صنعت محبوبمان الحق که چه زیباست. به راستی که چه هنرمندانی در این صنعت داریم و چه شاهکارها و عناوین بینظیری در آن خلق میشوند. هر کدام یک اثر هنری هستند و یک تابلوی متحرک. تابلوهایی به غایت زیبا که برعکس بقیه آثار در شاخه های دیگر هنری، ما هم حق دست بردن در آنها را داریم و میتوانیم آنها را به دلخواه خود رقم بزنیم. کدام اثر هنری و کدام تابلوی نقاشی و کدام فیلم سینمایی و تئاتر است که از The Witcher 3: Wild Hunt زیباتر باشد؟ کدامین اثر هنری است که داستانی پر و پیمانتر و پیچیدهتر از شاهکاری به نام Metal Gear solid دارد؟ کدام شاخه هنری است که نابغههای آن با کمترین امکانات و کمترین بودجه شاهکاری مانند To The Moon یا FEZ بسازند؟ کدام اثر هنری ذهن شما را بیشتر از Bloodborne و Dark Souls به چالش میکشد؟ کدامین اثر، داستان را زیباتر از The Last of Us و Bio Shock روایت میکند؟ فکر میکنم جواب تکتک این سوالها را بهتر از من میدانید.
صنعت محبوبمان پر است از بهترینها. پر است از شاهکارهای هنری که هر یک از دیگری زیباتر هستند و قدرت و نبوغ و خلاقیت خالقشان را به رخ دنیا میکشند. اگر به صنعت محبوبمان ببالیم، حق داریم و اگر به گیمر بودنمان افتخار کنیم حقا که سزاواریم. اینجا جایگاهی است که بازیهایی مثل Undertale منتشر میشوند و همه را انگشت به دهان میگذارند و کسی نیست که بتواند آنها را تحسین نکند. عناوینی که به دنیا میگویند در صنعت بازیهای رایانهای چنین هنرمندانی وجود دارند و چنین آثار هنری ساخته میشوند و از آنها لذت میبریم.
عناوین بزرگ و شاهکار AAA را معمولا تمام گیمرهای دنیا میشناسند و کمتر کسی است که یکی از آنها را از دست بدهد یا نشناسد. با تبلیغات بزرگی که ناشران ثروتمند و بزرگ این صنعت برای غولهایشان انجام میدهند همه و همه در مورد آن بازی خبردار میشوند و آن را تجربه میکنند. اما در این بین شاخهای هست به نام بازیهای مستقل. شاخهای که در آن چه شاهکارهایی که نمیبینیم. شاخهای با عناوینی سرشار از خلاقیت و زیبایی که گاها با پیکسلهای ساده کاری را که عناوین بزرگ دنیا انجام میدهند را انجام داده و همان سطح از لذت و گاها بیشتر را برای ما به ارمغان میآورند.
عناوین مستقل متاسفانه گاها زیاد شناخته نمیشوند و برخی از آنها را گیمرها به دلیل ناشناخته بودن بازی نمیکنند زیرا تبلیغات عظیمی برایشان انجام نمیشود. البته جای شکرش باقی است که در چند سال اخیر کمی اوضاع این عناوین بهتر شده است و جایگاهی برای شناخته شدن و جولان دادن پیدا کردهاند و مثلا عنوانی مثل Her Story میآید و کلی جایزه در مراسم برترینهای سال و در رقابت با عناوینی بزرگ برنده میشود و به لطف امتیاز متا و نقد سایتهای بزرگ دنیا، بیشتر شناخته میشوند و شانس مورد توجه واقع شدن را پیدا کردهاند.
موفقیت اتفاقی نیست…
یکی از عناوین مستقل و فوقالعاده زیبایی که تمامی صنعت بازیهای رایانهای یکصدا آن را تحسین کردند و بسیار مورد استقبال نقشآفرینی بازان قرار گرفت عنوان زیبای Undertale است که به راستی یکی از افتخارات صنعت محبوبمان محسوب میشود. به همین خاطر است که تصمیم بر نقد این عنوان شاهکار گرفتیم تا اگر احیانا کسی از شما عزیزان و مخصوصا علاقمندان به سبک نقشآفرینی با این بازی آشنا نیست و آن را تجربه نکرده است بتواند یک عنوان بینظیر را به لیست عناوین خود اضافه کند و لذت انجام یکی از برترین عناوین نقش آفرینی را از خود دریغ نکرده نباشد.
