سریع است؛ آنقدر سریع که فاصله‌ی بین هر دور بازی کردن به سختی از مرز دو دقیقه تجاوز می‌کند. Umbrella Corps معجونی دیوانه‌وار از ترسِ لحظه‌ای، سرعت و تاکتیک است که مسلماً بازی را بر روی تیغی دو لبه قرار می‌دهند؛ تیغی که امکان شکست خوردن بازی را به همان مقدار موفقیتش تضمین می‌کند.

سیستم کاور گیری بازی سعی می‌کند خود را پیشرفته نشان دهد. هر جایی را نمی‌توان به عنوان جایگاه امن و امان در نظر گرفت و مدتی در آن احساس آرامش کرد. در بازی مکان‌هایی وجود دارد که می‌توان پشت آن‌ها کاور گرفت که با رنگ آبی مشخص هستند. این مکان‌های آبی رنگ اتفاقاً مکان‌های استوار و زمختی هستند که کاورگیری را بهتر شبیه‌سازی می‌کنند! بازیکن‌ها برای شلیک به دشمن می‌توانند قایمکی اطراف را دید بیندازند و شلیکی که هرچند ممکن است مقصدی جز در و دیوار نداشته باشد را انجام بدهند یا همچنین برای بالا بردن دقت در شلیک می‌توانند در حالی که موضع خود را در امر کاورگیری حفظ می‌کنند از کاور خارج شوند و تیر خلاص را به دشمن بزنند.

سیستم کاورگیری محدود است، هر جایی را نمی‌توان خانه‌ امن انتتخاب کرد!

Umbrella Corps درست است که ادای احترامی به بازی‌های آنلاین و رقابتی می‌کند، امّا کاملاً هم آنلاین نیست. بخش تک‌نفره‌ای را هم کپکام ترتیب داده تا در اوقات نبود اینترنت، دل از بازی نکَنید! این بخش تک‌نفره داستانی را روایت نمی‌کند و بالکل بخش داستانی‌ای در بازی نیست. فقط بیست مرحله وجود دارد که می‌توان از آن به عنوان گونه‌ای تمرین برای بخش چندنفره یاد کرد؛ در این مراحل مخاطب باید به نبرد دشمنانی که هوش‌شان از نوع مصنوعی‌ است برود و با موجی از آن‌ها مبارزه کند که احتمالاً چندان شما را مشغولِ خود نمی‌کنند و زود به پایان خواهند رسید.

Umbrella Corps میراثِ فرعی سریِ پرآوازه‌ رزیدنت ایول، شاید فقط نقش سرگرمیِ کوتاهی را بازی می‌کند تا نسخه‌ جدید و اصلی این سری که مدت‌هاست عاشقان را منتظر گذاشته به بازار بیاید. درگیری شرکت‌هایِ جست‌وجوگر در کمپانیِ آمبرلا ایده‌ی جذابی است که امید است با مکانیزم‌های مخصوص به خود و نبردهایِ رقابتی و آنلاینش عنوانی جذاب و درخور این سری باشد. اوایل تابستان و در تاریخِ بیست‌ویکم «جون» منتظر این عنوان بر روی پلتتفرم‌های «ویندوز» و «پلی‌استیشن ۴» باشید…