قیمه گیم ۱۳ | به کجا داریم میریم؟

نه اینکه دلمان تنگ شده که قیمه‌ی جدیدی پختیم! نه اینکه کسی مجبورمان کرده که بیا و بنویس. فقط کنج دلم، اون پایینش کمی قنج می‌رفت. قرار شد این آخر سالی کمی قیمه بپزیم و دورهمی حرفی بزنیم و بعد هم پاشیم بریم تا سال دیگر!

دلمان برای خیلی چیزها تنگ شده، از گیم، از گیمر بودن، از داستان نوشتن،‌ از نقد نوشتن گیم، از دوست‌های اینترنتیم از جمله قاسم و بهزاد (چه ضد حال‌هایی که نمی‌زدیم!). می‌دانم که به شما مربوط نیست و دارید در حالی‌که چونه مبارکتون رو می‌خارونید، می‌گید خب به ما چه! چه بسا خیلی‌هاتون نه من رو می‌شناسید، نه بقیه‌ی اعضای قدیمی رو. اتفاقا با شما حرف دارم. شمایی که داری می‌خونی. شمایی که علاقه روز و شبت گیم هست و وقتی پدر بزرگوارت برمی‌گردد و می‌گوید جعفر پاشو کمکی کن، می‌گی صبر کن این غول‌آخر رو دهنش صاف کنم، میام! به کجا داریم میریم؟ سهراب قایقت جا داره؟
یادم میاد قبلا توی قیمه گیم‌های قبلیم،‌ چیز ناله‌هایی می‌کردیم که چقدر به بازی و گیم ما گیر می‌دهند! ولی وضعیت جوری شده که باور بفرمایید بچه‌ی ۱۴ ساله دستش یک iphone 6s و ۴ تا کنسول بازی دارد! البته ناگفته نماند که تبلت رو همه‌ی بچه‌ها تقریبا دارند! بنده یک بار در سن ۱۹ سالگی به بابای بزرگوار گفتم تبلت میخوام! ایشون آیا کتک زد منو؟ خیر! از خونه من رو بیرون کرد؟ باز هم خیر! فقط یک جوابی داد در خور من نبود. می‌خواستم با آهنگ مجید خراط‌ها خودکشی کنم که جلوم رو گرفتند! وضعیت به حدی جالب شده که الان بابا و مامان خانواده بیشتر از بچه مشتاق هستند که گیم بخرند و بازی کنند! این خب خوب هست ولی به شرطی که بذارند بچه هم بازی کند! به کجا داریم میریم؟ سهراب قایقت جا داره؟
قبلا از هر بچه‌ای بپرسی می‌خوای چیکاره شی عموجون به جز دیالوگ («به تو چه عمو» که مُد شده جدیدا والدین می‌گویند در جواب بی‌ادبی بچشون میگویند که بچه‌ی ما رُک هست!!)، می‌گویند که می‌خواهیم دکتر، مهندس یا وکیل بشویم! حداقل دوره‌ی ما که اینطور بود ولی باور بفرمایید در سالی که گذشت، از هر بچه‌ای می‌پرسیدیم، می‌گفت دکتر! و جالب‌تر اینکه مادر و پدر خانواده می‌گفت بچه‌مون فقط می‌خواد دکتر مغز و اعصاب بشود! این‌ها یا نمی‌دانند دکتر یعنی چه یا نمی‌خوان قبول کنند شغل‌های دیگری هم در دنیا و ایران وجود دارد! همین کارها رو می‌کنند که نسل خواننده‌هایی که از مادرشان قهر می‌کنند خیلی زیاد شده و شما یک سایت موسیقی را هر ۲ دقیقه رفرش کنید، قریب به ۲۰ آهنگ جدید از خز و خیل‌های دنیای موسیقی برای شما عرض اندام می‌کنند! به کجا داریم میریم؟ سهراب قایقت جا داره؟