مطمئن هستم که پس از تجربه Undertale چنان حس لذت خالص و شور و شوقی دارید که با کلمات قابل وصف نیست و تمامی وجودتان از هنر سازندگان این عنوان لبریز و مشعوف خواهد شد. پس اجازه دهید تا با هم به بررسی قسمت های مختلف این بازی بپردازیم و ببینیم چگونه سازندگان بازی موفق شده اند چنین بازی زیبا و منحصر به فرد و البته ساختارشکنی را برای ما آماده کنند. در ادامه این مقاله با وبسایت گیمفا همراه باشید.
دوستان عزیزم بگذارید در ابتدای این نقد یک نکته را برای شما روشن کنم. واقعا اگر میخواهید Undertale را بازی کنید، از همین قسمت، دیگر ادامه نقد را نخوانید. هر چه کمتر در مورد این بازی قبل از انجام آن بدانید، لذت و شگفتی بازی برای شما بیشتر خواهد بود. نقد این بازی بسیار کار سختی است زیرا به هیچ وجه نباید چیزی را در مورد بازی اسپویل کرد و بدون اسپویل کردن نیز کار نقد بازی بسیار سخت میشود زیرا نمیشود اوج لذتی را که بازی به شما هدیه میدهد شرح داد. با این که کاملا سعی بر این دارم که هیچ موردی از بازی و روند آن را اسپویل نکنم ولی باز هم میگویم اگر میخواهید بازی را انجام دهید این نقد را نخوانید. اگر قصد دارید از روی این نقد تصمیم بگیرید که آیا بازی را انجام دهید یا خیر بگذارید برایتان یک نقد یک جملهای انجام دهم: اگر ذرهای در بازی کردن Undertale شک به دل خود راه دهید بدانید که دارید اشتباه بزرگی میکنید و یکی از بهترینهای ۲۰۱۵ را از خود دریغ میکنید. Undertale را تجربه کنید تا لذتی جدید، خندهدار، سرگرمکننده، چالشبرانگیز، شگفتیساز و پر از سورپرایز را تجربه کنید. فکر میکنم اکنون میتوانید تصمیم بگیرید که بازی کنید یا خیر. با هم نقد را ادامه میدهیم.
راست گفتهاند که نباید زود قضاوت کرد. زمانی که بازی Undertale را آغاز میکنید در همان صحنههای ابتدایی بازی گمان میکنید با یک نقشآفرینی کلیشهای روبرو هستید که در آن در یک جهان مرموز بیدار میشوید و رهسپار سفری خواهید شد به امید آن که زندگی عادی خود را باز پس گیرید. علیرغم این فرضیه آشنا، به زودی متوجه خواهید شد که موضوع به همین سادگیها هم نیست و خبری از کلیشه و … که نیست هیچ، بلکه کلی هم سورپرایز عجیب و غریب و جدید انتظارتان را میکشد. در حالی که بسیاری از بازیها تلاش بسیار زیادی برای آموزش اصول اولیه بازی به شما انجام میدهند، Undertale تلاش میکند که نه تنها شما را با محتوای عظیم بازی آشنا کند بلکه به شما بیاموزد هیچ چیزی را در بازی از روی ظاهرش قضاوت نکنید. بگذارید در این مورد مثالی بزنم.
نخستین شخصیتی که در بازی ملاقات میکنید از شما میخواهد که خوب و عادلانه بازی کنید ولی بعد، آن موزیک شاد و مهربانانه جای خود را به خندههای شیطانی او میدهد و “دوست” جدیدتان، شما را یک احمق خطاب میکند و متوجه میشوید که وی دشمنتان است. اینجاست که پیغام بازی را میگیرید: منتظر هر چیزی در بازی باشید. Undertale با تکنیک های داستانسرایی غیرمعمول و مکانیک مبارزه مخصوص به خود، نامی برای خود دست و پا کرد و خود را از دیگر عناوینی که فکر میکنید از آنها تقلید کرده است، جدا میکند.
همچنین لازم به ذکر است که بازی بسیار بسیار هوشمندانه نوشته شده است و به طور مداوم انتظارات شما از بازی را دگرگون میکند. بسیاری موارد فوقالعاده جذاب در مورد داستان و روند بازی وجود دارد که شدیدا وسوسه میشوم که آنها را برایتان اسپویل کنم ولی وارد شدن زیاد به جزییات بازی، یک المان اصلی بازی را برایتان نابود میکند، المان سورپرایز، چیزی که Undertale در آن تبحر زیادی دارد.
