به زیبایی یک رویا | بررسی دموی پلاتینیوم عنوان Final Fantasy XV

در طول تاریخ بازی‌های ویدیویی دنیاهای فانتزی و تخیلی بسیار زیادی آفریده شده است که هر کدام  بخشی از خاطرات ما را رقم زده‌اند. دنیاهایی که نباید آن‌ها را با عقل و منطق سنجید بلکه باید به ندای قلب گوش کرد و از زیبایی‌های آن‌ها لذت برد. برای لذت بردن از آن‌ها نیز باید خود را در آن دنیای فانتزی غرق کنید و به کل از دنیای واقعی که هم‌اکنون در آن هستید، بیرون بیایید. یکی از سری‌های بزرگی که همیشه ما را در دل دنیاهای فانتزی خود فرو برده، مجموعه با قدمت فاینال فانتزی است. با تجربه کردن هر نسخه از بازی‌های پر تعداد فاینال فانتزی، وارد دنیاهایی شدیم که قوانین خود را دارند و هیچ چیز رنگ واقعیت ندارد. حال، بی صبرانه منتظر قسمت پانزدهم این سری بازی هستیم تا با وارد شدن به دنیای فانتزی و زیبای دیگری، خود را در آن غوطه ور کنیم. البته هنوز برای تجربه کردن این عنوان زود است اما سازندگان برای بازی‌بازان بی طاقت، نسخه دموی کوتاهی را با نام Platinum منتشر کرده‌اند تا هم کمی از عطش طرفداران کم شود و هم بازی‌بازان بتوانند پیش از تجربه نسخه اصلی، با برخی از مکانیک‌های بازی آشنا شوند. حال، قصد داریم تا مروری بر این نسخه دموی کوتاه داشته باشیم. خوشحال می‌شویم اگر در ادامه با ما همراه باشید.

این روزها خبر از Final Fantasy XV بسیار زیاد است. پس از همایش Uncovered: Final Fantasy XV که با حضور ساکاگوچی، پدر فاینال فانتزی همراه بود و بسیار نیز مورد استقبال قرار گرفت،سازندگان (مخصوصا کارگردان بازی، آقای هیاجیمه تاباتا) سعی کردند تا حد امکان اطلاعاتی را از روند ساخت بازی با بازی‌بازان به اشتراک بگذارند و به نوعی آن‌ها را از کیفیت مطلوب این بازی مطمئن کنند. مطمئنا این موج خبری و اطلاعاتی اسکوئر انیکس در فروش و چگونگی نگاه‌ها نسبت به این نسخه از فاینال فانتزی تاثیر به‌سزایی می‌گذارد.

طراحی چهره‌ها مانند دیگر عناوین فاینال فانتزی از کیفیت بالایی برخوردار است. Noctis جوان و بی تجربه رویا می‌بیند و نمی‌داند روزی همین رویاها تبدیل به واقعیت می‌شوند.

اولین رویا

دموی پلاتینیوم به صورت کلی در رویای شخصیت اصلی بازی، یعنی Noctis دنبال می‌شود. Noctis در اولین رویای خود، در محیطی سرسبز و زیبا سر در می‌آورد. به احتمال بسیار زیاد، طرفداران سری با مشاهده سکانس آغازین دمو، اضطراب می‌گیرند. اضطراب این که مبادا این فاینال فانتزی با دیگر نسخه‌ها زمین تا آسمان تفاوت کند و همین تحول کار دستش بدهد. اما هر چه در بازی جلوتر می‌روید، احساس غریبی نمی‌کنید و مطمئن می‌شوید که این یک فاینال فانتزی خوش آب و رنگ است، هر چقدر نیز که با نسخه‌های پیشین فرق کند. اولین موجودی که در بازی می‌بینید، محافظ خواب شما است. یک موجود دوست داشتنی و با مزه (نام او را در آخر خودتان انتخاب می‌کنید) که از شما در برابر کابوس‌ها محافظت می‌کند و راه را به شما نشان می‌دهد.

این است آن موجود دوست داشتنی راهنما… طبق گفته‌های جناب سفید برفی، برای بیدار شدن ابتدا باید راه خروج از این رویای چند مرحله را پیدا کنیم. او به وسیله یک گوشی با Noctis ارتباط برقرار می‌کند.