دلمان تنگ شده برای مورتال کمبت! نه البته این بازی‌ ویدیویی مشهور که البته دلتان نخواد نسخه دهم روی سیستم نصب هست! فی الواقع قبل از اینکه «اد بون» و «جان توبیاس» بیایند این بازی را بسازند، یک سر به ایران آمده بودند. اگر متولد دهه ۶۰ یا ۷۰ باشید، همتان فن ایکس-ری از بابا یا مامان خوبتان رو خورده‌اید! به خصوص اونجایی که می‌گفتند بذار برسیم خونه.. می‌دونیم چیکارت کنیم! در آن لحظه انگار اون بنده خدا با اون صدای نکره‌اش می‌گفت FINISH HIM ! و ما دراز به دراز اشهد خودمان را می‌خوندیم! فی الواقع خشم کمبوهای کاراکتری مثل گورو و شائوخان رو موقعی می‌دیدیم که یک درسی را کم گرفته بودیم. لامذهب تا می‌آمدی تکان بخوری یا حرفی بزنی، با یک حرکت و کمبوی مورتال کمبتی پسند تموم کرده بودی! البته فکر کنم موافق باشید که معمولا پدر خانواده حکم NoobSaibot رو داشت و تا می‌تونست از یک طرف تو محیط بازی و جنگ در می‌رفت و از طرف دیگری وارد می‌شد و حال داشت یک چیزی هم حواله ما می‌کرد!
می‌خواهیم این را بگوییم که همانطور که توی بازی هر چقدر بیشتر شکست می‌خوردیم، با انگیزه‌ی بیشتری بلند می‌شدیم و می‌خواستیم بریم دهن این شائوخان رو سرویس کنیم! اینگونه شد که برای حال‌گیری خیلی‌ها به خصوص دبیرهایی که با اون تک دادن و صفر دادنشون حرص ما رو در می‌آوردند که درس بخونیم! تو رو خدا نگاه کنید دبستان الان چطور شده! به والله این بچه‌ها از دهقان فداکار و پتروس خبری ندارند که مجبور می‌شدیم چند بار فقط بنویسیم و بنویسیم و بنویسیم این لعنتی رو! کافی بود یک بار غلط املایی داشته باشیم و یک صفر خوشگل با خودکار قرمز رد می‌کردند! Brutality رو به معنای واقعی کلمه روی ما اجرا می‌کردند. الان شده شاگرد تکلیف انجام نمی‌ده و توی کلاس داره تو بازی Clash of clans اتک میده معلم میگه فدای سرت جعفر جان! دفعه بعد حتما بنویسی عزیز دلم. بوس بوس ×ـ× به کجا داریم میریم؟ سهراب قایقت جا داره؟
البته حالا که حرفش شد، Clash of Clans بازی بدی نیست. اتفاقا خیلی هم خوب است. بنده هم بازی می‌کنم. ولی خدا لعنت کند این سوپرسل، سازنده‌ی این بازی رو که بازی‌های قشنگتر از این هم به خرده ملت گیمر داده: Boom Beach، Hayday، Clash Royale. خب نامسلمون نمی‌گویی ما جنبه نداریم و همش رو بازی می‌کنیم! فری تو پلی هم که گذاشته، دیگه واویلا! از کار و زندگی میفتیم! هر موقع هم می‌خواهی درسی بخونی یا کاری انجام بدی، از آنجایی که ما موبایلمان رو حتی توی موال هم با خودمون می‌بریم، بازی هی ما رو وسوسه می‌کند که بیا باهام بازی کن! البته روایت داریم اون دنیا، بهشت وای-فای داره! اونم مفتی و رایگان! عوضش جهنم اینترنتش مخابراته و ترافیک ماهیانه‌ات هم ۱ گیگابایته با سرعت دانلود ۱۰ کیلو بیت بر ثانیه که علنا هیچ غلطی نمی‌تونیم بکنیم! خلاصه تلاشتون رو بکنید که نیفتیم جهنم! کلا اگر تو یک خصلت ما ایرونی‌ها اول باشیم تو جهان، بی‌جنبگی‌مون هست! خو به ما چه فریال حذف شد و امین با تبانی داره میره بالا. بشین برنامه تلویزیونی رو تماشا کن باقالی! به کجا داریم میریم واقعا؟ سهراب قایقت جا داره؟

واقعا یک لحظه تصور کنید ۲۰۰ سال دیگر که بچه‌های هم‌سن شما مجبور می‌شوند تاریخ ما رو بخونند. بالاخره سوال براشون پیش میاد که آقا دبیر چرا توی سال‌های بین ۱۳۸۰ تا ۱۴۸۰ شمسی یک دانشمند هم نداشتیم؟! آقا دبیر این Clash of Clans چی هست؟ به صورت هولوگرام (حالت لمس روی هوا) میشه بازی کرد؟! آقا دبیر اون موقع کتاب الکترونیک نداشتند؟ آقا دبیر کتاب چاپی یعنی چی؟ آقا دبیر شما زبون فارسی رو بلدی؟! می‌تونین یعنی نامه یا مطلبی به فارسی بنویسین؟! آقا دبیر تلگرام چی هست؟ چی بود که تونست از ۷۹ میلیون جماعت ایرانی، ۴۲ میلیون نفر با اون کار کنند! و سوالات زیادی دیگری که آیندگان ما فکر می‌کنند چقدر این دوره مثلا سختی کشیده که این شده!
بیایید با خودمان مهربان باشیم! یک خرده انگیزه جای دوری نمی‌رود و اگر پسر عمه‌ی شما کار دولتی نداره و سواد دانشگاهی هم نداره و نشسته ور دل مادرش و سبزی پاک می‌کند دلیلی نداره شما هم مثل اون بشید! زندگی ما مثل اسکاریم هست! یک نقش‌آفرینی واقعی. با این تفاوت که از کف دست من و شما، آتیش و یخی به عنوان جادو بیرون نمی‌زنه. بیایید تلاش کنیم روز به روز level up شیم! لازمه‌اش هم انجام Quest های اصلی و فرعی هست. به حرف NPCهای دنیای زندگی‌تون گوش کنید. البته به شرطی که دنیاتون شبیه به The Witcher نباشد که از بیشترشون رکب می‌خورید! جدیدا هم مًد شده واسه انگیزه بر و بچه‌ها می‌گویند اون رفتگر یا حمال رو می‌بینی؟ درس نخونی میشی یکی مثل اون! ای کاش فرهنگمون به این قدر برسه که به جای این دیالوگ تحقیرآمیز بگیم اون رفتگر یا حمال رو می‌بینی؟ پسرم/دخترم باید تبدیل شی به یک آدمی که دنیای بهتری برای اونا درست کنی.