در حالی که ابتدا به نظر می رسد Undertale یک بازی است که در درجه اول برای طرفداران RPG (نقش آفرینی) طراحی شده است، اما بسیاری از جوکها و شوخیهای این بازی در خواست تجدید نظر در این مسئله را دارند! یک جفت اسکلت کمیک بوکی بی کفایت، به طور منظم و مرتب در حال پرتاب کردن انواع جوکها و مسخره بازی ها به سمت شما هستند در حالی که تلاش میکنند – و البته شکست میخورند! – تا شما را از پیشرفت در بازی باز دارند. همچنین ضعف خندهدار و مشهود روابط اجتماعی یکی از منابع اصلی خنده در بازی است. بازی پر است از موجودات عجیب و غریب و دیوانه. مثلا یک هیولای دیوانه در بازی به نام Woshua وجود دارد که فقط از شما میخواهد تمیز باشید و یا یک روح که برای این که مودب باشد و شما را ناراحت نکند وقتی به او حمله میکنید خودش از جان خود میکاهد تا مثلا شما فکر کنید با ضربه شما اینطور شده است!
شخصیت پردازی در بازی بسیار هوشمندانه صورت گرفته است و البته عجیب و غریب و نامتعارف. مثلا تصور کنید که شما با دقت شرایطی در بازی را پیش میبرید و با توجه به رفتارهای عرف، انتظار دارید که فلان موضوع به فلان شکل در بازی پیش برود و آن نتیجهای را که انتظار دارید ببینید اما سخت در اشتباهید! چنان واکنشهای عجیب و غریب و نامتعارفی را در بازی از سوی شخصیتها می بینید که دیگر در بازی پیشبینی نمیکنید. با همین موارد ساده ولی هوشمندانه است که بازی خنده و لذت را به شما هدیه میدهد.
بازی شما را تشویق میکند که به جای پیشروی سریع در داستان، بایستید و با تک تک شخصیتها در بازی تعامل و گفتگو کنید و این را بدانید که لازم است این کار را انجام دهید زیرا همین صحبتها و تعاملات سرگرمکننده و متنوع با هیولاها و … اطلاعات بسیار ارزشمند و مهمی را در مورد جهان گسترده بازی برای شما به همراه دارند. Undertale پر است از اتفاقات عجیب و غریب و ساختارشکن و غیر معمول که به بهترین شکل ممکن شما را شگفتزده میکنند و لبخند را به کرات بر روی لبهای شما مینشانند. به طور همزمان بازیهای مختلف و طبیعت انسان را شوخی میگیرد و شما را سرگرم میکند. لذتی که از این بازی میبرید از جنسی متفاوت با دیگر بازیهاست و طنز بسیار ظریف و هوشمندانهای که در رگهای سراسر بازی جریان دارد کاملا شما را نیز با خود همراه میکند و هر بار برای شنیدن طنز و شوخی بعدی در بازی تشنهتر میشوید.
همچنین باید بگویم تجربه بازی Undertale از آن دست تجربههایی است که شما را وادار میکند برای بار دوم یا سوم نیز بازگردید. این امر به این دلیل است که در دورهای مثلا ۵ ساعته در بازی، شما کلی تصمیمات بزرگ میگیرید که کل جهان اطراف شما را تحت تاثیر قرار میدهد. اهمیت انتخاب، مخصوصا خود را هنگام مبارزات بازی نمایان میکند که به شما اجازه میدهد مبارزه کنید و یا با صحبت کردن خود را از جنگیدن و میدان نبرد خلاص کنید. تلاش برای قانع کردن حریفان در بازی بسیار پاداشدهنده تر از مبارزه کردن با آنهاست. و این پروسهای است که برای هر نوع مختلف از دشمنان متفاوت است.
برای به دست آوردن لطف دشمنان، باید رفتار آنها را کاملا تجزیه و تحلیل کنید و زنجیره صحیح رفتار در برابر آنها را کشف کنید. در یک سناریو شما ممکن است بخواهید با یک سگ خشن و وحشی دوست شوید و در یک سناریوی دیگر ممکن است تصمیم بگیرید که یک روح با اعتماد به نفس پایین را تشویق کنید و به او روحیه دهید! موفقیت شما به تواناییتان در همدردی و واکنش صحیح نشان دادن در موقعیتهای مختلف بستگی دارد. بازی از لحاظ تنوع دشمنان و حریفان، فوقالعاده عمل میکند و شما را کاملا راضی نگاه میدارد. تنوع دشمنان متمایز و سرگرمکنندهای که با آنها در بازی روبرو میشوید و تنوع بسیار بالای حملات و رفتارهای آنها، کمک میکند تا یک مشکل که در بسیاری از عناوین نقشآفرینی مشترک است و وجود دارد حل شود، یعنی برخوردهای تکراری تصادفی.