هدف Noctis این است که از خواب بیدار شود اما ابتدا باید راهی رویایی را بپیماید. سرزمین افسانه‌ای و زیبایی که در رویای اول در آن قرار می‌گیرید، آنقدر زیبا و فانتزی است که دوست دارید بیاستید و تنها به محیط اطرافتان نگاه کنید. پرنده‌هایی که از بالای سرتان عبور می‌کنند و غورباقه‌هایی که در لب برکه‌ای زیبا بالا و پایین می‌پرند، همگی شما را مجذوب خود می‌کنند. البته سازندگان نسخه دمو را بدون دشمن رها نکرده‌اند. دشمنان بازی، کابوس‌هایی هستند که در شکل‌های مختلف برای Noctis دردسر ایجاد می‌کنند. شاید می‌پرسید پس سلاح Noctis کودک (آن هم در خواب) چیست؟ جواب کاملا مشخص است؛ شمشیر و چکش اسباب بازی.

با مشاهده این غول ترسناک، فکر کردیم که در آخر با او مبارزه می‌کنیم… و باز هم طبق گفته‌های جناب راهنما، از ظاهر ترسناک این غول نترسید. او یک غول متشخص است.

رویای دوم

در رویای دوم، Noctis در داخل یک اتاق شلوغ و به هم ریخته قرار می‌گیرد، با این وضع که بسیار کوچک شده است. طراحی با دقت و با حوصله سازندگان در این قسمت از بازی، بسیار به چشم می‌آید. هدف، در این رویا رسیدن به بالای یک میز است. این کار شاید در ابتدا آسان در نظر گرفته شود اما با وجود کوچک بودن Noctis، به فکر نیاز دارد. با جست و جو در اتاق، کلید‌های زمینی و عجیبی را پیدا می‌کنید که می‌توانید آن‌ها را بفشارید (با ایستادن برروی آن‌ها). هر کدام از این کلید‌ها عملکرد خاصی دارند؛ با فشردن یکی زمان به سرعت می‌گذرد و با فشردن دیگری Noctis به یک ماشین اسباب بازی تبدیل می‌شود. بله درست شنیدید، این است قدرت فانتزی‌های سازندگان استاد فاینال فانتزی.

Noctis کوچک شده، در اتاقی بزرگ و با جزئیات دیوانه کننده. مشخص است که اسکوئر انیکس برای ساخت فاینال فانتزی ۱۵، به هیچ عنوان عجله نکرده و یک محصول از هر نظر کامل تحویل می‌دهد.

پس از یافتن راه به بالای میز، دشمنان جدیدی معرفی می‌شوند که شبیه چهارپایان فاینال فانتزی ۷ هستند. در اینجا باید کمی در مورد مبارزات بازی صحبت کنیم. با اینکه مبارزات در مقایسه با مبارزات بازی اصلی به هیچ وجه قابل مقایسه نیستند اما اساس کار را می‌آموزید. به غیر از کلید‌های اصلی مبارزه، عملکرد کلید جاخالی جالب است. با نگه داشتن کلید جاخالی، Noctis به صورت خودرکار دفاع می‌گیرد و جاخالی می‌دهد که طرفداران را کمی نسبت به آسان شدن بازی نگران می‌کند (بگذارید در بخش آخر در مورد مبارزات مفصل صحبت کنیم). با از بین بردن دشمنان روی میز، Noctis می‌تواند وارد دروازه‌ دیگری شود و از رویایی دیگر سردرآورد.

افکت‌های زیبای مبارزات هنوز هم پای ثابت فاینال فانتزی است. در پایین و سمت چپ تصویر، اسلحه‌های خود را مشاهده می‌کنید که البته همگی کودکانه و به مانند اسباب بازی هستند.

رویای سوم

در رویای سوم، در ارتفاعات یک شهر کوچک قرار خواهید گرفت. هوای این شهر نیمه ابری است و عناصر نورپردازی بازی را به شدت به رخ می‌کشد. Noctis که می‌خواهد هر چه سریع تر بیدار شود، به سرعت پله‌های شهر را بالا می‌رود. تعداد دشمنان در رویای سوم افزایش می‌یابد و از طرفی بازی‌باز نیز با سیستم مبارزات کمی آشنا شده است. نکته‌ای که در این رویا به چشم می‌آید، یک کلید ویژه در آن است. با فشردن این کلید، Noctis به یک هیولا تبدیل می‌شود. این موضوع زمانی جالب‌تر می‌شود که اگر هر بار دمو را از ابتدا آغاز کنید، Noctis به هیولاهای متفاوتی تبدیل خواهد شد. هیولاهایی که دشمنان از آن‌ها فراری هستند و ضربات سنگینی وارد می‌کنند. در آخر نیز Noctis وارد تالاری طولانی شده و با رسیدن به انتهای آن، وارد مرحله آخر این خواب فوق‌العاده می‌رسد.

طراحی هنری بازی حرفی برای گفتن باقی نمی‌گذارد… طبق گفته‌های جناب سفید برفی، در پایان این تالار به نقطه امنی می‌رسیم و خواب پایان می‌یابد اما ایشان علاقه زیادی به دست انداختن ما دارند.