با توجه به این که اکثر دشمنان در بازی به راحتی نظرشان جلب نمیشود، در نهایت شما باید بدون توجه به این که قصد مبارزه دارید یا نه، از خود دفاع کنید. شاید در ابتدا نوع رویکرد بازی به مبارزات و مکانیکهای آن به نظرتان عجیب و کمی آزاردهنده بیاید ولی پس از مدتی، سرانجام کاملا در دلتان جا باز میکند و به آن علاقمند میشوید مخصوصا اگر کمی اهل چالش باشید، زیرا این مسئله مبارزات را کاملا درگیر کننده و غیرقابل پیشبینی میکند، البته در یک مسیر خوب و لذتبخش. حملات دشمنان به مانند موجهایی از اشیای پرتاب شونده به سمت شما به پرواز در میآیند و همین طور که به سمت شما پرواز میکنند شما باید یک آیکون قلب کوچک را به دور از مسیر حرکت آنها هدایت کنید تا آسیب نبینید. این یک مکانیک غیر معمول است ولی به سادگی قابل درک است و به طرزی هوشمندانه پیاده سازی شده است تا هم چالشبرانگیز و هم لذتبخش باشد.
حتی در وسط مبارزه نیز، Undertale لایههای طنز خود را از دست نمیدهد. گاهی اوقات شما یک گلوله را جاخالی میدهید درحالی که باید مراقب قورباغههایی که عضله دو سر آنها مجهز به اسلحه شده است و حتی اشکهای یک دشمن افسرده نیز باشید! مرتبط کردن شکل، سایز و رفتار این اشیایی که به سمت شما پرتاب میشوند با رفتار و خصوصیات شخصیتی مختلف دشمنان، بازی را چالش برانگیز نگاه میدارد و همچنین شما را به خنده بیشتر وا میدارد مخصوصا هنگامی که مشغول جاخالی دادن از انواع و اقسام حملات عجیب و غریب و گاها پوچ هستید.
واقعا نمیشود که از بازی Undertale صحبت کنیم و اشاره ای به ساندترک بینظیر آن نکنیم که پر است از ملودیهای Bit-based بسیار زیبا که کاملا با اعمال و اتفاقات رخ داده در صحنه بازی هماهنگ است و ترکیب بینظیری را شکل میدهند. هر باس در بازی یک تم موسیقی مخصوص به خود را دارد که کاملا در جهت پررنگ تر کردن ویژگیهای رفتاری خاص آن باس عمل میکند. این موسیقیها به طور خاصی به شما انرژی میبخشند و باعث میشوند در هر لحظه بازی روی صندلی خود نیمخیز باشید چه در زمان مبارزه و چه در زمانی که سعی میکنید محبت و دوستی حریفان را به خود جلب کنید. در خارج از مبارزه نیز این آهنگها کاملا مود و ریتم مناسبی دارند، از یک موسیقی بسیار خوشریتم و جذاب در دهکده Temmie تا یک ملودی غمانگیز که در نزدیک به انتهای بازی کاملا کشش و میل شما را به بازی بیشتر میکند. علیرغم استایل رترو که موسیقی Undertale داراست، ولی کاملا در به هیجان آوردن و بیرون کشیدن احساسات شما فوقالعاده و عالی عمل میکند.
واقعا نقد این بازی بدون اسپویل کردن راههای بسیاری که بازی برای ضایع کردن شما و غیر قابل پیشبینی بودن، رو میکند، شرح دادن و روشن کردن این که این عنوان تا چه حد بینظیر و فوقالعاده است، ممکن نیست. شما نمیتوانید این بازی را با یک نگاه گذرا و سطحی بشناسید اما این را مطمئن باشید که Undertale یکی از برترین، پیشروترین و خلاقانهترین عناوین نقشآفرینی است که نه فقط در امسال، بلکه در چندین سال اخیر منتشر شده است. Undertale به طرز بسیار شجاعانهای در جهت خلق نوآوری پا روی سنت گذاشته است و باید گفت کاملا و به طور صددرصد و بدون ذرهای اشتباه، توانسته است به این موفقیت دست یابد. این عنوان با قدم گذاشتن در مسیری ساختارشکن و شخصیتپردازیهایی نامتعارف و سیستم مبارزات عجیب و … موفق میشود تا از هر نظر شمارا راضی و خشنود نگاه دارد.
Undertale از آن دست عناوینی است که یک نقشآفرینیباز نباید از آن بگذرد وگرنه قطعا یکی از نقشآفرینیهای با ارزش و بزرگ را از دست داده است. شاید لذتی که عنوانی مثل Undertale به شما میدهد از جنس متفاوتی نسبت به غولهایی مثل ویچر و فالآوت و بلادبورن باشد ولی این را مطمئن باشید که اگر این عناوین شاهکار هستند (که هستند)، Undertale نیز بیشک شاهکاری در قالب و کلاس رترواستایل خود است. باز هم سازندگان مستقل خلاقیت و هنر خود را به رخ دنیا کشیدند و نشان دادند که با امکانات کم چه کارها میتوان کرد. میتوان عنوانی به نام Undertale ساخت که از بزرگترین رسانههای گیم دنیا و از مجموع ۳۰ نقد، امتیاز متای ۹۳ را دریافت کند. میدانید ۹۳ یعنی چه؟ ۹۳ یعنی امتیاز متای The Witcher 3: Wild Hunt؛ یعنی امتیاز متای برترین بازی سال ۲۰۱۵؛ همانطور که طبق قانونی که برای خود دارم همیشه گفتهام، باز هم میگویم: بد بودن متای یک عنوان دلیل بر بد بودن بازی نیست ولی بالا بودن متای یک بازی قطعا دلیل بر جذابیت و زیبایی بازی است. پس عجله کنید و تا دیر نشده به تجربه Undertale بپردازید، به ویژه اگر نقشآفرینی باز و علاقمند به عناوین رترواستایل هستید.
مثبت:
- بدون اغراق هر چه در بازی میبینید نکتهی مثبت است که از آن ها میتوان به سیستم مبارزات نوآورانه، برخلاف انتظارات عمل کردن، ساندترک بی نظیر و حس شوخ طبعی و طنز عالی اشاره کرد
منفی:
- برخی پازلها بیش از حد وقتگیر هستند ولی سرگرمکننده نیستند (یک ایراد سختگیرانه)
نظرات
سلام سعید جان واقعا نقد عالی و بی کم و کاست بود :yes: :yes:
راستی قرار بود اپیزود ۳و ۵ کنت دراکولا رو به دست ما برسونی
پس چی شد؟؟؟ :-(( :-(( 😥 :-(( 🙁 میخای جیمیلم رو بنویسم برام این دو قسمت رو جیمیل کنی؟؟؟ :-/ :-/
ممنونم از شما. لطف دارید مث همیشه. واقعا اینقدر سرم شلوغ بود که فراموش کردم. همین امروز به اقای زاهدی می گم.
آقای آقا بابایی مث این ادمین های باحاله که به همه جواب میدن.دمت گرم
من سعی می کنم که هر مقدار که بتونم جواب بدم به نظرات شما دوستان عزیز. چون وظیفه خودم می دونم.
اقای بابایی بازی استار وارز و فورزا و تام رایدر هم خواهشا نقد کنین
خیلى عالى بود جناب اقا بابایى.به تک تک نقاط قوت این بازى خوش ساخت اشاره کردید.
تشکر و خسته نباشید.
ممنونم ازتون.
داداش شخصیت قحطی بود تورو خدا آواتارت رو عوض کن بخدا هروقت قیافه این پسرو رو میبینم دلم میخواد خر خرشو بجو ام درسته درس خوبی به اون تیون داد ولی کلا خیلی ……… متاسفانه اینجا نمیتونم بیان کنم خودت دیگه واردی چی میگم ببخشید بابت اسم ولی کلا به آواتار ایشون آلرژی دارم
والا من عاشق این یارو ام. 😀
یه دیوانه ى سادیسمى و یه نابغه در جنگ. 😀
سکانس سوسیس اش هم بنظرم یکى از بهترین سکانس هاى سریال بود(البته دادگاه که جاى خود داره)
از بعضى جوانب هم که شبیه همیم. 😀 دلیلى نمیبینم از این یارو متنفر باشم.