رویای شیرینی که به کابوس ختم می‌شود

در رویای بعدی وارد شهر زیبا و البته مرموز Citadel می‌شویم. شهر خیلی ساکت است و نوید یک پایان آرام را می‌دهد اما ناگهان یک دیو سیاه و ترسناک در میدان اصلی شهر ظاهر می‌گردد. در اینجا است که با خود می‌گویید: عالی است، بالاخره کار جدی شد. اما واقعا قصد دارید تا با Noctis کودک و کم سن و سال در مقابل این دیو غول پیکر مبارزه کنید؟ فکرش را هم نکنید. Noctis در آنی از ثانیه به نسخه بزرگسال خود تغییر شکل می‌دهد و حالا می‌توانید یک مبارزه جدی را تجربه کنید. دیگر از اسلحه‌های بادی و اسباب بازی خبری نیست، Noctis دو نوع شمشیر سبک و سنگین دارد (شمشیر سنگین شبیه به شمشیر کلود در فانیال فانتزی ۷ است) و علاوه بر این‌ها، قدرت حرکت ناگهانی با شمشیر و قدرت آتش نیز برای مبارزه آماده هستند.

از همان ابتدا که پا به Citadel می‌گذارید مشخص است که یک جای کار می‌لنگد.

جناب راهنمای با مزه را یادتان می‌آید؟ ایشان نیز در مبارزه با دیو به شما کمک می‌کند و بیکار نمی‌نشیند. یاد گرفتن الگوی حرکات و ضربات دیو، در ابتدا سخت جلوه می‌کند اما چند ضربه‌ای را که دریافت کنید، قلق آن دستتان می‌آید. اگر بتوانید از جاخالی، به صورت مناسب استفاده کنید، دیو نمی‌تواند آسیبی به شما برساند. بعضی از ضربات دیو را می‌توان با جاخالی خودکار رد کرد اما برای در امان ماندن از دیگر ضربات او، باید به صورت دستی و با دقت کار کنید. استفاده از قدرت حمله ناگهانی با شمشیر کمک به سزایی در مبارزات می‌کند و با اینکه دمیج کمی می‌گیرد اما دشمنتان را کاملا از شما عقب می‌اندازد. پس از شکست دادن دیو، Noctis باز هم به نسخه کودک خود تغییر شکل می‌دهد و با تشکر و خداحافظی از جناب راهنما از خواب بیدار می‌شود… این بود رویای شیرین Noctis. همانطور که در ابتدای متن اشاره شد، در آخر می‌توان برای موجود راهنمای بامزه، یک اسم دلخواه انتخاب کرد… من نام Pashmak را انتخاب نمودم زیرا او مرا یاد پشمک می‌اندازد…

مبارزه پایانی بازی عالی است و سیستم مبارزات مطلوب بازی را نشان می‌دهد. این را در نظر داشته باشید که این تنها گوشه‌ای از مبارزات بازی اصلی است. در کل می‌توان سیستم مبارزات بازی را ترکیبی از سیستم مبارزات Kingdom Hearts و Final Fantasy Type-0 دانست.

در آخر می‌خواهیم کمی در مورد مسائل فنی بازی صحبت کنیم. گرافیک و جلوه‌های بصری فاینال فانتزی ۱۵، همانطور که پیش از این با دیدن تصاویر و نمایش‌ها می‌دانستیم، خوب است. از مسائل فنی مهمتر، طراحی هنری بازی به طرز استادانه‌ای عالی انجام شده است و در هر منطقه و صحنه بازی کاملا به چشم می‌آید اما مشکلی که کمی بازی‌بازان و طرفداران را نگران می‌کند نرخ فریم و رزولوشن بازی است. سازندگان در اطلاعات و صحبت‌های اخیری که ارائه داده‌اند، رزولوشن بازی را به صورت داینامیک توصیف نموده‌اند. به این معنا که رزولوشن بازی (که به صورت استاندارد 1080p است) ممکن است در مکان‌هایی، به صورت خودکار کم و زیاد شود. با توجه به صحبت‌های اخیر تاباتا در مورد بهینه سازی هر چه بیشتر بازی، قطعا این اقدام برای بهینه شدن بازی برروی دو کنسول پلی‌استیشن۴ و اکس‌باکس‌وان است. شاید این نکته خیلی به چشم نیاید اما افت نرخ فریم بازی قطعا مشهود است. در بازی لحظات زیادی وجود دارد که نرخ فریم از ۳۰ پایین تر می‌آید ( هر چند که فریم ریت اصلی بازی هنوز به طور رسمی مشخص نشده است). این افت فریم به احتمال زیاد تا انتشار نسخه اصلی از بین می‌رود اما امیداریم از بین رفتن آن با کاهش سطح گرافیکی بازی همراه نباشد.