اصرار نکن که راه نداره من این تصویر رو عوض کنم 😀
من دوست دارم پوست همین یارو رمزی رو بکنم 😀
ولی از والدر فری بد تر نیست
نابغه جنگی چیه روانی کره خر یعنی منفور تر از این آدم وجود نداره اول میگفتم لنیستر ها منفور هستن ولی بعدا که این اومد کلا طرز فکرم عوض شد در کل شدیدا منتظرم فصل ۶ بیاد جان اسنو بزنه دهن همه خانواده هارو سرویس کنه و دوباره وینترفل رو روال کنه البته تو کتابش نوشته بود شخصیت اصلی برن هستش که کنترل اژدها های دنریس رو به دست میگیره اول وات واکر هارو نابود میکنه بعدشم قلمرو پادشاهی رو درست میکنه واسه همینه بهش میگن روزی میرسه که تو پرواز میکنی
ممنون بابت اسپویل 😐 😀
اسپویل
نابغه جنگى:فقط با ۲۰نفر لشگر استنیس جان رو به اتش کشید در حالى که Rose Boltonقصد حمله نداشت.
نمیدونم چرا ولى از جان اسنو خوشم نمیاد.فقط دلم میخواد این زن مو قرمز با دنریس (که حالم ازش بهم میخوره) بیوفته دست برادر رمزى( 😀 چه شود)
امیدوارم اینطور که شما میگید تموم نشه. 😀 . من یه پایان غم انگیز میخوام.
حالا چرا شما ها انقدر ازم بدتون میاد ؟ 😀
این یارو اخلاقیاتش عینه خودمه.میبینمش اصلا حس هم ذات پندارى بهم دست میده.تو برخى سکانس ها هم که انگار خودم دارم بازى میکنم 😀 .(شباهت صورت)
من دیگه حرفی برای گفتن ندارم
از این یارو بدم میاد ولی دوست دارم پایان سریال عین چیزی که تو گفتی بشه
من هم خیلی از دنریس بدم میاد میبینمش حالم بد میشه
@fAcod13
داداش دمت گرم.
فکر میکردم تنها کسی که از این بشر خوشش میاد منم . که دیدم نه تنها نیستم تو این زمینه.
لایک به عکست :inlove:
تو بازی بعضی وقتا هرقدم ی دشمن میومد و نمیذاشت باخیال راحت پازلو حل کنم بخاطرهمین زده شدم حتمامشکل ازمنه بانقدتون یبار دیگه میرم سراغش
دستت حنا برادر سعید 😀
بازی رو یه بار دیگه امتحان کنید. زود تصمیم گرفتید.
ممنون از شما
“بد بودن متای یک عنوان دلیل بر بد بودن بازی نیست ولی بالا بودن متای یک بازی قطعا دلیل بر جذابیت زیبایی بازی است”
درود به آقا سعید گل❤
متال متاش بالا بود
ولی برای من جذاب نبود
دوست عزیز متال واقعا یه بازیه شاهکاره.
منم اولاش مثل تو بودم و نمیتونستم زیاد با محیط بازیش کنار بیام …ولی وقتی یکم توش بگردی و
از زیر و بم بازی سر در بیاری از جلوی کامپیوتر یا کنسول نمیتونی تکون بخوری.
حالا داستان جنون آمیزش به کنار
من تو کف گرافیک و مراحل بینهایت باحالش موندم … :reallyangry:
آره منم دقیقا” همینطور اوایلش برام یه جوریه بود.
ولی بعد که خوب قسمت های مختلف بازی و ابزارها رو شناختم زیادی رفتم تووش دیگه نمتونم بیرون بیام.
داستان فوق العاده بود :yes: :yes:
من که متال از اول از بازیش خوشم اومد witcher 3 و bloodborn اولش مثل شما بودم ولی بعد اینقدر عاشقش شدم که میخوام امتحانو درسو ول کنم تا پیریم هیچی نخورم ویچر بازی کنم
ولی از مافیا ۲ که خوشت اومد 😀
هنوزم که هنوزه متال بازی میکنم پسر چی میگی تو. 😎
هنوزم که هنوزه…یا علی من هنوز بازی نکردم اصلا خدا یه صبری عطا کنه 🙁
چرا بازی نکردی؟
درود به شما
مرسی از نقدتون واقعا عالی بود به خصوص مقدمه نقد که حرف نداشت.
بازی هم دیگه هیچ حرفی واسه گفتن باقی نمیزاره.
ممنون.
ممنون از شما. لطف دارید واقعا
درود بر آقا سعید گل.
مثل همیشه کارت درسته.
فقط یه سوال her story رو نقد نمیکنین؟
درود بر شما. مرسی ازتون.
والا در برنامه من نیست
بازی ارزشمند :yes:
نقد ارزشمند :yes:
ممنون سعید آقابابایی
ممنون از شما. خیلی لطف دارید.
ممنون بابت نقد متاسفانه متای بازی پریروز شد ۹۲(-_-) بازی عالی هست و پر از سوپرایز و شبیه هیچ بازی ای تو این عمر ۱۱ساله ی گیمینگ من نبود(آره من اینکاره ام 😀 )
.
.
من یه بار همینجوری تموم کردم بدجور ضدحال خوردم باسه پایانش و Flowey قشنگ له کرد مارو که البته برنامه ی بازی هم همین بود
یه بار هم رو حالت Pacific خواستم برم حواسم نبود که علاوه بر نکشتن کسی باید با همه هم دوست بشم و True Ending رو نگرفتم باید دوبار دیگه هم بازی رو تموم کنم تا True Ending و Genocide Ending رو بگیرم البته با اینکه تحمل نکردم و ویدئوهاشو از یوتیوب دیدم D:
یه جاشم آخر سر می فهمی که Toby Fox یه سگه و با نرم افزار تبدیل صدای سگ( Park) به نوشته بازی رو درست کرده خخخخ که البته این بیشتر شبیه Easter Egg بود
تشکر از شما. مرسی.
من فقط یه ترس داشتم قدیما که وقتی شب ازپنجره اتاق بیرون رو نگاه می کنم یه دفعه یه نفر جلوم در بیاد ولی بعد بازی آندرتیل یه ترس جدید هم اضافه شد(نصفه شب با هدفون صدا زیاد تموم کردم بازیرو) :\ اینجوری که دیگه خودمو از همه زرنگتر نمیدونم مثلا دیروز که یوزر پس نود ۳۲ رو از نت گرفتم وقتی جا Activation Key گذاشتمش یهو چشمم به قیافه اون روباته نود۳۲ خورد با خودم گفتم الان که Activate رو بزنم تا آخراش پر میشه بعد یه دفعه اون روباته تبدیل به هیولا شه (-_-) بهم بگه چیه واقعا فکر می کردی ما می ذاریم به این راحتی ازمون دزدی بشه؟بعد ارور صفحه آبی بده هارد هم بسوزه
فک کنم باید خودمو به دکتر نشون بدم
دوست عزیز به اون دو خط آخرت میگن اسپویل 😛
اگه نمیدونی بدون 🙂
یکی از خارق العاده ترین بازی های تاریخ گیم
چه از نظر مستقل بودن و چه از نظر بقیه فاکتور ها که حتی اون گرافیک پیکسلی نه تنها به تجربه ی این اثر لطمه وارد نکرده بلکه خیلی هم به هم میان
همه چیز در بالا ترین سطح ممکن قرار داره و به قول آقای جعفریان : دادن نمره ی کامل شاید به بزرگترین بازی های دنیا هم سخت باشند ولی این بازی بی برو برگشت مستحق دریافت نمره ی کامل است . البته شما یکم بدجنسی کردید 😀
باور کنید یا نه حتی کوچکترین تصمیم ها اثر بسیار بزرگی تو بازی داره و هر باس فایت صد ها روش واسه شکست دادن ، بخشیدن یا متقاعد کردنشان داره
مثلا یکجا به یک ماشین لباسشویی بزرگ برخورد کردم که میخواستم همه ی کثیف ها رو پاک کنه . من هم اسفنج رو فرستادم که قطره های آب در اومدند و با ماشین لباسشویی جنگیدند . من هم فهمیدم که ماشین لباسشویی میخواد همه جا رو تمیز کنه رفتم توش و تمیز اومدم بیرون ( البته ممکنه این مثال رو تو سایت های دیگه هم ببینید ولی من خودم این باس رو تجربه کردم )
بازم ممنون از نقد بسیار خوبتان
بازی هم خیلی وسیع بود گول ظاهرش رو نخورید حجمش هم فقط ۱۰۰ مگابایت هست !
هرکی PC داره و این عنوان رو تجربه نکرده نصف عمرش که سهله همه عمرش بر فناست !
تشکر از شما. لطف دارید.
به نظر من نمره کامل در سال گذشته فقط حق ویچر و بلادبورن بود.
واقعا تمام حرفهاتون در مورد بازی صحیحه.
خوب این هم نظریه
از نظر من بازی هایی که سال پیش مستحق نمره ی کامل بودند عناوینی که شما ذکر کردید + همین آندرتیل
باز هم میگم ممنون از نقد بسیار خوبتان که هیچ چیز رو از قلم نداخت و به نظرم بهترین نقد در مورد این بازی بود
بله به نظر من هم اندرتیل اگر نمره کامل هم می گرفت هیچ اعتراضی بهش وارد نبود.گ
تشکر از شما. نظر لطفتونه. خوشحالم که به نظرتون خوب بوده.
بهترین نقدی که از این بازی دیدم مرسی :yes:
لطف دارید.
شاهکار به تمام معنا و شدیدا غیر قابل پیش بینی!
به جرعت میگم اولین بازی عمرم بود که نمیتونستم تشخیص بدم که ایا من کارکتر خوب داستان هستم یا بد؟
نقد کاملا منصفانه ای بود مخصوصا پازلها که جدا جذابیت نداشت البته تعدادش هم زیاد نیست و میشه تحمل کرد!
در ضمن قلم شما به اندازه ی قلم طاها رسولی برای من جذابیت داره پس منتظر نقد سوما هستم که شاهکاری بدیع در ژانر وحشت بود
خیلی خیلی منونم از شما. لطف دارید به بنده. مقایسه ای که کردید بسیار من رو خوشحال کرد چون خودم از طرفدارای نقدهای ایشون بودم و قلمش رو دوست داشتم. پس دارم مسیرم رو درست می رم.
انشالا حتما.
سلام و با تشکر از نقدتون
اسپویل————
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
اول بازی اونجا که باید با ترویل بجنگیم من هر کار میکنم آخرش میمیره هر گزینه و راه دیگه ای رو میرم نمیشه حتما باید بکشمش خواستم ببینم راهی داره که نمیره؟
با تشکر
اسپویل.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
باید فقط spare کنی تا آخر ناراحت بشه و ولت کنه :shy: :shy: :shy: :shy:
این رو هم بگم تو بازی میتونی هیشکی رو نکشی و برای همه یه راهی هست تا بدون کشتن مبارزه ختم بخیر پیدا کنه
مثله همیشه عالی بود اقا سعید
امیدوارم به راهتون همینطور ادامه بدید :yes: :yes:
تشکر فراوون از شما. انشالا
واقعا این بازی نمایش قدرت پیکسلها است و با توجه به کلاسیک بودن و سخت بودنش چه خوبه که به دست یک نقشآفرینی باز حرفهای نقد شده. ممنون سعید جان به خاطر نقد فوقالعادت :inlove:
ممتونم اشکان عزیز که همیشه به من لطف داری. واقعا تمام سبک های بازی به روی هم قدرت نقش افرینی رو ندارن. ۳ بازی از ۵ بازی سال ۲۰۱۵ نقش افرینی بودن و این یعنی بهترین خبر برای من
نقدتون به جای خود ولی مقدمتون شاهکار بود شاهکار. الکی نیست که میگن گیم پویاترین هنر است. بسیار ممنون آقای آقابابایی.
تشکر از شما. حرفی که عاز دل بیاد به دل میشینه. گیم مهمترین و بهترین اتفاق زندگی من بوده و هست و خواهد بود.
واقعا نقدتون عالی بود و واقعا لذت بردم خسته نباشید
مرسی از شما. سلامت باشید
من تو عناوین مستقل فقط از Hotline Miami خوشم اومد و بس :yes: :yes: :yes: :yes: :yes:
نقدر خوبی بود سپاس از آقای آقابابایی عزیز
هات لاین میامی هم بازی عالی و زیبایی بود. ممنون از شما
Limbo :inlove: :inlove: :inlove:
: :inlove: :inlove:
😐
سلام خیلی ممنون نقد قشنگی بود. چند وقت پیش یه مطلب گذاشته بودید باسه ی فروش cd key اشتراکی بازی just cause 3 لطفاً اگه ممکنه لینکشو اینجا بزارید چون با جست وجو تو سایت نتونستم پیداش کنم. باز هم ممنون.
اگر هنوز بازی نکردید برسید بش تا اسپویل نشده ۴ ساعته هر ران
“بهتون خوش می گزره”
دیدگاه و نقدتون عالی بود. فقط کاش میشد بیشتر راجب DETERMINATION و PACIFIST و GENOCIDE مینوشتید. ولی بازم ممنون.من کل بازی و همه ی روند ها و همه چیت ها و همه ی راز هاشو میدونم. مثلا Gaster و SO SORRY.
ولی درهر حال ممنون. و
مصمم بمونید.
یه عنوان فوق العاده،اگر خوب باهاش کنار بیاید you’re gonna have a good time
اگه هم که نه،خب بهتره تا انتها بازی stay deTerminated